DOCSLIB.ORG

Uniwersytet Im. Adama Mickiewicza W Poznaniu Dominika Gapska KOBIETA

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Uniwersytet Im. Adama Mickiewicza W Poznaniu Dominika Gapska KOBIETA Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Dominika Gapska KOBIETA – CERKIEW – PAŃSTWO. KULTY ŚWIĘTYCH W PIŚMIENNICTWIE SERBSKIEJ CERKWI PRAWOSŁAWNEJ Rozprawa doktorska napisana na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu pod kierunkiem prof. UAM dr hab. Marzanny Kuczyńskiej Poznań 2020 SPIS TREŚCI WPROWADZENIE……………………………………………………………………………3 1. Św. Anastasija (Ana Nemanjić) – 21 czerwca……………………………………………..12 2. Św. Jelena Andegaweńska (Jelisaveta) – 30 października, 8 lutego……………………….31 3. Św. Jelena Dečanska – 21 maja……………………………………………………………47 4. Św. Jelisaveta-Jevgenija (Jelena, matka Uroša V) – 2 grudnia…………………………….50 5. Św. Jevgenija-Eufrozina (księżna Milica) – 19 lipca………………………………………56 6. Św. Angelina Branković – 30 lipca, 10 grudnia…………………………………………...70 7. Św. Jelisaveta (Jelena Štiljanović) – 4 października……………………………………….80 8. Św. Paraskewa-Petka (Serbska, Belgradzka, Epiwatska, Tyrnowska, Bułgarska, Jasska, Młodsza, Bałkańska) – 14 października……………………………………………………...84 9. Św. Zlata Megleńska – 13, 18 października……………………………………………...110 ZAKOŃCZENIE……………………………………………………………………………130 SUMMARY…………………………………………………………………………………135 BIBLIOGRAFIA……………………………………………………………………………137 2 WPROWADZENIE Kulty żeńskie w serbskiej Cerkwi zawsze odgrywały ważną rolę, pojawiły się w początkach jej istnienia i w ciągu wieków zyskiwały na znaczeniu. Traktowano je jako kulty towarzyszące (matki, żony świętych władców), choć właściwie powinno się było je określać jako współistniejące. Później zyskiwały autonomię, odpowiadając na potrzeby religijne wiernych. Od średniowiecza po współczesność pełnią czołowe funkcje w kreowaniu serbskiej kultury duchowej i narodowej tożsamości. Badania naukowe nadal słabo odzwierciedlają tę specyfikę serbskiej Cerkwi. A wyróżnia się ona na tle innych Kościołów wschodnich, nawet Cerkwi rosyjskiej, gdzie liczba żeńskich kultów jest wysoka, lecz mają one słabsze oddziaływanie społeczne, np. w budowaniu rosyjskiej samoidentyfikacji. W Serbii święte kobiety modelują postawy hierarchiczne, urzędowe (np. władców) oraz powszechne – zwykłych wiernych. To uosobienie Serba, poddanego często ekstremalnym doświadczeniom egzystencji w warunkach kryzysu, wojny, niewoli, programowej ateizacji. Są niezbędne w procesie obecnej „rechrystianizacji”, w formowaniu wzorca chrześcijanina, obywatela i patrioty. Głównym celem niniejszej rozprawy jest poddanie szczegółowej analizie badawczej wizerunków i funkcji świętych kobiet w serbskim imaginarium narodowym i duchowym, z uwzględnieniem tła historyczno-kulturowego oraz społecznego państwa i Kościoła. Podstawowy materiał badawczy stanowi serbska hagiografia i hymnografia (poezja liturgiczna) z czasów dawnych oraz współczesna. Wiele nowych tekstów dedykowanych kobietom napisano w ostatnich latach jako uzupełnienie istniejącego korpusu lub zupełnie od nowa w przypadku świętych, które nigdy nie posiadały utworów służących oprawie dni ich pamięci. Proces ten się nie zakończył, w Serbii nieustannie tworzy się i wydaje hymnografię i hagiografię poświęconą kobietom (nie tylko w języku serbskim, ale także np. rosyjskim czy rumuńskim). W pracy zostały omówione charakterystyczne tylko dla Serbii zjawiska z zakresu kultury pamięci, związanej z szeroko rozumianą ideą sacrum, która stanowi ich budulec, a jednocześnie w zasadniczy sposób stymuluje ich formy i treść. Rozprawa ma w dużym stopniu charakter pionierski, ponieważ przedstawiana tematyka, traktowana kompleksowo jako integralny składnik historii państwa i narodu pozostawała dotąd poza zakresem naukowego zainteresowania, i nie tylko w Polsce, ale również w samej Serbii, gdzie dopiero ostatnie lata przynoszą aktywizację badaczy na tym polu. Dotychczas powstałe w różnych środowiskach naukowych prace o podobnym, ale nie identycznym charakterze, dotyczą przede wszystkim kultury wczesnochrześcijańskiej (E. 3 Patlagean, E. Nardi, A.M. Talbot), zachodniego odłamu chrześcijaństwa (A. Valerio, E. Giannarelli) lub – częściowo – duchowej kultury rosyjskiej (N. L. Puszkariowa, Z. Brzozowska). Studia kulturowo-literaturoznawcze nad problemem świętości kobiet w serbskiej Cerkwi prawosławnej dopiero się rozpoczynają. Badacze, wśród których są głównie kobiety (T. Rudi, S. Semjačko, M. Ch. Ferro, S. Tomin) podkreślają zarówno słabe zainteresowanie tematem świętości kobiet w ogóle, jak i brak równowagi pomiędzy ilościowymi i jakościowymi studiami odnoszonymi do świętości obu płci. W historycznoliterackich badaniach nad kultami kobiet w prawosławiu zdecydowanie przodują literaturoznawcy rosyjscy1, natomiast południowosłowiańskie centra badawcze – w tym serbskie – są dalekie od nadawania im właściwego znaczenia i formy. Starsze serbskie opracowania o charakterze historyczno-etnograficznym2, szczególnie praca Leontije Pavlovicia, Култови лица код Срба и Македонаца (Смедерево 1965), stanowiące do dzisiaj główne źródło informacji o świętych kobietach wyniesionych na cerkiewne ołtarze, nie podejmują tematu ich roli w narodowym imaginarium. Badania archeograficzne nad starodrukami prowadzone w Serbii3 i w innych krajach, np. w Bułgarii4, a także w Polsce5, skoncentrowane są na tekstologii. Południowosłowiańskie historycznoliterackie i kulturoznawcze opracowania (takie jak: M. Georgievski, Македонски свеци. Живот и култ, Скопје 1997; S. Mileusnić, Свети Срби, Нови Сад 2000; S. Tomin, Деспотица и монахиња Ангелина Бранковић – света мајка Ангелина, Нови Сад 2009) nie wykraczają poza literaturę podstawową, zawierają najważniejsze informacje – daty świąt, główne zakresy patronatu, niekiedy dane o hagiografii. Badania są rozproszone, mają charakter przyczynkarski. Dość obszerna literatura w typie katechetycznym (dydaktycznym) nosi charakter rudymentarny, encyklopedyczny, hagiograficzny i bardzo często moralizatorski. Studia nad udziałem kobiet w historii serbskiego średniowiecza podjęła Svetlana Tomin, autorka dwóch monografii: 1 Przełomem w rosyjskich badaniach stała się monografia N.L. Puszkariowej, Женщины древней Руси, wydana w roku 1989. Dla Rusi częściowe analizy poświęcone temu tematowi przeprowadziła Tatiana R. Rudi i ogłosiła w swoim wystąpieniu La santità femminile nell’antica Rus’ podczas konferencji Forme della santità russa w Bose (rok 2002). Podjęte przez Puszkariową i Rudi studia kontynuuje również włoska badaczka, Maria Chiara Ferro, autorka opracowania: Santità e agiografia al femminile. Forme letterarie, tipologie e modelli nel mondo slavo orientale (X-XVII sec.), Firenze 2010. 2 Wspomniane opracowania skupiają się przede wszystkim na przedstawieniu poszczególnych kultów w porządku historycznym, wskazują podstawowe informacje dotyczące literatury obrzędowej, miejsca pochówku, niekiedy podają dane związane z kanonizacją. 3 Т. Суботин-Голубовић, Српско рукописно наслеђе од 1557. године до средине XVII века, Београд 1999. 4 Z nowszych należy wymienić: P. Станкова, Култ и химнография. Служби за местни южнославянски и балкански светци в ръкописи от XIII-XV в., София 2012. 5 Prace Aleksandra Naumowa, Doroty Gil, np. D. Gil, Serbska hymnografia narodowa, Kraków 1993. 4 Књнигољубиве жене српског средњег века (Нови Сад 2007) oraz Мужаствене жене српског средњег века (Нови Сад 2012). Badaczka nie porusza w nich problemu kobiet w eklezjalno-politycznej wizji państwa. W ostatnich latach ukazały się dwa tomy zbiorowe: jeden poświęcony carycy Milicy6, drugi Jelenie Andegaweńskiej7. Autorzy artykułów poruszają w nich wiele tematów związanych z postaciami świętych Serbek. Do nich należy również najnowszy tekst Đorđe Trifunovicia poświęcony Slovu o prenosu mošti sv. Petke Grigorija Cambłaka (Gornji Milanovac 2018). Na uwagę zasługuje praca Smilji Marjanović- Dušanić Владарска идеологија Немањића (Београд 1989), która omawia zagadnienia związane z kreowaniem wizji średniowiecznej Serbii, jednakże tylko częściowo odwołuje się do sylwetek kobiecych jako członków świętej dynastii Nemanjiciów. Praca Danicy Popović Под окриљем светости. Култ светих владара и реликвија у средњовековној Србији (Београд 2006) porusza szereg problemów badawczych związanych z kultem władców i relikwii. Dla niniejszej pracy najważniejsze były uwagi zawarte w rozdziale poświęconym św. Petce i kształtowi jej kultu w Serbii. W czołówce światowych badaczy serbskiej kultury i tradycji duchowej znajdują się polskie badaczki: Dorota Gil i Izabela Lis-Wielgosz autorki monografii: Prawosławie-Historia-Naród. Miejsce kultury duchowej w serbskiej tradycji i współczesności (Kraków 2005) i Święci w kulturze duchowej i ideologii Słowian prawosławnych w średniowieczu (do XV w.) (Kraków 2004). W ich pracach wyodrębniony i opisany został model ogólny serbskiej kultury, jego wyznaczniki szczegółowe, ale bez rozwijania kwestii figur kobiecych. Prezentowana rozprawa doktorska wpisuje się w te badania, uzupełniając część odnoszącą się do kobiet, wskazuje znaczenie ich świętości i funkcji w obrębie serbskiej wspólnoty duchowo-narodowej. Pośrednio udowadnia, iż w specyficznym modelu serbskiej kultury duchowej żeńskie obrazy świętych – królowych, księżnych, ale też pustelnic czy wieśniaczek męczennic – odgrywają nie mniej ważną rolę ideową (ideologiczną) jak postaci świętych mężczyzn. Rozprawa podejmuje więc również próbę zrównoważenia dysproporcji między studiami na temat roli kobiet i mężczyzn w budowaniu tradycji narodowo-duchowej Serbii oraz skorygowania pewnych stereotypowych wyobrażeń o kulturze serbskiej. Praca nad materiałem badawczym ma charakter analizy literackiej oraz historyczno- -kulturowej. Ze względu na specyfikę literatury obrzędowej wschodniego kręgu cywilizacyjnego,
Load more

Recommended publications
  • Pravoslavni Crkveni Kalendar Na Hrvatskom Jeziku Za Godinu 2018
    Pravoslavni crkveni kalendar na hrvatskom jeziku Za godinu 2018. od rođenja Gospodnjeg 7526./7527. bizantske ere Uvodne napomene - Kalendar donosi paralelno datume po gregorijanskom i julijanskom kalendaru. - Crveno slovo označava velike blagdane; crno slovo manje blagdane; kurziv svece SPC ili one koji su na poseban način povezani sa SPC; (kurziv u zagradi) narodne nazive za neke dane koji su uobičajeni u SPC; ljubičasto slovo ranokršćanske svece s područja Hrvatske, koji su ujedno i pravoslavni sveci (uneseni su po julijanskom kalendaru). - Za svaku nedjelju su donesena liturgijska čitanja, kako bi se vjernik mogao pripremiti za sveti dan. „Ev.“ znači Evanđelje, „ap.“ znači Čitanje iz Djela apostolskih ili poslanica (Apostol), „zč.“ broj odlomka pojedinog evanđelja u liturgijskoj knjizi (začalo), dok je „Ev. uskrsnuća“ – evanđelje uskrsnuća, ima ih 11 i čitaju se na jutarnjoj nedjelje ili na bdijenju uoči nedjelje. „Liturgija“ je euharistijsko slavlje. - Za mnogo svetaca je korišten naziv „bogoliki“. To je novi prijedlog za hrvatski jezik koji tumači crkvenoslavenski termin „prepodobni“ (onaj koji se veoma „upodobio“, prisličio nekome), a koji označava svete monahe, koji su se svojim svetim životom „upodobili“ Bogu, zadobili bogolikost, koja i jest cilj kršćanske vjere. - U zadnjoj koloni donosi se pravilo posta za svaki dan u godini. U dodatku kalendara nalazi se detaljna uputa kako to koristiti. Također su u dodatku doneseni kratki obrasci pravoslavne molitve i nauka. - Veći pravoslavni blagdani se slave nekoliko dana, pa imaju predblagdan (dan prije blagdana) i završetak blagdana (posljednji dan slavljenja). Dani Gregorij Julijanski 2018. SIJEČANJ 31 dan Pravilo posta anski P 1 19 Sv. mučenik Bonifacije voda U 2 20 Sv.
    [Show full text]
  • Calendar Crestin Ortodox 2020 Pdf
    Calendar crestin ortodox 2020 pdf Continue The Orthodox Christian Calendar 2020 day 10 hours, at night 14 hours 1 † (†) Cutting around the body of the Lord; †) St. I. Basil the Great, Archbishop. Kesasia Capadosia; Saint Emilia, Mother of St. I. Basil the Great (Tedeum - New Year) (Cards. No Wedding) 2 J St. McErgy; St. I.M. Sylvester, ep. Rome; St. Couve. Serafim Sarovski; Before the Feast of the Epiphany; St. Julian's Lazarevo (No Weddings) 3 v St. McChie, ep. Tomisului; St. Mc Gordy; The Holy Prophet malachi; The opening of the relics of St. McEfreme's New (Aliturgic Day) (Cards. No Wedding) 4 S St. Mack-Sosima and Atanasi; Cathedral of the Apostles of the 1970s; St. Couve. Feoktists, Abbot Of Kukumia of Sicily; St. Couve. Apolinaria (Saturday before the Epiphany) (Without Weddings) 5 D St. Mack Theopwip and Theonas; St. Couve. Synclithia (On the Eve of the Epiphany) (Post. No Weddings) Sunday before the Epiphany (John's Epiphany); A.2 Timothy IV, 5-8; Ev. Mark I, 1-8; Voice 4, Voskr. 7 6 L (†) Epiphany (Bobotation - God's Display) (No Wedding) 7 M † St. John the Baptist Cathedral and Forward Lord 8 M St. Couve. Gheorghe Hozevitul, Emilian Mart and Domnica (Mail No Wedding) 9 J St. I. Peter, ep. Sevasta; St. McUriect; St. Couve. Eustratius; St. I.M. Philip, mitre. Moscow 10 in †) Kuv Street. Antipa de la Calapodeshti; St. I.M. Gregory, ep. Nissay and Dometian, ep. Melitenei; St. Couve. Markian; St. Theofan Svoratul (Post. No Weddings) 11 S † St. Couve. Theodosius the Great, a newcomer to the monastic life of the people of Palestine; St.
    [Show full text]
  • Christ Is in Our Midst! He Is and Ever Shall Be! Him Who Was Preached
    St. Basil Antiochian Orthodox Church Saints du Jour (Aug. 30) Alexander, Paul the New, and John, patriarchs of Constatinople; Martyrs Phantinos and Januarios; The Very Reverend Father Peter Nugent, Pastor repose of Venerable Alexander of Svir; translation of the relics of Alexander Nevsky, prince of 3916 Hudson St. Metairie, LA 70006 Novgorod; Cyril and Makarios, patriarchs of Serbia. www.stbasilneworleans.org * 504-888-8114 * [email protected] Saturday: Great Vespers & Confessions, 5:00 P.M. Apolytikion of the Resurrection – Tone 4: Having learned the joyful message of the resurrection Sunday: Orthros, 8:30 A.M.; Divine Liturgy, 9:30 A.M. from the angel the women disciples of the Lord cast from them their parental condemnation and proudly broke the news to the disciples saying: Death hath been spoiled; Christ God is risen, granting Aug. 30, 2015 the world great mercy. The 13th Sunday after Pentecost and the 13th Sunday of St. Matthew Apolytikion of the Beheading of the Forerunner – Tone 2: The memory of the righteous is in Tone 4 ~ Eothinon 2 ~ Psalm 109:8 praise. And thee, Forerunner, the testimony of the Lord sufficeth; for in truth thou hast been revealed as nobler than all the prophets, for having been considered worthy to baptize in the running waters Christ Is In Our Midst! He Is And Ever Shall Be! Him Who was preached. Therefore, thou didst strive for the truth happily. Thou didst proclaim to those in hades God appearing in the body, the Lifter up of the sin of the world, Who granteth us the Great Mercy.
    [Show full text]
  • Serbian Orthodox Church in North and South America
    Стаза Православља THE PATH OF ORTHODOXY THE OFFICIAL PUBLICATION OF THE SERBIAN ORTHODOX CHURCH IN NORTH AND SOUTH AMERICA VOLUME 48 SEPTEMBER 2013 NO. 9 New Gracanica Midwest Diocese inaugurates Diocesan Days Celebration Three-day festivities coincides with Vidovdan celebration The Serbian Orthodox Diocese of New the Holy Spirit which brings us together and Gracanica and Midwestern America inau- inspires us to good and memorable deeds, just gurated an annual, three-day celebration of as He inspired the Holy Prince Lazar and all Diocesan Days with the observance to be the saints,” said His Grace Bishop Longin, held each year the week following Pentecost, Diocesan Hierarch. This year’s inaugural Diocesan Days cel- On Thursday, clergy with guest His ebration coincided with the feast of Vidovdan, Grace Bishop Mitrophan, and host His Grace and featured a host of liturgical, educational Bishop Longin, gathered in New Gracanica and social events at New Gracanica Monas- Monastery for Great Vespers and the blessing tery, St. Sava Monastery and Holy Resur- of five loaves on the eve of St. Lazar’s feast. rection Cathedral geared for parishioners of After a dinner, prepared by the Diocesan Kolo all ages from throughout the Diocese on the in the Camp Dining Room, Bishop Longin Vidovdan theme. introduced V. Rev. Fr. Vojislav Bilbija from “We have the great joy to bless the begin- the Netherlands. ning of what will become an annual tradition Fr. Voja is a multi talented priest who is of coming together as a Diocese, first for also an iconographer, chanter, dentist, wood- prayer and to partake of the Divine Mysteries, carver, musician, poet, and karate champion.
    [Show full text]
  • ABSTRACT Title of Thesis: the ST. PETER ICON of DUMBARTON
    ABSTRACT Title of Thesis: THE ST. PETER ICON OF DUMBARTON OAKS RECONSIDERED Name of degree candidate: Aneta Georgievska - Shine Degree and Year: Master of Art History and Archaeology, 1993 Thesis directed by: Professor Marie Spiro, Associate Professor Department of Art History and Archaeology The thesis concentrates on an icon of st. Peter from the Dumbarton Oaks Collection. The author reexamines its present dating to the end of the 13th and beginning of the 14th centuries, and attribution to Macedonia, and suggests that the icon be seen within the oeuvre of Michael and Eutychius, the two preeminent artists of that time/ region. Stylistically, St.Peter is closest to their work of 1314-17, exemplified in the frescoes from the King's Church in studenica and st. George in staro Nagorichino. Iconogra- phically, this icon finds a unique parallel in the Church of Peribleptos, Ochrid (1295), where St. Peter is also shown with keys around his neck. Since the proposed attribution falls within the reign of the Serbian King Milutin (1282-1321), the thesis considers how the Serbian political predicaments at the time reflect on st. Peter's image in the Church of the Savior at Zica, restored between 1309-16, and the Church of the Annunciation at Gracanica, built between 1311-20. These churches, like the Ochrid Peribleptos, show the First Apostle holding a church model above his head. Both the keys around the neck from the D.O. icon and Peribleptos, and the churches above St. Peter's head from Peribleptos, Zica, and Gracanica, indicate a special emphasis on the role of the First Apostle.
    [Show full text]
  • Cyrίllomethodίanum
    Cyrίllomethodίanum VII Thessalonique 1983 Cyrillomethodianum VII Thessalonique 1983 ASSOCIATION HELLENIQUE D’ETUDES SLAVES TABLE DES MATIERES RECHERCHES SUR L’HISTOIRE DES RELATIONS HELLENO-SLAVES M. Tadin, L’étymologie et la signification de pirîci de la Vie de Méthode 1 Comité de Rédaction M. NYSTAZOPOULOU-PELEKIDOU, ST. PAPADOPOULOS L. E. Havlik, The Roman Privilege “Industriae tuae” for Moravia M. SETATOS, A.-E. TACHIAOS, A. THAVORIS (11000th Anniversary) 23 I. TARNANIDIS, P. MALINGOUDIS P. §. Nâsturel, Minutiae Variae 39 Rédacteur en chef A.-E. TACHIAOS В. Пуцко, Надписи на свитках пророков в купольньтх росписях Софии Новгородской 47 D. Nastase, Le Patronage du Mont Athos au XlIIe siècle 71 G. Mïhaïla, “Похвальное слово Константину и Елене” Евфимия Тьфновского и его место в византийско-славяно-румьшских литературнь1х отношениях g 9 Р. Malingoudis, Toponymy and History. Observations concerning the Slavonic toponymy of the Peloponnese 99 A.-E. Tachiaos, Gregory Sinaites’ Legacy to the Slavs: Preliminary Remarks 113 I. Djordjevic - E. Kyriakoudis, The Frescoes in the Chapel of St Nich­ Toute correspondance doit être adressée à: olas at the Monastery of St John Prodromos near Serres 167 Association hellénique d ’études slaves B. P. 10610 GR 546 21 Thessaloniki J. Alissandratos, New Approaches to the Problem of Identifying the Genre of the Life of Julijana Lazarevskaja 235 L’ÉTYMOLOGIE ET LA SIGNIFICATION DE PÏRÏCI DE LA VIE DE MÉTHODE, II5 Notices bibliographiques Marin T a din Дим. Бслдановић, Каталог ћирилских рукописа манастира Хиландара (Ј. Таг- nanidis) 245 Le Xle Centenaire de la mission morave de Constantin-Cyrille et Méthode a donné l’occasion aux savants d’examiner ou de réexaminer plusieurs détails de la А.-Е.
    [Show full text]
  • Kalendar Za Prostu
    2009. JANUAR 31 dan 2009. FEBRUAR 28 dana 2009. JUL 31 dan 2009. AVGUST 31 dan DANI NOVI STARI DANI NOVI STARI DANI NOVI STARI DANI NOVI STARI ^ 1 19 Sveti mu~enik Bonifatije N 1 19 Prepodobni Makarije Egipatski; S 1 18 Sveti mu~enici Leontije, Ipatije i Teodul S 1 19 Prep. Makrina; sveti Stefan, despot srpski; prepodobna P 2 20 Sveti Igwatije Bogonosac; sveti Danilo Drugi, Arh. Srpski sveti Marko Efeski ^ 2 19 Sveti apostol Juda; prepodobni Pajsije Veliki; Evgenija (Lazarevi}) S 3 21 Sveta mu~enica Julijana; sveti Petar Kijevski P 2 20 Prepodobni Jevtimije Veliki sv. Jovan [angajski N 2 20 Sveti prorok Ilija - Ilindan; Sveti Ilija Gruzijski KALENDAR P 3 20 Sveti sv{tenomu~enik Metodije; prepodobni Naum Ohridski P 3 21 Sveti prorok Jezekiq N 4 22 Sveta velikomu~enica Anastasija - Oci U 3 21 Prepodobni Maksim Ispovednik; P 5 23 Svetih 10 mu~enika Kritskih; prepod. Naum Ohridski - Tucindan sveti mu~enik Neofit S 4 21 Sveti mu~enik Julijan Tarsijski U 4 22 Sveta Marija Magdalina - Blaga Marija U 6 24 Sveta prepodobnomu~enica Evgenija - Badwidan S 4 22 Sveti apostol Timotej; prepodobni mu~enik Anastasije N 5 22 Sveti sve{tenomu~enik Jevsevije; prepodobna Anastasija Srpska S 5 23 Sveti mu~enici Trofim, Teofil i drugi s wima S 7 25 Ro`destvo Hristovo - Bo`i} ^ 5 23 Sveti sve{tenomu~enik Kliment Ankirski P 6 23 Sveta mu~enica Agripina; vladimirska ikona Majke Bo`je ^ 6 24 Sveta velikomu~enica Hristina; prepodobni Polikarp Pe~erski ^ 8 26 Sabor presvete Bogorodice P 6 24 Prepodobna Ksenija; sveti mu~enik Vavila U 7 24 Ro|ewe svetog Jovana Prete~e - Ivawdan P 7 25 Uspenije svete Ane S 8 25 Sveta prepodobnomu~enica Fevronija S 8 26 Prepodobnomu~.
    [Show full text]
  • Serbian Church in History by Very Reverend Dr
    Serbian Church in History By Very Reverend Dr. Radomir Popovic Church Grb BEGINNINGS Serbs belong to the grand family of Slav nations. As early as 5th and 6th centuries AD they migrated from their ancient lands in Northern Europe to the Balkan Peninsular which, at the time, constituted northern regions of the Byzantine Empire. There they found a mostly deserted, devastated and pillaged territory since, prior to their arrival, it had been affected by the Grand Migration of the Euro-Asian peoples in 4th and 5th centuries AD. Being pagan, the South Slav nations considerably contributed towards the destruction of the Christian Church organization which, in its turn, had functioned well on the Balkan Peninsular several centuries before their arrival. It is without doubt that first Christian influences on the Serbs occurred after their arrival to the Balkans. Of course, Serbs were not the first pagan nation in this region to have come into contact with Christianity; one should also mention the Goths, Huns, Langobards, Avars, Gepids, Herulians… Very early upon their arrival Slavs, i.e. Serbs inhabiting northern regions of Byzantium, had shown willingness to stay in the area indefinitely. This decision to stay might have been taken during the rule of Emperor Justinian (527-565) if not even earlier. Adoption of Christianity in the already mostly Christianised Europe was, as far as the Slav tribes were concerned, a long and a complex process, but, at the same time, an unavoidable one. The neighbouring environment of Serbs, Bulgars, Croats and others had become Christian centuries before. Being pagan, these Slav nations sharply stood out against this christianized milieu and it was only a matter of time and circumstances before they also would become Christian.
    [Show full text]