Pietro Scalia Pietro Scalia werd op 17 maart 1960 geboren in Catania. Terwijl hij binnen de Amerikaanse film actief was vermengde hij tijden van filmmontage met de visuele en geluidsritmes van andere moderne media (videoclips, nieuws, digitaal) daarbij de natuurlijkheid benadrukkend van het acteerspel van de acteurs en in zijn vak een bewustere blik introducerend die dicht(er)bij het gezichtspunt van de regie ligt. Hij werd opgeleid in de werkgroep van Oliver Stone en werkte vervolgens voornamelijk samen met Ridley Scott. Hij won twee Oscars, in 1992 (samen met Joe Hutshing) voor Stone's JFK (1991; JFK - A Case Still Open) en 2002 voor Scott's Black hawk down (2001) en twee nominaties, in 1998 voor Good Will Hunting (1997) van Gus Van Sante en in 2001 voor Scott's Gladiator (2000). Hij won ook twee keer de BAFTA Award en drie keer de Eddie Award, uitgereikt door American Cinema Editors. Op éénjarige leeftijd verhuisde hij met zijn familie naar Zwitserland, waar hij zijn basis- en middelbare school volgde. In 1978 ging hij naar de Verenigde Staten om film te studeren; na twee jaar aan de State University of New York in Albany volgde hij regie- en productiecursussen aan de University of California in Los Angeles waar hij in 1985 zijn master in Film and Theatre Arts behaalde. Hij maakte zijn filmdebuut als assistent van filmmonteur Alain Jakubowicz in de postproductie van Andrei Michalkov Končalovskij's Shy people (1987). Gefascineerd als hij was door de films van Oliver Stone's voegde hij zich bij diens postproductieteam en werkte zo als assistent van Claire Simpson in Wall Street (1987) en van David Brenner en Joe Hutshing voor Talk radio (1988). Voor de laatste twee werkte hij ook als plaatsvervangend filmmonteur voor Born on the fourth of July (1989) en The Doors (1991). Voor Megaville (1990) was hij hoofd filmmontage. .