DE ENDURANCE GRATIS

Auteur: M. Thomas Aantal pagina's: 214 pagina's Verschijningsdatum: 2003-06-14 Uitgever: Atlas EAN: 9789045001135 Taal: nl Link: Download hier Endurance definities Daar wilde hij het basiskamp inrichten. Ze waren nauwelijks mijl van hun doel, toen de Weddellzee hen opnieuw de doorgang versperde. Er stak een zware storm op, de temperatuur daalde scherp, en schotsen en ijsbergen begonnen rond de Endurance een onneembare barrière te vormen. Maanden achtereen bleef de Endurance weerstand bieden tegen de enorme druk van het hoog opkruiende pakijs. Daar — het was inmiddels eind oktober — begon de Endurance te lekken. Shackleton gaf bevel de Endurance te verlaten. De reddingboten werden gestreken op de ijsschotsen en er werden zo veel mogelijk voorraden van boord gehaald. Pas op 21 november verdwenen de restanten onder de krakende, over elkaar heen schuivende en schurende ijsschollen. De Endurance in de wurgende greep van het ijs. Op 21 november verdween het schip voorgoed en moesten Shackleton en zijn mannen hun reis voortzetten op een afkalvende ijsschots. Al zigzaggend voortgeduwd door de Weddellzee had de boot mijl afgelegd. En de 28 mannen waren nu verder van de bewoonde wereld dan ooit. Ze waren mijl verwijderd van Grytviken. Een afstand die ook niet overbrugd kon worden door hun tamelijk primitieve morsezender. Geen sterveling kon vermoeden wáár ze zich precies bevonden. Shackleton had zich dat gerealiseerd. Maar hij was er de man niet naar om bij de pakken neer te zitten. Natúúrlijk was er een weg terug, wist hij. Zijn eerste plan bleek even simpel als onuitvoerbaar: een mars van mijl naar het noordwesten. Daar lag immers Paulet Eiland. Onbewoond, maar met een onderkomen dat ooit — in ! Zeven dagen lang sjouwden de mannen met hun sleeën, hun uitrusting en hun boten over het haast onbegaanbare ijs. Tenslotte bleken ze niet meer dan zeven mijl te hebben afgelegd. Er bleef maar één andere mogelijkheid over: blijven waar je bent. Op een fikse en tamelijk veilig ogende ijsschol richtten ze een kampement in: Patience Camp werd het genoemd, Kamp Geduld. Als ze maar rustig afwachtten, zou de stroming in de Weddellzee de schots in de buurt brengen van enkele eilanden aan de uiterste punt van het langgerekt zuidpool-schiereiland. Het leek een tocht zonder einde. Vaak werd niet meer dan twee tot vier mijl per dag afgelegd. De schots begon langzaam af te kalven. Het voedsel werd kariger. Laten konden wat zeehonden en pinguïns worden buitgemaakt: het eerste verse voedsel dat ze in maanden hadden gegeten. Op 9 maart was de schots nog maar nauwelijks zestig meter in het vierkant. Maar het duurde nog een volle maand voordat hun minieme ijseilandje eindelijk, en nog heel plotseling, werd omringd door open water. De schots spleet in tweeën. En de mannen tuimelden hals over kop in de drie reddingboten. Er moest geroeid worden, genavigeerd. Schotsen en plotseling opdoemende ijsbergen moesten worden ontweken. De boten waren niet alleen klein de grootste, James Caird, was nog geen zeven meter lang , maar ook open. Stormen en onverwachte stromingen brachten hen geregeld uit koers. Shackleton wilde eerst naar King Island zeilen, later naar de Hoopbaai op het puntje van het schiereiland. Tenslotte werd besloten om de koers te verleggen naar Olifant Eiland, een nauwelijks vindbare stip te midden van de vliegende sneeuwstormen en de hoge zeeën, die de drie boten dagen achtereen teisterden. Op 15 april zetten de 28 mannen voet aan land. Ze waren door het dolle heen. Sinds hun vertrek uit South Georgia hadden ze bijna anderhalf jaar lang niet geweten wat het was om vaste grond onder de voeten te hebben. Ze gooiden met steentjes, sloegen elkaar op de schouders, aten, trokken de boten een stukje de branding uit en vielen prompt in slaap. Wil je tekst overnemen of een video fragment , foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright trouw. Inloggen Log in of maak een account aan. Mijn account Uw gegevens en de bezorg-, vakantie- en verhuisservice. Meldingen Hier kunt u notificaties beheren. Zoeken Zoeken op auteur, titel of onderwerp. Puzzels Speel puzzels uit de krant én meer. Wat vindt u van deze website? We horen graag uw mening. Op kilometer van Elephanteiland werd van richting veranderd. Nu ging het niet enkel noordwaarts, maar rechtstreeks naar Zuid-Georgia. Door de westenwinddrift in de Straat Drake was de zee erg onrustig. Toch werd het weer nog erger, zodat ze twee dagen het anker moesten uitgooien om niet te zinken [24]. Desondanks verliep de reis voorspoedig. Op 4 mei constateerde Worsley dat ze genaderd waren tot op kilometer van Zuid-Georgia. Door het aanhoudende slechte weer kon Worsley niet op tien mijl nauwkeurig voorspellen waar ze zich bevonden. Hierop besloot Shackleton om op 7 mei van koers te veranderen zodat ze niet door de westenwinddrift langs het eiland zouden afvaren. Door deze koerswijziging zouden ze op een verlaten deel van Zuid-Georgia aankomen. Van hieruit zouden ze dan rond de kusten varen tot ze een haven van walvisvaarders bereikt hadden [24]. Op 8 mei kwam Zuid-Georgia in zicht, maar door het slechte weer kon het zestal geen voet aan land zetten. Meer zelfs, het risico bestond dat de onbestuurbare boot tegen de hoge kliffen van de kust zou terechtkomen. Op 10 mei was de storm minder sterk geworden. Omdat enkele leden van de bemanning erg verzwakt waren, nam Shackleton het risico om die dag aan land te gaan. McNish en Vincent waren te fel verzwakt voor een toch op Zuid-Georgia. Op de plaats waar ze aan land waren gegaan, zette Shackleton een kamp op dat hij Peggotty Camp noemde, vernoemd naar het boothuis uit het boek David Copperfield van Charles Dickens. Op 18 mei vertrokken Shackleton, Worsley en Crean voor een tocht door het onherbergzame Zuid-Georgia [25]. Zesendertig uur later bereikte het drietal de walvishaven Stromness. De eerste taak van Shackleton was nu om de bemanning op Elephanteiland te redden. Op 22 mei voer de walvisvaarder The Southern Sky in de richting van Elephanteiland. Op kilometer van het eiland was er pakijs aanwezig. De walvisvaarder was niet in staat om door dit pakijs te varen, waardoor het rechtsomkeer diende te maken naar de Falklandeilanden. Terug in Port Stanley nam Shackleton contact op met Londen. Hij vroeg of een degelijk schip, dat ook door het ijs kon varen, ter beschikking kon worden gesteld. Dankzij deze hulp kon hij in Uruguay het schip, Instituto de Pesca No. Dit schip vertrok op 10 juni in Montevideo. Ook dit schip kon zich geen weg banen door het pakijs. Op 12 juli werd een derde poging ondernomen vanuit Punta Arenas met de Emma. Dit schip kreeg met dezelfde problemen af te rekenen als de twee vorige schepen. Drie maanden nadat Shackleton Elephanteiland had verlaten, kwam hij terecht bij het schip Yelcho [27] , een Chileens schip. Op 25 augustus vertrok het schip, onder leiding van kapitein Luis Pardo vanuit Punta Arenas. Op 27 augustus maakte het schip nog een tussenstop op Pictoneiland. Op 30 augustus kwam de Yelcho aan op Elephanteiland, waar alle 22 bemanningsleden konden gered worden [28]. De mannen hadden moeilijke maanden achter de rug op het eiland [29]. Velen waren verzwakt. Tegen de koude werd een geïmproviseerde hut gebouwd met behulp van de twee reddingssloepen. Perce Blackborow verloor vijf tenen door gangreen. De Ross Sea Party zou de Endurance- expeditie ondersteunen bij de oversteek [30]. Shackleton koos als expeditieleider voor Aeneas Mackintosh , die hem ook al vergezelde tijdens de Nimrod-expeditie. Ook Ernest Joyce kende hij al van deze expeditie. Joyce was verantwoordelijk voor de sledes en de honden. Er bleek ook onvoldoende geld beschikbaar. Shackleton had deze dingen geregeld, maar was niet bereikbaar omdat hij zich aan de andere kant van het continent bevond. Ondanks deze moeilijkheden vertrok de SY Aurora op 14 december vanuit Hobart. Op 16 januari bereikte de expeditie McMurdo Sound aan de andere kant van Antarctica, waar de Endurance-expeditie zich bevond. Er werd gedacht dat Shackleton de oversteek van het continent zou maken tijdens het eerste seizoen. Er werden twee voedseldepots gebouwd. Op 79° zuiderbreedte nabij de rotspunten van Minna Bluff en op 80° zuiderbreedte. Door de vertraging in Australië was er weinig tijd. De sledehonden waren bovendien niet getraind op arctische weersomstandigheden. Na het opzetten van de voedseldepots [31] keerden de expeditieleden terug naar Hut Point. Tien honden overleefden de terugtocht niet. De tocht duurde van januari tot maart Mackintosh had de leiding van het schip tijdens hun tocht aan First Officer Joseph Stenhouse doorgegeven. Stenhouse moest een goede aanmeerplaats vinden voor de winter. Op 11 maart pikte Stenhouse vier expeditieleden op aan Hut Point. Een ernstige storm vernielde de SY Aurora op 7 mei. De boot werd onbestuurbaar en begon verder weg te drijven van het continent. In februari was de SY Aurora uit het pakijs geraakt. Het schip kon verder koers zetten naar Nieuw-Zeeland , dat op 2 april werd bereikt [32]. De bedoeling van Mackintosh was om de SY Aurora te gebruiken als hoofdkwartier van de expeditie. Zonder de SY Aurora hadden de tien mannen die nog op Antarctica zaten minder voorraden ter beschikking. Het tiental ging op zoek naar voedsel dat was achtergebleven tijdens de Discovery-expeditie en de Nimrod-expeditie. Ze overwinterden nabij Kaap Evans [33]. Tijdens het volgende seizoen ging de expeditie weer op tocht noordwaarts. Op 1 september begon de tocht aan Kaap Evans. Probleemloos werd Hut Point bereikt. De tocht tussen Hut Point en Minna Bluff was veel zwaarder door de weersomstandigheden. Mackintosh en Joyce waren het niet eens over de aanpak. Mackintosh wilde dat de mannen zelf de sledes vooruit trokken. Joyce, als begeleider van de honden, wilde de sledes laten trekken door de honden. De expeditie splitste zich op: Joyce ging met een zestal verder. Op 28 december was het depot bij Minna Bluff ook bevoorraad [34]. Op 1 januari zorgde een defecte primusbrander er voor dat Cope, Jack en Gaze terug moesten keren naar Kaap Evans. Alexander Stevens was als hoofdwetenschapper al die tijd alleen op Kaap Evans gebleven. De overgebleven zes expeditieleden trokken verder noordwaarts richting Beardmoregletsjer. In de buurt van de gletsjer was Spencer-Smith niet meer in staat om verder te wandelen. De anderen lieten hem achter in een tent. Op 26 januari bereikten ze Mount Hope aan de voet van de gletsjer, alwaar ze het derde voedseldepot bouwden. Op 27 januari vertrokken de vijf expeditieleden opnieuw vanuit het depot nabij de gletsjer. Op 29 januari pikten ze Spencer-Smith op. Spencer-Smith werd op een slede gelegd. Ook Mackintosh verzwakte. Hij was niet meer in staat om de slede te trekken. Op 17 februari was het zestal genaderd tot op 16 kilometer van het depot bij Minna Bluff. Hier kwamen ze echter in een zware sneeuwstorm terecht. Doordat hun voorraden snel verminderden moesten Joyce, Richards, Wild en Hayward door de storm lopen met Mackintosh en Spencer-Smith op de sledes. Even later stortte ook Victor Hayward in. De overgebleven drie mannen waren te verzwakt om drie personen voort te trekken met de slede. Op 8 maart werd Mackintosh achtergelaten in een tent. Spencer-Smith stierf echter een dag later van uitputting. Op 16 maart werd Mackintosh opgepikt. Sinds hun vertrek aan Kaap Evans waren ze dagen onderweg geweest. De vijf overlevenden konden op Hut Point terug krachten opdoen door het eten van zeehondenvlees. Het ijs op weg naar Kaap Evans was te dun om terug naar het startpunt te wandelen. Op 8 mei vertrokken Mackintosh en Hayward toch naar Kaap Evans. Al snel na hun vertrek kwam een sneeuwstorm op. Ondanks pogingen van de drie andere expeditieleden om hen terug te vinden, werden ze nooit meer gezien. Richards, Joyce en Wild keerden op 15 juli terug naar Kaap Evans. Stenhouse was op 2 april in Nieuw-Zeeland aangekomen. Zijn eerste taak bestond er in de overige expeditieleden te redden. Er was geen geld beschikbaar om de SY Aurora direct te herstellen en van Shackleton was ook niets meer vernomen. Eind mei was Shackleton in de Falklandeilanden. Endurance (schip, 1912)

Op alle verhalen van Trouw rust uiteraard copyright. Linken kan altijd, eventueel met de intro van het stuk erboven. Wil je tekst overnemen of een video fragment , foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright trouw. Inloggen Log in of maak een account aan. Mijn account Uw gegevens en de bezorg-, vakantie- en verhuisservice. Meldingen Hier kunt u notificaties beheren. Zoeken Zoeken op auteur, titel of onderwerp. Puzzels Speel puzzels uit de krant én meer. Categorieën : Zeilschip op naam Ontdekkingsreis Schip op naam Antarctica. Verborgen categorieën: Wikipedia:Lokale afbeelding anders dan op Wikidata Wikipedia:Commonscat met lokaal zelfde link als op Wikidata. Naamruimten Artikel Overleg. Weergaven Lezen Bewerken Brontekst bewerken Geschiedenis. Gebruikersportaal Snelcursus Hulp en contact Donaties. Links naar deze pagina Verwante wijzigingen Bestand uploaden Speciale pagina's Permanente koppeling Paginagegevens Deze pagina citeren Wikidata-item. Wikimedia Commons. De Endurance in , vast in het ijs. Betrokkenen Auteur M. Thomas Uitgever Atlas. Vertaling Vertaald door I. Overige kenmerken Gewicht g Verpakking breedte mm Verpakking hoogte 23 mm Verpakking lengte mm. Reviews Schrijf een review. Bindwijze: Hardcover. Alleen tweedehands. Verkoop door De Inktvis 8. In winkelwagen Op verlanglijstje. Bestellen en betalen via bol. Andere verkopers 5. Anderen bekeken ook. [Weddell Sea Expedition op zoek naar legendarisch wrak: de Endurance

Het schip zonk uiteindelijk op 21 november van hetzelfde jaar. Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie. Categorieën : Zeilschip op naam Ontdekkingsreis Schip op naam Antarctica. Verborgen categorieën: Wikipedia:Lokale afbeelding anders dan op Wikidata Wikipedia:Commonscat met lokaal zelfde link als op Wikidata. Naamruimten Artikel Overleg. Weergaven Lezen Bewerken Brontekst bewerken Geschiedenis. Gebruikersportaal Snelcursus Hulp en contact Donaties. Links naar deze pagina Verwante wijzigingen Bestand uploaden Speciale pagina's Permanente koppeling Paginagegevens Deze pagina citeren Wikidata-item. Een veelbelovende ochtend: de storm was gaan liggen, het sneeuwde niet meer en de zon kwam zelfs even door de grijze wolken gluren. Drie dagen lang leek de tocht een vriendelijk zeereisje. Toen sloeg opnieuw de storm toe. Op de elfde dag werden ze overweldigd door een golf, zó enorm dat niemand van deze zes geroutineerde zeelui ooit iets had gezien dat er zelfs maar op leek. Ze leden dorst het water in de vaatjes was veel zouter dan ze hadden gedacht , benedendeks werd het steeds vochtiger door het overslaande water en er moest vier, vijf keer per dag worden gepompt of ijs worden weggehakt. Maar op de zestiende dag na hun vertrek slaagden ze erin om — zonder roer — een beschutte baai binnen te glippen aan de zuidwestkust van South Georgia. Het was wel honderdvijftig mijl over zee naar de bewoonde wereld van het walvisvaardersdorp Grytviken. En dat was een onoverbrugbare afstand. Twee van de zes mannen waren niet meer in staat om verder te gaan, de boot was ook niet meer bepaald zeewaardig, en zelfs de taaie Shackleton begreep dat hij een wandeling langs de kustlijn — voor zover mogelijk — niet meer zou kunnen volbrengen. Dat zou te veel tijd, te veel energie vergen. Zo bleef er nog één mogelijkheid: een tocht dwars over het eiland naar Grytviken. Er waren geen kaarten van het binnenland van South Georgia. Niemand was daar ooit geweest. Het weerhield Shackleton en twee van zijn mannen niet om toch maar op pad te gaan. Met leeftocht voor drie dagen, één primusstel met genoeg olie om zes warme maaltijden te bereiden, 15 meter touw, een ijsbijltje en 48 lucifers. In de maanlichte nacht van de negentwintigste mei ging het drietal op pad. Tussen de bergen tot meter hoogte en de gletsjers konden ze al snel nauwelijks hun weg vinden. De ene afgrond na de andere belette hun de doortocht. Tenslotte vonden ze een gletsjer, die een afdaling mogelijk maakte. En dat was nodig ook, want de drie mannen hadden geen slaapzakken bij zich en zouden op die grote hoogte onherroepelijk doodvriezen. Het was een waanzinnig voorstel. Maar hun enige kans om 28 levens te redden. En zo elkaar stevig beet houdend, stoven ze als bobsleeërs zonder slee de helling af. Die rit duurde misschien drie minuten, misschien vier. Hij einidgde in een hoop losse en zachte sneeuw: zowat vierhonderd meter lager en — naar later bleek — niet meer dan een mijl of twaalf van het kleine Grytviken. Er waren nog een paar hindernissen te nemen. De zwaarste was een waterval waar ze zich met hun touw doorheen moesten laten zakken. Ze zagen er vreselijk uit en stonken een uur in de wind. Maar ze hadden maar één doel: de redding van hun vrienden aan de andere kant van South Georgia én op het verre Olifant Eiland. De drie mannen die op South Georgia bivakkeerden, waren vlug opgehaald, maar het kostte enorm veel méér moeite om Olifant Eiland te bereiken. Op 70 mijl van het eiland moet Shackleton met zijn kleine trawler rechtsomkeert maken. Opnieuw bleek het ijs een onoverkomelijke barrière. Een tweede poging mislukte doordat de mist elke oriëntatie onmogelijk maakte. Pas de vierde poging slaagde: op 30 augustus zette Shackleton opnieuw voet aan land op Olifant Eiland. Snel telde hij de koppen van zijn mannen. Alle 22 waren present. Oók de jonge verstekeling Percy. Vier maanden hadden ze op zijn komst gewacht. Maar ze hadden gewéten dat hij hen niet in de steek zou laten. Ze hadden gewéten dat hij, hoe dan ook, Grytviken zou bereiken. Dit artikel staat ook in het decembernummer van KIJK uit Hieronder vind je de originele tekst. Klik op de afbeelding om hem te vergroten. Science Tech Space Mens Winnen podcast. Als walnoten Enkele dagen na het begin van de eerste wereldoorlog — augustus — was Shackleton uit Engeland vertrokken. Reviews Schrijf een review. Bindwijze: Hardcover. Alleen tweedehands. Verkoop door De Inktvis 8. In winkelwagen Op verlanglijstje. Bestellen en betalen via bol. Andere verkopers 5. Anderen bekeken ook. Zuid 3. Endurance 3. The Endurance 0. Voettocht over het IJs.

https://cdn.starwebserver.se/shops/aaronhermanssoniv/files/experimental-organic-chemistry-3rd-edition-455.pdf https://files8.webydo.com/9584179/UploadedFiles/2D2D485B-9DA1-2DCB-AE41-D2FE314B0A5C.pdf https://cdn.starwebserver.se/shops/razmusblomqvistao/files/political-sociology-a-critical-introduction-1st-edition-214.pdf https://files8.webydo.com/9582888/UploadedFiles/AB06F7C2-0925-7A1C-0F21-18B352610035.pdf https://files8.webydo.com/9583727/UploadedFiles/BF04A0B6-21E9-2A63-6C7C-81A7AC726397.pdf