ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ANNUS XI - VOLUMEN XI ROMAE TYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS MCMXIX cl* Afe. I; Annus XI - Vol. XI 2 Ianuarii 1919 Num. 1 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ACTA SS. CONGREGATIONUM SUPREMA SACRA CONGREGATIO S. OFFICII DECRETUM Feria IV, die 27 novembris 1918 In generali consessu Supremae huius Sacrae Congregationis Sancti Officii Emi ac Rmi Domini Cardinales in rebus fidei et morum Inqui­ sitores Generales damnarunt ac proscripserunt et in Indicem librorum prohibitorum inserenda esse decreverunt opuscula: 1. ERNESTO BONAIUTI, La genesi della dottrina agostiniana intorno al peccato originale. Roma, Tipografìa del Senato di Giovanni Bardi, 1916. 2. ERNESTO BONAIUTI, Sant'Agostino. A. F. Formiggini, Editore in Roma, 1917. Et insequenti feria V, die 28 eiusdem mensis et anni, Sanctissimus Dominus Noster Benedictus divina Providentia Papa XV, in audientia R. P. D. Assessori Sancti Officii impertita, relatam sibi Emorum Patrum resolutionem approbavit, confirmavit ac publicari iussit. Datum Romae in aedibus Sancti Officii, die 14 decembris 1918. A. Castellano, S. B. et U. I. Notarius. 6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS T SERENENSIS COMMUTATIONIS FINIUM Postulante R. P. D. Carolo Silva Cotapos, Episcopo Serenensi, cum favorabili sui Cathedralis Capituli suffragio et consentiente Aloysio Silva Lezaeta, Vicario Apostolico Antofogastensi, ut regio vulgo nuncupata « Departemento de Taltal » distraheretur a dioecesi Serenensi ac prae­ fato Vicariatui uniretur; SSmus Dominus Noster Benedictus PP. XV preces benigne excipiendas censuit et decrevit. Ideoque, habito Nuntii Apostolici voto, praesenti Sacrae Congregationis Consistorialis Decreto, tota regio de Taltal distrahitur et separatur a dioecesi Serenensi et Vica­ riatui Antofogastensi adiicitur et unitur, ut spirituali fidelium bono prae­ stantius ac facilius consulatur: simulque respectivi fines Dioeceseos et Vicariatus commutantur. Contrariis quibuscumque minime obstantibus. Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die novembris 1918. )$( C. CARD. DE LAI, Ep. Sabinen., Secretarius. L. j¡g S. f V. Sardi, Archiep. Caesarien., Adsessor. Il DECLARATIO CIRCA DECRETUM BEDEUNT1BUS Essendo stato sollevato il dubbio, se i chierici reduci dalia milizia con licenza illimitata siano tenuti a presentarsi ai loro Ordinari^ al pari di quelli che avessero ottenuto il congedo assoluto, ed a fare gli esercizi spirituali entro il tempo fissato, sotto le penalità stabilite nel decreto Bedeuntibus, la S. Congregazione ha risposto: Affermativamente. Ed il Santo Padre ha confermato la risoluzione, ordinando che, nel pubbli­ carla, si aggiungesse: 1) che coloro i quali, dimessi con licenza illimi­ tata, non si fossero presentati, credendo non esservi tenuti, per motivo di questa buona fede non debbono ritenersi caduti nella censura, 2) che in ogni caso gli Ordinari si guardino dal riméttere nell'esercizio della S. Congregatio Consistorialis 7 cura di anime i reduci dalia milizia, prima che i medesimi con il pre­ scritto ritiro non abbiano rinnovatoli loro spirito. Dato dalla Segreteria della S. Congregazione Concistoriale, il 21 di­ cembre 1918. )$( G. CARD. DB LAI, Vesc. di Sabina, Segretario. L. % S. -}- V. Sardi, Arciv. tit. di Cesarea, Assessore. III PROVISIO ECCLESIARUM S. C. Consistorialis decretis, SSmus D. N. Benedictus XV has, quae sequuntur, ecclesias de proprio pastore providit, scilicet: 8 novembris 1918. — Titulari episcopali ecclesiae Valonensi praefecit R. P. D. Iacobum Aloysium Copello, presbyterum dioeceseos Platensis, quem deputavit in Auxiliarem Revmi Episcopi Platensis. 29 novembris. — Cathedrali ecclesiae Tarantasiensi R. D. Ludovicum Termier, parochum loci « Aix les Bains », in archidioecesi Chamberiensi. — Titulari episcopali ecclesiae Anemuriensi Sophronium Hacbang y Gaborni, Calbayoganae dioeceseos presbyterum, quem deputavit in Auxiliarem Revmi Episcopi Calbayogani. 4 decembris. — Cathedrali ecclesiae Abulensi R. D. Henricum Pia y Deniel, canonicum Cathedralis ecclesiae Barcinonensis. — Cathedrali ecclesiae Oscensi R. P. Zachariam Martínez y Nuñez, Ordinis Eremitarum Sancti Augustini. 5 decembris. — Cathedrali ecclesiae Guayanensi R. P. D. Xistum Sosa, hactenus Episcopum titularem Claudiopolitanum et Guayanensis dioeceseos Administratorem Apostolicum. 13 decembris.— Titulari episcopali ecclesiae Croiensi R. D. Iose­ phum Antonium dos Santos, e Congregatione Missionis, quem deputavit in Auxiliarem Rmi Archiepiscopi Adamantini. 14 decembris, — Archiep. ecclesiae Camerinensi R. P. D. Hectorem Fronzi, hactenus episc, cathedr. Ecclesiarum Calliensis et Pergulanae. 21 decembris. ~- Cathedrali ecclesiae Bakeriensi R. D. Iosephum Mae Grath, parochum S. Patritii loci Tacoma in dioecesi Seattlensi. — Titulari episcopali ecclesiae Gerasensi R. D. Edmundum Heelan, parochum ecclesiae Ss. Cordis loci Ford Dodge dioecesis Siopolitanae, quem deputavit in Auxiliarem Rmi Episcopi Siopolitani. 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale SACRA CONGREGATIO DE DISCIPLINA SACRAMENTORUM SS. EUCHARISTIAE Relatum est huic S. Congregationi de disciplina Sacramentorum in nonnullis Dioecesibus quosdam Vicarios Foraneos, aut Decanos, vel Parochos solere singulis duobus vel tribus mensibus hostias comparare easque distribuere in propriis et filialibus Ecclesiis pro Missae sacri­ ficio peragendo ac pro fidelium eucharistica communione. Elapso hoc temporis spatio, nova fit acquisitio et distributio hostiarum, quae pariter duobus vel tribus mensibus sufficiant, ac ita deinceps. Et exquisitum est an probari possit huiusmodi praxis adhibendi, pro SSmo Euchari­ stiae sacramento, hostias a tribus vel duobus mensibus confectas. Haec S. Congregatio, omnibus mature perpensis, proposito dubio respondit : negative, et servetur praescriptum Ritualis Romani et Codicis Iuris Canonici. Rituale Romanum (tit. IV, cap. I, De Sanctissimo Eucharistiae Sacra­ mento) haec praecipit: « Sanctissimae Eucharistiae particulas frequenter « renovabit (parochus). Hostiae vero seu particulae consecrandae sint « recentes; et ubi eas consecraverit, veteres primo distribuat vel sumat». • In Codice Iuris Canonici haec statuuntur: Can. 815: «panis (pro « Missae sacrificio) debet esse mere triticeus et recenter confectus ita « ut nullum sit periculum corruptionis. Vinum debet esse naturale de « genimine vitis et non corruptum ». Can. 1272: « Hostiae consecratae « sive propter fidelium communionem, sive propter expositionem San- « ctissimi Sacramenti et recentes sint et frequenter renoventur, vete- « ribus rite consumptis ita ut nullum sit periculum corruptionis, sedulo « servatis instructionibus quas Ordinarius loci hac de. re dederit ». Propter maximam autem quae debetur reverentiam erga SS. Eucha­ ristiae Sacramentum mandat haec S. Congregatio ut in cunctis ecclesia­ sticis Dioecesium ephemeridibus datum responsum edatur, quo facilius omnibus patescat et ab iis, ad quos spectat, fideliter ác religiose servetur. Datum ex aedibus S. Congregationis de disciplina Sacramentorum, die 7 decembris 1918. PH. CARD. GIUSTINÍ, Praefectus. L. % S. f A. Capotosti, Ep. Thermen., Secretarius. S. Congregatio Concilii 9 SACRA CONGREGATIO CONCILII MEDIOLANEN. PRAECEDENTIAE 20 novembris 1915 - 1 aprilis 1916 - 13 aprilis 1918 SPECIES FACTI. - Ante decreta napoleonica a. 1805 ex praebendis Metropolitani Capituli Mediolanensis, in triplicem consuetum hierarchi­ cum ordinem distinctis, una dumtaxat iuripatronatui subdebatur, vide­ licet Praepositura, quae quum postrema dignitas esset, nullam circa, praecedentiam ambiguitatem suppeditabat. Depraedatis autem in publi­ carum rerum eversione, ineunte saec. xix, praebendarum bonis, ex decreto 8 iunii 1805 constituta fuit unica summa in titulis publicis pro universo Capitulo, quae communis massa in singulos Capitulares iuxta quasdam praefixas normas distribuentur. Restitutum tamen hac ratione Capitulum, iterum in distinctos ordines presbyteralem, diaconalem et subdiaconalem coaluisse, vel ex eo patet, quod, quum postea, a. 1806 et 18:26 privati fundatores duos alios canonicatus cum separata prae­ benda, ipsorum patrònatui obnoxios, instituere vellent, impetrârunt a Capitulo ut novi isti canonici vel a limine in ordinem presbyteralem cooptarentur, idque sancitum voluerunt tabulis fundationis ubi legimus : «L'individuo investito del Canonicato di cui si tratta, apparterrà, «giusta la mente del fondatore, all'ordine presbiterale ». Quin etiam, an. 1836 tertius canonicatus iurispatronatus laicalis fundatus est cum explicita conditione, quod de eo investitus ad ordinem diaconalem sta­ tim pertineret; qui tamen canonicatus brevi exstinctus fuit. Hisce fundationibus efficiebatur haud semel ut in ordine presbyterali quidam canonici reperirentur, qui tamen Capitulo aliquot post annis ab aliis canonicis adhuc in diaconali ordine constitutis, adscripti essent : quum autem hi postremi ex diaconali ad presbyteralem ordinem legi­ tima optione ascendere vellent, ambiguum erat utri praecedentia debe­ retur: aliis verbis, utrum norma praecedentiae ab ingressu in Capitulum, an ab ingressu m ordinem esset desumenda. Casus hic contigit an. 1847, 1851, 1854, 1856, 1862: et quamquam Constitutiones Capituli de re sile- rent, tamen ex Mediolanensis cleri descriptionibus (quamquam non offi­ cialibus, vulgo: Milano Sacra), satis constat, semper in praxi id observa­ tum esse, ut praecedentia in casu daretur ei qui prior in ordine seu in 10 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale gradu presbyterali reperiretur, quamquam