1

Der Mythos vom Skaldenmet (aus der des )

ósætt f. - Unfriede „Þat váru upph™f til [skáldskapar], at goðin h™fðu ósætt við þat friðstefna f. - folk, er heita, en þeir l™gðu með sér friðstefnu ok settu grið Zusammenkunft zwecks Friedens- á þá lund, at þeir gengu hvárirtveggiu til eins kers ok spýttu í schluß grið n. - Frieden hráka sínum. En at skilnaði þá tóku goðin ok vildu eigi láta á þá lund - auf diese Weise týnask þat griðamark ok skópuðu þar ór mann. Sá heitir . ker n. - Gefäß Hann er svá vitr, at engi spyrr hann þeira hluta, er eigi kann hann spýta (tt) - speien hráki m. - Speichel órlausn. Hann fór víða um heim, at kenna m™nnum frœði, ok þá skilnaðr m. - Trennung er hann kom at heimboði til dverga n™kkura, Fjalars ok Galars, týnask (nd) - verlorengehen þá k™lluðu þeir hann með sér til einmæli ok drápu hann, létu griðamark n. - renna blóð hans í tvau ker ok einn ketil, ok heitir sá Óðreyrir, en Friedenszeichen órlausn f. - kerin heita Són ok Boðn. Þeir blendu hunangi við blóðit, ok varð Antwort frœði n. u. f. - þar af mj™ðr sá, er hverr, er af drekkr, verðr skáld eða frœðamaðr. Wissen Dvergarnir s™gðu ásum, at Kvasir hefði kafnat í mannviti, fyrir heimboð n. - ™ Einladung því at engi var svá fróðr, at spyria kynni hann fróðleiks. dvergr m. - Zwerg einmæli n. - Þá buðu þessir dvergar til sín j™tni þeim, er heitir, ok Geheimgespräch blanda (blett u. - konu hans. Þá buðu dvergarnir Gillingi at róa á sæ með sér. En er að-) - mischen þeir fóru fyrir land fram, reru dvergarnir á boða ok hvelfðu hunang n. - Honig m™ðr m. - Met skipinu. Gillingr var ósyndr ok týndisk hann, en dvergarnir réttu frœðamaðr m. - Gelehrter skip sitt ok reru til lands. Þeir s™gðu konu hans þenna atburð, en kafna (að) - ersticken hon kunni illa ok grét hátt. Þá spurði Fjalarr hana, ef henni mundi mannvit n. - hugléttara, ef hon sæi út á sæinn, þar er hann hafði týnzk, en hon Weisheit fróðr adj. - klug vildi þat. Þá mælti hann við Galarr, bróður sinn, at hann skal fara fróðleikr m. - Wissen upp yfir dyrnar, er hon gengi út, ok láta kvernstein falla í h™fuð boði m. - Klippe hvelfa (fd) - henni, ok talði sér leiðask óp hennar, ok svá gerði hann. Þá er umkippen þetta spurði j™tunn, son Gillings, ferr hann til ok tók ósyndr adj. - Nichtschwimmer dvergana ok flytr á sæ út ok setr þá í flœðarsker. Þeir biðja rétta (tt) - auf- richten Suttung sér lífsgriða ok bjóða honum til sættar í f™ðurgj™ld atburðr m. - mj™ðinn dýra, at þat verðr at sætt með þeim. Flytr Suttungr Vorfall kunna illa - etw. mj™ðinn heim ok hirðir, þar sem heita Hnitbj™rg, setr þar til übel aufnehmen hugléttr adj. - gæzlu dóttur sína Gunnl™llum vér skáldskap Kvasis blóð eða leicht ums Herz kvernsteinn m. - dverga drekku eða fylli eða n™kkurs konar l™g Óðreris eða Mühlstein Boðnar eða Sónar eða farskost dverga, fyrir því at sá mj…ðr leiðask - leid sein óp n. - Rufen, flutti þeim fj™rlausn ór skerinu, eða Suttunga mj™ð eða Geschrei flytja (flutta) - Hnitbjarga l™g.“ befördern flœðarsker n. - Þá mælti Ægir: „Myrkt þykki mér þat mælt at kalla skáldskap Schäre, die bei Flut með þessum heitum, en hvernig kómusk þeir æsir at Suttunga unter Wasser liegt lífsgrið n.pl. - miði?“ Sicherheit für das Leben svarar: „Sjá er til þess, at Óðinn fór heiman ok kom hirða (rð u. rt) - hüten þar, er þrælar níu slógu hey. Hann spyrr, ef þeir vili, at hann gæzla f. - brýndi ljá þeira. Þeir játa því. Þá tekr hann hein af belti sér ok Bewachung fylli f. - Fülle

2

l™gr m. - Wasser, brýndi ljána, en þeim þótti bíta ljána miklu betr ok f™luðu Flüssigkeit heinina, en hann mat svá, at sá, er kaupa vildi, skyldi gefa við farskostr m. - Fahrzeug hof, en allir kváðusk vilja ok báðu hann sér selja, en hann kastaði fj™rlausn f. - Lebensrettung heininni í lopt upp. En er allir vildu henda, þá skiptusk þeir svá hey n. - Heu brýna (nd) - við, at hverr brá ljánum á háls ™ðrum. Óðinn sótti til náttstaðar til schleifen j™tuns þess, er hét, bróður Suttungs. Baugi kallaði illt lé (Akk. ljá) f. - Sense fjárhald sitt ok sagði, at þrælar hans níu h…fðu drepisk, en játa (að) - bejahen hein f. - Wetzstein talðisk eigi vita sér ván verkmanna. En Óðinn nefndisk fyrir fala (að) - abkaufen wollen honum B™lverkr. Hann bauð at taka upp níu manna verk fyrir meta (mat) - einen. Bauga, en mælti sér til kaups einn drykk af Suttunga miði. Baugi Preis festsetzen hof n. - Tempel kvazk enskis ráð eiga af miðinum, sagði, at Suttungr vildi einn fjárhald n. - Vermögensverhält- hafa, en fara kvezk hann mundu með B™lverki ok freista, ef þeir nisse verkmaðr m. - fengi mj™ðinn. B™lverkr vann um sumarit níu manna verk fyrir Arbeiter Bauga, en at vetri beiddi hann Bauga leigu sinnar. Þá fara þeir freista (að) - versuchen báðir til Suttungs. Baugi segir Suttungi, bróður sínum, kaup þeira leiga f. - Arbeitslohn B™lverks, en Suttungr synjar þverliga hvers dropa af miðinum. Þá kaup n. - Handel mælti B™lverkr til Bauga, at þeir skyldu freista véla n™kkura, ef synja (að) - ™ ™ verweigern þeir megi ná miðinum, en Baugi lætr þat vel vera. Þá dregr þverliga adv. - rundweg B™lverkr fram nafar þann, er heitir, ok mælti, at Baugi skal vél f. - Arglist, Betrügerei bora bjargit, ef nafarrinn bítr. Hann gerir svá. Þá segir Baugi, at nafarr m. - Bohrer gegnum er borat bjargit, en B™lverkr blæs í nafars raufina, ok gegnum praep. - durch hrjóta spænirnir upp í móti honum. Þá fann hann, at Baugi vildi rauf f. - Öffnung, Loch svíkja hann, ok bað bora gegnum bjargit. Baugi boraði enn. Enn hrjóta (hraut) - geschleudert er B™lverkr blés annat sinn, þá fuku inn spænirnir. Þá brásk werden B™lverkr í orms líki ok skreið í nafars raufina, en Baugi stakk spánn m. - Span, Splitter eptir honum nafrinum ok misti hans. Fór B™lverkr þar til, sem fjúka (fauk) - fliegen Gunnl™ð var, ok lá hjá henni þrjár nætr, ok þá lofaði hon honum líki n. - Gestalt stinga (stakk) - at drekka af miðinum þrjá drykki. Í inum fyrsta drykk drakk hann stechen alt ór Óðreri, en í ™ðrum ór Boðn, í inum þriðja ór Són, ok hafði missa (st) - verfehlen hann þá allan mj™ðinn. Þá brásk hann í arnar ham ok flaug sem ™rn (G. arnar) m. - Adler ákafast. En er Suttungr sá flug arnarins, tók hann sér arnar ham hamr m. - Hülle, ok flaug eptir honum. En er æsir sá, hvar Óðinn flaug, þá settu Gestalt fífl n. - Trottel þeir út í garðinn ker sín. En er Óðinn kom inn of Ásgarð, þá yrkja (orta) - dichten spytti hann upp miðinum í kerin, en honum var þá svá nær komit, fengr m. - Fang, Beute at Suttungr mundi ná honum, at hann sendi aptr suman mj™ðinn, ok var þess ekki gætt. Hafði þat hverr, er vildi, ok k™llum vér þat skáldfífla hlut. En Suttunga-mj™ð gaf Óðinn ásunum ok þeim m…nnum, er yrkja kunnu. Því k™llum vér skáldskapinn feng Óðins ok fund ok drykk hans ok gj™f hans ok drykk ásanna.“

HILFEN FÜR DEN ALTNORDISCHUNTERRICHT C: TEXTE © GERT KREUTZER