Lilya Zilberstein naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku pięciu lat najpierw w szkole, a potem w Akademii Muzycznej im. Gnesiny w Moskwie pod kierunkiem Ady Traub oraz Aleksandra Satza. Dyplom uzyskała w 1988 r. Trzy lata wcześniej zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie Federacji Rosyjskiej oraz znalazła się wśród laureatów konkursu w Rydze.
Międzynarodowy sukces osiągnęła w 1987 r., wygrywając Konkurs Busoniego w Bolzano. Wyróżnienie to umożliwiło urodzonej w Moskwie pianistce regularne występy na Zachodzie, m.in. we Włoszech, USA, Austrii i Francji.
Koncertowała praktycznie w całej Europie oraz w Meksyku, Japonii, Korei i Brazylii. Od 1990 r. mieszka w Niemczech, gdzie koncertuje z najlepszymi orkiestrami w prestiżowych salach koncertowych i na największych festiwalach muzycznych. Koncertowała z takimi zespołami, jak: Chicago Orchestra, Moskiewską Orkiestrą Symfoniczną im. Czajkowskiego, London Symphony Orchestra, Royal Philharmonic Orchestra, Milan Scala Orchestra, Staatskapelle Dresden. Wśród dyrygentów, z którymi współpracowała, są m.in.: Claudio Abbado, Paavo Berglund, Christoph Eschenbach, Władimir Fiedosiejew, Dmitri Kitajenko, James Levine, Michael Tilson Thomas i Marcello Viotti. W ostatnich latach odbyła tournee światowe występując w duecie z Maximem Vengerovem.
W 1998 r. została wyróżniona w Sienie nagrodą Accademia Musicale Chigiana. Lilya Zilberstein występuje w duecie z Marthą Argerich. Nagrała osiem płyt dla Deutsche Grammophon. Oprócz recitali zarejestrowała koncerty Griega oraz Rachmaninowa. Wzięła również udział w pierwszym nagraniu wszystkich dzieł Fryderyka Chopina zrealizowanym przez Deutsche Grammophon, które ukazało się w 1999 r. Pianistka nagrała m.in. z Marthą Argerich Sonatę na dwa fortepiany Brahmsa dla wytwórni EMI oraz utwory Muzio Clementiego dla Hänssler-Classic.
Michał Dworzyński
W opinii wielu krytyków należy do najciekawszych talentów dyrygenckich Europy młodego pokolenia. Jego międzynarodowa kariera rozpoczęła się od zwycięstwa w Donatella Flick Conducting Competition w Londynie w 2006 roku. W wyniku tego konkursu otrzymał na dwa lata stanowisko dyrygenta-asystenta w London Symphony Orchestra, gdzie współpracował m.in z Valerym Gergievem i Sir Colinem Davisem. Ponadto jest zwycięzcą konkursów dyrygenckich w Zagrzebiu (Lovro von Matacic 2003) oraz w południowokoreańskim Suwon (2005).
Występował w całej niemal Europie z orkiestrami, takimi jak London Symphony Orchestra, London Philharmonic, Royal Liverpool Philharmonic, Orchestre National de Belgique, Royal Flemish Philharmonic oraz Brussels Philharmonic, Tonhalle-Orchester Zürich, Copenhagen Philharmonic Orchestra i Orchestre de l’Opéra de Lyon (Kopciuszek Prokofiewa), Rundfunk Symphonie Orchester Berlin, Swedish Radio Symphony Orchestra, Stockholm Royal Opera Orchestra, Wiener Kammer-Orchester, Orquesta Sinfónica de Radio Televisión Española (Madryt), Iceland Symphony, RTÉ National Symphony Orchestra (Dublin), City of Birmingham Symphony. W marcu 2010 roku odniósł znaczący sukces w Japonii z Tokyo Symphony i Tokyo Philharmonic, a dwa miesiące później debiutując w Suntory Hall. W lutym 2010 w Westminster Cathedral poprowadził brytyjską premierę Requiem Romana Maciejewskiego z udziałem BBC Symphony Orchestra, BBC Symphony Chorus, BBC Singers oraz czołowych polskich solistów. Wielokrotnie prezentował dzieła Witolda Lutosławskiego na brytyjskich festiwalach w Cheltenham (BBC Philharmonic), Belfaście (Ulster Orchestra), St Magnus (BBC Scottish Symphony) i in., a także III Symfonię Mikołaja Góreckiego m.in. z Israel Philharmonic (pierwszy występ z tą orkiestrą na koncercie galowym zamykającym obchody Roku Polskiego w Izraelu, 2009) i Netherlands Radio Philharmonic (2010), z którą przedstawił również Stabat Mater Szymanowskiego publiczności Concertgebouw w Amsterdamie na finałowym koncercie sezonu 2009/2010. W ubiegłym roku z Orchestre National des Pays de la Loire wykonywał utwory Krzysztofa Pendereckiego w Nantes i Angers.
W czerwcu 2011 po raz pierwszy wystąpił w Australii i Nowej Zelandii, uzyskując od razu kolejne zaproszenia na rok 2013 (Auckland Philharmonic, Tasmanian Symphony oraz Adelaide Symphony) Dyrygent otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia za promocję muzyki polskiej.
Michał Dworzyński regularnie współpracuje z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej, z którą w lutym br. na zaproszenie Antoniego Wita i wraz z nim odbył tournée zespołu po Japonii. We wrześniu 2012 wystąpił z FN również na trzech koncertach we Włoszech i Szwajcarii.
Dyrygował wszystkimi znaczącymi polskimi orkiestrami, a wśród nich zespołem Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Dokonał szeregu nagrań dla Telewizji Polskiej, Polskiego Radia i BBC Radio.
W 2009 r. nagrał pierwszą płytę (dla Hyperion Records) gdzie wraz z pianistą Hammishem Milne i BBC Scottish Symphony prezentują koncerty fortepianowe Hermanna Goetza i Józefa Wieniawskiego.
W najbliższym czasie zadebiutuje m.in z NHK Symphony Tokyo, Nagoya Philharmonic oraz Strasbourg Philharmonic.
Michał Dworzyński ukończył studia z wyróżnieniem w warszawskiej Akademii Muzycznej pod kierunkiem Antoniego Wita i berlińskiej Hochschule für Musik Hanns Eisler pod kierunkiem Christiana Ehwalda. W wieku 21 lat został asystentem dyrygenta w Narodowej Orkiestrze Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach (NOSPR). W latach 2008-10 był pierwszym dyrygentem Orkiestry Akademii Beethovenowskiej w Krakowie.
Od września 2012 r pełni funkcję pierwszego dyrygenta FS, zaś w sezonach 2013-2016 będzie pierwszym dyrygentem gościnnym w japońskiej Yamagata Symphony Orchestra.