GRATIS NR. VOORJAARHaarlemse 2018 informatief e n c u l t u r e e l 33 meenemen! Hofjeskrant Hofje Willem van Heijthuijsen verstript Er komt een stripboek over het hofje van Willem van Heijthuijsen, de textielhandelaar uit Weert die in Haarlem zo rijk werd dat hij zich tweemaal kon laten portretteren door Frans Hals. et is altijd tijd voor een profeet, toch? De kersttijd is een tijd van et achterliggend idee van het bezinning. In gesprek met jezelf boek is om het fenomeen ‘hof- Hkomen als je dat nog niet bent, leren luis- je’ in en buiten Haarlem onder teren naar je gevoel als je dat nog niet Hde aandacht van een breed publiek te doet. Jezus, Boeddha en Mohammed brengen. Het bestuur beoogt daarmee staan symbool voor de zoektocht die we goodwill te creëren voor de traditie van allemaal maken. De kersttijd is ook een de caritas door vrijwillige regenten en Illustratie: Eric J. Coolen tijd van ontmoeting. In december vierde benadrukt tevens het belang van het ik in maar liefst vijf hofjes kerst. Elk hofje historisch erfgoed. Juist die instand- Eric en Eva hebben dat in had er zijn eigen invulling aan gegeven. houding staat onder politieke en econo- prijsvraagvorm gegoten. De Dat was mooi om te zien. De kerstman mische druk. Ook staat het ‘samen regenten zelf mochten die be- kwam langs, er was een toneelstuk, sa- leven’ in het boek centraal en wordt er denken. menzang en altijd een hapje en drankje. een verbinding gelegd met Harlem New In het boek worden tien York en Weer, de geboorteplaats van achtergrondverhalen meege- Willem van Heijthuijsen. nomen, waarvan de onder- Eva de Wit schreef het script waaruit werpen aansluiten op het Eric Coolen beelden put. Het boek stripverhaal. Onder andere wordt tijdens de Stripdagen gepresen- over Willem van Heijthuijsen, teerd. Of dat in het hofje gebeurt, is nog de oprichting en de twee por- niet bekend. Het hofje van Heijthuijsen tretten van Frans Hals. Haar- heeft namelijk geen regentenkamer lemse Hofjeskrant 34, uit te meer. Het verhaal is af, de titel van het komen in mei, zal zo goed als stripboek is bij het ter perse gaan van helemaal in het teken van dit En na twee bezoekjes op een dag gingen dit nummer nog niet gekozen. > Eva de Wit, Anna Paternotte, Taetske van Dijk en Gonda Koster, hofje en het stripboek staan. mijn ogen open. Het geloof in het kin- Zittend: Bart Bram Spruit, Eric J. Coolen deke is het geloof in het kind in jezelf en het kind in de ander. Op een ezel ging ik naar huis. Die nacht sliep ik als een os en Lustoord voor kunstenaars werd met een kater wakker. Pittoreske plekken als de hofjes zijn niet alleen een lustoord voor bezoekers, ook kunstenaars zijn er graag te vinden. Willem Brand oor hen zijn de besloten ge- hofjes is de laatste jaren dan ook zeer in meenschapjes letterlijk schil- trek. Dat die kleine openluchtmusea Belastingaftrek derachtig. Maar achter die vooral zomers vele bezoekers trekken, ilt u als particulier de Hofjes- Vfaçade ging ook vele jaren een beeld van is fijn voor de stad en soms wat moeilijk krant sponsoren? Dat mag. armoede schuil. Vele hofjes verpauper- te accepteren voor bewoners. Eén van Omdat Stichting de Hofjes- den door de vaak slechte financiële situ- de eisen bij de toekenning van subsidie Wkrant een ANBI-stichting is, kunt u als atie. Vanaf de jaren ’70 en ’80 van de was echter dat de hofjes publiekelijk donateur de schenking van de belasting af- vorige eeuw kwam voor bijna alle hofjes toegankelijk moesten blijven. Dicht is trekken. U heeft geen notariële akte nodig, de ommekeer. Met steun van over- in dus geen optie. maar kunt simpel via de website van de heidssubsidies werden de hofjes Met trots presenteert de Hofjeskrant belastingdienst uw donatie doen. U down- opgeknapt en gerestaureerd. De veelal het werk van twee Haarlemmers: Anne loadt een formulier en vult die in. Zit u in piepkleine woninkjes werden vaak sa- Rose Oosterbaan en Sak van de Boom. het hoogste belastingechelon, dan krijgt u mengevoegd tot grotere woningen, Op pagina 4 en 5 worden van beide te- 52% van uw schenking terug. Rekening- waarin het beter toeven is. Wonen in kenaars vijf hofjestekeningen getoond. nummer is NL92RABO145111369 t.n.v. > Hofje van Bakenes Stichting de Hofjeskrant, Haarlem. > Hofje van Bakenes 1 Haarlemse is een nieuwe ele levens Hofjeskrant rubriek. Daarin wordt het levens- verhaal van een hofbewoner verteld. De spits wordt afgebeten door Janneke Petri uit Huisje wordt huis dankzij de tuin Vhet Verwershofje. De oude huisjes van het Verwershofje zijn in 1935 afgebroken. In plaats daarvan kwam er een poortgebouw met twee verdiepin- gen en vier woningen. Wat bleef is de hofjestuin. Janneke Petri (1942) volgde er vijf jaar terug haar dochter als huurder op. óór het Verwershofje woonde Jan- liep, was ie koud als ik beneden was. neke in het Gravinnehof aan het Ik heb er met plezier gewoond, maar Spaarne. Een prachtplek natuur- wilde heel graag beneden wonen.’ Vlijk voor wie aan de voorkant woont, maar Toen Janneke’s dochter wegging Janneke woonde aan de achterkant op drie uit het Verwershofje, diende zich de hoog. Toen de galerij met glas werd dicht- gelegenheid aan: een beneden- gemaakt en het ‘s zomers een kas werd, woning! Wel veel kleiner en onover- werd het Janneke te heet onder de voeten. zichtelijker, maar met een tuin. ‘Als ik met een kop koffie naar beneden Janneke bood zich onmiddelijk bij stichting Jacobs Godshuis als opvolger aan. En omdat ze daar Kareltje, de hond van dochterlief gewend was, wilde ze ook graag een hondje als huisgenoot. Dat werd Bella, een schuw hondje uit het asiel. Qua grootte past Bella uitstekend in het ‘lucifersdoosje’, een omschrijving van Janneke’s dochter. Echt praktisch is het huisje niet, maar Janneke vindt het groot genoeg om in te wonen. Alles wat niet deugde, heeft Janneke met toestemming > De gevelsteen met echtpaar herinnert nog aan laten verbouwen of restaureren. Opval- het oude hofje lend is het aantal deuren in verhouding tot de oppervlakte. Als je door de voor- Hoewel klein vergoedt de tuin veel, zo niet deur binnenstapt, kom je in een halletje alles. In lente en zomer wordt het huisje een met links en rechts een deur van een kast huis. Dan komen de tuinstoelen tevoorschijn, en toilet en vlak voor je de deur van de gaan alle deuren wijd open en wordt het voor > Het in 1935 gesloopte hofje in 1904, foto Berend Zweers in het bezit van Noord-Hollands woonkamer. hond en baas een feest. Archief Janneke Petri en haar lieve huisgenoot ‘Ik ben een oorlogskind uit liep. Alleen koken kon me bekoren. De Diepenveen, de oudste uit een onderwijzeres hield me bij de les. Ik ging daar geen grappen maken.’ gezin van vier met een school- ‘Op mijn achttiende ben ik het huis uit- meester als vader. Moeder was gegaan. De verpleging was dé manier ‘de juffrouw van de meester’, omdat je in een zusterflat bij het zieken- huis woonde. De opleiding heb ik niet af- schoolmeesters hadden voor gemaakt, ik kreeg een relatie met een de oorlog nog status. Toen hij kunstschilder in Arnhem. Zo kwam ik in tussen 1947 en 1949 als mili- een totaal andere wereld terecht, waar ik ontdekte klassieke muziek ontdekte en tair in Indonesië diende, werd ook een andere manier van kijken.’ moeder in het dorp op handen ‘Ik trouwde, maar vlak na de geboorte gedragen. van onze tweede dochter zijn we uit elkaar gegaan. Daarop raakte ik betrokken bij de oprichting van de peuterspeelzalen, ik kan erug in Nederland begon hij in de goed met kinderen omgaan. Dat kwam tweelagere school. Daar zat ik dus ook door grootmoeder. Ik wilde zo wor- in. Maar ik zei gewoon meester den als zij. Oma woonde in Bergen. Als ze Thoor. Aan de oorlog heb ik een allergie mij meenam naar vrienden, zei ze altijd: voor vliegtuiggeronk overgehouden. Er is dit is mijn oudste kleindochter. Dat had ik in de buurt van Deventer enorm gevoch- nodig.’ ten. Het ene moment hadden we Duitsers ‘Met mijn tweede man woonde ik jaren > Janneke met Bella in de hoftuin in huis, het andere Canadezen. Mijn liefde op een binnenvaartschip. Hij was maat- voor chocola is toen geboren.’ schappelijk werker in de Bonte Zwaan, de ‘Van moeder mocht ik niet naar de MMS, sociëteit voor de binnenscheepvaart in de ‘Heiliglanden, waar mijn hofje ligt, is een heb ik natuurlijk mijn lieve huisgenoot, dat vond zij een kakschool. Het werd dus Maashaven in Rotterdam. Daar hebben gezellig buurtje. ‘t Is babbeldebabbel en hond Bella. Zij heeft een moeilijke jeugd de vierjarige ULO. Erna wilde ik naar de we ook jaren gewoond. Mijn zoon Jelle is daar hou ik van. Erg getroffen heb ik het gehad, maar daar is ze aardig overheen. We Landbouw Huishoudschool, maar daar op het schip geboren. Zomers gingen we met de overburen: Has en Lenny. Via Has zouden haar met z’n drieën doen. Dan had stak moeder ook een stokje voor. Was ook naar Zeeland, daar was het altijd mooi ben ik vrijwilliger geworden bij Mooi Zooi, ik ook nog mijn vrijheid, zeiden mijn kak. In de vormingsklas heb ik toen de weer. Later kreeg mijn man een baan in een winkel vol restmaterialen om mee te dochters. Maar Bella beslist anders. Die beest uitgehangen. Veel wil ik daar niet Haarlem en verhuisden we met het vracht- knutselen. Mijn dochters Paula en Petra weet wat ze wil. Uit logeren gaan staat niet over kwijt, wel dat het water van de trappen schip naar de haven van Spaarndam.’ wonen in de buurt en dat is fijn.