AUDIENCJE GENERALNE AUDIENCJE GENERALNE

stał przybity do krzyża. I w ten sposób w olśnie- raz On już nie żyje i wydawało się, że to koniec waną radością. Zostali «przez powstanie z mar- Konkludując, doświadczenie uczniów zachęca wającym świetle Wielkanocy, w spotkaniu ze Zmar- wszystkiego. twych Jezusa Chrystusa na nowo zrodzeni do nas do refleksji nad sensem Paschy dla nas. Po- twychwstałym uczniowie pojmują zbawczy sens Je- Jednakże niespodziewanie idą nie dwie, ale trzy żywej nadziei» (por. 1 P 1, 3). Odradza się bowiem zwólmy, by zmartwychwstały Jezus nas spotkał! go męki i śmierci. A wówczas smutek i strach za- osoby. Jezus przybliżył się do dwóch uczniów i ich zapał wiary, miłość do wspólnoty, potrzeba On, żywy i prawdziwy, jest zawsze obecny wśró d mieniają się w pełną radość. Smutek i rany stają szedł z nimi, ale oni nie potrafili Go rozpoznać. przekazywania dobrej nowiny. Mistrz zmartwych- nas; idzie z nami, by kierować naszym życiem, by się źró dłem radości.W ich sercu rodzi się radość, O czywiście, słyszeli pogłoski o Jego zmartwych- wstał i wraz z Nim zmartwychwstaje całe życie; da- otwierać nam oczy. Ufamy Zmartwychwstałemu, bo «ujrzeli» Pana (J 20, 20). On mówi do nich wstaniu, faktycznie opowiadają Mu: «Niektóre z wanie świadectwa o tym wydarzeniu staje się dla który ma moc dawać życie, odrodzić nas jako dzie- jeszcze raz: «Pokój wam» (w. 21). Jest oczywiste, naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, a nich potrzebą niepowstrzymaną. ci Boże, zdolne wierzyć i kochać. Wiara w Niego że to nie tylko pozdrowienie. Jest to dar, dar, który nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że Drodzy przyjaciele, niech okres wielkanocny dla przemienia nasze życie: uwalnia je od lęku, daje Zmartwychwstały chce ofiarować swoim przyja- miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On nas wszystkich będzie okazją sprzyjającą odkryciu mu niezłomną nadzieję, ożywia tym, co nadaje eg- ciołom, a jednocześnie jest to zadanie: ten pokój, żyje» (ww. 22-23). Jednakże wszystko to nie wy- z radością i zapałem źró dełwiary, obecności Zmar- zystencji pełny sens, miłością Boga. Dziękuję. który Chrystus uzyskał za cenę swojej krwi, jest s t a rc z y ło, by ich przekonać, bo «Jego nie widzieli» twychwstałego wśród nas. Musimy pokonać taką przeznaczony dla nich, ale również dla wszystkich, (w. 24). Wówczas Jezus cierpliwie, «zaczynając od samą drogę, jaką Jezus poprowadził dwó ch po polsku: i uczniowie będą go musieli zanieść całemu światu. Mojżesza, poprzez wszystkich proroków, wykładał uczniów z Emaus, poprzez odkrycie Słowa Bożego Dodaje On bowiem: «Jak Ojciec Mnie posłał, tak im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Nie- i Eucharystii, a więc iść z Panem i pozwolić, by Serdeczne pozdrowienie kieruję do Polaków. i Ja was posyłam» (tamże). Zmartwychwstały Jezus go» (w. 27). Zmartwychwstały wyjaśnia uczniom otworzył nam oczy na prawdziwy sens Pisma i na Moi drodzy, niech okres wielkanocny będzie dla wró ciłmiędzy uczniów, by ich rozesłać. Wypełnił Pismo Święte, dostarczając im podstawowego klu- swoją obecnośćw łamaniu Chleba. Szczytowym wszystkich okazją do odkrywania z radością i entu- swoje dziełow świecie, a teraz przyszła kolej na cza do ich interpretacji, którym jest On sam i Jego punktem tej drogi, dzisiaj jak wówczas, jest komu- zjazmem źró dełwiary. Pozwólmy, aby zmartwych- nich, by zasiewać wiarę w sercach, ażeby Ojciec, tajemnica paschalna: to o Nim dają świadectwo Pi- nia eucharystyczna: w komunii Jezus karmi nas wstały Chrystus przyłączył się do nas na drogach poznany i umiłowany, zgromadził wszystkie swoje sma (por. J 5, 39-47). Sens wszystkiego, Prawa, swoim Ciałem i swoją Krwią, by swoją obecnością naszego życia i pomógł nam odkrywać jego rozproszone dzieci. Jezus wie jednak, że uczniowie Proroków i Psalmów, nagle się odsłania i staje się przeniknąć nasze życie, byśmy się odnowili i by najgłębszy sens. Niech Boże błogosławieństwo sta- wciąż jeszcze pełni są obaw. Dlatego tchnie na w ich oczach jasny. Jezus otworzył ich umysły na nich i ich odnawia w swoim Duchu (por. J 20, 22); ożywiała nas moc Ducha Świętego. le wam towarzyszy! zrozumienie Pism (por. Łk 24, 45). gest ten jest znakiem nowego stworzenia. Od daru Ducha Świętego, pochodzącego od zmartwych- Tymczasem dotarli do wsi, prawdopodobnie do wstałego Chrystusa, rozpoczyna się nowy świat. domu jednego z nich. Obcy wędrowiec zachowuje Rozesłanie na misję uczniów rozpoczyna węd- się tak, «jakoby miał iść dalej» (w. 28), ale potem 18 kwietnia rówkę w świecie ludu nowego przymierza, ludu, zatrzymuje się, bo gorąco Go proszą: «Zostań z który wierzy w Niego i w Jego dzieło zbawienia, nami» (w. 29). My również wciąż na nowo musimy ludu, który daje świadectwo prawdzie o zmar- żarliwie zwracać się do Pana, mówiąc: «Zostań z Ko ściółmusi zawsze ufać w pomoc i siłę Boga twychwstaniu. Ta nowina o życiu, które nie umie- nami». «Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął ra, przyniesiona przez Paschę, musi być szerzona chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i wszędzie, aby ciernie grzechu, który rani serce dawał im» (w. 30). Nawiązanie do gestów Jezusa Drodzy bracia i siostry! podczas Ostatniej Wieczerzy jest oczywiste. «Wte- człowieka, ustąpiły miejsca zalążkom łaski, obec- Po wielkich świętach wznawiamy teraz ka- dy otworzyły się im oczy i poznali Go» (w. 31). ności Boga i Jego miłości, które zwyciężają grzech techezy o modlitwie. Podczas audiencji, O b ecność Jezusa, najpierw Jego słowa, a potem i śmierć. która odbyła się przed Wielkim Tygo- gest łamania chleba, pozwala uczniom Go rozpo- Drodzy przyjaciele, dziś również Zmartwych- dniem, omawialiśmy postać Najświętszej znać i w nowy sposób doznają uczuć, które im to- wstały wchodzi do naszych domów i do naszych Maryi Panny, która była wśród apostołów warzyszyły, kiedy szli razem z Nim: «Czy serce nie serc, choć niekiedy znajduje drzwi zamknięte. trwających na modlitwie, kiedy oczekiwali Wchodzi dając radość i pokój, życie i nadzieję, da- pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?» (w. 32). Epizod ten wska- na zesłanie Ducha Świętego. Pierwsze kro- ry, których potrzebujemy do naszego odrodzenia ki Kościół stawia w klimacie modlitwy. ludzkiego i duchowego. Tylko On może ode- zuje nam dwa uprzywilejowane «miejsca», gdzie możemy spotkać Zmartwychwstałego, który prze- Pięćdziesiątnica nie jest odizolowanym pchnąć owe kamienie nagrobne, którymi często epizodem, ponieważ ob ecność idziałanie człowiek blokuje swoje uczucia, swoje relacje, swo- mienia nasze życie: są nimi słuchanie Słowa, w ko- Ducha Świętego wskazują kierunek drogi je zachowania; kamienie, które powodują śmierć: munii z Chrystusem, i łamanie Chleba; te dwa wspólnoty chrześcijańskiej i ją ożywiają. p o działy, wrogość, urazy, zawiść, nieufność, «miejsca» są głęboko ze sobą związane, ponieważ Faktycznie, w Dziejach Apostolskich św. ob ojętność. Tylko On, Żyjący, może nadać sens eg- «Słowo i Eucharystia tak ściśle przynależą do sie- zystencji i zachęcić do dalszej drogi zmęczonych i bie, że nie można zrozumieć pierwszego bez dru- Łukasz opowiada nie tylko o wielkim smutnych, zniechęconych i pozbawionych nadziei. giej: słowo Boże staje się sakramentalnym ciałem w zesłaniu Ducha, które nastąpiło w Wie- Tak właśnie czuli się dwaj uczniowie, którzy w wydarzeniu eucharystycznym» (Posynodalna ad- czerniku pięćdziesiąt dni po święcie Pas- dniu Paschy szli z Jerozolimy do Emaus (por. Łk hortacja apostolska Verbum Domini, nn. 54-55). Po chy (por. Dz 2, 1-13), ale także o innych 24, 13-35). Rozmawiali o Jezusie, ale ich «smutne tym spotkaniu dwaj uczniowie «zabrali się i wrócili nadzwyczajnych interwencjach Ducha Duccio di Buoninsegna, «Zesłanie Ducha Świętego» (1308-1311) twarze» (por. w. 17) wyrażały zawiedzione nadzieje, do Jeruzalem. Tam zastali zebranych Jedenastu, a Świętego, powtarzających się w dziejach niep ewność imelancholię. Porzucili swoją wieś, by z nimi innych, którzy im oznajmili: ’Pan rzeczy- Ko ścioła. Dziś pragnę skupić uwagę na chodzić z Jezusem i Jego przyjaciółmi, i odkryli wiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi’» epizodzie, który został nazwany «małą Pięćdzie- Dz 3, 1-10) Piotr i Jan zostali zatrzymani (por. Dz nową rzeczywistość, w której przebaczenie i miłość (ww. 33-34). W Jerozolimie dowiadują się o zmar- siątnicą», a miał miejsce w kulminacyjnym momen- 4, 1), ponieważ głosili zmartwychwstanie Jezusa nie były już tylko słowami, ale w konkretny sposób twychwstaniu Jezusa, a potem opowiadają o swoim cie trudnej fazy w życiu rodzącego się Kościoła. całemu ludowi (por. Dz 3, 11-26). Po szybkim pro- przejawiały się w życiu. Jezus z Nazaretu sprawił, przeżyciu, które rozpaliło ich miłość do Zmar- Dzieje Apostolskie opowiadają, że po uzdrowie- cesie zostali uwolnieni, wrócili do braci i opowie- że wszystko było nowe, przemienił ich życie. A te- twychwstałego i napełniło ich serca niepohamo- niu chromego obok świątyni w Jerozolimie (por. dzieli im o tym, co spotkało ich za to, że dawali

34 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 35 AUDIENCJE GENERALNE AUDIENCJE GENERALNE

świadectwo o zmartwychwstałym Jezusie. W tym kość i bezmiar Boga: «Stwórco nieba i ziemi, i rzeczywistość, która zmienia serce, umysł, życie lu- Tak jak w przypadku pierwszej wspólnoty momencie, mówi św. Łukasz, wszyscy oni «wznieśli morza, i wszystkiego, co w nich istnieje» (Dz 4, dzi i wnosi radykalną nowość Ewangelii. chrześcijańskiej, modlitwa pomaga nam odczyty- jednomyślnie głos do Boga» (Dz 4, 24). I tu 24). Jest to wezwanie skierowane do Stwórcy: wie- Po zakończeniu modlitwy — o dnotowuje wać indywidualną i zbiorową historię w bardziej św. Łukasz przytacza najdłuższą modlitwę my, że wszystko pochodzi od Niego, że wszystko św. Łukasz — «zadrżało miejsce, na którym byli sprawiedliwej i wiernej perspektywie, jaką jest per- Ko ścioła, jaką znajdujemy w Nowym Testamencie, jest w Jego rękach. Potem mówi z uznaniem o zebrani; a wszyscy zostali napełnieni Duchem spektywa Boga. I również my chcemy odnowić po której, jak słyszeliśmy, «zadrżało miejsce, na działaniu Boga w historii — a zatem zaczyna od Świętym i głosili odważnie Słowo Boże» (Dz 4, p ro śbę odar Ducha Świętego, który może rozpalić którym byli zebrani; a wszyscy zostali napełnieni stworzenia i kontynuuje w dziejach — o tym, że był 31), miejsce zadrżało, co znaczy, że wiara ma moc serce i oświecić umysł, byśmy mogli uznać, że Pan Duchem Świętym i głosili odważnie słowo Boże» ze swoim ludem, pokazując, że jest Bogiem, które- przeobrażania ziemi i świata. Duch Święty, który odpowiada na nasze wezwania zgodnie ze swoją (Dz 4, 31). go interesuje człowiek, który się nie oddalił, który mówił za pośrednictwem Psalmu 2 w modlitwie wolą przepojoną miłością, a nie według naszych Przed omówieniem tej pięknej modlitwy nie opuszcza człowieka — swojego stworzenia; Ko ścioła, wpada do domu i napełnia serca wszyst- idei. Prowadzeni przez Ducha Jezusa Chrystusa, zwróćmy uwagę na ważną podstawową postawę: w przytoczony jest tutaj wyraźnie Psalm 2 i w jego kich, którzy wzywali Pana. Oto owoc modlitwy, będziemy zdolni żyć pogodnie, odważnie i ra- świetle odczytana zostaje trudna sytuacja, w jakiej obliczu niebezpieczeństwa, trudności, zagrożenia którą wspólnota chrześcijańska razem kieruje do dośnie w każdej sytuacji i ze św. Pawłem chlubić znajduje się wówczas Kościół. Psalm 2 wysławia pierwsza wspólnota chrześcijańska nie dyskutuje Boga: zesłanie Ducha, dar Zmartwychwstałego, się «z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wy- wstąpienie na tron króla Judei, lecz odnosi się w nad tym, jak się zachować, jak znaleźć odpowied- który wspiera i prowadzi wolne i odważne głosze- trwałość, a wytrwałość — wypróbowaną cnotę, wy- nią strategię, jak się bronić, jakie środki zastoso- profetyczny sposób do przyjścia Mesjasza, którego nie Słowa Bożego, pobudza uczniów Pana do te- próbowana zaś cnota — nadzieję»: ową nadzieję, wać, ale w obliczu próby zaczyna się modlić, na- nie przemogą bunty, prześladowania, nadużycia ze go, by bez lęku wyruszyli w drogę, niosąc dobrą która «zawieść nie może, ponieważ miłość Boża wiązuje kontakt z Bogiem. strony ludzi: «Dlaczego burzą się narody i ludy nowinę aż po krańce ziemi. knują daremne spiski? Powstali królowie ziemi i rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Co cechuje tę modlitwę? Jest to jednomyślna i My również, drodzy bracia i siostry, musimy Świętego, który został nam dany» (Rz 5, 3-5). zgodna modlitwa całej wspólnoty, która stawia książęta zeszli się razem przeciw Panu i przeciw Je- umieć włączać wydarzenia naszego codziennego D ziękuję. czoło sytuacji prześladowania z powodu Jezusa. W go Pomazańcowi» (Dz 4, 25). Mówi o tym w pro- fetyczny sposób już Psalm o Mesjaszu, i znamien- życia do modlitwy, by szukać ich głębokiego zna- greckim oryginale św. Łukasz stosuje słowo «homo- czenia. I tak jak pierwsza wspólnota chrześci- thumadon» — «wszyscy razem», «zgodni» — ter- ne jest w całej historii owo burzenie się możnych po polsku: jańska, my także, dając się oświecić przez Słowo min, który pojawia się w innych częściach Dziejów przeciwko mocy Boga. Właśnie czytając Pismo Boże, poprzez medytację nad Pismem Świętym, Pozdrawiam serdecznie pielgrzymów polskich. Apostolskich, by uwypuklić tę wytrwałą i zgodną Święte, które jest Słowem Bożym, wspólnota może możemy nauczyć się widzieć, że Bóg jest obecny w Bracia i siostry, od wspólnoty wierzących z czasów modlitwę (por. Dz 1, 14; 2, 46). Ta zgoda jest pod- powiedzieć Bogu w swojej modlitwie: «zeszli się naszym życiu, jest obecny również i właśnie w apostolskich, którą dzisiaj w katechezie wspomina- stawowym elementem pierwszej wspólnoty i za- (...) rzeczywiście w tym mieście przeciw świętemu trudnych momentach, i że wszystko — nawet rze- my, uczmy się ufnej modlitwy. Codzienne wydarze- wsze powinna mieć podstawowe znaczenie dla Słudze Twemu, Jezusowi, którego namaściłeś, (...) nia, trudności i problemy postrzegajmy w świetle Ko ścioła. Nie jestto więc tylko modlitwa Piotra i aby uczynić to, co ręka Twoja i myśl zamierzyły» czy niezrozumiałe — stanowi część wzniosłego pla- wiary. W słowie Bożym szukajmy odpowiedzi na Jana, którzy znaleźli się w niebezpieczeństwie, ale (Dz 4, 27). To, co się wydarzyło, zostaje odczytane nu miłości, w którym ostateczne zwycięstwo nad całej wspólnoty, ponieważ to, co przeżywają dwaj w świetle Chrystusa, stanowiącym klucz do zrozu- złem, grzechem i śmiercią należy naprawdę do do- pytania o sens życia i własnego powołania. Niech ap ostołowie, niedotyczy tylko ich samych, ale mienia również prześladowań; krzyż, który jest za- bra, łaski, życia, Boga. będzie pochwalony Jezus Chrystus. całego Kościoła. W obliczu prześladowań, których wsze kluczem do zrozumienia zmartwychwstania. doznała z powodu Jezusa, wspólnota nie tylko nie Sprzeciw wobec Jezusa, Jego męka i śmierć, zo- ulega zastraszeniu i nie dzieli się, ale głęboko jed- stają odczytane poprzez Psalm 2 jako urzeczywist- noczy w modlitwie, jak jedna osoba zwracając się nienie planu Boga Ojca odnośnie do zbawienia 25 kwietnia do Pana. Taki jest, rzekłbym, pierwszy cud, do świata. I tu znajdujemy także sens prześladowań, którego dochodzi, kiedy wierzący zostają wystawie- których doświadcza wówczas pierwsza wspólnota ni na próbę z powodu wiary: jedność nie tylko nie chrześcijańska; ta pierwsza wspólnota nie jest Miłość i sprawiedliwość są posługą duchową słabnie, ale się umacnia, bo wspiera ją niezachwia- zwykłym stowarzyszeniem, lecz wspólnotą, która na modlitwa. Kościół nie powinien obawiać się żyje w Chrystusie; dlatego to, co się z nią dzieje, prześladowań, które musi znosić na przestrzeni należy do planu Boga. Jak przedtem Jezus, Drodzy bracia i siostry! po grecku, zaczynali narzekać na Hebrajczyków, uczniowie również spotykają się ze sprzeciwem, twierdząc, że ich wdowy są zaniedbywane przy co- swoich dziejów, ale winien ufać zawsze, jak Jezus W poprzedniej katechezie mówiłem o tym, że niezrozumieniem, prześladowaniem. Modlitewna w Getsemani, w obecność, pomoc i siłę Boga, któ- Ko ściół od początku swojej drogi musiał stawiać dziennym rozdawaniu jałmużny (por. Dz 6, 1). W medytacja nad Pismem Świętym w świetle tajemni- rego wzywa w modlitwie. czoło nieprzewidzianym wydarzeniom, nowym pro- związku z tą pilną kwestią, która dotyczyła podsta- cy Chrystusa pomaga w odczytywaniu rzeczywi- Idźmy zatem dalej: o co prosi Boga wspólnota blemom i nagłym sytuacjom i próbował znajdować wowego aspektu życia wspólnoty, czyli miłosier- stości istniejącej w dziejach zbawienia, którego w tym momencie próby? Nie prosi o zachowanie na nie odpowiedzi w świetle wiary, pozwalając, by dzia dla słabych, ubogich, bezbronnych, i sprawie- Bóg dokonuje w świecie, zawsze na swój sposób. życia w obliczu prześladowań, ani też o ukaranie nim kierował Duch Święty. Dziś chciałbym zasta- dliwości, apostołowie zgromadzili całą grupę tych, którzy uwięzili Piotra i Jana; prosi jedynie, Właśnie dlatego prośba, którą pierwsza wspól- nowić się nad inną tego typu sytuacją, nad po- uczniów. Rozeznanie apostołów w tym momencie by dane jej było «głosić z całą odwagą» Słowo nota chrześcijańska kieruje do Boga w modlitwie, ważnym problemem, z którym wspólnota chrześci- pilnej potrzeby duszpasterskiej jest znamienne. Pa ńskie(por. Dz 4, 29), modli się zatem o to, by nie dotyczy jej obrony, oszczędzenia jej prób, cier- jańska w Jerozolimie musiała się zmierzyć i dla Stoją oni w obliczu zasadniczego wymogu, jakim nie utraciła odwagi wiary, odwagi głoszenia wiary. pienia, nie jest to modlitwa o powodzenie, ale którego musiała znaleźć rozwiązanie, jak opowiada jest głoszenie Słowa Bożego zgodnie z poleceniem Najpierw stara się jednak zrozumieć do głębi to, wyłącznie o to, by mogła głosić z «odwagą», czyli św. Łukasz w 6. rozdziale Dziejów Apostolskich, a Pana, ale — choć jest to zasadniczy wymóg co się stało, stara się zinterpretować wydarzenia w otwarcie, swobodnie, śmiało, Słowo Boże (por. Dz była nim posługa miłosierdzia wobec osób samot- Ko ścioła — z taką samą powagą podchodzą do świetle wiary i czyni to właśnie za pośre d n i c t w e m 4, 29). nych i potrzebujących opieki i pomocy. Kwestia ta obowiązku miłosierdzia i sprawiedliwości, czyli Słowa Bożego, które pozwała odczytać rzeczywi- Dodaje do tego prośbę, aby temu głoszeniu to- nie jest dla Kościoła drugorzędna, a wówczas ist- obowiązku opiekowania się wdowami, ubogimi, stość świata. warzyszyła Boża ręka, dokonująca uzdrowień, zna- niało też nieb ezpieczeństwo, żedoprowadzi do po- zajmowania się z miłością braćmi i siostrami, któ- Modlitwę, którą zanosi do Boga, wspólnota roz- ków, cudów (por. Dz 4, 30), a więc o to, by wi- działu wewnątrz Kościoła; bowiem liczba uczniów rzy znajdują się w trudnych sytuacjach, by wy- poczyna przypominając i powołując się na wiel- doczna była dobroć Boga, jako siła przeobrażająca się zwiększała, ale helleniści, czyli Żydzi mówiący p ełnić przykazanieJezusa: miłujcie się wzajemnie,

36 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 37 AUDIENCJE GENERALNE AUDIENCJE GENERALNE

tak jak Ja was umiłowałem ność nie powinna być przeszkodą dla poznania Ewangelista przypomni te same gesty przy okazji (por. J 15. 12. 17). Tak więc niebiańskiego słowa», dla modlitwy (Expositio wyboru Pawła i Barnaby, pisząc: «odprawiwszy dwie rzeczywistości, które Evangelii secundum Lucam, VII, 85: PL 15, 1720; post i modlitwę oraz położywszy na nich ręce, wy- muszą żyć w Kościele — tł. o. W. Szołdrski). Święci żyli zatem w głęb okiej prawili ich» (Dz 13, 3). Na nowo potwierdza, że głoszenie Słowa, prymat jedności modlitwy i działania, wszechogarniającej praktyczna posługa miłosierdzia jest posługą du- Boga, i konkretne miłosier- miłości do Boga i miłości do braci. Św. Bernard, chową. Obie muszą iść w parze. dzie, sprawiedliwość — przy- który jest wzorem zgodności między kontemplacją Nakładając ręce, apostołowie powierzają siedmiu sparzają trudności i trzeba i działaniem, w dziele De consideratione, skierowa- mężczyznom szczególną posługę, aby została im znaleźć rozwiązanie, aby nym do papieża Eugeniusza III i zawierającym re- dana potrzebna do tego łaska. Uwydatnienie mo- każda z nich znalazła swoje fleksje na temat jego posługi, kładzie nacisk dlitwy — tekst mówi: «odprawiwszy modlitwę» — miejsce i były z sobą w właśnie na znaczenie wewnętrznego skupienia, mo- jest ważne, ponieważ p o dkreśla właśnie duchowy niezbędnej relacji. Myśl dlitwy w obronie przed niebezpieczeństwem nad- wymiar tego gestu; nie jest to zwykłe przydzielenie ap ostołów jestbardzo jasna, miernej aktywności, niezależnie od tego, w jakiej zadania, jak dzieje się w organizacji społecznej, mówią, jak słyszeliśmy: się jest sytuacji i jakie zadanie się wykonuje. lecz jest to wydarzenie eklezjalne, w którym Duch «Nie jest rzeczą słuszną, Św. Bernard twierdzi, że zbyt wiele zajęć, zbyt Święty bierze w posiadanie siedmiu mężczyzn wy- abyśmy zaniedbywali słowo gorączkowe życie często sprawiają, że serce tward- branych przez Kościół, konsekrując ich w Praw- Boże, a obsługiwali stoły nieje, a duch cierpi (por. II, 3). dzie, którą jest Jezus Chrystus: On jest tu (...). Upatrzcie zatem, bra- Jest to cenna przestroga dla nas, przyzwyczajo- milczącym bohaterem, obecnym w scenie nałożenia cia, siedmiu mężów spośró d nych dzisiaj do oceniania wszystkiego miarą pro- rąk, aby wybrani zostali przemienieni przez Jego siebie, cieszących się dobrą duktywności i skuteczności. Fragment Dziejów moc i uświęceni, by stawić czoło praktycznym i sławą, pełnych Ducha i Apostolskich przypomina nam znaczenie pracy — duszpasterskim wyzwaniom. Podkreślenie modli- m ą d ro ści. Im zlecimy to niewątpliwie zostaje tu stworzona prawdziwa twy przypomina nam także, iż tylko ze ścisłej więzi zadanie. My zaś oddamy się p osługa — zaangażowania w codzienne zajęcia, z Bogiem, umacnianej codziennie, rodzi się odpo- wyłącznie modlitwie i po- które należy wykonywać w sposób odpowiedzialny wiedź na wybór dokonany przez Pana i zostaje po- Papież z niemiecką mistrzynią świata w narciarstwie Marią Höfl-Riesch słudze słowa» (Dz 6, 2-4). i z oddaniem, ale także naszą potrzebę Boga, Jego wierzona wszelka posługa w Kościele. Widoczne są dwie rzeczy: przewodnictwa, Jego światła, które dają nam siłę i Drodzy bracia i siostry, problem duszpasterski, po pierwsze, istnieje od tamtej chwili w Kościele (Łk 10, 41-42), jak też myśl apostołów: «My zaś nadzieję. Bez codziennej modlitwy, praktykowanej który sprawił, że apostołowie wybrali siedmiu p osługa miłosierdzia. Kościół musi nie tylko głosić oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa» wiernie, w nasze działanie wkrada się pustka, traci mężczyzn, powierzyli im posługę miłości i nałożyli Słowo, ale również urzeczywistniać Słowo, które (Dz 6, 4), wskazują, że naszym priorytetem musi ono swą głęboką duszę, sprowadza się do na nich ręce, aby sami mogli się poświęcić modli- jest miłością i prawdą. I po drugie, ci ludzie nie być Bóg. W tym momencie wolę nie zagłębiać się zwykłego aktywizmu, który nie daje na koniec po- twie i głoszeniu Słowa, ukazuje także nam prymat tylko muszą cieszyć się dobrą reputacją, ale być też w interpretację perykopy o Marcie i Marii. W czucia satysfakcji. Jest taka piękna inwokacja modlitwy i Słowa Bożego, który jednakże owocuje p ełni Ducha Świętego i mądrości, a więc nie mogą każdym razie nie należy potępiać działań na rzecz chrześcijańska, którą winno się odmawiać przed również działaniem duszpasterskim. Dla pasterzy Actiones nostras, być tylko organizatorami, którzy potrafią bliźniego, drugiej osoby, lecz trzeba podkreślić, że rozpoczęciem każdego działania: « jest to pierwsza i bardzo cenna forma posługi po- quæsumus, Domine, aspirando præveni et adiuvando «działać», lecz muszą «działać» w duchu wiary i musi być ona wewnętrznie przepojona również du- wierzonej im owczarni. Jeśli modlitwa i Słowo prosequere, ut cuncta nostra oratio et operatio a te ze światłem Boga, w mądrości serca, a zatem rów- chem kontemplacyjnym. Z drugiej strony św. Au- Boże niczym płuca nie podtrzymują oddechu na- semper incipiat, et per te coepta finiatur», czyli: «Na- nież ich funkcja — choć głównie praktyczna — jest gustyn mówi, że zachowanie Marii stanowi wizję szego życia duchowego, grozi nam uduszenie w tchnij nasze czyny, Panie, i towarzysz im Twoją po- jednakże funkcją duchową. Miłosierdzie i sprawie- naszej sytuacji w niebie, a zatem na ziemi nie wirze tysięcy codziennych spraw: modlitwa jest mocą, aby wszelkie nasze mówienie i działanie dliwość nie są tylko działaniami społecznymi, ale możemy nigdy w pełni jej osiągnąć, lecz pewna jej tchnieniem duszy i życia. Jest też inna cenna prze- miało zawsze w Tobie początek i w Tobie swoje działaniami duchowymi, urzeczywistnianymi w antycypacja musi być obecna w całej naszej stroga, którą chciałbym podkreślić: w relacji z Bo- sp ełnienie». Każdy krok naszego życia, każde świetle Ducha Świętego. Możemy zatem powie- działalności. Musi być w niej obecna również kon- giem, w słuchaniu Jego Słowa, w dialogu z Bo- działanie, również Ko ścioła,musi być czynione dzieć, że apostołowie z wielką odpowiedzialnością templacja Boga. Nie powinniśmy popadać w czy- giem, również wtedy, gdy przebywamy w zaciszu przed Bogiem, w świetle Jego Słowa. stawiają czoło tej sytuacji, podejmując następującą sty aktywizm, lecz musimy pozwalać zawsze, by kościoła bądź naszego pokoju, jesteśmy zjednocze- decyzję: wybierają siedmiu mężczyzn; w modlitwie nasze działania przenikało światło Słowa Bożego, i W zeszłą środę podkreśliłem w katechezie, że ni w Panu z wieloma braćmi i siostrami w wierze, proszą o moc Ducha Świętego; kładą na nich ręce, uczyć się w ten sposób prawdziwej miłości, praw- pierwsza wspólnota chrześcijańska w obliczu próby jak zespół instrumentów, które — każdy w indywi- by w szczególny sposób poświęcili się diakonii dziwego służenia innym, którzy nie potrzebują mo dliła sięjednomyślnie i że właśnie modląc się, dualny sposób — grają Bogu jedną wielką wsta- miłosierdzia. Pierwsze kroki w życiu Kościoła od- wielu rzeczy — z pewnością potrzebują rzeczy ko- medytując nad Pismem Świętym zdołała zrozumieć wienniczą symfonię dziękczynienia i chwały. zwierciedlają zatem w jakiejś mierze to, co wyda- niecznych — ale przede wszystkim potrzebują dziejące się wydarzenia. Kiedy modlitwa karmiona D ziękuję. rzyło się podczas publicznego życia Jezusa, w do- uczuć płynących z naszego serca, światła Boga. jest Słowem Bożym, możemy patrzeć na rzeczywi- stość nowymi oczami, oczami wiary, a Pan, który mu Marty i Marii w Betanii. Marta była całkowicie Św. Ambroży, komentując epizod z Martą i Ma- po polsku: p o chłonięta okazywaniem gościnnościJezusowi i rią, wzywa swoich wiernych i nas także przemawia do umysłu i do serca, oświeca drogę i Jego uczniom; Maria natomiast oddaje się słucha- następującymi słowami: «Starajmy się więc i my, każdą sytuację wciąż nowym światłem. My wierzy- Serdecznie pozdrawiam obecnych tu polskich niu Słowa Pana (por. Łk 10, 38-42). W obu przy- abyśmy mieli to, czego nam nikt zabrać nie zdoła. my w siłę Słowa Bożego i modlitwy. Również t ru d - pielgrzymów. Moi drodzy, modlitwa i słuchanie padkach nie są sobie przeciwstawiane momenty Nie tylko powierzchowne, ale pilne słuchanie ność, z którą zmierzył się Kościół w związku z Słowa Bożego są oddechem duszy i źró dłem życia modlitwy i słuchania Boga oraz codzienne czyn- (Słowa Bożego) jest potrzebne; zazwyczaj bowiem kwestią posługi ubogim, kwestią miłosierdzia, zo- duchowego. Jest to też fundament i przejaw jed- ności, posługa miłosierdzia. Upomnienie Jezusa: i nasiona niebiańskiego słowa mogą być zabrane, stała pokonana dzięki modlitwie, w świetle Boga, ności wszystkich, którzy wielbią Boga, dziękują i «Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, jeśli obok drogi je posiano. Niech cię, jak i Marię, Ducha Świętego. Apostołowie nie ograniczają się proszą z wiarą i miłością. Niech wasze pielgrzymo- a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała pragnienie mądrości ożywia; to jest bowiem do zatwierdzenia wyboru Szczepana i innych wanie będzie szkołą modlitwy i medytacji! Niech najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona» ważniejsze, doskonalsze zajęcie». A także: «działal- mężczyzn, ale «modląc się, położyli na nich ręce». Bóg wam błogosławi!

38 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 39 AUDIENCJE GENERALNE AUDIENCJE GENERALNE

2 maja Życie i mowa Szczepana zostają nagle przerwa- działanie Boga, które osiągnęło swój szczyt w Je- ne przez ukamienowanie, ale właśnie jego zusie Chrystusie. Również naszą modlitwę musi męczeństwo stanowi wypełnienie jego życia i ożywiać słuchanie Słowa Bożego we wspólnocie z Bóg zawsze wychodzi człowiekowi na spotkanie przesłania: staje się on jednym z Chrystusem. Tym Jezusem i Jego Kościołem. samym jego medytacja nad działaniem Boga w hi- Drugi element: św. Szczepan widzi w dziejach storii, nad Słowem Bożym, które w Jezusie zna- więzi miłości między Bogiem i człowiekiem zapo- Drodzy bracia i siostry! wołania Abrahama, który pielgrzymował do ziemi lazło swoje całkowite wypełnienie, staje się uczest- wiedź postaci i misji Jezusa. On — Syn Boży — jest wskazanej przez Boga, ale była mu ona tylko obie- W ostatnich katechezach mówiliśmy o tym, że mo- nictwem w modlitwie krzyżowej. Przed śm i e rc i ą świątynią «nie będącą dziełem rąk ludzkich», w cana; przechodzi potem do Józefa, sprzedanego dlitwa indywidualna i wspólnotowa, lektura Pisma mówi on bowiem: «Panie Jezu, przyjmij ducha której obecność Boga Ojca stała się tak bliska, że przez braci, którym Bóg zaopiekował się i którego Świętego i medytowanie nad nim otwierają nas na mego» (Dz 7, 59), przyswajając sobie słowa Psalmu przyjęła nasze ludzkie ciało, aby nas zaprowadzić uwolnił, a potem do Mojżesza, który staje się dla słuchanie Boga, który do nas przemawia, i dają 31 (w. 6) i idąc w ślady Jezusa, który powiedział na do Boga, żeby nam otworzyć bramy nieba. Nasza Boga narzędziem wyzwolenia ludu, lecz spotyka światło pozwalające zrozumieć teraźniejszość. Dziś Kalwarii: «Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha modlitwa musi być zatem kontemplacją Jezusa po chciałbym omówić świadectwo i modlitwę pierw- się także i to wielokrotnie ze sprzeciwem ze strony mego» (Łk 23, 46); a na koniec jak Jezus wielkim prawicy Boga, Jezusa jako Pana naszej, mojej co- szego męczennika Kościoła, św. Szczepana, jedne- swoich rodaków. W tych wydarzeniach, opowie- głosem woła do tych, którzy go kamienowali: «Pa- dziennej egzystencji. W Nim, pod kierunkiem Du- go z siedmiu wybranych do pełnienia posługi dzianych przez Pismo Święte, w które, jak się oka- nie, nie licz im tego grzechu» (Dz 7, 60). Za- cha Świętego, my również możemy zwracać się do miłości wobec potrzebujących. W momencie zuje, Szczepan jest pobożnie wsłuchany, na pierw- uważmy, że o ile z jednej strony modlitwa Szcze- Boga, nawiązywać z Bogiem realny kontakt, z uf- męczeństwa, opisanym w Dziejach Apostolskich, szym planie jest zawsze Bóg, który niestrudzenie pana wzoruje się na modlitwie Jezusa, to zwraca nością i oddaniem dzieci, które zwracają się do Oj- ukazana jest owocna więź między Słowem Bożym i wychodzi człowiekowi naprzeciw, choć często spo- się on do kogoś innego, wezwanie skierowane jest ca, który bezgranicznie je kocha. Dziękuję. mo dlitwą. tyka się z upartym sprzeciwem. Dotyczy to bowiem do Pana, czyli do Jezusa, którego widzi w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Tak więc chwale po prawicy Ojca: «Widzę niebo otwarte i Szczepan został zaprowadzony przed sąd, przed po polsku: w całym Starym Testamencie widzi on zapowiedź Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga» Sanhedryn, gdzie oskarżono go o to, że powie- (w. 55). Serdecznie pozdrawiam pielgrzymów polskich. dział: «Jezus (...) zburzy to miejsce i pozmienia Jezusa, wcielonego Syna Bożego, który — jak daw- Cieszę się z waszej tak licznej obecności w Rzymie zwyczaje, które nam Mojżesz przekazał» (Dz 6, ni ojcowie — znajduje przeszkody, odrzucenie, Drodzy bracia i siostry, świadectwo św. Szczepa- z okazji pierwszej rocznicy beatyfikacji Jana 14). Podczas swojego życia publicznego Jezus fak- śmierć. Szczepan mówi potem o Jozuem, Dawidzie na dostarcza nam paru wskazówek odnośnie do Pa w ła II. Niech świadectwo jego życia, nauczanie i tycznie zapowiedział zniszczenie świątyni jerozo- i Salomonie w powiązaniu ze świątynią jerozo- naszej modlitwy i życia. Możemy zapytać: skąd ten umiłowanie Ojczyzny będą waszym szczególnym limskiej: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni limską i konkluduje słowami proroka Izajasza (66, pierwszy męczennik wziął siłę, by stawić czoło dziedzictwem. Umocnieni jego wstawiennictwem z wzniosę ją na nowo» (J 2, 19). Jednakże, jak za- 1-2): «Niebo jest moją stolicą, a ziemia pod- swoim prześladowcom i samego siebie oddać w da- nieba, pozostańcie wierni Bogu, krzyżowi i Ewan- znacza ewangelista Jan: «On (...) mówił o świątyni nóżkiem stóp moich. Jakiż dom zbudujecie Mi, rze? Odpowiedź jest prosta: ze swojej więzi z Bo- gelii. Z serca wam błogosławię. Niech będzie po- swego ciała. Gdy zmartwychwstał, przypomnieli mówi Pan, albo gdzież miejsce odpoczynku mego? giem, ze swojej wspólnoty z Chrystusem, z medy- tacji nad historią zbawienia, z tego, że widział chwalony Jezus Chrystus. sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Czyż tego wszystkiego nie stworzyła moja ręka?» Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus» (J 2, 21-22). (Dz 7, 49-50). W swojej medytacji nad działaniem Boga w dziejach zbawienia uwydatnia on nie- Mowa Szczepana przed sądem, najdłuższa z ustanną pokusę odrzucenia Boga i Jego interwencji mów zawartych w Dziejach Apostolskich, stanowi i twierdzi, że Jezus jest Sprawiedliwym zapowie- właśnie rozwinięcie tego proroctwa Jezusa, który 9 maja jest nową świątynią, rozpoczyna nowy kult i dzianym przez proroków; w Nim sam Bóg stał się zastępuje, poprzez ofiarę z samego siebie na obecny w sposób jedyny w swoim rodzaju i defini- krzyżu, dawniej praktykowane ofiary. Szczepan tywny: Jezus jest «miejscem» prawdziwego kultu. Piotr ufa Bogu chce wykazać bezpodstawność stawianego mu za- Szczepan nie neguje znaczenia świątyni w pewnym rzutu, jakoby chciał obalić prawo Mojżeszowe, i okresie, ale podkreśla, że: «Najwyższy (...) nie Drodzy bracia i siostry! dlitwa Kościoła wznosi się do Boga, Pan przedstawia swoją wizję dziejów zbawienia, przy- mieszka w dziełach rąk ludzkich» (Dz 7, 48). wysłuchuje jej i dokonuje uwolnienia w sposób mierza między Bogiem i człowiekiem. Odczytuje Prawdziwą nową świątynią, w której mieszka Bóg, D ziśchciałbym omówić ostatni epizod z życia Pio- niemożliwy do pomyślenia i nieoczekiwany, po- on w nowy sposób całą biblijną opowieść, przed- jest Jego Syn, który przyjął ludzkie ciało, jest nią tra opowiedziany w Dziejach Apostolskich: jego syłając swojego anioła. stawiony w Piśmie Świętym rozwój wydarzeń, by człowieczeństwo Chrystusa, Zmartwychwstały, któ- uwięzienie z woli Heroda Agryppy i cudowne pokazać, że prowadzi on do «miejsca» definityw- ry gromadzi ludy i jednoczy je w Sakramencie uwolnienie przez anioła Pańskiego w przeddzień Opowiadanie przywołuje na pamięć istotne mo- nej obecności Boga, którym jest Jezus Chrystus, a swojego Ciała i swojej Krwi. Wyrażenie mówiące o procesu w Jerozolimie (por. Dz 12, 1-17). menty wyzwolenia Izraela z niewoli egipskiej, Pas- zwłaszcza Jego męka, śmierć i zmartwychwstanie. świątyni «nie będącej dziełem rąk ludzkich» znaj- W opowiadaniu jeszcze raz pojawia się modli- chy żydowskiej. Tak jak w przypadku tamtego W tej perspektywie Szczepan interpretuje także dujemy również w teologii św. Pawła i w Liście do twa Kościoła. Św. Łukasz pisze bowiem: podstawowego wydarzenia, również tutaj głównej swoją rolę ucznia Jezusa i naśladuje Go aż po Hebrajczyków: ciało, które Jezus przyjął, by złożyć «Strzeżono więc Piotra w więzieniu, a Kościół mo- interwencji dokonuje anioł Pa ński, który uwalnia męczeństwo. Medytacja nad Pismem Świętym po- siebie w ofierze zadośćuczynienia za grzechy, jest dlił się za niego nieustannie do Boga» (por. Dz 12, Piotra. Czynności wykonywane przez apostoła — maga mu zatem zrozumieć swoją misję, swoje nową świątynią Boga, miejscem obecności żywego 5). A kiedy za sprawą cudu opuścił więzienie i któremu zostaje nakazane, by szybko wstał i prze- życie, swoją teraźniejszość. Prowadzi go w tym Boga; w Nim Bóg i człowiek, Bóg i świat rzeczy- udał się do Marii, matki Jana, zwanego Markiem pasał się — nawiązują do tego, co czynił naród wy- światło Ducha Świętego, ścisła więź z Panem, i to wiście się spotykają: Jezus bierze na siebie cały — stwierdza autor — w tym domu «zebrało się wie- brany w noc wyzwolenia dzięki Bożej interwencji, tak bardzo, że członkowie Sanhedrynu zobaczyli grzech ludzkości, by wejść z nim w miłość Boga i lu na modlitwie» (Dz 12, 12). Między tymi dwiema kiedy został wezwany do spożywania baranka z twarz jego, «podobną do oblicza anioła» (Dz 6, by go «spalić» w tej miłości. Zbliżanie się do ważnymi wzmiankami, które pokazują, jak wspól- przepasanymi biodrami, w sandałach na nogach i z 15). Ten znak Bożej obecności przypomina rozpro- krzyża, jednoczenie się z Chrystusem oznacza za- nota chrześcijańska zachowała się w obliczu nie- laską w ręku, gotowy do opuszczenia kraju (por. mienioną twarz Mojżesza po zejściu z góry Synaj tem wchodzenie w tę przemianę. I jest to właśnie b ezpieczeństwa i prześladowań, umieszczone jest Wj 12, 11). Dlatego Piotr może powiedzieć: «Teraz po spotkaniu Boga (por. Wj 34, 29-35; 2 Kor 3, 7- spotykanie Boga, wchodzenie do prawdziwej opowiadanie o pobycie w więzieniu i o uwolnieniu wiem na pewno, że Pan posłał swego anioła i wy- -8). Szczepan rozpoczyna swoją mowę od po- świątyni. Piotra w ciągu jednej nocy. Nieustająca, usilna mo- rwał mnie z rąk Heroda» (Dz 12, 11). Obecność

40 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 41 AUDIENCJE GENERALNE AUDIENCJE GENERALNE

anioła nasuwa na pamięć Natomiast wspólnota, która towarzyszy uwięzio- dlitwa, modlitwa Kościoła, zwłaszcza w trudnych nie tylko wyzwolenie nemu Piotrowi, jest wspólnotą, która modli się na- momentach. Z serca dziękuję. Dzięki wytrwałej i Izraela z Egiptu, ale rów- prawdę, przez całą noc, w jedności. I niepohamo- ufnej modlitwie Pan uwalnia nas z łańcuchów, pro- nież zmartwychwstanie wana radość napełnia serca wszystkich, kiedy apo- wadzi nas, byśmy przeżyli każdą noc, w której na- Chrystusa. Opowiadają stoł nieoczekiwanie zakołatał do drzwi. Jest to ra- sze serce więzi jakakolwiek udręka, daje naszemu bowiem Dzieje Apostol- dość i zdumienie w obliczu działania Boga, który sercu pokój, byśmy mogli stawić czoło życiowym skie: «Wtem zjawił się słucha. Tak więc Kościół zanosi modlitwę za Pio- t ru d n o ściom, również odrzuceniu, sprzeciwowi, anioł Pa ński i światłość tra, a on wraca do Kościoła, by opowiedzieć, «jak prześladowaniu. Epizod uwolnienia Piotra ukazuje zajaśniała w celi. Trąciw- to Pan wyprowadził go z więzienia» (Dz 12, 17). W siłę modlitwy. Apostoł, chociaż skuty łańcuchami, szy Piotra w bok, obu- Ko ściele,dla którego on jest skałą (por. Mt 16, 18), czuje się spokojny, jest bowiem pewny, że nie jest dził go» (12, 7). Światło, Piotr opowiada swoją «Paschę» wyzwolenia: nigdy sam: wspólnota modli się za niego, Pan jest które napełnia celę doświadcza on, że w naśladowaniu Chrystusa kryje z nim; więcej, wie, że «moc Chrystusa w słab ości więzienia, samo obudze- się prawdziwa wolność, człowiek zostaje opromie- się doskonali» (por. 2 Kor 12, 9). Jednomyślna i nie apostoła stanowią na- niony blaskiem zmartwychwstania i aż po wytrwała modlitwa jest cennym narzędziem poma- wiązanie do wyzwalające- męczeństwo może dawać świadectwo, że Pan zmar- gającym również stawić czoło próbom, które mogą go światła Paschy Pana, twychwstał i «na pewno posłał swego anioła i wy- się pojawić na drodze życia, ponieważ to głęb okie które zwycięża mroki no- rwał go z rąk Heroda» (Dz 12, 11). Męczeństwo, zjednoczenie z Bogiem pozwala nam głęboko jed- cy i zła. I na koniec po- które poniesie w Rzymie, ostatecznie zjednoczy go noczyć się również z innymi. Dziękuję. lecenie: «Narzuć płaszcz z Chrystusem, który mu powiedział: kiedy się ze- i chodź za mną» (Dz 12, starzejesz, inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie 8), sprawia, że roz- chcesz — by mu wskazać, jaką śmiercią uwielbi Bo- po polsku: brzmiewają w sercu słowa ga (por. J 21, 18-19). Witam polskich pielgrzymów. Wczoraj Kościół początkowego powołania Drodzy bracia i siostry, epizod uwolnienia Pio- w Polsce obchodził uro czystośćśw. Stanisława Bi- przez Jezusa (por. Mk 1, Rafael, «Uwolnienie św. Piotra» (1513-1514, Stanza Heliodora, Muzeum Watykańskie) tra, opowiedziany przez Łukasza, mówi nam, że skupa i Męczennika, patrona narodu polskiego. Je- 17), powtórzonego po Ko ściół, każdyz nas przechodzi noc próby, lecz go wstawiennictwu zawierzam was wszystkich, wa- zmartwychwstaniu nad wspiera nas nieustające czuwanie na modlitwie. Ja sze rodziny i cały kraj. Niech wyprasza łaskę poko- Jeziorem Tyberiadzkim, gdzie Pan aż d w u k ro t n i e Marka, gdzie wielu uczniów zgromadziło się na również, od chwili gdy zostałem wybrany na pa- ju, jedności i społecznej solidarności w budowaniu mówi do Piotra: «Pójdź za Mną» (J 21, 19. 22). modlitwie; raz jeszcze reakcją wspólnoty na trud- pieża, zawsze czułem, że wspiera mnie wasza mo- wspólnego dobra. Niech Bóg wam błogosławi! Jest to naglące wezwanie do naśladowania: tylko ność i niebezpieczeństwo jest zawierzenie się Bogu, wtedy, gdy wychodzi się poza horyzont samych umocnienie więzi z Nim. siebie, by pójść za Panem i wypełniać Jego wolę, Wydaje mi się, że warto tu przypomnieć inną żyje się prawdziwą wolnością. niełatwą sytuację, której doświadczyła pierwotna Chciałbym tu podkreślić również inny aspekt wspólnota chrześcijańska. Mówi o niej w swoim 16 maja postawy Piotra w więzieniu; widzimy, że podczas Liście św. Jakub. Wspólnota przeżywa kryzys, gdy wspólnota chrześcijańska wytrwale modliła się t ru d n o ści, nie tyle ze względu na prześladowania, za niego, Piotr «spał» (Dz 12, 6). W tak krytycznej ale dlatego, że pojawiły się w niej zazdrość i nie- Modlitwa wyzwala sytuacji poważnego zagrożenia zachowanie to zgoda (por. 3, 14-16). Apostoł zadaje sobie pytanie, może wydawać się dziwne, lecz jest przejawem dlaczego do tego doszło. Wyodrębnia on dwie za- Drodzy bracia i siostry! Pierwsza rzecz, którą Apostoł chce nam uświa- spokoju i ufności; ufa on Bogu, wie, że otacza go sadnicze przyczyny: pierwszą jest uleganie żądzom, domić, to fakt, że modlitwa nie powinna być po- W ostatnich katechezach rozważaliśmy modlitwę w solidarność i modlitwa bliskich mu osób, i całkowi- od zachcianek po egoizm (por. 4, 1-2 a); drugą strzegana jako zwykły dobry czyn w stosunku do cie powierza się w ręce Pana. Taka musi być nasza — brak modlitwy: «gdyż się nie modlicie» (4, 2 b), Dziejach Apostolskich, dziś chciałbym zacząć oma- Boga, nasze działanie. Jest ona przede wszystkim modlitwa: usilna, solidarna z innymi, pełna ufności bądź modlitwa niegodna tego miana — «Mo dlicie wianie modlitwy w Listach św. Pawła, Apostoła darem, owocem żywej, ożywiającej obecności Ojca do Boga, który zna nas do głębi i opiekuje się na- się, a nie otrzymujecie, bo się źle modlicie, starając Narodów. Przede wszystkim chciałbym zauważyć, i Jezusa Chrystusa w nas. W Liście do Rzymian mi do tego stopnia, że — jak mówi Jezus — «u was się jedynie o zaspokojenie swych żądz» (4, 3). Sy- że nieprzypadkowo jego Listy wprowadzają i za- (...) policzone są nawet wszystkie włosy na głowie. tuacja ta zmieniłaby się, według św. Jakuba, gdyby mykają wyrażenia modlitewne: na początku są to pisze: «Podobnie także Duch przychodzi z po- Dlatego nie bójcie się» (Mt 10, 30-31). Noc cała wspólnota razem rozmawiała z Bogiem, rze- słowa dziękczynienia i uwielbienia, a na końcu mocą naszej słab ości. Gdy bowiem nie umiemy się spędzoną w więzieniu i uwolnienie Piotr postrzega czywiście modliła się w sposób wytrwały i jed- życzenie, żeby łaska Boża wskazywała drogę modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za jako etap swojej drogi naśladowania Pana, który nogłośny. Również głoszeniu Boga grozi bowiem wspólnocie, do której list jest skierowany. Wprowa- nami w błaganiach, których nie można wyrazić zwycięża mroki nocy i uwalnia z łańcuchów oraz utrata wewnętrznej siły, a świadectwo ulega wy- dzenie: «Składam dzięki Bogu mojemu przez Je- słowami» (8, 26). A wiemy, jak bardzo prawdziwe ratuje od grożącej śmierci. Jego uwolnienie ma jałowieniu, jeśli nie ożywia ich, nie wspiera i nie zusa Chrystusa» (Rz 1, 8) i końcowe życzenie: jest to, co mówi Apostoł: «Nie umiemy się modlić charakter cudowny, a kolejne kroki opisane są bar- towarzyszy im modlitwa, nieustanny żywy dialog z «Łaska Pana Jezusa [niech będzie] z wami!» tak, jak trzeba». Chcemy się modlić, ale Bóg jest dzo dokładnie: mimo obecności strażników idzie Panem. Jest to ważna wskazówka również dla nas i (1 Kor 16, 23) stanowią klamrę spinającą treść Li- daleko, nie mamy słów, języka, żeby rozmawiać z za aniołem, mija pierwszą i drugą straż, dociera do dla naszych wspólnot, zarówno tak małych jak ro- stów Apostoła. Modlitwa św. Pawła wyraża się w Bogiem, ani nawet myśli. Możemy tylko otworzyć żelaznej bramy, prowadzącej do miasta: brama sa- dzina, jak większych, takich jak parafia, diecezja, wielkim bogactwie form, od dziękczynienia do się, oddać nasz czas do dyspozycji Boga, czekać, ma się przed nimi otwiera (por. Dz 12, 10). Piotr i cały Kościół. I myślę, że członkowie wspólnoty św. błogosławieństwa, od uwielbienia po prośbę i wsta- aż On nam pomoże nawiązać prawdziwy dialog. anioł Pa ński razempokonują część drogi, do mo- Jakuba modlili się, ale modlili się źle, tylko pod wiennictwo, od hymnu po błaganie: ta różnoro d- Ap ostołmówi: właśnie ten niedostatek słów, ten mentu kiedy apostoł przyszedł do siebie i zdał so- wpływem swoich żądz. Musimy wciąż na nowo ność wyrażeń pokazuje, że modlitwa obejmuje i brak słów, a jednocześnie to pragnienie nawiązania bie sprawę z tego, że Pan rzeczywiście go wyzwo- uczyć się modlić dobrze, modlić się rzeczywiście, przenika wszystkie życiowe sytuacje, zarówno oso- kontaktu z Bogiem jest modlitwą, którą Duch lił, i po namyśle udał się do domu Marii, matki patrząc na Boga, a nie na własne dobro. biste, jak i wspólnoty, do której się zwraca. Święty nie tylko rozumie, ale zanosi, przedstawia

42 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 43 AUDIENCJE GENERALNE AUDIENCJE GENERALNE

Bogu. Ta właśnie nasza słab ość stajesię, za sprawą kto upija się Duchem, zakorzenia się w Chrystu- Ducha Świętego, prawdziwą modlitwą, prawdzi- sie» (5, 3: PL 16, 450). wym kontaktem z Bogiem. Duch Święty jest nie- Gdy pozwalamy, by działał w nas nie duch świa- mal tłumaczem, który wyjaśnia nam i Bogu, co ta, ale Duch Chrystusowy jako wewnętrzna zasada chcemy powiedzieć. całego naszego postępowania, wywołuje to w na- W modlitwie doświadczamy, bardziej niż w in- szym życiu chrześcijańskim trzy skutki, które nych wymiarach egzystencji, naszej słab ości, nasze- chciałbym teraz ukazać. go ubóstwa, naszej kondycji stworzeń, ponieważ Przede wszystkim dzięki modlitwie ożywianej znajdujemy się w obliczu wszechmocy i transcen- przez Ducha jesteśmy w stanie oddalić każdą dencji Boga. I im większe czynimy postępy w formę strachu i niewoli i je pokonać, żyjąc praw- słuchaniu Boga i w dialogu z Nim, aby modlitwa dziwą wolnością dzieci Bożych. Bez modlitwy, któ- stała się codziennym oddechem naszej duszy, tym ra karmi codziennie nasze przebywanie w Chrystu- wyraźniejsze staje się w nas poczucie ograniczenia, sie, w zażyłości, która wciąż wzrasta, znajdujemy nie tylko wobec konkretnych sytuacji codzienności, się w sytuacji opisanej przez św. Pawła w Liście do ale również w relacji z Panem. Rośnie w nas wów- Rzymian: nie czynimy dobra, którego chcemy, ale czas potrzeba, by ufać, by coraz bardziej Jemu się czynimy zło, którego nie chcemy (por. Rz 7, 19). I zawierzyć; rozumiemy, że «nie umiemy się modlić jest to wyraz wyobcowania istoty ludzkiej, znisz- tak, jak trzeba» (Rz 8, 26). I to Duch Święty przy- czenia naszej wolności, ze względu na okoliczności chodzi w sukurs naszej nieumiejętności, oświeca naszego życia, będące skutkiem grzechu pierwo- umysł i rozpala serce, kierując nami, gdy zwracamy rodnego: chcemy dobra, którego nie czynimy, a się do Boga. Dla św. Pawła modlitwa jest przede czynimy to, czego nie chcemy, zło. Apostoł chce, wszystkim działaniem Ducha w naszym człowie- byśmy sobie uzmysłowili, że to nie przede wszyst- czeństwie, by w naszej słab ościprzemienić nas z kim nasza wola wyzwala nas z tej sytuacji ani też ludzi przywiązanych do rzeczywistości materialnej Prawo, ale Duch Święty. Skoro «gdzie jest Duch w ludzi duchowych. Pa ński —tam wolność» (2 Kor 3, 17), dzięki modli- W Pierwszym Liście do Koryntian mówi: «Otóż twie doświadczamy wolności darowanej przez Du- «całą istotą swoją wzdychamy, oczekując przybra- zem tej miłości Boga, która jest rozlana w naszych my nie otrzymaliśmy ducha świata, lecz Ducha, cha: wolności autentycznej, która jest wolnością od nia za synów — odkupienia naszego ciała» (Rz 8, sercach przez Ducha Świętego, który został nam który jest z Boga, dla poznania dobra, jakim Bóg zła i od grzechu, ukierunkowaną na dobro i życie, 23); mówi, że modlitwa nie uwalnia nas od cierpie- dany (por. Rz 5, 5). I to właśnie jest znak prawdzi- nas obdarzył. A głosimy to nie za pomocą wyszu- na Boga. Wolność Ducha, mówi dalej św. Paweł, nia, ale modlitwa pozwala nam przeżywać je i wej modlitwy, która nie kończy się w nas samych, kanych słów ludzkiej mądrości, lecz korzystamy z nie jest tożsama z libertynizmem ani z możliwością zmagać się z nim z nową siłą, z taką samą ufnością ale otwiera się na innych, a tym samym nas wy- p ouczeńDucha, przedkładając duchowe sprawy wyboru zła, lecz «owocem (...) Ducha jest: miłość, jak Chrystus, który — zgodnie z Listem do Hebraj- zwala, wspierając w ten sposób odkupienie świata. tym, którzy są z Ducha» (2, 12-13). Poprzez swoje radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, czyków — «z głośnym wołaniem i płaczem za zamieszkiwanie w naszej ludzkiej słab ości Duch wierność, łago dność,opanowanie» (Ga 5, 22). Oto Drodzy bracia i siostry, św. Paweł poucza nas, że swych dni doczesnych zanosił (...) gorące prośby i w naszej modlitwie musimy otwierać się na obec- Święty zmienia nas, wstawia się za nami, prowadzi prawdziwa wolność: móc rzeczywiście zaspokajać błagania do Tego, który mógł Go wybawić od nas na wyżyny Boga (por. Rz 8, 26). pragnienie dobra, prawdziwej radości, jedności z ność Ducha Świętego, który modli się za nas w śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości» błaganiach, których nie można wyrazić słowami, Dzięki tej obecności Ducha Świętego urzeczy- Bogiem i nie pozostawać w ucisku okoliczności, (5, 7). Odpowiedzią, którą Bóg Ojciec dał Synowi które nas popychają w innym kierunku. abyśmy przylgnęli do Boga całym naszym sercem i wistnia się nasze zjednoczenie z Chrystusem, po- na Jego głośne wołanie i płacz, nie było uwolnie- całym naszym jestestwem. Duch Chrystusowy staje nieważ jest to Duch Syna Bożego, w którym sta- Drugi skutek następujący w naszym życiu, kiedy nie od cierpień, od krzyża, od śmierci, ale dużo się mocą naszej modlitwy «słabej», światłem naszej liśmy się dziećmi. Św. Paweł mówi o Duchu Chry- pozwalamy, by działał w nas Duch Chrystusowy, większe spełnienie prośby, dużo głębsza odpo- modlitwy «zgaszonej», ogniem naszej modlitwy stusowym (por. Rz 8, 9), a nie tylko o Duchu polega na tym, że więź z Bogiem staje się tak wiedź; poprzez krzyż i śmierć Bóg odpowiedział «wypalonej», dając nam prawdziwą wolność Bożym. To oczywiste: jeśli Chrystus jest Synem głęboka, że nie może jej naruszyć żadna rzecz ani zmartwychwstaniem Syna, nowym życiem. Modli- wewnętrzną, ucząc nas żyć i stawiać czoło próbom Bożym, Jego Duch jest także Duchem Bożym i sytuacja. Rozumiemy wówczas, że modlitwa nie twa ożywiana przez Ducha Świętego pozwala rów- egzystencji w pewności, że nie jesteśmy sami, podobnie, jeśli Duch Boży, Duch Chrystusowy już uwalnia nas od prób czy cierpień, ale możemy je nież nam iść codziennie drogą życia z jego próba- otwierając przed nami horyzonty ludzkości i stwo- stał się bardzo bliski nam w Synu Bożym i Synu przeżywać w zjednoczeniu z Chrystusem, z Jego mi i cierpieniami, z całkowitą nadzieją, z ufnością rzenia, które «jęczy i wzdycha w bólach rodzenia» Człowieczym, Duch Boży staje się również D u- cierpieniami, z perspektywą uczestniczenia również w Boga, który odpowiada tak, jak odpowiedział (Rz 8, 22). Dziękuję. chem człowieczym i jest w nas; możemy wejść w w Jego chwale (por. Rz 8, 17). Wielokrotnie w na- Synowi. jedność Ducha. To tak, jakby mówił, że nie tylko szej modlitwie prosimy Boga o uwolnienie od cier- Po trzecie, modlitwa otwiera wierzącego również po polsku: Bóg Ojciec stał się widzialny we wcieleniu Syna, pienia fizycznego i duchowego i zwracamy się do na wymiary ludzkości i całego stworzenia, wpajając ale także Duch Boży objawia się w życiu i Niego z wielką ufnością. Jednakże często mamy poczucie odpowiedzialności za to, że «stworzenie Witam uczestniczących w tej audiencji pielgrzy- działaniu Jezusa, Jezusa Chrystusa, który żył, zo- wrażenie, że nas nie słucha, i grozi nam wówczas, z upragnieniem oczekuje objawienia się synów mów polskich. Bracia i siostry, klękając do co- stał ukrzyżowany, umarł i zmartwychwstał. Apostoł że ulegniemy zniechęceniu i zabraknie nam wy- Bożych» (Rz 8, 19). Znaczy to, że modlitwa, dziennej modlitwy, bądźmy otwarci na działanie przypomina, że «nikt (...) nie może powiedzieć trwałości. W rzeczywistości nie ma takiego wołania wspierana przez Ducha Świętego, który mówi w Ducha Świętego. Św. Paweł nam przypomina, że bez pomocy Ducha Świętego: ‘Panem jest Jezus’» człowieka, którego Bóg nie słyszy, i właśnie w naszym wnętrzu, nigdy nie zamyka się w sobie, sam Duch wstawia się za nami w błaganiach, gdy (1 Kor 12, 3). Duch kieruje zatem nasze serce ku ciągłej i wiernej modlitwie rozumiemy razem ze nigdy nie jest tylko modlitwą za mnie, ale otwiera nie umiemy się modlić tak, jak trzeba. Prośmy Jezusowi Chrystusowi, tak że «już nie my ży j e m y, św. Pawłem, że «cierpień teraźniejszych nie można się na współudział w cierpieniach naszych czasów, Chrystusa, by wspierał naszą modlitwę mocą swe- lecz żyje w nas Chrystus» (por. Ga 2, 20). W swo- stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas ob- innych ludzi. Staje się wstawiennictwem za innymi, go Ducha, opromieniał ją swoim światłem, uczynił ich katechezach o sakramentach św. Ambroży, za- jawić» (Rz 8, 18). Modlitwa nie uwalnia nas od a tym samym uwolnieniem od samych siebie, stru- ją zgodną z wolą Bożą. Wam wszystkim tu obec- stanawiając się nad Eucharystią, stwierdza: «Ten, prób i cierpienia, a wręcz — mówi św. Paweł — mieniem nadziei całego świata stworzonego, wyra- nym i waszym bliskim z serca błogosławię.

44 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 45 MO D L I T WA MARYJNA Z PAPIEŻEM

Drodzy bracia i siostry, przyjmijmy ofiarowany Dzięki tym bardzo realistycznym znakom MO D L I T WA MARYJNA Z PAPIEŻEM nam przez Jezusa zmartwychwstałego dar pokoju, uczniowie przezwyciężają początkowe wątpliwości pozwólmy, aby napełnił nasze serce swoim i otwierają się na dar wiary; ta wiara pozwala im miłosierdziem! W ten sposób dzięki mocy Ducha zrozumieć, co napisano o Chrystusie «w Prawie Świętego, Ducha, który wskrzesił Chrystusa z mar- Mojżesza, u Proroków i w Psalmach» (Łk 24, 44). twych, także my możemy nieść innym te paschalne Czytamy tam mianowicie, że Jezus «oświecił ich dary. Niech to nam wyprasza Najświętsza Maryja, umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: 'Tak Matka Miło s i e rd z i a . jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone po polsku: będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów Serdecznie pozdrawiam Polaków, a szczególnie wszystkim narodom (....) Wy jesteście świadkami uczestników liturgii Niedzieli Miłosierdzia Bożego tego'» (Łk 24, 45-48). Zbawiciel zapewnia nas, że w sanktuarium w Łagiewnikach. Dziesięć lat temu jest rzeczywiście obecny wśród nas przez Słowo i bł. Jan Paweł II p owiedziałtam: «Trzeba przekazy- Eucharystię. A zatem, tak jak uczniowie z Emaus 15 kwietnia wać światu ogień miłosierdzia. W miłosierdziu Bo- rozpoznali Jezusa przy łamaniu chleba (por. Łk 24, ga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście! To 35), również my spotykamy Pana, gdy sprawujemy Miłosierdzie darem zadanie powierzam (…) wszystkim czcicielom Bo- Eucharystię. W związku z tym św. Tomasz z Akwi- żego miłosierdzia». Wierni temu wezwaniu, głoś- nu wyjaśnia, że «konieczne jest uznanie, zgodnie z zmartwychwstałego Jezusa my światu orędzie Jezusa Miłosiernego, bądźmy wiarą katolicką, że cały Chrystus jest obecny w Jego świadkami. Z serca wam błogosławię. tym sakramencie (...), dlatego że nigdy boskość nie Drodzy bracia i siostry! opuściła ciała, które przyjęła» (S. Th. III q. 76, Obchodząc Wielkanoc, każdego roku przeżywamy a. 1). na nowo doświadczenie pierwszych uczniów Jezu- Drodzy przyjaciele, w okresie wielkanocnym sa, doświadczenie spotkania z Jezusem zmartwych- 22 kwietnia Ko ściół zwykle udziela dzieciom pierwszej komu- wstałym. Ewangelia św. Jana mówi, że uczniowie nii św. Zachęcam zatem duszpasterzy, rodziców i zobaczyli Go, gdy ukazał się im w Wieczerniku katechetów, aby dobrze przygotowali to święto wieczorem w dniu zmartwychwstania — «pierwsze- Pierwsza komunia św. dzieci wiary, z wielką żarliwością, ale także z prostotą. go dnia tygodnia», a potem «po ośmiu dniach» jest świętem wiary «Ten dzień pozostaje słusznie na zawsze w pamięci (por. J 20, 19. 26). Ten dzień, nazwany potem jako pierwszy moment, w którym (...) rozpoznało «niedzielą», «dniem Pańskim», jest dniem zgroma- Drodzy bracia i siostry! się wagę osobistego spotkania z Jezusem» (Posy- dzenia wspólnoty chrześcijańskiej, która spotyka nodalna adhortacja apostolska Sacramentum carita- się, by sprawować swój kult, którym jest Euchary- D ziś, w trzecią Niedzielę Wielkanocną spotykamy tis, 19). Niech Matka Boża pomaga nam uważnie stia — kult nowy od samego początku i odrębny — w Ewangelii Łukaszowej — zmartwychwstałego słuchać Słowa Pana i godnie uczestniczyć w Ofie- od żydowskiego kultu szabatu. Świętowanie dnia Jezusa, który staje pośród uczniów (por. Łk 24, rze Eucharystycznej, abyśmy stawali się świadkami Pa ńskiego jest zatem bardzo mocnym dowodem 36); pełni niedowierzania i obaw myśleli oni, że uj- nowej ludzkości. zmartwychwstania Chrystusa, ponieważ tylko wy- rzeli ducha (por. Łk 24, 37). Romano Guardini tak darzenie nadzwyczajne i wstrząsające mogło o tym napisał: «Pan jest odmieniony. Nie żyje już Beatyfikacja s. Marii Agnieszki Teresy skłonić pierwszych chrześcijan do zapoczątkowania tak, jak przedtem. Jego istnienia (...) nie da się od Najświętszego Sakramentu kultu odmiennego niż żydowski szabat. zrozumieć. A jednak jest istnieniem cielesnym (...), Drodzy bracia i siostry! obejmuje całe Jego życie, wszystko, co przeżył; Je- Podobnie jak było wtedy, tak i dziś kult się tutaj czymś nowym: staje się darem tego poko- chrześcijański nie jest jedynie upamiętnieniem go mękę i śmierć. Wszystko jest rzeczywistością. Miło mi przypomnieć, że wczoraj w Meksyku ju, którym może obdarzyć tylko Jezus, ponieważ przeszłych wydarzeń ani jakimś szczególnym Wprawdzie przemienioną, a jednak zawsze nama- została ogłoszona błogosławioną Maria Agnieszka wewnętrznym doświadczeniem mistycznym, ale w jest on owocem Jego bezwzględnego zwycięstwa calną» (Il Signore. Meditazioni sulla persona e la vita Teresa od Najświętszego Sakramentu, założycielka swej istocie jest spotkaniem ze zmartwychwstałym nad złem. «Pokój», którym Jezus obdarza swoich di N. S. Gesù Cristo [Bóg nasz Pan Jezus Chrystus. Zgromadzenia Sióstr Klarysek Misjonarek Naj- Panem, który żyje w wymiarze Boga, poza czasem przyjaciół, jest owocem miłości Boga, która dopro- Osoba i życie]; Mediolan 1949, 433). Jako że zmar- świętszego Sakramentu. Bogu składajmy dzięki za i przestrzenią, a mimo to staje się realnie obecny wadziła Go do śmierci na krzyżu, do przelania twychwstanie nie usuwa znaków ukrzyżowania, Je- tę przykładną córkę meksykańskiej ziemi, którą p ośród wspólnoty, mówi do nas w Piśmie Świętym całej swojej krwi jak łagodny i pokorny Baranek, zus pokazuje apostołom ręce i nogi. I aby ich niedawno z radością odwiedziłem i którą zawsze i łamie dla nas Chleb życia wiecznego. Poprzez te «p ełen łaskii prawdy» (J 1, 14). To dlatego bł. Jan przekonać, prosi nawet o coś do jedzenia. Tak więc noszę w sercu. znaki doświadczamy tego samego co uczniowie, to uczniowie «podali Mu kawałek pieczonej ryby. Pa w e ł II ustanowił tę niedzielę po Wielkanocy Nie- D zień Katolickiego Uniwersytetu znaczy widzimy Jezusa i jednocześnie Go nie roz- dzielą Bożego Miłosierdzia, posługując się bardzo Wz i ą ł i spożył przy nich» (Łk 24, 42-43). poznajemy; dotykamy Jego ciała, ciała prawdziwe- Św. Grzegorz Wielki pisze, że «pieczona na Najświętszego Serca jasnym obrazem: przebitego boku Chrystusa, z go, a mimo to wolnego od ziemskich więzów. ogniu ryba nie oznacza niczego innego jak mękę Dzisiaj we Włoszech obchodzony jest Dzień Ka - którego wypływają krew i woda, według naoczne- To, o czym mówi Ewangelia, jest bardzo ważne, Jezusa, Pośrednika między Bogiem a ludźmi. On tolickiego Uniwersytetu Najświętszego Serca, któ- go świadectwa apostoła Jana (por. J 19, 34-37). Jed- mówi bowiem, że Jezus, ukazując się dwukrotnie bowiem raczył ukryć się w wodach rodzaju ludz- rego temat w tym roku brzmi: «Przyszłość kraju w ap ostołom zgromadzonym w Wieczerniku, kilka- nakże Jezus już zmartwychwstał, i od Niego, żywe- kiego, zgodził się być pochwyconym w sidła naszej sercu mło dzieży». Ważne jest, by kształcenie krotnie powtarza pozdrowienie «Pokój wam!» go, pochodzą sakramenty paschalne chrztu i Eu- śmierci i został jakby wystawiony na ogień cierpie- mło dzieży obejmowało także wartości oprócz wie- (J 20, 19. 21. 26). Tradycyjne pozdrowienie, któ- charystii: ten, kto je przyjmuje z wiarą, otrzymuje nia doznanego w czasie męki» (Hom. in Evang. dzy naukowej i technicznej. W tym celu o. Gemelli rym wyraża się życzenie pokoju — «shalom», staje dar życia wiecznego. X X I V, 5: CCL 141, Turnhout 1999, 201). założył Uniwersytet Katolicki, któremu życzę, aby

46 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 47 MO D L I T WA MARYJNA Z PAPIEŻEM MO D L I T WA MARYJNA Z PAPIEŻEM

ro z w i j a ł się zgodnie z duchem czasów, ale także ukazuje nam to Pismo Święte i potwierdza świa- Europejskie spotkanie sudentów z okazji pierwszej zasługują na życie wieczne» (Traktat o miłości zawsze pozostawał wierny swoim początkom. dectwo świętych. Przykładem tego jest wyrażenie rocznicy beatyfikacji Jana Pawła II Bożej; XI, 6, Rzym 2011, 601). Wy z n a n i a c h po polsku: św. Augustyna, który w swych zwraca Pozdrawiam uczestników europejskiego spotka- W dniu naszego chrztu Kościół wszczepia nas się do Boga słowami: «Późno Cię umiłowałem, nia studentów, zorganizowanego przez diecezję jak gałązki w paschalną tajemnicę Jezusa, w samą Serdeczne pozdrowienie kieruję do Polaków. Piękności tak dawna, a tak nowa, późno Cię Rzymu z okazji pierwszej rocznicy beatyfikacji pa- Jednoczę się w duchu z uczestnikami pielgrzymki Jego Osobę. Od tego korzenia otrzymujemy cenny umiłowałem. W głębi duszy byłaś, a ja się po świe- pieża Jana Pawła II. Drodzy młodzi, z ufnością archidiecezji krakowskiej do Ziemi Świętej. pokarm, aby uczestniczyć w życiu boskim. Podob- cie błąkałem. Późno Cię umiłowałem, Piękności p o dążajcie drogą nowej ewangelizacji na uniwersy- Dziękuję im za modlitwy, jakie zanoszą w intencji nie jak uczniowie, również my, wspomagani przez tetach. Jutro łączę się duchowo z wami, zgroma- mojej i całego Kościoła. Drodzy bracia i siostry, w tak dawna a nowa, późno Cię umiłowałem. W pasterzy Kościoła, wzrastamy w winnicy Pańskiej, dzonymi na czuwaniu w Tor Vergata, wokół wiel- każdym dniu naszego życia wędrujmy za Chrystu- głębi duszy byłaś, a ja się błąkałem. Ze mną byłaś, złączeni Jego miłością. «Jeśli owocem, który mamy kiego krzyża Światowego Dnia Mło dzieży 2000r. sem z wiarą, nadzieją i miłością. Doświadczenie Je- a ja nie byłem z Tobą. (...) Zawołałaś, krzyknęłaś, przynosić, jest miłość, to jego warunkiem jest Dziękuję za waszą obecność! go obecności niech nas uświęca i napełnia poko- ro z d a r łaś głuchotę moją» (X, 27. 28). właśnie owo 'trwanie', głęboko związane z wiarą jem. Niech Jego błogosławieństwo stale wam towa- Drodzy przyjaciele, módlmy się za Kościół, za po polsku: nierozstającą się z Panem» (Jezus z Nazaretu, Kra- ków 2007, s. 221). Nieustanne trwanie w jedności z rzyszy! każdą wspólnotę lokalną, aby były one jak nawod- Serdecznie witam i pozdrawiam Polaków. Moją Jezusem, zależność od Niego są absolutnie ko- niony ogród, w którym mogą kiełkować i dojrze- szczególną modlitwą ogarniam dzisiaj episkopat wać wszystkie ziarna powołania, które Bóg obficie nieczne, gdyż bez Niego nic nie możemy uczynić polski, arcybiskupa Prymasa i uczestników uroczy- (por. J 15, 5). W liście napisanym do Jana Proroka, rozsiewa. Módlmy się, aby wszędzie pielęgnowano stości odpustowych w Gnieźnie. Niech św. Woj- żyjącego na pustyni Gazy w V w., pewien wierny 29 kwietnia ten ogród, ciesząc się, że w bogactwie darów wszy- ciech, patron Polski, wyprasza obfitość łask dla scy są powołani. Niech szczególnie rodziny będą zadaje następujące pytanie: W jaki sposób można Ko ścioła, zwłaszcza dar licznych powołań kapłań- jedno cześnie zachować wolność człowieka i nie pierwszym środowiskiem, w którym «oddycha się» skich i zakonnych, pomyślność dla waszej Ojczy- Zauroczeni pięknem miłością Bożą, dającą wewnętrzną siłę także po- móc nic uczynić bez Boga? Mnich tak odpowiada: zny i polskich rodzin. Z serca błogosławię wam Jeśli człowiek skłania swe serce ku dobru i prosi miłości Bożej śród trudności i prób życiowych. Ten, kto wszystkim. przeżywa w rodzinie doświadczenie miłości Boga, Boga o pomoc, otrzymuje od Niego siłę niezbędną Drodzy bracia i siostry! otrzymuje nieoceniony dar, który w swoim czasie do wykonywania własnego dzieła. Wolność czło- wieka zatem i potęga Boga działają razem. Jest to wydaje owoc. Niech nam wyjedna to wszystko Przed chwilą w Bazylice św. Piotra zakończyła się możliwe, gdyż dobro pochodzi od Pana, ale reali- Najświętsza Maryja Panna — wzór dobrowolnego i Msza św., podczas której wyświęciłem dziewięciu 6 maja zuje się ono dzięki Jego wiernym (por. Ep. 763, SC p osłusznego przyjęcia Bożego powołania, Matka nowych kapłanów diecezji Rzymu. Dziękujmy Bo- 468, Paryż 2002, 206). Prawdziwe «trwanie» w każdego powołania w Kościele. gu za ten dar, który jest znakiem Jego wiernej i Chrystusie zapewnia skuteczność modlitwy, jak opatrznościowej miłości do Kościoła! Bądźmy du- Kto trwa w jedności z Beatyfikacja Józefa Toniola mówi błogosławiony mnich cysterski Gueryk z chem z tymi nowymi kapłanami i módlmy się, aby Jezusem, krzewem winnym, Igny: «Panie Jezu (...), bez Ciebie nic nie możemy W sposób szczególny pozdrawiam pielgrzymów, w pełni przyjęli łaskę sakramentu, który ich uczynić. Ty bowiem jesteś prawdziwym ogrodni- którzy zgromadzili się w bazylice św. Pawła za Mu- ten przynosi obfity plon up o dobniłdo Jezusa Chrystusa Kapłana i Paste- kiem, twórcą, tym, który uprawia swój ogród i go rami, gdzie dziś rano został ogłoszony błogo- rza. Módlmy się też, aby wszyscy młodzi ludzie strzeże. Ty zasiewasz swoim słowem, nawadniasz uważnie wsłuchiwali się w głos Boga, który prze- XIX Drodzy bracia i siostry! sławionym Józef Toniolo. Żył on na przełomie swym duchem, sprawiasz swoją mocą, że wzrasta» mawia w głębi ich serc i wzywa do pozostawienia i XX w., był małżonkiem, ojcem siedmiorga dzieci, Dzisiejsza Ewangelia piątej niedzieli okresu wielka- (Sermo ad excitandam devotionem in psalmodia — wszystkiego, aby Mu służyć. Temu poświęcony jest profesorem uniwersyteckim i wychowawcą mło- nocnego rozpoczyna się obrazem winnicy. «Jezus Kazanie w celu wzmożenia pobożności w Psalmo- dzisiejszy Światowy Dzień Modlitw o Powołania. dzieży, ekonomistą i socjologiem, oddanym pro- p owiedział do swoich uczniów: 'Ja jestem prawdzi- dii, SC 202; 1973, 522). Pan wzywa bowiem zawsze, ale my wielokrotnie motorem jedności w Kościele. Wcielał w życie na- wym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, któ- Drodzy przyjaciele, każdy z nas jest niczym nie słuchamy. Rozprasza nas wiele spraw, rozpra- uczanie encykliki Rerum novarum papieża Le- ry go uprawia'» (J 15, 1). Izrael, gdy jest wierny gałązka, która żyje tylko wtedy, gdy każdego dnia szają nas inne głosy, bardziej powierzchowne; a ona XIII; zainicjował działalność Akcji Katolickiej, Bogu, jest często porównywany w Biblii do uro- przez modlitwę, przystępowanie do sakramentów, poza tym boimy się słuchać głosu Pana, gdyż Katolickiego Uniwersytetu Najświętszego Serca, uważamy, że może nas pozbawić naszej wolności. dzajnej winnicy, ale gdy oddala się od Niego, staje miłość wzrasta w swej jedności z Panem. A kto ko- Instytutu prawa międzynarodowego pokoju oraz W rzeczywistości każdy z nas jest owocem miłości: się jałowy, niezdolny do wytworzenia «wina, co cha Jezusa, prawdziwy krzew winny, przynosi owo- Tygodnie Społeczne Katolików Włoskich. Jego o czywiście, miłościrodziców, ale głębiej — miłości rozwesela serce ludzkie», jak śpiewa Psalm 104 ce wiary dające obfity plon duchowy. Prośmy przesłanie jest wciąż aktualne, zwłaszcza w naszych Boga. Pismo Święte mówi: nawet gdyby twoja [103], (w. 15). Prawdziwą winnicą Boga, prawdzi- Matkę Bożą, abyśmy pozostawali mocno wszcze- czasach: bł. Toniolo ukazuje pierwszorzędną war- matka cię nie chciała, Ja ciebie chcę, bo cię znam i wym krzewem winnym jest Jezus, który przez swą pieni w Jezusa i aby każde nasze działanie miało w miłuję (por. Iz 49, 15). W chwili, kiedy zdaję sobie tość osoby ludzkiej i solidarności. Napisał: «Ponad ofiarę miłości daje nam zbawienie, otwiera nam Nim swój początek i w Nim swe spełnienie. z tego sprawę, moje życie się zmienia: staje się od- słusznymi dobrami i interesami pojedynczych na- drogę, abyśmy stawali się częścią tej winnicy. I jak powiedzią na tę miłość, większą niż jakakolwiek in- rodów i państw jest związana z nimi cecha, która Chrystus trwa w miłości Boga Ojca, tak uczniowie, po polsku: na, i tak oto w pełni realizuje się moja wolność. je wszystkie harmonizuje w jedności, czyli obo- mądrze oczyszczani przez słowo Mistrza (por. J 15, Serdeczne pozdrowienie kieruję do Polaków. W Młodzi ludzie, których dzisiaj wyświęciłem na wiązek ludzkiej solidarności». 2-4), jeśli są głęboko z Nim zjednoczeni, stają się liturgii dzisiejszej niedzieli Chrystus wzywa: kapłanów, nie różnią się od innych młodych, lecz owocnymi winoroślami, które przynoszą obfity «Trwajcie we Mnie, a Ja w was [będę trwał]». Beatyfikacja ks. Piotra-Hadriana Toulorge'a dogłębnie poruszyło ich piękno miłości Bożej i nie plon. Św. Franciszek Salezy pisze: «Gałąź złączona Chodzi o więź tak mocną i żywą, jak połączenie mogli nie odpowiedzieć całym swoim życiem. Jak W Coutances, we Francji, został dzisiaj beatyfi- i zespolona z pniem przynosi owoc nie sama z sie- winnej gałązki z pniem drzewa. Przez chrzest zo- spotkali się z Bożą miłością? Spotkali ją w Jezusie kowany także ks. Piotr-Hadrian Toulorge ze zgro- bie, ale ze względu na moc korzenia: obecnie my staliśmy włączeni w Chrystusa, abyśmy żyjąc Jego Chrystusie: w Jego Ewangelii, w Eucharystii i we madzenia premostratensów, który żył w drugiej zostaliśmy złączeni przez miłość ze swym Odkupi- życiem, przynosili chwałę Ojcu. Trwajmy w tym wspólnocie Kościoła. W Kościele odkrywamy, że p ołowie XVIII w. Dziękujmy Bogu za tego świetla- cielem, tak jak członki ciała z głową; dlatego też zjednoczeniu, aby nasze życie obfitowało w dobre życie każdego człowieka jest historią miłości. Jasno nego «męczennika prawdy». (...) dobre dzieła, czerpiąc swą wartość z Niego, owoce łaski. Niech Bóg wam błogosławi!

48 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 49 PIERWSZA RO CZNICA B E AT Y F I KA C J I PA P I E ŻA JANA PAW ŁA II

moobjawiania się Boga w Chry- PIERWSZA RO CZNICA B E AT Y F I KA C J I stusie, uczestniczy od samego początku. (...) można też p owie- PA P I E ŻA JANA PAW ŁA II dzieć, że Józef jest pierwszym, który uczestniczy w wierze Boga- rodzicy. Uczestnicząc, wspiera swą Oblubienicę w wierze Bożego zwiastowania. Józef jest też pierw- szym, którego Bóg postawił na drodze tego 'pielgrzymowania [Maryi] przez wiarę'» (nn. 4-5). 2. Chciałbym dzisiaj w szcze- gólny sposób zwrócić uwagę na to, że w homilii podczas beatyfi- 1 V — Homilia kard. Zenona Grocholewskiego wygłoszona podczas Mszy św. kacji, Papież Benedykt XVI o d- w Bazylice św. Piotra niósł słowa św. Elżbiety: «Bło- gosławiona, któraś uwierzyła», także do błogosławionego Jana Błogosławiony jesteś, ponieważ uwierzyłeś Pa w ła II, mówiąc: «Błogosławiony jesteś, umiłowany Papieżu Janie Pawle II, ponieważ uwierzyłeś». Na rzymskie obchody pierwszej rocz- (Ewangelia bowiem kończy się stos (25 sierpnia 1989 r.), po- «Błogosławiony jesteś, ponieważ nicy beatyfikacji Jana Pawła II słowami: «[Jezus] niewiele zdzia- święconej św. Józefowi, którego Podczas beatyfikacji Jana Pawła II (Rzym, 1 maja 2011 r.) złożyły się różne inicjatywy i łał tam cudów z powodu ich nie- wspomnienie dzisiaj obchodzimy, uwierzyłeś»! Tak, wiara była pod- u ro c z y s t o ści. Młodzież uczestniczyła dowiarstwa»). stwierdzając, że w tej pielgrzymce stawowym źró dłem zawierzenia 30 kwietnia wieczorem w czuwaniu tego wielkiego Papieża Bogu, je- początek misji Piotra w historii sławionym Papież, Następca Pio- Ko ściół, przeciwnie, nie klasyfi- wiary Maryi od samego jej modlitewnym w Tor Vergata, gdzie go zachwytu wobec tajemnic zbawienia», wyrażają się odtąd w tra, którego powołaniem jest kuje ludzi ze względu na ich po- początku «wiara Maryi spotyka w 2000 r. odbył się Światowy Dzień Bożych oraz woli i dynamizmu, historycznym wymiarze Kościoła, umacnianie braci w wierze. Jan zycję społeczną, a gdy chodzi o się z wiarą Józefa», że słowa Młodzieży. 1 maja wcześnie rano w by tymi tajemnicami uzdrawiać i który rodzi się istotnie z tych Pa w e ł II jest błogosławiony ze Józefa, męża Maryi — stawił go Elżbiety «błogosławiona, któraś Bazylice św. Piotra Mszę św. ubogacać współczesny świat. słów wiary i związanej z nimi względu na swą wiarę, mocną i na świeczniku i otoczył czcią, uwierzyła» (...) «w pewien spo- dziękczynną odprawił abp Zygmunt Chrystusowej decyzji: «Ty jesteś wielkoduszną, wiarę apostolską. przede wszystkim właśnie ze sób można by (...) odnieść rów- Jest rzeczą znamienną, że wła- Zimowski, przewodniczący Papieskiej Piotr — skała, opoka — na której (...) Ogłaszając dziś z radością, że względu na jego wiarę. nież do Józefa, ponieważ o dp o- śnie po wspaniałym wyznaniu Rady ds. Duszpasterstwa Służby wiedział on twierdząco na słowo wiary ze strony Piotra w Cezarei zbuduję mój Kościół». Jan Paweł Jan Paweł II jest błogosławiony Zdrowia i Chorych, a wieczorem 1. Myślą przewodnią encykliki Boga, przekazane mu w rozstrzy- Filipowej: «Ty jesteś Mesjasz, Syn II do dał wówczas znacząco: «W na wieki, Kościół nawiązuje do podczas Mszy św. w polskim kościele Redemptoris Mater (25 marca gającym momencie. Józef wpraw- Boga żywego», Chrystus ustano- dniu dzisiejszym i na tym miejscu tych właśnie słów Chrystusa: 'Błogosławiony jesteś, Szymonie' i pw. św. Stanisława homilię wygłosił 1987 r.), poświęconej Maryi, któ- dzie nie odpowiedział na słowa wił go Opoką, na której jest bu- trzeba, by na nowo zostały wypo- 'Błogosławieni, którzy nie widzieli kard. Angelo Sodano, dziekan Kole- rej miesiąc dzisiaj rozpoczynamy, zwiastowania słowami, tak jak dowany Kościół: «Otóż i Ja tobie wiedziane i wysłuchane te same błogosławiony Jan Paweł II uczy- a uwierzyli'. Jest to błogosławień- gium Kardynalskiego. Homilia, Maryja, natomiast 'uczynił tak, powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli słowa: 'Ty jesteś Chrystus, Syn którą zamieszczamy poniżej, została nił słowa Elżbiety skierowane do stwo wiary, którą również Jan Pa- jak mu polecił anioł Pa ński: wziął Opoka], i na tej opoce zbuduję Boga żywego'. Tak, Bracia i Sio- wygłoszona przez kard. Zenona Gro- Maryi: «Błogosławiona jesteś, weł II otrzymał w darze od Boga swoją Małżonkę do siebie' (Mt 1, Ko ściół mój, a bramy piekielne stry, przede wszystkim te słowa». cholewskiego podczas Mszy św. kon- któraś uwierzyła, że spełnią się Ojca, by budować Kościół Chry- 24). To, co uczynił, było najczyst- go nie przemogą. I tobie dam Błogosławiony Jan Paweł II nie- celebrowanej z udziałem ponad 110 słowa powiedziane Ci od Pana» szym 'posłuszeństwem wiary' (por. jednokrotnie potem powtórzy to stusowy». Potem Benedykt XVI kapłanów i 2,5 tys. wiernych. Wśró d (Łk 1, 45), «Błogosławiona, któraś klucze królestwa niebieskiego; co- do dał: «Jednymsłowem: [Jan Pa- Rz 1, 5; 16, 26; 2 Kor 10, 5-6) (...), kolwiek zwiążesz na ziemi, będzie wyznanie wiary w różnych swoich koncelebransów byli kard. Stanisław uwierzyła»! Jan Paweł II jest zjedno czyło go wsposób szcze- wystąpieniach. weł II] przywrócił nam siłę wiary Ryłko, abp Szczepan Wesoły oraz p ełen zachwytu wobec wiary Ma- związane w niebie, a co roz- w Chrystusa, gdyż jest On Re- gólny z wiarą Maryi: przyjął on wiążesz na ziemi, będzie roz- Żywiołowe wołanie tego Wiel- greckokatolicki biskup Irenei Bilyk. ryi, zaznaczając, że nie tylko w jako prawdę od Boga pochodzącą demptor hominis, Odkupicielem wiązane w niebie» (Mt 16, 13-19). kiego Papieża do współczesnego zwiastowaniu należy ją podziwiać, to, co Ona naprzód przyjęła przy człowieka». Zakończył zaś swoją świata: «Otwórzcie drzwi Chry- Błogosławiony jesteś, ponieważ ale że całe życie Maryi było «piel- zwiastowaniu. (...) Stał się on Kard. Wojtyła, który żył wiarą, homilię słowami modlitwy, jakżeż stusowi», i zarazem wszelkie jego uwierzyłeś! grzymką wiary» (zob. nn. 12-19) szczególnym powiernikiem tajem- i to bardzo intensywnie, wybrany aktualnej wobec obecnego kry- oraz że, dzięki tej wierze Maryja działania wypływały i były owo- zysu wiary: «Błogosławiony je- Jak słyszeliśmy w dzisiejszej nicy 'od wieków ukrytej w Bogu' na papieża, zdał sobie sprawę z «stała się rzeczywiście obecna w cem tej żarliwej, głębokiej wiary, steś, umiłowany Papieżu Janie Ewangelii świętej (Mt 13, 54-58), (por. Ef 3, 9) — i to, podobnie jak tego, że by pełnić misję Piotra, tajemnicy Chrystusa» (n. 12). która przepajała jego myśli i ser- Pawle II, ponieważ uwierzyłeś. mieszkańcy Nazaretu, rodzinnego Maryja, w tym momencie prze- musi tym bardziej przepoić swoje Dzięki tej wierze, Maryja stała się ce. Prosimy, byś nadal umacniał z miasta Pana Jezusa, «powątpie- łomowym, który Apostoł nazywa p osługiwanie wiarą. Rozpoczął obecna także wżyciu Kościoła i nieba wiarę ludu Bożego». wali o Nim», bo był On tylko 'p ełnią czasu' (...). Józef — wraz z więc swą homilię podczas inaugu- Nic więc dziwnego, że obecny każdego z nas. «Błogosławiona, «synem cieśli». Wyraża się w tym Maryją — jest pierwszym powier- racji pontyfikatu, 22 października Pa p i e ż, Benedykt XVI, w homilii Słowa Elżbiety skierowane do króraś uwierzyła!» lekceważenie, czy też pewna po- nikiem [tajemnicy Wcielenia]. 1978 r., właśnie Piotrowym wyzna- podczas beatyfikacji naszego Ro- Maryi: «Błogosławiona, któraś garda takiego pochodzenia. Poza Dwa lata później Jan Paweł II Wraz z Maryją — a także ze niem wiary: «Ty jesteś Chrystus, daka, 1 maja 2011 r., podkreślił w uwierzyła», jawią się więc w na- tym Ewangelista podkreśla niedo- nawiązał do tej prawdy w adhor- względu na Maryję — uczestniczy Syn Boga żywego». Wyjaśnił, że sposób szczególny właśnie tę jego uczaniu Kościoła odniesione wiarstwo tych mieszkańców tacji apostolskiej Redemptoris cu- on w tym szczytowym etapie sa- te słowa wiary, które «oznaczają cnotę: «Został ogłoszony błogo- także do św. Józefa, którego

50 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 51 PIERWSZA RO CZNICA B E AT Y F I KA C J I PA P I E ŻA JANA PAW ŁA II

wspomnienie dzisiaj obchodzimy, niech ci się stanie, jak pragniesz!» fleksję chóru i kolejno czterech i do błogosławionego Jana Paw- (Mt 15, 28); wielokrotnie też Pa n ojców (Akt III, początek): WI Z Y TA SE K R E TA R Z A STA N U W PA P I E S K I M ła II, który nas tutaj zgromadził. Jezus podawał jako przyczynę od- «Chór puszczenia grzechów czy uzdro- 3. Wiara jest rzeczą fundamen- O, daj nam, Panie, natchnienie S A N KT UA R I U M MAT K I BOŻEJ «AD RUPES» wienia z jakiejś choroby właśnie do wiary! talną w życiu każdego chrześcija- 13 maja 2012 r. nina. Każdy z nas jest odpowie- wiarę: «Twoja wiara cię uzdro- Ojciec pierwszy dzialny za swoją wiarę. Wiara bo- wiła» (por. Mt 9, 2; 9, 22; 9, 29; Albowiem wiara jest trudną wiem może w nas się umacniać, Mk 2, 5; 5, 34; Łk 5, 20; 7, 50; 8, t w ó rc z o ścią, / Która wymaga wzrastać, ale też może słabnąć, 48; 17, 19; Łk 18, 42). czujności sumienia, / Ognia, po- możemy ją nawet stracić przez — Ap ostołowie prosili Pana: kory i woli, bez której / Nie ma nasze niedbalstwo. Wynika to ja- «Dodaj nam wiary» (Łk 17, 5). modlitwy ani nie ma skruchy / I sno z Ewangelii: — Pan Jezus modlił się za Pio- świadomości popełnionych grze- — Po opisie cudu w Kanie Ga- tra, by nie załamała się jego wia- c h ó w. lilejskiej św. Jan zaznaczył: «i ra, i polecił mu umacniać wiarę Ojciec drugi uwierzyli w Niego Jego ucznio- braci (zob. Łk 22, 32). Bo wiara w Boga winna być wie» (J 2, 11). Przecież oni już Tak, wiara może w nas wzrastać tworzywem, / W którym się Ożywiajcie ducha modlitwy i zapał ap ostolski przedtem wierzyli, bo poszli za człowiek cały wypowiada / Jak lub słabnąć. Każdy z nas jest od- Homilia kard. Tarcisia Bertone podczas Mszy św. w sanktuarium w Castel Sant'Elia Jezusem. Ewangelista oczywiście powiedzialny za swoją wiarę, za malarz w barwie, jak poeta w chciał zaznaczyć, że umocniła się jej wzrost lub osłabienie. Wiara słowie, / Jak kompozytor w ich wiara. ukł a da ni u dź w i ę k ó w. jest delikatną roślinką. By była W niedzielę 13 maja Sekretarz Sta- — Pan Jezus ganił w i e l o k ro t n i e , Ojciec trzeci żywą i dojrzewała, trzeba ją sta- nu Stolicy Apostolskiej kard. Tarcisio nawet swoich uczniów, bo okazy- Ka żdy znas musi tę wiarę rannie pielęgnować: modlitwą, Bertone SDB udał się do sanktu- wali się ludźmi małej wiary: kształtować / Według wymogów uczestnictwem w sakramentach arium Matki Bożej «ad Rupes» np. kiedy wołali podczas swojej twórczej woli, / Według świętych, pogłębianiem prawd (Matki Bożej Skalnej) w Castel gwałtownej burzy na jeziorze: potrzeby swej osobowości. wiary, postępowaniem według wy- Sant’Elia, gdzie przewodniczył Ojciec czwarty «Panie, ratuj, giniemy», Jezus od- mogów wiary na co dzień, dziele- Mszy św. z okazji dorocznej piel- p owiedział: «Czemubojaźliwi je- niem się nią z innymi. Jednym I ten wysiłek nawet nie wystar- grzymki włoskiej diecezji Civita Ca- steście, małej wiary?» (Mt 8, 25- słowem, by wiara mogła wzrastać, czy, / Bo chcąc naprawdę w pełni stellana, na której terenie znajduje -26; zob. też Mk 4, 38. 40; Łk 8, trzeba żyć wiarą, jak to czynił wierzyć w Boga, / Musimy stać się sanktuarium. W 1982 r. papież 24-25); Piotra, który krocząc po błogosławiony Jan Paweł II. Nie się artystami wiary / I nieustannie Jan Paweł II opiekę nad nim po- wodzie w pewnym momencie instrumentalizować przynależnoś- tę wiarę zdobywać, / I wciąż od wierzył braciom i siostrom ze Zgro- uląkł się i zaczął tonąć, Chrystus ci do Kościoła, niejednokrotnie nowa zdobywać jej głębię, / Jak madzenia Świętego Michała Archa- zganił: «Czemu zwątpiłeś, czło- płytkiej czy wątpliwej, do innych zdobywamy nowe słowo w wier- nioła, założonego przez bł. Bro- wiecze małej wiary?» (Mt 14, 31); osobistych celów, lecz żyć wiarą, szu, / Jak zdobywamy nowy nisława Markiewicza (1842-1912). uczniom, którzy pytali, czemu nie kształtować ją z dnia na dzień, by dźwięk w muzyce / I nowe barwy W tym roku pielgrzymka diecezjalna udało im się wypędzić złego du- stawać się tym samym coraz bar- na płótnie obrazu. / Każda ruty- miała szczególnie podniosły charak- cha z epileptyka, Jezus odpowie- dziej budowniczymi dobra w na i każda maniera / Są śm i e rc i ą ter, bowiem michalici obchodzą Jubi- dział: «Z powodu małej wiary świecie. wiary i śmiercią sumienia. leuszowy Rok z okazji 100. rocznicy waszej» (Mt 17, 20); po zmar- Chór śmierci błogosławionego założyciela i twychwstaniu «ukazał się (...) Je- 4. Bardzo mi się podoba sztuka O, daj nam, Panie, natchnienie 30. rocznicę swojej posługi w sank- denastu, gdy siedzieli za stołem, i Romana Brandstaettera Dzień do wiary!» tuarium Matki Bożej «ad Rupes» wyrzucał im brak wiary oraz gniewu, charakteryzująca się nie w Castel Sant'Elia. Uroczystą 5. Tak, «daj nam, Panie, na- upór, że nie wierzyli tym, którzy tylko dramatycznością akcji, ale i Mszę św. z kard. Bertone koncele- widzieli Go zmartwychwstałego» niezwykłą głebią refleksji. Wy- tchnienie do wiary»!, «Panie, daj browali m.in. ordynariusz diecezji (Mk 16, 14; zob. też Mt 6, 30 i 16, mowna jest w niej ta scena, gdy nam wiary»!, byśmy w naszym Civita Castellana bp Romano Rossi życiu przynosili owoce, jakich 8; Łk 12, 28). ojcowie klasztoru zostają posta- i jej były ordynariusz bp Divo Zadi, nabożeństwie wzięli udział przedsta- Drodzy bracia i siostry! — W innych przypadkach wieni przez komendanta SS wob ec oczekuje od nas kochający Bóg; księża prałaci z Sekretariatu Stanu wiciele lokalnych władz cywilnych i Z radością przyjąłem zaproszenie, chwalił wiarę konkretnych osób: o alternatywy: albo wydadzą Żyda, byśmy przynosili owoce, jak to Lech Piechota i Tymon Tytus wojskowych, wśród nich liczni bur- setniku z Kafarnaum, który prosił którego ukrywali w klasztorze — o czynił błogosławiony Jan Pa- Chmielecki, księża michalici: podse- mistrzowie gmin znajdujących się na by przewodniczyć celebrowaniu o uzdrowienie sparaliżowanego czym Niemcy doskonale wiedzą i weł II; spraw także, byśmy nie kretarz Kongregacji Spraw Kanoni- terenie diecezji Civita Castellana. Eucharystii w tym sanktuarium sługi, Pan Jezus powiedział: «Za- ojcowie zdają sobie sprawę, że zapomnieli, że kształtowanie wia- zacyjnych Bogusław Turek, prze- Na zakończenie Mszy św. Kardy- Matki Bożej ad Rupes z okazji prawdę, powiadam wam: U niko- komendant SS wie o Żydzie — al- ry też od nas zależy. łożony generalny zgromadzenia Kazi- nałowi Sekretarzowi Stanu — k t ó re - dorocznej pielgrzymki diecezjal- go w Izraelu nie znalazłem tak bo zostaną rozstrzelani. Dano im A Ty, błogosławiony Janie Paw- mierz Radzik, przełożony wicepro- go homilię zamieszczamy obok — zo- nej. Serdecznie witam Jego Eks- wielkiej wiary» (Mt 8, 10; zob. Łk dziesięć minut na decyzję. Już za- le II — którego w 1978 r. Bóg po- wincji włosko-szwajcarskiej Bogdan stał ofiarowany medal upa- celencję Romana Rossiego, wa- 7, 9); podobnie wzruszająca scena decydowali: «Nie wydamy Żyda», wołał po to, byś ze Stolicy Piotro- Kalisztan, prokurator generalny miętniający Jubileuszowy Rok Mi- szego biskupa, i dziękuję mu za z niewiastą kananejską zakończyła i czekają na wzięcie na siebie wej umacniał braci w wierze (zob. Marian Babula, rektor sanktuarium chalickich Zgromadzeń z okazji uprzejme słowa, jakie do mnie się słowami Pana Jezusa: «O nie- Krzyża Męki Pańskiej. W tej dra- Łk 22, 32) — czyń to nadal, teraz w Castel Sant'Elia i przełożony 100. rocznicy śmierci bł. Bronisława s k i e ro w a ł. Witam, z wyrazami wiasto, wielka jest twoja wiara; matycznej chwili słyszymy re- już z Domu Ojca! tamtejszej wspólnoty Piotr Burek. W Ma rk i e w i c z a . wdzięczności, ojca generała Kazi-

52 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 53 SE K R E TA R Z STA N U W S A N KT UA R I U M MAT K I BOŻEJ «AD RUPES» SE K R E TA R Z STA N U W S A N KT UA R I U M MAT K I BOŻEJ «AD RUPES»

mierza Radzika i konsultorki mat- nością na te 30 lat posługi micha- ta później złożył śluby zakonne zwrócić się ze szczególnym na- ki generalnej Natanaeli Bednar- litów, pragnę wyrazić uznanie i na ręce św. Jana Bosko. Wielko- b ożeństwem iw sposób osobliwy czyk, przełożonych zgromadzeń wdzięczność za cenną misję, jaką dusznie oddawał się wychowywa- do św. Michała Archanioła» Świętego Michała Archanioła, z męskie i żeńskie zgromadzenia niu i kształceniu jakże licznej (Powściągliwość i Praca, 1902 r.). przełożonym wiceprowincji włos- Świętego Michała Archanioła peł- mło dzieży ubogiej i opuszczonej. Te słowa są wciąż aktualne, po- ko-szwajcarskiej o. Bogdanem nią tutaj oraz w różnych częściach Gdy powrócił do Polski i został dobnie jak aktualna jest dziś Kalisztanem. Witam panów: pre- Włoch i świata. To podziękowa- proboszczem, założył instytut ma- nadal ta misja! W obliczu złego fekta, q u e s t o re , przedstawiciela nie nabiera szczególnej wymowy, jący zajmować się formacją ubo- ducha, który bez ustanku stara się przewodniczącego prowincji oraz bowiem w tym roku mija sto lat giej i osieroconej mło dzieży, aby ujarzmić dusze, w obliczu coraz wszystkich innych obecnych tu od śmierci — 29 stycznia 1912 r. — móc ją karmić, jak zwykł był ma- to nowych niebezpieczeństw, jakie przedstawicieli władz cywilnych i bł. Bronisława Markiewicza, zało- wiać, «na ciele i duszy», to zna- czyhają na życie młodych ludzi i wojskowych. życiela zgromadzeń michalickich. czy dając nie tylko wsparcie mate- rodzin, powiedzenie «któż jak rialne, ale przede wszystkim du- Do wszystkich, którzy tu przy- Te okoliczności, które przydają Bóg» staje się wezwaniem do od- chowe i moralne, wychowując na- byliście, zwracam się z braterskim szczególnie uroczystego charakte- dawania czci i chwały Bogu, na- stolatków na dobrych chrześcijan powitaniem. Przede wszystkim ru dzisiejszej celebracji Mszy św. , szemu Stwórcy, który jako jedyny i przykładnych obywateli. Powoli miło mi przekazać wam wyrazy pobudzają nas do wysławiania jest tego godzien, jest Jedynym, wyłaniała się w ten sposób, z du- s e rd e c z n o ści Ojca Świętego Bene- Pana za wielkie rzeczy, jakie uczy- dla którego warto ofiarować chowości św. Jana Bosko, nowa dykta XVI, który włącza się du- nił i nadal czyni pośród nas. W własne życie, Tym, który jako je- rodzina zakonna, zgodnie z tym, chowo w nasze dziękczynienie; tym okresie paschalnym Kościół dyny jest w stanie spełnić nasze co Duch Święty podpowiadał p olecił mi on, bym przy tej okazji weseli się radosnym świętowaniem pragnienia dobra. bł. B ro n i s ławowi. Na łożu śmier- przekazał wam błogosławieństwo zmartwychwstania Pana, który ci, gdy odchodził z tej ziemi, Drodzy przyjaciele, nawiązując apostolskie, którego udzielę na objawił światu oblicze Boga, mi- wzywał swoich synów duchowych, do życzeń, jakie skierował do was zakończenie Mszy św. łosiernego Ojca. Jak pisze ewan- by pozostawali wierni całym ser- Pa p i e ż z okazji tego roku jubile- gelista Jan: «W tym objawiła się Radość, o której wam mó- cem przykazaniu wzajemnej mi- uszowego, wyrażam ufność, że miłość Boga ku nam, że zesłał Sy- wiłem, rodzi się z faktu, że zna- łości: «Miłujcie się wzajemnie — będzie on dla waszych zgroma- na swego Jednorodzonego na jduję się dzisiaj tutaj, pośród was, p owiedział— i miłujcie z całej du- dzeń «jeszcze jedną okazją do świat, abyśmy życie mieli dzięki w domu naszej Matki niebieskiej, szy to święte dzieło». Z wier- odnowienia życia według chary- Niemu» (1 J 4, 9). Rzeczywiście którego początki sięgają VI w. i nością tej miłości wiązał on po- zmatu życia waszego założyciela, miłość Boga została nam objawio- do którego od niepamiętnych cza- myślność i pomoc, jaką otrzymy- ideału życia zakonnego, i doce- na w męce i zmartwychwstaniu sów przybywają niezliczeni piel- wał od Boga w prowadzeniu i nienia dzieł przez niego dokona- Jezusa, który wybawiając nas z grzymi, by wypraszać łaski du- rozwijaniu tego dzieła. nych, w perspektywie nowej niewoli grzechu, dał nam udział chowe i modlić się o dobra mate- ewangelizacji». Dlatego zachęcam w życiu wiecznym. Jeżeli trwamy Drodzy przyjaciele, rocznica rialne, by przedstawiać Najświęt- was, wraz z Ojcem Świętym, w jedności z Jezusem, w każdym narodzin dla nieba waszego szej Dziewicy swe «potrzeby, mo- «abyście ożywiali ducha modlitwy znane. Jednakże, aby żyć i kochać W tym sanktuarium w Castel z nas urzeczywistnia się naj- założyciela winna być zachętą dla dlitwy i prośby», jak mówi staro- i zapał apostolski, wywiązywali naszą wiarę, aby móc kochać Bo- Sant’Elia, poświęconym Najświęt- większe przykazanie — wzajemnej jego duchowych synów do umac- dawna modlitwa. W tym roku się odważnie ze swoich zadań, na ga, a także stać się zdolni do szej Maryi, w dniu, w którym ob- miłości, która obala wszelkie niania braterskich więzi i do kon- wasza pielgrzymka nabiera szcze- wzór bł. Bronisława, jak również, słuchania Go we właściwy spo- chodzimy rocznicę pierwszego przeszkody i każdego człowieka tynuowania rozpoczętego przez gólnego znaczenia z różnych po- abyście go naśladowali w całkowi- sób, musimy wiedzieć, co Bóg objawienia się Matki Bożej w Fa- czyni bliźnim, którego mamy ko- niego dzieła, aby z zapałem an- wodów. Przede wszystkim wpisuje tym zawierzeniu Bogu» (List Oj- timie, pragnę raz jeszcze wezwać chać. gażować się na nowo w działal- nam powiedział; Jego słowo musi się ona w przygotowania do ca Świętego Benedykta XVI, was wszystkich, abyście trwali w ność duszpasterską, kierując się poruszyć nasz rozum i serce» ważnego wydarzenia kościelnego, Właśnie w tej miłości, którą żył 19 stycznia 2012 r). Podejmijcie miłości Chrystusa, biorąc przy- przykładem jego życia i śmierci w («L’Osservatore Romano», wyd. jakim będzie beatyfikacja w Nepi w stopniu heroicznym, wyróżnił to wyzwanie z wielką determi- kład z Maryi Dziewicy, Matki jedności z Jezusem. polskie, n. 5/2012, ss. 16-17). czcigodnej sługi Bożej Cecylii się błogosławiony kapłan Bro- nacją, przeżywając w pełni waszą Zbawiciela, której życie upływało Eusepi — za miesiąc, 17 czerwca. nisław Markiewicz, który ofiaro- Za przykładem papieża Le- konsekrację ewangeliczną, która W liturgii dzisiejszej niedzieli z pod znakiem rozpoznawania i wyp ełniania woli Bożej, od Jej Ponadto w tym roku przypada wał swoje życie Bogu i poświęcił ona XIII, który pod koniec XIX w. urzeczywistnia się w zaangażowa- mocą rozbrzmiewają słowa Jezu- fiat w Nazarecie aż po Kalwarię. 100. rocznica przekazania tego się najuboższym, opuszczonym, p owierzyłopiece św. Michała Ar- niu się z nową pasją w nauczanie, sa, skierowane do każdego chrze- sanktuarium Stolicy Apostolskiej, udręczonym. Spośród «ostat- chanioła cały Kościół, o. Markie- wychowywanie, formowanie, zwła- ścijanina: «To jest moje przykaza- Przyjmując za swoje hasło której dziedzictwem stało się nich» najbardziej miłował opusz- wicz wybrał Księcia duchów nie- szcza zwalczanie ignorancji co do nie, abyście się wzajemnie miło- bł. B ro n i s ława Markiewicza: «Bóg właśnie od 1912 r., z woli ówcze- czone dzieci, których pragnął bieskich na patrona swoich dzieł i prawd Bożych. Przypomniał nam wali, tak jak Ja was umiłowałem» ponad wszystko», prośmy o łaskę o tym także Ojciec Święty w ho- snego biskupa Sutri i Nepi — zgromadzić możliwie jak naj- na potężnego opiekuna, aby (J 15, 12). Jeżeli nauczymy się wi- wierności zamysłowi miłości Ojca Bernarda Josefa Doebbinga. więcej, aby ofiarować im — p o- strzegł i chronił od wszelkiego zła milii podczas Mszy św. Krzyżma dzieć rzeczywistość oczami wiary niebieskiego, z pragnieniem, by Wspominamy także 30. rocznicę przez sakramenty — miłość Bożą i młodych ludzi, których wychowy- w tym roku w Wielki Czwartek, wyp ełniać we wszystkim Jego i pozostaniemy wierni temu przy- ob ecności w tym miejscu Zgroma- w ten sposób «wynagrodzić» im wał. Pisał on: «W chwilach tak mówiąc o «religijnym analfabety- wolę. Niech Królowa Apostołów dzenia Świętego Michała Archa- za ową miłość rodziców, której trudnych należy mieć do pomocy zmie, szerzącym się w naszym, kazaniu, miłość Boża będzie mo- będzie dla każdego z nas zawsze nioła, któremu bł. Jan Paweł II być może nigdy nie zaznały. Jak w walce z przemożnymi potęgami tak bardzo inteligentnym społe- gła dotrzeć do każdego człowie- niezawodną przewodniczką, w właśnie w 1982 r. powierzył opie- wiecie, już jako kapłan przybył on zła więcej aniżeli jedno światło i czeństwie. Podstawowe elementy ka. Stanie się dla nas i dla wszyst- szczególności dla was wszystkich, kę nad sanktuarium i posługę do Rzymu w 1885 r., by wstąpić jedną siłę nadprzyrodzoną. Wy- wiary, które w przeszłości znało kich, do których jesteśmy posłani, członków zgromadzeń michalic- duszpasterską. Patrząc z wdzięcz- do rodziny salezjańskiej, i dwa la- pada zatem w czasach obecnych każde dziecko, są coraz mniej źró dłem, sensem i celem życia. kich.

54 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 55 AR T Y KU ŁY

«Medykalizacja» biologii czy słowa Papieża, którymi określił uwagi osobę ludzką z jej kru- AR T Y KU ŁY «biologizacja» medycyny? Nieza- katolicki wydział medycyny, jako chością i jej wielkością, przy leżnie od tego, jaka byłaby odpo- «miejsce, w którym transcendent- wciąż nowych możliwościach wiedź, jest to droga ryzykowna, ny humanizm nie jest retorycz- która zdaje się nie sprzyjać inte- nym sloganem, ale stosowaną w p ełnych pasji badańi przy nie gralnemu podejściu do człowieka. życiu zasadą codziennego poświę- mniejszej świadomości granic i ta- Nadal aktualne okazują się zatem cenia», która stawia «w centrum jemnicy życia».

Wiara i cybertechnologia

CRISTIAN MARTINI GRIMALDI chcieć zawrzeć w paru słowach Nie mówiąc już o tym, że choć sens niewiadomych, które rodzi dzięki urządzeniom elektronicz- W niekończącą się debatę między coraz powszechniejsze posługiwa- nym niewątpliwie rozszerza się Nieb ezpieczeństwa związane z biomedycyną zwolennikami wizji apokaliptycz- nie się siecią, można by to streścić krąg naszych relacji również z nej (w rzeczywistości bardzo nie- w następującej myśli o. Spadaro: osobami, które mieszkają na prze- licznymi) a «zintegrowanymi» w «Po dłączanie się i dzielenie nie są ciwnym krańcu ziemi, nie jest chanicystycznego, miała prawie dziny życia społecznego (od pro- AUGUSTO PESSINA czasach rewolucji digitalnej włą- tożsame ze ’sp otkaniem’, które trudno spotkać dorastającą mło- od początku skłonność do bada- dukcji rolnej po hodowlę bydła, cza się esej bardzo zintegro- jest doświadczeniem dużo bar- dzież, która odmawia podania Z okazji obchodów 50-lecia Wy- nia życia, także życia człowieka, od kryminologii po medycynę) i wanego jezuity Antonia Spadara, dziej angażującym w zakresie re- swojego hasła na Skypie. Boją się, działu Medycyny i Chirurgii Uni- jako zwykłego rezultatu biologicz- s p ro w a d z i ła wszystko do czystej pt. Cyberteologia. Pensare il cristia- lacji». że wideorozmowy telefoniczne, wersytetu Katolickiego Najświęt- nej organizacji i złożoności. technologii modyfikującej. nesimo al tempo della rete — Myśle- Od tego właśnie punktu uza- szego Serca Papież przedstawił Dla biologii liczą się wyłącznie Sztuka medyczna — bowiem o do których wystarczy jedno klik- nie o chrześcijaństwie w czasach sieci leżniona jest wiarygodność wszy- nięcie, tak mało «angażujące», kilka refleksji związanych z deli- możliwe do zbadania procesy re- sztukę tu chodzi — przywłaszczyła (wyd. «Vita e Pensiero»). Autor stkich teorii na temat wpływu akcji biochemicznych, posiadające sobie wyrafinowane narzędzia ba- mogą zabić cały czar, jaki wytwo- katnym tematem nauk doświad- dokonuje przeglądu wszystkich efektów sieci na rozwój więzi zdolność powodowania tzw. mo- dawcze (ale wiele z nich całkowi- rzył się podczas rzeczywistego czalnych, które «zmieniły wizję ostatnich innowacji technologicz- sp ołecznych, a zatem również na świata, a nawet rozumienie same- dyfikacji fenotypowych w biologii cie prymitywnych i nieprecyzyj- spotkania, i którego Czarodziejka nych i omawia ich następstwa na sposób myślenia o wierze w naj- go siebie przez człowieka». Ta molekularnej, będących efektem nych, jak techniki zapłodnienia in Technologia, przybierająca postać płaszczyźnie społecznej, kulturo- bliższej przyszłości. Jeśli, z jednej autorytatywna wypowiedź p obu- zapisów genetycznych. To pozor- v i t ro , hybrydyzacja i klonowanie). cyfrowego interfejsu, nie potrafi wej, a przede wszystkim teolo- strony, można zgodzić się z tym, dza do tego, by zastanowić się nie realistyczne stanowisko jest u Posługując się technologiami bio- jeszcze przekazać, mimo swoich gicznej. że sieć pozwala umacniać i nad słowem, które stało się mod- podstaw biologicznej koncepcji logicznymi, zastosowała je w dzie- milionów bajtów. Google Instant na przykład zwiększać nasze możliwości spo- ne i często nadużywane: chodzi o życia, w myśl której — przede dzinie, która coraz częściej wyko- Ilość nie tworzy zatem treści. pozwala usprawnić wyszukiwanie tkania, to z drugiej strony po- tzw. biomedycynę. Jego znaczenie wszystkim we współczesnej neuro- rzystywała je do określenia tzw. Bariera technologiczna, mimo że online, lecz w sposób potencjalnie wszechnym doświadczeniem jest stało się nowatorskie, a niektóre logii — można opisać zjawiska jakości życia. Odkrycie możli- otwiera astronomiczne możliwości «przewrotny», bo «odpowiedź t ru d n o ść, jaką sprawia nam «na- refleksje Benedykta XVI p omagają życiowe, sprowadzając wszystko wości modyfikowania elementów nawiązywania relacji, może się usiłuje uprzedzić pytanie»; a za- wiązanie kontaktu» z nieznajo- w lepszym zrozumieniu jego bar- do reakcji chemicznych. Nie jest pierwotnych, takich jak cechy ge- również przeobrazić w «barierę dziej krytycznych aspektów. Sło- to już prymitywna teoria, zgodnie netyczne i komórki embrionalne, tem bardziej niż kiedyś ważne mym, który siedzi obok nas w ba- będzie nauczenie się dobrego for- rze lub na lotnisku, jeśli jest on architektoniczną». Sam Spadaro, wo to nie jest neutralne, a tym z którą «człowiek jest tym, co d o p ro w a d z i ło nawet do powstania mimo wielkich nadziei — i implici- bardziej nieszkodliwe, zarówno sp ożywa», lecz bardziej wyrafino- złudzenia, że jest się w stanie wy- mułowania pytań, jeśli nie chce skupiony na «relacji» ze swoim się wpaść w sidła kryteriów samej urządzeniem elektronicznym (ja- te życzeń — które wiąże ze śro d- jeśli chodzi o przesłanki, z któ- wana propozycja zredukowania jaśnić sens życia, a wręcz do ab- kiem, zmuszony jest uznać, że ist- rych się rodzi, jak i ze względu człowieka do aspektów wyłącznie surdalnego dziecinnego przekona- wyszukiwarki, która ma tendencję kiejkolwiek natury: tabletem, do antycypowania — a więc do smartphonem czy notebookiem). nieje i takie niebezpieczeństwo, na konsekwencje, które ma już te- biologicznych, odmawiając w rze- nia, że można je stworzyć (np. p onieważ«symulacja wygrywa z raz lub będzie miało w przy- czywistości uznania go za osobę. poprzez eksperymenty na tzw. dyktowania — naszych realnych A skoro, jak mówi Pierre Lévy, rzeczywistością dzięki swoim sze- szłości. Mamy tu do czynienia z men- życiu sztucznym). Medycynie intencji. W związku z tym «szu- to właśnie częste posługiwanie się rokim możliwościom i niskiemu Biomedycyna przyczyniła się talnością redukcjonistyczną, która grozi zatem, że utraci opinię dzie- kanie sensu nie może zostać urządzeniami (również technolo- do przemiany medycyny ze sztuki p ozyskała sobie własną przestrzeń dziny, która w sposób personali- zautomatyzowane», zauważa gicznymi) buduje ludzkość jako poziomowi ryzyka, które zawsze leczenia w pseudonaukę, w ra- w tej części medycyny, w któ- styczny opiekuje się istotą ludzką przenikliwie Spadaro. taką, trzeba zadać sobie pytanie, można zmieniać i jest ono odwra- mach której badanie kliniczne nie rej zmierzano do dowartościowa- w jej całości (od diagnozy po te- Logika daru w user generated dlaczego coraz więcej osób — w calne». Po czym zmuszony jest ukazuje już jakiegoś etapu życia nia i wykorzystania wiedzy biolo- rapię, w celu pokonania choroby content ( t re ściach tworzonych każdym razie niewątpliwie mniej- przypomnieć, że «prawdziwym człowieka, lecz stara się ingerować gicznej. I to w okresie, kiedy za- bądź kontrolowania jej przebiegu, przez użytkowników) jest, zda- szość — traci chęć posługiwania nieb ezpieczeństwem widocznym w samą definicję ludzkiego życia. interesowania biologii kierują się a w przypadkach niemożności le- niem autora, kompatybilna z teo- się serwisami społecznościowymi, na horyzoncie jest de facto aliena- Biologia bowiem, nawet jeśli ku bardziej delikatnym i radykal- czenia — towarzyszenia aż do logiczną logiką daru, ponieważ a nawet anuluje swoje wirtualne cja, ucieczka w świat sztuczny i wciąż jeszcze pojmuje się ją jako nym kwestiom (np. genetyka), końca). W przypadku tzw. biome- nagrodą za podzielenie, ofiarowa- profile po lepszym poznaniu ich bezbolesny, który pozbawia kon- dyscyplinę naukową, opisującą będącym u początków życia bio- dycyny istnieje zatem niebezpie- nie treści jest sama relacja. Ale pozytywnego i negatywnego taktu z niezrównanym bogactwem wyłącznie procesy życia z punktu logicznego. W ten sposób biolo- czeństwo nieodróżniania biologii uwaga: «Relacja nie tworzy auto- wpływu na własną równowagę ’nieo dwracalnego’ doświadcze- widzenia pozytywistycznego i me- gia opanowała już wszystkie dzie- od medycyny. matycznie komunii». Gdyby emocjonalną i psychologiczną. nia».

56 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 57 AR T Y KU ŁY

Kanonizacja równoważna Hildegardy z Bingen DZIAŁALNOŚĆ STOLICY APOSTOLSKIEJ

nością, że przekazuje Boże księgarniach w większości krajów LU C E T TA SCARAFFIA orędzie, poświęciła się także ka- świata, i nie tylko tam, gdzie Hildegarda z Bingen wreszcie zo- znodziejstwu, podróżując po sprzedaje się książki religijne. stała ogłoszona świętą Kościoła, różnych regionach Niemiec i Mistyczka znad Renu stanowi po upływie wielu wieków, w cza- przemawiając nawet w kościołach. dowód, że w kulturze chrześci- sie których — od momentu śmier- Wz y w a ła papieży do wprowadza- jańskiej kobieta — o czywiście nie- ci — była czczona jako święta, w nia reform, krytykowała ich nawet zwykła — mogła uczestniczyć w szczególności w zakonie benedyk- bardzo surowo, wyjaśniając, że tworzeniu kultury na wysokim tyńskim, do którego należała. Jej Duch Święty przemawia przez nią poziomie i rozmawiać z możnymi majestatyczna i złożona postać — kobietę — bo Kościół, kierowa- tego świata. W cyklu rozważań na wyrasta ponad horyzont niespo- ny przez mężczyzn, w wielu temat postaci kobiecych śre d n i o - Cardenasa LC, ordynariusza prała- 11 października br. do 24 listopa- kojnego stulecia, jakim był XII w. , K ro n i k a aspektach zdradził swoją naturę i wiecza Benedykt XVI p oświęcił jej w którym jej mądra i profetyczna tury terytorialnej Cancún-Chetu- da 2013 r. Na zakończenie obrad misję. dwie katechezy, i mówiąc właśnie ob ecność odegrała bardzo ważną 18 IV — Audiencja generalna * mal, z okazji VII Światowego Komisja wydała komunikat. W jej profetycznej wizji rzeczy- o Hildegardzie, stwierdził, że Kongresu Duszpasterstwa Tury- rolę, z pewnością nietypową dla Premier Włoch Mario Monti 27 IV — Kard. Tarcisio Bertone wistość ludzka i rzeczywistość «również kobiety mogą wnieść w styki, który w tym dniu rozpoczął k o b i e t y. złożył wizytę prywatną Papieżowi, wystosował w imieniu Ojca Świę- Boża są tą samą rzeczywistością, się w Cancún w Meksyku i po- teologię szczególny wkład, ponie- który obchodził 85. urodziny. tego przesłanie do uczestników Mniszka, potem przeorysza i gwarantowaną przez miłość, którą trwa do 27 kwietnia. Temat waż zdolne są one mówić o Bogu sympozjum zorganizowanego z założycielka aż dwóch nowych kobieta potrafi uosobić. Widziała 19 IV — 7. rocznica wyboru Be- i o tajemnicach wiary z właściwą przesłania papieskiego brzmi: okazji beatyfikacji włoskiego so- klasztorów, którymi potem silną ona i opisywała Boga jako «żywe nedykta XVI na papieża. sobie inteligencją i wrażliwością». «Inny model turystyki». cjologa i ekonomisty Józefa To- ręką kierowała, od dzieciństwa światło», światło należące również Jej kanonizacja równoważna 20 IV — Zostało opublikowane 24 IV — O dbyło się pierwsze niola. Temat sympozjum brzmiał: miała wizje mistyczne, miała też do istoty ludzkiej: mówiła o so- potwierdza zatem istotne znacze- przesłanie Ojca Świętego do posiedzenie Komisji Kardynal- «Zaangażowanie i wkład świec- odwagę podać do publicznej wia- bie, że jest «cieniem żywego nie, jakie przypisuje on tej kobie- kard. Williama Josepha Levady, skiej, powołanej przez Benedyk- kich we wspólnocie międzynaro- domości swoje wizje profetyczne światła». — napisze do cesarza Fryderyka cie, która połączyła w sobie cechy przewodniczącego Papieskiej Ko- ta XVI po tym, jak w śro dkach dowej na rzecz świata bardziej Barbarossy: «Zachowujesz się jak Nie powinno zatem dziwić, że mistyczki i autentycznej intelektu- misji Biblijnej, z okazji doroczne- przekazu zostały opublikowane sprawiedliwego, pokojowego i na dziecko» — i pisać obok dzieł mi- feministyczna historiografia i teo- alistki swojej epoki. I to tak nie- go zgromadzenia plenarnego tej «zastrzeżone i poufne dokumen- miarę człowieka». dykasterii * Wieczorem w Auli ty» Stolicy Apostolskiej. Zada- stycznych i teologicznych także logia z wielkim zaangażowaniem zwykłej, że dorównuje jej pod 28 IV — Nowy ambasador Peru Pa w ła VI Pa p i e ż wysłuchał kon- rozprawy na temat medycyny i p oświęciły się odkrywaniu tej po- względem bogactwa intelektual- niem Komisji jest przeprowadze- César Castillo Ramírez złożył Pa - zjawisk przyrodniczych, wszech- staci i że płyty kompaktowe z jej nego — pomijając oczywiście dwie certu orkiestry Gewandhausu z nie dochodzenia w tej sprawie. pieżowi listy uwierzytelniające. świata i istoty ludzkiej, przedsta- muzyką — Hildegarda kompono- wielkie Teresy, mistrzynie mistycy- Lipska, zorganizowanego z okazji Na jej czele stanął były przewod- wiając nowe rozwiązania i orygi- wała również muzykę kościelną — zmu — dopiero inna niemiecka jego urodzin. niczący dwóch watykańskich dy- 29 IV — W Niedzielę Dobrego kasterii — Papieskiej Rady nalne myśli. Umacniana pew- można znaleźć w feministycznych święta, Edyta Stein. 21 IV — Benedykt XVI sp otkał Pasterza i w XLIX Światowy Dzień się z członkami Fundacji Papie- ds. Tekstów Prawnych i Komisji Modlitw o Powołania Ojciec Dyscyplinarnej Kurii Rzymskiej skiej z USA * W stolicy Meksyku Święty odprawił na placu przed o dbyła się beatyfikacja s. Marii — kard. Julián Herranz, którego Bazyliką Watykańską Mszę św. , Agnieszki Teresy od Najświętsze- będą wspomagali kardynałowie podczas której udzielił święceń Jozef Tomko, były prefekt Kon- go Sakramentu (Emanueli od Je- kapłańskich * Regina caeli *W Co to znaczy kanonizacja równoważna? gregacji ds. Ewangelizacji Naro- zusa Arias Espinosy), założycielki bazylice św. Pawła za Murami w dów, i Salvatore De Giorgi, były Zgromadzenia Sióstr Klarysek Rzymie przedstawiciel papieski metropolita Palermo. Misjonarek Najświętszego Sakra- kard. Salvatore De Giorgi prze- 10 maja 2012 r. Benedykt XVI ro z - Mszą i oficjum, do Kalendarza wiązującym cały Kościół do od- wo dniczył beatyfikacji Józefa To- mentu i Zgromadzenia Misjona- 25 IV — Audiencja generalna * szerzył na cały Kościół kult litur- Ko ścioła powszechnego. dawania czci danemu słudze niola * W Coutance we Francji giczny św. Hildegardy z Bingen. Ten akt papieski — pisze Fa- Bożemu i otaczania go takim sa- rzy Chrystusa dla Kościoła Po- W Watykanie zakończyły się 3- wszechnego. W imieniu Ojca -dniowe obrady ustanowionej w o dbyła siębeatyfikacja Piotra-Ha- Jest to typowy przykład «kanoni- bian Veraja w swojej książce Le mym kultem, jaki należy się driana Toulorge'a (1757-1793), Świętego uroczystości przewodni- 2007 r. przez Benedykta XVI Ko - zacji równoważnej». Co to ozna- cause di canonizzazione dei santi świętym kanonizowanym. Wiele kapłana profesa ze Zgromadzenia czył prefekt Kongregacji Spraw misji ds. Kościoła w Chinach. cza? [Sprawy kanonizacyjne świętych] przykładów tej formy kanonizacji Kanoników Regularnych Premon- Kanonizacyjnych kard. Angelo Uczestniczyli w nich zwierzchnicy De Servorum (Libreria Editrice Vaticana, sięga pontyfikatu Benedykta X I V; stratensów. W imieniu Papieża W swoim dziele Amato SDB. dykasterii Kurii Rzymskiej i nie- XIV przewo dniczył jej kard. Angelo Dei Beatificatione et de Beatorum 1992 r.) — Benedykt uznaje za przykładem są święci Romuald którzy przedstawiciele episkopatu 22 IV — Regina caeli. Amato SDB, prefekt Kongregacji Canonizatione Benedykt XIV przed- równoznaczny z prawdziwą kano- (kanonizowany 439 lat po śmier- chińskiego oraz tamtejszych zgro- Spraw Kanonizacyjnych. stawił nauczanie o kanonizacji nizacją, a więc z definitywnym ci), Norbert, Bruno, Piotr Nola- 23 IV — Zostało opublikowane madzeń zakonnych. Tegoroczne równoważnej; ma ona miejsce, orzeczeniem przez papieża świę- sco, Rajmund Nonnato, Jan de przesłanie Papieża do kard. Anto- obrady były poświęcone formacji 30 IV — Ojciec Święty wystoso- kiedy papież ogłasza, że w całym tości sługi Bożego. Matha, Feliks Walezy, królowa nia Marii Vegliò, przewodniczące- wiernych świeckich w warunkach, wał przesłanie do prof. Mary Ann Ko ściele obowiązuje kult sługi Orzeczenie to nie jest jednak Małgorzata Szkocka, król Stefan go Papieskiej Rady ds. Duszpa- w jakich żyją wspólnoty katolickie Glendon, prezes Papieskiej Aka- Bożego jeszcze nie kanonizowa- wyrażone w zwykłej formule ka- Węgierski, książę Czech Wacław I sterstwa Migrantów i Podróżują- w Chinach, oraz w związku z Ro- demii Nauk Społecznych, z okazji nego, włączając jego święto, z nonizacji, lecz w dekrecie zobo- i papież Grzegorz VII. cych, i bpa Pedra Pabla Elizonda kiem Wiary, który będzie trwał od XVIII sesji plenarnej tej dykasterii.

58 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 59 DZIAŁALNOŚĆ STOLICY APOSTOLSKIEJ DZIAŁALNOŚĆ STOLICY APOSTOLSKIEJ

8 V — Stolica Apostolska i skopatu Anglii i Walii. Przewod- się z krajowymi dyrektorami Pa- niające * W południe Papież władze niemieckiego landu Dolna niczący Rady kard. Peter Kodwo pieskich Dzieł Misyjnych * Wie- przyjął członków Konferencji Epi- Saksonia zawarły porozumienie Turkson w swoim wystąpieniu czorem w Auli Pawła VI Bene- skopatu USA z regionów XIV i X V, dotyczące zmiany 6. paragrafu podczas konferencji powiedział, dykt XVI wysłuchał koncertu, któ- wśród których byli biskupi na- Załącznika do Konkordatu z 26 że Kościół z niepokojem śledzi rym prezydent Włoch Giorgio leżący do katolickich obrządków lutego 1965 r. Podpisali je w Ha- zjawisko handlu ludźmi i że Napolitano uczcił 7. rocznicę je- wschodnich, odbywających wizytę nowerze abp Jean-Claude Péris- «ustawy krajowe i porozumienia go pontyfikatu. ad limina Apostolorum. Grupie międzynarodowe, jakkolwiek są set, nuncjusz apostolski w Niem- 13 V — Ojciec Święty udał się z przewo dniczył abp Stefan Soroka, konieczne, same nie mogą poko- czech, i David McAllister, pre- wizytą duszpasterską do Arezzo i ukraiński metropolita Filadelfii. mier landu Dolna Saksonia * W nać tych form zła, które nękają Sansepolcro (Regina caeli w Arez- watykańskim budynku Kancelarii ludzkość. Promowanie podstawo- zo) * Sekretarz Stanu kard. Tarci- 19 V — W południe w Auli (palazzo della Cancelleria) od- wych praw człowieka, każdego sio Bertone odwiedził sanktu- Pa w ła VI Ojciec Święty spotkał było się spotkanie upamiętniające człowieka, jest zadaniem wyma- arium Matki Bożej ad Rupes w się z przedstawicielami trzech pierwszą rocznicę beatyfikacji pa- gającym przede wszystkim nawró- Castel Sant’Elia we Włoszech, włoskich ruchów katolickiego la- pieża Jana Pawła II, zorganizowa- cenia serc». Oznacza to, że gdzie z okazji dorocznej piel- ikatu z okazji obchodów rocznic ne przez ambasadę RP przy Stoli- ochronie ofiar i ściganiu odpo- grzymki diecezjalnej przewodni- ich powstania. Najstarszy z nich, cy Apostolskiej. Przewodniczący wiedzialnych za handel musi to- czył Mszy św., podczas której Ko ścielny Ruch Zaangażowania warzyszyć «podejście holistyczne, Papieskiej Rady ds. Dialogu Mię- wygłosił homilię. Kulturalnego (MEIC), powstał dzyreligijnego kard. Jean-Louis w którym dominującą rolę odgry- 16 V — Zostało opublikowane przed 80 laty jako gałąź Akcji Tauran w swoim wykładzie przed- wa autentyczne wychowanie lud- przesłanie Benedykta XVI do me- Katolickiej i zrzesza ludzi z stawił koncepcję dialogu między ności, zwłaszcza grup najsłab- tropolity Fryburga Bryzgowijskie- wyższym wykształceniem. Chrze- religiami Papieża Polaka * W szych». go i przewodniczącego Konferen- ścijański Ruch Pracowników Watykanie odbyła się między- 10 V — Ojciec Święty najpierw cji Episkopatu Niemiec abpa Ro- (MCL) i Federacja Chrześci- Podczas audiencji dla nowych ambasadorów: Etiopii, Malezji, Irlandii, Fidżi i Armenii (4 V) narodowa konferencja poświęcona sp otkał się w Sali Papieży z 30- berta Zollitscha z okazji 98. Ka- problemowi handlu istotami ludz- jańskich Organizacji Między- -osobową delegacją Latynoamery- tholikentagu, który w dniach 16- narodowej Służby Wolontariatu kimi, zorganizowana przez Pa- kańskiego Kongresu Żydowskie- -20 maja br. odbywał się w 1 V — W pierwszą rocznicę be- bywającymi wizytę ad limina Apo- (FO CSIV), koordynująca działal- pieską Radę «Iustitia et Pax» we go, a następnie w Sali Klemen- Mannheim * W Watykanie na se- atyfikacji Jana Pawła II Msze św. stolorum, przybyłymi z prowincji ność wolontariuszy niosących po- wsp ółpracy zbiurem ds. polityki tyńskiej — ze 150 członkami w Bazylice Watykańskiej odpra- kościelnych Santa Fe i Denver w sji zwyczajnej Kongregacji Nauki migracyjnej przy Konferencji Epi- wspólnoty Papieskiego Kolegium moc humanitarną za granicą — wiali kard. Zenon Grocholewski, p ołudniowo-zachodniej i zachod- Wiary została omówiona m.in. Hiszpańskiego św. Józefa w Rzy- sprawa Bractwa Kapłańskiego p owstały przed 40 laty. prefekt Kongregacji Edukacji Ka- niej części USA, czyli ze stanów mie. św. Piusa X * Ojciec Święty tolickiej, i abp Zygmunt Zimow- Nowy Meksyk, Arizona, Kolora- 21 V — W Sali Książęcej Pałacu uczestniczył w projekcji filmu ski, przewodniczący Papieskiej do i Wyoming * Benedykt XVI 11 V — Został opublikowany list Apostolskiego Benedykt XVI wy- Maryja z Nazaretu. Rady ds. Duszpasterstwa Służby wystosował list nominacyjny do Polskie wydanie Pa p i e ża do abpa Ludwiga Sticka, dał obiad dla członków Kolegium Zdrowia i Chorych. metropolity wiedeńskiego kard. «L’Osservatore Romano» metropolity Bambergu, z okazji 18 V — Nowy ambasador Fran- Kardynalskiego z okazji swoich Christopha Schönborna O P, swo- obchodów 10oo-lecia tamtejszej cji Bruno Joubert złożył Bene- 85. urodzin i 7. rocznicy pontyfi- 2 V — Audiencja generalna * «L’Osservatore Romano» jest katedry * Ojciec Święty spotkał dyktowi XVI listy uwierzytel- katu. Został opublikowany — zatwier- jego specjalnego wysłannika na pismem wydawanym w Waty- obchody 450. rocznicy formalne- dzony przez Benedykta XVI i kanie, które ukazuje się w wer- podpisany przez Sekretarza Stanu go odnowienia arcybiskupstwa w sji polskiej jako miesięcznik od Stolicy Apostolskiej kard. Tarcisia Pradze, którym kardynał będzie 31 lat, zawiera głównie przemó- Bertone — Dekret Ogólny, na któ- przewo dniczyłw imieniu Papieża wienia i inne teksty Ojca Audiencje papieskie diecezji Orange in California, i w tej archidiecezji Ignatius Chung rego mocy zostały odnowione sta- 12 maja br. Świętego oraz dokumenty Sto- biskup pomocniczy Dominic Mai Wang (tyt. Sitipa) oraz jej były Luong (tyt. Cebarades); bp Gerald tuty i regulamin wewnętrzny Ca- 6 V — Regina caeli * Watykański licy Apostolskiej. 20 IV — Abp Giovanni d’Aniello metropolita abp John Raphael ritas Internationalis. Sekretarz Stanu kard. Tarcisio Nakład pisma nie jest ogra- (tyt. Pestum), nuncjusz apostolski w Richard Barnes, ordynariusz diecezji Quinn; bp Clarence R. Silva, San Bernardino, i biskup pomocniczy Bertone odprawił Mszę św. w niczony i każdy może stać się Brazylii. ordynariusz diecezji Honolulu; 3 V — Pa p i e ż o dwiedził rzymską Abp José Horacio Gómez, Rutilio Juan Del Riego bp Joseph Anthony Pepe, ordynariusz dniu święta Papieskiej Gwardii jego stałym odbiorcą. Zamó- siedzibę Katolickiego Uniwersyte- metropolita archidiecezji Los Angeles, (tyt. Daimlaig); bp Robert Henry diecezji Las Vegas; bp Salvatore Szwajcarskiej i przysięgi jej rekru- wienia należy kierować do pa- tu Najświętszego Serca z okazji rafii, kurii biskupich lub pod i biskupi pomocniczy: Thomas Brom, ordynariusz diecezji San Joseph Cordileone, ordynariusz t ó w. Diego, i biskup koadiutor Cirilo 50. rocznicy powstania Wydziału a d re s e m : J. Curry (tyt. Ceanannus Mór), diecezji Oakland; bp Randolph B. Flores — wszyscy z USA z wizytą Medycyny i Chirurgii przy Poli- 7 V — Został opublikowany list Księża Pallotyni Gerald E. Wilkerson (tyt. Vincennes), Roque Calvo, ordynariusz diecezji Edward William Clark (tyt. Gardar), ad limina Apostolorum. Reno; bp Jaime Soto, ordynariusz klinice im. Agostina Gemellego. Benedykta XVI do abpa Roberta ul. Wilcza 8 Alexander Salazar (tyt. Nesqually), Stanislaw Tillich, premier Saksonii diecezji Sacramento, i były Zollitscha, metropolity Fryburga 05091 Ząbki k. Warszawy 4 V — W Sali Klementyńskiej Oscar Azarcon Solis (tyt. Urci) (Niemcy), z małżonką i osobami ordynariusz tej diecezji bp William Bryzgowijskiego i przewodniczą- Prenumeratę zagraniczną Benedykt XVI przyjął nowych am- i były metropolita tej archidiecezji towarzyszącymi. Keith Weigand; bp John Charles cego Konferencji Episkopatu Nie- można zamawiać w Rzymie basadorów: Etiopii, Malezji, Ir- kard. Roger Michael Mahony; 21 IV — Bp William Joseph Justice Wester, ordynariusz diecezji Salt Lake miec, na temat tłumaczenia słów pod adresem: landii, Fidżi i Armenii, którzy bp Armando Xavier Ochoa, (tyt. Matara di Proconsolare) City; bp Patrick Joseph McGrath, «pro multis» w modlitwach kano- «L’Osservatore Romano» złożyli listy uwierzytelniające. ordynariusz diecezji Fresno; i bp Robert Walter McElroy ordynariusz diecezji San Jose nu Mszy św. * Ojciec Święty Amministrazione bp Richard John Garcia, ordynariusz (tyt. Gemelle di Bizacena), biskupi in California, i biskup pomocniczy 5 V — Ojciec Święty spotkał się udzielił audiencji Papieskiej via del Pellegrino diecezji Monterey in California; pomocniczy w archidiecezji San Thomas Daly (tyt. Tabalta); z amerykańskimi biskupami od- Gwardii Szwajcarskiej. 00120 Città del Vaticano bp Tod David Brown, ordynariusz Francisco, i były biskup pomocniczy bp Robert Francis Vasa, ordynariusz

60 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 61 DZIAŁALNOŚĆ STOLICY APOSTOLSKIEJ DZIAŁALNOŚĆ STOLICY APOSTOLSKIEJ

diecezji Santa Rosa, i były Nowej Ewangelizacji; abp François wszyscy z USA z wizytą ad limina Ernakulam-Angamaly (Indie), ordynariusz tej diecezji bp Daniel Bacqué (tyt. Gradisca), nuncjusz Ap o s t o l o r u m . kard. Fernando Filoni, prefekt Francis Walsh — wszyscy z USA ap ostolski. Bp Luigi Negri, ordynariusz diecezji Kongregacji ds. Ewangelizacji z wizytą ad limina Apostolorum. Abp John George Vlazny, metropolita San Marino-Montefeltro (Wło chy). Narodów, kard. Francesco Po południu: kard. Marc Ouellet PSS, archidiecezji Portland in Oregon; 5 V — Abp Santo Gangemi Coccopalmerio, przewodniczący prefekt Kongregacji ds. Biskupów. biskup elekt Liam Stephen Cary, (tyt. Umbriatico), nuncjusz apostolski Papieskiej Rady ds. Tekstów 23 IV — Kard. Leonardo Sandri, ordynariusz diecezji Baker, w Papui-Nowej Gwinei i na Wyspach Prawnych — do Kongregacji Nauki prefekt Kongregacji dla Kościołów i administrator apostolski tej diecezji Salomona, z krewnymi. Wiary; Wschodnich; abp Roger Lawrence bp William Stephen Skylstad, były Bamir Topi, prezydent Albanii, z kard. George Alencherry, Schwietz OMI, metropolita ordynariusz diecezji Spokane; małżonką i osobami towarzyszącymi. syromalabarski arcybiskup większy archidiecezji Anchorage; bp Michael Patrick Driscoll, Po południu: kard. Marc Ouellet PSS, Ernakulam-Angamaly (Indie), abp James Peter Sartain, ordynariusz diecezji Boise City; prefekt Kongregacji ds. Biskupów. kard. Timothy Michael Dolan, metropolita archidiecezji Seattle, bp Michael William Warfel, metropolita archidiecezji nowojorskiej 7 V — Abp Wilton Daniel Gregory, i biskup pomocniczy Eusebio ordynariusz diecezji Great Falls- (USA), kard. Lucian Mureşan, metropolita archidiecezji Atlanta, L. Elizondo MSpS (tyt. Acolla), -Billings; bp George Leo Thomas, ru m u ński arcybiskup większy oraz były metropolita tej archidiecezji ordynariusz diecezji Helena — i biskup pomocniczy Luis Rafael Făgăraşu i Alby Iulii (Rumunia), Zarama (tyt. Bararo); bp Robert abp Alexander J. Brunett; bp Donald wszyscy z USA z wizytą ad limina kard. Fernando Filoni, prefekt J. Kettler, ordynariusz diecezji Ap o s t o l o r u m . E. Guglielmone, ordynariusz diecezji Kongregacji ds. Ewangelizacji Fairbanks; bp Edward James Burns, Charleston, i były ordynariusz tej Narodów, kard. Edwin Frederick 27 IV — Kard. Fernando Filoni, diecezji bp David Bernard ordynariusz diecezji Juneau; bp Blase prefekt Kongregacji ds. Ewangelizacji O’Brien, wielki mistrz Zakonu J. Cupich, ordynariusz diecezji Thompson; bp Peter Joseph Jugis, Narodów; abp Mario Roberto Cassari Audiencja dla biskupów USA przybyłych z wizytą «ad limina» (18 maja 2012 r.) Rycerskiego Grobu Bożego Spokane; bp Joseph Jude Tyson, ordynariusz diecezji Charlotte; w Jerozolimie — do Kongregacji (tyt. Tronto), nuncjusz apostolski w bp Michael Francis Burbidge, ordynariusz diecezji Yakima, i były dla Kościołów Wschodnich; R PA , Namibii, Lesotho, Suazi i ordynariusz diecezji Raleigh; ordynariusz tej diecezji bp Carlos kard. Antonio Maria Vegliò, Botswanie; María Jesús Figa bp Gregory John abp Mieczysław Mokrzycki, łaciński eparchii Parma; bp Sarhad Yawsip Arthur Sevilla SJ — wszyscy z USA przewodniczący Papieskiej Rady López-Palop, ambasador Hiszpanii, Hartmayer OFMConv, ordynariusz metropolita Lwowa (Ukraina). Jammo, ordynariusz chaldejskiej z wizytą ad limina Apostolorum. ds. Duszpasterstwa Migrantów z wizytą pożegnalną. diecezji Savannah, i były ordynariusz Po południu: kard. William Joseph eparchii św. Piotra Apostoła w San 26 IV — Abp Salvatore Fisichella i Podróżujących — do Kongregacji Po południu: Abp Luis Francisco tej diecezji bp John Kevin Boland — Levada, prefekt Kongregacji Nauki Diego; ks. Edward G. Cimbala, (tyt. Voghenza), przewodniczący SJ ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Ladaria Ferrer (tyt. Tibica), wszyscy z USA z wizytą ad limina W i a r y. administrator apostolski bizantyjsko- Papieskiej Rady ds. Krzewienia Sakramentów; sekretarz Kongregacji Nauki Wiary. Ap o s t o l o r u m . 19 V — Abp William Charles Skurla, - ru s i ńskiej eparchii Passaic — wszyscy kard. Manuel Monteiro de Castro, 28 IV — Kard. Marc Ouellet PSS, Ali Akbar Naseri, ambasador Iranu, z metropolita bizantyjsko-rusińskiej z USA z wizytą ad limina Apostolorum. penitencjarz większy Penitencjarii prefekt Kongregacji ds. Biskupów. wizytą pożegnalną. archidiecezji Pittsburgh; abp Stefan Po południu: kard. Marc Ouellet PSS, Apostolskiej, i kard. Santos Abril César Castillo Ramírez, nowy Soroka, metropolita bizantyjsko- prefekt Kongregacji ds. Biskupów. 10 V — Kard. Angelo Amato SDB, y Castelló, archiprezbiter papieskiej ambasador Peru. -ukraińskiej archidiecezji Filadelfia, Audycje prefekt Kongregacji Spraw bazyliki Matki Boskiej Większej — do i biskup pomocniczy John Bura 30 IV — Kard. Raymond Leo Burke, Ka n o n i z a c y j n y c h . Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych; Radia Watykańskiego (tyt. Limisa), administrator apostolski prefekt Najwyższego Trybunału 11 V — Abp Thomas Gerard Wenski, kard. Manuel Monteiro de Castro, po polsku Sygnatury Apostolskiej, i bp Frans sede vacante bizantyjsko-ukraińskiej metropolita archidiecezji Miami; eparchii św. Jozafata w Parmie; Nominacje penitencjarz większy Penitencjarii Daneels OPraem (tyt. Bita), sekretarz bp John Gerard Noonan, ordynariusz Apostolskiej, kard. Santos Abril 16.15 Serwis informacyjny tegoż Tr y b u n a łu; abp Jean-Louis bp Nicholas James Samra, i decyzje papieskie diecezji Orlando; bp Gerald Michael ordynariusz greckomelchickiej y Castelló, archiprezbiter papieskiej — fale krótkie: 5885 kHz (49 m), Bruguès O P, były ordynariusz diecezji Barbarito, ordynariusz diecezji Palm eparchii Newton; bp Barnaba Yousif 18 IV — Ojciec Święty przyjął bazyliki Matki Boskiej Większej, 9645 kHz (31 m); Angers (Francja), sekretarz Beach; bp Gregory Lawrence Parkes, rezygnację bpa Juana Carlosa kard. Giuseppe Bertello, Kongregacji Edukacji Katolickiej Habash, ordynariusz syryjskiej — fala śre d n i a : (we Włoszech) ordynariusz diecezji Pensacola- eparchii Our Lady of Deliverance w Romanina SDB — złożoną zgodnie z przewodniczący Papieskiej Komisji (Seminariów i Instytucji Naukowych); -Tallahassee; bp Felipe de Jesús kan. 401, § 2 KPK — z urzędu ds. Państwa Watykańskiego 1530 kHz (196 m); abp Luciano Russo Newark; bp Mikaël Mouradian, Estévez, ordynariusz diecezji Saint ordynariusz ormiańskiej eparchii Our ordynariusza diecezji Río Gallegos i przewodniczący Gubernatoratu — UKF: (w Rzymie) 93,3 MHz. (tyt. Monteverde), nuncjusz Augustine; bp Robert Nugent Lynch, Lady of Nareg w Nowym Jorku; ( A rg e n t y n a ) . Pa ństwa Watykańskiego, 20.00 Program wieczorny apostolski w Ruandzie, z krewnymi. ordynariusz diecezji Saint Petersburg; bp John Michael Botean, ordynariusz 21 IV — Członkami Kongregacji Nauki kard. Giuseppe Versaldi, — fale krótkie: 4005 kHz (75 m), 4 V — Abp Michael Jarboe Sheehan, bp Frank J. Dewane, ordynariusz b i z a n t y j s k o - ru m u ńskiej eparchii Wiary Papież mianował: przewodniczący Prefektury Spraw 5885 kHz (49 m), 7250 kHz metropolita archidiecezji Santa Fe; diecezji Venice — wszyscy z USA z św. Grzegorza w Canton; bp Gregory kard. Angela Scolę, metropolitę Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej (41 m); bp James Douglas Conley wizytą ad limina Apostolorum. John Mansour, ordynariusz archidiecezji mediolańskiej (Wło chy); — do Kongregacji ds. Biskupów; (tyt. Cissa), administrator apostolski Vytautas Ališauskas, ambasador kard. John Tong Hon, ordynariusz — fala śre d n i a : 1467 kHz maronickiej eparchii św. Marona w kard. Donalda Williama Wuerla, archidiecezji Denver; bp Paul Litwy, z wizytą pożegnalną. Brooklynie; bp Paul Patrick metropolitę archidiecezji diecezji Hongkong (Chiny), (204,5 m), a we Włoszech rów- D. Etienne, ordynariusz diecezji Po południu: Giorgio Napolitano, Chomnycky OSBM, ordynariusz waszyngtońskiej (USA). kard. Santos Abril y Castelló, nież 1530 kHz (196 m); Cheyenne; bp Michael John prezydent Wło ch. bizantyjsko-ukraińskiej eparchii Ojciec Święty zaliczył archiprezbiter papieskiej bazyliki Matki Boskiej Większej, — UKF: (w Rzymie) 93,3 MHz. Sheridan, ordynariusz diecezji 12 V — Kard. Fernando Filoni, prefekt Stamford; bp Ibrahim Namo kard. Domenica Calcagna, 6.00 Powtórka programu wie- Colorado Springs; bp Fernando Kongregacji ds. Ewangelizacji Ibrahim, ordynariusz chaldejskiej przewodniczącego Administracji Dóbr kard. Giuseppe Bertello, Isern, ordynariusz diecezji Pueblo; przewodniczący Papieskiej Komisji czornego z poprzedniego dnia Narodów; kard. Agostino Vallini, eparchii św. Tomasza Apostoła w Stolicy Apostolskiej, do grona bp James S. Wall, ordynariusz Detroit; bp Richard Stephen członków Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego — na tych samych falach, z papieski wikariusz generalny diecezji diecezji Gallup; bp Ricardo rzymskiej. Seminack, ordynariusz bizantyjsko- ds. Państwa Watykańskiego. i przewodniczący Gubernatoratu wyjątkiem śre d n i e j Ramírez CSB, ordynariusz diecezji -ukraińskiej eparchii św. Mikołaja w Do grona członków dykasterii Kurii Pa ństwa Watykańskiego, 16 V — Bp Gerhard Ludwig Müller, 1467 kHz (204,5 m). Las Cruces; bp Thomas James Chicago; bp Gerald Nicholas Dino, Rzymskiej zostali zaliczeni przez kard. Domenico Calcagno, ordynariusz diecezji Ratyzbona. W internecie: Olmsted, ordynariusz diecezji ordynariusz bizantyjsko-rusińskiej Benedykta XVI następujący przewodniczący Administracji Dóbr Phoenix, i biskup pomocniczy 18 V — Kard. Angelo Bagnasco, eparchii Holy Mary of Protection k a rd y n a łowie, mianowani na Stolicy Apostolskiej — do Kongregacji w w w. r a d i o v a t i c a n a . o rg Eduardo A. Nevares (tyt. Natchez); metropolita archidiecezji genueńskiej Byzantine Catholic Eparchy w konsystorzu 18 lutego 2012 r.: ds. Ewangelizacji Narodów; www.op oka.org.pl bp Gerald Frederick Kicanas, (Włochy), przewodniczący Phoenix; bp John M. Kudrick, kard. George Alencherry, kard. Willem Jacobus Eijk, e-mail: [email protected] ordynariusz diecezji Tucson — Konferencji Episkopatu Wło ch; ordynariusz bizantyjsko-rusińskiej syromalabars ki arcybiskup większy metropolita archidiecezji Utrecht

62 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 63 DZIAŁALNOŚĆ STOLICY APOSTOLSKIEJ DZIAŁALNOŚĆ STOLICY APOSTOLSKIEJ

(Holandia), kard. João Braz de Aviz, kard. Edwin Frederick O’Brien, wielki administratorem apostolskim sede administratora diecezjalnego, (Kolumbia), dotychczas rektora diecezji Toowoomba; ks. Cyra- prefekt Kongregacji ds. Instytutów mistrz Zakonu Rycerskiego Grobu vacante et ad nutum Sanctae Sedis ordynariuszem diecezji Khulna. tamtejszego Wyższego Seminarium -Nestora Yapaupę, dotychczas Życia Konsekrowanego i Bożego w Jerozolimie — do Papieskiej diecezji Gweru. 5 V — Ojciec Święty mianował Archidiecezjalnego Maryi wikariusza generalnego w diecezji Stowarzyszeń Życia Apostolskiego — Rady «Cor Unum»; Pa p i e ż mianował ks. prał. Tadeusza kard. Josepha Ze-kiuna Zena SDB, Niepokalanej, biskupem Alindao (Republika do Kongregacji ds. Duchowieństwa; kard. Manuel Monteiro de Castro, Lityńskiego z duchowieństwa diecezji byłego ordynariusza Hongkongu pomocniczym (tyt. Nasbinca) w tej Śro dkowoafrykańska), biskupem kard. Dominik Duka O P, metropolita penitencjarz większy Penitencjarii zielonogórsko-gorzowskiej, (Chiny), swoim specjalnym a rc h i d i e c e z j i . koadiutorem w tej diecezji. dotychczas proboszcza parafii archidiecezji praskiej (Czechy), Apostolskiej — do Papieskiej Rady wysłannikiem na uroczystości z okazji 14 V — Z nominacji Benedykta XVI 15 V — Pa p i e ż przyjął re z y g n a c j ę i kard. Giuseppe Versaldi, ds. Duszpasterstwa Migrantów i Chrystusa Króla w Gorzowie 100. urodzin bł. Piotra To Rota, konsultorami Papieskiej Rady abpa Thomasa Kwaku Mensaha — Wielkopolskim, sędziego Trybunału przewodniczący Prefektury Spraw Po dróżujących; katechisty i męczennika, które odbędą ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji złożoną zgodnie z kan. 401, § 1 KPK Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej kard. Domenico Calcagno, Diecezjalnego i wikariusza biskupiego się w Rabaulu (Papua-Nowa Gwinea) zostali: ks. prał. Marco Frisina, — z urzędu metropolity archidiecezji — do Kongregacji ds. Instytutów przewodniczący Administracji Dóbr do spraw duszpasterskich, biskupem 7 lipca 2012 r. przewodniczący Diecezjalnej Komisji Kumasi (Ghana); nowym Życia Konsekrowanego Stolicy Apostolskiej — do Papieskiej pomocniczym (tyt. Cemeriniano) w ds. Sztuki Sakralnej w diecezji arcybiskupem metropolitą tej i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego; Rady ds. Duszpasterstwa Służby diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. 7 V — Pa p i e ż przyjął re z y g n a c j ę bpa Onesima Cepedy Silvy — złożoną rzymskiej, wykładowca na Papieskim archidiecezji mianował bpa Gabriela kard. Thomas Christopher Collins, Zdrowia i Chorych; 30 IV — Ojciec Święty mianował: Uniwersytecie Laterańskim i Justice'a Yaw Anokye, dotychczas zgodnie z kan. 401, § 1 KPK — metropolita archidiecezji Toronto kard. John Tong Hon, ordynariusz ks. prał. Pawła Malechę substytutem z urzędu ordynariusza diecezji Papieskim Uniwersytecie Świętego ordynariusza diecezji Obuasi. (Kanada), kard. Willem Jacobus Eijk, diecezji Hongkong (Chiny) — do promotora sprawiedliwości Ecatepec (Meksyk). Krzyża w Rzymie (Wło chy); Ojciec Święty mianował: metropolita archidiecezji Utrecht Papieskiej Rady ds. Dialogu Najwyższego Trybunału Sygnatury o. Jeremy Driscoll OSB, wykładowca bpa Varghese Chakkalakala, (Holandia), kard. Giuseppe Betori, M i ę d z y re l i g i j n e g o ; Apostolskiej; o. José Fernanda Mejię 8 V — Ojciec Święty mianował w Mount Angel Seminary dotychczas ordynariusza diecezji metropolita archidiecezji florenckiej kard. Giuseppe Betori, metropolita Yañeza MG kierownikiem kancelarii ks. prał. Stephena Robsona z w St. Benedict (Oregon, USA) i na Kannur (Indie), ordynariuszem (Włochy), kard. Rainer Maria archidiecezji florenckiej (Włochy) — tegoż Tr y b u n a łu; duchowieństwa archidiecezji Saint Wydziale Teologicznym Papieskiego diecezji Kalikat i administratorem Woelki, metropolita archidiecezji do Papieskiej Rady Kultury; Antonia Chiminella, konsultora Andrews and Edinburgh (Szkocja) Ateneum św. Anzelma w Rzymie; apostolskim sede vacante et ad nutum b erlińskiej (Niemcy), kard. Fernando kard. Thomas Christopher Collins, Prefektury Spraw Ekonomicznych biskupem pomocniczym o. Marko Ivan Rupnik SJ (Słowenia), Sanctae Sedis diecezji Kannur; Filoni, prefekt Kongregacji metropolita archidiecezji Toronto Stolicy Apostolskiej, wicedyrektorem (tyt. Tunnuna) w tej archidiecezji. dyrektor Ośrodka Alettiego, bpa Roberta Calarę Mallariego ds. Ewangelizacji Narodów, (Kanada), i kard. Timothy Michael D ziału Księgowości Gubernatoratu 9 V — Pa p i e ż mianował ks. Roque'a wykładowca w Papieskim Instytucie (tyt. Erdonia), dotychczas biskupa kard. João Braz de Aviz, prefekt Dolan, metropolita archidiecezji Pa ństwa Watykańskiego. Costę Souzę z duchowieństwa Studiów Wschodnich, na Papieskim pomocniczego w archidiecezji San Kongregacji ds. Instytutów Życia nowojorskiej (USA) — do Papieskiej 1 V — Pa p i e ż mianował ks. Raymonda archidiecezji São Sebastião do Rio Uniwersytecie Gregoriańskim i w Fernando (Filipiny), ordynariuszem Konsekrowanego i Stowarzyszeń Rady ds. Środków Społecznego Poissona, dotychczas proboszcza de Janeiro (Brazylia), dotychczas Papieskim Instytucie Liturgicznym diecezji San Jose. Życia Apostolskiego, kard. Edwin Przekazu; jednostki duszpasterskiej rektora tamtejszego Wyższego przy Papieskim Ateneum św. Anzelma 18 V — Pa p i e ż mianował Frederick O’Brien, wielki mistrz kard. Timothy Michael Dolan, S a i n t e - M a rg u e r i t e - d ’Yo u n v i l l e Seminarium św. Józefa, biskupem w Rzymie; Salvatore Martinez, ks. prał. Wayne'a Kirkpatricka, Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w metropolita archidiecezji nowojorskiej w diecezji Saint-Jean-Longueuil pomocniczym (tyt. Castel mediano) w przewodniczący Ruchu Odnowy w dotychczas prezesa Canadian Canon Jerozolimie — do Kongregacji (USA) — do Papieskiej Rady (Kanada), biskupem pomocniczym tej archidiecezji. Duchu Świętym (Wło chy). Law Society (Kanada), biskupem Edukacji Katolickiej; ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji; Ojciec Święty przyjął re z y g n a c j ę (tyt. Gegi) w tej diecezji. 10 V — Ojciec Święty przyjął pomocniczym (tyt. Aradi) w kard. Francesco Coccopalmerio, kard. João Braz de Aviz, prefekt bpa Rodolfa Francisca Bobadilli 2 V — Ojciec Święty przyjął rezygnację kard. Nicholasa Cheonga archidiecezji Toronto. przewodniczący Papieskiej Rady Kongregacji ds. Instytutów Życia Maty CM — złożoną zgodnie rezygnację bpa Lorenza Cardenasa Jinsuka — złożoną zgodnie V ds. Tekstów Prawnych, Konsekrowanego i Stowarzyszeń z kan. 401, § 1 KPK — z urzędu 19 — Ojciec Święty przyjął Aregullina — złożoną zgodnie z kan. 401, § 1 KPK — z urzędu kard. Giuseppe Versaldi, Życia Apostolskiego — do Papieskiego ordynariusza diecezji Huehuetenango rezygnację abpa Luisa Marii Pereza z kan. 401, § 1 KPK — z urzędu metropolity archidiecezji Seul przewodniczący Prefektury Spraw (Gwatemala); nowym ordynariuszem de Onraity Aguirre — złożoną Komitetu ds. Międzynarodowych ordynariusza diecezji Papantla (Korea); arcybiskupem metropolitą tej Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej tej diecezji mianował bpa Alvara zgodnie z kan. 401, § 1 KPK —z Kongresów Eucharystycznych. (Meksyk); rządy przejmuje bp Jorge archidiecezji mianował bpa Andrew — do Najwyższego Trybunału Leonela Ramazziniego Imeriego, urzędu metropolity archidiecezji Ojciec Święty mianował: Carlos Patrón Wong, dotychczas Yeoma Soo junga (tyt. Tibiuca), Sygnatury Apostolskiej; dotychczas ordynariusza diecezji San Malanje (Angola); nowym abpa Lorenza Baldisseriego koadiutor w tej diecezji. dotychczas biskupa pomocniczego kard. Antonio Maria Vegliò, M a rc o s . arcybiskupem tej diecezji mianował (tyt. Diocleziana), sekretarza Pa p i e ż mianował: ks. prał. Paula i wikariusza generalnego w tej przewodniczący Papieskiej Rady Pa p i e ż mianował: o. Dieudonné bpa Benedita Roberta CSSp, Kongregacji ds. Biskupów, R. Sancheza z duchowieństwa a rc h i d i e c e z j i . ds. Duszpasterstwa Migrantów Nzapalaingę CSSp, dotychczas dotychczas ordynariusza diecezji konsultorem Kongregacji Nauki diecezji Brooklyn (USA), wikariusza Pa p i e ż przyjął re z y g n a c j ę i Podróżujących — do Papieskiej administratora apostolskiego Sumb e. Wiary; biskupiego w Queens, biskupem bpa Hernana Giralda Jaramilla — Rady ds. Świeckich; archidiecezji Bangi (Republika Pa p i e ż mianował: o. Zeferina Zecę kard. Giuseppe Bertella, pomocniczym (tyt. Celiana) w kard. Rainer Maria Woelki, złożoną zgodnie z kan. 401, § 1 KPK Martinsa SVD, dotychczas przewodniczącego Gubernatoratu diecezji Brooklyn; Śro dkowoafrykańska), arcybiskupem metropolita archidiecezji berlińskiej — z urzędu ordynariusza diecezji przełożonego prowincjalnego Pa ństwa Watykańskiego, swoim ks. prał. Raymonda F. Chappetta z metropolitą tej archidiecezji; (Niemcy), kard. Francesco Buga (Kolumbia); ordynariuszem tej werbistów i wykładowcę prawa na specjalnym wysłannikiem na duchowieństwa diecezji Brooklyn, ks. Dennisa Kofiego Coccopalmerio, przewodniczący diecezji mianował bpa José Roberta Katolickim Uniwersytecie w Luandzie uroczyste obchody 1000-lecia wikariusza ds. duchowieństwa Agbenyadziego SMA, przełożonego Papieskiej Rady ds. Tekstów Ospinę Leongomeza (tyt. Gissaria), (Angola), biskupem pomocniczym założenia klasztoru kamedułów i ds. życia konsekrowanego, regionalnego Stowarzyszenia Misji Prawnych — do Papieskiej Rady dotychczas biskupa pomocniczego w (tyt. Tanaramusa) w archidiecezji w Camaldoli (Włochy), które odbędą proboszcza parafii Matki Bożej Afrykańskich w Republice ds. Popierania Jedności Chrześcijan; archidiecezji Bogota. Luanda. się tam 19 czerwca 2012 r. Śnieżnej we Floral Park, biskupem Śro dkowoafrykańskiej, biskupem kard. Antonio Maria Vegliò, 12 V — Ojciec Święty mianował: Ojciec Święty zwolnił bpa Francesca pomocniczym (tyt. Cizio) w diecezji ordynariuszem tamtejszej diecezji przewodniczący Papieskiej Rady 25 IV — Pa p i e ż przyjął re z y g n a c j ę bpa Andrzeja Jeża, dotychczas Berbérati; o. Nestora-Désiré Nonga- Miccichè z urzędu ordynariusza bpa José Foralossa SDB — złożoną Bro oklyn. ds. Duszpasterstwa Migrantów biskupa pomocniczego (tyt. Tigillava) -Aziagbię SMA, przełożonego diecezji Trapani (Wło chy); i Podróżujących — do Komitetu zgodnie z kan. 401, § 2 KPK —z 3 V — Ojciec Święty mianował w diecezji tarnowskiej, ordynariuszem Wspólnoty w Haguenau w jej administratorem apostolskim Prezydialnego Papieskiej Rady urzędu ordynariusza diecezji Marabá bpa Antoniego Dziemiankę tej diecezji; archimandrytę Donata Strasburgu (Francja) i przełożonego ad nutum Sanctae Sedis mianował (Brazylia). ds. Rodziny; kard. Dominik Duka O P, (tyt. Lesvi), dotychczas biskupa Oliveria, dotychczas delegata ad tegoż rejonu Stowarzyszenia Misji abpa Alessandra Plottiego, byłego metropolita archidiecezji praskiej 28 IV — Ojciec Święty przyjął pomocniczego w archidiecezji omnia italoalbańskiej eparchii Lungro Afrykańskich, biskupem ordynariusza diecezji Piza. (Czechy), kard. Giuseppe Bertello, rezygnację bpa Martina Munyanyi — mińsko-mohylewskiej (Ukraina), ( Ko ściół katolicki obrządku ordynariuszem diecezji Bossangoa 21 V — Benedykt XVI mianował przewodniczący Papieskiej Komisji złożoną zgodnie z kan. 401, § 2 KPK ordynariuszem diecezji pińskiej. bizantyjsko-włoskiego), obejmującej (Republika Śro dkowoafrykańska); abpa Alessandra D'Errica ds. Państwa Watykańskiego — z urzędu ordynariusza diecezji 4 V — Pa p i e ż mianował ks. Jamesa kontynentalne Włochy, biskupem ks. prał. Roberta Michaela (tyt. Carini), dotychczas nuncjusza i przewodniczący Gubernatoratu Gweru (Zimbabwe); mianował Romena Boiragiego, byłego ordynariuszem tej eparchii; McGuckina, wikariusza generalnego i apostolskiego w Bośni i Hercegowinie Pa ństwa Watykańskiego — do bpa Michaela Dixona Bhaserę, wikariusza generalnego w diecezji ks. Orlanda Roaę Barbosę z moderatora Kurii w diecezji oraz w Czarnogórze, nuncjuszem Papieskiej Rady «Iustitia et Pax»; ordynariusza diecezji Masvingo, Khulna (Bangladesz), obecnie duchowieństwa archidiecezji Ibagué Parramatta (Australia), ordynariuszem apostolskim w Chorwacji.

64 Numer 6/2012 L’OSSERVATORE ROMANO 65 DZIAŁALNOŚĆ STOLICY APOSTOLSKIEJ

Dekrety w sprawach kanonizacyjnych

10 maja 2012 r. Benedykt XVI różnych miejscowościach w Hisz- 7 grudnia 1882 r. w Lille (Fran- przyjął na audiencji prywatnej panii między 1936 r. i 1937 r.; cja), zm. 19 lipca 1951 r. w Boran- kard. Angela Amata SDB, prefekta — męczeństwa sługi Bożego -sur-Oise (Francja); Kongregacji Spraw Kanonizacyj- Edwarda Focheriniego, wiernego — h e ro i c z n o ści cnót służebnicy nych, podczas której podał do świeckiego, ur. 6 czerwca 1907 r. Bożej Marii Józefy od Najświęt- wiadomości, że rozszerza na cały w Carpi (Włochy), zabitego z Ko ściółkatolicki kult liturgiczny szego Sakramentu (Marii Józefy nienawiści do wiary 27 grudnia Recio Martín), założycielki Zgro- św. Hildegardy z Bingen, mniszki 1944 r. w Hersbruck (Niemcy); profeski z Zakonu św. Benedykta, madzenia Sióstr Szpitalnych Naj- ur. w 1089 r. w Bermersheinie — h e ro i c z n o ści cnót sługi Bo- świętszego Serca Jezusa, ur. (Niemcy), zm. 17 września 1179 r. żego Rafaela Delle Nocche, bi- 19 marca 1846 r. w Grenadzie w Rupertsbergu (Niemcy), i wpi- skupa Tricarico (Włochy), założy- (Hiszpania), zm. 30 października sał ją do Katalogu świętych. ciela Zgromadzenia Sióstr Uczen- 1883 r. w Ciempozuelos (Hiszpa- nic Jezusa Eucharystycznego, ur. nia); Podczas tej audiencji Papież 19 kwietnia 1877 r. w Marano di up oważnił Kongregację Spraw — h e ro i c z n o ści cnót służebnicy Napoli (Włochy), zm. 25 listopa- Bożej Miriam Teresy Demjano- Kanonizacyjnych do promulgo- da 1960 r. w Tricarico; wania 17 dekretów. Dotyczą one: vich, zakonnicy profeski ze Zgro- — h e ro i c z n o ści cnót sługi Boże- madzenia Sióstr Miło s i e rd z i a — cudu przypisywanego wsta- go Fryderyka Ireneusza Baragi, św. Elżbiety, ur. 26 marca 1901 r. wiennictwu czcigodnego sługi Bo- pierwszego biskupa Marquette w Bayonne (Stany Zjednoczone żego Tomasza z Olery (Tomasza (Stany Zjednoczone Ameryki), ur. Ameryki), zm. 8 maja 1927 r. w Acerbisa), świeckiego profesa z 28 czerwca 1797 r. w Villa Malavas Elizabeth (Stany Zjednoczone Zakonu Braci Mniejszych Kapu- (obecnie Słowenia), zm. 19 stycz- Ameryki); cynów, ur. pod koniec 1563 r. w nia 1868 r. w Marquette; Olerze (Włochy), zm. 3 maja — h e ro i c z n o ści cnót służebnicy 1631 r. w Innsbrucku (Austria); — h e ro i c z n o ści cnót sługi Boże- Bożej Emilii Engel z Szensztac- go Paschalisa Uvy, kapłana diece- kiego Instytutu Sióstr Maryi, ur. — cudu przypisywanego wsta- zjalnego, założyciela Zgromadze- 6 lutego 1893 r. w Husten (Niem- wiennictwu czcigodnej służebnicy nia Sióstr Służebniczek Bożej cy), zm. 20 listopada 1955 r. w Bożej Marii Troncatti, zakonnicy O patrzności, ur. 10 sierpnia 1883 r. Koblencji-Metternich (Niemcy); profeski ze Zgromadzenia Córek w Bisceglie (Włochy) i tam zm. Maryi Wspomożycielki, ur. 16 lu- 13 września 1955 r.; — h e ro i c z n o ści cnót służebnicy tego 1883 r. w Córteno Golgi Bożej Racheli Ambrosini, wiernej (Włochy), zm. 25 sierpnia 1969 r. — h e ro i c z n o ści cnót sługi Boże- świeckiej, ur. 2 lipca 1925 r. w w Sucúa (Ekwador); go Baltazara Emanuela Pardala Venticano (Włochy), zm. 10 mar- Vidala, kapłana diecezjalnego, za- ca 1941 r. w Rzymie; — męczeństwa sług Bożych Fry- łożyciela Instytutu Świeckiego deryka Bachsteina i 13 towarzyszy Córek Narodzenia Maryi, ur. — h e ro i c z n o ści cnót służebnicy z Zakonu Braci Mniejszych, zabi- 18 sierpnia 1886 r. w Santa Cristi- Bożej Marii Bolognesi, wiernej tych z nienawiści do wiary w Pra- na de Fecha (Hiszpania), zm. świeckiej, ur. 21 października dze (Czechy) 15 lutego 1611 r.; 3 marca 1963 r. w La Coruña 1924 r. w Bosaro (Włochy), zm. — męczeństwa sług Bożych Raj- (Hiszpania); 30 stycznia 1980 r. w Rovigo munda Castaña Gonzaleza i Józe- — h e ro i c z n o ści cnót sługi Bo- (Wło chy). fa Marii Gonzaleza Solisa, kapła- żego Franciszka Di Paoli Victo- 14 marca 2012 r. Papież up o- nów profesów z Zakonu Braci ra, kapłana diecezjalnego, ur. ważnił Kongregację Spraw Kano- Kaznodziejów, zabitych z niena- 12 kwietnia 1827 r. w Campanha nizacyjnych do promulgowania wiści do wiary w Bilbao (Hiszpa- (Brazylia), zm. 23 września 1905 r. dekretu dotyczącego heroiczności nia) 2 października 1936 r.; w Três Pontas (Brazylia); cnót sługi Bożego Feliksa Fran- — męczeństwa sług Bożych Ja- — h e ro i c z n o ści cnót sługi Boże- ciszka Józefa od Niepokalanego kuba Puiga Mirosy i 18 towarzy- go Jakuba Sevina, kapłana profe- Poczęcia Vareli y Moralesa, szy ze Zgromadzenia Synów sa z Towarzystwa Jezusowego, kapłana diecezjalnego, ur. 20 li- Świętej Rodziny, Jezusa, Maryi i założyciela Scouts de France Ca- stopada 1788 r. w Hawanie (Ku- Józefa, oraz Sebastiana Llorensa tholiques (Katolickich Skautów ba), zm. 25 lutego 1853 r. w Saint Telarroji, wiernego świeckiego, za- Francji) i Zgromadzenia Sióstr Augustine (Stany Zjednoczone bitych z nienawiści do wiary w Świętego Krzyża z Jerozolimy, ur. Ameryki).

66 Numer 6/2012