DAAB - Historia Zespołu
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
DAAB - historia zespołu Zespół został założony w 1983 roku w Warszawie przez perkusistę Kultu - Dariusza Gierszewskiego, gitarzystę Andrzeja Zeńczewskiego, basistę Artura Miłoszewskiego i wokalistę (grającego też na gitarze) Piotra Strojnowskiego. Nazwę grupy muzycy utworzyli z pierwszych liter swoich imion, tylko dla lepszego brzmienia „p” zastępując „b”. Ale miała ona też drugie znaczenie, bliższe reggae. „Dub” to bowiem stosowana głównie w tym rodzaju muzyki, technika przetwarzania nagrań z wysunięciem na plan pierwszy basu i perkusji. Daab wspólnie z zespołami Bakshish i Izrael uważany jest za pionierów tzw. pierwszej polskiej fali reggae.Wkrótce zespół powiększył się o klawiszowca – Jacka Szymoniaka (przeszedł potem do Kultu), którego na tym instrumencie zastąpił później Waldemar Deska, gitarzystę Andrzeja Krzywego i saksofonistę Jarosława Woszczynę. Jednak na początku najważniejszą osobą i liderem Daabu był Piotr Strojnowski, który wymyślił hasło „Daab-muzyka serc”, przyświecające zespołowi od początku istnienia. W tym składzie z udziałem trębacza Fryderyka Pawelca grupa nagrała piosenki na pierwszy singel z utworami Do Plastica (Strojnowski poświęcił piosenkę przyjacielowi, który popełnił samobójstwo) i Przed nami wielka przestrzeń, wydany w roku 1984. Piosenki te śpiewali Strojnowski (Do Plastica) i Zeńczewski (Przed nami wielka przestrzeń). Po przeniesieniu się Zeńczewskiego na stałe do T.Love ( oraz reggae'owej Niepodległosci Trójkątów) pierwszoplanowe partie wokalne przejął Strojnowski. W tym czasie Daab był gościem festiwalu w Jarocinie (począwszy od roku 1984 występował tam niemal rokrocznie), Rocka Na Wyspie we Wrocławiu, Rock Areny w Poznaniu, Reggae Nad Wartą w Gorzowie, Muzycznego Campingu w Brodnicy, Róbrege w Warszawie, Rockowiska w Łodzi, FAMY w Świnoujściu, Rock Opola - zwykle potrafiąc ukoić publiczność swą słodką, pulsującą karaibskimi rytmami muzyką. W tym czasie Daab intensywnie koncertował, m.in. odwiedził festiwale w całej Polsce, a także wystąpił w Holandii, Francji, Danii, Szwecji, ZSRR i Bułgarii. W Polsce Daab był gościem festiwalu w Jarocinie (począwszy od roku 1984 występował tam niemal rokrocznie), Rocka Na Wyspie we Wrocławiu, Rock Areny w Poznaniu, Reggae Nad Wartą w Gorzowie, Muzycznego Campingu w Brodnicy, Róbrege w Warszawie, Rockowiska w Łodzi, FAMY w Świnoujściu, Rock Opola - zwykle potrafiąc ukoić publiczność swą słodką, pulsującą karaibskimi rytmami muzyką . Na koncerty do Europy Zachodniej zespół pojechał bez Krzywego, któremu odmówiono paszportu. Zastąpił go Zeńczewski. Szczególnie ważny był występ w Holandii, w amsterdamskim klubie Melkweg, w którym występowały wcześniej takie sławy jak The Beatles, The Rolling Stones czy Tina Turner. A po koncercie w duńskim mieście Arhus – jedna z najważniejszych postaci światowego reggae, Linton Kwasi Johnson z Jamajki nazwał Daab...najlepszą białą grupą reggae na świecie.W połowie roku 1985 grupa nagrała debiutancki album Daab, wydany na wiosnę następnego roku. Na płycie znalazło się wiele przebojów - Kalejdoskop moich dróg, Fala ludzkich serc, W zakamarkach naszych dusz, instrumentalny Fryzjer na plaży, Ogrodu serce. Ten ostatni cieszył się wyjątkową popularnością i stał się największym hitem w historii Daabu. W momencie wydania płyty zespół działał już w innym składzie - odszedł Woszczyna, usunięto Strojnowskiego. Tego pierwszego zastąpił Tomasz Pierzchalski, rolę drugiego wokalisty przejął Krzywy, doszedł też gitarzysta Krzysztof Zawadka ( Oddział Zamknięty; później m.in. T.Love i Chocolate Spoon). W tym zestawieniu zespół nagrał płytę Ludzkie uczucia, która ukazała się pod koniec roku 1987. Liczba przebojów powiększyła się o całkiem udane piosenki Moje paranoje czy Podzielono świat. Po ukazaniu się Ludzkich uczuć Krzywy podjął współpracę z De Mono, by wkrótce na rzecz tego zespołu opuścić Daab (wrócił, podobnie jak i Strojnowski, na koncert w Jarocinie w 1989). W tej sytuacji na powrót z T. Love zdecydował się Zeńczewski, Miłoszewskiego natomiast zastąpił Dariusz Chociej. Ci muzycy wystąpili na koncercie w katowickimSpodku z okazji dziesięciolecia Dżemu w czerwcu 1989 oraz, używając automatu perkusyjnego, nagrali album "III" (1989), który brzmiał niczym amatorskie demo. Dlatego trzy lata później Daab zdecydował się na ponowną rejestrację tych utworów, wydając je - wraz z kilkoma nowymi i ze zmienioną kolejnością piosenek jako kompaktową wersję trzeciego albumu (była to pierwsza płyta kompaktowa w dyskografii grupy). Na płycie wyróżniała się piosenka Nie wolno nie ufać. W tym czasie skład ustabilizował się, a jego trzon tworzyli współzałożyciele Zeńczewski, Miłoszewski i Gierszewski, z którymi współpracowali: gitarzysta Michał Grymuza (m.in. z Armii i zespołu Edyty Bartosiewicz) oraz Grzegorz Rytka, Piotr Korzeniowski, Jacek Wojcieszuk W dziesiątą rocznicę powstania Daab wydał składankowy album To co najlepsze 1983-93 (1993). Wszystkie umieszczone na nim piosenki muzycy nagrali ponownie. Swój jubileusz zespół uczcił także serią koncertów, z których największe odbyły się na festiwalu Węgorzewo 1993 oraz Rock Famie w Świnoujściu. Zespół ciągle prowadzi ożywioną działalność koncertową, ale już rzadziej występuje na większych scenach. Znacznie głośniej niż o Daabie było w połowie lat 90 o samym Zeńczewskim, który wraz z Muńkiem Staszczykiem założył superpopularny zespół Szwagierkolaska . Śpiewał też z Dżemem na pamiętnym koncercie poświęconym śmierci jego wokalisty Ryszarda Riedla. Kojarzono go też z Anitą Lipnicką (pierwszą wokalistką Various Manx), z którą łączyło go coś znacznie więcej niż przyjaźń. 1 sierpnia 2008 zespół wystąpił na przystanku Woodstock. 14 sierpnia 2008 roku Daab wystąpił na Ostróda Reggae Festiwal, obchodząc tam 25-lecie swojej działalności. Dyskografia: 1986 Daab • 1987 Ludzkie uczucia • 1989 Daab III • 1992 Daab III (wersja nagrana ponownie wraz z kilkoma nowymi utworami) • 1993 To co najlepsze z dziesięciu lat (1983-93) (album zawiera nowe wersje znanych utworów) Obecny skład zespołu: Andrzej Zeńczewski – gitara, śpiew Artur „Milimetr” Miłoszewski – gitara basowa Dariusz „Misiek” Gierszewski – perkusja Jacek Wojcieszuk – gitara Marek Makles – klawisze Grzegorz Rytka – saksofon Piotr Korzeniowski - trąbka Andrzej Zeńczewski Artur „Milimetr” Miłoszewski Marek Makles Piotr Korzeniowski (trąbka) i Grzegorz Rytka (saksofon) Andrzej Krzywy Jarosław Woszczyna MYSLOVITZ 1992 W Mysłowicach, przy tamtejszym MDK-u powstaje zespół The Freshmen (tytuł filmu z Matthew Broderickiem i Marlonem Brando, polskie tłumaczenie "Nowicjusz") założony przez dwóch studentów: Artura Rojka (gitara, wokal) i Wojtka Powagę (gitara). W pierwszym składzie pojawili się ponadto Marcin "Bongo" Porczek (perkusja) i Rafał Cieślik (gitara basowa) zwany "Książę" ze względu na uwielbienie muzyki Prince’a. W powyższym składzie zespół nie zagrał żadnego koncertu. Na pierwszym występie The Freshmen w studenckim "Olimpie" przy AWF Katowice. Marcina Porczka i Rafała Cieślika zastąpili wtedy Jacek (gitara basowa) i Wojtek (perkusja) Kuderscy. 1994 Nagrywają swoje pierwsze demo, które zostaje wysłane na przełomie kwietnia i maja na przegląd młodych zespołów "Garaż ’94" w Częstochowie. Zajęli tam drugie miejsce a nagrodą była sesja nagraniowa w Studiu Radia Łódź. Były to piosenki "Funny Hill", "Mówisz że", "Słowa" i "Ultra Fiolet". Szefem muzycznym Studia Radia Łódź był Maciek Pilarczyk, który od momentu poznania The Freshman został ich przyjacielem i przewodnikiem w muzycznym biznesie. To właśnie on jako członek jury, sprawił że Myslovitz trafili do Łodzi: Mieli dostać pierwsze miejsce i wzmacniacz gitarowy jako nagrodę. Ale ponieważ drugą nagrodą była sesja nagraniowa w moim radio, jako juror przeforsowałem dla nich II miejsce, żeby tę sesję zrobić właśnie z nimi. Chłopcy byli wtedy strasznie zawiedzeni, że nie wygrali, ale teraz chyba już nie mają mi tego za złe. W grudniu The Freshman zakwalifikował się na prestiżową wówczas Mokotowską Jesień Muzyczną którą wygrał. Wtedy też zespół zmienił nazwę na używaną do dziś. Jednak na rynku fonograficznym zaistnieli dopiero pod nazwą Myslovitz kiedy to wygrali "Mokotowską Jesień ’94" czego wynikiem było podpisanie kontraktu z firmą MJM Music PL. Umowa zobowiązywała zespół do nagrania trzech płyt. 1995 Latem w Studiu Radia Łódź powstał debiutancki album pt. "Myslovitz", którego producentem i realizatorem był Ian Harris. Był on znany jako człowiek odpowiedzialny za koncertowe brzmienie takich zespołów jak Joy Division, , New Order czy The Exploited.. Płyta "Myslovitz" ukazała się 10 października i była promowana piosenką "Myslovitz" zgodnie z zasadą 3xM. Album bardzo szybko uznany przez krytyków za jeden z najciekawszych w roku ’95, a zespół obwołany najlepiej zapowiadającą się polską kapelą ("Debiut roku" w miesięczniku "Brum" oraz "Nadzieja roku" w miesięczniku "Tylko Rock", nominacja Dance Music Awards w kategorii "Debiut Pop and Rock", nagroda RMF FM "Niedocenieni ’95"). 1996 Czerwiec przyniósł drugą płytę - "Sun Machine". Na antenach radiowych i telewizyjnych bardzo często usłyszeć można było "Peggy Brown", "Blue velvet", "Z twarzą Marylin Monroe" czy "Funny Hill". Na płycie znalazł się również cover znanego utworu Czerwonych Gitar pt. "Historia pewnej znajomości", który został wykorzystany w obrazie "Matka swojej matki" z Krystyną Jandą w roli głównej. Nowa płyta została wydana już przez Sony Music Polska/ Columbia, z którą grupa podpisała wieloletni kontrakt. Oprócz "nowej" płyty rok ’96 przyniósł też pierwszą w historii grupy nominację do Fryderyka - w kategorii "Debiut roku". 1997 Trzecia płyta, zatytułowana