Daisy’s Diary gratIs eDItIe Daisy’s playlist bandcamp aanoondiging Maart 2013 oproepjes intervieuw Marike jager anneke van giesbergen Colosa “new day rising” Ivo rosbeek en de lotgenoten “Mannen van de klok” Mytholic

Minimagezine DaisyBell.indd 1 09-01-14 13:27 deuren openen 30 minuten voor aanvang van een concert. Prijzen DaIsy’szijn onder voorbeho DIary Maart banDCaMp aankonDIgIng

Aanvang Toegang

1e Steven Wilson 20:00 €34,50 2e Peter Beeker & Ongenode gasten 21:00 €12.50 6e Marike Jager + voorprogramma 20:00 €15,- 7e Elektrik Eklektik: synthpopcovers 21:00 €5,- 8e Janne Schra 21:00 €15,- 9e Viberider 21:00 €5,- 14e Rubik’s cube-party 22:00 €5,- 15e Spinvis 20:00 €22,50 16e Jamsessie 22:00 Gratis 21e Breakbeat fest 22:00 €5,- 22e Victor Wooten: Back to bass-ics 20:00 €15,- 23e Bandcamp, workshops 15:00-21:00 €5,- en masterclasses 28e Dawn of the dead 21:30 €15,- met Pestilence en Obscura 29e The Mad Trist & Gingerpig 21:00 €10,- 30e Anneke van Gierbergen 21:00 €15,-

Deuren openen 30 minuten voor aanvang van een concert. Prijzen zijn onder voorbehoud.

DaIsy’s playlIst

Jop Ostendorf - 9 crimes All Downhill form here - I’m Done, I’ve tried, You’re Wrong, I’m Tied Sparrow Falls - Spewing Spite Mitch Josten - Unvisited Places The new Habit - Sheila

2

Minimagezine DaisyBell.indd 2 09-01-14 13:27 deuren openen 30 minuten voor aanvang van een concert. Prijzen DaIsy’szijn onder voorbeho DIary Maart banDCaMp aankonDIgIng Toegang Bandcamp

De eerste ronde is inmiddels helemaal volgeboekt, voor ronde 2 en 3 hebben we nog enkele plaatsen vrij.

Speel jij in een band, heb je nog geen podiumervaring en ben je niet ouder dan 30? Schrijf je dan in voor de 2014 editie van Bandcamp.

In Bandcamp doe je podiumervaring op, krijg je workshops en mas- terclasses van ervaren muzikanten en… maak je kans om deze zomer open air op Daisy’s BBQ-party te spelen (inclusief VIP-pas!)

Speel je niet in een band, maar ben je wel geinteresseerd in de Band- camp-workshops? Deze zijn ook als toeschouwer te bezoeken.

23 Maart Bancamp, workshops 15:0-21:00 en masterclasses €5,-

Jop Ostendorf - DaIsy’s playlIst 9 crimes All Downhill form here - I’m Done, I’ve tried, You’re wrong, I’m Tied

Sparrow Falls - Spewing Spite

Mitch Josten - Unvisited Places

The new Habit - Sheila

3

Minimagezine DaisyBell.indd 3 09-01-14 13:27 oproepjes IntervIew MarIke jager

Wil die leuke jongen met de rood-groene streepjes trui contact opne- men met mij? Het was leuk kletsen, maar wel zuur dat je daarna mijn fi ets hebt gejat.

Het meisje met de vlechtjes (fi ets terug te bezorgen in ‘t fi etsenrek van Daisy)

Daisy bell zoekt vrijwilli- gers.

Lijkt het jou leuk om de bar eens van de andere kant te beman- nen?

Meld je dan aan bij barman@ daisybell.nl

beginnende band zoekt gi- tarist, drummer en bassist.

Mail naar [email protected]

reggaebandje zoekt optre- dens!

We spelen zowel covers als eigen werk check ons uit op facebook.com/ TeetherPosh

4

Minimagezine DaisyBell.indd 4 09-01-14 13:27 oproepjes Interview Marike Jager

“In oude spullen zit een hoop wijsheid en karakter” Ze houdt van oude Gretsch gitaren, van de warmte van Wurlitzer-or- gels en het diepe geluid van vinyl. Een gesprek met singer-songwri- ter Marike Jager over inspiratie en toekomstdromen.

Door Hanne Drogendijk

Vanwaar je fascinatie voor die nostalgische sound?

“Ik heb veel naar The Beatles geluisterd, die sound heeft zich in mij genesteld. Met name het geluid van die gitaren, daarmee ben ik op- gegroeid. Dus ik heb ook zo’n gitaar. Mijn oude Gretsch blijft altijd eigenwijs en is niet te temmen. Ik vind dat wel gaaf, dat houdt mij scherp. Tchad Blake, die mijn laatste album Here Comes the Night heeft gemixt, houdt ook van oude spullen en snapt mijn fascinatie. Maar hij heeft mij laten zien dat je ook nieuwe techniek kan gebruiken bij die sound. Dat heeft mij wakker geschud.”

Als je Here Comes the Night vergelijkt met je twee eerste albums, is er een verschuiving van liedjes die heel direct over jezelf gaan, naar liedjes waarin je als een soort storyteller schrijft. Van ‘I’ naar ‘she’.

“Wat grappig dat je dat zo zegt, ik heb nooit op die manier naar mijn platen geluisterd. De liedjes die op The Beauty Around staan, schreef ik zonder het idee te hebben dat ik ooit op een podium zou staan. Heel eerlijk. Maar bij Celia Trigger besefte ik dat anderen meeluisteren. Toen ben ik meer vanuit karakters gaan schrijven. Dat had ik bij The Beatles gehoord. Als zij Martha My Dear schrijven, wil ik weten wie dat is. Zo ben ik ook personages gaan creëren, van waaruit ik een verhaal kon vertellen. Mijn liedjes zijn vaak abstract, met veel sfeerbeelden.

5

Minimagezine DaisyBell.indd 5 09-01-14 13:27 Maar voor het nummer Traveller heb ik als experiment mezelf gedwongen om het helder en begrijpelijk te maken. Ik vertel er ook over tijdens de theater- show. Dan komen mensen na afloop naar me toe en vertellen dat ze dat zo mooi vinden, omdat ze het helemaal begrijpen. Dat vind ik gaaf. Een nummer als Covered is veel moeilijker om uit te leggen, dus dat laat ik lekker abstract.”

The Beatles zijn meer op Here Comes the Night aanwezig, alsof er pas na twee platen ruimte voor hun invloed was.

“Ik denk dat het er altijd al inzat, maar misschien is het qua sound, met de koortjes en de melodiewendingen, op deze plaat meer uitgekomen. We groei- en daarin. En we gebruiken ook een Mellontron, typisch voor het intro van Strawberry Fields Forever.”

Over beelden: je hebt in een korte film gespeeld, Taint van Joeri Pruys.

“Joeri is een vriend en hij vroeg of ik mee wilde spelen. Dat vond ik heel gaaf. Het is tof om met veel mensen iets te maken in een paar dagen. De hectiek en de stress. Dingen die kapot gaan. Samen iets moois maken, dat vind ik leuk. Het zijn nieuwe ervaringen, die weer iets opleveren voor de toekomst.”

The Beatles zijn meer op Here Comes the Night aanwezig, alsof er pas na twee platen ruimte voor hun invloed was.

“Ik denk dat het er altijd al inzat, maar misschien is het qua sound, met de koortjes en de melodiewendingen, op deze plaat meer uitgekomen. We groei- en daarin. En we gebruiken ook een Mellontron, typisch voor het intro van Strawberry Fields Forever.”

6

Minimagezine DaisyBell.indd 6 09-01-14 13:27 Waar zie jij jezelf over vijf jaar?

“Ik hoop nog heel veel platen te maken. Mezelf verrassen. Ik wil betere liedjes schrijven en de groei in de albums doorzetten. Uitvergroten van het geluid en de complexiteit, dat vind ik heel boeiend. En in het bui- tenland spelen. Het liefst in Canada. Feist komt daar vandaan en Ron Sexsmith, Patrick Watson. Toffe muziek. Daar wordt geld gestoken in de ontwikkeling van muzikanten. Mensen hebben aandacht om naar liedjes te luisteren. Het liefste zou ik, zoals Feist doet, door Europa en Noord Amerika willen touren en in verschillende landen in een of meer zalen spelen. Een vast publiek vinden.”

Met welke muzikant zou je nog wel eens iets samen willen doen?

“Ik zou heel graag iets met Patrick Watson doen. Hij kan vertellen, zijn liedjes hebben iets filmisch. Patrick is ook iemand naar wie je echt moet luisteren. Maar aan de andere kant heb ik soms heel erg veel behoefte aan energie, zoals van Jack White. Dat is ongelofelijk. Ik wil heel graag daar wat van leren. Twee heel verschillende dingen. Die combinatie, dat is misschien ook wel Paul McCartney en John Lennon. Ik houd ook van de afwisseling van spelen in theaters en op festivals. In het theater kan ik mijn verhalen kwijt en op festivals kan ik gewoon lekker spelen en komt het allemaal niet zo nauw. Theater vreet energie, je moet het alleen dragen, je geeft heel veel. En spelen op een festival geeft ener- gie terug.”

Om terug te komen op je fascinatie voor oude spul- len: wat is het laatste singletje dat je in je jukebox gedraaid hebt?

“Love Me Tender van Elvis. Ik wist eigenlijk niet dat ik dat zo mooi vond.”

6 maart Marike Jager + 20:00 voorprogramma €15,-

7

Minimagezine DaisyBell.indd 7 09-01-14 13:27 Daisy belt… Anneke van Giersbergen

25 sept

In een tijd waarin platen steeds vaker digitaal worden opgenomen, is de Nederlandse Anneke van Giersbergen vooral op zoek naar een authentiek geluid. De opnames voor haar nieuwe album Drive werden dan ook allemaal door een bandrecorder gehaald, om op die manier het ‘bandgevoel’ te versterken.

Sinds haar vorige album, Everything is Changing, dat begin 2012 ver- scheen, zijn Anneke en haar band goed op elkaar ingespeeld geraakt door alle liveshows die ze samen deden. Die podiumsfeer probeert ze te vangen op Drive. “Ik wilde het energieke en rijke geluid dat tijdens een rockshow naar buiten komt vastleggen”, legt ze uit. Hoewel ze zelf de nummers schreef, bleef er genoeg ruimte over voor de muzikanten om een eigen draai aan de muziek te geven. Tot haar band behoren sinds kort Gijs Coolen (Woost) en oud-Krezip toetsenist Annelies Kuijs- ters. Het was lastig voor Van Giersbergen om nieuwe bandleden met podiumervaring te vinden, aangezien zij het vaak al druk genoeg heb- ben met andere bands. “Toch wilde ik geen studiomensen. Ze moeten het bandgevoel en het klappen van de zweep kennen.”

Arno Krabman

Voor de opnames van Everything Is Changing werden nog bestandjes doorgestuurd via de mail, maar in de studio van Arno Krabman, pro- ducer van Drive, bleef alles authentiek. “Arno heeft veel invloed gehad op het hele proces. Hij deed niet alleen de productie, maar schreef ook nummers”, vertelt Anneke vol trots waarna ze uitlegt hoe ze bij Krabman terecht kwam. “Ik was op zoek naar een nieuw geluid en een nieuwe producer, toen ik door verschillende mensen onafhankelijk van elkaar getipt werd om Arno eens op te bellen. De keuze was snel gemaakt en ik heb er absoluut geen spijt van.”

8

Minimagezine DaisyBell.indd 8 09-01-14 13:27 Daisy belt… Anneke van Giersbergen De vaart erin De samenwerking met Krabman zorgt voor een energieke plaat, die bol staat van de uptempo nummers. “De vaart zit er lekker in, op één bal- lad na. Door dit constante tempo voelt het album veel meer als één ge- heel aan dan mijn vorige werk. Everything Is Changing is een lappen- deken aan verschillende stijlen geworden, terwijl ik met Drive echt mijn eigen geluid gevonden heb.” De thema’s die Van Giersbergen in haar nummers behandeld, hebben vooral te maken met de omgeving waar ze zich op dat moment in bevindt. Zo merkt ze dat haar songs persoon- lijker worden als ze een lange periode thuis is en veel contact heeft met haar ouders, maar dat het tempo juist omhoog gaat als ze veel aan het toeren is. “Thuis komen je ideeën automatisch meer van binnenuit, zo- dat ze wat trager en triester worden. Op reis word ik overdonderd door allerlei verschillende culturen, dat levert enorm veel inspiratie op.

Zelf horen hoe analoog Anneke live klinkt?

30 maart zingt en speelt ze onze concertzaal plat - niet te missen!

9

Minimagezine DaisyBell.indd 9 09-01-14 13:27 Colossa New day Rising

Door Roel Peijs

Een goed stel muzikanten is als een geslaagd huwelijk: je vult elkaar aan. In het geval van Colossa hebben we te maken met een uiterst geslaagde trouwerij. Toen de bezetting nog niet zo lang geleden werd aangevuld met bassist Joost Peeters en gitarist Dennis Peters, bleek de chemie tussen de muzikanten oneindig. Omdat we de geslaagde combinatie Peeters – Peters al kenden van wijlen Concubine, wisten we dat we hier mogelijk te maken zouden krijgen met een muzikale wervelwind. Zeker omdat de overige bandleden eveneens eerder hun sporen verdienden in diverse lokale, succesvolle bands. Nu was de toon al gezet toen Colossa in 2009 door 3FM als Serious Talent werd betiteld, maar toen stond de band nog maar aan het begin van haar muzikale evolutie. Vanaf openingstrack ‘Set it on fire’ van het recente New Day Rising is duidelijk dat er naast de bezetting ook een en ander veranderd is aan de stijl van de band.

10

Minimagezine DaisyBell.indd 10 09-01-14 13:27 Colossa kiest voor een stevig, doch commercieel aantrekkelijke sound. Dit geluid valt het meest te typeren als een eigentijdse, hetzij nationale variant van een band als Foo Fighters. Hoewel: de stuwende drumpar- tijen van het eerste nummer doen ook denken aan eerder werk van Muse. Lekker! Colossa klinkt divers, krachtig en hier en daar ook ver- rassend. Zo springt er op eerste single ‘Hurricane’ bijvoorbeeld een vro- lijk punkriedeltje voorbij. Dat de heren alle vier kunnen zingen en dat de mastering door niemand minder dan legende Howie Weinberg (o.a. Nevermind van Nirvana) is gedaan, zijn de kersen op Colossa’s taart. New Day Rising klinkt als een ijzersterk album van een band die zich met recht in één adem mag noemen met de Limburgse prominenten van dit moment. Kill Ferelli, The Mad Trist en ook Colossa stonden afge- lopen Bevrijdingsfestival in Roermond dan ook niet op het juiste podium als je het aan mij vraagt. Van aanstormend talent is hier absoluut geen sprake meer. Colossa is een gevestigde naam.

11

Minimagezine DaisyBell.indd 11 09-01-14 13:27 Ivo Rosbeek en de lotgenoten “Mannen van de klok”

Door Tom Janssen

Bij de eerste aanblik van het prachtige design van het artwork van het nieuwe Limburgstalige album van Ivo Rosbeek en zijn Lotgenoten, krijg je het gevoel dat aan dit werk alles klopt. Over werkelijk alle details is er nagedacht. De goede reputatie van Heerlenaar Rosbeek als sin- ger-songwriter en de bemoeienis van andere toppers als Ton Engels en Paul Logister met dit project, schroeft de verwachtingen (ook muzikaal gezien) nog verder op. Des te spijtig is het dat Mannen van de klok de voorpret niet waarmaakt.

Op de kundigheid van de band is er niet veel aan te merken. Daar komt mijn teleurstelling niet vandaan. Het is het lijzige stemgeluid van Ros- beek – één van zijn handelsmerken – dat bij momenten juist tegen de haren in strijkt. En omdat sommige nummers gewoonweg niet uit de verf lijken te komen, ontstaat er een combinatie die na zelfs meerdere luisterbeurten niet tot bevrediging leidt.

12

Minimagezine DaisyBell.indd 12 09-01-14 13:27 Ivo Rosbeek en de lotgenoten “Mannen van de klok”

Neem nu het grappig bedoelde ‘Dokter’ waarin in de tekst een per- soon zijn haast hypochondrische geweeklaag bij zijn arts mag spuien. De komisch bedoelde plotwending aan het einde van het lied zit ech- ter veel te ver weg verstopt, zodat het voortslepende nummer in vele huiskamers het einde niet zal halen. Ook ‘The rest is history’, een acht minuten en achtenveertig seconden durende geschiedenisles, lijkt mijns inziens hetzelfde lot beschoren. De urgentie van dit nummer, dat be- staat uit namen, feitjes en jaartallen, is volledig onduidelijk. De ode aan de fiets, ‘Mit de blik op oneindig’, steekt daarentegen boven de andere nummers uit en werd niet voor niets al regelmatig op o.a. L1 gedraaid. Let vooral op de leuke, melodische verwijzingen naar Radio Tour de France en Dalida.

En hoewel de muziek van Rosbeek goed past in de setting van de huiskamer, vraagt deze plaat een iets te lange zit: Slechts één num- mer klokt onder de drie minuten. Natuurlijk, voor de luie zetel hoeft muziek niet noodzakelijk opzwepend te zijn. Maar her en der had iets meer peper volstaan op Mannen van de Klok. Dat tekort aan dynamiek is jammer, want alle ingrediënten voor een goed, consistent album zijn aanwezig: Sterke muzikanten, een geprezen tekstschrijver en een zorg- vuldige productie, met veel oog voor detail. Toch is tijdens het creatieve proces de geest niet helemaal uit de fles gekropen. Wellicht voldoende voor de bestaande Rosbeek-liefhebber, te weinig om uw recensent aan zich te binden. 13

Minimagezine DaisyBell.indd 13 09-01-14 13:27 Mytholic - Rise from the Grave EP Door Jeroen Voncken

Toen ik de naam Mytholic hoorde moest ik onwillekeurig aan technische death metal bands als Cynic, Cephalic Carnage, Psycroptic en consorten denken Met technische death metal heeft de nieuwe EP Rise from the Grave van Mytholic echter niks van doen.

Mytholic maakt power metal. Amerikaanse po- wer metal om precies te zijn. Denk hierbij voor- al aan bands als Manowar, Iced Earth en An- nihilator. Rise from the Grave is de tweede EP van dit vijftal. Debuut Powerblast 2000 dateert alweer uit 2006.

De EP opent lekker heavy met het gelijknami- ge titelnummer. Goeie riff, pakkende typische power metal zanglijn en een fijne drive. Niks mis mee! Alleen het akoestisch intermezzo komt wat abrupt uit de lucht vallen en versto-

ort de headbangpret een beetje. ‘Warhammer’ en ‘Far Beyond’ ko- men wat dat betreft beter uit de verf. Imposant zijn de uithalen van Willy van der Kaa, die meer dan eens de machtige uithalen van Eric Adams van Manowar in herinnering roept. Jammer is het dan om te constateren dat de Engelse uitspraak zo nu en dan te wensen over- laat. En dat is ook gelijk een beetje de makke van deze EP. Het is het allemaal net niet.

14

Minimagezine DaisyBell.indd 14 09-01-14 13:27 Mytholic - Rise from the Grave EP Door Jeroen Voncken

De nummers zijn goed, maar toch net iets te gewoontjes De gitaar- solo’s mogen er zijn, maar we gaan er net niet van op het punt- je van onze stoel zitten. De ritmesectie is lekker strak, maar den- dert toch, inderdaad, net iets te veel in één en hetzelfde tempo door.

Daarentegen hoor je wel dat de EP met ontzettend veel liefde voor de muziek is gemaakt. Dit vergoedt gelukkig heel veel. Rise from the Grave is daarom ook gewoon een fijne eerlijke portie power metal waar het spelplezier van afspat. Een EP die doet uitkijken naar de liveshows van dit vijftal. Wij van ZEF halen in ieder geval alvast onze spij- kerjasjes met patches en kogelriemen uit de mottenballen.

15

Minimagezine DaisyBell.indd 15 09-01-14 13:27 Schepen de Wicstraat 30 1308GT Juinen Nederland

Minimagezine DaisyBell.indd 16 09-01-14 13:27