Primavera Musical

Sesión do 19 de abril de 2017 a GIMME DANGER. A HISTORIA DE FICHA TÉCNICA Gimme Danger. Estados Unidos, 2016. Cor, 108 min. Xénero: Documental musical | Dirección e guión: | Produción: José Ibáñez, Carter Logan, Fernando Sulichin (New Element, Low Mind Films) Fotografía : Tom Krueger | Montaxe: Affonso Gonçalves, Adam Kurnitz | Música: The Stooges | Participantes: , , Danny Fields, Scott Asheton, Matt Watt, James Williamson, Kathy Asheton, SINOPSE cronoloxía dos Stooges. Logo relín A entrevista na que fala con Scott cousas que xa lera, como o libro de Asheton claramente foi gravada O rock'n'roll potente e agresivo de Paul Tyunka e o de Iggy. Había citas cara ao final da súa vida. The Stooges foi como unha bomba na incribles aí. Logo pensei que o me- Pop: Filmamos iso en maio de 2013. paisaxe musical de finais da década llor sería interrogar a Jim Osterberg El veu a Miami e fomos a un estudo a de 1960. Coa súa mestura de estilos e ter a súa historia oral para que tocar un par de días. Teño as cintas. e unha actitude irresistible, conver- fose como a nosa estrutura. Toquei a guitarra e el a batería. Deu- téronse en todo un símbolo que ins- Pop: Dez horas nun día. me consellos mentres trataba de pirou a centos de mozos e que mar- Jarmusch: Iso foi hai como 5 anos. pórlle voz a un material improvisado caría aos artistas posteriores. Iggy O problema foi que empecei a facer del e Ron. Fixemos iso e no día extra Pop, o carismático líder da banda, a película sen ter quen a financia- díxenlle: “Vén participar no filme!”. fai un relato xunto ao resto de mem- se, así que gastei o meu propio di- Estaba feliz de formar parte. Só pre- bros sobreviventes da súa traxecto- ñeiro, como 40.000 dólares. cisabas un pouco de tempo con el. ria artística. Pop: Tratemos de conseguir cartos! Jarmusch: Fixen Só os amantes so- Debe ser emocional para vostede ENTREVISTA A JIM JARMUSCH E breviven, así que tiven que deixalo ver a película dado que tantos ami- IGGY POP un intre. Logo volvemos e puxemos gos xa non están connosco. a estes mozos independentes en In- Pop: O é. Só a vin dúas veces. Neste Jim, cal é o seu primeiro recordo glaterra a buscar diñeiro, e atopa- momento, sigo de xira e voume a dos Stooges? ron a Sulichin, o noso inversor. Fi- Sudamérica en tres días. Pero cando Jarmusch: Creo que escoitei o seu xen outra película, Paterson, pero volva, vouna ver con público en De- primeiro álbum por primeira vez con estabamos a traballar moi duro en troit. Cando a vin por primeira vez, 14 anos. Son de Akron, no nordés de Gimme Danger. Demorámonos como pensei: “Oh non! Estamos na casa da Ohio, e había un mozo na miña clase un ano e medio para conseguir a súa nai. Isto será terrible!” Logo dei- cuxo irmán maior tiña a John Coltra- autorización do que había alí. me conta da xenialidade diso. Sem- ne e The Mothers of Invention e al- pre quixen que fose o lugar onde to- gúns libros coma O xantar espido e Non hai moito material deles da- do o mundo conte a historia á súa Candy. Tamén tiña o disco dos Stoo- quela época. maneira. El a conta dunha maneira. ges. Era o noso tesouro secreto. Jarmusch: Non o hai. E case todas Eu o conto doutra. Kathy ten a súa as cousas xeniais que existen, xa as propia versión. Logo, segundo avan- Que había na música que capturou viron os fans dos Stooges. Así é que zaba a cousa, empeza a empoderar- a súa atención? buscamos e buscamos. Atopamos se e a ser divertida. Amei o uso dos Jarmusch: A súa característica primi- fotos xeniais que ninguén vira. outros visuais para contar a historia, tiva. Estabamos ouvindo cousas bri- como os palitroques con cabezas de tánicas como Buffalo Springfield e Como se lle ocorreu a estrutura da Caravaggio. Todas as tomas de Mar- Cream, e Jefferson Airplane da Costa película? lon Brando, Elvis e Lucille Ball. Oeste, pero isto era máis próximo a Jarmusch: Ao principio, sabía que nós. Non necesariamente postindus- só queriamos entrevistar aos máis Como se sente ao ser o último trial pero si do Medio Oeste. próximos. Era difícil para min por- membro vivo da aliñación orixinal? Pop: Debía soar como unha fábrica que quería entrevistar a David Bo- Pop: Gustaríame chegar aos 80. Iso é de lamias. wie e John Cale. Pero quería só aos máis forte que a parte romántica ou Jarmusch: Si. Nin sequera a maioría Ashetons, , James Willi- sentimental. Hai certas cousas que da nosa clase sabía quen eran os amson e Danny Fields. Logo deime quero facer antes de estirar a pata. Stooges. Pero era moi conmovedor. conta de que quería empezar en Se vou quedar un rato, que vou facer Cal foi a faísca que deu inicio a es- 1973, despois de que fixeran tres para que o meu tempo valla a pena? dos mellores discos de rock que te documental? A película realmente pon ao grupo Pop: Pedinllo eu. Creo que cheguei a existen, e aí están os Stooges, con 23 ou 24 anos, volvendo á casa das no contexto dos seus tempos. un punto en que sentía que o grupo Jarmusch: Realmente non diminúen precisaba e merecía ser o obxecto súas nais. Scott dixo: “Si, durmía no chan. Vendín a miña batería e com- co tempo. O contexto é fascinante, dun filme. Pensei: “Coñezo a alguén pero non son só dese contexto. Pen- que fai películas. Convencereino”. prei un bilete de bus para volver a Ann Arbor”. Pensei en empezar con seino moito porque amo a MC5 e Jarmusch: Tardei dez minutos en eran realmente revolucionarios, pe- aceptar. Ao día seguinte xa estaba a iso porque era desgarrador. E logo reconstruímos todo o que sucedeu, ro dalgún xeito os Stooges son máis pensar como abordar o tema, porque revolucionarios ao non ser didácticos amo aos Stooges. cales eran as súas fontes de inspi- ración, de onde saíu todo iso. Real- didácticos coa política. Iso é moi in- Como botaron a andar as cousas? mente, creceu do feito de que Iggy teresante conforme pasa o tempo. Jarmusch: Empecei escribindo unha os atopase. Son eternos. Luns 24: Mysterious Object at Noon · A Weerasethakul | Mércores 22: Omega · J Sánchez & G Iglesias