RAMBLIN’ ROOTS

THE KING OF SLYDECO SONNY LANDRETH

MARK KNOPFLER NOEMDE HEM OOIT et legendarische televisie-optreden van Elvis Presley in 1956 vormde ‘DE KAN DE BESTE SLIDEGITARIST TER WERELD. Hvoor hem de geboortestonde van zijn HET KROMME EN ZIJN ONNAVOLGBARE TECHNIEK muzikale bewustzijn. Preciezer gesteld: het was niet zozeer Elvis de Pelvis die zijn aan- WERD GEROEMD DOOR , dacht trok als wel diens gitarist Scotty Moore. RECHT MAKEN’ DIE HEM AL ELF KEER OP RIJ UIT- “Een fascinerende man: op de achtergrond en toch bepalend aanwezig. Volledig dienstbaar NODIGDE VOOR ZIJN CROSSROADS aan het liedje. Net zoals ik dat zelf ook altijd ideale plaatsvervanger van Ry Cooder zag. FESTIVAL. IN DE LAGE LANDEN ben.” Over de telefoon vanuit huis in Breaux Na diens klassieker maakte Bridge, Louisiana komt de bewierookte slide- Landreth onder eigen naam een dozijn solo- MAAKTE SONNY LANDRETH (64) virtuoos met de bottleneck om de linkerpink platen, waaronder het inmiddels twee decen- EIND JAREN TACHTIG VOOR EEUWIG inderdaad over als een bescheiden persoon- nia oude meesterwerk south of i-10, een klin- lijkheid. Zo te horen maakt het hem weinig uit kende combinatie van blues, , cajun, FURORE AAN DE ZIJDE VAN JOHN of hij in iemands begeleidingsgroep zit of dat country en rock. HIATT. “DE GROTE JONGENS VOELEN hij zelf in de spotlight staat. Als hij maar gitaar Zijn jongste worp heet bound by the blues, een kan spelen. alleszeggende titel. “Ik ben weer terug bij de ZICH KENNELIJK NIET TE GOED OM The King of Slydeco, luidt de eretitel van bron”, aldus Landreth. Zijn heldere zangstem HUN WAARDERING OVER MIJ UIT TE ­Clyde Vernon Landreth, die opgroeiend in klinkt een far cry van de karakteristieke Lafayette de bijnaam Sonny kreeg toebedeeld. bluesrochel, zijn typische gitaarspel daarente- ­SPREKEN.” Opmerkelijk genoeg was trompet zijn eerste gen is een fort van jewelste. “We hebben het DOOR LUDO DIELS instrument, totdat hij als tiener definitief ver- album gemaakt met het podium in het achter- slingerd raakte aan de gitaar. Zijn eerste be- hoofd, vandaar ook dat het live is opgenomen taalde optreden was ergens in de jaren zeven- met alleen gitaar, bas en drums. Die trio­ tig, als begeleider van zydeco-accordeonist bezetting heeft in de muziekgeschiedenis in diens befaamde Red Beans vaak groots uitgepakt. Denk alleen al aan Jimi And Rice Revue, maar naamsbekendheid Hendrix en Cream, om nog maar niet te spre- kreeg hij pas dankzij , die in hem de ken over Elvis in zijn beginjaren.”

28 HEAVEN NOV/DEC 2015 ONTDEKKEN iets goeds. Ik geloof niet dat er een persoon- Een a-akkoord om het eentonige bluesje niet lijkere kunstvorm bestaat. Meer dan welk te breken. Terug naar e, da’s vaste prik, daar ander genre ook heeft de blues de gave om kun je gif op innemen. Naar b, daar houdt de alles te kunnen ombuigen. Het maakt het kennis van een echte bluesman op, aldus kromme als het ware recht. Ik heb uit die ­levende legende Armand in zijn hilarische muziek een diepere ervaring geput. De blues protestlied Fuck The Blues. “Ja, de blues is voor mij effectiever dan therapie.” Ramblin’ Roots herrees vorig jaar uit de as wordt vaak afgedaan als een strak stramien, Landreth mag dan zijn leven lang inspiratie van Blue Highways en de Blues Estafette, waarop je je creativiteit moeilijk kunt botvie- hebben gevonden in de blues en aanverwan- twee monumentale festivals van het ren”, weet Sonny Landreth. “Terwijl het te stijlen, zijn smaak blijkt allesbehalve be- Utrechtse Muziekcentrum Vredenburg, tegendeel juist het geval is, kan ik iedereen krompen. “Ik hou van allerlei soorten mu- dat weer reïncarneerde in het prestigieuze verzekeren. The blues is a state of disco­ ziek. Ik luister op twee verschillende manie- muziekpaleis TivoliVredenburg. De tweede very. Ik ontdek in oude nummers telkens ren: als liefhebber en als vakman. In de stu- editie biedt opnieuw een bont scala weer nieuwe dingen.” dio kan die laatste de eerste weleens in de aan americana, folk, blues, soul en jazz uit Amerika en Canada. Wie houdt van De helft van de tien liedjes op bound by the weg zitten. Wil je een album goed opnemen, messcherp elektrisch bluesgitaarspel komt blues zijn covers van bluesklassiekers. “In dan moet je volgens mij beide kunnen: luis- ditmaal aan zijn trekken, want naast de feite ben ik op deze plaat de discussie aange- teren en genieten, maar ook analyseren.” onvolprezen slidevirtuoos Sonny Landreth gaan met mijn helden Robert Johnson, Als sessiemuzikant diende Landreth door de staat er ook Albert Castiglia, de Cubaans- ­Elmore James, Skip James en Big Bill jaren heen artiesten van diverse pluimage, Italiaanse Amerikaan, wiens carrière in de ­Broonzy. Ik heb hun nummers naar mijn variërend van Wayne Toups, en jaren negentig begon als begeleider van hand gezet door ze via mijn specifieke gitaar- Elliott Murphy tot Freddy Fender, Jimmy de legendarische mondharmonicaspeler spel respectvol te benaderen. Zodoende Buffett en Stephan Eicher. “Ik werk graag Junior Wells. Nog zo’n gewezen wonderkind klinken ze als iets nieuws.” met mensen uit andere culturen. Zo heb ik in is de gedreadlockte veteraan Joe Louis Voor Landreth luistert een lied behoorlijk Duitsland samengespeeld met zanger Peter Walker, de vroegere protégé van Mike nauw. Sommige nummers blijven een exclu- Maffay, een buitengewoon creatieve man. En Bloomfield. Jack White op zijn beurt voelde sief studioproduct, andere komen op het daarnaast onderhoud ik contacten met slide- zich niet te goed om enkele jaren terug te fungeren als kruiwagen voor Pokey podium juist tot bloei. “Wat niet wegneemt gitaristen over de hele wereld, zoals de LaFarge, die met zijn inmiddels tot kwintet dat opnemen en optreden allebei groeipro- Fransman Marc Athlan.” uitgegroeide trio antieke jazz, ragtime, cessen zijn. Ik werk graag samen met bassist Hoewel Landreth geldt als een musician’s western swing en countryblues samensmelt Dave Ranson, met wie ik ook speelde bij musician, ontbreekt het hem zeker niet aan tot een even authentiek als anachronistisch John Hiatt. Hij is zo iemand door wie ik me emplooi. “Ik heb voldoende succes om mijn klinkend geheel. Overigens wenst deze neo- gewillig laat meevoeren. Ik geef muzikanten eigen ding te kunnen blijven doen. Regelma- traditionalist zijn akoestische dansmuziek graag de ruimte, in navolging van Hiatt. Hij tig mag ik het podium delen met de grote niet zozeer retro te noemen als wel gaf ons in de studio altijd de vrijheid om ons jongens, die zich niet te goed voelen om hun onsterfelijk. Hetzelfde gaat eigenlijk op voor eigen ding te doen, wat zorgde voor het no- waardering over mijn werk uit te spreken. het vooralsnog obscure Miss Tess & The dige zelfvertrouwen. Zo’n werkwijze leidt Dat helpt. Zolang ik met spelen mijn reke- Talkbacks met een door henzelf treffend onherroepelijk tot nieuwe ideeën. Het stom- ningen kan betalen, wat me toch al sinds jaar als groovy modern vintage getypeerde mix van country ’n’ western, rhythm ’n’ ste wat je tijdens het opnemen van een plaat en dag aardig lukt, zul je mij niet horen kla- blues en rock ’n’ roll op het breukvlak van kunt doen, is talentvolle muzikanten inper- gen. Rijkdom met privéjets en veel personeel de jaren vijftig en zestig. Wie zich liever ken.” zou me trouwens alleen maar afleiden van aan de grond laat nagelen, mag country- waar het mij werkelijk om gaat. Muziek is singer-songwriter Gretchen Peters net zo SAMENWERKEN mijn ultieme waardevervulling.” ● min missen als de dilettantische troubadour De blues belichaamt voor Sonny Landreth Sam Baker, wiens verhalende liedjes in de een welhaast bovenaardse kracht. “De blues Sonny Landreth live: 24 oktober op trant van John Prine en Guy Clark draaien kan het slechte in de mens sublimeren tot ­Ramblin’ Roots, Utrecht. om groot onheil, klein geluk en eeuwige genade. Voor pure ontroering zorgt behalve Eilen Jewell gegarandeerd ook Jimmy LaFave, die gezegend met misschien wel de mooiste mannenstem in americana- land excelleert in onthaaste liedjes vol nachtelijke romantiek en weemoed, waarbij hij bovendien als geen ander Bob Dylan kan vertolken. En dat is nota bene nog niet eens de helft van het programma, om maar te zwijgen van de tot op het laatste moment geheim te blijven Special Guest. Geert Henderickx

RAMBLIN’ ROOTS • ZATERDAG 24 OKTOBER • TIVOLIVREDENBURG, UTRECHT • ENTREE € 35,– • 16.00 – 2.00 UUR • INFO: WWW.RAMBLINROOTS.NL