HANS WIEGEL EN HET SPEL OM DE MACHT GRATIS

Auteur: Jan Hoedeman Aantal pagina's: 241 pagina's Verschijningsdatum: none Uitgever: none EAN: 9789055460021 Taal: nl Link: Download hier en het spel om de macht Portret van een kleurrijk politicus. Hans Wiegel domineerde, samen met Joop den Uyl en , het Nederlandse politieke toneel van de jaren zeventig in de vorige eeuw. Daarna verdween hij uit De Haag, maar tot de dag van vandaag nooit echt uit beeld, daar zorgt hij zelf wel voor. Wiegel beoefende het politieke spel met verve. Hij sloot zijn werkzame leven af als voorzitter van de Zorgverzekeraars Nederland. Pieter Sijpersma studeerde filosofie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij is oud-hoofdredacteur van het Dagblad van het Noorden en de Leeuwarder Courant. Hoewel Wiegel zich liet interviewen voor dit boek bemoeide hij zich niet tegen de inhoud aan. Het boek bevat prachtige verhalen, anekdotes en quotes, die zo veel mogelijk door de auteur op hun juistheid werden gecontroleerd. Het grootste deel van het boek behandelt, na enkele inleidende hoofstukken over Wiegels school- en studentenjaren, zijn optreden in de landelijke politiek tussen en Daarna komt een hoofdstuk over zijn activiteiten als Commissaris van de Koningin in Friesland , gevolgd door het intrigerende De man die nooit terugkwam en twee slothoofdstukken. Sindsdien leest hij elke dag de krant en is zijn politieke belangstelling gewekt. Hij verlaat de avond als penningmeester van de club. Hij raakt geïnspireerd door het Tweede Kamerlid Haya van Someren-Downer, die spreekt over het belang van goed onderwijs. De JOVD wordt voor hem de leerschool van de politiek. Hij reist langs de afdelingen en leert veel mensen kennen. Bij het aantreden van het kabinet-de Jong in schuift Wiegel de Tweede Kamer in als opvolger van één van de nieuwe bewindslieden. Hij is de eerste tijd als een kind in een snoepwinkel en leert het politieke bedrijf snel. Ook nu reist hij het land door en spreekt veel kiezers. In drie jaar houdt hij ongeveer spreekbeurten. Hij krijgt de portefeuille volkshuisvesting toegewezen en valt op in de debatten die hij met Hans van den Doel PvdA voert. Zijn bekendheid neemt snel toe. Als tegenhanger van het Nieuw Linkse geschrift Tien over rood schrijft hij het pamflet Een partijtje libre, waarin het de socialistische publicatie relativeert. Volgens hem wordt er te veel geklaagd in de politiek. Wel moet de VVD op de schop. De partij moet de kiezer duidelijk maken van haar streven iedereen gelijke kansen te geven. Hij zal dit en veel andere van zijn standpunten zijn leven lang trouw blijven. Het gaat niet om de staatsinrichting, maar om de persoon van de politicus. De Telegraaf vindt niet zozeer de tekst, als de schrijver zelf interessant. Met het publiceren van een uitgebreid portret annex vraaggesprek ontstaat een levenslange band tussen de krant en de politicus. Overigens is hij altijd toegankelijk voor journalisten van links en rechts. Hij gaat ervan uit dat zijn montere optreden hem ook respect of sympathie oplevert. Meer dan een miljoen luisteraars, meneer. Zijn optredens in de publiciteit roepen bij links Nederland veel aversie op. Bij de formatie van het kabinet- Biesheuvel wil hij wel staatssecretaris van Politie worden, maar dat gaat niet door. Het aanbod om staatssecretaris van Volkshuisvesting te worden slaat hij af. De fractie kiest hem unaniem. In de ogen van partijcoryfee Harm van Riel, voorzitter van de Eerste Kamerfractie, beschikt de VVD met hem over de man die de droom naar de doorbraak van het politieke midden kan verwezenlijken. Als leider van een coalitiefractie kruist Wiegel regelmatig met verve en veel humor de degens met oppositieleider Joop den Uyl. Hij jaagt graag zijn politieke tegenstanders op stang, maar moet ook regelmatig om zichzelf lachen. Hij verstevigt zijn machtsbasis in de partij, onder meer door een tournee langs de Kamercentrales. Hij treedt overal in het land op en hamert op het misbruik van de sociale voorzieningen. Tijdens de Algemene Beschouwingen van valt hij Den Uyl stevig, maar met respect aan. Dleider vernedert hij echter. In het boek lezen dat dit mede een persoonlijke wraakoefening was. Tijdens de verkiezingscampagne debatteren Den Uyl en Wiegel samen in het land op het scherps van de snede. De belangstelling is overweldigend. In Groningen het zogenaamde Sinterklaasdebat moeten zelfs twee voorstellingen worden gegeven. Buiten de publiciteit leren de heren elkaar waarderen. Zowel de PvdA als de VVD winnen flink, maar Den Uyl betrekt uiteindelijk het Catshuis na de hardhandige formatie van en Wiegel zal als oppositieleider het kabinet vier jaar lang fel bestoken. Het wordt de glorietijd van Hans Wiegel als politicus. Hij gaat voluit op het orgel. Nu hij ondanks zijn verbale kwaliteiten geen poot aan de grond krijgt in de Kamer hervat Wiegel zijn rondtocht door het land. De VVD wordt de grote winnaar van de Statenverkiezingen van Ondersteund door zijn persoonlijk assistent schrijft hij voor de partijleden het boekje De geloofwaardigheid van een alternatief , een praktische beschouwing over de politieke situatie van het moment. Zijn toon in het parlement wordt minder verbeten Hij noemt het kabinet een ramp voor het land, maar een zegen voor de oppositie. Intussen komt het CDA langzaam van de grond en wordt Dries van Agt uitgeroepen tot de eerste lijsttrekker. Hij en Ruud Lubbers hebben dan al mentaal afscheid genomen van het kabinet. De PvdA overspeelt zijn hand en na dagen geeft zijn opdracht als formateur terug. Het CDA wendt de steven. Na het eerste gesprek tussen Van Agt en Wiegel gaan beide heren samen eten bij Le Bistroquet, waar van hen de legendarische foto wordt genomen. Het wordt het begin van een levenslange vriendschap en van een geslaagde formatie, die veel eerder klaar was dan Van Agt zijn kritische fractie wilde laten geloven. Men begon met de zetelverdeling, die tijdens de vorige formatie maar niet wilde lukken. Op de achterkant van zijn sigarendoos rekende de formateur uit, dat de door Wiegel voorgestelde tien ministersposten voor het CDA en zes voor de VVD redelijk was. De CDA-fractie echter had een groot aantal amendementen, waarvan Wiegel bereid was driekwart te accepteren. Het deel van het CDA dat dit kabinet niet wilde, later loyalisten genoemd, bleef halsstarrig totdat Maarten Schakel hen krachtig toesprak. Al konden zij het regeerakkoord niet aanvaarden zouden zij de totstandkoming van het kabinet niet verhinderen en het op zijn daden beoordelen. Aldus geschiedde en hoogstwaarschijnlijk heeft geen vicepremier voor of na hem zoveel invloed gehad als Hans Wiegel. Van Agt gunde veel aan Wiegel en liet het nodige aan hem over, inclusief het leiden van kabinetsvergaderingen en het houden van de wekelijkse persconferentie van de minister-president. Wiegel steunt de premier te allen tijde. Hij was in de ministerraad goud waard als co-equipier, zo herinnert Van Agt zich. Ze opereren als een tandem. Wiegel toont Van Agt altijd respect in het openbaar. De laatste beschreef het kabinet ooit als een vennootschap onder firma. Een substantieel deel van het boek is gewijd aan het ministerschap van Hans Wiegel. Hij wil net als de door hem en ook door Van Agt bewonderde premier op de winkel passen, maar zelf dat is geen geringe klus. Als minister van Binnenlandse Zaken was hij de grootste werkgever van Nederland en moest hij onderhandelen met de machtige ambtenarenbonden en hun Bourgondische voorman Jan Dutman. Zijn meest geruchtmakende benoeming is die van Willem Scholten tot vicevoorzitter van de Raad van State, waarmee hij de voordracht van de raad zelf passeert. Scholten bleek overigens een gedegen vicepresident. Omdat premier Van Agt doodmoe was van de slopende formaties liet hij de voorbereiding van de regeringsverklaring aan Wiegel over. De tegenwerking van maatschappij van maatschappij en pers versterkt hun onderlinge band. De hoon en de kritiek die soms bitter klinkt wekken de kwajongens in hen op. Ze scheppen er beiden een heimelijk plezier in om het journaille dat zo vijandig is, de onverbiddelijke oppositie en de opiniekwekers die op hen afgeven, tegen de haren in te strijken, om de ergernis te vergroten. Hoe harder er wordt geroepen dat alles wat ze doen verkeerd is, des te meer ze zich aangemoedigd voelen. We lezen hoe het kabinet een paar maal langs de rand van de afgrond gaat, bijvoorbeeld met de Urenco Affaire, het kruisrakettenbesluit en de levering van raketten aan Zuid-Afrika. Toen Minister van Financiën niet meer tekende voor het financiële beleid had hij gelijk, maar kreeg hij het niet van de VVD- ministers en trad af. Zo werd het een ministerscrisis en geen kabinetscrisis. Het feit dat dit van alle kanten aangevallen kabinet de rit volmaakte was een prestatie van formaat. Hij heeft gezegd: ik heb een afspraak met Van Agt, die komen wij na. Hij torpedeerde het voornemen van zijn voorganger De Gaay Fortman om Nederland in 24 provincies op te delen. Aan de chaotisch verlopen troonwisseling tussen Juliana en Beatrix wordt een apart hoofdstuk gewijd. Wiegel geniet niet alleen van de politiek, maar ook van het decorum. Zo herstelt hij het gebruik dat de minister van Binnenlandse Zaken per koets naar het Binnenhof rijdt om het parlementaire jaar af te sluiten. Die voorliefde voor decorum en enig acteerwerk komt hem goed van pas in zijn latere loopbaan. Van Agt moet noodgedwongen een kabinet gaan leiden met de PvdA en D Mede wegens familieomstandigheden vraagt hij zijn opvolger op Binnenlandse Zaken Ed van Thijn om hem tot Commissaris van de Koningin in Friesland te boenomen. Ondanks aanvankelijke tegenstand, hij stond tenslotte niet op de voordracht, voelde hij zich in Friesland als een vis in het water. Het bestuurlijke werk had niet zijn grootste interesse en kostte hem niet veel tijd, maar hij blonk uit als boegbeeld van de provincie en zette zijn uitgebreide netwerk daarvoor in. Hij blijft er tot begin Hans Wiegel verloor in zijn liefde voor het spel de knikkers soms uit het oog

Căutaţi textul integral al cărţilor Găsiţi cartea perfectă ce serveşte scopurilor dvs. Căutare Căutarea de cărţi funcţionează similar căutării pe Web. Încercaţi o căutare pe Google Căutare de cărţi sau pe Google. Când găsim o carte al cărei conţinut include o potrivire pentru termenii dvs. Creaţi propria dvs. Aflaţi cum ». Sunteţi editor sau autor? Aflaţi cum vă puteţi promova gratuit cărţile pe Google. Despre Google Căutare de cărţi Privire generală Istoric Realitate şi ficţiune Căutaţi textul integral al cărţilor Găsiţi cartea perfectă ce serveşte scopurilor dvs. Răsfoiţi cărţi online În cazul în care cartea nu este protejată prin drepturi de autor sau avem permisiunea editorului, veţi putea să vedeţi o previzualizare a cărţii, iar în unele cazuri textul complet. Dacă aceasta aparţine domeniului public, puteţi să descărcaţi o copie PDF. Aflaţi mai multe despre vizualizări diferite. Aflaţi mai multe -- rapid Am creat pagini de referinţă corespunzătoare fiecărei cărţi, astfel încât să puteţi găsi rapid toate tipurile de informaţii relevante: recenzii, referinţe de pe pagini Web, hărţi şi altele. Iată un exemplu. Cumpăraţi cartea De unde vin cărţile? În prezent, realizăm legătura cititorilor cu cărţile în două moduri: prin Programul de parteneriat şi prin Proiectul Biblioteca. [Waarom Hans Wiegel nooit terugkeerde naar Den Haag

Met minimale inspanning behaalde hij een maximaal resultaat. Humor, relativeringsvermogen en een perfect gevoel voor timing waren zijn belangrijkste troeven. Maar met diezelfde relativerende, achteloze benadering frustreerde hij jaren later zijn eigen rentree op het Haagse toneel, blijkt uit de meesterlijke biografie die Pieter Sijpersma, oud-hoofdredacteur van het Dagblad van het Noorden, over hem schreef. Dat applaus krijgt hij — én een lach, want Wiegel heeft humor. In wordt hij Kamerlid, op dat moment het jongste ooit. Wiegel is pragmatisch. Hij vindt niet uit idealisme dat de VVD moet veranderen, maar omdat hij ziet dat de maatschappij verandert. Door de elitaire VVD om te vormen tot een echte volkspartij vallen er stemmen te winnen. Wiegel is geen principiële liberaal. Politiek beschouwt hij als de kunst van het mogelijke. Wie de meeste stemmen krijgt, heeft de meeste macht. Die stemmen krijg je door te weten wat er speelt. Daarom trekt hij het land in om met gewone mensen te praten en zo permanent campagne te voeren. Zeker met die van De Telegraaf , een krant die steeds meer jonge lezers bereikt. Wiegel houdt van traditie. Op zijn negenentwintigste is hij al fractievoorzitter, maar in zijn driedelig pak en met zijn keurige scheiding oogt hij als een oude corpsbal. Deze uitstraling van conservatief heerschap is deels een pose waarachter hij zijn verlegenheid verbergt, stelt zijn biograaf. Bovendien stelt het de conservatieve achterban, die hem soms wel erg populair vindt doen, gerust. De jonge VVD-leider heeft de tijdgeest mee. Mijn naam is Hans Wiegel. Als Den Uyl in het meest linkse kabinet ooit vormt, noemt Wiegel dit een ramp voor het land. Maar het is ook een zegen voor de oppositie, weet hij. Wiegel respecteert de PvdA-leider maar het verschil tussen de twee is enorm. Tegenover de gedreven en verbeten Den Uyl, die zijn kabinet afmat met vergaderingen tot in de vroege ochtend, staat de ontspannen en relativerende Wiegel. Die uitstraling is aanstekelijk, analyseert zijn biograaf: Wiegel geeft de mensen in het land een goed gevoel over zichzelf, over de toekomst en dus over Wiegel. Zelfs tegen het Kamerpersoneel zijn Wiegel en zijn partijgenoten aardiger dan hun linkse tegenstrevers. Als oppositieleider maakt Wiegel van de Tweede Kamer een theater. Bewust kiest hij voor een plek in de achterste bankjes. Dit geeft hem de tijd om voor een interruptie langzaam naar voren te schreiden en hiermee de spreker achter het katheder te ontregelen. Zijn polariserende en populistische stijl wordt hem niet door iedereen binnen de partij in dank afgenomen. Als het kabinet-Den Uyl valt, wint de PvdA nog eens tien zetels. Een tweede kabinet-Den Uyl lijkt onvermijdelijk. Wiegel verbaast vervolgens vriend en vijand door in no time een regering met het CDA te vormen. Voor Van Agt zijn de onderhandelingen met Wiegel een verademing. Wiegel streeft naar een akkoord op hoofdlijnen terwijl de PvdA alles tot achter de komma wilde vastleggen en stelt tot Van Agts verbazing voor om eerst de zetelverdeling te regelen. Ze komen zelfs zo snel tot overeenstemming dat ze besluiten nog wat tijd stuk te slaan voor ze de pers te woord staan. In het kabinet Van Agt-Wiegel ontbreken de vergezichten. Gewoon het land goed besturen, luidt het realistische credo. Wiegel wordt minister van Binnenlandse Zaken. Hij toont zich een vaardig en besluitvaardig bestuurder die zich concentreert op zijn hoofddoelen: meer politie, minder gemeenten. Dat hij ook als minister probeert maximaal resultaat te boeken met minimale inspanning neigt soms tot op de winkel passen. Net als in de kabinetsformatie weet hij dat de onderhandelingen met de vakbonden een spel van geven en nemen zijn. Soms brengt hij de gestaalde kaders van de wijs door zijn kaarten meteen op tafel te leggen en een compromis voor te stellen. Ook aarzelt hij niet over een uitruil: bijvoorbeeld de ambtenarensalarissen nivelleren als hij daardoor een bezuiniging kan halen. Van dat bezuinigen komt overigens weinig terecht. Dit is niet alleen het gevolg van het tegenzittend economisch tij. Hier wreekte zich, stelt Sijpersma, dat het bij Wiegel meer om het spel dan om de knikkers ging. In komt Wiegels jonge vrouw Jacqueline bij een auto-ongeluk om het leven. Als hij in een tv-programma een vraag krijgt over het weduwenpensioen, barst hij in snikken uit. Het beeld van hem kantelt: Wiegel blijkt ook maar een mens. De snottebel waarmee cartoonist Opland hem steevast afbeeldde, verdwijnt. In , op het hoogtepunt van zijn politieke succes, verruilt Wiegel politiek Den Haag voor de provincie Friesland waar hij commissaris van de koningin wordt. Als zijn partij hem in vraagt de plotseling overleden minister Rietkerk op te volgen, maakt het provinciebestuur hem duidelijk dat hij moet kiezen: als hij kiest voor Den Haag hoeft hij niet terug te komen. Wiegel blijft. Zelfs zijn eigen partijleden weten niet meer wat ze ervan moeten geloven. Als ze in serieus overwegen hem als lijsttrekker te benaderen, doen ze dat om die reden uiteindelijk niet. Als hij wil moet hij zichzelf maar melden. Maar dit keer bleek Wiegel echt geïnteresseerd en hij voelt zich gepasseerd. Hij was er in zijn ijdelheid van uitgegaan dat ze zich wel bij hem zouden melden. Uiteindelijk lijkt hij zelf ook niet meer te geloven in zijn terugkeer. Er gloort hoop als Pim Fortuyn hem noemt als premiers-kandidaat, maar als de flamboyante LPF-leider dat jaar vermoordt wordt, is ook die kans verkeken. Want hij ziet zelf ook wel dat er steeds meewariger naar zijn geflirt wordt gekeken. Wiegel heeft zich misrekend. Toen hij echt terug wilde naar Den Haag was het politieke tij vergaan. Een groot deel ervan besteedt hij aan het tijdsbeeld en de politieke context waarbinnen Wiegel zich bewoog. Dat het geen moment stoort om bladzijdenlang Wiegel zelf nauwelijks tegen te komen, is te danken aan de schrijfstijl van Sijpersma. Zijn luchtige, vlotte toon past bovendien naadloos bij zijn hoofdpersoon. Leren we Hans Wiegel echt kennen in al die bladzijden? Ook de mens achter de politicus? Niet helemaal. Wiegel is een man die zichzelf in de hand heeft, die zijn diepste gevoelens niet makkelijk prijsgeeft. Terwijl hij toch het nodige heeft meegemaakt, ook op persoonlijk vlak. Na het fatale ongeluk van zijn echtgenote trouwde hij met haar zus Marianne — die vervolgens ook omkwam in het verkeer. Sijpersma besluit zijn boek ermee:. Wiegel kan hard zijn voor zichzelf. Dat heeft hem beide keren overeind gehouden. Zijn verdriet is hij te boven gekomen, heeft hij meermalen herhaald. De opnames van mijn gesprekken vertellen iets anders. Zijn verdriet is niet opgelost in de tijd, maar zit nog diep in zijn binnenste. Zodra de naam Marianne of Jacqueline valt, praat hij langzaam en aarzelend. De stem wordt brokkelig en bijna onhoorbaar, breekt soms. Hans Wiegel wenst zijn zegeningen te tellen maar zijn leven is ook getekend door verlies. Hans Wiegel. Bewaar mijn naam en emailadres voor de volgende keer dat ik een commentaar geef. Sign in. Log into your account. Wachtwoord vergeten? Password recovery. Vind je wachtwoord terug. Forgot your password? Get help. Home recensie politiek Hans Wiegel verloor in zijn liefde voor het spel de knikkers soms Abraham Kuyper. Gedreven geweldenaar in zeven rollen. Van vader op zoon. Opkomst en teloorgang van het premiersgeslacht Heemskerk. Hans Gruijters, politicus tegen wil en dank. Please enter your comment! Please enter your name here.

https://cdn.sqhk.co/jimolsonpt/0N8BihO/nicaragua-living-in-the-shadow-of-the-eagle-5th-edition-25.pdf https://cdn.sqhk.co/tianawilsoncn/A6hZwKJ/vermeer-and-the-masters-of-genre-painting-inspiration-and-rivalry-1st-edition-82.pdf https://static.s123-cdn-static.com/uploads/4584573/normal_5fce2739e84c2.pdf https://static.s123-cdn-static.com/uploads/4583878/normal_5fcf4570bf058.pdf https://static.s123-cdn-static.com/uploads/4584925/normal_5fcd01fde046c.pdf https://uploads.strikinglycdn.com/files/ce23dbc2-1bbb-402d-a6c0-df26175939f2/rococo-in-nederland-26.pdf