WÓJT GMINY REWAL

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL ZMIANA 2010 r.

-UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU-

TEKST UJEDNOLICONY

ZAŁ ĄCZNIK NR 1

DO UCHWAŁY NR ………. RADY GMINY REWAL z dnia ………………. 2010 r.

REWAL 2010 r.

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 2

Studium opracowało Regionalne Biuro Gospodarki Przestrzennej Województwa Zachodniopomorskiego w grudniu 2002 r. w składzie:

mgr in Ŝ. arch. Małgorzata Cymbik – upr. urb. 1092/90, Wojciech Górewicz in Ŝ. Maria Sidorczyk in Ŝ. Mieczysław Jaszczyk Marek Grzegorzewski

Daniel Zi ętek

Zmian ę opracował zespół pod kierunkiem: mgr in Ŝ. arch. Piotra Kozłowskiego – upr. urb. 1485/96, ZOIU Z-292 mgr Ryszard Kajeta ńczyk – upr. urb. 1632 ZOIU Z-246 mgr in Ŝ. Karol Jaworski mgr in Ŝ. Roman Bednarek Karolina Rulewicz Tomasz Sapi ński

Opracowanie: INTEGRA Sp. z o.o. Pozna ń

------STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 3

I. WST ĘP...... 6 1. PODSTAWY FORMALNO- PRAWNE OPRACOWANIA...... 6

2. PRZEDMIOT I ZAKRES OPRACOWANIA...... 7

3. CELE STUDIUM...... 7

4. MATERIAŁY WEJ ŚCIOWE – MERYTORYCZNE ...... 8 II. UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWO ...... 9 1. GŁÓWNE UWARUNKOWANIA ROZWOJU GMINY...... 9 1.1. CHARAKTERYSTYKA OBSZARU GMINY – GŁÓWNE POWI ĄZANIA ZEWN ĘTRZNE...... 9 1.2. STALENIA Z PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO ...... 10 1.3. U śYTKOWANIE TERENÓW...... 10 1.4. STRUKTURA WŁASNO ŚCI GRUNTÓW ...... 11 2. OCHRONA I KSZTAŁTOWANIE ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO I KRAJOBRAZU ...... 12 2.1. POWI ĄZANIA PRZYRODNICZE ...... 12 2.2. GEOMORFOLOGIA I WALORY KRAJOBRAZOWE...... 13 2.2.1. Rze źba powierzchni ziemi ...... 13 2.3. BUDOWA GEOLOGICZNA I WARUNKI HYDROGEOLOGICZNE...... 14 2.3.1. Zarys budowy geologicznej ...... 14 2.3.2. Warunki hydrogeologiczne, zasoby wód podziemnych ...... 15 2.4. BOGACTWA NATURALNE I ZASADY ICH EKSPLOATACJI ...... 16 2.4.1. Torfy i gytie ilaste ...... 16 2.4.2. Kruszywa ...... 17 2.4.3. Surowce ilaste ...... 17 2.4.4. Wody o warto ściach balneologicznych ...... 17 2.5. WODY POWIERZCHNIOWE...... 17 2.6. OCHRONA BRZEGU MORSKIEGO ...... 18 2.7. WARUNKI KLIMATYCZNE...... 19 2.8. ATMOSFERA I ZASADY JEJ OCHRONY...... 21 2.9. EKOSYSTEMY U śYTKÓW ROLNYCH...... 21 2.9.1. Kompleksy gleb ornych ...... 21 2.9.2. Kompleksy u Ŝytków zielonych ...... 21 2.10. EKOSYSTEMY LE ŚNE I ZADRZEWIENIA TERENÓW NIELE ŚNYCH...... 22 2.10.1. Ekosystemy le śne ...... 22 2.10.2. Zadrzewienia terenów niele śnych ...... 23 2.11 SYSTEM OCHRONY PRZYRODY I WARTO ŚCI KRAJOBRAZOWYCH ...... 23 2.11.1 Obszary i obiekty przyrodnicze prawnie chronione ...... 23 2.11.2. Proponowane formy ochrony przyrody ...... 27 3. ŚRODOWISKO KULTUROWE...... 29 3.1. ŚRODOWISKO KULTUROWE...... 31 3.1.1. Zasady ochrony konserwatorskiej w strefach: ...... 31 3.1.2. Obiekty obj ęte ochron ą konserwatorsk ą: ...... 32 3.2. STREFY OCHRONY ARCHEOLOGICZNEJ ...... 33 3.2.1. Wykaz miejscowo ści (obr ęby geodezyjne) , w których wyznaczono strefy ochrony archeologiczno- konserwatorskiej ...... 34 3.2.2. Zasady ochrony archeologicznej w strefach: ...... 34 4. SYTUACJA DEMOGRAFICZNA...... 35 4. 1. ZALUDNIENIE...... 35 4.2. STRUKTURA WIEKOWA LUDNO ŚCI...... 36 4.3. ZATRUDNIENIE ...... 36 4.3.1. Bilans siły roboczej ...... 36 4.3.2. Struktura zatrudnienia ...... 37 4.3.3. Bezrobocie ...... 37 STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 4

4.4. PROGNOZY DEMOGRAFICZNE – KIERUNKI ROZWOJU ...... 37 4.4.1. Rozwój demograficzny gminy- zaludnienie ...... 37 4.4.3. Zatrudnienie ...... 39 5. STRUKTURA FUNKCJONALNO – PRZESTRZENNA GMINY...... 41 5.1 STREFY TURYSTYCZNO – OSIEDLE ŃCZE...... 42 5.1.1. Sie ć osadnicza i obsługa ludno ści ...... 42 5.1.2. Całoroczna obsługa ludno ści ...... 42 5.1.3. Uwarunkowania rozwoju turystyki ...... 44 5.1.4. Infrastruktura turystyczna ...... 45 5.1.5. Kierunki i zasady rozwoju ...... 46 5.1.6. Strefy rozwoju turystyki i osadnictwa ...... 46 5.1.7. Rejony usługowe i zieleni urz ądzonej ...... 48 5.2. STREFY ROLNICZEJ PRZESTRZENI PRODUKCYJNEJ ...... 49 5.2.1. Uwarunkowania rozwoju rolnictwa ...... 49 5.2.2. Zasady i kierunki rozwoju ...... 50 5.2.3. Strefy rozwoju rolnictwa ...... 51 5.3. STREFA GOSPODARKI LE ŚNEJ ...... 51 5.3.1. Uwarunkowania ...... 51 5.4. WODY OTWARTE - RYBACTWO...... 52 5.4.1. Uwarunkowania ...... 52 5.4.2. Zasady i kierunki rozwoju ...... 52 5.5.1. Uwarunkowania ...... 52 5.5.2. Zasady i kierunki rozwoju ...... 52 5.6 TERENY SPECJALNE ...... 53 5.6.1. Uwarunkowania ...... 53 5.6.2. Zasady i kierunki rozwoju ...... 53 5.7. TERENY O FUNKCJACH OCHRONNYCH ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO ...... 53 5.7.1. Zasady i kierunki rozwoju ...... 53 6. TRANSPORT I KOMUNIKACJA...... 54 6.1. KOMUNIKACJA DROGOWA...... 54 6.1.1. Uwarunkowania ...... 54 6.1.2. Wnioski ...... 54 6.1.3. Zasady i kierunki rozwoju...... 55 6.2. KOMUNIKACJA ROWEROWA...... 56 6.3. KOMUNIKACJA KOLEJOWA...... 56 6.4. KOMUNIKACJA WODNA ...... 56 7. IN śYNIERIA ...... 57 7.1. ZAOPATRZENIE W WOD Ę ...... 57 7.1.1. Uwarunkowania ...... 57 7.1.2. Kierunki i zasady rozwoju systemów wodoci ągowych ...... 58 7.2. ODPROWADZENIE ŚCIEKÓW...... 58 7.2.1. Uwarunkowania ...... 58 7.3.2. Kierunki i zasady rozwoju ...... 59 7.4. OCHRONA PRZED POWODZI Ą ...... 60 7.4.1. Uwarunkowania ...... 60 7.4.2. Kierunki i zasady rozwoju ...... 60 7.5. USUWANIE I UNIESZKODLIWIANIE ODPADÓW...... 61 7.5.1. Uwarunkowania ...... 61 Nieczysto ści płynne wywozi ć na punkt zlewny komunalnej oczyszczalni ścieków...... 61 7.5.2. Kierunki i zasady rozwoju ...... 61 7.6.1. Uwarunkowania ...... 61 7.6.2. Zasady i kierunki rozwoju ...... 62 7.7. ZAOPATRZENIE W GAZ...... 62 7.7.1. Uwarunkowania ...... 62 7.8. ZAOPATRZENIE W CIEPŁO ...... 63 7.8.2. Zasady i kierunki rozwoju ...... 64 7.9. TELEKOMUNIKACJA...... 64 7.9.1. Uwarunkowania ...... 64 7.9.2. Zasady i kierunki rozwoju ...... 65 STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 5

8. ZASADY PROWADZENIA POLITYKI PRZESTRZENNEJ, RODZAJ I ZAKRES PRAC PLANISTYCZNYCH ...... 65 8.1. MIEJSCOWE PLANY ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO...... 65 8.2. OPRACOWANIA UZUPEŁNIAJ ĄCE...... 66 9. OPIS ZMIAN KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA DLA OBSZARÓW OBJ ĘTYCH ZMIAN Ą STUDIUM...... 67 CZ ĘŚĆ III - OPIS ZMIANY STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – EDYCJA 2010 r. (SYNTEZA)...... 69

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 6

I. WST ĘP

1. PODSTAWY FORMALNO- PRAWNE OPRACOWANIA

Opracowanie Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal zostało wykonane przez Regionalne Biuro Gospodarki Przestrzennej Województwa Zachodniopomorskiego w Szczecinie na podstawie umowy z Zarz ądem Gminy Rewal, natomiast jego zmian ę opracowano w Biurze Obsługi Inwestycji „INTEGRA” Sp. z o.o. w Poznaniu na podstawie umowy z Wójtem Gminy Rewal.

DOKUMENTY FORMALNOPRAWNE - Uchwała Nr XX/140/96 Rady Gminy Rewal z dnia 16 lutego 1996 r. w sprawie przyst ąpienia do sporz ądzenia „Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal”, - Uchwała Nr XVI/120/07 Rady Gminy Rewal z dnia 29 listopada 2007 r. w spraw ie przyst ąpienia do sporz ądzenia zmiany studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal, - Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), - Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. z 2003 r. nr 162, poz. 1568 ze zm.), - Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorz ądzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, ze zm.), Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i le śnych (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 121,poz. 1266 ze zm), - Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 39 poz. 251 ze zm.), - Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm.), - Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 129, poz. 902 ze zm.), - Ustawa z dnia 3 pa ździernika 2008 r. o udost ępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społecze ństwa, w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), - Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (dz. U. Nr 92, poz. 880 ze zm.), - Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947 ze zm.), - Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.), - Rozporz ądzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz. U. nr 118, poz. 1233), - Rozporz ądzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie okre ślenia rodzajów przedsi ęwzi ęć mog ących znacz ąco oddziaływa ć na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowa ń zwi ązanych z kwalifikowaniem przedsi ęwzi ęć do STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 7

sporz ądzenia raportu oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 257, poz. 2573 z pó źniejszymi zmianami). - Ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o ustanowieniu programu wieloletniego "Program ochrony brzegów morskich" (Dz.U. 2003 nr 67 poz.621) - Ustawa z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczpospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. 2003 Nr 153, poz. 1502 ze zm.).

2. PRZEDMIOT I ZAKRES OPRACOWANIA

„Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal” okre ślaj ące polityk ę przestrzenn ą gminy w granicach administracyjnych- 41 km² przy uwzgl ędnieniu wewn ętrznych uwarunkowa ń i powi ąza ń strukturalno – przestrzennych z gminami s ąsiednimi.

Zgodnie z § 8 ust 1, 2, 3 Rozporz ądzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz. U. nr 118, poz. 1233) oraz w wyniku potrzeb aktywizacji funkcji wzbogacaj ących ofert ę turystyczn ą gminy a tak Ŝe zmian zachodz ących w strukturze przestrzennej, gmina Rewal, stan ęła przed konieczno ści ą opracowania zmiany Studium dla nast ępuj ących 6 obszarów: - zmiana I – Jezioro Liwia Łu Ŝa (Niechorze), - zmiana II – dawna jednostka wojskowa w Pobierowie, - zmiana III – le śne wzgórze w Pogorzelicy, - zmiana IV – przedłu Ŝenie w ąskotorowej linii kolejowej Pustkowo-Pobierowo, - zmiana V – „Chłopskie Ł ąki” Trz ęsacz; -zmiana VI – polana śródle śna w Pobierowie Zakres zmiany polega na uzupełnieniu Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal o pojedyncze ustalenia dla obszarów uj ętych w uchwale o przyst ąpieniu do zmiany studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal nr XVI/120/07 z dnia 29 listopada 2007 r. i wprowadzeniu ich do ujednoliconego tekstu i rysunku Studium.

3. CELE STUDIUM

Zgodnie z wymogami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, celem Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jest: - okre ślenie istniej ących uwarunkowa ń oraz problemów zwi ązanych z rozwojem gminy, - wyznaczenie obszarów o ró Ŝnym stopniu ochrony środowiska przyrodniczego, kulturowego i krajobrazu oraz ustalenie dla nich zasad u Ŝytkowania, - sformułowanie kierunków zagospodarowania przestrzennego i zasad polityki przestrzennej gminy: rozwoju funkcji gospodarczych oraz systemu obsługi ludno ści i infrastruktury technicznej, - okre ślenie rodzaju i zakresu dalszych prac planistycznych i zada ń ponadlokalnych. W opracowaniu uwzgl ędniono uwarunkowania wynikaj ące z: - istniej ącego przeznaczenia, zagospodarowania i uzbrojenia terenu, - stanu środowiska przyrodniczego i kulturowego, - wyst ępowania obiektów chronionych na podstawie przepisów szczególnych, - własno ści gruntów, STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 8

- zada ń ponadlokalnych celów publicznych. Obecnie obowi ązuj ąca ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym podobnie rozstrzyga o celach studium i uwarunkowaniach, które nale Ŝy w nim uwzgl ędni ć. Katalog problemów okre ślony w obecnie obowi ązuj ącym prawie jest jednak szerszy i bardziej precyzyjnie zdefiniowany. Ze wzgl ędu na ograniczony zakres zmian obejmuj ący tylko 6 niewielkich obszarów, ustalenia studium pozostaj ą generalnie niezmienione, natomiast ustawowe wymogi zastosowano jedynie do zakresu zmian.

Cele formalno-prawne Studium: - stworzenie podstawowego dokumentu wytycznych do sporz ądzania planów miejscowych, - sformułowanie wniosków do planowania ponadlokalnego, - stworzenie materiałów merytorycznych do uzgadniania i koordynacji gospodarki przestrzennej z gminami s ąsiednimi, - uzyskanie - na obszarach, dla których nie sporz ądzono planu miejscowego, materiału merytorycznego do oceny indywidualnych wniosków o decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu pod k ątem interesu publicznego, by - w przypadku sprzeczno ści - podjąć uchwał ę o przyst ąpieniu do sporz ądzenia planu miejscowego i zawiesi ć post ępowanie administracyjne.

4. MATERIAŁY WEJ ŚCIOWE – MERYTORYCZNE

Materiały wej ściowe do Studium stanowi ą: - miejscowy plan ogólny zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal z 1988 r, z pó źniejszymi zmianami oraz jego ocena pod k ątem przydatno ści dla studium. - opracowania wykonane dla potrzeb Studium: • Inwentaryzacja wielobran Ŝowa gminy Rewal z 1997 r. w skali 1:10 000, 1:5000, aktualizowana w 2001 r. • Rejestr własno ści gruntów dla gminy Rewal z 1997 r, aktualizowany w 2000r. • Plansza stanu władania w skali 1:10 000, • Skrócone Studium Ruralistyczne gminy Rewal - 1997r- Bi uro Studiów i Dokumentacji Konserwatorskiej- mgr W. Witek, aktualizowane w 2001 r. z materiałów gminy. • Warunki ochrony konserwatorskiej stanowisk archeologicznych - 1:10000 - 1997 r.- Muzeum Narodowe w Szczecinie, • Opracowanie fizjograficzne dla terenu gminy - 1:10 000 - 1997 r. - RBGP w Szczecinie - mgr R. Dobracki, mgr Z. Ryter, • Waloryzacja przyrodnicza gminy - 1:25 000 - 1997 r. - Biuro Konserwacji Przyrody w Szczecinie - praca zbiorowa, • Studium krajobrazu - 1 :10 000 - 1997 r.- RBGP w Szczecinie - mgr L. Sarosiek, • Studium „Rolnictwo, le śnictwo, rybactwo” - 1:10 000 - 1997 r. mgr in Ŝ. M. Wabich, aktualizowane w 2000 r. - inne opracowania i wnioski: • Koncepcja zaopatrzenia w wod ę gminy Rewal - 2001 r.- „INWOD” - mgr in Ŝ. W. Ł ągiewka, • Wnioski i postulaty składane do Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 9

• Studium Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Zachodniopomorskiego - 2002 r. - RBGPWZ w Szczecinie. • Strategia rozwoju gminy Rewal - 2002 r „ EKSPERT – SITR’’ sp. z o.o.- Koszalin (projekt).

2. FORMA STUDIUM

Form ę Studium stanowi ą: - tekst ze schematami w skali 1:50 000 (tom A) - rysunek w skali 1: 10 000 (tom A) . - dokumentacja formalnoprawna Studium (tom B). Tom A podlega uchwaleniu. Zmian ę studium opracowano w postaci: - ujednoliconej cz ęś ci opisowej studium, w której tre ści zmienione lub dodane zapisano czcionk ą pogrubion ą w kolorze niebieskim; opis zmiany studium w odniesieniu do wymogów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zawarto na ko ńcu niniejszego opracowania w cz ęś ci III; - ujednoliconego rysunku studium w skali 1: 10 000; - dokumentacji formalno-prawnej studium. Cz ęść uchwalana stanowi elaborat zmiany studium składaj ący si ę z: - Zał ącznika nr 1 do Uchwały Rady Gminy w Rewalu w sprawie uchwalenia zmiany studium: Cz ęść opisowa pt. „Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal – zmiana 2010 r.”, - Zał ącznika nr 2 do Uchwały w sprawie uchwalenia zmiany studium: Rysunek ujednolicony w skali 1:10 000 pt. “Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal – zmiana 2010 r.”.

II. UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU

1. GŁÓWNE UWARUNKOWANIA ROZWOJU GMINY

1.1.CHARAKTERYSTYKA OBSZARU GMINY – GŁÓWNE POWI ĄZANIA ZEWN ĘTRZNE

Gmina Rewal poło Ŝona jest w północnej cz ęś ci województwa zachodniopomorskiego i nale Ŝy do grupy najmniejszych jednostek administracyjnych w województwie. Najwa Ŝniejszym wyznacznikiem, poło Ŝenia geograficznego gminy jest Morze Bałtyckie. Gmina posiada układ pasmowy wzdłu Ŝ brzegu morskiego (długo ść pasa wynosi około 20 km przy średniej szeroko ści około 2 km). Ponadto graniczy z gminami: Dziwnów, Świerzno, Karnice, Trzebiatów. Wraz z gminami : Karnice, Trzebiatów, Gryfice, Brojce, Płoty, wchodzi w skład powiatu gryfickiego. Zajmuje obszar 41,1 km 2, liczba ludno ści ogółem 3231 osób (stan XII 2001 r.). Ośrodek gminny stanowi miejscowo ść Rewal, która skupia 859 osób tj. 26,5 % ludno ści gminy. Rewal oddalony jest od Szczecina o ok. 110 km. Na obszarze gminy poło Ŝonych jest 7 miejscowo ści : 6 k ąpielisk nadmorskich o krajowym znaczeniu - Pobierowo, Pustkowo, Trz ęsacz, Rewal, Niechorze, Pogorzelica i wie ś Śliwin. Ludno ść gminy znajduje usługi w siedzibie gminy Rewal oraz w o środkach subregionalnych - Gryfice i Kamie ń Pomorski i podstawowym - Trzebiatów (obsługa ludności, rolnictwa, STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 10 przetwórstwo rolno-spo Ŝywcze, rzemiosło). Potencjał gminy to: - korzystne warunki do prowadzenia działalno ści w zakresie ró Ŝnych form turystyki, - walory przyrodniczo-krajobrazowe. W oparciu o ww. walory za podstawowe funkcje gminy nale Ŝy uzna ć: - funkcj ę turystyczno - rekreacyjno - wypoczynkow ą, - funkcje ochronn ą środowiska przyrodniczego - uzupełniaj ąco - funkcj ę uzdrowiskową, rolnictwo specjalistyczne, le śnictwo, rybactwo oraz funkcje specjalne zwi ązane z obronno ści ą. Przez teren gminy przebiega droga wojewódzka nr 102 relacji Mi ędzyzdroje - Dziwnówek - Trzebiatów – Kołobrzeg, ł ącz ąca tereny nadmorskie, stanowi ąca główn ą o ś komunikacyjn ą gminy oraz kolejka w ąskotorowa relacji Trzebiatów - Gryfice stanowi ąca atrakcj ę turystyczna gminy.

1.2. STALENIA Z PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO

W układzie regionalnym struktur przestrzennych gmina wchodzi w skład strefy nadmorskiej – intensywnego selektywnego rozwoju, podstrefa PAS NADMORSKI KOŁOBRZESKO-KAMIENSKI. Główne funkcje podstrefy: turystyka , w tym kwalifikowana, uzdrowiskowa oraz funkcje ochronne środowiska przyrodniczego. Obszary chronione o znaczeniu regionalnym: - rezerwat przyrody „Liwia Łu Ŝa” – istniej ący, - obszar chronionego krajobrazu „Pas Nadmorski Rewalsko-Trzebiatowski”- projektowany

Zamierzenia inwestycyjne w zakresie: - gazownictwo - wariantowe poł ączenie układu „Balticpipe’ z systemem PGNiG S.A. z terminalami odbiorczymi gazu, - energetyka - linia 110 kV Kamie ń Pomorski – Niechorze, - ście Ŝki rowerowe – mi ędzynarodowa trasa rowerowa hanzeatycka (nadmorska).

1.3. UśYTKOWANIE TERENÓW Według danych ewidencyjnych (XII.2002r) powierzchnia gminy Rewal wynosi 4113 ha.W strukturze u Ŝytków gruntowych współdominuj ą u Ŝytki rolne oraz grunty pod lasami i zadrzewieniami. Ł ącznie zajmuj ą powierzchni ę 2927 ha, co stanowi 71,1% ogólnej powierzchni gminy. Nast ępn ą pozycj ę zajmują grunty pod wodami, tereny komunikacyjne oraz osiedlowe. Pozostałe 11,4% powierzchni to tereny ró Ŝne oraz nieu Ŝytki. Tereny osiedlowe i komunikacyjne (10,6%) stanowi ą podstaw ę rozwoju głównej funkcji – turystyki, dominacja u Ŝytków rolnych (37,0 %) i lasów (34,1 %) stanowi ą o funkcjach uzupełniaj ących – rolnictwa i le śnictwa.

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 11

STRUKTURA U śYTKOWANIA TERENÓW l.p. wyszczególnienie powierzchnia [ha] udział % w ogólnej powierzchni 1. UŜytki rolne, w tym: 1523 37,0 w tym: - grunty orne 894 58,7 - sady 2 0,1 - ł ąki i pastwiska 627 41,2 2. Lasy 1404 34,1 w tym: - lasy 1346 95,9 - zadrzewienia 58 4,1 3. Wody 282 6,9 w tym: - stoj ące 246 87,2 - rowy 36 12,8 4. Tereny komunikacyjne 232 5,6 5. Tereny osiedlowe 205 5,0 w tym: - zabudowane 193 94,1 - niezabudowane 12 5,9 6. Tereny ró Ŝne 189 4,6 7. Nieu Ŝytki 278 6,8 Razem 4113 100

1.4. STRUKTURA WŁASNO ŚCI GRUNTÓW

Pomimo procesu przekształce ń gruntów rolnych na cele nierolne – mieszkalne i turystyczno-rekreacyjne, w strukturze własno ści dominuj ą: - grunty Lasów Pa ństwowych - 28,9 % - grunty gospodarstw indywidualnych - 26,6 % - grunty zasobu WRSP - 17,3 %

STRUKTURA WŁASNO ŚCI GRUNTÓW Numer Numer Wyszczególnienie gruntów wchodz ących w skład grupy Powierzchnia grupy podgr. lub podgrupy rejestrowej ogólna % rej. rej. gruntów w ha 1 2 3 4 5 1 1.1 Grunty wchodz ące w skład Zasobu Własno ści Rolnej Skarbu 700 17,3 Pa ństwa 1.2 Grunty w zarz ądzie Pa ństwowego Gospodarstwa Le śnego 1172 28,9 Lasy Pa ństwowe 1.3 Grunty w trwałym zarz ądzie pa ństwowych jednostek 48 1,1 organizacyjnych z wył ączeniem gruntów PGL 1.4 Grunty wchodz ące w skład zasobu nieruchomo ści Skarbu 344 8,5 Pa ństwa 1.7 Pozostałe grunty SP spo śród gruntów zaliczanych do 1 grupy 108 2,7 2 2.1 Grunty SP w u Ŝytkowaniu wieczystym osób fizycznych 26 2,7 STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 12

2.2 Grunty SP w u Ŝytkowaniu wieczystym pa ństwowych osób 46 prawnych 2.4 Grunty SP w u Ŝytkowaniu wieczystym pozostałych osób 38 3 Grunty spółek SP, przedsi ębiorstw pa ństwowych i innych 1 - pa ństwowych osób prawnych 4 4.1 Grunty wchodz ące w skład gminnego zasobu nieruchomo ści 221 4.2 Grunty gmin i zwi ązków mi ędzygminnych przekazanych w 5,5 3 trwały zarz ąd gminnym jednostkom organizacyjnym 5 5.1 Grunty gmin i ich zwi ązków w u Ŝytkowaniu wieczystym 7 osób fizycznych 5.3 Grunty gmin i ich zwi ązków w u Ŝytkowaniu wieczystym 1 0,9 spółdzielni mieszkaniowych 5.4 Grunty gmin i ich zwi ązków w u Ŝytkowaniu wieczystym 27 pozostałych osób 7 7.1 Grunty osób fizycznych wchodz ące w skład gospodarstw 1077 26,6 rolnych 7.2 Grunty osób fizycznych nie wchodz ące w skład gospodarstw 217 5,4 rolnych 8 8.1 Grunty, które s ą własno ści ą roln. sp-ni produkcyjnych i ich 8 zwi ązków oraz grunty których wła ściciele nie s ą znani 0,2 8.3 Pozostałe grunty spo śród gruntów zaliczanych do 8 grupy 1 9 Grunty ko ściołów i zwi ązków wyznaniowych 1 11 11.1 Grunty wchodz ące w skład powiatowego zasobu 2 nieruchomo ści 13 13.1 Grunty wchodz ące w skład wojewódzkiego zasobu 0,2 2 nieruchomo ści 15 15.1 Grunty spółek prawa handlowego 3 15.3 Pozostałe grunty spo śród gruntów zaliczanych do 15 grupy 2 Powierzchnia ewidencyjna 4055 100 Powierzchnia wyrównawcza 58 Powierzchnia geodezyjna 4113

2. OCHRONA I KSZTAŁTOWANIE ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO I KRAJOBRAZU

2.1. POWI ĄZANIA PRZYRODNICZE Wed ług rejonizacji fizycznogeograficznej Polski gmina Rewal znajduje si ę w mezoregionie Wybrze Ŝa Trzebiatowskiego, nale Ŝą cego do makroregionu Pobrze Ŝa Szczeci ńskiego. Obszar mezoregionu rozci ąga si ę w ąskim pasem wzdłu Ŝ wybrze Ŝa morskiego od cie śniny Dziwny po uj ście Pars ęty. Obszar gminy charakteryzuje si ę pasmowym układem głównych form geomorfologicznych o zró Ŝnicowanych warunkach hydrogeologiczno - litologicznych, ró Ŝnym sposobie uŜytkowania i formach ochrony, podkre ślaj ących specyfik ę poło Ŝenia w przestrzeni przyrodniczo - geograficznej : - morski pas przybrze Ŝny z piaszczystymi pla Ŝami, wałami mierzejowo - wydmowymi STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 13

i brzegami klifowymi, - wysoczyzny morenowe, - równina torfowiskowa pradoliny przymorskiej. Naturalne formy geomorfologiczne i krajobrazy antropogeniczne kontynuuj ą si ę poza granicami gminy. W powi ązaniach przyrodniczych gminy z otoczeniem najwi ększ ą role odgrywaj ą ekosystemy wodne w zintegrowanym układzie hydrosferycznym w odniesieniu do wód podziemnych i powierzchniowych. Jest to współzale Ŝny system pod wzgl ędem funkcjonalnym i ekologicznym, dotycz ący zarówno struktur hydrogeologicznych jak i powierzchniowych naturalnych zbiorników wodnych i cieków oraz sieci rowów i kanałów melioracyjnych. Du Ŝą rol ę w powi ązaniach zewn ętrznych odgrywaj ą lasy nadmorskie tworz ące 2 rozległe kompleksy wzdłu Ŝ wybrze Ŝa. Szczególn ą funkcj ą lasów jest ochrona strefy brzegowej i bardzo podatnego na degradacj ę środowiska glebowego siedlisk wydmowych, kształtowanie mikroklimatu nadmorskiego, tworzenie ci ągów ekologicznych. Obszar gminy stanowi wa Ŝne ogniwo w tworzeniu krajowego systemu obszarów chronionych w płn.-zach. cz ęś ci Polski oraz europejskiego systemu obszarów chronionych w strefie nadbałtyckiej. Płn.-zach. cz ęść gminy znajduje si ę w obszarze ochrony uzdrowiskowej Uzdrowiska Kamie ń Pomorski (strefa C). Wzdłu Ŝ wybrze Ŝa morskiego wyznaczony jest pas techniczny w celu jego ochrony. Jest to strefa wzajemnego, bezpo średniego oddziaływania wód morskich i l ądu.

2.2. GEOMORFOLOGIA I WALORY KRAJOBRAZOWE 2.2.1. Rze źba powierzchni ziemi Gmina Rewal znajduje si ę w środkowej cz ęś ci jednostki fizycznogeograficznej Wybrze Ŝe Trzebiatowskie, w obr ębie czterech form geomorfologicznych: - rewalska k ępa wysoczyznowa, stanowi ąca fragment wysoczyzny moreny dennej podci ętej od północy abrazyjn ą kraw ędzi ą wybrze Ŝa klifowego, zajmuje zachodni ą i centraln ą cze ść gminy po zachodni fragment Niechorza. Od płd. wysoczyzna ograniczona jest fragmentem marginalnej doliny Świ ńca. W obr ębie k ępy wysoczyznowej wysoko ści bezwzgl ędne si ęgaj ą 22 m n.p.m. (latarnia w Niechorzu), średnio 10-15 m n.p.m. Wysoczyzn ę buduj ą gliny zwałowe i piaski lodowcowe, tworz ące płask ą powierzchni ę moreny dennej. Pomi ędzy zach. granic ą gminy a Pustkowem wysoczyzn ę nadbudowuj ą nadbrze Ŝne wały wydmowe oraz poło Ŝone gł ębiej w l ąd zespoły wydm l ądowych, parabolicznych, tworz ących wydłu Ŝone wały wydmowe o wysoko ści do 10 m, - mierzeja Liwii Łu Ŝej (szeroko ści od 400 m do 1200 m) oddzielaj ąca jez. Liwia Łu Ŝa od wód Bałtyku zajmuje centraln ą cz ęść Niechorza i zach. Pogorzelicy. Teren mierzei wznosi si ę na wysoko ść 1-4 m n.p.m. i nadbudowany jest krótkimi wałami wydmowymi o wysoko ści do 10-12 m (do 15 m n.p.m.). Południowy, zatorfiony brzeg mierzei łagodnie opada do jeziora. Jest to bardzo płytkie, zarastaj ące jezioro przybrze Ŝne rozwini ęte w misie dawnego jeziora polodowcowego. Maksymalna jego gł ęboko ść – 1,7 m, lustro wody układa si ę na wysoko ści 0,1 m n.p.m. Do jeziora od strony płd. uchodz ą cieki i rowy odwadniaj ące dolin ę przymorsk ą. Odpływ wód jeziora nast ępuje sztucznie utrzymywanym kanałem i pozostaje pod wpływem cofek odmorskich. Wzdłu Ŝ brzegów jeziora intensywnie rozwija si ę formacja szuwaru nadbrze Ŝnego pot ęguj ąca procesy l ądowienia zbiornika. - obszar intensywnej akumulacji eolicznej rozci ąga si ę od centralnej cz ęś ci m. Pogorzelica STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 14

do wsch. granicy gminy. W partii przybrze Ŝnej wyst ępuj ą typowe nadmorskie wydmy wałowe o wysoko ści od 6,0 do 10,0 m n.p.m. Płd. brzeg akumulacji eolicznej opiera si ę o kraw ędź wysoczyzny Skalna, wznosz ącej si ę do 32,4 m n.p.m. Ku południowi i dalej na wschód , a Ŝ po uj ście Regi rozci ąga si ę zespół wysokich pagórów wydmowych wznosz ących si ę na wysoko ść do 35,0 m n.p.m.. Pomi ędzy nimi wyst ępuj ą niecki zagł ębie ń deflacyjnych lub w ąskie dolinki okresowo czynnych cieków. - dolina przymorskia, której szeroko ść si ęga 3 km obejmuje południow ą cz ęść gminy. Dolina odwadniana jest przez rozbudowany system rowów zbieraj ących wod ę do Kanału Lądkowskiego, który odprowadza j ą do jez. Liwia Łu Ŝa. Płaskie dno doliny jest niemal całkowicie zatorfione. 2.2.2. Walory krajobrazowe Teren gminy posiada charakterystyczny pasmowy układ krajobrazu. Dominant ą krajobrazu jest akwen morski obrze Ŝony lini ą piaszczystej pla Ŝy, nad któr ą strom ą kraw ędzi ą wznosi si ę brzeg klifowy wysoczyzny rewalskiej. Nad klifem i na jego zapleczu wyst ępuje pas wydm nadmorskich z zespołem lasów sosnowych. Pustkowo, Trz ęsacz, Rewal i Śliwin le Ŝą w pasie wysoczyzny morenowej ograniczonej od linii w ąskich pla Ŝ strom ą kraw ędzi ą klifu, którego korona wznosi si ę do 20,0 m n.p. pla Ŝy. Strefa ta dominuje wysoko ściowo nad obszarem gminy. Mierzejowo-wydmowy brzeg we wsch. cz ęś ci gminy tworzy odr ębny zespół o cennych walorach bioklimatycznych. Pas wysokich wydm góruj ących nad szerokimi pla Ŝami porasta bór sosnowy z bogatym podszytem. Zarastaj ące jeziora: Liwia Łu Ŝa i poło Ŝone na wschód od Pogorzelicy to interesuj ące, endemiczne formy krajobrazu, nawi ązuj ące sw ą genez ą i form ą do pó źnoglacjalnej historii obszaru (wytopiska po bryłach martwego lodu) i jego holoce ńskich przekształce ń (litorinowa ingresja morska i utworzenie wału mierzei). Odmiennym elementem krajobrazu gminy jest dolina przymorska. Rozległe ł ąki porastaj ące torfowisko i gytiowisko wypełniaj ące mis ę dawnego jeziora Dre Ŝewskiego stanowi ą obszar retencjonuj ący zasoby wodne.

2.3. BUDOWA GEOLOGICZNA I WARUNKI HYDROGEOLOGICZNE 2.3.1. Zarys budowy geologicznej a) podło Ŝe czwartorz ędu Obszar gminy znajduje si ę w obr ębie dwóch jednostek tektoniczno-strukturalnych wału pomorskiego: - płn.-wsch. skrzydło antykliny Kamienia Pomorskiego rozci ęte gł ębokimi dyslokacjami ograniczaj ącymi rów tektoniczny Trzebieszewa - Koplina. W płn. cz ęś ci rowu znajduje si ę Pobierowo. - płd.- zach. skrzydło synkliny Trzebiatowa. Granica pomi ędzy tymi jednostkami przebiega na linii Śliwin - Skrobotowo. W podło Ŝu podczwartorz ędowym antykliny Kamienia Pomorskiego wyst ępuj ą: - osady węglanowe jury górnej (na gł ęboko ści 30-50 m p.p.m.), piaskowce, mułowce i iłowce jury środkowej, na wysoko ści Trz ęsacza i Rewala przechodzi w wapienie, margle i piaskowce jury górnej, pomi ędzy Pobierowem a Pustkowem płat piaszczysto-mułkowych osadów trzeciorz ędu - miocenu (40-80 m p.p.m.) W podłoŜu czwartorz ędowym Synkliny Trzebiatowa wyst ępuj ą serie mułowcowe kredy dolnej ( Śliwin), mułowcowo-margliste, marglisto-wapienne i iłowcowe serie kredy górnej oraz w ęglanowe osady kredy górnej (Niechorze i Pogorzelica), stanowi ące główny uŜytkowy poziom wodono śny. STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 15

b) czwartorz ęd Pokrywa osadów czwartorz ędowych wyst ępuje w sposób ci ągły osi ągaj ąc mi ąŜ szo ść 40-70 m. Jedynie w obr ębie erozyjno-tektonicznego rowu dre Ŝewskiego mi ąŜ szo ść si ęga blisko 200 m. W rowie dre Ŝewskim wyst ępuje seria piasków i Ŝwirów rzecznych, o mi ąŜ szo ści do 110 m. Powy Ŝej zalegaj ą osady zlodowace ń środkowopolskich: 2 lub 3 poziomy glin zwałowych szarych i brunatnoszarych o mi ąŜ szo ści 15 – 30 m rozdzielone warstwami osadów piaszczysto-Ŝwirowych. Osady czwartorz ędowe najmłodszego pi ętra glacjalnego reprezentowane s ą przez piaski i Ŝwiry fluwioglacjalne oraz poziom glin zwałowych fazy pomorskiej. Gliny tej fazy buduj ą wysoczyznowy brzeg klifowy i zawieraj ą liczne porwaki skał kredowych (czarne iły na klifie Śliwna czy tez wyeksploatowane margle w starych wyrobiskach na płd. od Rewala i w okolicach Trz ęsacza). Wyst ępuj ącym na powierzchni glinom zwałowym towarzysz ą niewielkie pagórki form szczelinowych zbudowanych z osadów piaszczysto-Ŝwirowych, gliniastych i mułkowych. Dolin ę przymorsk ą do gł ęboko ści 15 – 20 m wypełniaj ą piaszczyste osady, przykryte osadami organicznymi, powstałe w okresie zalegania w dolinie martwego lodu. W licznych bezodpływowych zagł ębieniach wytopiskowych po martwym lodzie rozwin ęła si ę akumul acja osadów jeziornych. S ą one reprezentowane przez piaski i mułki z wkładkami iłów i torfów. Pocz ątek akumulacji tych osadów został okre ślony na 12,9 tys. lat wstecz. Profil tych osadów odsłania si ę na brzegu klifowym w Śliwnie (zej ście przy Ośrodku Wychowawczym) i ze wzgl ędu na sw ą rang ę obejmuje si ę ochron ą jako „stanowisko dokumentacyjne przyrody nieo Ŝywionej”. Osady holoce ńskie s ą reprezentowane przez: - namuły organiczne den dolinnych i zagł ębie ń wytopiskowych (jezior), - torfy wypełniaj ące dno doliny przymorskiej i mis ę dawnego jeziora dre Ŝewskiego oraz niewielkie obni Ŝenia na wysoczy źnie, - piaski eoliczne buduj ące pokrywy oraz rozległe wały i pagóry wydmowe, - piaski i piaski ze Ŝwirami mierzei, której powstanie świadczy o wkroczeniu morza na osady jeziorne w strefie niskiego brzegu w rejonie Niechorza – Pogorzelicy, - piaski morskie pla Ŝy i wału brzegowego, - piaszczysto-gliniaste osady deluwialne i koluwialne (spływy, obrywy i osuwiska) wyst ępuj ące u podstawy brzegu klifowego i okresowo usuwane (abradowane) przy wysokich stanach morza.

2.3.2. Warunki hydrogeologiczne, zasoby wód podziemnych Budowa geologiczna terenu gminy nie sprzyja wyst ępowaniu wysokozasobowych struktur wodono śnych wód podziemnych wysokiej jako ści. Płytkie wyst ępowanie podło Ŝa mezozoicznego z licznymi gł ębokimi uskokami powoduj ącymi migracj ę wód zasolonych z gł ębszych formacji geologicznych oddziaływuje hydraulicznie na czwartorz ędowe warstwy wodono śne. Czwartorz ędowy poziom wodono śny prawie na całym obszarze gminy pozostaje w kontakcie z poziomami wodono śnymi w osadach kredowych (Niechorze, Pogorzelica) lub jurajskich (Pobierowo, Pustkowo, Trz ęsacz). Jedynie w rejonie Rewala i Śliwina wykształcenie czwartorz ędowych warstw wodono śnych lokalnie izoluje ten poziom od kontaktu z wodami podło Ŝa mezozoicznego. Generalnie czwartorz ędowy poziom wodono śny na obszarze gminy Rewal nie jest poziomem u Ŝytkowym o znaczeniu regionalnym. Podstawowe znaczenie dla zaopatrzenia gminy w wod ę pełni ą jak dotychczas uj ęcia bazuj ące na wodach poziomu kredowego lub jurajskiego. STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 16

Na terenie gminy istnieje du Ŝa ilo ść gł ębinowych studni wierconych wykonanych dla potrzeb zaopatrzenia zbiorowego (sie ć wodoci ągowa) jaki i indywidualnego, w tym wierconych dla poszczególnych o środków wypoczynkowych. Studnie te z reguły pracowały okresowo i stopniowo przył ączane były do gminnej sieci wodoci ągowej. Znaczna cz ęść dawnych studni jest nieczynna, cz ęść uległa likwidacji. Wiele ze zinwentaryzowanych studni nie posiada Ŝadnych dokumentacji i nie znajduje si ę w Ŝadnych rejestrach. Nieczynne studnie zakładowe powinny ulec likwidacji przeprowadzonej zgodnie z wymogami technicznymi, celem wyeliminowania potencjalnych dróg migracji zanieczyszcze ń odpowierzchniowych w obr ęb u Ŝytkowej warstwy wodono śnej. POBIEROWO Na terenie Pobierowa istniej ą dwa uj ęcia wodoci ągu komunalnego: - uj ęcie „Bolesławiec” z trzema studniami o zasobach eksploatacyjnych 40 m 3/h, - ujecie „Le śniczówka” z dwiema studniami o zasobach eksploatacyjnych 57 m 3/h. Poza uj ęciem komunalnym na terenie Pobierowa istnieje 11 funkcjonuj ących okresowo studni indywidualnych. PUSTKOWO - istniej ących 7, funkcjonuj ących okresowo, studni indywidualnych. TRZ ĘSACZ - uj ęcie komunalne z dwiema studniami o zasobach eksploatacyjnych 50 m 3/h. REWAL I ŚLIWIN - uj ęcie z czterema studniami o zasobach 90 m 3/h. Poza uj ęciem komunalnym na terenie Rewala i Śliwina istnieje 21 funkcjonuj ących okresowo studni indywidualnych. NIECHORZE I POGORZELICA Na terenie Pogorzelicy istniej ą dwa uj ęcia wodoci ągu komunalnego: - uj ęcie przy kanale Liwia Łu Ŝa z dwiema studniami o zasobach eksploatacyjnych 80 m3/h, - uj ęcie „Polfa” z dwiema studniami o zasobach eksploatacyjnych 125 m 3/h, Poza uj ęciem komunalnym na terenie Niechorza istnieje 5 funkcjonuj ących okresowo studni indywidualnych, na terenie Pogorzelicy 12 studni.

2.4. BOGACTWA NATURALNE I ZASADY ICH EKSPLOATACJI Lokalne zasoby surowców mineralnych to praktycznie wył ącznie zło Ŝa torfów i gytii, wyst ępuj ące w obr ębie pradoliny przymorskiej.

2.4.1. Torfy i gytie ilaste Zasoby udokumentowane w kategorii C 2 wst ępnego rozpoznania: a) zło Ŝe Łuk ęcin – w wi ększo ści poza granic ą gminy - zasoby bilansowe torfu – 4 195 tys. m 3, zasoby pozabilansowe – 2 688 tys. m 3 - zasoby bilansowe gytii – 104 tys. m 3 b) zło Ŝe Pobierowo - Rybice – cz ęś ciowo poza granic ą gminy: - zasoby bilansowe torfu – 4 319 tys. m 3 - zasoby bilansowe gytii – 1 324 tys. m 3 c) zło Ŝe Gosty ń – wydzielone pola A i B: - zasoby bilansowe torfu – 3 290 tys. i 8 817 tys. m 3, - zasoby pozabilansowe – 2 625 tys. i 7 035 tys. m 3 d) zło Ŝe Karnice: - zasoby bilansowe torfu – 10 305 tys. m 3 - zasoby bilansowe gytii – 1 201 tys. m 3 e) zło Ŝe Ninikowo: - zasoby bilansowe torfu – 106 tys. m 3, zasoby pozabilansowe – 90 tys. m 3 - średnia mi ąŜ szo ść pokładu gytii – 1,07 ha, zasoby bilansowe 128 tys. m 3 STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 17

f) zło Ŝe Niechorze (cz ęś ciowo na terenie rezerwatu „Liwia Łu Ŝa”, ze wzgl ędu na zniszczenie sieci rowów odwadniaj ących, znajduje si ę pod wod ą) – - zasoby pozabilansowe torfu (niska jako ść ) – 546 tys. m 3 - zasoby bilansowe gytii 340 tys. m 3 Surowiec ten jako kopalina podlega jurysdykcji prawa geologicznego i górniczego i jego eksploatacja wymaga otrzymania koncesji na wydobycie. Zło Ŝa na terenie gminy Rewal posiadaj ą bardzo nisk ą warto ść energetyczn ą, jednocze śnie pełni ą podstawowa rol ę w retencjonowaniu i procesach oczyszczania zasobów wodnych. Dlatego nie ma uzasadnienia dla podj ęcia eksploatacji złó Ŝ, za wyj ątkiem przypadków udokumentowania złó Ŝ torfów przydatnych do celów balneologicznych i wykorzystania ich na potrzeby lokalnej bazy uzdrowiskowej.

2.4.2. Kruszywa

Na płd. od Rewala i Śliwina proponuje si ę obszar do przeprowadzenia zwiadu geologicznego za wyst ępowaniem kruszywa. Ze wzgl ędu na prawdopodobnie niewielkie jego ilo ści, do wykorzystania dla potrzeb lokalnych.

2.4.3. Surowce ilaste

Ze wzgl ędu na nisk ą jako ść nie proponuje si ę podj ęcia eksploatacji.

2.4.4. Wody o warto ściach balneologicznych

Wyst ępowanie wód zmineralizowanych (jony magnezu, sodu, jodu, fluoru, bromu, Ŝelaza) w kredowym uj ęciu Niechorze – kanał predysponuj ą je do klasy wód o podwy Ŝszonej mineralizacji. Mo Ŝliwo ść uj ęcia wód zmineralizowanych w jurajskim uj ęciu w Pobierowie i Trz ęsaczu. Nale Ŝy wykona ć analizy ich przydatno ści dla celów przyrodolecznictwa.

2.5. WODY POWIERZCHNIOWE Według podziału hydrograficznego Polski gmina Rewal le Ŝy w obr ębie 3 głównych obszarów zlewniowych: - zlewni Dziwny (niewielki fragment w zach. cz ęś ci gminy), - zlewni przymorza od Dziwny do Regi, - zlewnia Regi (niewielki fragment we wsch. częś ci gminy). Najwi ększa cz ęść gminy le Ŝy w zlewni przymorza obejmuj ącej 3 zlewnie cz ąstkowe: - wąski pas nadbrze Ŝa morskiego od Dziwny do kanału Liwia Łu Ŝa, - zlewnia Liwiej Łu Ŝy i jeziora Liwia Łu Ŝa, - wąski pas nadbrze Ŝa morskiego od Liwiej Łu Ŝy do Regi. Granice zlewni w pasie nadbrze Ŝnym wyznacza dział wodny biegn ący kulminacjami wydm. Jest to obszar zalesiony, pozbawiony cieków. Wody powierzchniowe zajmuj ą 244 ha tj. ok. 6 % obszaru gminy Rewal, z czego: - wody stoj ące – 208 ha, wody płyn ące – 2 ha, rowy – 34 ha. Obejmuj ą: - jezioro Liwia Łu Ŝa, - sztuczne cieki tj. rowy i kanały melioracyjne (Kanał L ądkowski, Kanał Konarzewski) w pradolinie przymorskiej, odwadniaj ące obszary zlewni oraz kanał Liwia Łu Ŝa o długo ści ok. 1 km. Brak jest naturalnych cieków. Jezioro Liwia Łu Ŝa jest jedynym naturalnym zbiornikiem wodnym powstałym na skutek odci ęcia mierzej ą dawnej zatoki od morza. Gmina charakteryzuje si ę wysokim wska źnikiem „jeziorno ści”, wynosz ącym 5 %, przy średniej wojewódzkiej 2,17 %. STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 18

Poziom wody w jeziorze waha si ę w granicach 0,3-0,4 m rocznie, zale Ŝy głównie od dopływu wody z kanałów oraz rowów melioracyjnych w strefie nadbrze Ŝnej. Przy sztormowych wiatrach z północy nast ępuje napływ wody morskiej i okresowe zasolenie. Przy wysokich stanach wody jezioro staje si ę zbiornikiem przepływowym i nast ępuje odpływ wody do morza przez kanał Liwia Łu Ŝa (wrota samoczynne). Jezioro jest płytkim akwenem o wyra źnie post ępuj ącej eutrofizacji – nadmierne nagromadzenie materii organicznej i silny rozwój Ŝycia biologicznego, spowodowane znacznymi ładunkami zanieczyszcze ń z chemizacji u Ŝytków zielonych w pradolinie i, do niedawna, bezpo średnim zrzutem ścieków bytowych. Charakterystyczn ą cech ą jeziora jest pokrycie ok. 20 % jego powierzchni roślinno ści ą wynurzon ą (wyspy trzcinowe) oraz przybrze Ŝny pas trzcin o szer. od 5 do 60 m. O jako ści wód jeziora decyduje przyjmowanie zrzutu z oczyszczalni w Pobierowie oraz gospodarka wodno-ściekowa w s ąsiednich gminach. Warunki naturalne jeziora Liwia Łu Ŝa (morfometria, okresowa wymiana wody) i zagospodarowanie zlewni wskazuj ą na du Ŝą podatno ść zbiornika na degradacj ę. Nale Ŝy doprowadzi ć do poprawy jako ści wody w jeziorze Liwia Łu Ŝa i w jego dopływach do min. II klasy czysto ści.

2.6. OCHRONA BRZEGU MORSKIEGO Wybrze Ŝe gminy od jej zachodniej granicy a Ŝ do Niechorza jest typowym wybrze Ŝem klifowym ustawicznie poddawanym procesom abrazji. Procesy te przebiegaj ą z ró Ŝną intensywno ści ą powoduj ąc stał ą zmian ę linii brzegowej. Równie Ŝ na znacznej cz ęś ci wybrze Ŝa mierzejowo-wydmowego Niechorze-Pogorzelica procesy abrazji niszcz ą nadmorski wał wydmowy gro Ŝą c wlewami wód na jego zaplecze. Odcinkiem najbardziej zagro Ŝonym przez abrazj ę jest brzeg klifowy pomi ędzy zej ściem w Rewalu (371,060 km M), a zej ściem przy Zakładzie Wychowawczym (369,750 km M), odcinek klifu na wsch. od opaski betonowej w Niechorzu (368,300 do 369,400 km M) oraz w strefie mierzejowej na wsch. od uj ścia kanału Liwia Łu Ŝa (365,550 do 366,650 km M). Procesy abrazji zachodz ą na skutek oddziaływania wysokich stanów morza, budowy geologicznej brzegu (układ warstw i ich odporno ść ), stosunków wodnych (wysi ęki wód gruntowych) oraz gospodarki wodno-ściekowej na zapleczu brzegu, a tak Ŝe intensywnej w okresie letnim penetracji pieszej. Najcz ęstsz ą form ą niszczenia brzegu jest grawitacyjne osuwanie si ę mas ziemnych po stoku klifu, zerwami w koronie nad gł ębokimi podci ęciami abrazyjnymi, spływami w strefie wycieków wód i wylotów lokalnego drena Ŝu na zapleczu klifu oraz klasyczne osuwiska we wsch. cz ęś ci Rewala . Wykonana w Rewalu opaska szczelna ze studniami drena Ŝowymi okresowo osuwisko to zabezpiecza, lecz ze wzgl ędu na wyst ępowanie zaburzonego układu warstw, w tym obecno ść warstwy iłów oraz stałe wycieki wód gruntowych powoduj ą sukcesywny rozwój osuwiska poza przyczółkami opaski. Ochrona brzegu morskiego wymaga stałych prac zabezpieczaj ących wykonywanych przy współudziale gminy. Szczegóły prac zabezpieczaj ących przedstawione s ą w projekcie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego „Strategia ochrony brzegu morskiego”. Ponadto w zakresie ochrony brzegu morskiego nale Ŝy uwzgl ędni ć nast ępuj ące zagadnienia: - ochron ę pasa technicznego (ustalonego zarz ądzeniem dyrektora Urz ędu Morskiego w Szczecinie na podstawie ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej) przed zainwestowaniem utrudniaj ącym lub uniemo Ŝliwiaj ącym prawidłowe funkcjonowanie tego pasa, - ochron ę pasa ochronnego (ustalonego zarz ądzeniem) z mo Ŝliwo ści ą wprowadzenia zainwestowania pozostaj ącego w zgodno ści z prawidłowym funkcjonowaniem tego STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 19

pasa, - wył ączenie z urbanizacji odcinków wybrze Ŝa najsilniej zagro Ŝonych przez abrazj ę, - obj ęcie ochron ą kompleksów zalesionych wydm nadmorskich, - wszelkie obiekty lokalizowane na obszarze obj ętym zmian ą studium, widoczne z przyległego akwenu, o ile nie s ą oznakowaniem nawigacyjnym, nie mog ą go przypomina ć swoj ą form ą, kolorystyk ą i charakterystyk ą świecenia świateł oraz nie mog ą utrudni ć identyfikacji oznakowania nawigacyjnego, a urz ądzenia oświetleniowe tych obiektów nie mog ą powodowa ć padania promieni świetlnych bezpo średnio na akwen morski, w sposób powoduj ący mo Ŝliwo ść nieprawidłowej interpretacji oznakowania nawigacyjnego.

Wykorzystanie pasa technicznego do celów innych ni Ŝ ochrona brzegu dopuszczalne jest za zgod ą wła ściwego organu administracji morskiej, który jednocze śnie okre śla warunki takiego wykorzystania, stosownie do przepisów odr ębnych. Pas nabrze Ŝny (techniczny i ochronny) jest zaliczony z mocy prawa do obszarów bezpo średniego zagro Ŝenia powodzi ą – obowi ązuj ą ograniczenia i wymagania wynikaj ące z przepisów odr ębnych. Lokalizowanie wszelkich obiektów budowlanych w pasie technicznym i bezpo średniej z nim styczno ści w pasie ochronnym, powinno by ć poprzedzone ustaleniem geotechnicznych warunków posadowienia zgodnie z obowi ązuj ącymi przepisami prawnymi. Ustalaj ąc nieprzekraczaln ą lini ę zabudowy dla działek zlokalizowanych bezpo średnio przy pasie technicznym nale Ŝy przyj ąć , i Ŝ powinna ona by ć maksymalnie odsuni ęta od granicy pasa technicznego, o ile to mo Ŝliwe nie mniej ni Ŝ 4,0 m.

2.7. WARUNKI KLIMATYCZNE Gmina Rewal le Ŝy w strefie klimatu morskiego, który kształtuje si ę pod wpływem mas powietrza atlantyckiego napływaj ącego z kierunków zachodnich, a bezpo średnio pod wpływem oddziaływania Morza Bałtyckiego. Według podziału na krainy klimatyczne Cz. Ko źmi ńskiego, gmina znajduje si ę w Krainie II - Pobrze Ŝe Dziwnowsko-Kołobrzeskie. Wpływ morza objawia si ę wyrównanym profilem termicznym w wyniku jego ochładzaj ącego wpływu w lecie i ocieplaj ącego w zimie oraz wi ększ ą wilgotno ści ą powietrza. W porównaniu z pozostał ą cz ęś ci ą województwa wiosna i lato s ą tu wyra źnie chłodniejsze, zimy stosunkowo łagodnie i krótkie, jesie ń znacznie dłu Ŝsza i ciepła. Do najwi ększych walorów klimatycznych, maj ących istotne znaczenie dla rekreacji nadmorskiej, a zwłaszcza balneologii, nale Ŝy wyra źne uprzywilejowanie pod wzgl ędem czasu nasłonecznienia oraz zawarto ści aerozolu morskiego w powietrzu. Cechy te tworz ą swoisty mikroklimat w strefie nadbrze Ŝnej. Średnie dzienne nasłonecznienie wynosi w roku 4,4 godz., osi ągaj ąc najwy Ŝsze warto ści w okresie maj – sierpie ń ( średnio 7,3 godz.) z maximum w czerwcu (8,2 godz.). Dłu Ŝsze, w stosunku do krajowych, okresy nasłonecznienia trwaj ą równie Ŝ w kwietniu i wrze śniu (5,3 – 5,1 godz.), co jest istotne dla wypoczynku poza sezonem letnim. Liczba dni pogodnych (zachmurzenie 0-20 %) wynosi ok. 40 w roku, najwi ększa ich ilo ść przypada na koniec wiosny i lata. Liczba dni pochmurnych (zachmurzenie ponad 80 %) wynosi 130-140 w roku, miesi ącami o najwi ększym zachmurzeniu s ą listopad i grudzie ń. Bezpo średnio z nasłonecznieniem wi ąŜ e si ę temperatura powietrza. Do specyficznych cech klimatu nadmorskiego nale Ŝy komfort termiczny pla Ŝy i najbli Ŝszych STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 20 okolic l ądowych kształtowany pod wpływem relatywnie wysokich temperatur strefy przymorskiej oraz nieco chłodniejszych mas powietrza znad morza. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi 7,5-8,0 OC i przez 10 m-cy, z wyj ątkiem stycznia i lutego, utrzymuj ą si ę temperatury dodatnie. Najcieplejszymi miesi ącami s ą lipiec ( średnia temp. 17,0 OC) i sierpie ń ( średnia 16,8 OC). Amplituda roczna temperatury powietrza wynosi 17,7 OC. Średnia temperatura okresu wegetacyjnego (kwiecie ń - wrzesie ń) wynosi 13,3 OC. Średnia temperatura sezonu wypoczynkowego (czerwiec - wrzesie ń) wynosi 15,7OC. Zima (temperatura poni Ŝej 0,0 OC) jest stosunkowo krótka i trwa średnio 40 dni z mał ą liczb ą dni z pokryw ą śnie Ŝną. Długo ść okresu bezprzymrozkowego wynosi średnio 203 dni Na rozmieszczenie i cz ęstotliwo ść przymrozków ma wpływ ukształt owanie i pokrycie terenu oraz gł ęboko ść zalegania wód gruntowych. Miejscami szczególnie zagro Ŝonymi przymrozkami jest dolina przymorska oraz lokalne obni Ŝenia terenu. Korzystne warunki insolacyjne w poł ączeniu z termicznymi stwarzaj ą w strefie wybrze Ŝa szczególnie sprzyjaj ące warunki do helioterapii. Działanie promieni słonecznych nad morzem jest znacznie silniejsze ni Ŝ w gł ębi l ądu ze wzgl ędu na wi ększ ą przejrzysto ść powietrza i du Ŝą zdolno ść odbijania promieni słonecznych przez piasek pla Ŝowy. Przez cały rok wyst ępuje podwy Ŝszona wilgotno ść powietrza kształtowana pod wpływem morza. Średnia roczna wilgotno ść wzgl ędna wynosi 82 %, z maximum w grudniu - 88 %, najni Ŝsza w maju i czerwcu - 77 %. Rozkład wilgotno ści w miesi ącach o zwi ększonej insolacji jest uzale Ŝniony od poło Ŝenia w stosunku do zbiorników wodnych i terenów podmokłych. Z wilgotno ści ą wzgl ędn ą i temperatur ą powietrza wi ąŜ e si ę zjawisko wyst ępowania mgieł we wszystkich miesi ącach - średnio rocznie 39 dni, najwi ęcej od pa ździernika do marca. W otoczeniu zbiorników wodnych i w dolinie przymorskiej wyst ępuj ą mgły przyziemne cz ęsto stagnuj ące do pó źnych godzin przedpołudniowych. Średnia roczna suma opadów wynosi 540 – 650 mm. Średnie sumy opadów dla okresu maj-czerwiec wynosz ą 100 – 120 mm, dla okresu lipiec-sierpie ń 130 – 160 mm. W strefie wybrze Ŝa dominuj ą w ci ągu roku wiatry z kierunków zach. i płd,-zach., najrzadziej wyst ępuj ą z kierunku płn. Cz ęstotliwo ść w poszczególnych porach roku jest zmienna. W miesi ącach zimowych najcz ęś ciej wyst ępuj ą stosunkowo cieple płd.-zach. i zach., latem dominuj ą zach., jesieni ą ciepłe wiatry płd.-zach. Wiosn ę charakteryzuje du Ŝa zmienno ść , z dominacj ą wiatrów płn.-wsch. O wietrzno ści obszaru świadczy niewielki udział cisz atmosferycznych we wszystkich porach roku – 5 %. Specyficzn ą cech ą strefy nadmorskiej, oprócz cz ęstych i silnych wiatrów zwi ązanych z ogóln ą cyrkulacj ą atmosfery, s ą wiatry lokalne tzw. bryza morska i l ądowa. S ą to wiatry, o pr ędko ści do 5 m/sek., wywołane dobowymi wahaniami temperatury, a przede wszystkim ró Ŝnic ą temperatury powietrza nad morzem i l ądem w ciepłej porze roku. Bryza morska stanowi bardzo wa Ŝny czynnik natury balneologicznej. Jest to powietrze chłodne, nasycone areozolem morskim zawieraj ącym kryształki jodu i soli morskiej. W porównaniu z klimatem nizinnym klimat morski charakteryzuje si ę przewag ą czynników i wła ściwo ści bod źcowych, hartuj ących, co ma znaczenie w leczniczym wpływie morza. Poszczególne elementy klimatyczne modyfikowane s ą na obszarze gminy zale Ŝnie od warunków lokalnych, m.in.: odległo ść od morza, ukształtowanie powierzchni, płytkie wyst ępowanie wód gruntowych, pokrycie terenu formacjami le śnymi i ł ąkowymi. Z punktu widzenia stałego przebywania ludzi najkorzystniejszymi warunkami topoklimatycznymi charakteryzuje si ę obszar wysoczyzny nadmorskiej. Niekorzystne warunki topoklimatyczne wyst ępuj ą na podmokłych, trawiastych i bezle śnych terenach doliny przymorskiej. STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 21

2.8. ATMOSFERA I ZASADY JEJ OCHRONY Gmina znajduje si ę poza zasi ęgiem szkodliwego wpływu emisji zanieczyszcze ń do powietrza ze źródeł ponadlokalnych. Głównym źródłem zanieczyszcze ń s ą kotłownie lokalne oraz paleniska domowe, sukcesywnie eliminowane poprzez upowszechnianie paliw ekologicznych, głównie gazu ziemnego. Na terenie gminy nie przewiduje si ę negatywnych działa ń ani lokalizacji inwestycji powoduj ących emisj ę szkodliwych lub uci ąŜ liwych zanieczyszcze ń. Jedyne zagro Ŝenie dla powietrza mo Ŝe wyst ąpi ć w przypadku realizacji inwestycji „Balticpipe” i zwi ązan ą z tym mo Ŝliwo ści ą wyst ąpienia sytuacji awaryjnych, skutkuj ących zrzutem gazu na znajduj ące si ę na obszarze technologicznym pochodnie i towarzysz ącą temu, ograniczon ą w czasie, emisj ą du Ŝych ilo ści tlenków azotu i tlenku w ęgla. Przy zastosowaniu nowoczesnych rozwi ąza ń technologicznych s ą to sytuacje o znikomym stopniu prawdopodobie ństwa.

2.9. EKOSYSTEMY U śYTKÓW ROLNYCH UŜytki rolne zajmuj ą tylko 1/3 powierzchni gminy. W śród u Ŝytków rolnych przewa Ŝaj ą grunty orne zajmuj ące ok. 59 % ogólnej ich powierzchni. Grunty orne i u Ŝytki zielone układaj ą si ę pasmowo w kierunku równole Ŝnikowym nawi ązuj ąc do głównych form geomorfologicznych: u Ŝytki zielone zajmuj ą pradolin ę przymorsk ą a grunty orne wyst ępuj ą na wysoczy źnie pomi ędzy pradolin ą a stref ą lasów w pasie nadmorskim. W śród gruntów dominuj ą gleby średnie (IV kl. bonitacyjnej) zajmuj ące ok. 50 % ich powierzchni, gleby dobre (III kl.) zajmuj ą prawie 30 %, gleby słabe – 20 %. Wśród u Ŝytków zielonych przewa Ŝaj ą gleby średnie zajmuj ące 60 % ich powierzchni. Na obszarze gminy wyst ępuj ą prawie wszystkie typy kompleksów glebowo-rolniczych charakterystycznych dla terenów ni Ŝowych. W obr ębie gruntów ornych dominuj ą gleby kompleksów Ŝytnich t.j. gleby o l Ŝejszym składzie mechanicznym z przewag ą piasków w poziomach powierzchniowych, zajmuj ące ponad 80 % powierzchni gruntów ornych. Ogólny wska źnik jako ści rolniczej przestrzeni produkcyjnej gminy wynosi 66,7 pkt., co odpowiada poziomowi średniokorzystnemu.

2.9.1. Kompleksy gleb ornych Najlepsze gleby w śród gruntów ornych znajduj ą si ę pomi ędzy Niechorzem a pradolin ą przymorsk ą na zachód od jez. Liwia Łu Ŝa. Jest to płat gleb 2-go kompleksu pszennego dobrego obejmuj ącego gleby kl. III. Nadaj ą si ę pod uprawy wszystk ich ro ślin o najwi ększych wymaganiach. Korzystnymi warunkami przydatno ści rolniczej charakteryzuj ą si ę równie Ŝ gleby kompleksu 4-go Ŝytniego b.dobrego. Wyst ępuj ą wzdłu Ŝ drogi Niechorze - Śliwin - Ninikowo, mi ędzy Rewalem a Trz ęsaczem oraz na płd. od Pobierowa. Średniokorzystnymi warunkami przydatno ści rolniczej charakteryzuj ą si ę gleby kompleksu 5-go Ŝytniego dobrego, wyst ępuj ące pomi ędzy Trz ęsaczem a Pustkowem oraz pomi ędzy Rewalem a Śliwinem.

2.9.2. Kompleksy u Ŝytków zielonych

Przydatno ść rolnicza gleb u Ŝytków zielonych, wypełniaj ących pradolin ę przymorsk ą, uwarunkowana jest przede wszystkim wła ściwymi stosunkami wilgotno ściowymi. STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 22

Kompleks ten zmeliorowany jest sieci ą rowów otwartych. Stosunki wodne nie s ą tu w pełni uregulowane i gleby bywaj ą nadmiernie uwilgotnione. Są to w przewadze gleby kompleksu 2z – u Ŝytki zielone średnie. Kompleks ten poza du Ŝą warto ści ą rolnicz ą stanowi korytarz ekologiczny.

2.10. EKOSYSTEMY LE ŚNE I ZADRZEWIENIA TERENÓW NIELE ŚNYCH Lasy i zadrzewienia zajmuj ą 1404 ha (z tego lasy 1346 ha, zadrzewienia 58 ha ) tj. 34% powierzchni gminy. Lesisto ść gminy zbli Ŝona jest do średniej wojewódzkiej, która wynosi 36 %. Lasy rozci ągaj ą si ę wzdłu Ŝ całego wybrze Ŝa morskiego w pasie o szeroko ści od ok. 50 m w środkowej cz ęś ci gminy, ok. 1,5 km w okolicy Pobierowa i ok. 2,5 km w okolicy Pogorzelicy (tereny wojskowe). Lasy nadmorskie tworz ą najwi ększe zwarte kompleksy w zach. cz ęś ci gminy w okolicy Pobierowa i Pustkowa oraz we wsch. cz ęś ci -w okolicy Pogorzelicy. Niewielkie enklawy lasu znajduj ą si ę w pradolinie przymorskiej na wsch. od Śliwina i na płd. od Trz ęsacza, - lasy ł ęgowe przywodne w śród u Ŝytków zielonych oraz na wysoczy źnie na płd. od linii kolejowych pomi ędzy Rewalem a Śliwinem.

2.10.1. Ekosystemy le śne Ekosystemy le śne reprezentowane s ą przez 10 siedliskowych typów lasu zwi ązanych ze zró Ŝnicowanym stopniem Ŝyzno ści i wilgotno ści siedlisk. Generalnie dominuj ą siedliska borowe typowe dla całego kompleksu lasów nadmorskich. W składzie gatunków siedlisk borowych dominuje sosna, natomiast na siedliskach lasowych i w młodszych partiach siedlisk borowych obok sosny wyst ępuje w du Ŝym udziale d ąb, świerk, modrzew, brzoza. W strukturze wiekowej drzewostanu, zwłaszcza na siedliskach borowych, przewa Ŝaj ą lasy licz ące 40- 100 lat. Na siedliskach lasowych przewa Ŝa drzewostan licz ący poni Ŝej 40 lat. Najwi ększa koncentracja starodrzewu znajduje si ę: - w kierunku płn-wsch. od wsi Pogorzelica (sosna w wieku 120 - 150 lat, enklawa 130- letniej d ąbrowy), - w bezpo średnim otoczeniu o środków wczasowych w Pogorzelicy - starodrzew sosnowy Przyjmuje si ę, Ŝe na obszarze lasów przeznaczonych do rekreacji wiek drzewostanu powinien przekracza ć 40 lat. Najwi ększ ą odporno ści ą na degradacj ę i zniszczenia wywołane przez u Ŝytkowanie rekreacyjne odznaczaj ą si ę: - siedliska lasowe b ędące najatrakcyjniejsze krajobrazowo. Najwi ększy kompleks znajduje si ę na południe od drogi Łuk ęcin - Rewal w okolicy Pobierowa. S ą to lasy o urozmaiconym drzewostanie li ściastym, ale licz ące poni Ŝej 40 lat i nie s ą poło Ŝone na trasie „do morza”. - siedliska wilgotne - jednak ze wzgl ędu na wysoki poziom wód gruntowych, zwi ększon ą wilgotno ść powietrza wn ętrza lasu i zaciemnienie, mimo walorów krajobrazowych s ą odpowiednie do turystyki pieszej tylko po wyznaczonych szlakach. Siedliska boru bagiennego nie s ą przydatne do Ŝadnej formy penetracji turystycznej - znajduj ą si ę na wschód od wsi Pogorzelica. Zró Ŝnicowan ą odporno ści ą na degradacj ę i zniszczenia wywołane przez u Ŝytkowanie rekreacyjne odznaczaj ą si ę siedliska borowe łatwo dost ępne, świetliste, charakteryzuj ące si ę korzystnym mikroklimatem i dodatnimi walorami krajobrazowymi: - siedliska boru mieszanego świe Ŝego - średnia odporno ść i wi ększ ą atrakcyjno ść krajobrazowa, - siedliska boru suchego i boru świe Ŝego - mała odporno ść , trudno regeneruj ący pokryw ę glebow ą bardzo podatn ą na erozj ę. Przydatne s ą do ekstensywnego wykorzystania STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 23

rekreacyjnego z zachowaniem szczególnej ostro Ŝno ści ze wzgl ędu na du Ŝe zagro Ŝenie po Ŝarowe. Ruch turystyczny powinien by ć ograniczony do turystyki pieszej po umocnionych ście Ŝkach i szlakach. - siedliska boru suchego - szczególna wra Ŝliwo ść na zakłócenia - znajduj ą si ę na obszarze silnie rozwini ętej akumulacji eolicznej z pagórami wydmowymi (na wsch. od o środków wczasowych w Pogorzelicy). Z intensywnej penetracji turystycznej nale Ŝy wył ączy ć lasy stanowi ące ostoje zwierz ąt podlegaj ących ochronie gatunkowej i obj ętych ochron ą strefow ą. Generalnie lasy nadmorskie nale Ŝy chroni ć przed niezorganizowan ą wzmo Ŝon ą penetracj ą turystyczn ą ze wzgl ędu na: - słabe środowisko glebowe, podatne na degradacj ę i trudne do utrwalenia na pokrywach wydmowych, - ich szczególna rol ę, jak ą odgrywaj ą w ochronie brzegu morskiego (pas techniczny) zwłaszcza w partiach abradowanych lub zagro Ŝonych abrazj ą, - ich funkcj ę uzdrowiskowo - klimatyczn ą, maj ącą na celu utrzymanie walorów klimatycznych jako naturalnego czynnika leczniczego (Pobierowo). W celu umo Ŝliwienia korzystania z walorów mikroklimatycznych i krajobrazowych wzbogacaj ących walory rekreacyjne i estetyczne nadmorskich obszarów wypoczynkowych konieczne jest odpowiednie zagospodarowanie lasów.

2.10.2. Zadrzewienia terenów niele śnych

Na terenach poza lasami szczególn ą rol ę odgrywa zadrzewienie i zakrzewienie śródpolne, śródł ąkowe, wzdłu Ŝ cieków, przydro Ŝne, starodrzew parkowy i cmentarny. Zadrzewienie terenów niele śnych stanowi wa Ŝny element stabilizacji ekologicznej krajobrazu zwłaszcza zantropogenizowanego. Istotn ą role odgrywa naturalne zadrzewienie w śród u Ŝytków zielonych w pradolinie przymorskiej wzbogacaj ące walory tej formy geomorfologicznej b ędącej wa Ŝnym korytarzem ekologicznym. Lasy ł ęgowe i zadrzewienia śródł ąkowe nad rowami melioracyjnymi uczestnicz ą w retencjonowaniu wody i kształtowaniu bilansu wodnego. Na wysoczy źnie szczególna rol ę odgrywa zadrzewienie przydro Ŝy (walory krajobrazowe, ekologiczne, wiatrochronne - przeciwerozyjne, osłona akustyczna), zadrzewienie parkowe i cmentarne, zwłaszcza starodrzew (walory krajobrazowe, ekologiczne, historyczne). Do szczególnie cennych wymagaj ących zachowania i ochrony nale Ŝą : - aleja kasztanowców w Trz ęsaczu prowadz ąca od zespołu parkowo- pałacowego nad morze - aleja lipowa i klonowa w okolicy stacji kolejowej w Rewalu. Cenne skupisko zadrzewienia tworz ą: - parki osiedlowe ze starodrzewem (obok parku zabytkowego w Trz ęsaczu), - drzewostan bukowy i d ębowy w Rewalu, - drzewostan mieszany (kasztany, lipy, d ęby, brzozy) w Niechorzu, - cmentarze ze starodrzewem: - Niechorze - drzewostan mieszany (sosny, lipy, dęby), - Trz ęsacz - cmentarz- kemping (drzewostan mieszany - lipy, klony), - cmentarz „To ń Umarłych”- jesiony.

2.11 SYSTEM OCHRONY PRZYRODY I WARTO ŚCI KRAJOBRAZOWYCH 2.11.1 Obszary i obiekty przyrodnicze prawnie chronione a) Rezerwat Przyrody „Jezioro Liwia Łu Ŝa” Utworzony zarz ądzeniem Nr 239 MLiPD z dnia 8.07.1959 r. na powierzchni 220 ha, STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 24

obejmuj ącej jezioro i jego obrze Ŝe, zast ąpione Rozporz ądzeniem Nr 1 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 9 stycznia 2008 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Jezioro Liwia Łu Ŝa” oraz Rozporz ądzeniem Nr 28/2008 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 19 czerwca 2008 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Jezioro Liwia Łu Ŝa”. Celem ochrony jest zachowanie ze wzgl ędów naukowych i dydaktycznych naturalnego środowiska l ęgowego łab ędzia dzikiego na jeziorze, b ędącym jednocze śnie ostoj ą wielu gatunków ptactwa wodno- błotnego. Ponadto celem ochrony przyrody w rezerwacie jest zachowanie ekosystemu płytkiego lagunowego jeziora wraz z mozaik ą siedlisk kształtowanych pod jego wpływem w warunkach zmiennego oddziaływania wód Bałtyku oraz siedlisk rzadkich gatunków ro ślin szczególnie słonolubnych i biotopów ptaków wodno- błotnych. Zanieczyszczenie substancjami pochodz ącymi z chemizacji u Ŝytków zielonych w dolinie przymorskiej, z której poprzez sie ć rowów melioracyjnych i Kanał L ądkowski migrowały do jeziora, intensywna gospodarka rybacka, doprowadziły do zmniejszenia si ę populacji ptactwa w rezerwacie i niekorzystnych zmian w całym ekosystemie. Dopuszcza si ę mo Ŝliwo ść przyrodniczo - turystycznego zagospodarowania rezerwatu, w rozporz ądzeniu wskazano obszary i miejsca udost ępniane dla celów naukowych, edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych, amatorskiego połowu ryb i rybactwa oraz sposób ich udost ępniania. b) park zabytkowy TRZ ĘSACZ - park dworski z XVIII w. wpisany do rejestru zabytków, o pow. 5 ha (w tym 0,3 ha stawy) c) lasy ochronne obejmuj ą 81 % ogólnej powierzchni lasów. - lasy glebochronne - wszystkie lasy w pasie technicznym wybrze Ŝa morskiego, - lasy masowego wypoczynku w rejonie Pobierowa, pomi ędzy Niechorzem a Pogorzelic ą - lasy ochronne inne (zwi ązane z terenami wojskowymi) - na wschód od Pogorzelicy. d) obszary Europejskiej Sieci Ekologicznej NATURA 2000 Natura 2000 jest przyj ętym przez Uni ę Europejsk ą systemem ochrony wybranych elementów przyrody, najwa Ŝniejszych z punktu widzenia całej Europy. System ten nie ma zast ępowa ć systemów krajowych, ale je uzupełnia ć - dawa ć merytoryczne podstawy do zachowania dziedzictwa przyrodniczego w skali kontynentu. Polega on na wybraniu (według okre ślonych kryteriów) a nast ępnie skutecznym ochronieniu okre ślonych obszarów. Podstaw ę do wybierania i chronienia obszarów zaliczanych do systemu Natura 2000 stanowi ą dwie istniej ące wcze śniej, dyrektywy europejskie (tj. akty prawne wi ąŜą ce rz ądy pa ństw Unii): tzw. Dyrektywa Ptasia i Dyrektywa Habitatowa. Zgodnie z tekstem Dyrektywy Siedliskowej UE, NATURA 2000 to spójna Europejska Sie ć Ekologiczna obejmuj ąca: • specjalne obszary ochrony (SOO) tworzone dla ochrony:- siedlisk naturalnych,- siedlisk gatunków ro ślin i zwierz ąt, • obszary specjalnej ochrony (OSO) tworzone w ramach Dyrektywy Ptasiej dla ochrony siedlisk ptaków.

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 25

W trakcie sporz ądzania zmiany studium zatwierdzono nast ępuj ące obszary:

- „Wybrze Ŝe Trzebiatowskie” (PLB320010)

OPIS OBSZARU Teren rozci ąga si ę mi ędzy miejscowo ściami Kamie ń Pomorski i D źwirzyno. Ostoj ę stanowi ą rozległe ł ąki, dawniej intensywnie koszone i wypasane, ale od kilkunastu lat prawie nie u Ŝytkowane. W zachodniej cz ęś ci teren jest cz ęsto zalewany przez wody Świ ńca i Niemicy. Znaczn ą powierzchni ę porasta trzcina i łoza, a zaniedbywany system odwadniaj ący powoduje dłu Ŝsze utrzymywanie si ę rozlewisk. Na terenie ostoi znajduj ą si ę dwa jeziora przymorskie - Liwia Łu Ŝa i Resko Przymorskie oraz tzw. Bagno Pogorzelickie. W granicach obszaru znajduj ą si ę ostoje krajowe: Doliny Świ ńca i Niemicy K02 i Jezioro Liwia Łu Ŝa K03. WARTO ŚĆ PRZYRODNICZA W ostoi wyst ępuje co najmniej 25 gatunków ptaków z Zał ącznika I Dyrektywy Ptasiej, 5 gatunków z Polskiej Czerwonej Ksi ęgi (PCK). W okresie l ęgowym obszar zasiedla co najmniej 1% populacji krajowej (C6) nast ępuj ących gatunków: błotniak ł ąkowy, błotniak zbo Ŝowy (PCK), kania ruda (PCK), rybołów (PCK), sowa błotna (PCK); w stosunkowo wysokim zag ęszczeniu (C7) wyst ępuj ą bocian biały, derkacz i wodniczka (PCK). Latem na obszarze pierz ą si ę g ęgawy w ilo ści 100-350 osobników (C3).

- „Trzebiatowsko-Kołobrzeski Pas Nadmorski” (PLH320017).

OPIS OBSZARU Ostoja obejmuje najlepiej zachowany fragment zró Ŝnicowanego geomorfologicznie wybrze Ŝa Bałtyku: brzegi klifowe (aktywne - eroduj ące i ustabilizowane z zaro ślami), wydmowe, mierzeje odcinaj ące lagunowe jeziora przymorskie, płytkie uj ścia rzek. Typowo wykształcony układ pasowy biotopów obejmuje pas wód przybrze Ŝnych, pla Ŝę z ugrupowaniami organizmów psammofilnych oraz pasami kidziny, inicjalne stadia wydm białych, wydmy szare z ro ślinno ści ą nisk ą (ugrupowania porostów, psammofilne zbiorowiska trawiaste z okazami mikołajka nadmorskiego, zakrzewienia, stadia inicjalne boru ba Ŝynowego), wydmy ustabilizowane poro śni ęte borami ba Ŝynowymi (najlepiej zachowane w regionie fragmenty tych borów mi ędzy Mrze Ŝynem a Pogorzelic ą z bogatymi populacjami gatunków charakterystycznych), zagł ębienia mi ędzywydmowe z mokradłami (w tym stadia inicjalne mszarów). W mezotroficznych lasach mieszanych na podło Ŝu piaszczystym (Betulo-Quercetum) wyst ępuje charakterystyczny wiciokrzew pomorski. Na zapleczu pasa wydmowego kompleksy lasów bagiennych i ł ęgowych cz ęś ciowo na podło Ŝu torfowym: wokół jeziora Liwia Łu Ŝa, mi ędzy Włodark ą a Mrze Ŝynem, na południowy zachód od Dźwi Ŝyna i SW od Kołobrzegu. Wyniesienia moreny dennej, w pasie brzegowym pokryte s ą głównie lasami mieszanymi z wiciokrzewem pomorskim. Charakterystycznym elementem pasa brzegowego s ą jeziora lagunowe, oddzielone od morza w ąskim pasem mierzei: Resko Przymorskie i Liwia Łu Ŝa. Pełni ą wa Ŝna rol ę jako ostoje ptaków, obfituj ą tak Ŝe w cenne gatunki flory. Od południa obszar Ostoi zamkni ęty jest rozległym, pasmowym obni Ŝeniem Pradoliny Bałtyckiej, w du Ŝym stopniu wypełnionej pokładami torfów niskich, w STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 26 wi ększo ści odwodnionych w przeszło ści i wykorzystywanych jako u Ŝytki zielone. Obszar pradoliny przeci ęty jest sieci ą kanałów oraz mniej lub bardziej naturalnych cieków (m. in. Rega, Stara Rega, Pars ęta, Czarwonka). W ich korytach, starorzeczach oraz na brzegach rozwijaj ą si ę zbiorowiska ro ślin wodnych z udziałem halofitów. Obecnie du Ŝy procent powierzchni pradoliny nie jest u Ŝytkowany rolniczo. Na obrze Ŝach pradoliny obserwuje si ę rozwój zaro śli z udziałem woskownicy europejskiej. W wyniku degradacji urz ądze ń hydrotechnicznych wyst ępuje miejscowe zabagnienie terenu i okresowe zalewanie, w tym wodami słonawymi. WARTO ŚĆ PRZYRODNICZA Ostoja odznacza si ę wysokim stopniem reprezentatywno ści siedlisk, typowych dla południowego wybrze Ŝa Morza Bałtyckiego. Głównym walorem obszaru jest bardzo dobry stan zachowania typowych biotopów tworz ących pas nadmorski, w szczególno ści kompleksu wybrze Ŝa akumulacyjnego z borami ba Ŝynowymi. W obr ębie ostoi wyst ępuje szereg skupie ń ro ślinno ści halofilnej. Obszar słonoro śli na zapleczu pasa wydmowego na północ od Włodarki nale Ŝy do najbardziej rozległych ekosystemów tego typu w Polsce. Du Ŝe populacje tworz ą tu: sit Gerarda, aster solny, świbka morska, babka nadmorska, mlecznik nadmorski. Liczne mniejsze skupienia, zwi ązane z wysi ękami solanki, wyst ępuj ą m.in. koło Kołobrzegu. Rozległe mszarne torfowiska typu bałtyckiego rozwinęły si ę w pasie nadmorskim ze wzgl ędu na korzystne warunki klimatyczne. W przeszło ści cz ęś ciowo odwodnione, obecnie reprezentuj ą mozaik ę zbiorowisk naturalnych i stadiów regeneracyjnych. Na powierzchni rozległego torfowiska "Roby" wyst ępuje m.in. rzadki mszarnik wrzo ścowy, zbiorowiska mszarów i borów bagiennych z bogatymi populacjami cennych ro ślin torfowiskowych. Ł ącznie stwierdzono tu 22 rodzajów siedlisk z Zał ącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Bogata lista gatunków ro ślin naczyniowych (ponad 1000 gatunków) zawiera du Ŝą liczb ę taksonów ro ślin chronionych, zagro Ŝonych i rzadkich (136 gatunków) w tym 42 gatunki chronione, 3 uwzgl ędnione w Czerwonej Ksi ędze Ro ślin Polski, 57 gatunków zagro Ŝonych na Pomorzu i w Wielkopolsce. Stwierdzono tu tak Ŝe 16 gatunków zwierz ąt z Zał ącznika II Dyrektywy. Nast ępnych kilka gatunków zwierz ąt z tego zał ącznika mo Ŝe tu wyst ępowa ć

W bezpo średnim s ąsiedztwie obszaru gminy (obszarów obj ętych zmian ą studium) ustanowiony został obszar specjalnej ochrony ptaków poło Ŝony na Morzu Bałtyckim:

- „Zatoka Pomorska” (PLB990003)

OPIS OBSZARU Zatoka Pomorska to akwen o du Ŝym zró Ŝnicowaniu dna morskiego (od piaszczystych ławic, po rozległe Ŝwirowiska i głazowiska. Centraln ą cz ęść Zat. Pomorskiej zajmuje du Ŝe wypłycenie zwane Ławic ą Odrza ńsk ą. WARTO ŚĆ PRZYRODNICZA Wyst ępuj ą co najmniej 3 gatunki ptaków z Zał ącznika I Dyrektywy Ptasiej. W okresie w ędrówek i w okresie zimy wyst ępuje co najmniej 1% populacji szlaku wędrówkowego (C2 i C3) nast ępuj ących gatunków: perkoz dwuczuby, perkoz rdzawoszyi, perkoz rogaty, bielaczek, lodówka, markaczka, nurnik, tracz długodzioby i uhla; w stosunkowo wysokich liczebno ściach (C7) wyst ępuj ą: nur czarnoszyi i nur rdzawoszyi.. ptaki wodno-błotne wyst ępuj ą w koncentracjach powy Ŝej 20000 osobników (C4) - zim ą powy Ŝej 100 000 osobników. STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 27

2.11.1 Proponowane formy ochrony przyrody a) pomniki przyrody TRZ ĘSACZ - pojedyncze drzewa i grupy drzew w zabytkowym parku (lipy, jawory, buki, cyprysiki oraz aleja i szpaler grabowy), - 2 jesiony na terenie dawnego cmentarza przy ruinie ko ścioła na klifie, - 2 Ŝywotniki, świerk, jodła na dawnym cmentarzu przy płd. ko ściele, - aleja kasztanowców (od pałacu w kierunku morza). Dąb szypułkowy w oddziale le śnym 504 f przy drodze Pobierowo - Rewal REWAL - aleja lipowa (ul. Dworcowa), - aleja klonowa (wzdłu Ŝ stacji kolejki). b) zespoły przyrodniczo krajobrazowe TRZ ĘSACZ - zespół obejmuje fragment intensywnie abradowanego brzegu klifowego ze stanowiskiem dokumentacyjnym przyrody nieo Ŝywionej, wraz z pasem pla Ŝy do linii brzegowej oraz ruin ą ko ścioła i fragmentem cmentarza przyko ścielnego, odcinek wybrze Ŝa do drogi Trz ęsacz-Rewal zawieraj ący otwarte pasmo widokowe na morze. W celu ochrony wysokich walorów krajobrazowych, koncentruj ących warto ści przyrodnicze i kulturowe w aspekcie geologicznym, geograficznym, historycznym, architektonicznym i sakralnym, niezb ędna jest pełna realizacja projektu zabezpieczenia ruin ko ścioła, całkowite wył ączenie z zabudowy otoczenia ruin oraz pasma widokowego. NIECHORZE - z pasem linii brzegowej oraz teren wysoczyzny do drogi Śliwin- Niechorze. Szczególn ą atrakcj ą zespołu jest latarnia morska wybudowana w 1870 roku na koronie klifu na wysoko ści 21 m n. p. m. Stok klifu u podnó Ŝa latarni jest chroniony opask ą betonow ą z zespołem ostróg. Latarnia jest dominant ą architektoniczn ą wyró Ŝniaj ącą si ę w krajobrazie nadmorskim i stanowi trwały pomnik historii i techniki. W celu ochrony szczególnych walorów krajobrazowych tego obszaru niezb ędne jest wła ściwe urz ądzenie przedpola latarni od strony południowej, zapewniaj ące odpowiedni ą ekspozycj ę zabytkowej budowli i nie naruszające walorów krajobrazowych środowiska. Dopuszcza si ę zagospodarowanie zespołu na cele kompleksu urz ądze ń rekreacyjno- sportowych, po sporz ądzeniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. KANAŁ LIWIA ŁU śA - zespół obejmuje kanał Liwia Łu Ŝa przecinaj ący mierzej ę ł ącz ąc jezioro Liwia Łu Ŝa z morzem, w ąski pas nadbrze Ŝny po obu stronach kanału na północ od linii kolejki w ąskotorowej oraz stref ę pla Ŝy z fragmentami wałów wydmowych przy wej ściu kanału do morza. Obszar ten charakteryzuje si ę specyficzn ą zmienno ści ą krajobrazu pozostaj ącego pod wpływem zachodz ących współcze śnie procesów geomorfologiczno -hydrologicznych zwi ązanych z okresow ą wymian ą wód pomi ędzy jeziorem a morzem. Widocznymi skutkami tej naturogenicznej działalno ści przyrody jest przepływ wody w kanale od lub do morza, tworzenie si ę sto Ŝka delty wstecznej usypywanej na obszarze rezerwatu przy wyj ściu kanału z jeziora, przemieszczanie si ę lub zasypywanie wej ścia kanału do morza i usypywanie okresowych, nietrwałych sto Ŝków napływowych w strefie pla Ŝy. Dopuszcza si ę zagospodarowanie zespołu na cele mariny i centrum sportów wodnych, po sporz ądzeniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. BIELIKOWE WYDMY - zespół obejmuje kilka charakterystycznych pagórów wydm śródl ądowych znajduj ących si ę w kompleksie le śnym „Liwski Las” we wschodniej cz ęś ci gminy pomi ędzy morzem a pradolin ą przymorsk ą. Najwy Ŝszy szczyt osi ąga 35 m n. p. m., grupa ni Ŝszych pagórów liczy 25 – 30 m n. p. m. ( Sowia Góra 28 m n. p. m. ). Na STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 28

wierzchowinach i stokach niektórych pagórów znajdują si ę polany stanowi ące atrakcyjne punkty widokowe na rozległ ą panoram ę doliny Regi i miasto Trzebiatów oraz morze. Dopuszcza si ę mo Ŝliwo ść przyrodniczo - turystycznego zagospodarowania zespołu od strony lokalnej ście Ŝki rowerowej ( ście Ŝki przyrodniczo - edukacyjne, stanowiska obserwacyjne, punkt widokowy) po wykonaniu planu zagospodarowania przestrzennego. DOLINA DOPŁYWU REGI - zespół obejmuje fragment podmokłej doliny dopływu Regi wypływaj ącego z zarastaj ącego j. Konarzewo. Dolina rozci ąga si ę wzdłu Ŝ południowo- wschodniej granicy gminy w obr ębie pradoliny przymorskiej. W skład zespołu wchodz ą tereny bagienne i torfowiskowe zaj ęte cz ęś ciowo przez drzewostany siedlisk borów bagiennych i wilgotnych oraz olsów (sosna, brzoza, olcha) z bogat ą ro ślinno ści ą bagienn ą i torfowiskow ą. Obszar stanowi ostoj ę ptactwa wodno-błotnego. Ze wzgl ędu na znaczne zabagnienie doliny obszar ten nie powinien by ć udost ępniony do celów turystycznych. c) u Ŝytki ekologiczne ZARASTAJ ĄCE JEZIORO KONARZEWO - płytkie jezioro poło Ŝone na wsch. od wsi Pogorzelica w obr ębie pradoliny przymorskiej. Geneza jeziora zwi ązana jest z wytopiskiem po bryłach martwego lodu po ostatnim zlodowaceniu i z pó źniejszymi holoce ńskimi przekształceniami. Od północy przylega kompleks „Liwski Las” ze starodrzewem sosnowym i dębowym. Obszar ten obejmuje bagno, którego gł ęboko ść si ęga 2,5 m, lustro wody utrzymuje si ę na wysoko ści 2,0 m n.p.m. oraz tereny podmokłe i w ąski pas lasu w strefie nadbrze Ŝnej. Od kilku lat obserwuje si ę zwi ększenie populacji ptactwa wodno-błotnego, prawdopodobnie przenosz ącego si ę z rezerwatu „Liwia Łu Ŝa”. Teren chroniony przed jak ąkolwiek form ą antropopresji. Dopuszcza si ę mo Ŝliwo ść przyrodniczo – turystycznego zagospodarowania u Ŝytku ekologicznego od strony lokalnej ście Ŝki rowerowej ( ście Ŝki przyrodniczo - edukacyjne, stanowiska obserwacyjne) po wykonaniu specjalistycznych bada ń przyrodniczych i planu zagospodarowania przestrzennego. d) stanowiska dokumentacyjne przyrody nieo Ŝywionej TRZ ĘSACZ - (372,900 kmM - 373,150 kmM) – reperowy profil geologiczny osadów glacjalnych ostatniego zlodowacenia. REWAL - (370,950 kmM) - reperowy profil geologiczny osadów glacjalnych ostatniego zlodowacenia na klifie. REWAL (Śliwin Nadm.) - (369,720 kmM) – reperowy profil geologiczny pó źnoglacjalnych i holoce ńskich osadów jeziornych na klifie. Ochrona i urz ądzenie stanowisk wymaga: - zabezpieczenia podstawy klifu, - zabezpieczenie gospodarki wodno-ściekowej (s ączenia), - zakazu lokowania zej ść oraz zabudowy przy kraw ędzi klifu. e) miejsca rozrodu i regularnego przebywania zwierząt gatunków chronionych CZ ĘŚĆ LASU poło Ŝona na płn. od jez. Konarzewo – odziały le śne 47, 48, 49, 62. GNIAZDA BOCIANA BIAŁEGO w m. Niechorze, Rewal, Śliwin. f) obszar chronionego krajobrazu W koncepcji krajowego systemu obszarów chronionych cały obszar gminy znajduje si ę w granicach projektowanego w strefie nadmorskiej Nadmorskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 29

Celem utworzenia obszaru jest ochrona wyró Ŝniaj ących si ę krajobrazowo terenów o ró Ŝnych typach ekosystemów oraz osłona ekologiczna dla istniej ących i proponowanych obszarów o wy Ŝszej formie ochrony przyrody.

3. ŚRODOWISKO KULTUROWE Ochron ę dóbr kultury materialnej reguluj ą odr ębne przepisy, okre ślaj ące warunki i zasady ich ochrony. Podstaw ą prawn ą ochrony warto ści kulturowych s ą: • ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie , zabytków i opiece nad zabytkami ( Dz.U. z 2003 r. Nr 162, poz. 1568 ze zm.) • europejska konwencja o ochronie dziedzictwa archeologicznego, La Valetta dnia 16 stycznia 1992 r. (Dz.U. Nr 120/96 poz. 564) • konwencja w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego, przyj ęta w Pary Ŝu dnia 16 listopada 1972 r. przez konferencj ę generaln ą organizacji narodów zjednoczonych dla wychowania, nauki i kultury na jej siedemnastej sesji. (Dz.U. Nr 32/76 poz. 190) • ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 92 poz. 880 ze zm.) • ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz.U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 ze zm.) • ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80 poz. 717 ze zm.) • ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz.U. z 2003 r. Nr 207 poz. 2016, ze zm.) • ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomo ściami (t. j. Dz.U. z 2004r Nr 261 poz. 2603 ze zm. ) • ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorz ądzie gminnym (tekst jednolity Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) • ustawa z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz.U. z 2000 r. Nr 23, poz. 295, ze zm.)

Podmioty i przedmioty ochrony Zgodnie art. 4 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, „ochrona zabytków polega, w szczególno ści, na podejmowaniu przez organy administracji publicznej działa ń maj ących na celu: 1) zapewnienie warunków prawnych, organizacyjnych i finansowych umo Ŝliwiaj ących trwałe zachowanie zabytków oraz ich zagospodarowanie i utrzymanie; 2) zapobieganie zagro Ŝeniom mog ącym spowodowa ć uszczerbek dla warto ści zabytków; 3) udaremnianie niszczenia i niewła ściwego korzystania z zabytków; 4) przeciwdziałanie kradzie Ŝy, zagini ęciu lub nielegalnemu wywozowi zabytków za granic ę; 5) kontrol ę stanu zachowania i przeznaczenia zabytków; STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 30

6) uwzgl ędnianie zada ń ochronnych w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz przy kształtowaniu środowiska”.

W art. 5. nało Ŝono obowi ązki ochrony na wła ścicieli zabytków: „Opieka nad zabytkiem sprawowana przez jego wła ściciela lub posiadacza polega, w szczególno ści, na zapewnieniu warunków: 1) naukowego badania i dokumentowania zabytku; 2) prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich i robót budowlanych przy zabytku; 3) zabezpieczenia i utrzymania zabytku oraz jego otoczenia w jak najlepszym stanie; 4) korzystania z zabytku w sposób zapewniaj ący trwałe zachowanie jego warto ści; 5) popularyzowania i upowszechniania wiedzy o zabytku oraz jego znaczeniu dla historii i kultury”.

Zgodnie z art. 6.ustawy okre ślono przedmiot ochrony: „1. Ochronie i opiece podlegaj ą, bez wzgl ędu na stan zachowania: 1) zabytki nieruchome b ędące, w szczególno ści: a) krajobrazami kulturowymi, b) układami urbanistycznymi, ruralistycznymi i zespołami budowlanymi, c) dziełami architektury i budownictwa, d) dziełami budownictwa obronnego, e) obiektami techniki, a zwłaszcza kopalniami, hutami, elektrowniami i innymi zakładami przemysłowymi, f) cmentarzami, g) parkami, ogrodami i innymi formami zaprojektowanej zieleni, h) miejscami upami ętniaj ącymi wydarzenia historyczne b ądź działalno ść wybitnych osobisto ści lub instytucji; (…) 3) zabytki archeologiczne b ędące, w szczególno ści: a) pozostało ściami terenowymi pradziejowego i historycznego osadnictwa, b) cmentarzyskami, c) kurhanami, d) reliktami działalno ści gospodarczej, religijnej i artystycznej.

2. Ochronie mog ą podlega ć nazwy geograficzne, historyczne lub tradycyjne nazwy obiektu budowlanego, placu, ulicy lub jednostki osadniczej”.

Zgodnie z art. 7 „Formami ochrony zabytków s ą: 1) wpis do rejestru zabytków; 2) uznanie za pomnik historii; 3) utworzenie parku kulturowego; 4) ustalenia ochrony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego”.

Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (art. 21 i 22) nakłada na gmin ę obowi ązek prowadzenia gminnej ewidencji zabytków i sporz ądzania gminnego programu ochrony zabytków (w zwi ązku z art. 87 w cyklu czteroletnim). Studium uwzgl ędnia materiały instytucji zwi ązanych z ochron ą kultury materialnej, jako obligatoryjne wytyczne do indywidualnego sprecyzowania w planach miejscowych STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 31

zagospodarowania przestrzennego, w formie ustale ń (wykazy w zał ączeniu). Warunki winny by ć przestrzegane przy: 1. okre ślaniu praw miejscowych i przepisów gminnych, 2. opracowywaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, 3. wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, 4. wydawaniu decyzji dot. gospodarki terenami i podziałów własno ściowych, 5. wydawaniu decyzji dot. sposobu u Ŝytkowania i eksploatacji obiektów (budynków i obszarów) obj ętych ochron ą konserwatorsk ą.

W miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego nale Ŝy obj ąć ochron ą obiekty o walorach zabytkowych uj ęte w gminnej ewidencji zabytków (do czasu jej opracowania nale Ŝy uwzgl ędni ć obiekty wymienione w niniejszym opracowaniu).

3.1. ŚRODOWISKO KULTUROWE Wykaz miejscowo ści, w których wyznaczono strefy ochrony konserwatorskiej: A - strefa ścisłej ochrony konserwatorskiej B - strefa po średniej ochrony konserwatorskiej] K - strefa ochrony krajobrazu E - strefa ochrony ekspozycji

A (ilo ść ) B (ilo ść ) K (ilo ść ) E (ilo ść ) Trz ęsacz (2) Trz ęsacz (1) Trz ęsacz (1) Niechorze (1) Śliwin (1) Rewal (1) Trz ęsacz (1) Niechorze (1)

3.1.1. Zasady ochrony konserwatorskiej w strefach: a) strefa „A” - ścisłej ochrony konserwatorskiej TRZ ĘSACZ - ruina XV- wiecznego ko ścioła w ramach fragmentu klifowego brzegu, - ruina XIX- wiecznego ko ścioła protestanckiego w granicach historycznej działki siedliskowej. Obowi ązuje: - trwałe zachowanie elementów historycznego układu przestrzennego (rozplanowanie i formy zabudowy w granicach zało Ŝeń, układ zieleni), - konieczno ść uzyskiwania ka Ŝdorazowo zezwolenia słu Ŝb ochrony zabytków na wszelkie prace remontowo - budowlane, - prace winny by ć projektowane i realizowane przez osoby posiadaj ące odpowiednie uprawnienia, - uzyskiwanie opinii słu Ŝb ochrony zabytków przed wydaniem warunków zabudowy i zagospodarowania terenu , uzgodnienia dokumentacji projektowej, - uzgodnienie sposobu u Ŝytkowania obiektów zabytkowych ze słu Ŝbą ochrony zabytków, -ochrona obiektów wpisanych do rejestru zabytków i uj ętych w ewidencji konserwatorskiej.

b) strefa "B" - ochrony układów przestrzennych ŚLIWIN - zabudowa chłopska po wschodniej stronie drogi wiejskiej, zło Ŝona z typologicznie i chronologicznie jednorodnych zagród w obr ębie pierwotnego układu ruralistycznego. STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 32

TRZ ĘSACZ - dziedziniec folwarczny wyznaczony przez zwart ą zabudow ę (pałac, magazyn, stajnia, stodoła, oran Ŝeria) w kształcie podkowy, otwartej od północy oraz historyczne ogrodzenie ceglane od wschodu. Obowi ązuje: - zachowanie historycznego układu przestrzennego (układ urbanistyczny, rozplanowanie i formy zabudowy, granice zało Ŝeń), - utrzymanie skali i charakteru zabudowy uzupełniającej, - uzgodnienie ze słu Ŝbą ochrony zabytków dokumentacji projektowej i prac remontowo- budowlanych, - postuluje si ę opracowanie miejscowego planu wsi Śliwin, obj ętej stref ą "B". c) strefa "K" - ochrony krajobrazu NIECHORZE - cmentarz w zachodniej cz ęś ci wsi Niechorze, w granicach współczesnego ogrodzenia. REWAL - park śródwiejski, rozplanowany po południowej stronie ul. Parkowej, - aleja lipowa wzdłu Ŝ ul. Dworcowej po południowej stronie szosy do Pobierowa. TRZ ĘSACZ - park pałacowy (krajobrazowy, naturalistyczny) w granicach historycznego zało Ŝenia, cz ęś ciowo wyznaczony przez pierwotne ogrodzenie ceglane, - aleja kasztanowców po południowej stronie ruiny XV- wiecznego ko ścioła, aleja ta stanowi równie Ŝ o ś widokow ą, - cmentarz poewangelicki ł ącznie z kaplic ą. Obowi ązuje: - zachowanie granic zało Ŝeń parkowych, - zachowanie elementów układu przestrzennego: alejek i ci ągów komunikacyjnych, - ochrona kompozycji i składu gatunkowego zieleni, - zachowanie elementów małej architektury - ogrodzeń, bram, urz ądze ń parkowych, - piel ęgnacja i rewaloryzacja zieleni oraz innych elementów układu, w oparciu o wytyczne konserwatorskie (uzgadnianie wycinek, nasadze ń i prac porz ądkowych), - uzgadnianie ze słu Ŝbą ochrony zabytków: zmiany funkcji terenów obj ętych stref ą „K”, nasadze ń i wycinki zieleni, wszelkich prac budowlanych i inŜynieryjnych planowanych w s ąsiedztwie zachowanych nasadze ń, - zakaz lokalizacji obiektów kubaturowych za wyj ątkiem przypadków wskazanych przez słu Ŝby ochrony zabytków. d) strefa "E" - ochrony ekspozycji układów i obiektów zabytkowych NIECHORZE - teren po południowej stronie latarni morskiej (między dwiema drogami dojazdowymi a ul. Poln ą) dla wła ściwego wyeksponowania budowli. TRZ ĘSACZ - ekspozycja ruin gotyckiego ko ścioła. Obowi ązuje: - wył ączenie terenu spod zabudowy kubaturowej ujemnie wpływaj ącej na ekspozycj ę obiektu zabytkowego, - uzgadnianie ze słu Ŝbą ochrony zabytków wszelkich zmian form u Ŝytkowania oraz zamierze ń inwestycyjnych.

3.1.2. Obiekty obj ęte ochron ą konserwatorsk ą: Na terenie gminy Rewal znajduje si ę 86 obiektów i terenów obj ętych ochron ą konserwatorsk ą, w tym: - obiekty wpisane do rejestru zabytków - 7 - obiekty przewidziane do wpisu do rejestru zabytków - 1 - obiekty w ewidencji konserwatorskiej - 78 STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 33

a) obiekty wpisane do rejestru zabytków NIECHORZE - zagroda przy ul. Ludnej 2, - linia kolei w ąskotorowej (w tym tory zasadnicze, rozjazdy, budynek stacyjny, most nad Kanałem Liwia Łu Ŝa), - latarnia morska wraz z zabudow ą towarzysz ącą oraz ogrodem. POGORZELICA - linia kolei w ąskotorowej (w tym tory zasadnicze, rozjazdy, budynek stacyjny). REWAL - linia kolei w ąskotorowej (w tym tory zasadnicze, rozjazdy, budynek stacyjny). ŚLIWIN - linia kolei w ąskotorowej. TRZ ĘSACZ - park podworski krajobrazowy, - ruina XV wiecznego ko ścioła, - cmentarz poewangelicki z ruin ą XIX wiecznego ko ścioła, - pałac. Obowi ązuje : - trwałe zachowanie obiektu i jego funkcji w zakresie: ukształtowania bryły obiektu, materiału budowlanego i rodzaju pokrycia dachu, kompozycji elewacji, detalu architektonicznego, układu i wystroju wn ętrz, - ochrona bezpo średniego otoczenia obiektu, - prace remontowo - konserwatorskie powinny by ć poprzedzone wytycznymi konserwatorskimi i zezwoleniem słu Ŝb ochrony zabytków oraz prowadzone przez firmy/osoby posiadaj ące stosowne uprawnienia. b) Obiekty proponowane do wpisu do rejestru zabytków ŚLIWIN - wielkokubaturowy budynek o jednorodnej formie architektonicznej z pocz. XX w. Młodzie Ŝowego O środka Wychowawczego. Obowi ązuje : - trwałe zachowanie obiektu i jego funkcji w zakresie: ukształtowania bryły obiektu, materiału budowlanego i rodzaju pokrycia dachu, kompozycji elewacji, detalu architektonicznego, układu i wystroju wn ętrz, - ochrona bezpo średniego otoczenia obiektu, - prace remontowo - konserwatorskie powinny by ć poprzedzone wytycznymi konserwatorskimi i zezwoleniem słu Ŝb ochrony zabytków oraz prowadzone przez firmy/osoby posiadaj ące stosowne uprawnienia. c) obiekty uj ęte w ewidencji konserwatorskiej – w/g wykazu zawartego w „Skróconym Studium Ruralistycznym”, b ędącym materiałem wej ściowym do studium Obowi ązuje: - zachowanie elementów obiektu (ukształtowania bryły, kompozycja elewacji oraz detal architektoniczny), - uzgadnianie prac remontowo - budowlanych ze słu Ŝbą ochrony zabytków, - w przypadku rozbiórki obiektu opracowa ć dokumentacj ę fotograficzn ą lub inwentaryzacj ę.

3.2. STREFY OCHRONY ARCHEOLOGICZNEJ Zaewidencjonowane najstarsze ślady osadnicze zwi ązane s ą z działalno ści ą człowieka na terenie gminy Rewal od epoki kamienia do średniowiecza i odnosz ą si ę do kategorii źródeł nieruchomych: - stanowisk wziemnych typu: osada, cmentarzysko płaskie, punkt lub ślad osadniczy, - stanowisk naziemnych typu: grodzisko, cmentarzysko kurhanowe. STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 34

Stanowiska archeologiczne b ędące zabytkami kultury materialnej stanowi ą integraln ą cz ęść krajobrazu. Specyfika ich ochrony polega m. in. na wła ściwym wykorzystaniu zasobów kulturowych umo Ŝliwiaj ących ich integracj ę funkcjonalno-przestrzenn ą z istniej ącą struktur ą osadnicz ą, jak równie Ŝ ograniczeniu zb ędnych działa ń inwestycyjnych na terenach zabytkowych.

3.2.1. Wykaz miejscowo ści (obr ęby geodezyjne) , w których wyznaczono strefy ochrony archeologiczno-konserwatorskiej W I (ilo ść ) W II (ilo ść ) W III (ilo ść ) Śliwin (1) Rewal (2) Pobierowo (3) wpisane do rejestru zabytków Śliwin (1) Pustkowo (2) Trz ęsacz (2) pod nr 745 dec. kl.I.6801/24/72 Rewal (3) Śliwin (3) z dnia 15.12.1972 r. Niechorze (6) Wykaz reliktów i stanowisk archeologicznych zał ączono w DOKUMENTACJI studium.

3.2.2. Zasady ochrony archeologicznej w strefach: a) Strefa W I - pełnej ochrony stanowisk archeologicznych, czyli obszaru wyst ępowania stanowisk archeologicznych wpisanych do rejestru zabytków lub ewidencji urz ędu ochrony zabytków, wykluczaj ącej wszelk ą działalno ść inwestycyjn ą i inn ą. Obowi ązuje: - zakaz wszelkiej działalno ści in Ŝynierskiej, budowlanej i innej zwi ązanej z pracami ziemnymi (np. kopanie studni, melioracji, karczunku i nasadzania drzew itd.) poza badaniami archeologicznymi oraz pracami zabezpieczaj ącymi zabytek przed zniszczeniem, prowadzonymi na zasadach okre ślonych przepisami odr ębnymi dot. ochrony zabytków; - zachowanie istniej ącego układu topograficznego terenu.

b) Strefa W II - cz ęś ciowej ochrony stanowisk archeologicznych, zabytków dopuszczaj ącej inwestowanie pod okre ślonymi warunkami: - współdziałanie w zakresie zamierze ń inwestycyjnych i innych zwi ązanych z pracami ziemnymi z odpowiednim organem ds. ochrony zabytków; - przeprowadzenie archeologicznych bada ń ratunkowych na terenie w granicach strefy, wyprzedzaj ących rozpocz ęcie prac ziemnych zwi ązanych z realizacj ą zamierzenia na zasadach okre ślonych przepisami odr ębnymi dot. ochrony zabytków.

c) Strefa W III - ograniczonej ochrony stanowisk archeologicznych, polegaj ącej na prowadzeniu interwencyjnych bada ń archeologicznych w przypadku podejmowania prac ziemnych. Strefa WIII obejmuje stanowiska uj ęte w ewidencji słu Ŝby konserwatorskiej Obowi ązuje: - współdziałanie w zakresie zamierze ń inwestycyjnych i innych zwi ązanych z pracami ziemnymi z odpowiednim organem ds. ochrony zabytków; - przeprowadzenie archeologicznych bada ń ratunkowych na terenie obj ętym realizacj ą prac ziemnych na zasadach okre ślonych przepisami odr ębnymi dot. ochrony zabytków.

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 35

4. SYTUACJA DEMOGRAFICZNA 4. 1. ZALUDNIENIE

Ludno ść gminy - 3565 osób (stan na czerwiec 2009 r. ) Powierzchnia gminy – 41,13 km ² Gęsto ść zaludnienia – 85 osób/1 km 2 Przyrost naturalny - -2,3 osób

ELEMENTY RUCHU NATURALNEGO I ROZWÓJ LUDNOŚCI rok ludno ść liczba gęsto ść urodzenia zgony przyrost saldo przyrost stała kobiet / zaludnienia naturalny migracji faktyczny 100 / 1 km ² męŜ czyzn 1996 3138 104,6 76,3 32 36 - 4 +67 + 63 1998 3256 104,7 79,1 1999 3245 105,0 79,0 2000 3246 105,0 80,0 35 30 5 + 63 + 68 2001 3237 107,4 78,8 Gmina Rewal nale Ŝy do grupy najmniejszych ludno ściowo i obszarowo gmin województwa zachodniopomorskiego (przedostatnie miejsce na 114 gmin ), ale charakteryzuje si ę jedn ą z najwi ększych g ęsto ści zaludnienia – około 80 osób/1 km². Stan ludno ści stałej gminy Rewal w latach 1996 – 2001 utrzymuje si ę na jednakowym poziomie. Zauwa Ŝa si ę liczebn ą przewag ę kobiet, wska źnik feminizacji wykazuje tendencj ę rosn ącą - do 107,4 w roku 2001. Rozwój demograficzny gminy powy Ŝej własnego przyrostu naturalnego (+5 w roku 2000) z udziałem migracji (+63)uznaje si ę za dynamiczny, przyrost faktyczny +68 oznacza napływ ludno ści do gminy. Ze wzgl ędu na funkcj ę turystyczn ą gminy w szczytowym okresie sezonu letniego zaludnienie gminy wzrasta wielokrotnie- do około 100 000 osób. Ludno ść sezonow ą tworz ą dwie składowe: - ludno ść sezonowa pobytowa, co odpowiada liczbie miejsc noclegowych, - ruch świ ąteczny i wycieczkowy, głównie jednorodzinny, nie obci ąŜ aj ący bazy noclegowej. ZALUDNIENIE SEZONOWE ludno ść stała ludno ść sezonowa w dniu szczytowym miejscowo ść w roku 2001 pobyty ruch świ ąteczny razem Pobierowo 944 5800 20200 26 000 Pustkowo 122 1565 3435 5 000 Trz ęsacz 86 500 1500 2 000 Rewal 859 2700 16300 19 000 Śliwin 222 - - - Niechorze 902 4000 17000 21 000 Pogorzelica 102 6700 16300 23 000 Razem 3237 21265 74735 96 000 STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 36

Prezentowane w tabeli wielko ści zaludnienia w gminie w okresie sezonu wskazuj ą na wielki problem sezonowo ści usług i ich zwi ększone w zwi ązku z tym zadania i zakres.

4.2. STRUKTURA WIEKOWA LUDNO ŚCI

Struktura wieku ludno ści gminy Rewal bardziej zbli Ŝona jest do miejskiej ni Ŝ do wiejskiej struktury wiekowej województwa. Wynika to z charakteru i źródła utrzymania ludno ści z pozarolniczych działów gospodarki i miejskiego stylu Ŝycia mieszka ńców.

STRUKTURA WIEKOWA LUDNO ŚCI lata liczba ludno ść w wieku ludno ści przedprodukcyjnym % produkcyjnym % poprodukcyjnym % 1998 3 256 810 24,9 2 062 63,3 384 11,8 1999 3 245 798 24,6 2 055 63,3 392 12,1 2000 3 246 782 24,1 2 055 63,3 409 12,6 wiek produkcyjny : 18 – 59 l. - kobiety, do 64 l. - m ęŜ czy źni

Zmiany w strukturze wieku ludno ści przedstawiaj ą si ę nast ępuj ąco: - nieznaczny spadek ludno ści w wieku przedprodukcyjnym, wzrost liczby osób w wieku poprodukcyjnym, - stały poziom ludno ści w wieku produkcyjnym - 63,3 %, - na 100 osób w wieku produkcyjnym przypada 58 osób w wieku nieprodukcyjnym (rok 2000).

4.3. ZATRUDNIENIE

4.3.1. Bilans siły roboczej Zasoby siły roboczej gminy szacuje si ę na ok. 1570 osób. Podstawowe elementy bilansu siły roboczej oraz zatrudnienie w/g głównych działów gospodarki na 2000 r. przedstawia tabela poni Ŝej.

BILANS SIŁY ROBOCZEJ Ludno ść gminy ogółem 3237 Aktywno ść zawodowa 48,5% Zasoby siły roboczej 1570 Bezrobotni 361 Stopa bezrobocia 23,0% Czynni zawodowo 1209 Saldo dojazdów +80 Zatrudnienie 1289

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 37

4.3.2. Struktura zatrudnienia ZATRUDNIENIE W/G DZIAŁÓW GOSPODARKI dział gospodarki Gmina Rewal % Powiat Gryficki % rolnictwo, łowiectwo, le śnictwo 11 0,8 520 6,8 przemysł 33 2,5 433 5,6 budownictwo 32 2,5 537 7,0 handel i naprawy 313 24,3 2143 28,0 hotele i restauracje 736 57,1 1008 13,1 transport i ł ączno ść 28 2,2 428 5,6 obsługa nieruchomo ści firm, nauka 34 2,6 1323 17,2 ochrona zdrowia i opieka społeczna 22 1,7 561 7,3 pozostała działalno ść usługowa, 42 3,3 317 4,1 komunalna i indywidualna pozostałe sekcje 38 3,0 408 5,3 Razem 1289 100 7678 100

Struktura zatrudnienia w pełni odzwierciedla charakter gospodarki gminy - turystyka i obsługa turystyki. Działy usługowe skupiaj ą 89% ogółu zatrudnionych, na przemysł i budownictwo przypada 5%, a na rolnictwo 0,8%.

ZATRUDNIENIE W/G SEKTORÓW I FORM PRAWNYCH sektor w tym publiczny % prywatny % przedsi ębior - zakłady ogółem % spółki prawa stwa osób handlowego pa ństwowe fizycznych Gmina 19 1,5 1270 98,5 1289 100 - 28 1172 Rewal Powiat 296 3,9 738 96,4 7678 100 5 210 6493 Gryficki

4.3.3. Bezrobocie Bezrobotni zarejestrowani w gminie Rewal: - 361 - stan 2000 r. - 405 - stan 2001 r. co w stosunku do zasobów pracy - 1570 osób daje stop ę bezrobocia na poziomie 23%. Poziom bezrobocia w gminie nale Ŝy uzna ć jako wysoki.

4.4. PROGNOZY DEMOGRAFICZNE – KIERUNKI ROZWOJU 4.4.1. Rozwój demograficzny gminy- zaludnienie Na okres perspektywiczny Gmina Rewal utrwala ć b ędzie swoj ą funkcj ę wiod ącą jak ą jest turystyka w oparciu o funkcjonowanie sze ściu k ąpielisk nadmorskich o krajowym znaczeniu i wie ś Śliwin. Oznacza to dalszy ci ąg sezonowo ści w stylu funkcjonowania STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 38

gospodarki, co za tym idzie d ąŜ enie do wydłu Ŝenia okresu sezonu wypoczynkowego poprzez szereg działa ń i inwestycji celem maksymalizacji wzrostu dochodowo ści gminy. W zwi ązku z tym przewiduje się, Ŝe w rozwoju demograficznym podobnie jak dotychczas gmina b ędzie zwi ększa ć swoje zaludnienie o własny przyrost naturalny jak i o dodatnie saldo migracji. Przewiduje si ę, Ŝe wzrost ludno ściowy mo Ŝe dotyczy ć wszystkich jednostek osadniczych przy zró Ŝnicowanym tempie. Najwi ększa dynamik ą b ędzie legitymował si ę o środek gminny Rewal z uwagi na szereg funkcji usługowych dla ogółu mieszka ńców gminy oraz o środki o poszerzonym programie usług - Pobierowo i Niechorze. Podstawowe warianty rozwoju ludno ści przedstawiaj ą si ę nast ępuj ąco:

PROGNOZA DEMOGRAFICZNA – LUDNO ŚĆ STAŁA rok 2001 rok 2010 rok 2020

Wariant biologiczny 3237 3.310 3.400 Wariant pomigracyjny I 3237 3.500 3.600 Wariant pomigracyjny II 3237 3.700 4.000

Bezmigracyjny wariant rozwoju ludno ści oparty o prognoz ę wojewódzk ą, zakłada jej wzrost o ca 160 osób w całym okresie perspektywy. Wariant ten nale Ŝy traktowa ć jako minimalny dla gminy. Warianty pomigracyjne uwzgl ędniaj ą obok przyrostu naturalnego dodatnie salda migracji zewn ętrznej: 200 osób w wariancie podstawowym i 600 osób w wariancie maksymalnym. Cało ść przyrostu ludno ści w poszczególnych wariantach wyniesie kolejno: 260, 460 lub 860 osób.

Prognoz ę zaludnienia sezonowego w oparciu o przyj ętą chłonno ść przedstawiono w punkcie 5.1.4. 4.4.2. Struktura wieku ludno ści Prognoz ę struktury wieku ludno ści opracowano, zachowuj ąc specyfik ę gminy oparciu o prognoz ę ludno ści miejskiej regionu. Na bazie otrzymanych struktur procentowych wyliczono ludno ść wg. grup wiekowych do wariantu podstawowego. Mo Ŝna je wykorzysta ć do ka Ŝdego innego wariantu demograficznego.

PROGNOZA STRUKTURY WIEKU LUDNO ŚCI

struktura w % w osobach do wariantu I WIEK rok 2001 rok 2010 rok 2020 rok 2001 rok 2010 rok 2020

Ogółem 100,0 100,0 100,0 3305 3500 3600 I. 0 -17 24,1 22,7 23,3 796 796 840 II. 18 – 59/64 63,3 63,2 57,2 2092 2210 2060 III. 60/65 i wi ęcej 12,6 14,1 19,5 417 494 700

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 39

4.4.3. Zatrudnienie a) zasoby siły roboczej Rozwój zasobów pracy na okres perspektywiczny w odniesieniu do przyj ętych wariantów ludno ści, przy zało Ŝonym wska źniku aktywno ści zawodowej ludno ści.

PROGNOZA ZASOBÓW SIŁY ROBOCZEJ przyrost rok 2001 rok 2010 rok 2020 2001-2020 aktywno ść zawodowa 48,5 49,0 48,0 - ludno ści (%) zasoby siły roboczej: wariant biologiczny 1570 1620 1630 60 wariant podstawowy 1570 1715 1730 160 wariant maksymalny 1570 1815 1920 350

b) bezrobocie Bezpieczny poziom bezrobocia w granicach 5% ogólnej liczby zasobów siły roboczej dla roku docelowego (2020) wynosi 80 – 100 bezrobotnych w zale Ŝno ści od przyj ętego wariantu demograficznego. Zało Ŝenie osi ągni ęcia docelowo tej stopy bezrobocia oznacza jego redukcj ę w nast ępuj ących wielko ściach:

PROGNOZA BEZROBOCIA rok 2000 rok 2010 rok 2020 bezrobotni 361 250 90 stopa bezrobocia 23% 14,6% 5,2% do wariantu podstawowego

c) migracja wahadłowa Odno śnie dojazdów do pracy saldo dojazdów na rok 2001- przyj ęto +80 osób. Zakłada si ę, Ŝe saldo dojazdów do pracy mo Ŝe oscylowa ć w granicach 150 – 200 osób na korzy ść gminy, gdy Ŝ posiada ona atrakcyjny rynek pracy w stosunku do otaczaj ących j ą gmin wiejskich Świerzna, Karnic i Trzebiatowa, gdzie poziom bezrobocia jest jeszcze wy Ŝszy ni Ŝ w Rewalu. Hipotetyczne dodatnie saldo dojazdów w podanych wielko ściach granicznych mo Ŝna uzna ć za trwałe na cały okres perspektywiczny. d) rynek pracy W ci ągle zmieniaj ącej si ę sytuacji w zasobach, bezrobociu, dojazdach, tworzeniu i likwidacji podmiotów gospodarczych, istnieniu szarej strefy w zatrudnieniu, nie wspominaj ąc ju Ŝ o zmienno ści miejsc pracy w sezonie i poza nim, nie jest mo Ŝliwe precyzyjne scharakteryzowanie rozwoju rynku pracy w gminie na okres perspektywiczny. Przedstawienie danych liczbowych nale Ŝy traktowa ć wzgl ędnie jako prób ę wypo środkowania pola manewru w jakim mog ą si ę one zawiera ć. Generalnie, przyrost zasobów siły roboczej (160 w wariancie podstawowym) i likwidacja STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 40 bezrobocia (netto o 270 osób) daje – w zaokr ągleniu – 430 miejsc pracy, jakie nale Ŝy utworzy ć w gminie do 2020 r. by mówi ć o pełnym rozwi ązaniu problemów jej rynku pracy i zatrudnieniu.

Nowe miejsca pracy w wi ększo ści tworzy ć b ędą istniej ące i nowopowstaj ące podmioty gospodarcze, dla których władze gminy winny pełni ć rol ę promotora, inicjatora, sponsora, opiekuna, inkubatora przedsi ębiorczo ści itd. Dziedziny gospodarki, w których nowe miejsca pracy mogłyby powstawa ć, to szeroko poj ęta turystyka i wypoczynek, usługi, rzemiosło i drobny przemysł, a tak Ŝe budownictwo.

SZACUNKOWY ROZWÓJ STRUKTURY ZATRUDNIENIA Wyszczególnienie rok 2000 rok 2010 rok 2020 % Zasoby 1570 1715 1730 Bezrobocie 361 250 90 Dojazdy 80 135 60 Zatrudnienie 1289 1600 1700 100 W tym działy gospodarki: Rolnictwo, łowiectwo, le śnictwo 11 32 34 2 Przemysł 33 48 51 3 Budownictwo 32 64 68 4 Transport i ł ączno ść 28 32 34 2 Handel i naprawy 313 400 425 25 Hotele i restauracje 736 880 935 56 Obsługa nieruchomo ści, o świata 34 32 34 2 Ochrona zdrowia i opieka 32 32 34 2 społeczna Pozostała działalno ść usługowa 42 32 34 2 i komunalna Pozostałe 38 32 34 2

OGÓLNE PRZESŁANKI ROZWOJU ZATRUDNIENIA: - w rolnictwie spodziewany jest niewielki wzrost zatrudnienia za spraw ą agroturystyki (po procesie przechodzenia na działalno ść pozarolnicz ą, a tak Ŝe przekazywania gruntów na cele turystyki i usług), - w przemy śle spodziewany jest rozwój drobnych zakładów - przemysł pami ątkarski, turystyczny, przetwórczo-rolny), - w budownictwie, rozwój firm budowlanych i instalatorskich dla nowych obiektów hotelarsko-wczasowych i podnosz ących standardy w istniej ących, - utrzymanie wysokiego udziału sfery usług w handlu, gastronomii, hotelarstwie (obsługa ruchu turystycznego przy bazie wysokostandardowej wydłu Ŝaj ącej okres sezonu, - w zdrowiu zatrudnienie mo Ŝe ulec du Ŝemu wzrostowi w przypadku rozwoju funkcji sanatoryjno-uzdrowiskowej (adaptacja substancji wczasowej na te cele pod zarz ądem ośrodków dyspozycyjnych Świnouj ścia, Mi ędzyzdrojów, Kamienia Pomorskiego - do 1000 miejsc adaptowanych i dzier Ŝawionych) , STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 41

- w grupie pozostałe, spodziewany jest wzrost zatrudnienia w obsłudze finansowej gminy, administracji, gospodarce komunalnej i mieszkaniowej, kulturze i sztuce, turystyce.

5. STRUKTURA FUNKCJONALNO – PRZESTRZENNA GMINY

W oparciu o : - pasmowy układ gminy wzdłu Ŝ brzegu morskiego, - istniej ące zainwestowanie i powi ązania gminy z regionem, - podstawowy układ komunikacyjny i systemów in Ŝynieryjnych, - warto ści środowiska przyrodniczego z uwzgl ędnieniem terenów chronionych, - warto ści kulturowe i krajobrazowe, - mo Ŝliwo ść wykorzystania trenów na cele głównej funkcji gminy – turystyki, przy ograniczeniach rozwoju funkcji rolnej, wyznacza si ę nast ępuj ące strefy funkcjonalno - przestrzenne:

• STREFY ROZWOJU TURYSTYKI I OSADNICTWA: - strefa turystyczno - osiedle ńcza, - strefa turystyczno - osiedle ńcza z dopuszczeniem agroturystyki, - strefa turystyczno - osiedle ńcza w zieleni le śnej,

• REJONY USŁUGOWE I ZIELENI URZ ĄDZONEJ: - rejony koncentracji usług (o środki i ci ągi usługowe), - usługi o światy z przyszkolnymi obiektami sportowymi, - kompleksy urz ądze ń rekreacyjno - sportowych i uzdrowiskowych, - parki i ziele ń niska urz ądzona,

• STREFY ROZWOJU ROLNICTWA: - strefa rolniczej przestrzeni produkcyjnej z zakazem zabudowy, - strefa rolnicze przestrzeni produkcyjnej z dopuszczeniem agroturystyki,

• STREFA GOSPODARKI LE ŚNEJ PODPORZ ĄDKOWANEJ FUNKCJI OCHRONNEJ LASÓW,

• WODY OTWARTE O FUNKCJI TURYSTYCZNEJ I RYBACKIEJ,

• KOMPLEKSY GOSPODARCZE DO OBSŁUGI FUNKCJI TURYSTYCZNO – OSIEDLE ŃCZEJ,

• TERENY SPECJALNE ( WOJSKOWE I STRA śY GRANICZNEJ ),

• TERENY O FUNKCJACH OCHRONNYCH ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO.

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 42

5.1 STREFY TURYSTYCZNO – OSIEDLE ŃCZE 5.1.1. Sie ć osadnicza i obsługa ludno ści Sie ć osadnicz ą w gminie stanowi 7 jednostek osadniczych. Miejscowo ści o pasmowych układach przestrzennych rozlokowanych wzdłu Ŝ brzegu morskiego i drogi krajowej nr 102 przedzielone s ą lasami ( Pobierowo – Pustkowo, Niechorze – Pogorzelica ) lub terenami rolnymi ( Pustkowo – Trz ęsacz – Rewal – Niechorze ). Struktura ludno ściowa jednostek osadniczych jest nast ępuj ąca (2001 r. – wg danych UG)

LUDNO ŚĆ W/G JEDNOSTEK OSADNICZYCH do 120 osób 120 – 300 osób 500 – 1000 osób Trz ęsacz - 86 Pustkowo - 122 Rewal - 859 Pogorzelica - 102 Śliwin - 222 Niechorze - 902 Pobierowo - 944 Stosownie do bilansu ludno ści stałej na rok 2020 przewiduje si ę wzrost wielko ściowy jednostek osadniczych o ok. 20 – 25% stanu istniej ącego. Gmina Rewal jest jedn ą z najbardziej dynamicznie rozwijaj ących si ę pod wzgl ędem turystycznym gmin Województwa Zachodniopomorskiego. Infrastruktur ę społeczn ą w gminie cechuje specyfika turystycznej gminy nadmorskiej o sezonowym charakterze działalno ści usług zwi ązanych z obsług ą turystyki, handlowo- gastronomicznych oraz kulturalno-rozrywkowych, dostosowanych do sezonowo ści funkcji turystycznej. Poziom obsługi ludno ści stałej i sezonowej jest pod tym wzgl ędem zadawalaj ący.

5.1.2. Całoroczna obsługa ludno ści a) usługi o światy Szkoły Przedszkola Gimnazja Licea podstawowe Rewal 2-oddziałowe 1 1 1 Pobierowo 2-oddziałowe 1 1 Niechorze 2-oddziałowe 1 1-oddziałowe b) obsługa ogólna - Urz ąd Gminy w Rewalu - Gminny O środek Pomocy Społecznej w Rewalu - Bank Spółdzielczy - Oddział w Rewalu - Posterunek Policji w Rewalu oraz Stra Ŝ Gminna - Poczta i Telekomunikacja w Rewalu, Pobierowie, Niechorzu. c) ochrona zdrowia Podstawow ą opiek ę zdrowotn ą zapewniaj ą O środki Zdrowia w Rewalu, Pobierowie i Niechorzu, ka Ŝdy zatrudniaj ący 2 lekarzy rodzinnych i 1 stomatologa. Najbli Ŝsza opieka specjalistyczna i szpital znajduje si ę w Gryficach. Apteki - w Rewalu i Niechorzu. d) ochrona przeciwpo Ŝarowa Na terenie gminy działaj ą jednostki Ochotniczej Stra Ŝy Po Ŝarnej w Pobierowie i Niechorzu, które w oparciu o przepisy szczegółowe wydane na podstawie ustawy STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 43 o ochronie przeciwpo Ŝarowej wł ączone s ą do Krajowego Systemu Ratowniczo - Ga śniczego. Stanowi ą cz ęść integralnej organizacji bezpiecze ństwa wewn ętrznego pa ństwa, obejmuj ącą prognozowanie, rozpoznawanie i zwalczanie po Ŝarów, kl ęsk Ŝywiołowych lub innych miejscowych zagro Ŝeń dla Ŝycia, zdrowia, mienia lub środowiska. System ten skupia jednostki ochrony przeciwpo Ŝarowej, inne słu Ŝby, inspekcje, stra Ŝe, instytucje oraz podmioty, które mog ą dobrowolnie współdziała ć w akcjach ratowniczych. Podst awowym poziomem działania systemu jest poziom powiatu, co wi ąŜ e si ę z okre ślonymi wymogami techniczno-organizacyjnymi oraz z poszerzonym do jego granic obszarem działania. Jednostki wchodz ą w skład sił Wojewódzkich Odwodów Operacyjnych, dysponowane s ą do zdarze ń poprzez Powiatowe Stanowisko Kierowania. Koordynatorem funkcjonowania KSRG, w zakresie ustalonym przez wojewod ę, na obszarze gminy jest Wójt lub powołany przez niego komendant gminny ochrony przeciwpo Ŝarowej. e) kultura Funkcje kulturalne i promocyjne pełni ą: - placówki o światowe oraz świetlice wiejskie w Pustkowiu, Trz ęsaczu i Śliwinie, - biblioteki szkolno-publiczne w Rewalu i Niechorzu. - ko ścioły w Pobierowie, Trz ęsaczu, Rewalu, Niechorzu i Pogorzelicy, kaplica w Pustkowiu. - Centrum Informacji, Promocji i Rekreacji w Rewalu. f) sport i rekreacja - place sportowe - Pobierowo, Pustkowo, Rewal, - przyszkolne boiska sportowe – Rewal, Pobierowo, Niechorze - stadion sportowy w Niechorzu - hala sportowa w Rewalu. g) cmentarze komunalne - Pobierowo, - Niechorze z projektowan ą kaplic ą przycmentarn ą.

Studium zabezpiecza mo Ŝliwo ść rozwoju funkcji usługowych na wyznaczonych terenach pod: o środki usługowe, ci ągi usługowe wzdłu Ŝ głównych ulic, w kompleksach usług oświaty i urz ądze ń rekreacyjno-sportowych w ka Ŝdej miejscowo ści (pkt 5.1.8).

HIERARCHIA SIECI OSADNICZEJ Maj ąc na uwadze naturalne ci ąŜ enia miejscowo ści, liczb ę ludno ści i wyposa Ŝenie w usługi zakłada si ę nast ępuj ącą hierarchi ę sieci osadniczej: - ośrodek gminny Rewal ( główne funkcje: obsługa ludno ści, turystyka, agroturystyka, rybactwo ), - ośrodki elementarne o poszerzonym programie usług: - Pobierowo (obsługa ludno ści , turystyka, funkcja uzdrowiskowa, le śnictwo) - - Niechorze (obsługa ludno ści , turystyka, agroturystyka, rybactwo) - ośrodki elementarne- pozostałe: - Pustkowo (turystyka, rolnictwo), - Trz ęsacz (turystyka, agroturystyka), - Śliwin (turystyka, agroturystyka), - Pogorzelica (turystyka, funkcja uzdrowiskowa, le śnictwo),

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 44

Obsług ę ludno ści poziomu ponadgminnego zapewniaj ą gminie dwa o środki subregionalne: Gryfice i Kamie ń Pomorski oraz o środek podstawowy – Trzebiatów.

5.1.3. Uwarunkowania rozwoju turystyki Funkcja turystyczno - rekreacyjno - wypoczynkowa jest funkcj ą wiod ącą gminy. • O mo Ŝliwo ści rozwoju funkcji turystycznej i uzdrowiskowej w gminie stanowi ą : - poło Ŝenie w pasie nadmorskim Bałtyku, - korzystny klimat wzbogacony w pasie nadmorskim w mikroelementy w postaci aerozolu morskiego i jodu, - lesisto ść terenów w strefie nadmorskiej, - atrakcyjny krajobraz i wyst ępowanie ekosystemów o unikatowych warto ściach cennych dla rozwoju funkcji poznawczej, - bardzo dobry stan środowiska naturalnego spełniaj ący wszystkie normy ekologiczne, - zasoby siły roboczej z tradycjami w zakresie obsługi turystyki, - mo Ŝliwo ść rozwoju funkcji uzdrowiskowej na bazie uzdrowiska Kamie ń Pomorski i Kołobrzeg w oparciu o wody zmineralizowane i torfy, - poło Ŝenie na szlaku turystyki motorowej, pieszej, rowerowej i wodnej, - du Ŝe rezerwy terenów pod inwestycje, - brak uci ąŜ liwej dla środowiska i wypoczynku działalno ści gospodarczej umo Ŝliwiaj ący przestrzenn ą ci ągło ść funkcji turystycznej, • Głównym czynnikiem ograniczaj ącym rozwój rekreacji na obszarze gminy jest konieczno ść dostosowania intensywno ści turystycznego zagospodarowania i form wypoczynku do pojemno ści pla Ŝy i chłonno ści środowiska. Wykonano opracowanie okre ślaj ące pojemno ść rekreacyjn ą dla terenów gminy w/g poszczególnych miejscowo ści. W wyniku oceny środowiska przyrodniczego wyznaczono powierzchnie przyrodnicze przydatne dla rekreacji, bior ąc pod uwag ę: grunty orne słabe i najsłabsze, bory świe Ŝe, bory mieszane, lasy mieszane powy Ŝej 40 lat oraz warunki geologiczne korzystne dla posadowienia obiektów kubaturowych.

WIELKO ŚĆ ZAPLECZA REKREACYJNEGO tereny lasy łąki gleby nieu Ŝytki pla Ŝa zainwestowane (ha) (ha) (ha) (ha) (ha) (ha) Razem 503 1465 736 842 130,70 89,60 Niechorze 65 63 111,77 228 67,20 16,30 Pogorzelica 115 875 0 0 58,60 27,80 Pobierowo 164 314 203,89 56 2,2 18,60 Trz ęsacz 71 39 203 176 1,10 6,20 Rewal 71 52 196,10 328 1,00 11,10 Pustkowo 17 122 23,30 54 0,60 9,60

POJEMNO ŚĆ REKREACYJNA powierzchnia w ha pojemno ść rekreacyjna udział liczba stałych zaplecza do mieszka ńców zaplecza pojemno ści pla Ŝy pla Ŝy zaplecza w 2001 roku rekreacyjnego pla Ŝy Pobierowo 18,6 370 18 600 61 500 3,3 944 Pustkowo 9,6 177 9 600 29 500 3,0 122 Trz ęsacz 6,2 215 6200 36 000 5,8 86 Rewal 11,1 381 11 100 63 500 5,7 1117 STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 45

Niechorze 16,3 292 16 300 48 700 3,0 902 Pogorzelica 27,8 875 27 800 146 000 5,2 102 Razem 89,60 2310 89600 385200 26 3237 Przyjmuj ąc 10 m ² na osob ę, pojemno ść pla Ŝy jednorazowo dla gminy wynosi 90 000 osób, natomiast chłonno ść środowiska przyrodniczego jest znacznie wi ększa (wska źnik pojemno ści zaplecza do pojemno ści pla Ŝy – 3,0-5,8), chocia Ŝ tereny wymagaj ą dostosowania do potrzeb rekreacji (zadrzewienia i urz ądzenia terenów parkowych, dostosowania lasów do penetracji pieszej i pobytowej, urz ądzenie terenów czynnego wypoczynku). Barier ą intensywno ści funkcji turystycznej w gminie Rewal b ędzie wi ęc pojemno ść pla Ŝy. Przy zało Ŝeniu współczynnika niejednoczesno ści korzystania z pla Ŝy, osób potencjalnie z niej korzystaj ących - 0,8 oraz współczynnika zwi ązanego z du Ŝym potencjałem zaplecza rekreacyjnego - 0,8, przyj ęto dla gminy Rewal pojemno ść rekreacyjn ą 140 000 osób .

PROGNOZA ZALUDNIENIA SEZONOWEGO ludno ść stała

w/g wariantu max Pobierowo 31 000 1 200 Pustkowo 14 000 160 Trz ęsacz 8 000 120 Rewal- Śliwin 17 000 1 240 Niechorze 25 000 1 120 Pogorzelica 45 000 160 Razem 140 000 4 000

5.1.4. Infrastruktura turystyczna a) baza noclegowa Baza turystyczna miejscowo ści w gminie jest jedn ą z najwi ększych w Polsce i wci ąŜ si ę rozwija. Baza noclegowa Rewal cho ć jest sezonowa, to charakteryzuje si ę najwi ększ ą koncentracj ą miejsc noclegowych w Polsce północno - zachodniej. Gmina skupia najwi ększ ą liczb ę obiektów i miejsc noclegowych w pasie nadmorskim i przewy Ŝsza pod tym wzgl ędem takie miasta jak Świnouj ście czy Kołobrzeg.

BAZA NOCLEGOWA GMINY REWAL NA TLE WOJEWÓDZTWA ( stan na dzie ń 31.07.1999 r. ) Województwo Gminy wiejskie Gmina Rewal obiekty noclegowe 1 932 973 258 miejsca noclegowe 144 610 79 247 21 265 udzielone noclegi 9 811 804 4 754 878 1 139 068

Baza noclegowa pod wzgl ędem ilo ści rodzajów obiektów przedstawia si ę nast ępuj ąco: - kwatery prywatne w domach go ścinnych (ilo ściowo najwi ęcej, miejsca noclegowe- dane szacunkowe, gdy Ŝ nie wszystkie s ą zgłaszane ) STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 46

- domy wczasowe - 80 obiektów - 20 000 miejsc noclegowych, - ośrodki kolonijne - 70 obiektów - 22 000 miejsc noclegowych, - hotele - 7 obiektów - 2 000 miejsc noclegowych, - schroniska młodzie Ŝowe - 2 (Pobierowo, Rewal), - campingi - kilkana ście, - pola namiotowe - kilkana ście. Mała liczba obiektów noclegowych jest skategoryzowana, co utrudnia stworzenie oferty turystycznej zawieraj ącej sprecyzowane warunki pobytu. Tylko niewielka cz ęść (7,1%) miejsc noclegowych jest całoroczna. b) baza handlowo – gastronomiczna Na terenie gminy nieustannie wzrasta liczba obiektów usługowych w zakresie małej gastronomii i handlu, lokalizowanych w ka Ŝdej miejscowo ści, zwłaszcza przy głównych ci ągach pieszych. Ich liczb ę kształtuje popyt, jest wystarczaj ąca. Brakuje jednak sklepów i lokali o podniesionym standardzie (eleganckich i ekskluzywnych restauracji, kawiarni i sklepów, na które ro śnie popyt w miar ę jak ro śnie popyt na baz ę noclegow ą o wysokim standardzie). Podobnie jak w przypadku bazy noclegowej dost ępno ść restauracji i innych punktów rozrywkowo - gastronomicznych jest ści śle uzale Ŝniona od sezonu. Po sezonie czynne s ą jedynie pojedyncze lokale w miejscowo ści Rewal, sporadycznie w Pobierowie, Niechorzu, Pogorzelicy. Sie ć handlowa po sezonie we wszystkich miejscowo ściach jest wystarczaj ąca. 5.1.5. Kierunki i zasady rozwoju Funkcja turystyczno - rekreacyjno - wypoczynkowa pozostaje wiod ącą funkcj ą gospodarcz ą gminy. Przyj ęto nast ępuj ące zasady rozwoju: - d ąŜ enie do przedłu Ŝenia sezonu i całorocznego modelu funkcjonowania turystyki pobytowej oraz infrastruktury towarzysz ącej, - rozwój funkcji sanatoryjno - uzdrowiskowej w Pobierowie i Pogorzelicy na bazie ośrodków podstawowych Kamienia Pomorskiego i Kołobrzegu, - modernizacja i przekształcanie zainwestowania turystycznego oraz jego kategoryzacja, - zró Ŝnicowanie bazy turystycznej, w tym wprowadzenie wysokostandardowej, - przebudowa środowiska przyrodniczego w celu zwi ększenia pojemno ści rekreacyjnej na zapleczu stref turystycznych (lasy- wprowadzenie zorganizowanych ci ągów pieszych, urz ądzenie parków i skwerów), - wykorzystanie dla rozwoju funkcji turystycznej walorów środowiska przyrodniczego i kulturowego - trasy dydaktyczno- przyrodniczo- obserwacyjne, wyeksponowanie warto ściowych obiektów zwi ązanych z dziedzictwem kulturowym, - rozwój turystyki: Ŝeglarstwo, windsurfing i inne sporty wodne, paralotniarstwo, wędkarstwo, je ździectwo, turystyka piesza i rowerowa, - rozwój bazy sportowo – rekreacyjnej, - rozwój bazy wysokostandardowych obiektów turystycznych, o środków sportu i rekreacji działaj ących tak Ŝe poza sezonem letnim, podniesienie atrakcyjno ści infrastruktury turystycznej i sportowo-rekreacyjnej.

5.1.6. Strefy rozwoju turystyki i osadnictwa Funkcja osiedle ńcza (mieszkaniowa) w gminie, za spraw ą wła ścicieli domów go ścinnych i pensjonatów, mieszkaj ących w prowadzonych przez siebie obiektach oraz właścicieli tzw. „drugich domów” rekreacyjno-letniskowych, ł ączy si ę ści śle z funkcj ą turystyczn ą. Warunki zamieszkania s ą w zwi ązku z tym bardzo dobre, odpowiadaj ące standardom budownictwa jednorodzinnego. Mieszkaniowe, komunalne budownictwo wielorodzinne nie ma du Ŝego udziału w STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 47 ogólnych zasobach mieszkaniowych, gdy Ŝ gmina sukcesywnie je prywatyzuje. W strefach turystyczno-osiedle ńczych przewiduje si ę jednak mo Ŝliwo ść budowy budynków komunalnych na gruntach gminnych. W studium nie rozdziela si ę funkcji mieszkalnej od turystyczno- rekreacyjno- wypoczynkowej (baza noclegowa). Kreowanie zasad rozdziału, b ądź współistnienia tych funkcji powinno nast ąpi ć w planach miejscowych zagospodarowania przestrzennego. Wyznacza si ę nast ępuj ące strefy funkcji turystyczno - osiedle ńczej: a) strefy turystyczno - osiedle ńcze w zieleni le śnej: - Pobierowo - cz ęść zachodnia i wschodnia, - Niechorze - przy kanale Liwia Łu Ŝa, - Pogorzelica - przy kanale Liwia Łu Ŝa, „Pogorzelica-Centrum” oraz w rejonie stacji kolei w ąskotorowej, W obr ębie stref turystyczno - osiedle ńczych w zieleni le śnej zakłada si ę: - zachowanie le śnego charakteru obszaru poprzez wkomponowanie nowej zabudowy i modernizacj ę istniej ącej przy minimalnej ingerencji w drzewostan, - kształtowanie nowej zabudowy w oparciu o lokalne wzorce zabudowy historycznej (obiekty w ewidencji konserwatorskiej) – pensjonaty, domy go ścinne, domy letniskowe, - harmonijne wkomponowanie zabudowy w lokalny krajobraz, - stopniow ą eliminacj ę tymczasowej zabudowy małogabarytowej, - mo Ŝliwo ść lokalizacji usług nieuci ąŜ liwych towarzysz ących zabudowie zasadniczej, na warunkach okre ślonych w planach miejscowych, - pozostawienie terenów niezabudowanych w formie parków le śnych -w/g rysunku Studium. b) strefy turystyczno - osiedle ńcze: - Pobierowo - cz ęść środkowa, - Pustkowo - na płn. od drogi nr 102, - Trz ęsacz - na płn. od drogi nr 102, - Rewal - pasmo na płn. od drogi nr 102 i mi ędzy drog ą nr 102 a lini ą kolei, - Niechorze - od zach. granicy obr ębu do cmentarza, pasmo od cmentarza do stadionu oraz rejon ul. Trzebiatowskiej, - Pogorzelica (cz ęść płd.-wsch.) - na płd. od linii kolei. W obr ębie stref turystyczno - osiedle ńczych zakłada si ę: - modernizacj ę i rozbudow ę istniej ącej zabudowy, - kształtowanie nowej zabudowy w oparciu o lokalne wzorce zabudowy historycznej (obiekty w ewidencji konserwatorskiej) – pensjonaty, domy go ścinne, domy letniskowe, - harmonijne wkomponowanie zabudowy w lokalny krajobraz, - stopniow ą eliminacj ę tymczasowej zabudowy małogabarytowej, - mo Ŝliwo ść lokalizacji usług nieuci ąŜ liwych towarzysz ących zabudowie zasadniczej, na warunkach okre ślonych w planach miejscowych, - zachowanie i rewaloryzacj ę parków, skwerów i ziele ńców, - pozostawienie min. 15 % terenów w nowych kwartałach zabudowy na cele zieleni publicznej (parki, skwery i ziele ńce), - ograniczenie zabudowy „dywanowej” na odcinku Pustkowo-Niechorze, poprzez wprowadzenie lokalnych ci ągów zieleni (korytarzy ekologicznych w/g rysunku Studium), - rozwi ązanie parkowania w granicach własnych działek, - dopuszczenie agroturystyki wył ącznie w miejscach uzasadnionych tradycjami, tzn. w rejonie ul. Trzebiatowskiej w Niechorzu oraz w Rewalu w rejonie ul. Dworcowa - linia kolei w ąskotorowej. STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 48

c) strefy turystyczno - osiedle ńcze z dopuszczeniem agroturystyki: - Pobierowo - przy drodze Gosty ń-Świerzno i rejon Małego Pobierowa, - Pustkowo - na płd. od drogi nr 102, - Trz ęsacz-Rewal - na płd. od toru kolei, - Rewal - w obr ębie Rewal 2, - Rewal-Śliwin - mi ędzy drog ą nr 102 a torem kolei, - Śliwin - płd. cz ęść obr ębu, - Niechorze - rejon ul. Trzebiatowskiej. W obr ębie stref turystyczno - osiedle ńczych z dopuszczeniem agroturystyki zakłada si ę: - generalnie zabudow ę o wysoko ści 2 kondygnacji, z dopuszczeniem zabudowy 3-kond. wył ącznie przy skrzy Ŝowaniach wa Ŝniejszych tras komunikacyjnych (zbiorczych, lokalnych), dachy wysokie symetryczne, dwuspadowe, kształtowanie zabudowy w oparciu o historyczne wzorce lokalne, - w strefie wsi Śliwin zachowanie układu przestrzennego i charakteru zabudowy w/g ustale ń konserwatorskich (strefa „B”), - wprowadzenie lokalnych ci ągów zieleni (korytarzy ekologicznych) w/g rys. Studium, - pozostawienie min 15 % terenu na cele zieleni publicznej (parki, skwery i ziele ńce) i parkingów - nie dotyczy funkcji agroturystycznych, - wprowadzenie zadrzewie ń przydro Ŝnych, - dopuszczenie funkcjonowania istniej ącej zabudowy zagrodowej (siedliskowej), - mo Ŝliwo ść tworzenia gospodarstw agroturystycznych na działkach o min. powierzchni 0,5 ha na warunkach jak dla stref rolniczej przestrzeni produkcyjnej z dopuszczeniem agroturystyki - p-kt 5.2.3.

5.1.7. Rejony usługowe i zieleni urz ądzonej a) rejony koncentracji usług - o środki usługowe: - Pobierowo – główny - w rejonie ulic Grunwaldzka-Zgody, wspomagaj ące - w rejonie ulic Grunwaldzka-Borka i Grunwaldzka-Powsta ńców, - Pustkowo - w rejonie ulicy Słonecznej, - Trz ęsacz - w rejonie ruin zabytkowego ko ścioła na klifie, - Rewal - w rejonach ulic: Parkowej, Nowy Świat-Mickiewicza, Nowy Świat- Matejki, w strefie turystyczno-osiedle ńczej we wsch. cz ęś ci obr ębu Rewal 2. - Niechorze – główny - w rejonie ulic Kolejowa-Nadmorska-Pocztowa, wspomagaj ący - w rejonie kanału „Liwia Łu Ŝa”, - Pogorzelica – główny - w rejonie ulic Wojska Polskiego-Pla Ŝowa, wspomagaj ący - we wsch. cz ęś ci ul. Wojska Polskiego, - Pobierowo – wielofunkcyjne centrum usług turystycznych, - ci ągi usługowe wzdłu Ŝ głównych ci ągów pieszych i zej ść na pla Ŝę we wszystkich miejscowo ściach. W rejonach koncentracji usług zakłada si ę: - dopuszczenie towarzysz ącej funkcji mieszkaniowej na zasadach podporz ądkowania, - wykreowanie pasa Ŝy usługowych z atrakcyjnymi elementami małej architektury, - stopniow ą likwidacj ę zabudowy tymczasowej małogabarytowej, b) usługi o światy z przyszkolnymi obiektami sportowymi , na bazie istniej ących w miejscowo ściach: Pobierowo, Rewal, Niechorze. c) kompleksy urz ądze ń rekreacyjno-sportowych w miejscowo ściach: - Pobierowo - w rejonie ulicy Moniuszki, - Pustkowo-Trz ęsacz – na styku obu miejscowo ści, STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 49

- Rewal – główny - w rejonie istniej ącej hali sportowej, wspomagaj ący - po drugiej stronie ulicy Kamie ńskiej, - Niechorze - centrum rekreacyjno-sportowe z basenami - w s ąsiedztwie latarni morskiej oraz stadion sportowy, - Pogorzelica - w rejonie ul. Sztormowej, - Pobierowo – Aquapark w dawnej jednostce wojskowej, - Niechorze – udost ępnienie cz ęś ci jeziora Liwia Łu Ŝa dla potrzeb rekreacji i sportów wodnych (w tym Ŝeglarstwo). d) kompleksy urz ądze ń uzdrowiskowych w zało Ŝeniach parkowych - Pobierowo – centrum – przy ul. Grunwaldzkiej i alternatywnie teren dawnej jednostki wojskowej, - Pogorzelica – przy ul. Woj. Polskiego w s ąsiedztwie o środka usługowego. e) parki na bazie istniej ącej zieleni le śnej i wysokiej - Pobierowo – wokół ko ścioła, - Pustkowo – w rejonie ulic Nadmorska – Spacerowa. f) kompleksy zieleni niskiej urz ądzonej z zakazem zabudowy kubaturowej, dolesie ń i zadrzewie ń (ze wzgl ędu na walory widokowo-krajobrazowe) - Pobierowo – teren wokół ko ścioła, - Pustkowo -Trz ęsacz – na styku obu miejscowo ści, - Trz ęsacz - Rewal – na styku obu miejscowo ści, - Rewal – przy granicy z Niechorzem, - Niechorze – w rejonie ulic Nieurz ądzona-Bursztynowa-Le śna.

5.2. STREFY ROLNICZEJ PRZESTRZENI PRODUKCYJNEJ 5.2.1. Uwarunkowania rozwoju rolnictwa Rolnictwo jest funkcj ą uzupełniaj ącą gminy. • Warunki agroprzyrodnicze kwalifikuj ą gmin ę do intensywno ści produkcji rolniczej na poziomie średniointensywnym, o kierunku produkcji: zbo Ŝowo-okopowym (w oparciu o dominacj ę kompleksów Ŝytnio-ziemniaczanych) i chowu bydła mlecznego. Barier ą w uprawach ro ślinnych s ą: - złe warunki klimatyczne do upraw o długim okresie wegetacyjnym oraz niekorzystny rozkład opadów dla poplonów ścierniskowych, - gleby o średniej i niskiej kulturze, - wysokie zakwaszenie gleb oraz niska zawarto ść magnezu. WALORYZACJA ROLNICZEJ PRZESTRZENI PRODUKCYJNEJ W/G IUNG wska źnik bonitacji: - jako ści i przydatno ści rolniczej gleb 48,6 pkt - agroklimatu 9,2 pkt - rze źby terenu 4,7 pkt - warunków wodnych 4,2 pkt ogólny wska źnik jako ści rolniczej 66,7 pkt przestrzeni produkcyjnej poziom średnio korzystny • Mały potencjał u Ŝytków rolnych w gminie - ok. 37 % wszystkich ziem. Średnia jako ść u Ŝytków rolnych nie sprzyja intensyfikacji produkcji rolniczej zarówno w chowie zwierz ąt jak i produkcji ro ślinnej. Podniesienie produkcji ro ślinnej zwi ązane jest z ponoszeniem nakładów na popraw ę jako ści gleb i ich wapnowanie. Konieczna jest rezygnacja z prowadzenia produkcji na terenach niskiej jako ści tj. 6 i 7 kompleksu STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 50

przydatno ści rolniczej gleb. Dla rolnictwa powinno zachowa ć si ę gleby wysokiej i dobrej jako ści stanowi ących 2 i 4 kompleks rolniczej przydatno ści gleb. W oparciu o te tereny istnieje mo Ŝliwo ść wzbogacenia produkcji rolnej. • Barier ą w intensyfikacji produkcji zwierz ęcej, głównie bydła, jest zła jako ść trwałych uŜytków zielonych. Wymagaj ą one nakładów na melioracj ę i dalsze zagospodarowanie. Przewag ę u Ŝytków zielonych stanowi ą tereny zalewowe.

KOMPLEKSY PRZYDATNO ŚCI ROLNICZEJ GLEB uŜytki rolne, w tym: ha % grunty orne 2- pszenny dobry 120 13,4 korzystne 3- pszenny wadliwy 3 0,3 8- zbo Ŝowo-pastewny mocny 25 2,8 grunty orne średnio 4- Ŝytni b. dobry 237 26,5 korzystne 5- Ŝytni dobry 265 29,6 grunty orne 6- Ŝytni słaby 190 21,2 niekorzystne 7- Ŝytni b. słaby 40 4,5 9- zbo Ŝowo-pastewny słaby 15 1,7 uŜytki zielone: 22- średnie 576 85,5 32 - słabe i b.słabe 98 14,5

Produkcja rolna w gminie Rewal jest marginalna mino du Ŝego zapotrzebowania na produkty rolne szczególnie w okresie sezonowym. • Struktura gospodarcza rolnictwa jest niekorzystna. Dominuj ą gospodarstwa do 10 ha, stanowi ące 60% ogółu, co przy zało Ŝeniu intensyfikacji produkcji rolniczej trudno b ędzie utworzy ć nowoczesn ą bazę gospodarki rolnej. Małe s ą szanse poprawy struktury agrarnej w oparciu o potencjał u Ŝytków rolnych AWRSP. Dlatego te Ŝ poprawa w gospodarowaniu ziemi ą odbywa ć si ę winna poprzez specjalizacj ę produkcji rolnej. STRUKTURA INDYWIDUALNYCH GOSPODARSTW ROLNYCH Wielko ść gospodarstw Ilo ść gospodarstw % w/g grup rejestrowych od 1 ha do 2 ha 6 13,3 od 2 ha do 5 ha 17 14,2 od 5 ha do 10 ha 39 32,5 od 10 ha do 20 ha 32 26,7 od 20 ha do 50 ha 14 11,7 od 50 ha do 100 ha 2 1,6 Razem 110 100 • Poszukiwanie innych źródeł dochodu na wsi poza gospodarstwem rolnym jest zjawiskiem znanym szczególnie w granicach nadmorskich naszego województwa. Wyst ępuje tendencja przeznaczania gruntów rolnych (ró Ŝnej wielko ści) na cele zagospodarowania turystyczno - rekreacyjnego oraz przekształcanie gospodarstw rolnych w kierunku agroturystycznym. W gminie Rewal znajduje si ę 7 gospodarstw agroturystycznych zlokalizowanych w nast ępuj ących miejscowo ściach: Rewal - 3 , Śliwin - 2, Niechorze - 1, Pobierowo - 1. 5.2.2. Zasady i kierunki rozwoju - zachowanie dla rolnictwa najlepszego kompleksu gleb w obr ębie Niechorze - na zach. od STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 51

jez. Liwia Łu Ŝa oraz w obr ębie Trz ęsacz - w rejonie Ninikowa. - w zwi ązku z turystycznym charakterem gminy przekształcanie gospodarstw rolnych w kierunku agroturystyki i rolnictwa ekologicznego. - poza rolnictwem ekologicznym średnio intensywny poziom produkcji rolnej dostosowany do mo Ŝliwo ści produkcyjnej obszaru. - kierunek produkcji ro ślinnej - zbo Ŝowo okopowy (zbo Ŝa odmian intensywnych, głównie jarych - pszenica, j ęczmie ń oraz ziemniaki) i uprawy specjalne - warzywa i owoce jagodowe, zwi ązane z potrzebami rynku sezonowego. - kierunek produkcji zwierz ęcej - chów bydła mlecznego w oparciu o potencjał u Ŝytków zielonych i korzystne warunki upraw pastewnych (łubiny, koniczyna czerwona). - utworzenie lokalnej, dostosowanej do w/w kierunków, bazy przechowalniczej i przetwórczej (w kompleksach gospodarczych). 5.2.3. Strefy rozwoju rolnictwa Wyznacza si ę dwie strefy rozwoju rolnictwa: a) strefa rolniczej przestrzeni produkcyjnej z dopuszczeniem agroturystyki z mo Ŝliwo ści ą zakładania siedlisk i gospodarstw agroturystycznych na działkach o powierzchni min.1 ha w rejonach: Trz ęsacz - Rewal, Śliwin i Niechorze. b) strefa rolniczej przestrzeni produkcyjnej z zakazem zabudowy, stanowi ąca zaplecze agroturystyki, obejmuj ąca głównie tereny u Ŝytków zielonych pradoliny przymorskiej w rejonach: Pobierowo, Pustkowo - Trz ęsacz, Śliwin, Niechorze (u Ŝytki zielon i kompleks najlepszych gleb w gminie). W obr ębie strefy rolniczej przestrzeni produkcyjnej z dopuszcz. agroturystyki zakłada si ę: - zabudow ę o wysoko ści 2 kondygnacji z wysokimi dachami dwuspadowymi , - dostosowanie charakteru zabudowy do istniej ącej zabudowy wiejskiej wsi Śliwin, - zakaz lokalizacji usług nie zwi ązanych z funkcj ą gospodarstwa agroturystycznego.

5.3. STREFA GOSPODARKI LE ŚNEJ 5.3.1. Uwarunkowania Na obszarze gminy gospodarka le śna jest funkcja uzupełniaj ącą, chocia Ŝ lasy zajmuj ą powierzchni ę 1346 ha, a stopie ń lesisto ści gminy je st zbli Ŝony do województwa i kształtuje si ę na poziomie 34 %. Generalnie dominuj ącymi siedliskami s ą siedliska borowe, charakterystyczne dla lasów nadmorskich, z przewag ą drzewostanu starych klas wiekowych, korzystnym mikroklimatem i walorami krajobrazowymi, atrakcyjne do penetracji turystycznej. Gospodarka le śna prowadzona jest w kierunku ochronnym, jako Ŝe ponad 80 % lasów gminy wyst ępuje w tej kategorii. Lasy gminy Rewal podlegaj ą zarz ądowi Nadle śnictwa Gryfice. Nadle śnictwo posiada jedno Le śnictwo w miejscowo ści Pobierowo. Pozysk drewna limitowany jest Planem urz ądzeniowym lasów Nadle śnictwa . W lasach ochronnych pasa technicznego gospodark ę le śną prowadzi Urz ąd Morski w Szczecinie na podstawie Planu urz ądzania lasu. 5.3.2. Zasady i kierunki rozwoju - zachowanie funkcji ochronnych lasu, podporz ądkowanie działalno ści gospodarczej kryteriom ochronnym: - ochrona lasów w pasie technicznym wybrze Ŝa morskiego przed zmian ą przeznaczenia na cele niele śne i zachowanie lasów glebochronnych, - przebudowa lasów w celu zwi ększenia pojemno ści rekreacyjnej (trasy turystyczne, miejsca odpoczynku, punkty widokowe, itp.) w/g specjalistycznych opracowa ń, - przedsi ęwzi ęcia mog ące mie ć wpływ na środowisko le śne realizowane b ędą po przeprowadzeniu wła ściwych ekspertyz dla wybrania optymalnego rozwi ązania, STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 52

- zalesienia około 7 ha gruntów ni Ŝszych klas, poło Ŝonych w bezpo średnim s ąsiedztwie kompleksów le śnych w m. Pobierowo i Pustkowo. Dopuszcza si ę inne, niezale Ŝnie od grup własnościowych - po uzyskaniu opinii słu Ŝb le śnych - nie okre ślone na rysunku dolesienia na słabych gruntach. - prowadzenie gospodarki le śnej w/g zasad ustalonych w Planach urz ądzenia lasu Nadle śnictwa Gryfice i Urz ędu Morskiego w Szczecinie.

5.4. WODY OTWARTE - RYBACTWO 5.4.1. Uwarunkowania Wody otwarte gminy, zgodnie z jej turystycznym charakterem, pełni ą głównie funkcj ę rekreacyjn ą. Gospodarka rybacka jest funkcj ą uzupełniaj ącą. Prowadzona jest w zakresie rybactwa morskiego przez rybaków indywidualnych w miejscowo ściach Niechorze i Rewal, w których zlokalizowane s ą morskie przystanie rybackie. Na obszarze gminy brak jest zaplecza składowo - przetwórczego. Ponadto na obszarze jeziora Liwia-Łu Ŝa, obj ętego ochron ą, dopuszcza si ę prowadzenie odłowów. Gospodarka rybacka prowadzona jest tu wył ącznie ekstensywnie. Jezioro Liwia Łu Ŝa cechuje typ rybacki linowo - szczupakowy o potencjalnej wydajności 30-35 kg/ha lustra wody. 5.4.2. Zasady i kierunki rozwoju - utrzymanie indywidualnej gospodarki rybackiej w zakresie rybactwa morskiego z morskimi przystaniami rybackimi w Niechorzu i Rewalu. Dopuszcza si ę dyslokacj ę przystani w Niechorzu w rejon uj ścia kanału Liwia Łu Ŝa. Progowym poziomem rozwoju jest polityka Pa ństwa i porozumienia mi ędzynarodowe dotycz ące dost ępno ści łowisk, normatywów i kwot połowowych. - ekstensywna gospodarka rybacka na jeziorze Liwia Łu Ŝa, z podporz ądkowaniem jej wymogom zwi ązanym z ochronn ą i przyrodniczo-edukacyjn ą funkcj ą jeziora.

5.5. KOMPLEKSY GOSPODARCZE 5.5.1. Uwarunkowania W gminie brak jest terenów przemysłowo- portowych. Obsług ę gminy w zakresie drobnej działalno ści gospodarczej ( bazy, składy, rzemiosło, handel hurtowy ) zapewniaj ą w wi ększo ści o środki wy Ŝszego rz ędu: Gryfice, Trzebiatów, Kamie ń Pomorski, a nawet Szczecin. W gminie działaj ą jedynie dwa składy budowlane w Pobierowie i Śliwnie ( pr ęŜ nie rozwijaj ący si ę ) oraz zakład transportowy w Rewalu.

5.5.2. Zasady i kierunki rozwoju Przyjmuje si ę docelowo zewn ętrzny model obsługi gminy w zakresie działalno ści gospodarczej niezb ędnej dla funkcjonowania funkcji podstawowej – turystyki. Dla usprawnienia jednak tego procesu wyznacza si ę tereny niewielkich kompleksów gospodarczych poza rejonem zasadniczych stref turystyczno- osiedle ńczych w : - Pobierowie – cz ęść Małego Pobierowa poza zainwestowaniem mieszkalnym, - Śliwinie - w rejonie skrzy Ŝowania drogi wojewódzkiej nr 102, drogi powiatowej nr 41135 i linii kolejki w ąskotorowej, - Niechorzu - w rejonie skrzy Ŝowania drogi wojewódzkiej nr 102 i powiatowej nr 41141 - Pogorzelicy - w rejonie skrzy Ŝowania drogi powiatowej nr 41140 i linii kolejki wąskotorowej. Ustala si ę: - mo Ŝliwo ść lokowania w kompleksach gospodarczych nast ępuj ących funkcji: bazy transportowe, składy budowlane, rzemiosło produkcyjne, rzemiosło usługowe, handel STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 53

hurtowy, bazy przechowalnicze i przetwórcze płodów rolnych, urz ądzenia obsługi komunikacji oraz obiekty i urz ądzenia infrastruktury technicznej, - zakaz lokalizacji funkcji mieszkaniowej, - ewentualna uci ąŜ liwo ść działalno ści musi zamkn ąć si ę w granicach własnej działki, - wysoko ść zabudowy do 2 kondygnacji z wysokim dachem, - wprowadzenie zieleni izolacyjnej wzdłu Ŝ granic u Ŝytkowania b ądź u Ŝytkowników.

5.6 TERENY SPECJALNE 5.6.1. Uwarunkowania Tereny specjalne zlokalizowane s ą w gminie w nast ępuj ących rejonach: - na wybrze Ŝu w zachodniej cz ęś ci obr ębu Niechorze w okolicy latarni morskiej - tereny wojskowe, - w miejscowo ści Rewal przy ul. Dworcowej - obiekty Stra Ŝy Granicznej, - w lasach wschodniej cz ęś ci gminy w obr ębie Pogorzelica na styku z gmin ą Trzebiatów, miejscowo ść Mrze Ŝyno - tereny wojskowe w u Ŝytkowaniu (trwały zarz ąd Lasów Pa ństwowych - Nadle śnictwo Gryfice). Obecne u Ŝytkowanie obejmuje znaczny obszar terenów le śnych i zabudowanych.

5.6.2. Zasady i kierunki rozwoju - pozostawienie terenów wojskowych w obr ębie Niechorze, - pozostawienie obiektów i terenów Stra Ŝy Granicznej w Rewalu, - pozostawienie terenów wojskowych w obr ębie Pogorzelica w rejonie istniej ącego zainwestowania, oznaczonych na mapie Studium jako „tereny specjalne”, - obj ęcie ochron ą obszarów warto ściowych przyrodniczo i krajobrazowo w s ąsiedztwie terenów specjalnych w Pogorzelicy jako zespoły przyrodniczo-krajobrazowe „Bielikowe Wydmy” i „Dolina Dopływu Regi”. - jakichkolwiek podj ęte działania nie mog ą pogorszy ć parametrów pracy latarni morskiej w Niechorzu, jak równie Ŝ zaopatrzenia ww. latarni w media. W trakcie obowi ązywania studium jednostka wojskowa w Pobierowie została zlikwidowana, a jej teren przej ęty przez gmin ę Rewal z my ślą o wykorzystaniu go na cele turystyczne i usługowe (st ąd m.in. zaistniała potrzeba zmiany studium).

5.7. TERENY O FUNKCJACH OCHRONNYCH ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO Szczegółowe uwarunkowania obszarów i obiektów chronionych podano w p-kcie 2.11.

5.7.1. Zasady i kierunki rozwoju Zakłada si ę mo Ŝliwo ść zagospodarowania terenów chronionych: a) rezerwat przyrody „Jezioro Liwia Łu Ŝa” - ście Ŝki przyrodniczo-edukacyjne, stanowiska obserwacyjne ptactwa, przystanie w ędkarskie, ekstensywna gospodarka rybacka podporz ądkowana funkcji ochronnej, na podstawie planu ochrony rezerwatu; udost ępnienie cz ęś ci ploso jeziora dla potrzeb sportu i turystyki wodnej ( Ŝeglarstwo); budowa ście Ŝki pieszo- rowerowej wokół jeziora, ście Ŝki zdrowia, ście Ŝki edukacyjnej, pomostów i punktów widokowych) zgodnie z ustaleniami planu ochrony dla rezerwatu ustanowionego Rozporz ądzeniem Nr 28/2008 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 19 czerwca 2008 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Jezioro Liwia Łu Ŝa”; b) zespoły przyrodniczo-krajobrazowe : STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 54

TRZ ĘSACZ - umocnienie - zabezpieczenie ruin ko ścioła i pasma widokowego, NIECHORZE - obszar przy latarni morskiej - kompleks urz ądze ń rekreacyjno-sportowych, NIECHORZE - Kanał Liwia Łu Ŝa - marina i centrum sportów wodnych, POGORZELICA - „Bielikowe Wydmy” - ście Ŝki przyrodniczo-edukacyjne, stanowiska obserwacyjne ptactwa, punkt widokowy od strony lokalnej ście Ŝki rowerowej, na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie przewiduje si ę turystycznego i innego zagospodarowania Zespołu Przyrodniczo- Krajobrazowego „Dolina Dopływu Regi” w Pogorzelicy. c) uŜytek ekologiczny „Jezioro Konarzewo” - ście Ŝki przyrodniczo-edukacyjne, stanowisko obserwacyjne od strony od strony lokalnej ście Ŝki rowerowej, na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. d) miejsce rozrodu i stałego przebywania zwierz ąt gatunków chronionych - punkt widokowy, ście Ŝka przyrodniczo-edukacyjna do punktu widokowego od strony lokalnej ście Ŝki rowerowej, podziemny przebieg gazoci ągu wysokiego ci śnienia „BalticPipe”, na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

6. TRANSPORT I KOMUNIKACJA 6.1. KOMUNIKACJA DROGOWA 6.1.1. Uwarunkowania Główny ruch samochodowy w gminie skupiony jest na drodze wojewódzkiej nr 102. Jest to podstawowa o ś komunikacyjna gminy relacji Mi ędzyzdroje - Dziwnówek - Pobierowo - Rewal - L ędzin - Trzebiatów - Kołobrzeg. Droga ma charakter regionalny, zapewnia dojazd i poł ączenie miejscowo ści wypoczynkowych wzdłu Ŝ pasa nadmorskiego. Średni dobowy ruch w/g pomiaru generalnego z roku 2000 wynosi : - na odcinku Dziwnówek - Pobierowo 4157 pojazdów rzeczywistych / dob ę w przekroju drogi, udział samochodów ci ęŜ arowych wynosi 2,1%. - na odcinku Pobierowo - Trzebiatów 2556 poj. rzecz. /dob ę w przekroju drogi, udział samochodów ci ęŜ arowych wynosi 2,5%. Poniewa Ŝ ruch na drodze ma charakter rekreacyjny, w sezonie wahania ruchu s ą niewielkie. Natomiast tygodniowe wahania ruchu wykazuj ą zawsze wi ększy o ok. 20 % średni dobowy ruch w niedziele i dni świ ąteczne od średniego dobowego ruchu w dni robocze. W ci ągu 5 ostatnich lat nast ąpił ok. 70 % przyrost ruchu na drodze. Prognozuje si ę, Ŝe w roku 2020 ruch na odcinku Dziwnówek - Pobierowo osi ągnie wielko ść ok. 8 020 poj. rzecz. /dob ę w przekroju drogi, na odcinku Pobierowo -Trzebiatów ok.4 900 poj. rzecz. /dob ę w przekroju drogi, co oznacza znaczne utrudnienia w obsłudze komunikacyjnej tego rejonu, szczególnie przy przej ściu przez tereny zabudowane. Pozostałe drogi w gminie to drogi powiatowe zapewniaj ące powi ązania wewn ątrz gminy oraz z s ąsiednimi gminami: - droga nr 41124 Pobierowo - Gosty ń, - droga nr 41135 Śliwin - Karnice, - droga nr 41140 i 41141 Niechorze - Pogorzelica - do drogi wojew. nr 102, - droga nr 41183 Rewal - Niechorze. Dojazdy komunikacj ą publiczn ą do miejscowo ści zapewnia komunikacja autobusowa. 6.1.2. Wnioski - wysoki przyrost ruchu w ostatnim pi ęcioleciu na drodze wojewódzkiej wskazuje na rozwój funkcji wczasowej i turystycznej w gminie i pasie nadmorskim, - układ sieci dróg w gminie w zwi ązku z jej rozwojem wymaga uzupełnie ń i przekształce ń. Stan techniczny dróg w zale Ŝno ści od funkcji jest zró Ŝnicowany i wymaga poprawy, STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 55

- warunkiem dalszego rozwoju gminy jest poprawa jako ści dróg dojazdowych i budowa sieci dróg wewn ętrznych niezb ędnych do obsługi terenów projektowanej zabudowy, - w celu poprawy bezpiecze ństwa ruchu na drogach szczególnie w sezonie wakacyjnym niezb ędna jest sukcesywna modernizacja drogi wojewódzkiej nr 102 i jej przebudowa przy przej ściu przez tereny zabudowane w miejscowo ści Trz ęsacz, - w zwi ązku z narastaj ącym ruchem rowerowym konieczne jest wydzielenie tras rowerowych poza pasem drogowym drogi wojewódzkiej nr 102, 6.1.3. Zasady i kierunki rozwoju Podstawow ą funkcja gospodarcz ą w gminie jest turystyka i rekreacja. Warunkiem rozwoju gospodarczego gminy jest zapewnienie dobrej dost ępno ści komunikacyjnej z kraju i regionu oraz dobrej pod wzgl ędem układu sieci i technicznej jako ści dróg wewn ątrz gminy. Powi ązanie gminy z krajem i regionem zapewnia sie ć dróg publicznych wojewódzkich i powiatowych oraz komunikacja publiczna autobusowa. Wąskotorowa linia kolejowa stanowi jedynie rodzaj sezonowej atrakcji turystycznej. Kierunki strategii transportowej województwa nie przewiduj ą zmiany systemu transportowego w gminie. W celu poprawy standardu obsługi komunikacyjnej gminy niezb ędna jest modernizacja drogi wojewódzkiej i zmodyfikowanie oraz uporz ądkowanie pod wzgl ędem funkcjonalnym sieci dróg powiatowych. Zakłada si ę: - ruch dojazdowy z regionu i przejazdy tranzytowe nadmorskie odbywa ć si ę b ędą drog ą wojewódzk ą klasy głównej. - bezpo średnie doprowadzenie ruchu do miejscowo ści wypoczynkowych i uzupełnienie powi ąza ń pomi ędzy gminami proponuje si ę poprzez drogi publiczne klasy zbiorczej będące w zarz ądzie powiatów. - proponuje si ę obsług ę wewn ętrzn ą miejscowo ści poprzez system publicznych dróg lokalnych i dojazdowych b ędących w zarz ądzie gminy. W celu okre ślenia wymaga ń technicznych i u Ŝytkowych dróg podstawowy układ tworz ą: a) drogi klasy głównej Parametry techniczne klasy głównej b ędzie miała w gminie publiczna droga wojewódzka nr 102. Poniewa Ŝ droga ta biegnie wzdłu Ŝ wybrze Ŝa, stanowi główny dojazd do miejscowo ści nadmorskich. W celu wyeliminowania uci ąŜ liwego ruchu przejazdowego przez miejscowo ść Trz ęsacz docelowo zało Ŝono budow ę obej ścia. Poprawi to bezpiecze ństwo i usprawni ruch na drodze wojewódzkiej. b) drogi klasy zbiorczej Parametry techniczne klasy zbiorczej b ędą miały publiczne drogi powiatowe nr 41140, 41135, oraz odcinek drogi 41140 do nowoprojektowanej drogi przy torach kolejowych. Proponuje si ę korekt ę trasy drogi powiatowej nr 41140 po trasie nowego odcinka drogi o klasie zbiorczej przy torach kolejowych. Droga nie b ędzie przechodziła przez miejscowo ści Pogorzelica i Niechorze - te odcinki drogi powiatowej proponuje si ę jako drogi gminne do obsługi miejscowo ści. c) drogi klasy lokalnej i dojazdowej zapewnia ć b ędą obsług ę bezpo średni ą obecnego i przyszłego zainwestowania miejscowo ści nadmorskich. Proponuje si ę obligatoryjne wprowadzenie zasad uspokajania ruchu w ka Ŝdej miejscowo ści wczasowej. Metody i środki uspokojenia ruchu nale Ŝy rozpatrywa ć indywidualnie dla ka Ŝdej miejscowo ści. Powinny zapewni ć priorytet dla ruchu pieszego i rowerowego. Wprowadzenie stref uspokojenia ruchu powinna poprzedza ć analiza komunikacyjno- urbanistyczna rozpatrywanego obszaru. STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 56

Parametry techniczne dla poszczególnych klas dróg - według obowi ązuj ących norm i warunków jakim powinny odpowiada ć drogi publiczne. Zaleca si ę ujednolicenie przekrojów jezdni na całej długo ści ci ągów drogowych. Konieczno ść doprowadzenia, do obiektów i terenów wymienionych w przepisach szczególnych, dróg po Ŝarowych o odpowiednich parametrach.

6.2. KOMUNIKACJA ROWEROWA W nawi ązaniu do planu zagospodarowania przestrzennego Województwa Zachodniopomorskiego proponuje si ę przez gmin ę tras ę mi ędzynarodowej ście Ŝki rowerowej Velo Hanseatica - od Świnouj ścia wzdłu Ŝ Bałtyku przez Pobierowo, Pustkowo, Trz ęsacz, Rewal, Śliwin, Niechorze i Pogorzelic ę w kierunku Kołobrzegu i Gda ńska. Ponadto w gminie proponuje si ę główne lokalne ście Ŝki rowerowe turystyczno - krajoznawcze: - Rewal - Śliwin - Skrobotowo - Kusin - Drozdowo - Konarzewo - Skalno - Niechorze. Szlak o długo ści 22 km - szlak niebieski, - Pustkowo - Dre Ŝewo. Szlak o długo ści 3,0 km - szlak czarny, - Pobierowo - Rybice - Sulikowo - Świniec - Ugor - Jatki - B ędziszewo - Świerzno - Gostyniec - Niczonów - Niwy - Dre Ŝewo - Trz ęsacz - szlak zielony, - dookoła Pobierowa, szlak stanowi p ętl ę o długo ści 5,8 km dookoła zachodniej cz ęś ci Pobierowa - szlak Ŝółty - równie Ŝ spacerowy, - dookoła jeziora Liwia Łu Ŝa, szlak stanowi p ętl ę o długo ści 8,1 km - szlak Ŝółty.

6.3. KOMUNIKACJA KOLEJOWA Linia kolejowa w ąskotorowa relacji Gryfice - Trzebiatów (przej ęta przez gmin ę Rewal) z przystankami w Trz ęsaczu, Śliwinie, Rewalu, Niechorzu i Pogorzelicy stanowi jedynie atrakcj ę turystyczn ą. Podnosi niew ątpliwie atrakcyjno ść turystyczn ą gminy i nale Ŝy zadba ć o jej stan techniczny. Zakłada si ę: - utrzymanie linii kolei w ąskotorowej relacji Gryfice – Trzebiatów jako atrakcji turystycznej, stanowi ącej docelowo jeden z elementów komunikacji wewn ętrznej gminy, - wyprowadzenie z Trz ęsacza przedłu Ŝenia linii kolei do Pustkowa i Pobierowa i dalej do terenu dawnej jednostki wojskowej (do zachodniej granicy gminy), - zwi ększenie ilo ści przystanków kolei - w/g propozycji na planszy „studium”, - zlokalizowanie w Pogorzelicy ekspozycji taboru kolei w ąskotorowej.

6.4. KOMUNIKACJA WODNA Strefa ruchu małych jednostek pływaj ących (turystycznych i rybackich) w obszarze morza terytorialnego RP - szeroko ści 12 mil morskich od linii podstawowej. Zakłada si ę: - przystanki „białej floty” w miejscowo ściach: - Pobierowo - przy projektowanym molo - na przedłu Ŝeniu ul. Moniuszki, - Rewal - przy projektowanym molo - w rejonie głównego zej ścia na pla Ŝę , - Niechorze - przy projektowanym molo - z wykorzystaniem istniej ącego pirsu, - przysta ń jachtow ą w Pogorzelicy.

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 57

7. IN śYNIERIA 7.1. ZAOPATRZENIE W WOD Ę 7.1.1. Uwarunkowania Wszystkie miejscowo ści gminy zaopatrywane s ą w wod ę z układów zbiorowych bazuj ących na nast ępuj ących uj ęciach: - TRZ ĘSACZ – uj ęcie komunalne z 4-ma studniami o zatwierdzonych zasobach eksploatacyjnych Q = 50 m 3/h (z czwartorz ędowego zasobu u Ŝytkowego) przy depresji S = 2,5 m i Q = 22 m 3/h z zasobu jurajskiego . Uj ęcie to posiada ustanowione strefy ochronne: Decyzja Starostwa Powiatowego w Gryficach nr RLiO Ś-6223/15/99 z dnia 14.05.1999r. - POBIEROWO - dwa uj ęcia wodoci ągu komunalnego: a) uj ęcie „Bolesławiec” - z dwiema studniami eksploatacyjnymi ujmuj ącymi jurajski poziom wodono śny o zasobach eksploatacyjnych Q = 40 m 3/h przy depresji S = 7,2 m. Brak ustanowionych stref ochronnych. b) uj ęcie „Le śniczówka” – z dwiema studniami ujmuj ącymi jurajski poziom u Ŝytkowy o zasobach eksploatacyjnych Q = 80 m 3/h przy depresji S = 5,0 m. Brak ustanowionych stref ochronnych. - REWAL – uj ęcie komunalne z czterema studniami (w tym jedna w Śliwinie) o zasobach eksploatacyjnych Q = 90 m 3/h. Uj ęcie posiada ustanowione strefy ochronne: Decyzja Starostwa Powiatowego w Gryficach nr RLiO Ś-6223/5/00 z dnia 13.03.2000 r. - POGORZELICA – dwa uj ęcia wodoci ągu komunalnego: a) stacja wodoci ągowa przy kanale Liwia Łu Ŝa – z dwiema studniami o ł ącznych zasobach eksploatacyjnych Q=80 m 3/h, b) stacja wodoci ągowa O.W. „Polfa” – z dwiema studniami o ł ącznych zasobach eksploatacyjnych Q=125 m 3/h. Ponadto czynne s ą zwykle sezonowo liczne studnie indywidualnych u Ŝytkowników, funkcjonuj ące bez stref ochronnych, cz ęsto w złym stanie technicznym stanowi ą potencjaln ą drog ę migracji zanieczyszcze ń do warstwy wodono śnej. Budowa geologiczna obszaru nie sprzyja wyst ępowaniu wysokozasobowych struktur wodono śnych wód podziemnych wysokiej jako ści. Czwartorz ędowy poziom wodono śny na terenie gminy jest słabo rozwini ęty i pozostaje w wyra źnym kontakcie hydraulicznym z poziomami podło Ŝa. W podło Ŝu czwartorz ędu nast ępuje migracja ku górze (głównie w strefach dyslokacji tektonicznych) wód zasolonych, co powoduje zasalanie wód poziomu u Ŝytkowego, szczególnie wyra źnie w strefach skoncentrowanego i intensywnego poboru. Wykształcenie i układ osadów pod ścielaj ących utwory czwartorz ędowe powoduje, i Ŝ głównymi poziomami wodono śnymi na terenie gminy s ą poziomy: górnokredowy i jurajski. Gł ęboki poziom wodono śny o znacznej mi ąŜ szo ści wyst ępuje w obr ębie Kanału Dre Ŝewskiego. Seria piaszczysta i piaszczysto-Ŝwirowa wyst ępuje tu na gł ęboko ści 60 – 180 m i zwi ązana jest z kopaln ą dolin ą rzeczn ą, biegn ącą ku Karnicom i dalej na południe. Wykonane w tym obr ębie badawcze otwory hydrogeologiczne potwierdziły wysok ą zasobowo ść tej struktury, lecz występuj ące tu wody charakteryzuj ą si ę nadmiern ą mętno ści ą i podwy Ŝszon ą barw ą. Jednak jest to struktura perspektywiczna i wymagaj ąca dalszych bada ń. • Do najwa Ŝniejszych problemów zwi ązanych ze zorganizowanym zaopatrzeniem w wod ę nale Ŝy zaliczy ć: - deficyt wody w sezonie letnim przy gwałtownym wzro ście poziomu zu Ŝycia (przeeksploatowanie poziomu u Ŝytkowego warstwy wodono śnej), STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 58

- niewydolno ść istniej ących urz ądze ń do uzdatniania i rozprowadzania wody, - brak znacz ących zasobów wód podziemnych na obszarze gminy. Na obszarze gminy nast ępuje intensywny rozwój usług turystycznych, co niesie konieczno ść wyprzedzaj ących działa ń zmierzaj ących do modernizacji gospodarki wodno- ściekowej. 7.1.2. Kierunki i zasady rozwoju systemów wodoci ągowych - wył ącznie zorganizowany sposób zaopatrzenia w wod ę bazuj ący na komunalnych uj ęciach wody w Pobierowie, Trz ęsaczu, Rewalu i Pogorzelicy, - uporz ądkowanie stanu formalnoprawnego uj ęć słu Ŝą cych zaopatrzeniu ludno ści w wod ę, w tym opracowanie i ustanowienie stref ochronnych dla uj ęć komunalnych - Pobierowo, Pogorzelica, - likwidacja nie eksploatowanych studni i uj ęć w porozumieniu ze Starostwem Powiatowym i Geologiem Wojewódzkim, - wypracowanie programu zaopatrzenia gminy w wod ę z uwzgl ędnieniem uj ęć poza obszarem gminy ze wskazaniem na rejon Dre Ŝewa w gminie Karnice oraz uj ęcia w Trzebiatowie, - modernizacja istniej ących uj ęć komunalnych w Pobierowie, Trz ęsaczu, Rewalu i Pogorzelicy, - budowa zbiornika retencyjnego wody czystej w rejonie Niechorza w celu zabezpieczenia dostawy wody pitnej w okresie najwi ększego rozbioru, - integracja istniej ących systemów wodoci ągowych w jeden obsługuj ący wszystkie miejscowo ści w gminie, - modernizacj ę istniej ącej sieci magistralnej z uwzgl ędnieniem wi ększych średnic i nowych materiałów, - modernizacja wybranych studni o odpowiednich parametrach eksploatacyjno- technicznych i jako ściowych zasobów, które po ustanowieniu dla nich stref ochronnych pełniłyby rol ę studni awaryjnych na potrzeby OC i przeciwpo Ŝarowe oraz punktów stałego monitoringu lokalnego dla uj ęć zagro Ŝonych zasoleniem wód, - zabezpieczenie, w razie potrzeb, uzupełniaj ących źródeł wody dla celów p.po Ŝarowych, tj.: punktów czerpania wody, zbiorników przeciwpo Ŝarowych, źródeł zast ępczych - np. basenów rekreacyjnych na terenach wypoczynkowych.

7.2. ODPROWADZENIE ŚCIEKÓW 7.2.1. Uwarunkowania Na terenie gm. Rewal funkcjonuje grupowa oczyszczalnia ścieków mechaniczno - biologiczna w Pobierowie, która obsługuje wszystkie miejscowo ści gminne oraz Łuk ęcin z gminy Dziwnów i Gosty ń z gminy Świerzno. Wg decyzji Wojewody Szczeci ńskiego OSB.3/6210/70/98 z dnia 24. 04. 1998 r. ilo ści ścieków doprowadzane do oczyszczalni ustalono dla dwóch okresów: - w sezonie letnim (15.06. – 15.09.) Q śrd = 12 500 m 3/d, - po sezonie Q śrd = 5 000 m 3/d. Odbiornikiem oczyszczonych ścieków jest jezioro Liwia Łu Ŝa poprzez Kanał L ądkowski. Oczyszczalnia ścieków w obecnym stanie technologicznym i technicznym nie jest w stanie prawidłowo oczyszcza ć ścieki w sezonie turystycznym. Uwzgl ędniaj ąc wody infiltracyjne oraz deszczowe, do oczyszczalni poza sezonem turystycznym mog ą dopływa ć ścieki w ilo ści Q śrd = 3684 m 3/d, a w sezonie turystycznym - 13 000 m 3/d. Konieczna jest jej gł ęboka modernizacja i budowa nowych obiektów. W 2001 roku zostały opracowane „Wytyczne technologiczno - techniczne modernizacji komunalnej oczyszczalni ścieków w Pobierowie” autorstwa „INWOD” In Ŝynieria Środowiska Wodnego, w których okre ślono STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 59

zakres rozbudowy oczyszczalni do takich parametrów, by mogła przyj ąć ścieki w sezonie turystycznym. Po rozbudowie przepustowo ść oczyszczalni osi ągnie wielko ść Q śrd = 13 000m 3/d. 7.2.2. Zasady i kierunki rozwoju - zakaz odprowadzania nie oczyszczonych ścieków do wód gruntowych i powierzchniowych. - rozbudowa istniej ącej oczyszczalni ścieków w Pobierowie do przepustowo ści Qśrd = 13 000 m 3/d, - modernizacja i rozbudowa na terenie gminy systemu rozdzielczej kanalizacji sanitarnej i deszczowej. - rozbudowa kanalizacji grawitacyjno - tłocznej, z odprowadzeniem ścieków na istniej ącą oczyszczalni ę w Pobierowie. - wody opadowe odprowadzane do naturalnych odbiorników, przed wlotem musz ą by ć podczyszczone, wg warunków okre ślonych w obowi ązuj ących przepisach.

7.3. REGULACJA STOSUNKÓW WODNYCH

7.3.1. Uwarunkowania Według podziału hydrograficznego Polski gmina Rewal le Ŝy w obr ębie 3 głównych obszarów zlewniowych: - zlewni Dziwny (niewielki fragment w zach. cz ęś ci gminy) - nr 302, - zlewni Przymorza od Dziwny do Regi - nr 304, - zlewnia Regi (niewielki, zalesiony fragment we wsch. cz ęś ci gminy) - nr 305. Najwi ększa cz ęść gminy le Ŝy w zlewni Przymorza obejmuj ącej 3 zlewnie cz ąstkowe: - wąski pas nadbrze Ŝa morskiego od Dziwny do kanału Liwia Łu Ŝa, - zlewnia Liwiej Łu Ŝy i jeziora Liwia Łu Ŝa, - wąski pas nadbrze Ŝa morskiego od Liwiej Łu Ŝy do Regi. Granice zlewni w pasie nadbrze Ŝnym wyznacza dział wodny biegn ący kulminacjami wydm. Jest to obszar zalesiony, pozbawiony cieków. Obszary zlewni odwadniane s ą przez: - zlewnia Dziwny - przez drobne cieki dopływaj ące do doliny Świ ńca odprowadzaj ącego wod ę do Zalewu Kamie ńskiego, - zlewnia Liwi Łu Ŝej - poprzez Kanał L ądkowski (Dre Ŝewski) płyn ący w dnie pradoliny przymorskiej od działu wodnego pomi ędzy zlewni ą Dziwny a zlewni ą Liwi Łu Ŝej w kierunku wschodnim do jeziora Liwia Łu Ŝa. . Kanał ten zbiera wody powierzchniowe za po średnictwem licznych rowów melioracyjnych tworz ących system melioracyjny i stanowi ąc główny kanał tego systemu. Kierunki i wielko ść przepływu wód w sieci rowów melioracyjnych w płaskim terenie zale Ŝą od pracy przepompowni ustawionych na głównym kanale (Ninikowo, L ędzin, Skalin) oraz stanu technicznego systemu melioracyjnego. - zlewnia Regi - odwadniana przez drobne cieki płynące na wschód do doliny dolnej Regi.

7.3.2. Kierunki i zasady rozwoju - przedsi ęwzi ęcia dotycz ące regulacji kanałów i rowów melioracyjnych powinny by ć rozwi ązywane kompleksowo w układzie zlewni, z utrzymaniem i modernizacj ą budowli wodnych zapewniaj ący odpowiedni poziom lustra wody w jeziorze Liwia Łu Ŝa, - przeciwdziałanie skutkom suszy poprzez wybudowanie na rowach i kanałach systemu zastawek oraz okresowe wstrzymanie pracy pomp - przeciwdziałanie skutkom suszy poprzez wybudowanie na rowach i kanałach systemu STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 60

zastawek oraz okresowe wstrzymanie pracy stacji pomp, - pozostawienie pasów technicznych wzdłu Ŝ kanałów o szeroko ści 6,0 m. - modernizacja istniej ących systemów melioracyjnych celem dostosowania ich do potrzeb. Wszelkie inwestycje melioracyjne musz ą by ć poprzedzone prognoz ą skutków oddziaływania na środowisko.

7.4. OCHRONA PRZED POWODZI Ą 7.4.1. Uwarunkowania Zagro Ŝenie powodziowe na obszarze gminy Rewal wyst ępuje od strony Zatoki Pomorskiej. Do zagro Ŝonych powodzi ą miejscowo ści, wskutek wyst ępowania wód sztormowych nale Ŝą : Pobierowo, Rewal, Niechorze i Pogorzelica. W czasie sztormowej pogody przy północnych silnych wiatrach spi ętrzone wody wlewaj ą si ę do Kanału Liwia Łu Ŝa powoduj ąc zjawisko cofki si ęgaj ącej do Kanału L ądkowskiego. Okoliczne tereny chronione s ą systemem wałów przeciwpowodziowych, ich stan techniczny jest dobry. Jedynie droga Skalno-Niechorze, pełni ąca funkcj ę wału przeciwpowodziowego jest w złym stanie technicznym i wymaga modernizacji do rz ędnej 1,10 m npm. Na terenie gminy utworzone s ą trzy poldery słu Ŝą ce do przej ęcia fali powodziowej: - Trz ęsacz – Niechorze III słu Ŝą cy do przej ęcia fali powodziowej z kanałów Konarzewskiego i Dre Ŝewskiego, - Trz ęsacz – Niechorze I do przej ęcia fali powodziowej w wyniku cofki, - Trz ęsacz – Niechorze II do przej ęcia fali powodziowej z kanałów Dre Ŝewskiego i Skrobotowo. Na Kanale Liwia Łu Ŝa wybudowano „wrota samoczynne” które w czasie trwania cofki uniemo Ŝliwiaj ą napływ wód morskich w gł ąb kanału. Konieczna ochrona terenów zalewowych, zainwestowanie w zale Ŝno ści od jego rodzaju - wałami przeciwpowodziowymi odpowiednich klas, zgodnie z „Przepisami technicznymi którym powinny odpowiada ć obiekty in Ŝynierskie i urz ądzenia techniczne gospodarki wodnej w zakresie budownictwa hydrotechnicznego”: - kompleksy melioracyjne poni Ŝej 1000 ha – IV klasa, - tereny uj ęć wody i oczyszczalni ścieków – I klasa, - tereny zamieszkałe: wsie – II klasa. Minimalne wzniesienie korony obwałowa ń nad poziom statyczny, dla poszczególnych klas wynosi: I klasa – 1,3 m, II klasa – 1,0 m, IV klasa – 0,5 m. Pas nabrze Ŝny (techniczny i ochronny) jest zaliczony z mocy prawa do obszarów bezpo średniego zagro Ŝenia powodzi ą – obowi ązuj ą ograniczenia i wymagania wynikaj ące z przepisów odr ębnych. Teren wokół jeziora Liwia Łu Ŝa, nale Ŝy do obszarów bezpo średniego zagro Ŝenia powodzi ą wg. wst ępnych wyników Studium bezpo średniego zagro Ŝenia powodzi ą na obszarze RZGW Szczecin.

7.4.2. Kierunki i zasady rozwoju - modernizacja istniej ącej drogi Skalno - Niechorze do rz ędnej + 1,10 m n.p.m. - zakaz zabudowy na terenach poło Ŝonych pomi ędzy drog ą Skalno – Niechorze a jeziorem Liwia Łu Ŝa, - bie Ŝą ca konserwacja budowli wodnych słu Ŝą cych ochronie przeciwpowodziowej, - wypracowanie programu ochrony przeciwpowodziowej z okre śleniem wielko ści rz ędnej STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 61

tzw. wody 1% (woda stuletnia).

7.5. USUWANIE I UNIESZKODLIWIANIE ODPADÓW 7.5.1. Uwarunkowania Gmina Rewal posiada uporz ądkowan ą gospodark ę odpadami. Specyficznym dla gminy problemem jest gwałtowny przyrost odpadów (głównie opakowania plastikowe, kartonowe i szklane)w sezonie turystycznym. Z terenu gminy odpady komunalne wywo Ŝone s ą specjalistycznym transportem na istniej ące składowisko odpadów komunalnych we Włodarce w gm. Trzebiatów. W celu poprawienia gospodarki odpadami nale Ŝy upowszechni ć w skali całej gminy selektywn ą zbiórk ę odpadów, poprzez ustawienie specjalnych pojemników na: makulatur ę, szkło, opakowania plastikowe. Nieczysto ści płynne wywozi ć na punkt zlewny komunalnej oczyszczalni ścieków.

7.5.2. Kierunki i zasady rozwoju - wypracowanie programu gospodarki odpadami, - zmian ę technologii gromadzenia odpadów, na selektywn ą zbiórk ę „u źródła”. - wywóz zgromadzonych odpadów na istniej ące składowisko odpadów komunalnych we Włodarce gm. Trzebiatów. - likwidacj ę dzikich wysypisk śmieci w rejonie jez. Liwia Łu Ŝa i w zach. cz ęś ci Niechorza.

7.6. ELEKTROENERGETYKA

7.6.1. Uwarunkowania Gmina Rewal zasilana jest z krajowej sieci elektroenergetycznej liniami napowietrznymi średnich napi ęć (15 kV), ze stacji elektroenergetycznej 110/15 kV o mocy 16,0 MVA, zlokalizowanej w rejonie Niechorza. GPZ Niechorze zasilany jest jednostronnie lini ą napowietrzn ą 110 kV od strony Trzebiatowa. Sie ć średniego napi ęcia na terenie gm. Rewal ma powi ązania i współpracuje z sieciami SN w gminach s ąsiednich, stwarzaj ąc w ten sposób mo Ŝliwo ść dwustronnego zasilania - z GPZ Kamie ń Pomorski lub z GPZ Trzebiatów. Ma to szczególne znaczenie w okresie szczytowego poboru energii elektrycznej w okresie sezonu letniego. Wtedy te Ŝ istniej ący GPZ obci ąŜ ony jest w 100 %. Przy zagospodarowaniu przestrzennym gminy Rewal nale Ŝy uwzgl ędni ć, oprócz potrzeb własnych, równie Ŝ mo Ŝliwo ści funkcjonowania i rozwoju sieci elektro-energetycznych rangi ponadgminnej i wojewódzkiej. Dla istniej ącej linii elektroenergetycznej o napi ęciu 110 kV nale Ŝy zachowa ć wzdłu Ŝ linii obszar ograniczonego u Ŝytkowania o szeroko ści 40 metrów (po 20 m od osi linii w obu kierunkach). Celem pokrycia zakładanego, wzrastaj ącego zapotrzebowania mocy i prawidłowego zasilania terenów rozwojowych, w zakresie sieci wysokiego napi ęcia zakłada si ę: - rozbudow ę istniej ącego GPZ Niechorze o drugi transformator, o mocy co najmniej 16 MVA. Energetyka Szczeci ńska S.A. w swoich planach rozwoju na lata 2002 - 2005 przewiduje rozbudow ę stacji, m.in. w zwi ązku ze spodziewanym rozwojem energetyki wiatrowej na obszarze obsługiwanym przez ten GPZ; - budow ę drugostronnego zasilania WN dla GPZ Niechorze. Przewiduje si ę tras ę linii 110 kV GPZ Niechorze - GPZ Kamie ń Pomorski, z obszarem ograniczonego u Ŝytkowania o szeroko ści 40 metrów (po 20 m od osi linii w obu kierunkach) . Poszczególne jednostki osadnicze na obszarze gminy zasilane s ą sieci ą napowietrzn ą średniego napi ęcia (15 kV), w miejscowo ściach sie ć wykonana jest przewa Ŝnie jako STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 62

kablowa w układzie pier ścieniowym. Cz ęść sieci napowietrznej pracuje w układzie promieniowym nie maj ąc rezerwacji zasilania. Jest to system niekorzystny, gdy Ŝ nie zapewnia ci ągło ści dostaw energii elektrycznej w przypadkach awarii na liniach zasilaj ących. Linie 15 kV na terenie gminy Rewal maj ą długo ści krótsze lub w granicach optymalnych, co kwalifikuje obszar gminy do obszarów o dobrych warunkach zasilania. Na terenie gminy zlokalizowane s ą 83 stacje transformatorowe 15/0,4 kV. Ilo ść i rozmieszczenie stacji w miejscowo ściach zapewniaj ą odpowiednie długo ści linii niskiego napi ęcia obsługuj ących istniej ącą zabudow ę. Dla sprawnego funkcjonowania sieci średnich napi ęć i przeniesienia wzrastaj ącego obci ąŜ enia, na terenie gminy przewiduje si ę: - pełne wykorzystanie wszystkich tras linii 15 kV, - rozbudow ę i modernizacj ę sieci 15 kV, systematyczne przekształcanie jej do modelu układu pier ścieniowego, - cz ęś ciow ą przebudow ę istniej ących linii napowietrznych i zast ąpienie ich, na obszarach koliduj ących z planowanym zagospodarowaniem terenu, liniami kablowymi 15 kV, - modernizacj ę istniej ących lub realizacj ę nowych stacji transformatorowych 15/0,4 kV oraz sieci niskich napi ęć stosownie do potrzeb wynikaj ących z programów zagospodarowania. Na obszarze gminy Rewal nie przewiduje si ę i nie wyznacza terenów potencjalnej lokalizacji elektrowni wiatrowych. Teren całej gminy mie ści si ę w 3-kilometrowym pasie od brzegu morza, gdzie lokalizacja elektrowni wiatrowych jest zakazana (jest to zapisane w obowi ązuj ącym planie zagospodarowania przestrzennego woj. zachodniopomorskiego). Na podstawie ustawy Prawo Energetyczne z dnia 10 kwietnia 1997 r. , Zarz ąd Gminy zobowi ązany jest do planowania i organizacji zaopatrzenia w ciepło, energi ę elektryczn ą i paliwa gazowe na obszarze gminy. Nale Ŝy opracowa ć projekt zało Ŝeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energi ę elektryczn ą i paliwa gazowe, który dogł ębniej zanalizuje problematyk ę potrzeb i mo Ŝliwo ści ich zaspokojenia w zakresie elektroenergetyki na obszarze gminy Rewal.

7.6.2. Zasady i kierunki rozwoju - utrzymanie istniej ącej linii WN oraz stacji 110/15 kV w Niechorzu, - rozbudowa istniej ącej stacji 110/15 kV oraz rezerwacja trasy dla drugostronnego zasilania GPZ Niechorze lini ą 110 kV, - utrzymanie linii magistralnych średniego napi ęcia (15 kV), z zachowaniem generalnych kierunków poł ącze ń z mo Ŝliwo ści ą korekty fragmentów tras, wzdłu Ŝ naturalnych granic w terenie, - systematyczne przekształcanie sieci 15 kV do modelu układu pier ścieniowego oraz jej rozbudowa, w miar ę wzrastaj ących potrzeb. Cz ęś ciowa przebudowa istniej ących linii napowietrznych na linie kablowe, - utrzymanie współpracy sieci 15 kV w gminie Rewal z sieciami w gminach s ąsiednich, - pozostawienie modernizacji odgał ęzie ń od linii magistralnych 15 kV, lokalizacji stacji transformatorowych 15/0,4 kV i sieci niskich napi ęć , do ustalania w planach miejscowych i w ramach warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

7.7. ZAOPATRZENIE W GAZ 7.7.1. Uwarunkowania Przy zagospodarowania przestrzennym gminy Rewal nale Ŝy uwzgl ędni ć, oprócz potrzeb własnych, równie Ŝ mo Ŝliwo ści rozwoju i funkcjonowania sieci gazowych rangi krajowej. W zwi ązku z dywersyfikacj ą kierunków dostaw gazu do Polski zakłada si ę rozwój tranzytowych układów przesyłowych. Cz ęś ci ą takiego układu jest poł ączenie gazoci ągu STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 63

podmorskiego BalticPipe Dania – Polska z systemem PGNiG S.A gazoci ągiem wysokiego ci śnienia Dn 700. Punkt l ądo wania gazoci ągu podmorskiego zlokalizowany jest w odległo ści około 1,7 km na wschód od miejscowo ści Pogorzelica. Dla wariantu tego przewiduje si ę lokalizacj ę terminalu odbiorczego (teren o pow. ok. 5,0 ha) w odległo ści około 130 m od linii brzegowej, na terenach b ędących cz ęś ciowo w gestii Urz ędu Morskiego w Szczecinie, a cz ęś ciowo w gestii władz wojskowych. Po wyj ściu z terminalu, gazoci ąg Dn 700 biegnie przez tereny le śne generalnie w kierunku południowym, do granicy z gmin ą Trzebiatów. Szeroko ść strefy jak ą nale Ŝy zachowa ć dla projektowanego gazoci ągu, okre ślono na 25 m od jego ścianki (ł ączna szeroko ść strefy wynosi 50,7 m). Gmina Rewal zgazyfikowana jest całkowicie. Do wszystkich odbiorców doprowadzona jest sie ć gazowa. Gmina obsługiwana jest gazem przewodowym średniego ci śnienia ze stacji redukcyjno - pomiarowej I º zlokalizowanej w gminie Karnice. Stacja zasilana jest odgał ęzieniem od gazoci ągu wysokiego ci śnienia Gryfice - Trzebiatów - Gorzysław. W istniej ącej na terenie gminy sieci gazowej wyst ępuj ą du Ŝe rezerwy przesyłowe, ze wzgl ędu na zbyt mał ą ilo ść przył ączonych odbiorców. Ze wzgl ędów ekonomicznych ludno ść rezygnuje z mo Ŝliwo ści przył ączenia si ę do sieci gazowej. Aby zmieni ć t ę niekorzystn ą sytuacj ę nale Ŝałoby podj ąć permanentne działania popularyzatorskie, informacyjne o charakterze proekologicznym, propaguj ące korzy ści wynikaj ące ze stosowania gazu ziemnego w porównaniu z innymi no śnikami energii. W/w projekt zało Ŝeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energi ę elektryczn ą i paliwa gazowe, zanalizuje aktualn ą sytuacj ę i problemy wyst ępuj ące w zakresie gazownictwa na obszarze gminy Rewal. 7.7.2. Zasady i kierunki rozwoju - utrzymanie istniej ących sieci gazowych średniego ci śnienia na terenie gminy Rewal, - rezerwacja terenów niezb ędnych do realizacji terminalu odbiorczego gazu w miejscu lądowania gazoci ągu podmorskiego oraz trasy gazoci ągu wysokiego ci śnienia Dn 700 od terminalu do granicy z gmin ą Trzebiatów, - docelowo nale Ŝy przewidywa ć pełne rezerwowe zasilanie magistral średniego ci śnienia z sieci gazowych gmin s ąsiednich, - rozbudowa układu sieci rozdzielczych na terenach rozwojowych gminy, - zasilanie nowych odbiorców gazem średniego ci śnienia z zastosowaniem indywidualnych węzłów redukcyjnych na ci śnienie u Ŝytkowe, - prowadzenie permanentnych działa ń informacyjnych stymuluj ących przyrost ilo ści nowych odbiorców gazu ziemnego.

7.8. ZAOPATRZENIE W CIEPŁO

7.8.1. Uwarunkowania Na obszarze gminy nie funkcjonuje sie ć ciepłownicza, dominuje system lokalnych źródeł ciepła ogrzewaj ących obiekty, w które s ą wbudowane lub obiekty s ąsiaduj ące. Do ogrzewania stosuje si ę zarówno paliwa stałe, płynne, jak i gazowe. Jedyn ą wi ększ ą kotłowni ą (o mocy ca 1,9 MW) jest ciepłownia zlokalizowana na terenie o środka wczasowego Świdnica w miejscowo ści Pustkowo. Na perspektyw ę nie przewiduje si ę realizacji systemów ciepłowniczych zdalaczynnych, obejmuj ących cało ść lub cz ęść miejscowo ści. Przyjmuje si ę ogrzewanie urz ądzeniami lokalnymi wbudowanymi, zasilaj ącymi w zasadzie obiekty le Ŝą ce na jednej posesji. Ewentualne wspólne źródła ciepła mog ą obejmowa ć kilka posesji s ąsiaduj ących. STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 64

Rodzaj ogrzewania zale Ŝy od relacji kosztów pomi ędzy ró Ŝnymi no śnikami energii. Nale Ŝy zapewni ć przestrzenne mo Ŝliwo ści korzystania z ka Ŝdego rodzaju paliwa (paliwa stałe, oleje opałowe, gaz ziemny, gaz płynny, energia elektryczna, biogaz), według decyzji odbiorców opartych o własne kalkulacje ekonomiczne. Nale Ŝy preferowa ć stosowanie paliw niskozasiarczonych, korzystanie ze źródeł niekonwencjonalnych, ekologicznych oraz odchodzenie od stosowania paliw stałych (szczególnie w ęgla i koksu). W/w. projekt zało Ŝeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energi ę elektryczn ą i paliwa gazowe, zanalizuje problematyk ę potrzeb i mo Ŝliwo ści ich zaspokojenia w zakresie ciepłownictwa na obszarze gminy Rewal.

7.8.2. Zasady i kierunki rozwoju - na terenie gminy Rewal przyjmuje si ę utrzymanie rozproszonego systemu ogrzewania. - nie przewiduje si ę lokalizacji kotłowni wymagaj ących wyznaczenia stref ochronnych. Istniej ące i projektowane źródła ciepła mog ą zasila ć obiekty na sąsiednich posesjach, wg decyzji u Ŝytkowników tych posesji, - zapewni ć przestrzenne mo Ŝliwo ści korzystania z ka Ŝdego rodzaju paliwa, wg decyzji uŜytkowników opartych o własne kalkulacje ekonomiczne. Zaleca si ę sukcesywne zast ępowanie paliw stałych paliwami niskozasiarczonymi, ekologicznymi – paliwa ciekłe, energia elektryczna, gaz, stosowanie niekonwencjonalnych źródeł ciepła, - ewentualne ograniczenia w kształtowaniu systemów ciepłowniczych, mog ą wynika ć jedynie z zagadnie ń ochrony atmosfery przed nadmiernym zanieczyszczeniem spalinami. Nale Ŝy d ąŜ yć do eliminowania źródeł ciepła na paliwa stałe oraz stosowa ć urz ądzenia zabezpieczaj ące przed zanieczyszczeniem atmosfery.

7.9. TELEKOMUNIKACJA 7.9.1. Uwarunkowania Gmina Rewal ma bardzo wysoki wska źnik ilo ści abonentów na 100 mieszka ńców, wynosz ący około 50,0. W woj. zachodniopomorskim wska źnik ten na koniec 2000 r. wynosił 30,2. Szczegółowe dane dotycz ące gminy podano w zał ączonej tabeli (dane TPS.A. na dzie ń 25.10.2001 r.). Miejscowo ść Ludno ść Ilo ść Wska źnik Centrala abonentów (ab/100 M) obsługuj ąca Gmina Rewal 3027 1487 49,1 Pustkowo 122 62 50,8 Pobierowo Trz ęsacz 88 42 47,7 Rewal Śliwin 300 57 19,0 Rewal Niechorze 860 336 39,1 Niechorze Pogorzelica 110 129 117,3 Niechorze Pobierowo 868 484 55,8 Pobierowo Rewal 679 377 55,5 Rewal

Obszar gminy obsługiwany jest przez 3 cyfrowe centrale telefoniczne. Siedziby central znajduj ą si ę w miejscowo ściach: Rewal, Pobierowo, Niechorze. Pojemno ści dobrane s ą dla potrzeb letniego ruchu turystycznego. Centrale obsługuj ą abonentów nie tylko z terenu gminy Rewal, ale równie Ŝ spoza gminy. Centrala w Pobierowie obsługuje miejscowo ść STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 65

Gosty ń w gminie Świerzno, a centrala w Niechorzu obejmuje swym zasi ęgiem miejscowo ści z terenu gminy Karnice: L ędzin, Skalno i Konarzewo. Obecne potrzeby telekomunikacyjne zaspokajane s ą w 100 %. Przez teren gminy przebiegaj ą światłowodowe kable okr ęgowe i dalekosi ęŜ ne, pokazane na planszy w skali 1:10 000 Dynamicznie rozwija si ę system telefonii bezprzewodowej (komórkowej) ró Ŝnych sieci, równie Ŝ zaspokajaj ący potrzeby mieszka ńców w zakresie usług telekomunikacyjnych. Na obszarze gm. Rewal zlokalizowanych jest osiem stacji bazowych telefonii komórkowej: w Pobierowie (2), Rewalu (2), Śliwinie, Niechorzu (na trzonie latarni morskiej) i Pogorzelicy (2). Zagadnienia telekomunikacji nie stanowi ą aktualnie problemów wymagaj ących rozwi ązywania w studium. Urz ądzenia centralowe nie wymagaj ą terenów o znacz ących powierzchniach, a sieci telekomunikacyjne mieszcz ą si ę w pasach drogowych. 7.9.2. Zasady i kierunki rozwoju - utrzymanie istniej ącego układu sieci telekomunikacyjnych na obszarze gminy Rewal, - realizacja zamierze ń (w miar ę wzrastaj ących potrzeb) w zakresie rozbudowy układu telekomunikacyjnego, central telefonicznych, systemu abonenckich w ęzłów dost ępowych oraz dalszej budowy abonenckich sieci telekomunikacyjnych przez ró Ŝnych operatorów. - dalszy rozwój telefonii bezprzewodowej w oparciu o stacje bazowe lokalizowane na terenie gminy Rewal i poza ni ą.

8. ZASADY PROWADZENIA POLITYKI PRZESTRZENNEJ, RODZAJ I ZAKRES PRAC PLANISTYCZNYCH

Zgodnie ze Strategi ą Rozwoju Województwa i Planem Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Zachodniopomorskiego, jako podstawow ą zasad ę słu Ŝą cą ukierunkowaniu długookresowej polityki przestrzennej gminy, przyj ęto zasad ę zrównowa Ŝonego rozwoju. Wi ąŜ e si ę z tym przyj ęcie celów polityki przestrzennej w jej obszarze obejmuj ących: • efektywny rozwój struktury funkcjonalno - przestrzennej, ze szczególnym uwzgl ędnieniem turystyki, • rozbudow ę systemu terenów chronionych i wkomponowanie przyj ętych zasad ich ochrony w proces społeczno - gospodarczego rozwoju i zagospodarowania przestrzennego gminy, • popraw ę ładu przestrzennego, • sprawne funkcjonowanie układu komunikacyjnego i układów in Ŝynieryjnych.

8.1. MIEJSCOWE PLANY ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO

Okre ślone wy Ŝej cele polityki przestrzennej gminy respektowane będą przy podejmowaniu decyzji dotycz ących rozwoju przestrzennego oraz w ramach opracowania planów miejscowych zagospodarowania przestrzennego. Zaleca si ę prowadzenie stałego monitoringu zmian w zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z art. 11 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym gmina sporz ądzi miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla obszaru całej gminy lub jej cz ęś ci. Działalno ść inwestycyjna odbywa ć si ę b ędzie wówczas na podstawie ustale ń tego planu. Ustala si ę, ze wzgl ędu na istniej ące uwarunkowania i przepisy szczególne, konieczno ść opracowania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dla nast ępuj ących STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 66

stref funkcjonalno-przestrzennych (z mo Ŝliwo ści ą wył ączenia terenów zainwestowanych w obr ębie tych stref) : - turystyczno-osiedle ńczych w zieleni le śnej w Pobierowie , Niechorzu, Pogorzelicy (wg pktu 5.7.1.a), - turystyczno-osiedle ńczych w Pobierowie , Pustkowie, Trz ęsaczu, Rewalu, Niechorzu, Pogorzelicy (wg pktu 5.7.1.b), - turystyczno-osiedle ńczych z dopuszczeniem agroturystyki we wszystkich miejscowo ściach (wg pktu 5.1.7.c), - rejonów usługowych w Pobierowie , Pustkowie, Trz ęsaczu, Rewalu, Niechorzu, Pogorzelicy (wg pktu 5.1.8.), - kompleksów gospodarczych w Pobierowie, Śliwinie, Niechorzu, Pogorzelicy (wg pktu 5.5.) - terenów o funkcjach ochronnych śro dowiska przyrodniczego wymienionych w pkcie 5.7. Dopuszcza si ę delimitacj ę wielko ści terenów do opracowania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i kolejno ść ich opracowania w zale Ŝno ści od potrzeb.

Ustala si ę obligatoryjne opracowanie planów miejscowych dla: - projektowanych głównych sieci infrastruktury technicznej, - projektowanych dróg publicznych, - terenów wymagaj ących opracowania planów miejscowych z uwagi na przepisy szczególne.

8.2. OPRACOWANIA UZUPEŁNIAJ ĄCE

• Opracowania specjalistyczne dotycz ące terenów ochronnych środowiska przyrodniczego. • Koncepcja rewaloryzacji układu urbanistyczno-architektonicznego wsi Śliwin, obj ętej stref ą „B” ochrony konserwatorskiej. • Przeprowadzenia bada ń archeologiczno-konserwatorskich w obr ębie strefy „W I” stanowiska zlokalizowanego w rejonie wsi Śliwin. • Opracowanie programu promocji gminy dla rozwoju turystyki. • Opracowanie i zatwierdzenie dokumentacji stref ochronnych uj ęć wody. • Opracowanie programu zaopatrzenia gminy w wod ę, z uwzględnieniem uj ęć zlokalizowanych poza obszarem gminy, ze wskazaniem na rejon Dre Ŝewa w gminie Karnice oraz uj ęcia w Trzebiatowie. • Opracowanie programu gospodarki odpadami. • Projekt zało Ŝeń do planu i ewentualnie, w dalszej kolejno ści, projekt planu zaopatrzenia gminy w ciepło, energi ę elektryczn ą i gaz. • Opracowanie dotycz ące rozmieszczenia stacji bazowych telefonii komórkowej. • Opracowanie dokumentacji geologicznych dla ewentualnych złó Ŝ surowców naturalnych.

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 67

9. OPIS ZMIAN KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA DLA OBSZARÓW OBJ ĘTYCH ZMIAN Ą STUDIUM.

9.1. Zmiana I – Jezioro Liwia Łu Ŝa (Niechorze) Planuje si ę cz ęś ciowe udost ępnienie jeziora dla potrzeb turystyki i edukacji. Obszar rezerwatu w dalszym ci ągu zachowuje wysokie warto ści przyrodnicze zatem korzystanie z jeziora musi by ć nadal ograniczone. W 2006 r. Biuro Konserwacji Przyrody w Szczecinie opracowało Projekt koncepcyjny udost ępnienia rezerwatu przyrody „Jezioro Liwia Łu Ŝa” wraz z otoczeniem dla potrzeb ogólnospołecznych. Projekt ten zakładał realizacj ę ście Ŝki pieszo-rowerowej wokół jeziora, ście Ŝki zdrowia, ście Ŝki edukacyjnej, realizacj ę pomostów i punktów widokowych. Zakłada si ę te Ŝ udost ępnienie cz ęś ci ploso jeziora na potrzeby rekreacji i sportu Ŝeglarskiego. Okresowo (od 1 lipca do 15 wrze śnia) dopuszczone b ędzie wykorzystanie do 15 jednostek Ŝaglowych o pow. Ŝagla do 10 m 2, w tym jednostki windsurfingowe. Zasady te zostały okre ślone w planie ochrony rezerwatu przyrody. Powy Ŝsze jest zgodne z Rozporz ądzeniem Nr 1 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 9 stycznia 2008 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Jezioro Liwia Łu Ŝa” oraz z Rozporz ądzeniem Nr 28/2008 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 19 czerwca 2008 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Jezioro Liwia Łu Ŝa”.

Ście Ŝka pieszo-rowerowa na południe od jeziora winna spełnia ć rol ę wału przeciwpowodziowego zabezpieczaj ącego przed zalaniem polder Trz ęsacz-Niechorze cofkowymi wodami morza Bałtyckiego.

W przypadku obni Ŝenia warto ści przyrodniczej obszaru w przyszło ści, tak Ŝe ze wzgl ędu na intensywn ą urbanizacje miejscowo ści Niechorze, znaczny wzrost ruchu turystycznego i komunikacyjnego mo Ŝliwe b ędzie ograniczenie obszaru rezerwatu zgodnie z przepisami ustawy o ochronie przyrody i udost ępnienie w wi ększym stopniu cz ęś ci jeziora na cele rekreacji, sportu i turystyki wodnej

9.2. Zmiana II – dawna jednostka wojskowa w Pobierowie. Po przej ęciu przez gmin ę dawnej jednostki wojskowej planuje si ę lokalizacj ę du Ŝego, wielofunkcyjnego i wysokostandardowego o środka usługowego (turystycznego, rekreacyjnego, sportowego, kulturalnego, ew. rehabilitacyjno-medycznego) wraz z zapleczem hotelowo-gastronomicznym. Planuje si ę m.in. realizacj ę w ramach tego kompleksu atrakcyjnego Aquaparku, obiektów i urz ądze ń rekreacyjnych, sal kinowych, klubowych, galerii itp. W dalszych pracach planistycznych nale Ŝy uwzgl ędni ć uwarunkowania przyrodnicze i środowiskowe. Szczegółowe parametry zabudowy i zagospodarowania terenu zostan ą okre ślone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zakłada si ę zachowanie interesuj ącego układu przestrzennego dawnej jednostki, ukształtowania terenu i zadrzewie ń o charakterze le śnym.

9.3. Zmiana III – le śne wzgórze w Pogorzelicy Ze wzgl ędu na uwarunkowania przyrodnicze (ujawnione na etapie opiniowania projektu zmiany studium) odst ąpiono od pierwotnie planowanych zmian kierunków rozwoju.

9.4. Zmiana IV – przedłu Ŝenie w ąskotorowej linii kolejowej Pustkowo-Pobierowo STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 68

W dotychczas obowi ązuj ącym studium planowano przedłu Ŝenie w ąskotorowej linii kolejowej z Trz ęsacza do granic Pustkowa i Pobierowa (rejon oczyszczalni ścieków). Obecnie planuje si ę przedłu Ŝenie tej linii przez miejscowo ść Pobierowo do terenu dawnej jednostki wojskowej (planowane wielofunkcyjne centrum turystyczne) i do zachodnich granic gminy. Linia kolejowa przebiegałaby wzdłu Ŝ istniej ących dróg i ulic, b ędzie wyposa Ŝona w obiekty towarzysz ące takie jak stacje i przystanki.

9.5. Zmiana V – „Chłopskie Ł ąki” Trz ęsacz. Ze wzgl ędu na uwarunkowania przyrodnicze (ujawnione na etapie opiniowania projektu zmiany studium) odst ąpiono od pierwotnie planowanych zmian kierunków rozwoju.

9.6. Zmiana VI – polana śródle śna w Pobierowie Ze wzgl ędu na uwarunkowania przyrodnicze (ujawnione na etapie opiniowania projektu zmiany studium) odst ąpiono od pierwotnie planowanych zmian kierunków rozwoju.

Na ujednoliconym rysunku zmiany studium oznaczono granice obszarów obj ętych zmianami kierunków rozwoju stosuj ąc przyj ęte w obowi ązuj ącym studium oznaczenia graficzne.

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 69

CZ ĘŚĆ III - OPIS ZMIANY STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 R. (SYNTEZA).

1. Cel opracowania

„Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Rewal”, zwane dalej „Studium”, opracowane zostało w trybie realizacji obowi ązuj ącej ówcze śnie ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku „o zagospodarowaniu przestrzennym” (Dz. U. z 1999 r. Nr 15 poz. 139 z pó źn. zmian.) , natomiast jego zmiana w trybie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 27 marca 2003 roku (Dz. U. z 2003 r. Nr 80 poz. 717 z pó źn. zmian), zwanej dalej Ustaw ą. Prace nad pierwotn ą redakcj ą „Studium” prowadzone były w oparciu o uchwał ę Nr XX/140/96 Rady Gminy Rewal z dnia 16 lutego 1996 r. w sprawie przyst ąpienia do sporz ądzenia „Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal. Prace nad zmian ą studium prowadzone były w oparciu o uchwał ę Rady Gminy Rewal nr XVI/120/07 z dnia 29 listopada 2007 r. w sprawie przyst ąpienia do sporz ądzenia zmiany studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal. Celem zmiany Studium jest stworzenie podstaw formalno – prawnych do prowadzenia racjonalnej polityki przestrzennej oraz opracowania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego obejmuj ących obszary których granice stanowi ą tereny obj ęte zmian ą studium. Zmian ą obj ęto zapisy studium dotycz ące obszarów gminy Rewal oznaczone na rysunku zmiany studium granic ą obszaru zmiany studium. Projekt zmiany studium przygotowano zgodnie z wymogami art. 9, 10, 27 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. (Dz.U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 z po źn. zmian.) oraz Rozporz ądzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. W sprawie zakresu projektu studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz.U.2004 nr 92, poz. 880). Zgodnie z wymogami cytowanego wy Ŝej rozporz ądzenia tekst studium wraz ze zmianami jest tekstem ujednoliconym. W cz ęś ci opisowej studium zmieniane zapisy okre ślono tekstem koloru niebieskiego pogrubione. W ujednoliconym tek ście studium dodano Cz ęść III Pt. Opis zmiany studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal – zmiana 2010 r., która stanowi opis zmian studium stanowiacy syntez ę ustale ń. Opis zmiany Studium sporz ądzono w celu uczytelnienia charakteru wprowadzonej zmiany oraz cało ściowego jej rozpatrzenia w zakresie okre ślonym ustaw ą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z pó źniejszymi zmianami).

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 70

2. Podstawy prawne opracowania zmiany studium

- Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. – O planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z zm.), - Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. – O samorz ądzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z zm.), - Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. – O ochronie gruntów rolnych i le śnych (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266 z zm.), - Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – O odpadach (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 39 poz. 251), - Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019), - Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z zm.), - Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z zm.), - Ustawa z dnia 3 pa ździernika 2008 r. o udost ępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społecze ństwa, w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. 08. Nr 199, poz. 1227); - Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. – O ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880, z zm.), - Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947 z zm.), - Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. – O ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 z zm.), - Rozporz ądzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. – w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz. U. nr 118, poz. 1233), - Rozporz ądzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. – W sprawie okre ślenia rodzajów przedsi ęwzi ęć mog ących znacz ąco oddziaływa ć na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowa ń zwi ązanych z kwalifikowaniem przedsi ęwzi ęć do sporz ądzenia raportu oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 257, poz. 2573 z zm.).

3. Materiały wej ściowe

- Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego i gminy Rewal– opracowane na podstawie uchwały Uchwała Nr XL/294/05 Rady Gminy Rewal z dnia 12 pa ździernika 2005 r., - Uchwała Rady Gminy Rewal nr XVI/120/07 z dnia 29 listopada 2007 r. w sprawie przyst ąpienia do sporz ądzenia zmiany studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal , - Inwentaryzacja wielobran Ŝowa gminy Rewal z 1997 r. w skali 1:10 000, 1:5000, aktualizowana w 2001 r. - Rejestr własno ści gruntów dla gminy Rewal z 1997 r. aktualizowany w 2000r. - Plansza stanu władania w skali 1:10 000, STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 71

- Skrócone Studium Ruralistyczne gminy Rewal - 1997r. - Biuro Studiów i Dokumentacji Konserwatorskiej- mgr W. Witek, aktualizowane w 2001 r. z materiałów gminy. - Warunki ochrony konserwatorskiej stanowisk archeologicznych - 1:10000 - 1997r.- Muzeum Narodowe w Szczecinie, - Opracowanie fizjograficzne dla terenu gminy - 1:10 000 - 1997 r. - RBGP w Szczecinie - mgr R. Dobracki, mgr Z. Ryter, - Waloryzacja przyrodnicza gminy - 1:25 000 - 1997 r. - Biuro Konserwacji Przyrody w Szczecinie - praca zbiorowa, - Studium krajobrazu - 1 :10 000 - 1997 r.- RBGP w Szczecinie - mgr L. Sarosiek, - Studium „Rolnictwo, le śnictwo, rybactwo” - 1:10 000 - 1997 r. mgr in Ŝ. M. Wabich, aktualizowane w 2000 r. - Koncepcja zaopatrzenia w wod ę gminy Rewal - 2001 r.- „INWOD - mgr in Ŝ. W. Łągiewka, -Wnioski i postulaty składane do Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, - Studium Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Zachodniopomorskiego 2002 r. - RBGPWZ w Szczecinie. - Strategia rozwoju gminy Rewal - 2002 r „ EKSPERT – SITR’’ sp. z o.o.- Koszalin (projekt). - Waloryzacja przyrodnicza gminy Rewal (operat generalny) 2003 r., - Program Ochrony Środowiska Gminy Rewal, - Program Gospodarki Odpadami Gminy Rewal, - inwentaryzacja terenów obj ętych zmian ą Studium, - wnioski instytucji i organów zgodnie z art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym , - Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Zachodniopomorskiego. Zarz ąd Województwa zachodniopomorskiego. Szczecin, czerwiec 2002, - Program Ochrony Środowiska Województwa Zachodniopomorskiego . Zarz ąd Województwa Zachodniopomorskiego. Szczecin, pa ździernik 2002, - Plan gospodarki odpadami w województwie zachodniopomorskim. Szczecin, czerwiec 2003, - Strategia rozwoju województwa zachodniopomorskiego do roku 2020 . Zarz ąd Województwa Zachodniopomorskiego. Szczecin, grudzień 2005, - Strategia rozwoju sektora transportu województwa zachodniopomorskiego do roku 2015 . Zarz ąd Województwa Zachodniopomorskiego. Szczecin, sierpie ń 2002, - Strategia rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich województwa zachodniopomorskiego w latach 2002 – 2015. Zarz ąd Województwa Zachodniopomorskiego. Koszalin, 2002, - Rozporz ądzenie Nr 28/2008 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 19 czerwca 2008 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Jezioro Liwia Łu Ŝa”

4. Zakres zmiany

Zgodnie z § 8 ust 1, 2, 3 Rozporz ądzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz. U. nr 118, poz. 1233) oraz w wyniku zmian zachodz ących w strukturze przestrzennej, gmina Rewal, stan ęła przed konieczno ści ą opracowania zmiany Studium dla 6 obszarów ró Ŝnej wielko ści w granicach administracyjnych gminy. Zakres zmiany polega na uzupełnieniu Studium uwarunkowa ń i kierunków STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 72 zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal o pojedyncze ustalenia dla 6 obszarów i wprowadzeniu ich do ujednoliconego tekstu i rysunku Studium. W wyniku opiniowania i uzgadniania projektu studium, po ujawnieniu szczególnych uwarunkowa ń przyrodniczych i faktów (zalesienie terenu) zrezygnowano z pierwotnie zamierzonych zmian dla terenów: - wzgórze le śne w Pogorzelicy (zmiana III), - „Chłopskie Ł ąki” Trz ęsacz (zmiana V ) - polana śródle śna w Pobierowie (zmiana VI).

5. Forma opracowania zmiany studium

Opracowanie składa si ę z dwóch cz ęś ci: 1) Cz ęść informacyjna (synteza) – cz ęść tekstowa dostosowana do problematyki zwi ązanej ze zmian ą Studium zgodnie z wymogami ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z pó źniejszymi zmianami) i rozporz ądzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz. U. nr 118, poz. 1233). Obszary obj ęte zmianą studium przedstawione zostały na zał ączniku graficznym do niniejszego opracowania sporz ądzonym na 6 arkuszach na mapie topograficznej w skali 1: 10000 oraz na rysunku jednolitym opracowanym w skali 1:10 000. W cz ęś ci tekstowej opisu zmiany studium, obszary obj ęte zmian ą, s ą scharakteryzowane pod k ątem zagadnie ń wynikaj ących z zakresu projektu studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz stosownie do układu tekstu cz ęś ci opisowej zmienianego studium. 2) Cz ęść uchwalana stanowi elaborat zmiany studium składaj ący si ę z: a) Zał ącznika nr 1 do Uchwały Rady Gminy w Rewalu w sprawie uchwalenia zmiany studium: Cz ęść opisowa pt. „Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal – zmiana 2010 r”, b) Zał ącznika nr 2 do Uchwały w sprawie uchwalenia zmiany studium: Rysunek ujednolicony w skali 1:10 000 pt. “Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal – zmiana 2010 r.”,

6. Zmiany w cz ęś ci opisowej studium:

6.1. W cz ęś ci I – „WST ĘP” pkt 1 pt. PODSTAWY FORMALNO PRAWNE OPRACOWANIA” wprowadzono zapisy:

Opracowanie Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal zostało wykonane przez Regionalne Biuro Gospodarki Przestrzennej Województwa Zachodniopomorskiego w Szczecinie na podstawie umowy z Zarz ądem Gminy Rewal, natomiast jego zmian ę opracowano w Biurze Obsługi Inwestycji „INTEGRA” Sp. z o.o. w Poznaniu na podstawie umowy z Wójtem Gminy Rewal.

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 73

DOKUMENTY FORMALNOPRAWNE

- Uchwała Nr XX/140/96 Rady Gminy Rewal z dnia 16 lutego 1996 r. w sprawie przyst ąpienia do sporz ądzenia studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal, - Uchwała Rady Gminy Rewal nr XVI/120/07 z dnia 29 listopada 2007 r. w sprawie przyst ąpienia do sporz ądzenia zmiany studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal, - Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), - Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorz ądzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), - Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i le śnych (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266 ze zm.), - Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 39 poz. 251), - Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm.), - Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 ze zm.), - Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 ze zm.), - Ustawa z dnia 3 pa ździernika 2008 r. o udost ępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społecze ństwa, w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. 08. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), - Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880, ze zm.), - Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947 ze zm.), - Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.), - Rozporz ądzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz. U. nr 118, poz. 1233), - Rozporz ądzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie okre ślenia rodzajów przedsi ęwzi ęć mog ących znacz ąco oddziaływa ć na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowa ń zwi ązanych z kwalifikowaniem przedsi ęwzi ęć do sporz ądzenia raportu oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 257, poz. 2573 z zm.), - Ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o ustanowieniu programu wieloletniego "Program ochrony brzegów morskich" (Dz.U. 2003 nr 67 poz.621), - Ustawa z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczpospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. 2003 Nr 153, poz. 1502 ze zm).

W pkt 2 pt. PRZEDMIOT I ZAKRES OPRACOWANIA dodano zapisy:

Zgodnie z § 8 ust 1, 2, 3 Rozporz ądzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz. U. nr 118, poz. 1233) oraz w wyniku potrzeb aktywizacji funkcji wzbogacaj ących ofert ę turystyczn ą gminy a tak Ŝe zmian zachodz ących w strukturze STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 74 przestrzennej, gmina Rewal, stan ęła przed konieczno ści ą opracowania zmiany Studium dla nast ępuj ących 6 obszarów: - zmiana I – Jezioro Liwia Łu Ŝa (Niechorze), - zmiana II – dawna jednostka wojskowa w Pobierowie, - zmiana III – le śne wzgórze w Pogorzelicy, - zmiana IV – przedłu Ŝenie w ąskotorowej linii kolejowej Pustkowo-Pobierowo, - zmiana V – „Chłopskie Ł ąki” Trz ęsacz, -zmiana VI – polana śródle śna w Pobierowie. Zakres zmiany polega na uzupełnieniu Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal o pojedyncze ustalenia dla obszarów uj ętych w uchwale o przyst ąpieniu do zmiany studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal XVI/120/07 z dnia 29 listopada 2007 r. w sprawie przyst ąpienia do sporz ądzenia zmiany studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal.

W pkt 3 pt. CELE STUDIUM dodano zapis: Obecnie obowi ązuj ąca ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym podobnie rozstrzyga o celach studium i uwarunkowaniach, które nale Ŝy w nim uwzgl ędni ć. Katalog problemów okre ślony w obecnie obowi ązuj ącym prawie jest jednak szerszy i bardziej precyzyjnie zdefiniowany. Ze wzgl ędu na ograniczony zakres zmian obejmuj ący tylko 6 niewielkich obszarów, ustalenia studium pozostaj ą generalnie niezmienione, natomiast ustawowe wymogi zastosowano jedynie do zakresu zmian.

W pkt 5 pt. FORMA STUDIUM dodano zapis: Zmian ę studium opracowano w postaci: - ujednoliconego tekstu studium, w którym tre ści zmienione, dodane zapisano czcionk ą pogrubion ą w kolorze niebieskim; opis zmiany studium w odniesieniu do wymogów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zawarto na ko ńcu niniejszego opracowania w cz ęś ci III; - ujednoliconego rysunku studium w skali 1: 10 000; - dokumentacji formalno-prawnej studium.

6.2. Uwarunkowania obszarów obj ętych zmian ą studium Charakterystyk ę obszaru gminy Rewal w tym obszarów obj ętych zmian ą okre ślono w CZ ĘŚ CI II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU” w szczególno ści w pkt 1 pt. „GŁÓWNE UWARUNKOWANIA ROZWOJU GMINY”.

6.2.1.Dotychczasowe przeznaczenie i zagospodarowania terenu

Szczegółowe uwarunkowania w zakresie obecnego przeznaczenia terenu okre ślono w ppkt 1.3. „U śYTKOWANIE TERENÓW” oraz na mapie w skali 1: 10 000 stanowi ącej syntetyczn ą inwentaryzacj ę urbanistyczn ą obszaru. Istniej ące u Ŝytkowanie terenu przedstawiono tak Ŝe na rysunku studium w skali 1: 10 000, które stanowi tło dla zapisów o charakterze ustale ń kierunkowych i polityki przestrzennej.

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 75

6.2.2. Stan ładu przestrzennego i jego ochrona

Stan ładu przestrzennego został przedstawiony w CZ ĘŚCI II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU” praktycznie we wszystkich mo Ŝliwych aspektach. Ład przestrzenny jest chroniony przy pomocy miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz procedur wydawania decyzji administracyjnych na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

6.2.3. Stan środowiska

Charakterystyk ę obszaru całej gminy w tym terenów obj ętych zmian ą studium okre ślono szczegółowo w CZ ĘŚ CI II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU” pkt 2 pt. „OCHRONA I KSZTAŁTOWANIE ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO I KRAJOBRAZU” W punkcie 2.11 SYSTEM OCHRONY PRZYRODY I WARTO ŚCI KRAJOBRAZOWYCH, podpunkcie 2.11.1 Obszary i obiekty przyrodnicze prawnie chronione lit. a uzupełniono zapisy w zakresie podstaw prawnych, który otrzymuje brzmienie: „a) Rezerwat Przyrody „Jezioro Liwia Łu Ŝa” Utworzony zarz ądzeniem Nr 239 MLiPD z dnia 8.07.1959 r. na powierzchni 220 ha, obejmuj ącej jezioro i jego obrze Ŝe, zast ąpione Rozporz ądzeniem Nr 1 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 9 stycznia 2008 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Jezioro Liwia Łu Ŝa” oraz Rozporz ądzeniem Nr 28/2008 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 19 czerwca 2008 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Jezioro Liwia Łu Ŝa”. Tekst ujednolicony uzupełniono o zapisy dotycz ące obszarów specjalnej ochrony Natura 2000. W ppkt 2.11 pt. „SYSTEM OCHRONY PRZYRODY I WARTO ŚCI KRAJOBRAZOWYCH”, ppkt 2.11.1 pt. „Obszary i obiekty przyrodnicze prawnie chronione dodano lit. d) o nast ępuj ącej tre ści: b) obszary Europejskiej Sieci Ekologicznej NATURA 2000

Natura 2000 jest przyj ętym przez Uni ę Europejsk ą systemem ochrony wybranych elementów przyrody, najwa Ŝniejszych z punktu widzenia całej Europy. System ten nie ma zast ępowa ć systemów krajowych, ale je uzupełnia ć - dawa ć merytoryczne podstawy do zachowania dziedzictwa przyrodniczego w skali kontynentu. Polega on na wybraniu (według okre ślonych kryteriów) a nast ępnie skutecznym ochronieniu okre ślonych obszarów. Podstaw ę do wybierania i chronienia obszarów zaliczanych do systemu Natura 2000 stanowi ą dwie istniej ące wcze śniej, dyrektywy europejskie (tj. akty prawne wi ąŜą ce rz ądy pa ństw Unii): tzw. Dyrektywa Ptasia i Dyrektywa Habitatowa. Zgodnie z tekstem Dyrektywy Siedliskowej UE, NATURA 2000 to spójna Europejska Sie ć Ekologiczna obejmuj ąca: • specjalne obszary ochrony (SOO) tworzone dla ochrony:- siedlisk naturalnych,- siedlisk gatunków ro ślin i zwierz ąt, • obszary specjalnej ochrony (OSO) tworzone w ramach Dyrektywy Ptasiej dla ochrony siedlisk ptaków.

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 76

W trakcie sporz ądzania zmiany studium zatwierdzono nast ępuj ące obszary:

- „Wybrze Ŝe Trzebiatowskie” (PLB320010)

OPIS OBSZARU Teren rozci ąga si ę mi ędzy miejscowo ściami Kamie ń Pomorski i D źwirzyno. Ostoj ę stanowi ą rozległe ł ąki, dawniej intensywnie koszone i wypasane, ale od kilkunastu lat prawie nie u Ŝytkowane. W zachodniej cz ęś ci teren jest cz ęsto zalewany przez wody Świ ńca i Niemicy. Znaczn ą powierzchni ę porasta trzcina i łoza, a zaniedbywany system odwadniaj ący powoduje dłu Ŝsze utrzymywanie si ę rozlewisk. Na terenie ostoi znajduj ą si ę dwa jeziora przymorskie - Liwia Łu Ŝa i Resko Przymorskie oraz tzw. Bagno Pogorzelickie. W granicach obszaru znajduj ą si ę ostoje krajowe: Doliny Świ ńca i Niemicy K02 i Jzioro Liwia Łu Ŝa K03. WARTO ŚĆ PRZYRODNICZA W ostoi wyst ępuje co najmniej 25 gatunków ptaków z Zał ącznika I Dyrektywy Ptasiej, 5 gatunków z Polskiej Czerwonej Ksi ęgi (PCK). W okresie l ęgowym obszar zasiedla co najmniej 1% populacji krajowej (C6) nast ępuj ących gatunków: błotniak ł ąkowy, błotniak zbo Ŝowy (PCK), kania ruda (PCK), rybołów (PCK), sowa błotna (PCK); w stosunkowo wysokim zag ęszczeniu (C7) wyst ępuj ą bocian biały, derkacz i wodniczka (PCK). Latem na obszarze pierz ą si ę g ęgawy w ilo ści 100-350 osobników (C3).

- „Trzebiatowsko-Kołobrzeski Pas Nadmorski” (PLH320017).

OPIS OBSZARU Ostoja obejmuje najlepiej zachowany fragment zró Ŝnicowanego geomorfologicznie wybrze Ŝa Bałtyku: brzegi klifowe (aktywne - eroduj ące i ustabilizowane z zaro ślami), wydmowe, mierzeje odcinaj ące lagunowe jeziora przymorskie, płytkie uj ścia rzek. Typowo wykształcony układ pasowy biotopów obejmuje pas wód przybrze Ŝnych, pla Ŝę z ugrupowaniami organizmów psammofilnych oraz pasami kidziny, inicjalne stadia wydm białych, wydmy szare z ro ślinno ści ą nisk ą (ugrupowania porostów, psammofilne zbiorowiska trawiaste z okazami mikołajka nadmorskiego, zakrzewienia, stadia inicjalne boru ba Ŝynowego), wydmy ustabilizowane poro śni ęte borami ba Ŝynowymi (najlepiej zachowane w regionie fragmenty tych borów mi ędzy Mrze Ŝynem a Pogorzelic ą z bogatymi populacjami gatunków charakterystycznych), zagł ębienia mi ędzywydmowe z mokradłami (w tym stadia inicjalne mszarów). W mezotroficznych lasach mieszanych na podło Ŝu piaszczystym (Betulo-Quercetum) wyst ępuje charakterystyczny wiciokrzew pomorski. Na zapleczu pasa wydmowego kompleksy lasów bagiennych i ł ęgowych cz ęś ciowo na podło Ŝu torfowym: wokół jeziora Liwia Łu Ŝa, mi ędzy Włodark ą a Mrze Ŝynem, na południowy zachód od Dźwi Ŝyna i SW od Kołobrzegu. Wyniesienia moreny dennej, w pasie brzegowym pokryte s ą głównie lasami mieszanymi z wiciokrzewem pomorskim. Charakterystycznym elementem pasa brzegowego s ą jeziora lagunowe, oddzielone od morza w ąskim pasem mierzei: Resko Przymorskie i Liwia Łu Ŝa. Pełni ą wa Ŝna rol ę jako ostoje ptaków, obfituj ą tak Ŝe w cenne gatunki flory. STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 77

Od południa obszar Ostoi zamkni ęty jest rozległym, pasmowym obni Ŝeniem Pradoliny Bałtyckiej, w du Ŝym stopniu wypełnionej pokładami torfów niskich, w wi ększo ści odwodnionych w przeszło ści i wykorzystywanych jako u Ŝytki zielone. Obszar pradoliny przeci ęty jest sieci ą kanałów oraz mniej lub bardziej naturalnych cieków (m. in. Rega, Stara Rega, Pars ęta, Czarwonka). W ich korytach, starorzeczach oraz na brzegach rozwijaj ą si ę zbiorowiska ro ślin wodnych z udziałem halofitów. Obecnie du Ŝy procent powierzchni pradoliny nie jest u Ŝytkowany rolniczo. Na obrze Ŝach pradoliny obserwuje si ę rozwój zaro śli z udziałem woskownicy europejskiej. W wyniku degradacji urz ądze ń hydrotechnicznych wyst ępuje miejscowe zabagnienie terenu i okresowe zalewanie, w tym wodami słonawymi. WARTO ŚĆ PRZYRODNICZA Ostoja odznacza si ę wysokim stopniem reprezentatywno ści siedlisk, typowych dla południowego wybrze Ŝa Morza Bałtyckiego. Głównym walorem obszaru jest bardzo dobry stan zacho wania typowych biotopów tworz ących pas nadmorski, w szczególno ści kompleksu wybrze Ŝa akumulacyjnego z borami ba Ŝynowymi. W obr ębie ostoi wyst ępuje szereg skupie ń ro ślinno ści halofilnej. Obszar słonoro śli na zapleczu pasa wydmowego na północ od Włodarki nale Ŝy do najbardziej rozległych ekosystemów tego typu w Polsce. Du Ŝe populacje tworz ą tu: sit Gerarda, aster solny, świbka morska, babka nadmorska, mlecznik nadmorski. Liczne mniejsze skupienia, zwi ązane z wysi ękami solanki, wyst ępuj ą m.in. koło Kołobrzegu. Rozległe mszarne torfowiska typu bałtyckiego rozwinęły si ę w pasie nadmorskim ze wzgl ędu na korzystne warunki klimatyczne. W przeszło ści cz ęś ciowo odwodnione, obecnie reprezentuj ą mozaik ę zbiorowisk naturalnych i stadiów regeneracyjnych. Na powierzchni rozległego torfowiska "Roby" wyst ępuje m.in. rzadki mszarnik wrzo ścowy, zbiorowiska mszarów i borów bagiennych z bogatymi populacjami cennych ro ślin torfowiskowych. Ł ącznie stwierdzono tu 22 rodzajów sie dlisk z Zał ącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Bogata lista gatunków ro ślin naczyniowych (ponad 1000 gatunków) zawiera du Ŝą liczb ę taksonów ro ślin chronionych, zagro Ŝonych i rzadkich (136 gatunków) w tym 42 gatunki chronione, 3 uwzgl ędnione w Czerwonej Ksi ędze Ro ślin Polski, 57 gatunków zagro Ŝonych na Pomorzu i w Wielkopolsce. Stwierdzono tu tak Ŝe 16 gatunków zwierz ąt z Zał ącznika II Dyrektywy. Nast ępnych kilka gatunków zwierz ąt z tego zał ącznika mo Ŝe tu wyst ępowa ć

W bezpo średnim s ąsiedztwie obszaru gminy (obszarów obj ętych zmian ą studium) ustanowiony został obszar poło Ŝony na Morzu Bałtyckim:

- „Zatoka Pomorska” (PLB990003)

OPIS OBSZARU Zatoka Pomorska to akwen o du Ŝym zró Ŝnicowaniu dna morskiego (od piaszczystych ławic, po rozległe Ŝwirowiska i głazowiska. Centraln ą cz ęść Zat. Pomorskiej zajmuje du Ŝe wypłycenie zwane Ławic ą Odrza ńsk ą. WARTO ŚĆ PRZYRODNICZA Wyst ępuj ą co najmniej 3 gatunki ptaków z Zał ącznika I Dyrektywy Ptasiej. W okresie w ędrówek i w okresie zimy wyst ępuje co najmniej 1% populacji szlaku wędrówkowego (C2 i C3) nast ępuj ących gatunków: perkoz dwuczuby, perkoz rdzawoszyi, perkoz rogaty, bielaczek, lodówka, markaczka, nurnik, tracz długodzioby STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 78

i uhla; w stosunkowo wysokich liczebno ściach (C7) wyst ępuj ą: nur czarnoszyi i nur rdzawoszyi.. ptaki wodno-błotne wyst ępuj ą w koncentracjach powy Ŝej 20000 osobników (C4) - zim ą powy Ŝej 100 000 osobników.

6.2.1. Stan dziedzictwa kulturowego

Charakterystyk ę w tym zakresie okre ślono szczegółowo w CZ ĘŚ CI II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU” w pkt 3 pt. „ ŚRODOWISKO KULTUROWE”.

Dodano zapis w pkt 3:

Podstaw ą prawn ą ochrony warto ści kulturowych s ą: • ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie , zabytków i opiece nad zabytkami ( Dz. U. z 2003 r. Nr 162, poz. 1568 ze zm.) • europejska konwencja o ochronie dziedzictwa archeologicznego, La Valetta dnia 16 stycznia 1992 r. (Dz. U. Nr 120/96 poz. 564) • konwencja w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego, przyj ęta w Pary Ŝu dnia 16 listopada 1972 r. przez konferencj ę generaln ą organizacji narodów zjednoczonych dla wychowania, nauki i kultury (Dz. U. Nr 32/76 poz. 190) • ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92 poz. 880 ze zm.) • ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150) • ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80 poz. 717 ze zm.) • ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 207 poz. 2016 ze zm.) • ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomo ściami (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 261 poz. 2603 ze zm.) • ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorz ądzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) • ustawa z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2000 r. Nr 23, poz. 295 ze zm.)

Podmioty i przedmioty ochrony Zgodnie art. 4 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, „ochrona zabytków polega, w szczególno ści, na podejmowaniu przez organy administracji publicznej działa ń maj ących na celu: 1) zapewnienie warunków prawnych, organizacyjnych i finansowych umo Ŝliwiaj ących trwałe zachowanie zabytków oraz ich zagospodarowanie i utrzymanie; STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 79

2) zapobieganie zagro Ŝeniom mog ącym spowodowa ć uszczerbek dla warto ści zabytków; 3) udaremnianie niszczenia i niewła ściwego korzystania z zabytków; 4) przeciwdziałanie kradzie Ŝy, zagini ęciu lub nielegalnemu wywozowi zabytków za granic ę; 5) kontrol ę stanu zachowania i przeznaczenia zabytków; 6) uwzgl ędnianie zada ń ochronnych w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz przy kształtowaniu środowiska”.

W art. 5. nało Ŝono obowi ązki ochrony na wła ścicieli zabytków: „Opieka nad zabytkiem sprawowana przez jego wła ściciela lub posiadacza polega, w szczególno ści, na zapewnieniu warunków: 1) naukowego badania i dokumentowania zabytku; 2) prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich i robót budowlanych przy zabytku; 3) zabezpieczenia i utrzymania zabytku oraz jego otoczenia w jak najlepszym stanie; 4) korzystania z zabytku w sposób zapewniaj ący trwałe zachowanie jego warto ści; 5) popularyzowania i upowszechniania wiedzy o zabytku oraz jego znaczeniu dla historii i kultury”.

Zgodnie z art. 6.ustawy okre ślono przedmiot ochrony: „1. Ochronie i opiece podlegaj ą, bez wzgl ędu na stan zachowania: 1) zabytki nieruchome b ędące, w szczególno ści: a) krajobrazami kulturowymi, b) układami urbanistycznymi, ruralistycznymi i zespołami budowlanymi, c) dziełami architektury i budownictwa, d) dziełami budownictwa obronnego, e) obiektami techniki, a zwłaszcza kopalniami, hutami, elektrowniami i innymi zakładami przemysłowymi, f) cmentarzami, g) parkami, ogrodami i innymi formami zaprojektowanej zieleni, h) miejscami upami ętniaj ącymi wydarzenia historyczne b ądź działalno ść wybitnych osobisto ści lub instytucji; (…) 3) zabytki archeologiczne b ędące, w szczególno ści: a) pozostało ściami terenowymi pradziejowego i historycznego osadnictwa, b) cmentarzyskami, c) kurhanami, d) reliktami działalno ści gospodarczej, religijnej i artystycznej.

2. Ochronie mog ą podlega ć nazwy geograficzne, historyczne lub tradycyjne nazwy obiektu budowlanego, placu, ulicy lub jednostki osadniczej”.

Zgodnie z art. 7 „Formami ochrony zabytków s ą: 1) wpis do rejestru zabytków; 2) uznanie za pomnik historii; 3) utworzenie parku kulturowego; 4) ustalenia ochrony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego”. STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 80

Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (art. 21 i 22) nakłada na gmin ę obowi ązek prowadzenia gminnej ewidencji zabytków i sporz ądzania gminnego programu ochrony zabytków (w zwi ązku z art. 87 w cyklu czteroletnim).

W całej tre ści tekstu ujednoliconego zastosowano aktualne podstawy prawne i nazwy organów. Na obszarach obj ętych zmianami z wyj ątkiem obszaru zmiany V –„Chłopskie Ł ąki” ( stanowisko archeologiczne Pustkowo, stan. 1 AZP:17-10/1 osada wczesno średniowieczna) oraz zmiany VI – „Polana śródle śna” (stanowisko archeologiczne Pobierowo stan.1 AZP:17-09/15 osada wczesno średniowieczna) nie wyst ępuj ą obiekty o walorach kulturowych i zabytkowych.

6.2.2. Warunki Ŝycia mieszka ńców, w tym ochrona ich zdrowia

Charakterystyk ę warunków Ŝycia mieszka ńców okre ślono szczegółowo w CZ ĘŚ CI II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU” pkt 4 „SYTUACJA DEMOGRAFICZNA”. W powy Ŝszym tek ście zaktualizowano dane w zakresie liczby mieszka ńców. Obszar gminy cechuje si ę znakomitymi środowiskami (klimat, czyste powietrze, krajobraz) warunkami Ŝycia mieszka ńców. Zawdzi ęcza to w głównej mierze brakowi znacz ących obiektów produkcyjnych. W polityce przestrzennej gminy maj ąc na uwadze główne kierunki rozwoju nale Ŝy rozwa Ŝnie lokalizowa ć nowe inwestycje produkcyjne. Na etapie sporz ądzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego nale Ŝy wprowadzi ć zapisy ograniczaj ące negatywny wpływ inwestycji na warunki Ŝycia mieszka ńców gminy, na etapie realizacji inwestycji nale Ŝy przeprowadzi ć rzetelne post ępowanie w sprawie oddziaływania na środowisko, w szczególno ści sporz ądza ć raporty oddziaływania na środowisko (na podstawie rozporz ądzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. – W sprawie okre ślenia rodzajów przedsi ęwzi ęć mog ących znacz ąco oddziaływa ć na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowa ń zwi ązanych z kwalifikowaniem przedsi ęwzi ęć do sporz ądzenia raportu oddziaływania na środowisko - Dz. U. Nr 257, poz. 2573). Zabudow ę i zagospodarowanie terenu nale Ŝy realizowa ć zgodnie z przepisami odr ębnymi: sanitarnymi, o ochronie powietrza, o ochronie przeciwpo Ŝarowej i prawa budowlanego. Okre ślon ą w obowi ązuj ącym studium prognoz ę demograficzn ą, któr ą nale Ŝy uzna ć jako optymistyczn ą. W okresie obowi ązywania studium wyst ępowały raczej procesy rozwojowe. Nale Ŝy zauwa Ŝyć, Ŝe nast ąpiły w ostatnim okresie znaczne zmiany w zakresie migracji mieszka ńców, co ciekawe w obie strony (odpływ mieszka ńców za granic ę i napływ osób czasowo zamieszkuj ących teren gminy). Zjawiska te nie zostały dot ąd zbadane i nie s ą uj ęte tak Ŝe działaniem urz ędu statystycznego.

6.2.1 Zagro Ŝenia bezpiecze ństwa ludno ści i jej mienia

Na terenie gminy brak jest zakładów i obiektów, dla których wyst ępuje ryzyko wyst ąpienia awarii (z wyj ątkiem stacji paliw i oczyszczalni ścieków). Nie przewiduje si ę lokalizacji zakładów zagro Ŝonych wyst ąpieniem powa Ŝnych awarii. Brak obecnie STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 81 informacji o szczegółowym charakterze nowych inwestycji, które mog ą zosta ć zrealizowane na jej obszarze, w zwi ązku z czym nie jest mo Ŝliwe okre ślenie wielko ści ryzyka wyst ąpienia awarii i zaklasyfikowanie inwestycji do grupy du Ŝego lub zwi ększonego ryzyka. Mo Ŝna jedynie postulowa ć rozwi ązania lub wytyczne zmierzaj ące do ograniczenia ogólnego poziomu ryzyka wyst ąpienia awarii. Z uwagi na istniej ący i planowany charakter gminy (rozwój funkcji turystycznych) winno zakaza ć si ę lokalizacji zakładów zagro Ŝonych wyst ąpieniem powa Ŝnych awarii. Inne wytyczne sprowadzaj ą si ę do nast ępuj ących wskazówek: - zastosowanie mo Ŝliwie nowoczesnych technologii produkcji (energooszcz ędnych, bezpiecznych dla środowiska), - zastosowanie nowoczesnych rozwi ąza ń zapobiegaj ących degradacji środowiska (składowanie i segregacja odpadów, utylizacja, redukcja emisji zanieczyszcze ń), - uŜycie wysokiej jako ści materiałów zarówno w trakcie budowy jak i eksploatacji, - zastosowanie nowoczesnych rozwi ąza ń komunikacyjnych (logistycznych), - prowadzenie monitoringu stanu technicznego infrastruktury. Nale Ŝy bezwzgl ędnie zachowa ć istniej ące budowle ochronne i towarzysz ącą im infrastruktur ę techniczn ą, w tym podziemne wyj ścia, studnie awaryjne, wraz z wła ściwymi strefami ochronnymi wokół nich, zgodnie z wymogami przepisów odr ębnych. Teren gminy nale Ŝy wł ączy ć w system wykrywania i alarmowania oraz system wczesnego ostrzegania o zagro Ŝeniach.

6.2.2 Potrzeby i mo Ŝliwo ści rozwoju

Przyj ęte zmiany studium to wynik uwzgl ędnienia zamierze ń własnych gminy.

W okresie obowi ązywania studium zaznaczył si ę brak terenów pod usługi sportu i rekreacji i wysokostandardowe obiekty turystyczne zapewniaj ące mo Ŝliwo ść przedłu Ŝenia sezonu turystycznego. Gmina Rewal weszła w posiadanie bardzo atrakcyjnego terenu po jednostce wojskowej w zachodniej cz ęś ci miejscowo ści Pobierowo. To wła śnie tam planowana jest lokalizacja wysokostandardowego zespołu turystycznego i sportowo-rekreacyjnego. Potrzeby rozwoju gminy Rewal, w szczególno ści konieczno ść podniesienia jej atrakcyjno ści turystycznej okre śliły konieczno ść loka lizacji nowych obiektów i przedsi ęwzi ęć , które nie były przewidziane w dotychczas obowi ązuj ącym studium. W zwi ązku z tymi potrzebami zaistniała potrzeba zmian studium dla 6 obszarów. - zmiana I – Jezioro Liwia Łu Ŝa (Niechorze), - zmiana II – dawna jednostka wojskowa w Pobierowie, - zmiana III – le śne wzgórze w Pogorzelicy, - zmiana IV – przedłu Ŝenie w ąskotorowej linii kolejowej Pustkowo-Pobierowo, - zmiana V – „Chłopskie Ł ąki” Trz ęsacz; -zmiana VI – polana śródle śna w Pobierowie

Ze wzgl ędu na uwarunkowania przyrodnicze (ujawnione na etapie opiniowania projektu zmiany studium) odst ąpiono od pierwotnie planowanych zmian kierunków rozwoju dla obszarów: - zmiana III – le śne wzgórze w Pogorzelicy, - zmiana V – „Chłopskie Ł ąki” Trz ęsacz; -zmiana VI – polana śródle śna w Pobierowie STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 82

6.2.3 Stan prawny gruntów

Struktura własno ściowa obszarów obj ętych zmian ą Studium jest zró Ŝnicowana. Grunty znajduj ą si ę we władaniu gminy Rewal, Skarbu Pa ństwa oraz w niewielkim stopniu podmiotów prywatnych. Własno ść gminy stanowi teren dawnej jednostki wojskowej, a tak Ŝe cz ęść ulic wewn ętrznych. W dotychczasowych ustaleniach studium i w niniejszej edycji jego zmiany wyznaczono obszary nale Ŝą ce do Skarbu Pa ństwa. W zwi ązku z tym przewidziano dla takich obszarów kierunki rozwoju o charakterze inwestycji publicznych i realizuj ące zadania własne samorz ądu.

6.2.4 Wyst ępowanie obiektów chronionych na podstawie przepisów odr ębnych Na terenie gminy wyst ępuj ą obiekty i obszary chronione na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. – O ochronie przyrody (dz. U. Nr 92, poz. 880, z pó źniejszymi zmianami). Szczegółow ą charakterystyk ę okre ślono w CZ ĘŚ CI II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU” pkt 2.11.1 „Obszary i obiekty przyrodnicze prawnie chronione”. Na terenie gminy wyst ępuj ą obiekty i obszary chronione na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie , zabytków i opiece nad zabytkami ( Dz.U. z 2003 r. nr 162, poz. 1568 z po źn. zmian.) Szczegółow ą charakterystyk ę okre ślono w CZ ĘŚ CI II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU” pkt 3 „ ŚRODOWISKO KULTUROWE”.

6.2.5 Wyst ępowanie naturalnych zagro Ŝeń geologicznych, udokumentowanych złó Ŝ kopalin i zasobów wód podziemnych

Na obszarach obj ętych zmian ą Studium nie wyst ępuj ą naturalne zagro Ŝenia geologiczne. Zło Ŝa kopalin i zasoby wód podziemnych i zasady ich ochrony zostały opisane w CZ ĘŚ CI II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU” w pkt 2.3 „BUDOWA GEOLOGICZNA I WARUNKI HYDROGEOLOGICZNE”.

6.2.11 Tereny górnicze

Na obszarach obj ętych zmian ą Studium nie s ą zlokalizowane tereny górnicze.

6.2.12 Stan systemu komunikacji i infrastruktury technicznej

Charakterystyk ę systemu komunikacji i infrastruktury na obszarze miasta okre ślono szczegółowo w CZ ĘŚ CI II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU” w pkt 6 pt. „TRANSPORT I KOMUNIKACJA” oraz pkt. 7 pt. „IN śYNIERIA”. W punkcie 7.1.1 zaktualizowano dane dotycz ące uj ęć wody zgodnie z wnioskiem. .

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 83

6.3 Kierunki zmian w strukturze przestrzennej i przeznaczeniu terenów

Kierunki zmian w strukturze przestrzennej i przeznaczeniu terenu okre ślono w CZ ĘŚ CI II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU” pkt 5 „STRUKTURA FUNKCJONALNO PRZESTRZENNA GMINY”. W poszczególnych podpunktach dodano zapisy dotycz ące obszarów obj ętych zmianami. Dodano tak Ŝe nowy pkt 9 zatytułowany „OPIS ZMIAN KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA DLA OBSZARÓW OBJ ĘTYCH ZMIAN Ą STUDIUM”. Na tre ść tego punktu składaj ą si ę nast ępuj ące podpunkty:

9.1. Zmiana I – Jezioro Liwia Łu Ŝa (Niechorze) Planuje si ę cz ęś ciowe udost ępnienie jeziora dla potrzeb turystyki i edukacji. Obszar rezerwatu w dalszym ci ągu zachowuje wysokie warto ści przyrodnicze zatem korzystanie z jeziora musi by ć nadal ograniczone. W 2006 r. Biuro Konserwacji Przyrody w Szczecinie opracowało Projekt koncepcyjny udost ępnienia rezerwatu przyrody „Jezioro Liwia Łu Ŝa” wraz z otoczeniem dla potrzeb ogólnospołecznych. Projekt ten zakładał realizacj ę ście Ŝki pieszo-rowerowej wokół jeziora, ście Ŝki zdrowia, ście Ŝki edukacyjnej, realizacj ę pomostów i punktów widokowych. Zakłada si ę te Ŝ udost ępnienie cz ęś ci ploso jeziora na potrzeby rekreacji i sportu Ŝeglarskiego. Okresowo (od 1 lipca do 15 wrze śnia) dopuszczone b ędzie wykorzystanie do 15 jednostek Ŝaglowych o pow. Ŝagla do 10 m 2, w tym jednostki windsurfingowe. Zasady te zostały okre ślone w planie ochrony rezerwatu przyrody. Powy Ŝsze jest zgodne z Rozporz ądzeniem Nr 1 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 9 stycznia 2008 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Jezioro Liwia Łu Ŝa” oraz z Rozporz ądzeniem Nr 28/2008 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 19 czerwca 2008 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Jezioro Liwia ŁuŜa”. Ście Ŝka pieszo-rowerowa na południe od jeziora winna spełnia ć rol ę wału przeciwpowodziowego zabezpieczaj ącego przed zalaniem polder Trz ęsacz-Niechorze cofkowymi wodami morza Bałtyckiego .

W przypadku obni Ŝenia warto ści przyrodniczej obszaru w przyszło ści, tak Ŝe ze wzgl ędu na intensywn ą urbanizacje miejscowo ści Niechorze, znaczny wzrost ruchu turystycznego i komunikacyjnego mo Ŝliwe b ędzie ograniczenie obszaru rezerwatu zgodnie z przepisami ustawy o ochronie przyrody i udost ępnienie w wi ększym stopniu cz ęś ci jeziora na cele rekreacji, sportu i turystyki wodnej

9.2. Zmiana II – dawna jednostka wojskowa w Pobierowie. Po przej ęciu przez gmin ę dawnej jednostki wojskowej planuje si ę lokalizacj ę du Ŝego, wielofunkcyjnego i wysokostandardowego o środka usługowego (turystycznego, rekreacyjnego, sportowego, kulturalnego, ew. rehabilitacyjno-medycznego) wraz z zapleczem hotelowo-gastronomicznym. Planuje si ę m.in. realizacj ę w ramach tego kompleksu atrakcyjnego Aquaparku, obiektów i urz ądze ń rekreacyjnych, sal kinowych, klubowych, galerii itp. W dalszych pracach planistycznych nale Ŝy uwzgl ędni ć uwarunkowania przyrodnicze i środowiskowe. Szczegółowe parametry zabudowy i zagospodarowania terenu zostan ą okre ślone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zakłada si ę zachowanie interesuj ącego układu przestrzennego dawnej jednostki, ukształtowania terenu i zadrzewie ń o charakterze le śnym.

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 84

9.3. Zmiana III – le śne wzgórze w Pogorzelicy Zagospodarowanie bez zmian (rezygnacja z pierwotnych zamierze ń w wyniku wcze śniejszego opiniowania i uzgadniania projektu studium).

9.4. Zmiana IV – przedłu Ŝenie w ąskotorowej linii kolejowej Pustkowo-Pobierowo W dotychczas obowi ązuj ącym studium planowano przedłu Ŝenie w ąskotorowej linii kolejowej z Trz ęsacza do granic Pustkowa i Pobierowa (rejon oczyszczalni ścieków). Obecnie planuje si ę przedłu Ŝenie tej linii przez miejscowo ść Pobierowo do terenu dawnej jednostki wojskowej (planowane wielofunkcyjne centrum turystyczne) i do zachodnich granic gminy. Linia kolejowa przebiegałaby wzdłu Ŝ istniej ących dróg i ulic i będzie wyposa Ŝona w obiekty towarzysz ące takie jak stacje i przystanki.

9.5. Zmiana V – „Chłopskie Ł ąki” Trz ęsacz. Zagospodarowanie bez zmian (rezygnacja z pierwotnych zamierze ń w wyniku wcze śniejszego opiniowania i uzgadniania projektu studium).

9.6. Zmiana VI – polana śródle śna w Pobierowie Zagospodarowanie bez zmian (rezygnacja z pierwotnych zamierze ń w wyniku wcze śniejszego opiniowania i uzgadniania projektu studium).

Na ujednoliconym rysunku zmiany studium oznaczono granice obszarów obj ętych zmianami kierunków rozwoju stosuj ąc przyj ęte w obowi ązuj ącym studium oznaczenia graficzne.

6.4 Zasady ochrony środowiska i jego zasobów, ochrony przyrody, krajobrazu kulturowego Zasady ochrony środowiska przyrodniczego, jego zasobów, ochrony przyrody, krajobrazu kulturowego i uzdrowisk okre ślono w CZ ĘŚ CI II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU” w pkt 2. „Kierunki ochrony warto ści i zasobów środowiska”.

6.5 Zasady ochrony dziedzictwa kulturowego, zabytków oraz dóbr kultury

Zasady ochrony dziedzictwa kulturowego, zabytków oraz dóbr kultury okre ślono w CZ ĘŚ CI II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU”.

W punkcie tym dopisano ponadto: „W miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego nale Ŝy obj ąć ochron ą obiekty o walorach zabytkowych uj ęte w gminnej ewidencji zabytków (do czasu jej opracowania nale Ŝy uwzgl ędni ć obiekty wymienione w CZ ĘŚ CI II pkt 3.3.)” W pkt. 3.2. STREFY OCHRONY ARCHEOLOGICZNEJ zmieniono zapisy ppkt. 3.2.2. Zasady ochrony archeologicznej w strefach a) Strefa W I - pełnej ochrony stanowisk archeologicznych, czyli obszaru wyst ępowania STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 85 stanowisk archeologicznych wpisanych do rejestru zabytków lub ewidencji urz ędu ochrony zabytków, wykluczaj ącej wszelk ą działalno ść inwestycyjn ą i inn ą. Obowi ązuje: - zakaz wszelkiej działalno ści in Ŝynierskiej, budowlanej i innej zwi ązanej z pracami ziemnymi (np. kopanie studni, melioracji, karczunku i nasadzania drzew itd.) poza badaniami archeologicznymi oraz pracami zabezpieczaj ącymi zabytek przed zniszczeniem, prowadzonymi na zasadach okre ślonych przepisami odr ębnymi dot. ochrony zabytków; - zachowanie istniej ącego układu topograficznego terenu. b) Strefa W II - cz ęś ciowej ochrony stanowisk archeologicznych, zabytków dopuszczaj ącej inwestowanie pod okre ślonymi warunkami: - współdziałanie w zakresie zamierze ń inwestycyjnych i innych zwi ązanych z pracami ziemnymi z odpowiednim organem ds. ochrony zabytków; - przeprowadzenie archeologicznych bada ń ratunkowych na terenie w granicach strefy, wyprzedzaj ących rozpocz ęcie prac ziemnych zwi ązanych z realizacj ą zamierzenia na zasadach okre ślonych przepisami odr ębnymi dot. ochrony zabytków. c) Strefa W III - ograniczonej ochrony stanowisk archeologicznych, polegaj ącej na prowadzeniu interwencyjnych bada ń archeologicznych w przypadku podejmowania prac ziemnych. Strefa WIII obejmuje stanowiska uj ęte w ewidencji słu Ŝby konserwatorskiej. Obowi ązuje: - współdziałanie w zakresie zamierze ń inwestycyjnych i innych zwi ązanych z pracami ziemnymi z odpowiednim organem ds. ochrony zabytków; - przeprowadzenie archeologicznych bada ń ratunkowych na terenie obj ętym realizacj ą prac ziemnych na zasadach okre ślonych przepisami odr ębnymi dot. ochrony zabytków.

6.6 Kierunki rozwoju systemu komunikacji i infrastruktury technicznej

6.6.1 Komunikacja

Kierunki rozwoju komunikacji okre ślono w Cz ęś ci II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU” pkt 6 pt. „TRANSPORT I KOMUNIKACJA” . W ppkt 6.3 pt. „Komunikacja kolejowa” uzupełniono zapis dotycz ący przedłu Ŝenia linii kolejki w ąskotorowej do terenu dawnej jednostki wojskowej w Pobierowie (do zachodniej granicy gminy).

6.6.2 Infrastruktura techniczna

Kierunki rozwoju komunikacji okre ślono w Cz ęś ci II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU” pkt. 7 pt. „IN śYNIERIA” .

6.7 Inwestycje celu publicznego o znaczeniu lokalnym

Na obszarach gminy obj ętych zmian ą studium zlokalizowanych jest szereg inwestycji celu publicznego, które mog ą by ć rozbudowane. Do głównych inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym nale Ŝy zaliczy ć STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 86 przedłu Ŝenie linii kolejki w ąskotorowej do Pobierowa, oraz udost ępnienie rezerwatu przyrody „Jezioro Liwia Łu Ŝa” wraz z otoczeniem dla potrzeb ogólnospołecznych. Na obszarach obj ętych zmianami oraz na całym obszarze gminy dopuszcza si ę realizacj ę inwestycji celu publicznego, w szczególno ści polegaj ące na: - budowie, utrzymaniu i modernizacji dróg i ulic publicznych i linii kolejowej (w ąskotorowej), - utrzymanie i budowa ci ągów pieszych i ście Ŝek rowerowych, - utrzymanie i modernizacja sieci infrastruktury technicznej w szczególno ści wodoci ągów i kanalizacji, - modernizacja oczyszczalni ścieków i realizacja nowego sposobu odprowadzenia oczyszczonych ścieków, - utrzymanie i rozbudowa gminnych terenów zieleni i terenów sportu i rekreacji, - realizacja obiektów administracji publicznej i infrastruktury społecznej.

6.8 Inwestycje celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego województwa zachodniopomorskiego

Inwestycje te wyszczególniono w cz ęś ci II cz ęś ci opisowej studium pkt. 1.2. USTALENIA Z PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO. Zarz ąd Województwa Zachodniopomorskiego nie zgłosił nowych inwestycji celu publicznego w odniesieniu do obszarów obj ętych zmian ą.

6.9 Opracowania planów miejscowych

Tereny obj ęte zmian ą Studium nie wymagaj ą obecnie obowi ązkowego opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ze wzgl ędu na wymogi przepisów odr ębnych. Realizacja wi ększo ści inwestycji w ramach zmian niniejszego studium b ędzie wymagała sporz ądzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Gmina przyst ąpiła do sporz ądzania miejscowych planów dla obszarów obj ętych zmianami (II, IV i V) niniejszego studium.

6.10 Zasady kształtowania rolniczej przestrzeni produkcyjnej

Zasady kształtowania rolniczej przestrzeni produkcyjnej okre ślono w okre ślono w Cz ęś ci II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU” ppkt 5.2 pt. „STREFY ROLNICZEJ PRZESTRZENI PRODUKCYJNEJ” . Na cz ęś ci terenów obj ętych zmian ą studium w szczególno ści dla terenów planowanego przedłu Ŝenia kolejki w ąskotorowej prowadzona jest lub była do niedawna gospodarka le śna. Poniewa Ŝ przewidziano dla nich inne kierunki zainwestowania koniecznym b ędzie wył ączenie ich z u Ŝytkowania le śnego w trybie okre ślonym przez przepisy odr ębne. Wył ączenia te wymagaj ą opracowania miejscowego planu zagospodarowania STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 87 przestrzennego.

6.11 Ochrona przed powodzi ą i osuwaniem si ę mas ziemnych

Na obszarach obj ętych zmian ą Studium nie wyst ępuj ą naturalne zagro Ŝenia geologiczne zwi ązane z osuwaniem mas ziemnych. Obszary te z wyj ątkiem obszaru wokół jeziora Liwia Łu Ŝa, obszaru „Chłopskie Łąki” oraz pasa technicznego i ochronnego brzegu morskiego nie stanowi ą terenów zalewowych i chronionych przed zalewem.

W punkcie 7.4 pt. „OCHRONA PRZED POWODZI Ą” dopisano:

Pas nabrze Ŝny (techniczny i ochronny) jest zaliczony z mocy prawa do obszarów bezpo średniego zagro Ŝenia powodzi ą – obowi ązuj ą ograniczenia i wymagania wynikaj ące z przepisów odr ębnych. Teren wokół jeziora Liwia Łu Ŝa, nale Ŝy do obszarów bezpo średniego zagro Ŝenia powodzi ą wg. wst ępnych wyników Studium bezpo średniego zagro Ŝenia powodzi ą na obszarze RZGW Szczecin.

6.12 Ochrona złó Ŝ kopalin

Zasady ochrony opisano w CZ ĘŚ CI II Pt. „UWARUNKOWANIA I KIERUNKI ROZWOJU” w pkt 2.3 „BUDOWA GEOLOGICZNA I WARUNKI HYDROGEOLOGICZNE”. Na obszarach obj ętych zmian ą Studium nie wyst ępuj ą zło Ŝa kopalin, w zwi ązku z czym nie s ą wymagane działania w celu ich ochrony.

6.13 Ochrona pomników zagłady

Na terenach obj ętych zmian ą Studium ani te Ŝ w ich bezpo średnim s ąsiedztwie nie znajduj ą si ę pomniki zagłady. W zwi ązku z powy Ŝszym obszar nie wymaga ustanowienia stref ochronnych lub wprowadzenia ogranicze ń prowadzenia działalno ści zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412, z pó źniejszymi zmianami).

6.14 Rehabilitacja, przekształcenia lub rekultywacja obszarów obj ętych zmian ą Studium

Tereny obj ęte zmian ą studium nie wymagaj ą rehabilitacji, przekształce ń lub rekultywacji.

STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODA9OWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY REWAL – ZMIANA 2010 r. 88

6.15 Ochrona granic terenów zamkni ętych

Na obszarach obj ętych zmian ą Studium nie s ą zlokalizowane tereny zamkni ęte. Nie wymagane jest równie Ŝ ustanowienie lub ochrona granic terenów zamkni ętych.