ZANDLOPER INFORMATIEBULLETIN VAN, VOOR EN DOOR VRIENDEN DIENSTVAK LO/SPORT — MAART 2016
Donald Berner
Met functioneel Leeftijdsontslag Fietsen met drie LO/Sportkampioenen
Pagina 2 Zandloper
Inhoudsopgave
Voorwoord C-LO/Sportorganisatie 03 Door lkol Jan van den Dool
In Memoriam 04 Kapitein LO/Sport William Frieling
Afscheid Rene van Stokkem 05 Met Functioneel Leeftijdsontslag
Stipnotering 07 Stafadjudant Fred Jansen
De Pen 08 Smi Brugt Bergsma
Donald Berner 11 Waar zijn ze gebleven
Afscheidspeech kap william Frieling 15 In Memoriam
De CLAS-Bokaal 16 Markante Mensen Memorabele Momenten
LO/Sport Kort 19 Bevorderingen, et cetera
GOAL 20 Markante Mensen Memorabele Momenten
Afscheidstoernooi Johan Bouman 24 Met Functioneel Leeftijdsontslag
Interview met Hans van Leeuwen 25 Waar zijn ze gebleven
Shani Davis 27 Door columnist Indy van de Poll
Afscheid Theo Hunck 30 Met functioneel Leeftijdsontslag
Fietsen met drie LO/Sportkampioenen in drie landen 31 Vrienden van het dienstvak LO/Sport
Leen Pfrommer 33 Markante Mensen Memorabele Momenten
Lion de Frel 38 Waar zijn ze gebleven
Colofon 41 Correspondent(en)
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 3 Zandloper
Voorwoord C-LO/Sportorganisatie
Geen woorden
Na een goede opstart van het nieuwe jaar werd de LO/Sportorganisatie hard getroffen door het onverwachte overlijden van William Frieling op
18 februari 2016 op 56-jarige leeftijd. Bij zo’n bericht heb je even geen woorden en dat was ook het bericht dat velen deelden: “Geen woor- den, we zijn er stil van”.
Verderop in de Zandloper staan het ‘In Memoriam’, zoals gepubliceerd op de site op 19 februari en de toespraak zoals Majoor John Verstegen die heeft uit- gesproken tijdens de uitvaart op 25 februari. Het zijn mooie woorden die recht doen aan William, naar de zee”. In de reacties van velen werd zijn rol maar nooit het gehele verhaal kunnen vertellen. als coach en leraar geroemd.
William heeft veel betekend voor de LO/Sport- In de week van de uitvaart hebben een aantal men- organisatie, hij heeft een mooie carrière gemaakt en sen hard gewerkt om de familie te ondersteunen en voor zijn werkzaamheden heeft hij vele waarderin- de nagedachtenis aan William zo goed mogelijk te gen gekregen. Eén daarvan was de LO/Sport Leg- borgen. Ik wil hiervoor met name twee mensen be- penning van Verdienste, die hij in 2006 heeft gekre- danken: Allereerst Majoor John Verstegen die op gen. heel integere wijze de familie voor, tijdens en na de uitvaart heeft ondersteund, een mooie toespraak Zoals in het ‘In Memoriam’ staat: William was de heeft gehouden bij de uitvaart en allerlei noodzake- planter van vele bomen. Hij was een man met visie, lijkheden op ‘het werk’ heeft opgevangen. Daarnaast maar ook een man van daden. Hij heeft vele jaren Stafadjudant Fred Jansen die vele mensen heeft ge- zijn visie uitgedragen en deze met een enorme ge- ïnformeerd, de juiste processen heeft geborgd en drevenheid aan de man gebracht, bij iedereen, van daar waar nodig heeft ondersteund. Tot slot wil ik hoog tot laag. Soms was hij gefrustreerd, als de in niet onvermeld laten dat de vele steunbetuigingen zijn ogen noodzakelijke maatregelen niet snel ge- van binnen en buiten de LO/Sportorganisatie heel noeg opgepakt werden of als zijn ideeën niet begre- waardevol zijn geweest. Ook het grote aantal (oud-) pen werden. Maar altijd bleef hij strijden voor zijn LO/Sporters dat afscheid heeft genomen op 24 ideeën en overtuigingen. februari was hartverwarmend. In de Karel de Wijk traditiekamer in gebouw Y ligt Hij was toch ook een geduldige coach die collega’s een condoleanceregister. Tot eind maart heeft men aan de hand kon nemen om ze te laten groeien. Niet nog de gelegenheid om dit te tekenen. Begin april voorkauwen, maar zelf begrijpen en zelf doen. Een zal het condoleanceregister aan de familie aangebo- uitspraak van Antoine de Saint-Exupéry werd door den worden. William vaak gepredikt: “Als je een schip wilt bou- wen, moet je werklui niet opdragen hout te verza- William, we zullen je niet vergeten, al was het maar melen, je moet niet het werk verdelen en orders ge- omdat we regelmatig in de schaduw zullen zitten van ven. Leer in plaats daarvan mensen eerst verlangen een boom die door jou is geplant!
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 4 Zandloper
In memoriam
In memoriam
William Frieling, Kapitein LO/Sport
“Iemand zit in de schaduw, omdat een ander jaren geleden een boom heeft geplant”
Op donderdag 18 februari overleed op 56-jarige leeftijd, geheel onverwacht, Kapitein William Frieling. William overleed aan de complicaties van een onschuldige operatie.
In 1978 startte William op de KMS met de opleiding tot onderofficier bij de Geneeskundige Troepen. In 1985 maakte hij de overstap naar de LO/Sportorganisatie KL. Vele jaren heeft hij als LO/Sport (hoofd)instructeur gediend bij de Luchtmobiele Brigade in Assen en Schaarsbergen, waarbij hij in 1999 werd uitgezonden naar voormalig Joegoslavië.
In 2001 begon hij als Adjudant cursusleider op de LO/Sportschool waarna hij in 2004 de functie van opleidingsontwikkelaar kreeg. Vanwege zijn grote verdiensten voor de LO/Sportorganisatie kreeg Wil- liam in 2006 de Legpenning van Verdienste van de LO/Sportorganisatie uitgereikt.
In 2008 werd hij als trainingsdeskundige / testleider bij TGTF bevorderd tot Eerste Luitenant. William was de laatste jaren werkzaam als Kapitein Opleidings- & Trainingsontwikkelaar bij de Staf LO/ Sportorganisatie.
William was een vriend en collega die velen heeft geïnspireerd en velen heeft laten groeien. Zijn pas- sie en enorme gedrevenheid maakten hem uniek, zijn vakmanschap en enorme visie maakten hem soms onnavolgbaar. Bij dat alles had William altijd de belangen van de Koninklijke Landmacht in het algemeen en de LO/Sportorganisatie in het bijzonder voorop staan. William was de planter van vele bomen!
We verliezen in William een fantastisch mens. We wensen zijn echtgenote Mirjam en hun dochter Devin en zoon Jens veel kracht voor de toekomst.
De uitvaart heeft op donderdag 25 februari in besloten kring plaatsgevonden.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 5 Zandloper
Afscheid Rene van Stokkem Door Jan van den Dool
Als iemand binnen de LO/S met Functioneel Leef- tijds Ontslag gaat (FLO of pensioen), heb ik vooraf altijd een praatje met de pensionado. Je neemt de carrière nog eens door, kijkt naar hoogte- en diep- tepunten en je bespreekt eventuele wensen bij het afscheid. Zo ook met Rene en hij had dat keurig voorbereid want zo is Rene: hij heeft zijn zaakjes altijd keurig voor elkaar. En ik kreeg dus een mooi lijstje met het overzicht van zijn carrière en alle plaatsingen. Op zich handig want soms is het wel eens diep graven, waar zat hij toen ook al weer of wanneer was dat.
“We beginnen in 1979. Ook bij Rene bleek dat Defensie in het verleden een goede reclame-campagne had via de TV-gids. In de tijd van voor het internet en de gouden Loekie werden schijnbaar vele adspirant militairen via de TV-gids geworven. Ik heb de laatste jaren al meerdere LO/Sporters gehad die via een advertentie in de TV-gids bij Defensie waren gekomen en zo dus ook Rene.
En ze hadden bij Werving & Selectie hele verstandige mensen. Rene kreeg voorlichting over de verschillende on- derdelen van de Landmacht, de wapens en dienstvakken. En Rene was toen al een sportief baasje en sportin- structeur leek hem wel wat. En wat zeiden nou die hele verstandige mensen: sport is alleen voor de uitblinkers en die selecteren we als je al vier jaar als onderofficier hebt gewerkt. En het bleek dat via de infanterie de kans toch wel het grootst was, dus Rene wilde naar de Infanterie en werd daar ook toegelaten.
De eerste jaren was je geplaatst bij het Opleidingscentrum Algemeen in Grave. In die tijd, de tijd van de dienst- plicht, kwamen daar ook topsporters op die hun dienstplicht moesten vervullen en zo kwam je o.a. topvoetballers tegen uit die tijd, zoals Mario Been, Gerald Vanenburg en Wim Kieft. Daarna was je PS bij 17 Painfbat, zoals je zelf zei ‘een heerlijke tijd’, nog geen last van verroosteren, arbeidstijdenwet, e.d. en gewoon lekker aan de bak met de kerels.
De sport bleef echter roepen. Je wilde die echte uitblinker zijn en dat was je, want je werd aangenomen voor de opleiding tot Sportinstructeur. In 1986 de opleiding in Ossendrecht en vervolgens kwamen er plaatsingen in Ede, Venlo, Weert, Amersfoort op de sportgroep, Weert, Amersfoort op de LO/Sportschool, nog een keer Weert en in het laatste jaar een reizende functie waarmee je door het hele land croste.
En dan hoor ik ook een aantal namen, waarvan er vele hier zijn, en ik zou kunnen vertellen met wie je op die plaatsen gewerkt hebt, maar dan zeg ik niet veel over de persoon Rene. En je wilt graag wat anekdotes vertellen die de persoon kenschetsen. Ik heb wel een indruk maar aangezien ik nooit direct met jou gewerkt heb, heb ik ook nog wat navraag gedaan. En als ik het anderen vraag, dan zeggen ze: ja Rene, da’s een fijn mens, daar kun je goed mee samenwerken, daar kun je mee lachen, die heeft mooie droge humor. Maar droge humor, daar kan ik geen voorbeeld van geven, daar moet je bij zijn. Dus nog even verder zoeken. Ik heb wat anekdotes gekre- gen, maar die komen uit de tweede hand en ik ben dus niet aansprakelijk voor de juistheid van de feiten.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 6 Zandloper
Vervolg Afscheid Rene van Stokkem
In zo’n gesprek met de jubilaris vraag ik ook altijd wat de mooiste periode was en wat de minste periode was. De minste periode had je niet. “Ik wilde heel graag naar de LO/Sportorganisatie, ik heb nooit spijt gehad en ik vind het een fantastische organisatie. Ik snap het niet als mensen, ook eigen personeel daar soms op zit te moppe- ren.” Zou een mooie afsluiting zijn van dit verhaal maar we gaan nog even door.
De mooiste periode vond je de Sportschool waar je veel collega’s hebt mogen opleiden, veel hebt gereisd en heerlijk aan het werk bent geweest met het klimmen. En dat klimmen is natuurlijk een rode draad in jouw carrière.
Je hebt ook je eigen outdoorbedrijf SO. En daar kwam een aardige anekdote. Op een bepaald moment had je een mooi project gedraaid en na afloop werden alle instruc- teurs betaald maar jij was er niet bij. De co- lega’s vragen er naar of jij niet betaald moest worden? Na enig aandringen kwam er uit dat jij je in natura zou laten betalen… Nou was het gelukkig een bedrijf in kinderartikelen en het hoge woord kwam er uit, jij werd opa en je wilde wat dingen voor jullie eerste klein- kind aanschaffen… en de LO/Sportgroep wist dat je voortaan Opa Rene zou zijn.
Je was ook 1 van de eerste Cordelet Rouges en je bent, en dat is uniek, tot aan je FLO actief gebleven als Kliminstructeur. Je collega -kliminstructeurs hebben daar afgelopen jaar terecht nog bij stilgestaan tijdens de laatste legalisatie. Het is ook een teken van een goede fysieke gesteldheid want het klimmen Wil Alards vraagt wel het e.e.a. en je gaat het denk ik ook gebruiken in de toekomst bij je eigen bedrijf of Nijssen Spooren- berg. Het klimmen heeft je ook nog een tijdelijke bevordering opgeleverd. Je bent tijdelijk kapitein geweest, weliswaar van de boot onder de pendule in Siedlinghausen, maar kapitein is kapitein.
En wie ik ook spreek: Rene is een gezelligheidsmens: tijdens de oefeningen ‘s avonds nog even wat drinken of met de sportgroep een uitje. En ik begrijp dat dat met de familie ook zo is, zeker met de carnaval. Ik heb begre- pen dat het een sport is om met je carnavalsclub in het nieuws te komen. Je hebt zelf aangegeven dat je nog geregeld met je broers Venray in gaat en ik heb ook gehoord dat je met je broers optreedt in Venray.
Ik maak me er dan ook geen zorgen om dat je achter de geraniums terecht komt. Je blijft aan het werk, je krijgt nog meer tijd voor de familie en je hebt natuurlijk ook het golfen nog, ook daar kun je heel wat uurtjes mee doorbrengen.
Als LO/Sportorganisatie gaan we een heel fijn mens kwijtraken. Een rustige man, met een droge humor en een prima werkinstelling. Als voorbeeld nog de laatste functie, na het sluiten van de KMS in Weert, waarmee je in je laatste jaar het Bureau Ondersteuning heel veel werk uit handen hebt genomen. We zullen je inzet gaan missen maar ik hoop je gezelligheid niet. Je hebt ongetwijfeld je contacten met een aantal collega’s en ik hoop je af en toe nog te zien bij een receptie of de Dienstvakdag.”
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 7 Zandloper
Stipnotering
Stafadjudant LO/Sport aooi Fred Jansen
”Zeggen waar het op staat”
Volgens de (online) woordenboeken staat ”zeggen waar het op staat” voor:
Iemand ongegeneerd de waarheid zeggen.
Onverbloemd spreken. Ongesuikerd je zegje doen.
Communicatie is meer dan spreken iets ”eruit flappen” betekenen en kan eerder met ”bot” geassocieerd worden. Communicatie zoals de mens dit kent, is natuurlijk een prachtige vorm die geen ander levend wezen Er vanuit gaande dat je met ”zeggen waar het op gegeven is. Maar communicatie kan ook tot enorme staat” een voorstander bent van een directe manier misverstanden, heftige ruzies en zelfs oorlogen lei- van spreken. Waar het om gaat is dat de boodschap den. Communicatie is dus iets wat meer vergt dan die je onomwonden over wilt brengen, ook daadwer- een rij woorden achter elkaar uitspreken of de oren kelijk aankomt. Daarvoor is een stukje mensenken- open zetten. Het gaat dus niet alleen om wat je nis en invoelen hoe iemand ergens op reageert, geen zegt, maar ook de manier waarop. De ontvanger overbodige luxe. kan iets immers interpreteren op de manier zoals hij/zij dit ervaart. Dit proces kan je zoveel als moge- Tot slot lijk beïnvloeden door de manier waarop je iets zegt. Communicatie zoals wij dat kennen is mooi, we kun- Eerlijk spreken heeft niets met bot zijn te maken. nen het alleen nog beter toepassen dan we tot op Zeggen waar het op staat is eerlijk zijn, maar heeft heden doen. Het typische is dat we er veel ruis mee niets te maken met bot gedrag. Dit wordt onterecht kunnen voorkomen, maar helaas beheersen we dat wel eens met elkaar gecombineerd. Als je dus vanuit nog niet goed genoeg. Duidelijk zijn heeft zijn voor- je eerlijkheid iets helder en duidelijk wilt uit spre- delen, maar rekening houden met de ontvanger is ken, is het altijd nog belangrijk dat je bedenkt hoe echt geen overbodige luxe als je in communicatie je het gaat zeggen. Primair reageren kan wel eens bent.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 8 Zandloper
De Pen Door Smi Brugt Bergsma
Aangezien Muuk de laatste tijd erg druk is ge- weest, heeft Paul mij gevraagd of ik “de Pen” van hem wou overnemen. Ik wist niet waar ik het dan over zou moeten hebben, maar ik heb
Paul laatst gesproken over mijn Elfstedentoch- ten en schaatsen in het algemeen. Omdat de winter in deze tijd weer over ons land heen waait leek mij dit wel een leuk idee. Ik heb
Sgt1 (Rene) van Oost gevraagd om mijn ver- haal op papier te zetten en hij stemde ook toe.
Veel plezier met het lezen.
Ik begin mijn verhaal over vroeger. Het schaatsen is er bij mij met de paplepel ingegoten. Als geboren en getogen Fries ben ik bij wijze van spreken geboren op het ijs. En dus veel geschaatst, wel op natuurijs. Smi Brugt Bergsma Het schaatsen op kunstijs vind ik maar niks, rondjes van 400mtr schaatsen. Op natuurijs met een frisse wind, mooie gebieden en grote rondes. Dat past mij beter. Studiebollen met een missie En dat wilde ik ook. Als jong kereltje ging ik vaak Daarom ook de liefde voor de Elfstedentocht. Mijn met mijn vader naar Giethoorn om toertochten te oom heeft de barre Elfstedentocht van 1963 gere- schaatsen. Prachtig vond ik dat. Naarmate ik ouder den. In die tijd kon je je een dag vóór de wedstrijd- werd, bleef ik toertochten schaatsen en begon ook dag nog inschrijven om deel te nemen aan de wed- de Elfstedentocht bij mij te knagen. Als geboren strijd. Zo ook mijn oom. Hij schreef zich laat in en Fries wil je toch de Elfstedentocht een keer meema- kon daardoor vroeg starten. Na een helse tocht, ken. waarbij er van de 10.000 startende schaatsers maar 69 zijn gefinisht, kwam hij als 35e over de streep. Na jarenlang ingeschreven te hebben gestaan, werd Sneeuwblind, bevroren ledematen en onderkoeld. Na ik in 1985 helaas niet ingeloot. In dat jaar was ik het afzetten van een aantal tenen heeft hij een jaar bezig met mijn opleiding op de KMS en kreeg welge- lang moeten revalideren. Maar hij heeft hem uitge- teld één dag om deel te nemen. Dat zag ik niet zit- reden. ten.
In 1986 leek hetzelfde te gebeuren. Ik was bezig met de opleiding op het OCLO met als docenten Her- man Woesthuis en Michel van Meurs. In het week- einde werd duidelijk dat de tocht op woensdag ver- reden zou worden. Op maandag zijn Jan Piet Bosma en ik direct op beide docenten afgestapt met de vraag of wij op woensdag vrijaf konden krijgen.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 9 Zandloper
Vervolg: De Pen
Natuurlijk kon dit. Echter, we hadden net die week een toetsweek. We kregen twee dagen vrijaf als we de toet- sen met een voldoende hadden afgerond. Na twee drukke studie dagen waarin de toetsen voldoende waren afge- rond, konden we ons opmaken voor de Tocht der Tochten. Op woensdag ochtend vroeg ben ik afgezet in Goutum en vanaf daar ben ik schaatsend en klunend over kleine slootjes in de richting van de Zwette gegaan. Hier kon ik aansluiten bij de meute en met de wind in de rug richting Sneek. Het was begonnen.
Zwartrijders In elke stad schaatste ik zo anoniem mogelijk met de meute mee om onopgemerkt langs elke stempelpost te komen. Tot na Bolsward. Tot mijn schrik zag ik dat men een fuik had gemaakt om zwartrijders eruit te vissen. Na een snelle analyse ben ik door mijn knieën, alsof ik mijn veters moest strikken, al glijdend door deze controlepost gegleden. Mensen riepen me wel na dat ik mijn stempelkaart moest laten zien, maar na een paar grote slagen kon ik in de grote meute mee richting Harlingen.
Wat ik me zeker nog kan herinneren is Bartlehiem. Ver voordat je kunt zien wat zich hier afspeelt, hoor je het geluid dat door de wind gedragen wordt. Honderden mensen staan je daar aan te moedigen. Je voelt de adrenali- ne, de vermoeidheid is weg. Een heerlijk gevoel. Na 11 uur ben ik op de Bonkevaart gefinisht. Een fantastische tocht en een herinnering om nooit te vergeten.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 10 Zandloper
Vervolg: De Pen
Met Anne en een dikke knie Helaas kon in 2011 de tocht niet doorgaan. Toch hebben Anne Bouma en ik hem geschaatst. Normaal train ik nooit voor dit soort evenementen, maar dit jaar leek het mij toch verstandig een paar kilometers te maken op het natuurijs. Op zondagmiddag ben ik naar Giethoorn gereden om even het gevoel te krijgen. Prachtig weer en mooi ijs, maar ineens klap ik voorover op het ijs. Mijn knie werd gelijk een keer zo dik. Fijn idee als je over 4 dagen de Elfstedentocht wilt rijden. Gelukkig had ik tijdens het schaatsen niet zo heel veel last, al- leen kon ik door het vocht mijn knie moeizaam buigen.
Dit heb ik geweten. Er moest tijdens de tocht veel gekluund worden. Elke keer met mijn handen mijn knie buigen om mijn schaatshoezen onder te doen. Lastig, maar nog niet zo lastig als onder de bruggetjes doorkruipen. Maar het belangrijkste was het resultaat, voor de derde keer (in 1997 was de tweede keer) weer volbracht en een er- varing rijker. De Elfstedentocht blijft voor mij een fantastische tocht met een mooie geschiedenis.
Hopelijk zal hij nog een keer geschaatst worden, al denk ik dat hij door de veranderende weersomstandigheden niet snel meer georganiseerd gaat worden. Dan maar de uitdaging op de Weissensee zoeken, mooi om in die om- geving 200 km te schaatsen. Misschien volgend jaar. Wie weet.
De Pen gaat naar.... Aan wie geef ik “de Pen” door? Aan mijn collega Jan Piet Bosma. Samen met Jan Piet heb ik de KMS en het OCLO doorlopen. Beide van Friese afkomst. Beide actief in het voetbal. Misschien kan Jan Piet iets leuks beschrijven wat hij heeft meegemaakt in die bewuste opleiding, als voetballer en/of als trainer.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 11 Zandloper
Waar zijn ze gebleven: Donald Berner
Door Paul Lindeboom
De redactie werd getrokken door een Facebookbericht over het naderen van
de allerlaatste kickbokswedstrijd van Donald Berner, een jaar of zeven, acht geleden
LO/Sportinstructeur op onder andere de Dumoulinkazerne en de KVOK.
Het interview dat Richard Wichhart toentertijd met Donald voor de Zandloper hield stond nog helder voor de geest, net als een aantal plezierige gesprekken die ik met hem voerde over sport in het algemeen. Waarbij het bijna altijd wel uitkwam op sportitems als doorzettings- en incasseringsvermogen en fysiek zware trainingen. Tijdens de hernieuwde contacten met Donald bleek het niet strikt noodzakelijk om zelfstandig een interview met Donald te houden, omdat er vanwege zijn afscheidswedstrijd een mooi interview in de Gooi- en Eemlander ver- scheen. Laten we die eerst maar eens lezen.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 12 Zandloper
Vervolg Donald Berner
HILVERSUM - Kickbokser Donald Berner (41) uit Bussum won in twintig jaar meer dan vijftig wed- strijden en veroverde nationale en mondiale titels. De voormalig voetballer van SDO knokt zondag tijdens het vechtsportgala in Hilversum zijn laatste partij. Hij snakt naar het eind.
Nog één keer winnen voor eigen publiek. Berner geeft het eerlijk toe: hij worstelt voor zijn laatste partij met te- genstrijdige gevoelens. Hij krijgt de kans voor eigen publiek de tegenstander die hem een paar maanden geleden versloeg een ’pak rammel’ te geven. Dan is het eindelijk klaar, na twintig jaar knokken, toewijding en doorzetten.
Hij won als middengewicht kickbokser 52 van zijn 72 wedstrijden, waaronder de wereldtitel in 2010. Het beeld van een onverschrokken knokker contrasteert met de vriendelijke verschijning die ontspannen nipt aan een kop thee, in zijn woning aan de rand van het centrum van Bussum.
Rustig “Ik ben een rustige jongen’’, vertelt hij. Liefde voor de sport hield hem in de ring. Alleen, in de aanloop naar zijn laatste wedstrijd steekt onzekerheid de kop op. Wat als het niet lukt? Die vraag maakt zijn af- scheidspartij tot de moeilijkste in zijn loopbaan. Hij voelt zich niet meer onoverwinnelijk, zoals in het verleden. ,,Toch gaan de oogkleppen op: ik wil die laatste partij koste wat het kost winnen.’’
Berner vergelijkt kickboksen met het leven zelf. ,,Niemand gaat zonder kleerscheuren door het le- ven. Je krijgt teleurstellingen en tegenslagen te ver- werken. Ga je bij de pakken neerzitten en de hand- doek in de ring gooien? Of, incasseer je, bijt je op je tanden en krabbel je weer op? Om het beste uit je- zelf te halen. Kickboksen is een harde leerschool.’’
Klappen Berner, die bij Van Hellemond Sport traint, groeide op in de Hilversumse Meent. Hij zat op het Vitus Col- lege en later het Goois Lyceum. De kickbokser voet- balde in die tijd bij SDO. Hij bereikte als tiener het eerste elftal, destijds onder leiding van Ronald Heer- schop. Waarom de switch naar kickboksen? Zelfver- dediging, zegt Berner. ,,In de tweede klas van de middelbare school kreeg ik het aan de stok met ou- dere jongens. Ik kreeg klappen, op mijn neus en oog. Dat overkomt me in de toekomst niet meer, dacht ik.’’
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 13 Zandloper
Vervolg Donald Berner
Berner meldde zich aan bij sportschool Verhoef in Huizen. Hij stapte later over naar Mejiro Gym in Amsterdam en sparde met bekende vechtsporters als Remy Bonjasky en Peter Aerts. ,,Soms zat ik op zondag bij SDO in de kleedkamer met dikke schenen, van een kickbokspartij een dag eerder. Dan wil je liever niet het veld in. Ik stond rechtsbuiten. Naar mijn idee kreeg ik te weinig aanvoer; ik kon niet laten zien wat ik in mijn mars had. Met kick- boksen wel. De eerste keer dat ik een tik kreeg, dacht ik: wauw, die doet pijn. Even slikken en weer doorgaan. Iedere partij krijg je klappen, de tegenstander wil je een kopje kleiner maken. Je lichaam doet pijn. Meer niet.’’
Talent Zijn moeder vond het helemaal niks. ,,Stop je nu?’’ vroeg ze na elke wedstrijd. Maar Berner merkte vanaf dag één: ik heb talent. Het gaat om techniek, tactiek, uithoudingsvermogen, psychologie, zelfbeheersing en doorzet- ten. In combinatie met adrenaline, spanning en zenuwen. ,,Opstaan als je neergaat. Doorgaan. Klappen absorbe- ren en ontwijken. Alles aan de kant zetten om in de ring de sterkste te zijn. Iemand knock-out slaan voelt dan als de beloning.’’
Berner behoorde bij zijn bond tot de internationale subtop. In plaats van lucratieve gevechten in Japan, zoals Bonjasky deed, heeft hij altijd gewerkt. Als ’gastheer’ bij café De Doelen, klantmanager en leraar lichamelijk op- voeding op de middelbare school. Berner: ,,Slechts voor een aantal kickboksers is het weggelegd van de sport te leven. Een goed management en wedstrijden op het juiste moment winnen, zijn cruciaal. Dat laatste lukte mij niet.’’
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 14 Zandloper
Vervolg Donald Berner
Groeiend Toch, hij voelt zich dankzij de sport een rijk mens. Vol rust, zelfvertrouwen en zelfbeheersing. “De sport had een negatief imago, door allemaal criminelen uit de Amsterdamse onderwereld die kickboksten’’, meldt Berner.
,,Dat beeld bestaat alleen nog bij mensen die de afgelopen tien jaar in een grot hebben geleefd. Het kickboksen is een van de snelst groeiende sporten in Nederland. Op recreatief vlak, de techniek- en cardiotrainingen. Wed- strijden zijn voor een klein gedeelte weggelegd. Kickboksers moeten goed begeleid worden, door gecertificeerde trainers en erkende sportscholen. Dat zorgt voor een verbetering van het imago. NOC NSF helpt de sport beter op poten te zetten. Positieve ontwikkeling, want ik sluit niet uit dat het ooit een olympische sport wordt.’’
Dat maakt Berner niet meer mee. Hij gaat na zijn laatste partij aan de slag bij Van Hellemond Sport in Naarden en Hilversum. Om als kickbokstrainer zijn kennis over te dragen aan talentrijke vechters, als een ambassadeur van de sport."
Nou, geen onaardig interview... Had ik waarschijnlijk niet veel beter gedaan. Jullie zijn natuurlijk wel nieuwsgie- rig geworden naar het verloop van Donald’s laatste wedstrijd. Daar hebben we een 12 minuten durende video van, met eerst beelden van de warming-up in de kleedkamer. De wedstrijd zelf begint vanaf de negende minuut. De film is helaas slechts te bekijken als je een Facebookaccount hebt. (Via www.fitforaction.nl kunt u dit filmpje bekijken)
De wedstrijd verliep dus niet goed voor Donald en was een zuur afscheid voor een sportman met zo’n indrukwek- kende erelijst. (Doet denken aan de afscheidswedstrijd van Cruijff tegen Bayern München in 1978 (die eindigde in 0-8), Duitse voetballers blijken net zo genadeloos als kickboksers…) Maar hoe gaat het begin februari met Do- nald?
“Nu twee maanden na mijn wedstrijd ben ik nog herstellende. Het gaat goed met mijn arm. Ik kan er nog niet op steunen maar ik voel ‘m met de dag sterker worden. Na mijn wedstrijd 6 december ben ik de volgende dag ge- woon aan het werk gegaan bij de sportschool van Hellemond Sport in Naarden. Mijn werkzaamheden daar zijn; kickbokslessen, fitnessbegeleiding, bootcamp en privé trainingen. Ja, als je niet kan leven van de sport zul je moeten werken. Daar ligt volgens mij ook het verschil tussen de wereldtop en de subtop. Ik heb altijd gewerkt naast mijn kickbokscarrière.
Nu kan ik me volledig richten op kennisoverdracht, zelf fit blijven en eventueel wat betekenen in de regulatie van vechtsporten in Nederland. Ik ben een van de kickboksers die het LMA diploma, Leraar Martial Arts, heeft mogen ontvangen na jarenlange verdiensten in de sport. Dit diploma is twee jaar geleden in het leven geroepen om zichtbaar te maken wie nu de goede trainers kickboksen zijn op het praktijk -, maatschappelijk - en theoretisch vlak.
Een nieuw leven, een nieuwe start lijkt het wel. Ik heb er heel veel zin in. En wie weet klopt er binnenkort een talent aan die door mij getraind wil worden om de wereld te veroveren. Dat zou ik echt super vinden.”
Eveneens via www.fitforaction is het interview van Richard Wichhart gehouden in 2007 nog eens terug lezen.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 15 Zandloper
Afscheidspeech William Frieling
“Als je mensen een schip wilt laten bouwen,
moet je ze leren naar de zee te verlangen”
Beste Mirjam, Devin, Jens en Claudia, ouders, familie, vrienden en collega’s van William.
Als directe collega van William kreeg ik het voorrecht om enkele jaren met hem te werken. Dit was een unieke ervaring. Het onverwachte overlijden kwam dan ook als een enorme schok. Nu is aan mij, namens al die collega’s, de droevige taak afscheid van hem te nemen.
Een van de wijsheden van William luidde: “Als je mensen een schip wilt laten bouwen, moet je ze leren naar de zee te verlangen. Anders komt het schip nooit af!”
Dit was geen wijsheid, maar daar had hij gelijk in. William was dan ook de man, die over die eindeloze zee, de stip op de horizon kon zetten. Hij duwde de mensen zelfs naar de zee, om maar vooruitgang te boeken. Soms met tegenslagen, maar altijd vastberaden en loyaal naar het bedrijf toe.
Hij koos daarvoor niet altijd de makkelijkste weg, maar wel een weg waarin hij geloofde. Daarvoor zocht hij part- ners in crime, die samen met hem op de barricades klommen om maar vooruitgang te boeken.
Zijn visionaire blik was uniek, waardoor hij ver vooruitliep op zaken. Maar tevens was deze visionaire blik soms zijn valkuil, en voor sommigen was hij dan ook onnavolgbaar.
Voor velen was hij onze leermeester, onze mentor en onze coach. Steevast wilde hij iedereen de kneepjes van het vak leren en beter maken.
Zijn gedrevenheid was ongekend: Al gaf je William een vaag idee, de volgende ochtend zat je mailbox vol met stukken die hij de avond te voren had uitgewerkt.
Voor de vakantie die gepland stond voor september dit jaar… Tsja, daar lag zelfs het draaiboek al voor klaar. Altijd ten diensten van anderen. Altijd kon het beter, maar altijd ten diensten van de mens.
In een mail van twee maanden terug schreef William dat hij, nadat hij een dagje in het Militair Hospitaal had doorgebracht voor onderzoeken, had besloten om in februari onder het mes te gaan. Eerst het rechterbeen corri- geren, vier maanden herstel, dan vakantie en aan het einde van het jaar of begin volgend jaar het andere been. Hij sloot af met de woorden: “Een mooie manier om goed de dienst te verlaten en te wennen aan het pensioen (WAP)”.
Niemand, maar dan ook niemand van ons had kunnen vermoeden dat zijn leven zo snel ten einde zou komen. Wat een troost mag zijn, is dat wij vandaag geen afscheid nemen van een gedreven en dienstbare collega, maar vooral van een goed mens.
Zoals William wel eens zei: “Je gaat het pas zien, als je het door hebt!”. De vraag is of wij het ooit zullen zien, of ooit zullen doorhebben…
Ik weet dat ik spreek uit naam van, al diegene die het voorrecht hebben gehad om met William te werken. En ik ben er zeker van dat hij verder leeft in onze herinneringen, en hem ontzettend dankbaar zijn voor datgene wat hij ons heeft gebracht: passie en bevlogenheid, visie en wijsheid.
William, we zullen je missen.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 16 Zandloper
De CLAS-Bokaal
Markante Mensen Memorabele Momenten Door: Paul Lindeboom i.s.m. Frans Bultink
In de jaren 1985 en 1986 ontstaat er behoefte voor een vernieuwing. De wens van een com- petitie tussen eenheden tijdens de kampioen- schappen met als eindresultaat voor de win- naar de KL-Cup.
Kap b.d. Ad Sorber is in 1986, samen met zijn creatieve adjudant Jan van het Hof, de grond- legger van de KL-sportcompetitie geweest, zo- als deze nu nog gehanteerd wordt binnen de Sportcommissie KL. Vanaf het begin was de opzet en uitvoering van de KL-Sportcompetitie een groot succes.
De noodklok van Ad Derksen René de Jager Frans Bultink In de Zandloper van 1995, editie ok- Op 8 januari ontmoet ik in de gezellige tober, luidt de koffiecorner van de LO/Sportgroep aftreden- Oranjekazerne René de Jager en Frans Bultink, de secre- taris een belangrijk koppel in de Sportcom- ontstaansgeschiedenis van de jaarlijks missie KL, aoo Ad in oktober uit te reiken CLAS-Bokaal. Derksen, Een duo met een ‘good cop/bad cop’ uitstraling: de nood- klok. Zeer Frans de fanatieke pittbull terriër, René de wat sterke te- ruggang stillere maar noeste werker. in deelna- Deze twee-eenheid was voor een groot deel me van eenheden, verantwoordelijk voor het format mede waarom er tijdens de wedstrijden van de door de reorgani- Sportkalender nu nog zo fanatiek strijd geleverd satie van wordt: het winnen van de Cup met de grote Oren. de Land- macht (lees: af- Vage contouren van een Grote Prijs worden schaffing Ad Derksen zichtbaar dienst- In de loop van 1958 is de in 1952 opgerichte plicht) en Sportcommissie aan de slag gegaan met het or- deelname ganiseren van enkelvoudige KL-Kampioen- aan VN- schappen. operaties.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 17 Zandloper
Vervolg: De CLAS-Bokaal
Ad vreest het overeind kunnen houden van redelijk bezette NMK’s en oppert zelfs een com- Na een reorganisatie van de District Bureaus petitie met de douane, PTT (nu KPN, toen nog kreeg ik een burger medewerker toegewezen. een overheidsinstantie), Brandweer en Politie Hij wilde wel komen maar zou dan pas na en wenst zijn opvolger Frans Bultink heel veel 09.00 uur komen en voor 16.00 uur naar huis sterkte en succes toe. gaan. Ik dacht: beter iets dan niets. Totdat ik bij de derde keer een leeg bureau aantrof om- Frans zal vijf jaar lang in een roerige periode dat betrokkene niet kwam opdagen.” het bewind van de Sportcommissie voeren en weet de neergang, mede door ondersteuning Een frisse Bultinkwind van de laatste dienstplichtige ‘schrijver’ Arjen Frans kwam er al snel achter dat de kampioen- van Veen en later sgt1 René de Jager, een halt schappen slecht bezocht werden en sfeerloos toe te roepen. Sterker, de competitie vanaf de waren. Er moest iets gebeuren en stapte met Sportkalender verdient credo’s als “van bijna zijn ideeën naar de commandant LO/ dood naar springlevend” en “van oubollig naar Sportorganisatie, de Lkol. Wil Maaswinkel. Zijn eigentijds”. ideeën waren:
a. De verouderde roze-blauwe posters ver- vangen door eigentijdse posters, die gemaakt werden van foto´s van het kampioenschap. Hierdoor kon men op afstand al zien om welk kampioenschap het ging en werden deelnemers op de foto´s herkend, waardoor er meer over gesproken werd. Dankzij de afdeling Grafische Vormgeving in Den Haag werden de posters “gratis” gerealiseerd.
K..burgers Dat de wederopstanding niet vanzelf ging be- wijst deze anekdote van Frans: “Ik kreeg nadat Arjen afgezwaaid was geen vaste opvolger meer. Wel een tijdje als ondersteuning een burger medewerker via een re-integratie pro- gramma. Hij kon omgaan met computers...
Op de meldingsdag kreeg ik na de koffiepauze het verzoek van de dames van het Facilitair Bedrijf of ik ervoor kon zorgen dat de persoon in kwestie er wat frisser en netter kon bijlopen. Hij stonk en had eerder werkkleren aan dan b. Meedoen aan een kampioenschap moest representatieve kleding op Staf niveau. Ook makkelijker worden. Geen ellenlange selectie merkte ik al snel dat hij meer handelde in com- procedures maar gelijk mee mogen doen aan puters dan om kon gaan met Word, Excel en het kampioenschap. Hierdoor kreeg je gelijk Access. Dus liet ik hem zoveel mogelijk werk een groter deelnemersveld. Maar wat belangrij- verrichten buiten het bureau. Na een week ver- ker was, was de sfeer tijdens de kampioen- telde hij mij dat hij een huis had in Tsjechië en schappen. (Door de invoering van de laag- dat hij bezig was met een tweede huis. Reden drempelige regels kwamen er bij het NMK Vol- voor mij om deze persoon de deur te wijzen, leybal (i.p.v. totaal 16 teams het jaar daar- ondanks dat ik wist dat ik weer zonder onder- voor) 48 heren teams en 16 dames teams in steuning zou zitten. actie.)
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 18 Zandloper
Vervolg: De CLAS-Bokaal c. De kampioenschappen moesten qua lo- Bij het tonen van de KL-cup zei de BLS dat die catie tot de verbeelding spreken. In de Kuip of niet voldeed en dus moest er een nieuwe ko- Arena voetballen is wat anders dan bij een men. De insteek was dat de BLS per helikopter amateurclubje. Er werd gezocht naar nieuwe zou landen op het voetbalveld van de Johannes locaties voor de kampioenschappen met een Postkazerne omdat daar het laatste kampioen- grotere uitstraling. (Het KL Voetbal verhuisde schap uit de competitie werd gehouden. van Wezep naar de velden van VVOG (en breidde vanwege het succes later ook nog uit met de velden van buurman Zwart Wit ’63) in Helaas liep dat KL Parcours Militair kampioen- Harderwijk. Het NMK Mountainbike verhuisde schap nogal uit en aangezien je alleen op het naar het zowel technische als zware parcours slotobject bij de hindernisbaan wat kon zien rondom de Leemkûle in Wezep. De Survival was er weinig te beleven voor de BLS. De Ltgen werd verplaatst naar de nabijheid van ‘top of Couzy nam het sportief op maar deed wel een the bill’ Beltrum (in Eibergen). En Rugby werd verzoek om een gecontroleerd kampioenschap en wordt nog steeds gehouden op het Natio- als laatste te nemen. naal Rugbycentrum in Amsterdam.) Reden voor de Sportcommissie KL om het KL d. Een nauwere samenwerking tussen de Kampioenschap cross-estafette als laatste te LO/Sportgroepen en de Sportcommissie KL. Hierdoor werden er gedachten uitgewisseld om organiseren. Naast een gecontroleerd kampi- te komen tot een hoger niveau. Door deze con- oenschap waren er ook de voordelen dat er een structie ontstond er op een prettige wijze een groter deelnemersveld te bewonderen was met soort van kwaliteitscontrole. Na afloop werden diverse leeftijdscategorieën en een damesveld de kampioenschappen geëvalueerd. en het veel spanning had omdat de laatste punten konden worden binnengehaald. De totstandkoming van de huidige CLAS- Bokaal Na de zoveelste reorganisatie werd de bena- Lkol Wil Maaswinkel zag het wel zitten en gaf ming BLS omgevormd tot CLAS en werd de BLS Frans de vrije ruimte om aan de slag te gaan. -Trofee gewijzigd in CLAS-Bokaal. Een prijs die Na een eerste volledig jaar in nieuwe stijl bleek een jaar lang een gewild object is en die alom de deelname op jaarbasis verdubbeld te zijn. Toch vond Frans dat er nog iets ontbrak aan de prestige en bewondering oogst. Ook in 2016 Sportcompetitie. Wat zou het mooi zijn als één gaan we er weer voor… keer per jaar de Bevelhebber der Landstrijd- krachten aanwezig zou zijn bij een kampioen- schap. Het idee werd snel gerealiseerd door de Nader: Frans Bultink schreef over zijn KL-cup om te dopen tot BLS-trofee. ‘regeerperiode’ een leuk maar lijvig epistel. Ben
je geïnteresseerd in de hectiek, stress en pro- Dit betekende wel dat er toestemming moest zijn van de BLS zelf. Dus werden er gesprekken blematiek van de Sportcommissie in die tijd, gevoerd met zijn adjudant. kijk dan op www.fitforaction.nl.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 19 Zandloper
LO/Sport kort
Sportcommissie bevorderd
De eerste 'opdracht' die Jan van den Dool aan zijn een minuut daarvoor bevorderde elnt Roel Hessing gaf:
"je plaatsvervanger René de Jager bevorderen tot adjudant". En zo kon op maandag 29 ja- nuari de voltallige Sportcommissie bevorderd worden. Getuige de foto wordt dat samen een lekker stel.
Volleybalvacature opgevuld
Voor de functie van chef d'equipe waren twee
belangstellenden, waaruit de BIMS David God-
daer als meest geschikte gekozen heeft. Met
ingang van 1 januari zal hij de functie gaan
vervullen, precies dezelfde datum als waarop
David Cdt LO/Sportgroep GMK in Stroe zal
gaan worden, de sportgroep waar hij zijn
carrière als LO/Sportinstructeur begon.
Eerder op deze website was er vanuit de De functie van chef d'equipe ligt in het verleng- BIMS een oproep voor twee vacatures bij de van zijn rol als manager van de Landmacht de Dames Volleybal Equipe: een assistent- Volleybalteams, dus hij kent het klappen van trainer en een chef d'equipe. De laatste de zweep. betrof de functie van Johan Bouman, die per 1 februari met FLO gaat.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 20 Zandloper
GOAL
Markante Mensen Memorabele Momenten Door: Paul Lindeboom i.s.m. Rob Zimmermann
We gaan terug naar de jaren ’90. De Landmacht van MISOC, MISOC2000 en Prometheus telkens ver- gaat bedrijfsmatiger werken en eist van haar dedigd en opnieuw bewezen worden. GOAL heeft al die stormen telkens weer weten te doorstaan, staat eenheden een hoge mate van professionaliteit als al een vijftal jaren op de lijst om uit te faseren, maar zij volledig zelfstandig het beheer gaat krijgen staat nog steeds fier overeind. over de vele miljoenen guldens. Ook de LO/ Sportorganisatie wil een Resultaat Verantwoor- delijke Eenheid worden en zelfstandig kunnen bepalen waar het geld aan uitgegeven wordt. Een van de voorwaarden is o.a. het oprichten van een eigen Controllerorganisatie, het beschrijven van de Administratieve Organisatie en goed inzicht bieden in de activiteiten en de daadwerkelijke kosten. Wat kost bijvoorbeeld een product als
GVA, RotsKlimmen/Werken op Hoogte of een Hoe het begon LO/Sportinstructeur. Om dit inzichtelijk te ma- Bij de oprichting van de controllersorganisatie in ken, wordt het programma GOAL opgericht. 1994, besloot de toenmalig C-LO/Sportorganisatie, lkol Jan Jaap de Groot, intern iemand te kiezen als Strijd tegen COKL eerste controller. Het werd Rob Zimmermann, die Dat was in eerste instantie en doorn in het oog van als C-LO/Sportrayon NB-West al een aantal jaren COKL. Zij waren namelijk bezig met het bouwen van bedrijfsinformatie verzamelde over de activiteiten in een computerprogramma voor alle OCa. Rob Zimmer- zijn rayon. Dat gebeurde toen nog erg amateuris- mann (de eerste Hfd Control): “We hebben behoorlijk tisch middels een handgeschreven maandrapportage moeten knokken bij COKL/OTCo om GOAL geaccep- (zie afbeelding), maar dit concept zou later ook nog teerd te krijgen, want we moesten aanhaken bij MISOC in GOAL zichtbaar zijn. In 1995 werd deze rapporta- (Management Systeem Opleidings Centra), een kindje ge middels een Excel-document over alle LO/ van Dirk Groenendaal, die toen Controller COKL/OTCo Sportgroepen uitgerold, een eerste voorzichtig begin was.” Die applicatie was volgens Wil Maaswinkel (C- van automatisering, toen nog niet meer dan docu- LO/Sport) niet geschikt. “MISOC gaf voor de LO/ menten samenvoegen. Het draagvlak voor deze rap- Sportorganisatie, die geen OC was maar een Bijzonde- portages was niet erg hoog binnen de LO/Sport en re Organisatie Eenheid (BOE), weinig mogelijkheden te de betrouwbaarheid van de informatie was soms sturen! Bij mij en in de staf was er een grote behoefte twijfelachtig. Dat ontlokte Rob de kreet “als iedereen om de inzet van instructeurs (waarvan we er door re- de boel evenveel belazert, dan hebben we toch vol- ducties minder hadden), daar te doen waar activiteiten doende vergelijkingsmateriaal om (een beetje) te plaatsvonden die het meest waardevol voor de KL wa- kunnen sturen”. Na enige tijd ervaring te hebben ren! Informatie over: wat is er gepland voor wie opgedaan met deze rapportage ontstond de behoef- (planning), wat is er gerealiseerd met welk resultaat te om naast informatie over instructeurbelasting ook (realiseren), komt dat in de buurt van wat we wilden inzicht te krijgen in de output. Ook de regio’s en de (evalueren). GOAL moest daar een beeld van geven, stafafdelingen werden onderwerp van kritische toet- zodat we doelmatig en doelgericht konden sturen.” sing. Inmiddels was kap Frank Kist vanuit de artille- Toen, en ook in latere jaren, moest GOAL ten faveure rie geland (aug 1995) als bedrijfsvoeringsman
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 21 Zandloper
Vervolg: GOAL
GOAL vanaf 1997 Het programma GOAL kende in de beginjaren ook intern veel weerstand. De oudere garde vond de planning op een whiteboard of gewoon ‘op een bier- erviltje’ vele malen makkelijker en voor hen was het (voor die tijd) geavanceerde computerprogramma een regelrechte cultuurshock. Gek genoeg waren, toch ook niet direct jonkies, planners als Joop Klin- kenberg, Feike Greidanus, Jan Hermans en Jacco van de Burg wel helemaal weg van GOAL. Gelukkig stond dus niet iedereen met de hakken in het zand.
Projectleider Frank Kist maakte het complete proces van het bouwen van GOAL van zeer nabij mee en hem spreek ik vrijdagmiddag 29 januari in zijn woonplaats Kampen bijna 20 jaar na dato over zijn herinneringen aan deze roerige periode. Frank was toen al een behoorlijk goeie tennisser en scoorde veelvuldig top-3 bij het NMK Tennis. Is te- genwoordig ‘een paar kilo te zwaar’ maar al wel ge- richt op het nieuwe tennisseizoen en 6-7 jaar lang voorzitter van de Wilhelmina Gymvereniging. Liefst
binnen de sectie controller en aan hem de schone taak om samen met o.a. een stagiair, Bernard van Aalst, verder te bouwen aan de rapportages.
Bouwbudgetten Dat deze managementinformatie ook door het hoge- re niveau werd gewaardeerd, werd later zichtbaar in het behalen van het certificaat Zelfbeheer en de toe- stemming (en de bijbehorende budgetten) van COKL om de rapportages in een professionele omgeving te bouwen. Dat bood ook de mogelijkheid om een plan- ningsmodule aan het systeem toe te voegen. De naam GOAL (Geautomatiseerde Ondersteuning Acti- Frank Kist viteiten LO/Sport) was geboren. Frank Kist werd projectleider en samen met externe deskundigen 450 leden, met als ‘uithangbord’ Acrogym en een wist hij het project GOAL in goede banen te leiden. team van Wilhelmina heeft zich recent gekwalifi- Helaas heeft Frank dit project niet helemaal af kun- ceerd voor de WK in China, maart 2016. Twee van nen maken omdat hij vanwege het rigide bevorde- Frank’s drie dochters beoefenen deze sport en de ringsbeleid binnen defensie voor een succesvolle middelste neemt in februari deel aan een World Cup carrière buiten de poorten van de kazerne heeft ge- wedstrijd in België. Frank paste met zijn sportieve kozen, maar de basis is wel gelegd. attitude dus prima bij de LO/Sportorganisatie.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 22 Zandloper
Vervolg: GOAL
Interview met Frank Kist groepen ook zoveel mogelijk nut van het programma te kunnen bieden (bijv. het bouwen van GOAL Out- Frank, had je al eerder ervaring opgedaan met zo’n put, voor de diploma’s en certificaten), werden er grootschalig project? veel tijdelijke werkgroepen opgericht op lokaal ni- Voordat ik bij de LO/Sport kwam, had ik een post- veau.” HBO opleiding gevolgd en gebruikte de omvorming naar een RVE bij het AOC in ‘t Harde, waar later het Hoe makkelijk/moeilijk was het om de gewenste in- OCVust uit ontstond, als afstudeeropdracht. Aange- zien LO/Sport dezelfde richting op wilde, ondanks dat formatie per laag (sportgroep, regio, staf) in kaart te het geen OC was, kwam mijn ervaring goed uit.” brengen?
Wat voor soort informatievoorziening was er vooraf “Op dat moment was er links en rechts heel veel, al? maar dat kon je niet heel makkelijk naast elkaar leg- “Lokaal werd er op sommige sportgroepen wel wat gen om er 1 beeld van te maken. Per District (nu: gedaan als er iemand handig was met een computer, Regio’s) waren er best verschillen, en de dynamiek maar op andere plekken ook weer helemaal niet, en van een sportgroep op de Knobbel met 2 instructeurs op Stafniveau was er wel inzicht, maar te amateuris- tisch en bestonden er twijfels over de juistheid van was wezenlijk anders dan de RVS met veel instruc- de cijfers. teurs en parate en opleidingseenheden. Ik ben in die tijd heel veel de boer op geweest om bij Bij MISOC hadden ze een heel bouwteam, bij ons de sportgroepen duidelijk te maken dat het veel posi- was het in die zin misschien wel een beetje knutselig tieve zaken in zich had om deze cijfers inzichtelijk te kunnen maken.” met slechts 1 programmeur, Bernard van Aalst.”
Wie maakten er allemaal deel uit van het Hoe waren je contacten en eerste ervaringen met projectteam? programmeur Bernard van Aalst?
Frans Vincent vanuit COKL, Arthur Vaessen en Jacco “Het was makkelijk werken omdat we een heel kort van de Burgh vanuit LO/Sport en Bernard van Aalst lijntje naar elkaar hadden. We maakten niet, zoals in was de programmeur. Een stagiair, die later ook nog de IT wereld gebruikelijk, een Technisch Ontwerp wat ingehuurd werd. naar een programmeursafdeling gaat waar je nauwe- Om de informatie boven water te halen om de sport- lijks contact mee had, maar gaf het direct aan Ber- nard door. En zelf ging hij ook veel naar de sport- groepen. Was een prettige vent, helemaal niet nerdy- achtig zoals je veel ziet bij programmeurs.”
Hoe werd je op de sportgroepen onthaald als je daar was om informatie in te winnen, voortgangsrapporta- ges te melden of presentaties te houden over de gro- te op komst zijnde wijziging?
“Dat was wisselend. In het begin ook wel met enige argwaan. Maar werd toch wel duidelijk dat wij hen niet wilden controleren, maar helpen om e.e.a. in- zichtelijk te maken. Was daar heel transparant in, had niks te verbergen. Een commandant van een LO/ Sportgroep moest zichzelf toch ook gaan zien als een ondernemer. Maar er waren ook veel digibeten die niet stonden te trappelen om achter de computer te kruipen.”
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 23 Zandloper
Vervolg: GOAL
Positief en onderscheidend ken gebleven bij het testen van de nieuwe toepassin- Na een hectische periode bewees GOAL zich al snel. gen in samenwerking met bureau Bedrijfsvoering in In de eerstvolgende reorganisatie kon door de rap- Amersfoort. portages uit GOAL aangetoond worden dat de bezet- Toen het nieuwe GOAL programma klaar was heb ik tingsgraad bij de LO/Sportorganisatie behoorlijk hoog in 2005 een gebruikerscursus gegeven in Amersfoort was. In tegenstelling tot de echte OC’n van COKL, die voor de planners. Heb hiervan nog een diploma van inkrompen, kreeg de OTAS van LO/Sport een uitbrei- C-LO/Sportschool dat ik heb deelgenomen aan deze ding van arbeidsplaatsen. cursus terwijl ik hem zelf heb gegeven.”
GOAL was uiteraard na die beginfase niet foutloos. Toekomstperspectief Met latere inzet van programmeur Sidney Linkers GOAL bewees zich steeds meer in de daaropvolgende werd GOAL sterk verbeterd en werd het in 2005 via jaren en werd ook in gebruik genomen door de sport- de browser van Internet Explorer een netwerkappli- groepen van de KLu en bij de KMA. Vanwege de regi- catie. Piet Paul over de periode van 2001 t/m 2005: stratie van de Defensie Conditie Proef kwamen daar “In 2001 werkte ik op de Regio en kreeg de productie de KMAR en Marine ook nog bij. GOAL staat sinds erbij omdat Marcel Wiegmink naar de KMAR verhuis- 2011 op de lijst van applicaties die moeten uitfaseren de. Met IKZ en Productiemanagement onder de oksel ten gunste van de O&T-tooling. Zo’n actie klinkt be- ging ik de LO/Sportgroepen langs en kwam er al snel kend vanuit de intro van dit artikel, maar anno 2016 achter dat een aantal formules uit GOAL niet juist is GOAL nog steeds in bedrijf. Of dat tijdens het 50- werden uitgevoerd en dus ook niet de juiste gege- jarig bestaan van de LO/Sportorganisatie nog steeds vens werden opgehoest. Dit was volgens mij het sein zal zijn? om GOAL in de revisie te stoppen en ik ben betrok-
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 24 Zandloper
Afscheids(toernooi) Johan Bouman
Door: Paul Lindeboom i.s.m. Marco Fekkes
Er zijn niet zoveel militairen die een dag te fluiten en hem veel plezier te wensen op zijn laat- voor hun FLO-receptie nog actief deel kunnen ste werkdag. Kortom, het was een drukke dag. Niet alleen in het veld om de medespelers te voorzien nemen aan een intensief sportevenement. van een set-up maar ook zeker “kletsen“ met al die Ruim de 57 jaar gepasseerd flikte Johan Bou- collega’s die even langs kwamen. man dat nog met een deelname aan het NMK Volleybal 2016 in Zutphen. De poule fase verliep soepel en zowaar ging Johan steeds beter spelen op zijn oude dag. Blijven bewe- In het dagelijks leven is Johan overigens ook nog gen tussen de wedstrijden. Rekoefeningen doen in steeds behoorlijk actief en speelt hij elke week bij de hoek van de zaal om het lijf aan de gang te hou- zijn eigen volleybalvereniging in Harderwijk. Tussen den. Dat lukte prima want de fase afval verliep ook vooral heel veel jonkies speelt hij nog steeds op een naar wens. De finale OTCMAN versus B&Tco was een redelijk niveau in de tweede klasse en is nog lang mooie afsluiting van het toernooi. Het B&Tco trok niet afgedaald naar het niveau van camping- of be- verdiend aan het langste eind. Een mooie sportdag jaardenvolleybal. en ook een mooie militaire sportcarrière kwam zo tot een eind." Wereldkampioen Over niveau gesproken, je zou bijna vergeten dat mede door de bezielende inspiratie van Johan als chef d'equipe en zijn scherpe analytische vermogen (en natuurlijk Hans Verstappen als trainer/coach) het militaire dames volleybalteam in 2002 wereld- kampioen werd in Constanza, Roemenië.
Op woensdag 17 februari ging het dikke militaire volleybalboek dan toch echt sluiten. In het team van OTCMAN werd Johan o.a. bijgestaan door Marco Fekkes, die door toedoen van Johan zijn eerste stap- pen in het militaire volleybal zette ten tijde van hun gezamenlijke plaatsing bij de LO/Sportgroep Krom- houtkazerne, waar Johan toentertijd planner was. Marco doet hieronder kort verslag van hun geza- menlijk laatste wedstrijden.
De laatste wedstrijden Marco: "Het zal je laatste werkdag maar zijn. Deel- nemen aan het KL kampioenschap volleybal en tweede worden. Zo zag de dag van Kap Johan Bou- man eruit.
Het werd door veel collega’s benoemd gister in sporthal in Zutphen: “Nog een keer Johan”. Zelfs in het veld toen Johan de allereerste service speelde, was de scheidsrechter niet te beroerd de service af
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 25 Zandloper
Interview met Hans van Leeuwen
Hoe is het (op hoofdlijnen) met jouw herstel Ik hoorde op het afscheid van Bart Haggeman gegaan vanaf het moment dat je bovenop de dat je inmiddels al weer 5km kunt hardlopen? Alp d’Huez stond met je Sensa-racefiets? Dat is een relatief korte afstand voor jou, ge- zien je hardloopverleden. Welke mooie herin- Hans: “Dat moment, toen ik de Alpe d' Huez opreed neringen heb jij nog over je (halve) mara- (juni 2012), was iets meer dan een jaar nadat ik thons? werd opgenomen in het UMC. Er werd mij door de oncoloog verteld dat ik er rekening mee moest hou- Hans: “Over die 5 km ben ik inmiddels ruim heen en den dat ik een jaar nodig had om te herstellen van loop nu soms een rondje van 11 km in de omgeving. de chemo en bestralingen. Gelukkig kon ik al na een Ik heb nooit toptijden neergezet, maar ooit deed ik half jaar beginnen met de revalidatie. Ook begon ik samen met Roel Cuppen mee aan de halve marathon toen al aan het hervatten van het werk op deeltijd- bij mij in de buurt en die liep ik in 1.18.18, mijn re- basis en in goed overleg met de LO/ cord! Verder de NMK's halve marathon overal in het Sportorganisatie. land. Ook deed ik mee aan de overige loopwedstrij- den, georganiseerd door de Sportcommissie en de Na de Alpe d'HuZes dag in juni 2012 is het alleen diverse regio's. maar steeds beter gegaan en ben ik me weer volop Hardlopen ontspant, geeft mij ideeën en je blijft er met het werk gaan bezighouden. Het werk als C-LO/ fit van en dát heeft mij uiteindelijk geholpen bij mijn Sportgroep in Den Haag kostte me veel energie, herstel van de ziekte. Dat laatste is ook de reden maar ook kreeg ik er weer energie van terug. Op waarom ik mensen wil motiveren en inspireren om een kleine sportgroep met hele fijne collega's, die (veel) te bewegen! ‘Is dat niet HET mooie werk van mij ook steunden in het herstel.” ons allemaal bij de LO/Sportorganisatie?’”
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 26 Zandloper
Vervolg: Interview met Hans van Leeuwen
Je bent doordeweeks redelijk actief op de ten- organisatie en later hebben we het zelf voortgezet nisbaan. Wat doe je allemaal met dat racket? met o.a. Kap bd Bart Smits als voortrekker. Hiermee zijn we vorig jaar gestopt en nu geven we (Jan Joo- Hans: “Zo moeilijk mogelijk een tennisbal terugslaan sen, Rens de Haan, Bart Smits en ondergetekende) naar iemand aan de andere kant van het net en bin- regelmatig les voor Kap bd Fons Krijnen, die al jaren nen de lijnen om vervolgens een punt te maken of twee skireizen per jaar organiseert. Deze reizen zijn hem te dwingen tot een fout! Dit noemen ze nou ooit ontstaan vanuit de Du Moulinkazerne voor het tennis! personeel. Nu is het mogelijk voor een ieder die de skikunst al enigszins beheerst om mee te gaan. Dit Gekheid, eigenlijk heb ik nog het meeste plezier in is een aanrader voor instructeurs die hun niveau het aanleren en verbeteren van het tennisspel bij willen verbeteren om mogelijk de cursus Instructeur jonge kinderen (talenten). Dan is ‘de klei nog zacht’ Verplaatsen in de Sneeuw in de toekomst te gaan en kan je de beste technische basis leggen. Op dit volgen.” moment heb ik 29 beginnende kinderen in de leeftijd van 4 tot 9 jaar, verdeeld in 3 groepen, die ik train. Wat is je mooiste ski-avontuur geweest? Een groep van vier gevorderde kinderen en een ta- Hans: “Mijn mooiste ski-avontuur is geweest dat ik lent van 7 jaar. vanaf 1990 tot nu regelmatig in de sneeuw mag ver- toeven! Ook vind ik het een uitdaging om ouderen nog beter te laten spelen. Dat is me recent ook nog gelukt met Ja, ik heb zoveel mooie ski-avonturen mogen bele- een oud collega, waarmee ik nog al eens op de ski's ven. Het begon in Rheindahlen (D) toen ik daar jaar- sta. Het gaat dan vaak om kleine onderdelen in de lijks 4 weken ski weken mocht organiseren voor de techniek dat ze meer spelplezier geeft en een beter toen nog dienstplichtige- en beroepsmilitairen van niveau. ‘Ja, zelfs al ben je 60, dan kan je nog veel het Verbindings- en Transportpeloton en een gezins- leren!’ Ondertussen ben ik mijn eigen onderneming skikamp, wat ik eerder al heb genoemd. gestart en werk ik voor de Woerdense Tennis Stich- ting en een Tennisschool. Diverse cursussen die ik heb mogen volgen. Daar- van is de cursus ‘Fachsportleiter Skitour’ wel een Naast deze trainingsmomenten speel ik met vrien- hoogtepunt geweest. Ik deed dit met de Aoo bd den regelmatig een potje en heb ik me aangesloten Henny Huijbregts en we maakten in 3 weken zo'n bij de Stichting Sport en Transplantatie Nederland. 12 dagen de mooiste skitouren rondom Sontho- Hiermee hoop ik in juli 2017 deel te mogen nemen fen. Daarna diverse keren met de 4e-jaars KMA voor Nederland aan de World Transplant Games in studenten op GVA Skitour geweest met o.a. Henny Malaga op het onderdeel tennis, zowel in het single- en Pierre Schoonen! als dubbelspel. Dit is voor mensen die een transplan- tatie (o.a. nier, hart, lever, stamcellen, enz.) hebben Ook een hoogtepunt was het opleiden van vele colle- ondergaan én wil verder promoten dat sport ook dan gae tot Alpine ski-instructeur en later werd dit een nog steeds kan.” module van de cursus ‘Instructeur VidS’. Heel mooi dat tegenwoordig het civiele diploma Skileraar A van Als je in deze periode niet met een racket in de de Nederlandse Skivereniging gehaald kan worden! weer bent, sta je meestal op de lange latten. Tot slot de weken dat ik met fijne collegae in Bad Welke activiteiten onderneem jij met een paar Reichenhall heb mogen werken, met veel plezier en van onze oud-collega’s? de mentale vorming als dominantie!
Hans: “Voorheen organiseerden wij voor de militai- Ik ga me nu weer opmaken voor een week in Sankt ren en gezinsleden een ski week in het Zwarte Anton am Arlberg om les te geven bij Fons zijn ski Woud, eerst vanuit ons werk bij de LO/Sport- reis.”
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 27 Zandloper
Shani Davis Door: columnist Indy van de Poll
concurrentie een decennium lang zowel letterlijk als figuurlijk met de handen op de rug de pijnlijke ver- nieling inrijdt. Zo’n klasbak waar al niet tegen te be- ginnen valt wanneer je naast hem klaar gaat staan, met oneindige stierenpoten waar je ’s nachts badend in het zweet van wakker schrikt. Als hij de verkeerde baan een keer niet inrijdt, staat er werkelijk geen maat op Sven Kramer. Net als dat bij Ireen het ge- val is, evenzo bij good-old Bob, zijn krullende New Kidsmatje dansend in zijn nek, met zijn irritante consumptieslis spugend in de microfoon van Bert.
De hele winter lang denken wij, stelletje chauvinisti- sche hoopjes mens dat we er zijn, enkel aan rappe rondjes 30.3, schreeuwende coaches op de kruising, nipt aangetikte blokjes, de gaap die aantoont dat Wüst nondeju weer eens in vorm is. En Kjeld Nuis met zijn nieuwe tatoeage, Jan Blokhuijsen die ruzie heeft met zijn trainer van Cor en Don. Of de grappen en grollen van Jillert, de eeneiige tweeling Mulder en de verslaggevende stemmen van Hersman en Snoeks die never nooit meer weg te denken zijn. Altijd gaat het over die stomme Nederlanders en hun nietszeggende nieuwsberichten in de Telegraaf. Over Als we in Nederland ergens goed in zijn, ja, dan is Sven Kramer die op de dag voorafgaand aan de het wel in schaatsen. Waar we in het voetbal red- Olympische tien kilometer ditmaal, ja mensen, deloos wegzakken in het Madrileense en Parijse schrik niet: lopend naar de ijsbaan ging (!!), in drijfzand van Real en PSG, waar de steenrijke plaats van op zijn vertrouwde fiets. Het is toch niet oliesjeiks het geld bij op de rug groeit, gaat het op te geloven zeg! Hoe durf je Sven?! de schaats van een leien dakje. Waar Ajax in de voorronde van de Champions League uiterst zielig En jawel, op zo’n groots Olympisch toernooi is het terug naar Amsterdam wordt gebonjourd door allemaal wel leuk en hosanna wanneer de clean clubs uit Oostenrijk, Liechtenstein en weet ik waar sheets je in veelvoud om de oren vliegen, het Wil- nog meer vandaan, rijgen we de schaatssuccessen helmus meermaals je in de oren dreunt. Maar zeg fluitend aaneen. nou zelf! Even weg met dat chauvinistische geleuter: zonder buitenlandse concurrentie houdt je het niet Van jongs af aan worden gewild of ongewild door vol. onze ouders bij ons de schaatsen strak onderge- bonden, bewust zo strak om je het gevoel nooit meer te doen vergeten van die schitterende eerste keer, waar papa je het behulpzame duwtje gaf, zo van ‘Ga maar jongen!’ Van dubbele ijzers, een stoel als mogelijk hulpmiddel voor de losers die er niks van kunnen, naar pootje over en met twee handen rust uitstralend op de rug. En uiteindelijk zit er weer eentje tussen. Ene Sven Kramer die de
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 28 Zandloper
Vervolg: Shani Davis
Het schaatsen kent sowieso al honderdtachtigdui- liep nog steeds over het Olympisch park met een zend verschillende toernooien met allround-, sprint smile van oor tot oor, zijn witte tanden fel afstekend - en afstandskampioenschap op zowel Europees, tegenover zijn donkere huidskleur. Shani Davis was nationaal en wereldniveau. En dat er op de Neder- een schaatser die je wilde zien, was anders dan de landse kampioenschappen niet per ongeluk een anderen. En nee, dat kwam dus niet enkel door zijn verdwaalde Rus in Thialf aan de start staat en huidskleur, hoewel ik niet zo één-twee-drie op een Sven Kramer eens kansloos naar huis schaatst, dat andere donkere jongen op twee ijzers komen kon, lijkt me nogal voor zich spreken. Dat er op de maar Davis is een geweldenaar omdat hij plezier WK’s wat meer getoond mag worden van onze bui- uitstraalt in de door hem zo geliefde sport, met zijn tenlandse vrienden lijkt me een redelijke eis. overheerlijke lage, Amerikaanse stem Bertje Maal- denrink even duidelijk maakte hoe blij hij wel niet Er is zowaar een razendsnelle Rus die het record was met zijn medaille, niet met brillen ging smijten van Wotherspoon oneerbiedig uit de boeken reed, wanneer er een wat mindere tijd op de klokken ver- toch mis ik de gouden tijden dat er een atypische scheen. Dit overigens bij wijze van spreken, want schaatser stijlvol door de bochten vloog, wereldre- Shani draagt er namelijk geen. Maar je snapt denk cords op de koningsafstand achteloos uit zijn Ame- ik wel wat ik bedoel. rikaanse mouwen schudde. Zijn lachende donkere gezicht, een keer geen dertien-in-een-dozijn blon- de jongen uit het hoge noorden, onder de cap van zijn strakke schaatspak. De man die heerste op de middellange afstand, hij die in tranentrekkende schoonheid door de bochten heen danste, het zó gemakkelijk deed lijken, je het zelf na een mi- nuutje of twintig oefenen ook wel zou moeten kun- nen. Hij die de angstaanjagende buitenbocht kon meelopen wanneer zijn opponent grimassend van vermoeidheid de relatief gunstige laatste binnen-
Shani Davis gaf Nederland een voorbeeld om naar toe te werken, zich op te trekken aan het hoge ni- veau waar de frivole Amerikaan eenzaam en alleen over beschikte, zich alleenheerser mocht noemen op het koningsnummer. Davis diende als richtpunt voor ons land. Hij was niet alleen een schaatser, een ge- weldenaar, hij was een streefbeeld, iemand die heel veel mensen later wilde zijn. En ik kan hopen, sme- ken, bidden bij alle Goden die er zijn voor een nieu- bocht indook. we Shani Davis, maar die komt er niet. Shani Davis Shani Davis. Hij dus. Davis is een held, zal dat on- zal in onze geheugens gegrift blijven als held, tot in danks zijn matige prestaties de laatste jaren ook de eenzame eeuwigheid aan toe. Een nieuw streef- voor eens en altijd zijn. Ook al vielen zijn Spelen in punt zal er vast nog komen, een nieuwe Shani zal Sotsji troosteloos in het Russische water, Shani dat niet.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 29 Zandloper
Vervolg: Shani Davis
En ja, om de aankomende wereldkampioenschap- pen een nog één keer schitterende, stijlvolle en winnende Davis te zien, dan heb ik daar mijn hele spaarrekening voor over, plus die van mijn broer- tje. Een jaar geleden speelde Shani Davis zelfs met het idee om er voorgoed mee te stoppen, hij dacht dat het klaar was, over en sluiten. Maar toch werd hij nog wereldkampioen op de 1000 meter en gaat nu nog een keer voor goud op zíjn 1500. De man die zijn wereldrecord van hem afpakte, Denis Yuskov, die krijgt ervan langs aankomend WK, van een Shani Davis uit op zoete wraak. En ik zal het alvast zeggen: dat lijkt me geweldig!
Het kan mij dan ook ongegeneerd aan mijn reet roesten dat Kjeld Nuis zijn tot nu toe geweldige seizoen op die manier niet kan bekronen met een wereldtitel op dé afstand van de aan melkzuur vol- lopende bovenbenen. Want ik, ik hoop dat Davis, bij het ingaan van de laatste buitenbocht in stijl- volle elegantie, zoals hij dat altijd heeft gedaan, met een zelfverzekerde Amerikaanse grijns op zijn gezicht meeloopt met Nuis, hem in de laatste hon- derd meter op zijn plaats zet, zoals alleen de grootmeester dat kan.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 30 Zandloper
Afscheid Theo Hunck
Soms neem je afscheid van iemand waar je nooit mee hebt gewerkt en soms heb je wat vaker met iemand gewerkt. Dat laatste was het geval met Theo, ik heb een paar keer met hem gewerkt en ik heb ook nog les van hem gehad op de officiersopleiding. En dat maakt het makkelijker, want dan kun je ook wat uit eigen ervaring vertellen. Maar jullie kennen Theo… die heeft soms zo zijn eigen mening.
Theo wilde graag dat ook Hans van der Kaaden een verhaaltje zou houden. Nou is dat wel te begrij- pen, want Hans en Theo hebben wel heel vaak samengewerkt, Theo heeft in tien van zijn dertien LO/Sportfuncties met Hans gewerkt. En dus hebben we afgesproken dat Hans en ik beide een ver- haaltje over Theo doen. Hans loopt de carrière van Theo langs en ik ga het over de persoon Theo heb- ben. Om nou te voorkomen dat het een heel lang verhaal wordt, moeten wij beide het niet te lang maken, mij gaat dat lukken…
Deze opzet tekent natuurlijk al de persoon Theo. Duidelijke visie, weinig ruimte voor onderhandeling. Zo kwam hij ook binnen bij het voorgesprek met Hans en mij: Hij zei nog net niet: “Overste, u gaat dit doen en u Overste, gaat dat doen en zelf hou ik dit allemaal in de hand. Hebben jullie nog vragen?” Ik mocht dan twee goede en eventueel slechte eigenschappen benoemen en met onderhandelen heb ik uiteindelijk het recht bedongen om van het aantal twee af te mogen wijken…
Gedreven discipline Theo is een militair. Correct, loyaal en discipline is belangrijk. Als oud-cavalerist heb je dat wellicht nog net een schepje extra…en als je dan bij die LO/Sportinstructeurs komt, vroeger waren dat soms echt plunjebalen…., dan geeft een verschil van inzicht over discipline weleens wat frictie. Ik denk dat de leeftijd daar niet de scherpe kantjes van heeft afgehaald, het blijft zijn overtuiging, maar hij weet het wel steeds beter bij mensen binnen te brengen. En wat dat loyale betreft, ik ben blij dat hij mij altijd verteld heeft wat hij er van vond, ook als hij het niet met me eens was. Theo is gedreven: gedreven in zijn werk en gedreven als sporter. Ik heb een voorbeeld toen Theo op de KMA zat. Hij was bezig met zijn HAVO-opleiding en voor de uitwisseling met Sandhurst zat de ploeg een aantal uren op de boot naar Engeland. Terwijl om hem heen de cadetten aan het feestvieren waren, zat Theo heel geconcentreerd in de hoek te studeren voor de examens die volgende week waren.
Vijfkamp De gedrevenheid maakte hem ook een goede sporter. Hij is top vijfkamper geweest. Ik weet nog dat ik wel eens samen met Theo over de hindernisbaan liep en dat als hij onder de kruipdraden door ging, ik in de looppas er- naast bijna moest versnellen, zeker de eerste keer zeer indrukwekkend. Als je in je officiersopleiding als LO/Sportofficier-in-spé les krijgt van een vijfkamper ben je niet altijd blij. En Theo was toen ook niet de enige vijfkamper in die sportgroep. Gelukkig was er ook nog een tennisser, die was wel aardig. Maar zonder gekheid, ik heb op dat gebied absoluut een aantal zaken geleerd van Theo. Op het GOC samen aan de vijfkampploeg wer- ken, samen aan de ploeg voor het Parcours Militair werken, samen naar de kampioenschappen, wat mij betreft een leerzame en mooie tijd.
Personeelszorg Theo is eerlijk en recht door zee. Hij staat altijd voor zijn eigen mening… en dat kan natuurlijk wel eens botsen, het is maar net aan welke kant van de mening je staat. Je weet wel wat je aan hem hebt maar dat zorgt er ook voor dat hij niet altijd vrienden heeft gemaakt. Daardoor hebben mensen ook niet altijd ervaren dat Theo perso- neelszorg zeer hoog in het vaandel heeft staan. Als je in de ogen van Theo in je recht staat, zal hij alles in het werk stellen om je te ondersteunen. Soms zat het ook in de kleine attenties. Ik weet nog dat ik in Vught met mijn eerste plaatsing bij Theo kwam en als er iemand in de sportgroep jarig was zorgde hij altijd dat er bij bin- nenkomst een versierde stoel voor de jarige was. Theo, niet iedereen heeft het altijd onderkend maar ik heb je altijd zeer gewaardeerd om de wijze waarop je voor je personeel zorgde en ook vocht.
Voor zover de bijdrage van Jan van den Dool. De presentatie die Hans van der Kaaden op donderdag 28 januari hield is na te lezen op www.fitforaction.nl.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 31 Zandloper
Fietsen met drie LO/Sportkampioenen in drie landen Door: Paul Lindeboom
Vanaf de droomlokatie van Geert Suijlen in Roermond wordt er van vrijdagmiddag 13 mei t/m zater- dagochtend 14 mei een aanlokkelijk fietsevenement voor de Vrienden van het dienstvak LO/Sport georganiseerd. Want hoe groot is de kans dat je ooit nog met de drie voormalige LO/Sport fietskam- pioenen Herold Dat, Luuk Nissen en Klaas-Jan Kin kunt fietsen in een mooie glooiende omgeving?
Fietsen en workshop Onze drie kampioenen gaan in verschillende niveaugroepen twee afstanden aanbieden om op zaterdagochtend 14 mei af te leggen. Daarnaast geeft meervoudig wielerkampioen Herold Dat op vrijdagavond een leuke en leer- zame workshop, genaamd 'van Winnen naar Overwinnen'. Tijdens zijn presentatie gaat hij dieper in op het men- tale aspect tijdens wielrennen en maakt daarbij de transfer naar het vak van LO/Sportinstructeur. Persoonlijke ervaringen tijdens zijn diverse hoogtepunten uit een rijke wielercarrière zullen zeker aan bod komen.
Suijlen Sport Naast deze leuke fietsactiviteiten is er (voor partners) ook nog een mooi programma. Geert Suijlen biedt voor slechts 30 euro een overnachting aan, incl. op vrijdagavond (voorafgaand aan de workshop van Herold) een bar- becue en uiteraard op zaterdagochtend een ontbijt. Suijlen Sport heeft meerdere actieve mogelijkheden, o.a. de tandems en kano's mogen gewoon gebruikt worden. En de omgeving biedt wandelmogelijkheden en anders een historisch winkelcentrum. Voor ieder wat wils!
Voor degenen die het wensen: je mag (via Geert) zelfstandig bijboeken voor de zondag. Kosten: 12,50 p.p.p.n.
Adres Camping : Camping Jachthaven Hatenboer, Hatenboer 51, 6041 TN te Roermond
Korting Voor de vrienden van de Stichting wordt een korting van 10 euro op bovenstaande aanbieding geboden, waar- door dit evenement feitelijk de bespottelijke lage prijs van 20 euro kost. Ben je nog geen vriend, dan kun je dat vanaf nu worden. Middels een donatie van 10 euro ben je voor de ko- mende 2 jaar vriend. Vanaf 2018 ga je dan over in een '5 euro vriend' tenzij je opzegt. Partners van onze vrien- den kunnen deelnemen voor 30 euro. Heb je geen interesse om vriend te worden, dan is er geen gebruik van korting en bedragen de deelname kosten 60 euro.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 32 Zandloper
Vervolg: Fietsen met drie LO/Sportkampioenen in drie landen
Programma vrijdag 13 mei middag 15:00 - 18:00 aankomst 15:30 korte fietstocht van 1,5 uur (voor geïnteres- vrijdag 13 mei middag seerden) vrijdag 13 mei avond 18:00 barbecue
vrijdag 13 mei avond 20:00 workshop Herold Dat
vrijdag 13 mei avond 21:30 gezellige avond zaterdag 14 mei ochtend 07:00 ontbijt zaterdag 14 mei ochtend 08:00 fietstocht zaterdag 14 mei ochtend 12:00 - 13:00 vertrek
Aanmelden Voor de organisatie is het gewenst om zo spoedig mogelijk, maar uiterlijk vrijdag 25 april 22:00u, in te schrijven met het oog op het regelen van voldoende accommodatie en eten. Voordat je je hieronder aanmeldt, is het han- dig te weten dat voor actief-dienend personeel deelname niet op basis van dienstreis kan plaats vinden en voor iedereen dat deelname op eigen risico plaats vind. Het dragen van een valhelm is verplicht. Vul van het inschrijfformulier op onze website www.fitforaction.nl/activiteiten/fietstoertocht svp alle velden in. Heb je later nog vragen, stuur dan een bericht naar mailadres: [email protected]
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 33 Zandloper
Leen Pfrommer
Markante Mensen Memorabele Momenten Door: Paul Lindeboom
wel gedacht: ‘Jeetje, wat ben je daar raar bezig’. Voorbeeld van een herinnering tijdens een belangrij- ke wedstrijd. Wij klokten vroeger met de hand maar gaven ook al de tijden aan met vingers. Op de vijf km 7:28 als vertrektijd, iets wat ik zelf als haalbaar dacht maar waar zij zelf ook in geloofden. Op een gegeven moment stond ik wel met 8 vingers naar beneden en raakte dan zelf ook in een vorm van eu- forie. En dan liet ik mij wel eens gaan wat ik niet leuk vond om terug te zien. Vond het ook nooit zo’n leuk moment als ik geëmotioneerd raakte tijdens het spelen van het volkslied. Daar ontkom je echter niet aan als je jongens eerste worden. Het overkomt je. Daar werk je niet naar toe, Coaches die zich bewust zijn van een camera hou ik niet zo van. Iemand als Jac Orie, alles rustig bekij- maar je komt in een situatie waarin je datgene kend, spreekt mij meer aan. wat je zelf al hebt geleerd probeert over te bren- gen op talentvolle schaatsers die al wel wat kon- den. Dat je door hun successen bekend wordt, en dat het bij mensen wat los maakt daar ben ik mij nooit van bewust geweest. Maar dat besef ik vooral nu op latere leeftijd. Ik zal hiervan twee voorbeelden geven.
Mijn vrouw en ik gaan nog elk jaar met buren fietsen. Van de oorsprong van de Rijn de rivier af. Staan bij we Schaffhausen even te pauzeren. ‘Mevrouw, ga eens even aan de kant want ik wil een foto van Leen Pfrom- mer maken.’ Was dus mijn vrouw die gewoon even Buiten nagewezen of aangestaard worden, gebeurt opzij geduwd werd. zelfs nu nog regelmatig. Maar wordt wel minder, degenen die na ’80 geboren zijn kennen mij gelukkig Ik sta nog elke woensdagavond schaatstraining te ge- niet. Vond het meestal niet prettig. ven in Dronten. Zodra ik mij op het ijs begeef, komen Ook zoiets. Zit je aan een diner. “Meneer, u zit hier regelmatig schaatsers op mij af (die ik niet ken): ‘Hé nu toch. Mag ik een handtekening van u?’ Waar is Leen, hoe is het er mee? Mag ik bij jouw groep mee- dat nou voor nodig? Ooit ben ik gevraagd voor een trainen?’ Willen graag aansluiten vanwege mijn naam . tv-spel, dacht dat het de Allrounders heette. Kan mij Ik ben mij nooit van een TV-camera bewust geweest. er niet veel van herinneren, was niet zoiets als Su- Ik was op dat moment echt met ‘mijn werk’ bezig. Dat perstars dat later verscheen. Ben nooit gevraagd merk je pas als je een uitzending terug ziet. Heb soms voor quizjes o.i.d.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 34 Zandloper
Vervolg: Leen Pfrommer
Als ik naar Thialf ga, word ik iedere keer aangeschoten door mensen uit mijn tijd. Dat is vooral vanuit herkenning en vind ik wel erg leuk. Maak met vele een praatje, zoals met ijsmeesters en microfonisten.
Kritiek Als het terechte kritiek was, wat er ook over geschreven werd:
dat mocht. Onterechte kritiek daar had ik moeite mee. Eind
1975. We zouden naar de O.S. van Innsbruck gaan, begin ’76.
Harm Kuipers was wereldkampioen geworden, maar geeft di-
rect na de wedstrijd aan dat hij er mee stopt. Kon Olympisch goud halen, en dat ontnam hij ook ons want we hadden er als team lang naar toe getraind. Maar hij moest artsenexamen doen en bleef bij zijn besluit. We besloten ons te focussen op harder te trainen om toch me- dailles te halen. Achteraf gekkenwerk. We trainden te hard, werd mij ook wel kwalijk genomen.
In de voorbereiding op de OS doen we mee aan een Landen-
wedstrijd in Noorwegen (Dokka), Eppie Bleeker was de enige
die een rit won. Er bleef geen spaan van mij heel, maar ik was
verantwoordelijk. Vond kritiek terecht, maar zat er wel heel
erg mee. Ik bel in paniek Cees Lap, onze dokter op. “Cees, we zitten voor de belangrijkste wedstrijden, ‘wat moet ik doen’? Hij antwoordde: “rustig blijven en rust geven”. Een week bijna niet trainen. Vlak voor de kerstvakantie.
Een trainingskamp begin januari hebben we ook nog relatief Leen Pfrommer met wereldkampioen rustig doorgetraind. Toen kregen we ineens het bericht dat er Harm Kuipers maar 3 man werden aangewezen voor de OS. Dat voelde als een klap voor je kop.
Ik heb rechtstreeks de voorzitter van het NOC gebeld buiten de KNSB om. Ik wilde 5 man hebben. Vraagt hij ineens wat ik medaillewaardige tijden vind. Ik antwoordde ‘7.12 op de 5km en 15.00 op de 10km.’ Wat gebeurt? Jan Derksen scoort later 7.11 en en Klaas Vriend 14.59. Toch 5 man!
Dan ben je gelukkig en blij. Maar van de 5 mannen worden er 3 ziek op de OS, waaronder Derksen en Vriend. Gelukkig Piet Kleine wint goud op de 10km, maar krijg je het verwijt dat je mannen meegenomen hebt die slechts op bed gelegen hebben.
Wat ik ook nooit zal vergeten, de Rus Kaplan, scheidsrechter. Die begreep er niets van en gooide door de neer- vallende sneeuw het hele dweilprogramma om. Piet Kleine die al klaar stond voor zijn 1500m moet ineens wach- ten, dus stuur ik snel even de kleedkamer in. Roept Kaplan ineens: ‘start over 2 minuten. Piet Kleine wordt snel naar buiten geroepen om ineens te rijden en verprutst zijn race. Geen medaille, gefrustreerd en reageert dat op mij af. Ik had ‘m eerder naar buiten moeten roepen. Kon er niets aan doen, verdedigde mijzelf maar lukte niet om door te dringen tot een sportman die tijdens de Olympische Spelen een medaille verliest.
Zijn goud, later op de 10km, vergeet ik mede daardoor natuurlijk nooit meer. Wat een race in de sneeuw en toch nog met goud en zilver van Piet Kleine en 3 bronzen medailles voor Hans van Helden thuis gekomen.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 35 Zandloper
Vervolg: Leen Pfrommer
weten dat de klapschaats zou komen. (Pas eind 2015 klokte Koelizjnikov 33.98.)
Leen Pfrommer met medaillewinnaars Hans van Helden (links) en Piet Kleine (rechts)
Mediawerk In 1977 ben ik door omstandigheden weg gegaan bij de KNSB. Kort hierna word ik al gebeld door Hfd Sport van de NOS (Bob Spaak), ‘zou jij bij ons commentaar willen geven?’ Ik wil weten hoe en wanneer ik dan wat vertel? ‘Fred Racké be- paalt wanneer je wat mag zeggen.’ (Door een Naast de werkzaamheden voor de KNSB en NOS, knopje indrukken en het geven van een hoofd- werkte Leen ook nog gewoon als LO/Sportofficier, knikje.) Later werden Heinze Bakker en Mart hier bij de KMA. Smeets de presentatoren. Prachtige tijd vooral met Mart Smeets. In zijn tijd finishte Hilbert van Een keer ben ik bij De Wereld Draait Door gevraagd der Duim het befaamde rondje te vroeg. Ik zie over de beruchte wissel van Gerard Kemkers bij Sven het gebeuren en zag hem zijn handen al omhoog Kramer. Om mijn mening daarover te geven. Tja, als gaan steken. Ik begin te roepen en te schreeu- coach mag je natuurlijk nooit aan het eind van de baan wen, maar Mart had de knop open laten staan. gaan staan, dan kan de schaatser zelf nooit meer een Dat fragment is nu nog beroemd, maar ik bleek eigen beslissing nemen en dat heb ik dan ook gezegd. dus toch meer coach dan commentator. Maar dat Wel leuk om gevraagd te worden om op tv je licht te vonden zij juist wel leuk. Ik stopte toen ik bij laten schijnen op technische aspecten. Jong-Oranje ging coachen. Ard&Keessie Voor een column in het Noord-Hollands Dagblad, Die Ard&Keessie gekte die ontstond vanaf 1968 was er dat ik niet zelf schreef maar waar Bert Wagen- eerder ook al een klein beetje. Kees Verkerk won zilver dorp mij voor belde , deed ik ooit voorspellingen in ’64 (OS) en Ard Schenk won later een 1500m. Be- over de maximaal haalbare tijden. In de loop der langrijk in die tijd: de rivaliteit met de Noren speelde tijd bleek dit behoorlijk achterhaald, alleen mijn bijzonder. Maar onze Nederlandse schaatser waren ‘nooit onder de 34 sec op de 500m’ is heel lang goed bevriend met ze, o.a. met Fred Anton Maier. overeind gebleven. Ik kon natuurlijk toen niet
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 36 Zandloper
Vervolg: Leen Pfrommer
1969. Inzell. Slecht weer. Kees was niet makkelijk om te coachen, wilde sommige zaken op zijn manier uitvoe- ren. Ik had daarmee te dealen. Kees wilde ingedeeld worden in de derde startgroep. Ik zeg: “de baan is dan rot gereden, niet doen Kees.” Maar hij wilde per se. Ard Schenk kwam dus in de eerste groep. Prachtig weer. Half natte sneeuw in de derde groep. Kees verloor 20 seconden op de 5km en plaatste zich daardoor nog maar net voor de 10km. Kees was kwaad en gaf mij de schuld. Hij was eigenlijk kansloos voor het klassement, maar wint op de volgende dag eerst de 1500m met 2” voorsprong op de 2e en vervolgens wint hij de 10 km in 15.03,6 (WR) en wordt toch nog 3e in het klassement. Ongekende prestatie. Euforie in heel het land.
Vanaf dat moment 4 jaar lang een hosanna-sfeer in Nederland met geweldige successen. Mijn persoonlijke hoogtepunt was Saporro in ‘72 (OS). 10km. Ard Schenk stak in bloedvorm. Maar werd ook een beetje overmoedig. Won de 5km. Dag erna de 500m. Loting, tegen Blatchford, Amerikaan, zenuwpees. Ard zei tegen mij: Ik zal ‘m aan het schrikken maken met een valse start. (Blatchford was al 60m weg gesprint toen hij pas omkeerde, Ard keek mij aan en haalde schouders op.) Niet geconcentreerd. Bij de tweede start komt hij met de punt van zijn schaats in het ijs en viel. Twee dagen later toch weer goud.
Dan de 10 km. Schenk: “Die kleine (Verkerk, red.)
heeft nog geen medaille. Ik wil graag dat je Kees in de
eerste groep zet, dan heeft hij het beste ijs.” Ik zeg tegen Ard dat hij dan zijn eigen kansen op goud mis loopt. Ard vond dat juist prachtig, ‘daar ben je vrien- den voor’.
Teamleider De Koning ging echter ineens de startvolg-
orde bepalen. Er mocht in elke groep slechts 1 Neder-
lander, De Koning stond op zijn strepen en plaatste
Schenk in 1, Verkerk in 3. De jongens teleurgesteld, ik Leen Pfrommer met Kees Verkerk hartstikke kwaad. De bussen komen voorrijden om ons (en links in beeld Jan Bols) naar het stadion te vervoeren. Ik wil instappen, iemand trekt mij aan mijn jas. Ik kijk om en zie een grote vent, Schenk.
Hij haalt mij uit de bus, we gaan aan de zijkant onder het raam staan en zodra de bus weg rijdt lopen wij naar het secretariaat. Die Japanners buigen als knipmessen voor de dan al tweevoudig medaillewinnaar. Schenk vraagt om de enveloppe met de indeling, zegt tegen mij dat het nu mijn beurt is en heb het formulier herschre- ven.
In het stadion. De loting werd verricht en de daar horen de KNSB-bestuurders ineens andere namen dan ver- wacht en sta ik binnen 10’ na de loting op het matje bij de Chef de Mission. “Wat ik denk dat dit voor mijn carriè- re als coach betekent?’
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 37 Zandloper
Vervolg: Leen Pfrommer
Maar het draaide om de wedstrijd. Kees Verkerk eindigde als snelste in groep 1. Sten Stensen als snelste in de tweede groep, maar langzamer dan Keessie. Schenk wil 15:08 rijden om zo het goud aan Kees Verkerk te laten. Koers verloopt volgens plan. Op 8400m geeft hij mij een seintje en be- sluit hij toch te versnellen en elke ronde 1 of 2 seconden van zijn rondetijden af te snoepen. De sportman in Schenk is dus toch te sterk voor een tweede plek. Hij pakt goud.
Vader en moeder Nuchtere Veluwena- Leen Pfrommer met golden boy Ard Schenk ren. Vader vond het waarschijnlijk prach- tig dat ik successen vierde en een Be- kende Nederlander werd, maar liet het niet merken. Moeder misschien ook wel maar liet mij wel weten dat zij vond dat ik het niet kon doen vanwege de wedstrijden op zon- dag. Zij was sterk gereformeerd, mijn vader van huis uit Nederlands Her- vormd, en ik deed in haar ogen aan zon- dag schennis. (Op 18-jarige leeftijd voetbalde ik al op zondag en werd ook niet in dank afgenomen.) Ik ben wel gelovig maar vond dit allemaal veel te streng en was van jongs af aan een beetje recal- citrant. Mijn 8 broers en 2 zussen vonden mijn schaatsactiviteiten en –successen wel leuk, maar zeiden er niets over. Hele nuchtere familie.
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 38 Zandloper
Lion de Frel
Door: Paul Lindeboom
Vorig jaar kwamen al meerdere KCT'ers op deze een dorp van 3300 personen, voorkomen dat je de- gradeerde uit de tweede klasse. Die saamhorigheid website aan het woord. Naast bijv. Eelco Wisman, van de mensen uit dat dorp was buitengewoon en Jos Antens, Egbert Ruijgrok dat voelde fantastisch.” is ook Lion de Frel Wat heb je als voordeel gezien van je judotrainingen lyrisch over zijn periode c.q. –wedstrijdervaring tijdens je opleiding tot sport- op de Engelbrecht instructeur en commando? van Nassaukazerne Lion: ” Naast de aangeboren talenten heeft de sport mij in mijn jonge jaren verder mentaal gevormd en gehard, dit heeft mij ondersteund in mijn succes om commando en sportinstructeur te worden. Ik ben een zoon van ook een sportinstructeur, Nico de Frel, en mijn opvoeding heeft in het teken ge- staan van presteren en winnen. Voorbeeld: 'Ik heb een zeer sportieve broer die 1 jaar jonger is. Mijn vader hield altijd wedstrijdjes thuis in van alles. Zo- als hardlopen, sprinten, balletje hoog houden, dam- Je hebt aan judo en voetbal gedaan. In welke van de men, stratego, maar ook met mes en vork eten was twee heb je je mooiste successen behaald? een wedstrijd. Op elke discipline was een titel hou-
der, mijn vader heeft lang de meeste titels gehad en Lion: “Judo heeft balans gebracht in mijn leven. Als die kon je dan uitdagen. Winnen was belangrijker heel jong knulletje gaf het mij zelfvertrouwen door geworden dan het spel of de wedstrijd..” angst en agressie beheersing. Dat alleen al was en is een geweldig succes geweest. Voetbal heeft mij veel Waarschijnlijk ben je als jong ventje wel eens mee succes gebracht op het vlak van samen sterk staan en geweest naar je vaders werk. Zo ja, wat kun je je uit gaan voor winst. De ervaringen van de kampioen- die tijd herinneren? schappen als speler waren zeer intens en later als trai- ner was het ook geweldig, echter was het voor mij een Lion: “In mijn jeugd woonden wij tegenover de ka- andere dimensie. Door doelstellingen gemeenschappe- zerne waar mijn vader werkte. Als kinderen waren lijk te maken met het team en de juiste individuele wij dagelijks op de kazerne te vinden. Mijn vader beïnvloeding konden we het gemeenschappelijke suc- had een judo vereniging (Kracht & Vlugheid) op de ces bereiken.” kazerne voor de kinderen van de militairen en later
ook voor de kinderen van niet-militairen. Ik wilde Je lijkt dus niet te kunnen kiezen tussen judo en voet- commando worden omdat je dan een uitdagende en bal…... Noem dan van beide maar eens je allermooiste avontuurlijke diensttijd zou hebben. Een oudere prestatie? neef, John van Toledo, had dat ook gedaan en die
verhalen waren zo avontuurlijk en dat wilde ik ook.” Lion: “Mijn allermooiste prestatie in judo was de eerste keer dat ik kampioen werd van West Brabant – Zee- Wat was jouw vader voor een sportinstructeur? In land. Ik was tien jaar en dan kampioen worden in mijn welk opzicht was hij jouw grote voorbeeld? gewichtsklasse was mijn eerste grote succesbeleving van mijn judo sport. Bij voetbal was het niet mijn prestatie als voetballer “Tijdens mijn parate periode bij de commando's sol- maar als trainer/coach van een zaterdag 2e klasse, in liciteerde ik voor KVV-sportinstructeur en dat werd
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 39 Zandloper
Vervolg: Lion de Frel door mijn compagnie commandant majoor Job Hoofdman afgewezen. Ik moest beroeps worden van hem en geen half werk, vertelde hij mij. Zo ging het ook, naar de KMS en in 1985 op keuring voor militair sportin- structeur waarna de opleiding volgde later in dat jaar. Mijn vader was een voorbeeld voor mij omdat hij altijd bezig was om zichzelf te ontwik- kelen. Elk jaar volgde hij in een andere tak van sport een trainers-/ coach opleiding. Hij trainde elke dag en heeft nooit een training ver- zuimd, zelfs nu niet op 80-jarige leeftijd.”
Wat is je mooiste herinnering als sportinstructeur? En je mooiste herin- nering als commandant LO/Sportgroep?
Lion: “De mooiste herinnering als sportinstructeur was bij de aller eerste GVA van de KMA in april 1989. Fantastisch om dit geweldige product tot een succes te maken samen met Jos Hesp. Wij waren de twee rouge kliminstructeurs met een aantal sportinstructeurs van de KMA (Gerard van Dongen, Hennie Huijbregts, Ron Kaag, Danny Lenting en Ron Wintjes) en twintig KMA kaderleden, met deze kaderleden waren we twee dagen gaan voorbereiden op het klimcentrum Marche les Dames. Dan tijdens de uitvoering met 110 cadetten 4 dagen GVA programma draaien. Waarbij we elke avond moe en voldaan bij de evaluaties van de groepen aanwezig waren. Wat heb ik veel geleerd van de evaluatie tech- nieken van Jos Hesp. Geweldig was deze ervaring van ‘s morgens 06.00 uur tot ‘s avonds 21.00 uur aan de bak en dit gaf zo'n voldaan gevoel. Daarna samen met de collega's en de cadetten een drankje nuttigen. Deze succeservaringen leverden een belangrijke bijdrage aan de per- soonsvorming van de cadetten. Zelfs jaren later nog wisten deze cadet- ten nog deze indringende succeservaring terug te halen als een positieve succesbeleving.
Mijn mooiste ervaringen als commandant LO/Sportgroep van de Engelb- recht van Nassaukazerne.
1. Het was een voorrecht om deze mooie functie te mogen bekleden. Het vertrouwen krijgen om vanuit voor mij een hele duidelijke missie en visie, en daaruit voortvloeiende speerpunten, richting te mogen geven aan deze bijzondere eenheid. Want zo mag je het Korps Commandotroe- pen wel weg zetten, zonder afbreuk te doen aan alle andere eenheden van de krijgsmacht. Samen met de korps commandant en zijn staf invul- ling geven aan de fysieke en mentale component van het personeel van het korps om zo optimaal voorbereid te zijn voor elke opdracht die er komen gaat.
2. Ik heb mogen samen werken met sportinstructeurs en een logistiek medewerker die een hoge taakvolwassenheid hadden. Zij waren kritisch en transparant naar mij als commandant en dat gaf mij de mogelijkheid om op een volwassen wijze richting te geven aan onze afgeleide missie. Tijdens mijn periode twee maal het rode erekoord voor uitzonderlijke
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 40 Zandloper
Vervolg: Lion de Frel verdiensten mogen voordragen bij Commandant LO/Sportorganisatie en deze heeft dit ook gehonoreerd. Dit wa- ren Gerard Machielse en Marcel van Panhuis. De collega’s inspireren om ook vooral hun kwaliteiten in te zetten voor de gehele sportorganisatie en hun daarbij begeleiden in de sollicitatie procedures die daaruit voortvloeide. Geweldige ervaring om mee te maken dat Pierre Schoonen Adjudant werd op de LOSS, Gerard Machielse op de KMA en Joep van Renswouw op het KCT, als ik hier aan terug denk, voel ik me erg gelukkig.
3. De samenwerking geïntensiveerd met de diverse regio commandanten en in het bijzonder met Hein van der Made. Ook met de staf van de LO/Sportorganisatie de contacten geïntensiveerd, wat heeft geleid tot vergroting van elkaars inzichten en begrip voor elkaars uitdagingen. Er werd door mij en het personeel elke keer weer uit- gekeken naar het jaarlijkse bezoek van C-LO/Sportorganisatie en onze staf adjudant, het presenteren van waar je mee bezig bent geweest, welke uitdagingen er waren en welke successen je daarmee hebt bereikt. De lijst kan nog veel langer, wat was dit een hele mooie periode in mijn leven.”
Nu je met FLO bent, blijk je niet op je lauweren te rusten en ben je actief met het begeleiden van jongeren met autisme en/of een gedragsstoornis. Hoe ben je in deze job beland en wat doe je zoal? Lion: “Ik heb jaren in het bestuur gezeten van de Stichting Open Door. Deze stichting had tot doel jongeren met autisme en/of gedragsstoornissen die naast de rails zijn komen te staan, naar school te begeleiden. Veel van de- ze jongeren zitten thuis en zijn nog steeds leerplichtig, doelgroep 12 t/m 17 jaar en 18 t/m 22 jaar. Deze twee doelgroepen begeleiden met hun talenten naar passend onderwijs. Na mijn fantastische actieve werk bij defensie ben ik me drie dagen als gedragscoach actief gaan inzetten voor deze jongeren bij Stichting Conaction te Roosendaal.
Mijn werkzaamheden bestaan uit sportles geven om fitter te worden en als middel om: 1. Agressie regulatie trainingen te geven d.m.v. rots- en water trainingen; 2. Sociale vaardigheidstrainingen; 3. Mentale weerbaarheidstrainingen.
De jongeren begeleiden met schoolwerk zoals Nederlands en Wiskunde, rekenen. Ook worden er educatie lessen gegeven en hierbij moet je denken aan motivatie gesprek kunnen voeren, sollicitatie gesprek kunnen voeren, omgaan met geld, verslavingen, vuurwerk preventie, enzovoort en de actuele thema’s die zich op dit moment in de maatschappij voordoen worden behandeld. Kortom, een uitdagende baan die elke dag weer vol verrassingen zit, heerlijk om deze pubers te begeleiden.
Daarnaast ben ik één dag in de week sportdocent op het ROC West Brabant voor ISK leerlingen te Bergen op Zoom en aan de onderwijsassistenten in Roosendaal. De resterende dagen besteed ik tijd aan voetbal en aan de familie. In april van dit jaar word ik opa van een kleinzoon en zal dan pas iets minder gaan werken, omdat ik heel graag tijd wil investeren in mijn kleinzoon.”
We begonnen met voetbal en eindigen daar ook mee. Met welk project ben je samen met Rob Hellendoorn bezig? Lion: “Mijn vriend Rob Hellendoorn heeft mij benaderd om samen met hem de jeugd opleiding van RBC structuur en kwaliteitsimpulsen te geven, zodat deze van de KNVB de status krijgt van een gecertificeerde Regionale Voet- bal Academie. Daar heb ik geen seconde over nagedacht omdat het samenwerken met zo’n gepassioneerd per- soon als Rob heel veel voldoening en plezier geeft. Het samen ontwikkelen van een voetbal visie die het Neder- landse voetbal weer terug op de kaart moet zetten, is een geweldige uitdaging.
De rolverdeling binnen de Voetbal Academie is dat Rob Hellendoorn Hoofd Voetbal Academie RBC is en mijn func- tie is die van Hoofd Opleidingen en tevens plv van Rob. De trainers worden intensief begeleid en er vinden maan- delijks bijscholingen plaats om richting te geven aan de systematiek van de Voetbal Academie.”
WWW.FITFORACTION.NL Pagina 41 Zandloper
Colofon
De Zandloper is het informatiebulletin van, voor en door Vrienden Dienstvak LO/Sport Jaargang 23 - Nummer 1 - maart 2016 www.fitforaction.nl
Kopij-Redactieadres Redactieraad Zandloper Stichting Vrienden Dienstvak LO/Sport T.a.v. dhr Paul Lindeboom Eindredacteur Aooi Jan Welling Postbus 3003 Hoofdredacteur Dhr Paul Lindeboom 3800DA Amersfoort Redacteur Kap Johan Bouman Redacteur Wil Maaswinkel Mob: 06-83645996 Redacteur Smi André Wijnberger E-mail: [email protected] Redacteur Léonie van Lamsweerde
De inhoud van dit blad weerspiegelt niet noodzakelijk de Bestuursleden Stichting mening van de LO/Sportorganisatie of de Stichting Voorzitter Jan van den Dool Dienstvak LO/Sport. De redactie behoudt zich het recht Secretaris Richard Wichhart voor ingediende kopij niet of gedeeltelijk te plaatsen. Penningmeester Michel van Dongen De inhoud van ingezonden brieven en artikel blijft voor Lid Wil Maaswinkel rekening van de schrijver. Artikelen uit dit blad mogen Lid Johan Bouman overgenomen worden. Mits de bron wordt vermeld.
Artikelen zijn eerder geplaatst geweest op www.fitforaction.nl
Correspondenten:
Jan Kasper [email protected] Hans Wakelkamp [email protected] Joep van Renswouw [email protected] Sander Flier [email protected] Joe van Bergen [email protected] Jasper Schout [email protected] Luuk Nissen [email protected] Pieter Hacquebard [email protected] Oscar Prins [email protected] Raimond van der Boom [email protected] Henri van der Linde [email protected] Rik van Trigt [email protected] Daniël van Merriënboer [email protected] Rob Zijlstra [email protected]
www.FITFORACTION.nl
WWW.FITFORACTION.NL