Tülay Sustam - şiirler - Yayın Tarihi: 16.08.2019 Yayınlayan: Antoloji.Com Kültür ve Sanat Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerine aittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyeti yasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Bu doküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veya temsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılması kopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu ve taraf değildir. Tülay Sustam Eserleri: www.Antoloji.Com - kültür ve sanat -! - 23. BaHaR... Nuray ALPER'e... yağmurun yüzünü yıkadı merhamet ... ıslak bir güne ''merhaba'' dedi gül... kurudu karanlığın göz pınarı beyazı üzerine giydi kan çiçekleri iklim değişti 23. bahara uzandı hanımeli bir saat tıkırtısıyla ilk adımını attı çocuksu bir gülüş gece; gözlerini açtı allı pullu yıldızlarla önce siyah karşıladı nur yüzlü ay'ı... bir koluna vefâyı diğer koluna sevgiyi takıp mavi yolculuğuna yürüdü dostluk ilk nisan yağmurları ıslattı güneşin saçlarını iki ayrı toprağı birleştirdi rüzgâr gülün derdine düştü bülbül... derin uykusuna daldı ihânet serçe parmağını bıraktı yalnızlık bir çift göz bebeğine yanan bir ateşin resmi çizildi martı çığlıklarını susturdu aşkın çocuğu, gürbüz bir çocuk... akşam üstlerini aydınlattı ateş böcekleri hayat; sağır ve dilsiz kaldı yeşile durdu aşk! ... Doğum Günün Kutlu Olsun Kardeşim... Tülay Sustam www.Antoloji.Com - kültür ve sanat -! - Gittin Ben de Öldüm gittin! ... kimliği belirsiz bir yalnızlığa bıraktın beni yokluğunda anladım kim olduğumu aşk tarlasına; seni ektim, kendimi biçtim. aşk denizinde; bir başıma yüzmeyi öğrendim. öğrendim öğrenmesine de... ne gariptir ki! ... gözyaşımda boğuldum gittiğinde her şeyin biteceğini sandın ben aşka; sen gidince susadım... ./. gittin! ... gözyaşları döktüm yüreğimdeki bir avuç toprağa İstanbul'un mavi gözleri kapandı senden sonra gece üç-beş nöbetlerimde yağmurlar yağdı el ele dolaştığımız sokaklara hangi yana baksam hayalin doluyordu gözbebeklerime hangi taşı kaldırsam altından sen çıkıyordun gittiğin gün! ... geceyi; gözlerinin rengine boyadım senden sonra, gündüzün yüzünü hiç görmedim ve gündüzü seni özlediğim kadar özlemedim ./.. gittin! ... et, tırnaktan ayrıldı kanım çekildi damarlarımdan ömrün yarısına ramak kala birden bire durdu www.Antoloji.Com - kültür ve sanat -aşka çalan- yürek saatim ne zaman geçti senden sonra ne de adam gibi bir aşk uğradı yüreğime gittiğin de! ... götürdün bendeki her şeyi de... ben -aşk- yaşımı seninle doldurdum şimdi -hayattan- gün alıyorum ./... gittin! ... dizlerime kadar battım hayatın içine... yüreğim buz kesti ellerim ısınmadı senden sonra gittiğin gün özledim buselerini ellerin saçlarımı toplardı bir buse, bir buse daha kondururdun boynumda ki ben'e... buz gibi nefesin ateş topu olurdu boynumdayken rüzgâr; nefesinin yerini almak isterdi de... ellerimle kapatırdım boynumda ki ben'i... senden başkası buse kondurmasın diye! ... anlasana! ... tenin değildi tenimden ayrılan önce serçe parmağın ayrıldı saç tellerimden o günden beri ellerim gitmedi saçlarıma ./.... gittin! ... hiç düşünmedin senden sonra ne olacağımı bir kez olsun aklına getirmedin beni ne yer, ne içerdim sensiz... söyle! ... www.Antoloji.Com - kültür ve sanat söner miydi yüreğimde ki ateş -nisan yağmurlarıyla- sensiz, bir lokma geçer miydi boğazımdan? çayım azalır mıydı? bardağıma dudağın değmeyince... sigaram biter miydi? sen bir nefes çekmeyince... yaz çocuğu! ... bıraktın beni mayıs'ın ortasında çırılçıplak bir kez olsun düşünmedin seni canından çok seven bu kış çocuğunu... senden miras kaldı bana / dizelerim ben senin şairin oldum, sende benim şiirlerim... ./..... gittin! ... bu şehrin altını üstüne getirdim demir atmadığım iskele geçmediğim sokak kalmadı ne pahasına olursa olsun, bulacaktım seni... nefes nefese kaldım, el ayak çekilince... dermanım kalmamıştı güneş batıp, perdeler kapanınca... yıldızlardan fallar açtım 'mutlaka onu bulacağım' diye... her gün bu umutla yaşadım her güneş doğduğunda bende senin aşkını doğurdum -yeni bir güne- baktığım hiçbir yerde bulamadım seni sanki yer yarıldı da sen içine girmiştin kime sorsam; görmemişlerdi seni benden sonra bilse bilse bir martılar bilirdi gizlendiğin yeri... www.Antoloji.Com - kültür ve sanat el ettim, avuçlarıma kondular bir yüreğimin sesini dinlediler bir de yanağımdan süzülen yaşlara baktılar sustular, sustular... sonra konuştular o günden sonra hiç gitmedi çığlıkları kulaklarımdan kış çocuğu; senin 'yaz çoçuğu kara-toprak oldu' dediler... usulca avuçlarımdan uçup gittiler sustum, sustum, sustum... ne tuhaf değil mi? o gün anladım beni ne kadar çok sevdiğini... kara - tenim toprak - gözlerim yâr, ah yâr sen benden gidip bana gelmişsin... yoksun! ... yokluğuna lânet olsun... sensiz; anıların gölgesinde güneşleniyorum tenimde esmer gecelerin gölgesi... ./...... gittin! ... sen; bendeki maviyi öldürdün... mavi kaldı, sen öldün... senden sonra ben öldüm... Tülay Sustam www.Antoloji.Com - kültür ve sanat ...r.S... senden sonra kaç yüz eskittim ağladım baharın terli sokağına elmacık kemiklerime şebnem düştü aklımın köşesine silüetin her sigara da bir şehir yaktım her şiir de bir sen içtim solumu başı dumanlı dağlara yasladım avuç içlerime yeşil ektim dudağıma zehir zemberek yalnızlık dilimde eskiyen yamalı sözcükleri söktüm çiviledim aklımı ayak seslerine kapı deliğinden soludum nefesini hâlâ uzaktan geliyor sesin sesime sesin düştü üşüdüm Tülay Sustam www.Antoloji.Com - kültür ve sanat 34 Ali 024 bütün kaldırımları kaldır yerinden bu sabah topuğundan vurulmuş şehir hangi köprünün ayağını aralasam rüzgâra karışmış akşamdan kalma nefesin ardından nice gözyaşı dökmüş gökyüzü iki far sürmüş ağaçların yeşili damarına işlemiş gidişin tel örgülere sıkışmış göğüs kafesin iki şehri birbirine düşüren kaza gülüşün dört teker üstünde iki can gibi bizin başını döndürüyor ismin Tülay Sustam www.Antoloji.Com - kültür ve sanat 69 Kuşağı beni beyaza o çağırdı akşam üstlerini bir masada toplardı akşamcıydı zifiri gözbebeğinde ışığı yudumlardı sallanan dünyanın boş beşiğini bana bıraktı beni beyaza o çağırdı bazen saatlerce iç dökerdi bazen tek bir sözüyle avuçlarına yıldızlar düşerdi az konuşur, çok söylenirdi beni beyaza o çağırdı gülüşü duvarları süslerdi sarmaşığın hanımelini öptüğünü kulağıma ilk o fısıldadı hiç unutmam bir keresinde kibrit yanınca dal kurumaz, ıslanır dedi o gidince bütün şiirleri yaktım şiire değil adam gibi bir yüreğe ağladım beni beyaza o çağırdı serbest bıraktığı aşkını hecelerdi yüzünü buruşturup, beyazı yakardı orta yolun yolcusuydu ne aşkından oldu, ne arkadaşından beni beyaza o çağırdı bana bir şiir oku derdi okurdum beğenmezdi içinden ses gelmedi derdi bir daha okurdum, yine beğenmezdi kaşımı çatardım, sesim çıkmazdı işte şimdi şiir gibi sesin geldi derdi beni beyaza o çağırdı www.Antoloji.Com - kültür ve sanat aşkı boşuna arama kendini kaybettiğinde bulursun dedi aşkı aradığım her yerde kendimi buldum beni beyaza o çağırdı bir dostun dağlar olsun taşı kadar, kumu da bol dedi bir gün eteğine taş dolarsa gözünden tuz yerine kum akar dedi beni beyaza o çağırdı yıl nisandı ay 93 harbi 7 tepeli şehre 8 can ağladı doğduğu gün öldü dediler oysa topu topu bir gün yaşadı beni beyaza o çağırdı ölüm daha erken geldi şiir yüreğime taş gibi oturdu artık gökkuşağı aydınlatmaz maviyi... Tülay Sustam www.Antoloji.Com - kültür ve sanat Aa iki çocuk el ele tutuşmuş kıtalar arası yürüyor ayaklarından çekilmiş gözler kuşluk vakti ağaçlar eğilmiş çocuk yaşta değil ay yıldızlardan omuzları düşük kara desem alın yazısı martı gibi süzülüyor bu gidişin dönüşü yok gözüm kıt'a dur! ... Tülay Sustam www.Antoloji.Com - kültür ve sanat Açmadan Soldu Kasım/patı göğüs kafesimizden kanadı kırık kuşlar uçurduk maviyken yolculuğumuz siyaha boyandı alınyazımız bin parçaya bölünerek silindi coğrafyamız güneşten bir kıvılcım düştü yüreklere bir seni bir de beni yaktı kasım da soldu kasım/patı Tülay Sustam www.Antoloji.Com - kültür ve sanat Adamım! ... sen! ... şehrin arka sokaklarında uğruna kavga ettiğim adamsın... sen! ... Güneş'i yani aydınlığımı geceye iki kuruşa sattığım adamsın... bütün bunlara rağmen çözemediğim, anlayamadığım bir adamsın... madem diyecek bir sözün verebilecek bir sevgin yoktu! ... neden? asıl saçları siyah sonradan kızıl olma... bir kadını karşıma çıkardın... unutma ki; benimde saçlarım; gözlerim gibi kahverengi ama şimdi güneşin her rengi var... o yüzden aldanma ilk gördüğün parıltıya ve dinle gecenin sessizliğini... asla güneş batmadan kızıllık olmaz adamım... geç de olsa anladım; senin için hayata kafa tutmaya ve karanlıkta kalmaya değmez. Tülay Sustam www.Antoloji.Com - kültür ve sanat Adı Çıkmış Sensizliğimin .I. salkım saçak örgüden kaçan bir çift göz olayım peşin sıra iki düz, bir ters gideyim yeter ki! ... yokluğunu düğümleme boğazıma ..II.. rüzgâr; kuru bir tene dokunmaya görsün yalnızlığın ıslığı çalar gecenin arka sokaklarında ve ben üzerime seni çekip ucunu bırakırım senli düşlerimin . sevgi(li) siz günüm kutlu olsun... Tülay Sustam www.Antoloji.Com - kültür ve sanat Adımlar iki adım atsam sana gelirdim o kadar yakındın... bir adım geri atsam o kadar uzaktın... Tülay Sustam www.Antoloji.Com - kültür ve sanat Afonisiz Çığlık sendeki kalıcılığımı uğurladım yüreğimin koridorlarından el salladım güvercin kanadıyla bir martı;