Recensie: Soulsister Closer****1/2 Lotto Arena Merksem vrijdag 6 maart 2009 foto © Eva Asdou Recensie: Less is more, en ook in de Lotto Arena stond die stelling als een huis. Pal in het midden van de zaal stond een cirkelvormig podium dat we nog kennen uit Clouseau in't midden van enkele jaren geleden. Toen al had het podium zijn toegevoegde waarde bewezen, en ook in de Lotto Arena was dat niet anders. interview met Jan Leyers (het kan enkele seconden duren eer het interview start, afhankelijk van je webbrowser en je bandbreedte) Meer dan ooit stond Soulsister dichter bij zijn publiek. Door centraal op te treden in de Lotto Arena bereik je iedereen, terwijl bij een gewoon podium je al straffe dingen moet doen om de achterste rijen mee in de show te krijgen. De groep had dan ook binnen de kortste keren het publiek op zijn hand. Maar wat wil je, als je aanvangt met een sterk "How many waterfalls“. Al bij het tweede nummer gaan Paul Michiels en Jan Leyers in interactie. Tijdens "Ain't that simple“ neemt het publiek zeer graag de "tudu“s voor haar rekening. "Old school loving“ klonk behoorlijk rauw, misschien was dit wel het buitenbeentje in de set en het album. En dan was het moment aangebroken waar elke muzikant even in de picture kwam. Tijdens "Why would I“ speelde Nico Schepens een mooie partij aan de bugel. Tom Vanstiphout zette daarna een uitmuntende gitaarintro neer voor "Locks and keys“. Vanstiphout wist aan lead guitar dit ganse nummer naar zijn hand te zetten. Een eerste hoogtepunt. En dan kwam er een treintje aan hits voorbij. Tijdens "Promises“ liet Paul Michiels de Toots Thielemans in hem los. De Kempenaar kan een aardig stukje mondharmonica spelen. De eerste mensen veren recht, en dansen op de tonen van "Facing love“. En tijdens "Through before we started“ bevestigt de band wat we al sinds Marktrock 2008 weten. Soulsister klinkt solider dan ooit. Nu al kan de avond niet meer stuk. "Not looking back“ vinden we iets te repetitief in het refrein. Maar "Sweet dreamer“ maakt veel goed. Het nummer begint als een gospelsong. Evert Verhees krijgt een indrukwekkende bassolo, en ook verderop mag Paul Michiels weer schitteren aan de mondharmonica. Verbluffend arrangement. We noteren een tweede hoogtepunt. Het publiek geniet en zingt volop de "oho's van het allereerste singletje dat "The Soulsisters“ (want zo heetten ze destijds) uitbracht. Het nummer werd geschreven tussen twee rampen, die van Tchernobyl en die van de Herald of Free Enterprise. Echt potten breken, heeft het nummer nooit gedaan. "Broken“ daarentegen wel. Met dat nummer en zo goed als iedereen die was rechtgeveerd, sloot de groep deel 1 af. Deel twee ging verder op hetzelfde elan. Tijdens "She's gone“ liet Paul Michiels opnieuw zien dat hij de Kempense keizer van de twist is. Ook de saxofoon kwam behoorlijk sterk uit de hoek tijdens dat nummer. Leyers en Michiels duiken het publiek in op zoek naar vrouwen die op het podium mogen meedansen tijdens "Dance for me“. De meeste vrouwen hebben het duidelijk voor Leyers. Na het nummer staan ze even aan te schuiven om een kus van hem te ontvangen. De snoepers… Het is overduidelijk dat er heel wat fans in de zaal zitten die ook het jaar ervoor in het Sportpaleis aanwezig waren. Vele dames beginnen immers al te gillen tijdens de mysterieuze intro van "The way to your heart“. Percussie en de koperblazers zijn Dit artikel en zijn foto zijn auteursrechtelijk beschermd - kopij enkel bestemd voor persoonlijk gebruik Herdistributie in eender welke vorm zonder voorafgaand schriftelijk akkoord van de auteur is verboden This article and its picture is copyrighted - copy for personal use only No (re)distribution in any way allowed without written permission of the author Pagina 1/2 prominent aanwezig en zwepen het publiek op. Op het middenplein zien we enkelen jiven of een poging tot doen. En wanneer "Like a mountain“ en "Tell me what it takes“ volgen, is het feest compleet. Dit is topentertainment van het hoogste niveau. Internationale klasse. En een beter concert dan Soulsister Live@Sportpaleis vorig jaar. Of hoe een kleinere zaal, soms meer ambiance kan geven. Less is sometimes more… < Bert Hertogs > Setlist Soulsister – Closer: Deel 1: How many waterfalls Ain't that simple Old school lovin' Why would I Locks and keys Promises Facing love Through before we started So long ago Not looking back Sweet dreamer You get to me Broken Deel 2: Talk about it Back in a minute She's gone Perfect crime Dance for me All the loving you need Changes Downtown The way to your heart Like a mountain Tell me what it takes Bis: Everytime I hear a lovesong Company < Bert Hertogs > Dit artikel en zijn foto zijn auteursrechtelijk beschermd - kopij enkel bestemd voor persoonlijk gebruik Herdistributie in eender welke vorm zonder voorafgaand schriftelijk akkoord van de auteur is verboden This article and its picture is copyrighted - copy for personal use only No (re)distribution in any way allowed without written permission of the author Pagina 2/2.