MARIA CALLAS GRATIS Auteur: Ariana Huffington Aantal pagina's: 432 pagina's Verschijningsdatum: 2017-08-15 Uitgever: Xander Uitgevers B.V. EAN: 9789401607377 Taal: nl Link: Download hier Maria Callas, de vocale ijzervreter Ze heeft een contract voor vier voorstellingen, maar de belangstelling is zo groot dat La Scala een vijfde voorstelling wil. Callas weigert, ze is te moe. En bovendien heeft ze lang van tevoren toegezegd naar een feestje in Venetië te gaan dat haar vriendin Elsa Maxwell speciaal voor haar organiseert. Toch kondigt La Scala op affiches een vijfde voorstelling met Callas aan, ook al heeft die geen enkel document ondertekend. Callas vertrekt, en wordt afgeschilderd als de Griekse furie die La Scala én het festival zomaar in de steek laat. Nergens vermeldt de directie dat Callas nooit heeft toegezegd voor een vijfde voorstelling, en dus eigenlijk haar contract netjes heeft uitgediend. Tot overmaat van ramp komt er nog een aanvaring met een derde gerenommeerd operahuis: de Metropolitan Opera van New York. Callas steigert: dat zijn wel erg veel rollen, met uiteenlopende stemvereisten, en bovendien zijn er binnen elke productie voortdurend wisselende tegenspelers voorzien. Ze wil ook uit haar routine breken en nieuwe rollen zingen. Bing is de aanslepende onderhandelingen beu, en wil ook duidelijk maken wie nu eigenlijk de dienst uitmaakt bij de Met. Callas is op dat moment in Dallas voor een opvoering van "Medea" van Cherubini. Kort voor de opvoering ontvangt ze een telegram van Bing die haar contract met de Met opzegt. Dat ontslag is prompt wereldnieuws. Callas antwoordt in stijl. Ze verschijnt die avond op het podium als een keizerin, gehuld in een imposant gewaad afgezet met hermelijn, en ze draagt zowat alle juwelen die ze bezit. Dit wordt een verschrikkelijk moeilijke avond voor mij, en ik zal de hulp van ieder van jullie nodig hebben. Vervolgens geeft ze een van haar meest vulkanische vertolkingen van "Medea" ooit. Nadien wordt haar loge bestormd door de pers, en dat is het enige moment in de documentaire waarin we Maria Callas zien zonder handrem op. Ze neemt geen blad voor de mond, laat haar immer stijlvolle en beheerste imago varen en somt klagerig en verontwaardigd haar argumenten op. Even krijgen we een glimp te zien van de harde, veeleisende ster die Callas kan zijn, terwijl ze ook nog eens een slachtofferrol aanneemt. Maar haar artistieke argumenten houden wel steek. Het zal Bing trouwens zuur opbreken. Callas is kassa, en impresario Allen Oxenburg springt in het gat en biedt haar een contract met zijn American Opera Society aan. Later zal Bing zeggen dat Callas de moeilijkste artieste was waar hij ooit mee samengewerkt heeft: " Andere artiesten kreeg je wel waar je ze hebben wilde. Maar Callas niet. Ze wist exact wat ze wilde, en waarom ze dat wilde. Ze was dan ook een artieste buiten categorie. Terwijl er vreemd genoeg toch wel wat op haar stem aan te merken was. Aanvankelijk was die enorm veelzijdig. In datzelfde theater zong Margherita Carioso de rol van Elvira in "I puritani" van Bellini, maar ze werd ziek. Dirigent Tullio Serafin sommeerde Callas om voor haar in te vallen. Callas protesteerde: ze kende de rol niet, had maar zes dagen om hem in te studeren, én moest tussendoor nog de loodzware rol van Brünnhilde blijven zingen. De lang aangehouden hoge E bijvoorbeeld, waarmee zij in Mexico City , totaal tegen de partituur in, de triomfscène van 'Aida' verpletterend afsloot. Ze deed het ooit om een stijlloos loeiende tenor een hak te zetten, en het sloeg zo aan luister naar het pandemonium dat in het theater uitbreekt , dat ze die noot 'bewaarde' voor latere uitvoeringen. Nog eerder, in Napels , is ze een vervaarlijke Abigaille in 'Nabucco'. Wat is het mooi om haar zo risicovol zingend, en zo jong terug te horen. Ook daar zindering in het theater, vooral na het beroemde Slavenkoor, het officieuze Italiaanse volkslied. Nog voor de slotnoot klinkt, breekt de hel los in Napels. Met geknakte trots, zo vlak na de oorlog, schreeuwt men keihard: 'Viva Italia! En dan hebben we nog die fameuze hoge Es uit Bellini's 'La sonnambula' Milaan, , de fenomenale in het Italiaans gezongen 'Parsifal' van Wagner Rome, , de laaiende 'Macbeth' met dirigent De Sabata Milaan, en de onwaarschijnlijke 'Armida' van Rossini Florence, Net als eerder gebeurde bij haar studio-opnamen is er alles aan gedaan om die live-registraties, soms in ronduit abominabel geluid, nog een keer in de best mogelijke conditie voor het nageslacht te bewaren. Er werd gezocht naar betere analoge bronnen - banden en platen - dan de bekende. En die werden gevonden ook. Veel nadruk werd gelegd op het afdraaien op het juiste toerental, zodat de toonhoogtes van de uitvoeringen klopten. En het moet gezegd, in sommige gevallen is de verrassing groot. Het blijven natuurlijk historische opnamen, gemaakt in verre van ideale omstandigheden, maar wat de technici voor elkaar hebben gekregen, is in sommige gevallen verbluffend. Meer dan ooit heb je het gevoel dat je naar deze opnamen eerder met je ogen luistert, dan met je oren. Je ziet Callas voor je, omdat ze zo'n fenomenale stemactrice was. Met die unieke stem, hoe imperfect die soms ook mocht zijn, tekende zij een personage auditief voor je uit en kon je niet anders dan je volledig gewonnen geven. Het is mooi dat met deze uitgave verschillende titels nu het stempel van 'officiële' opname hebben, en niet meer door het leven gaan als obscure piraten-opnamen. Het zijn vooral de opera's vóór Callas in een contract tekende bij EMI inmiddels Warner , waar alle bekende studio-opnamen verschenen. Op die officiële, historische Callas-discografie is deze nieuwe box een meer dan welkome aanvulling. Een prachtig gestolde live-carrière. In juli stopte die live-carrière op de operabühne abrupt. In Londen zong ze nog eenmaal de titelrol in Puccini's 'Tosca' en toen was het gedaan met de vocale vechtersbaas, de zangeres die in de loopgraven van de operawereld had gestaan. Dat ze zo eenzaam en gedesillusioneerd stierf, past misschien bij het toch wel tragische leven dat ze leidde. Daar is vast een opera over te maken. Alleen heb je een Callas nodig om aan die eventuele opera volledig recht te doen. Maria Callas Live 42 cd's plus 3 blu-rays is vanaf vrijdag verkrijgbaar voor zo'n euro. Om u deze content te kunnen laten zien, hebben wij uw toestemming nodig om cookies te plaatsen. Open uw cookie-instellingen om te kiezen welke cookies u wilt accepteren. Voor een optimale gebruikservaring van onze site selecteert u "Accepteer alles". U kunt ook alleen de sociale content aanzetten: vink hiervoor "Cookies accepteren van sociale media" aan. Tip hier onze journalisten. Op alle verhalen van Trouw rust uiteraard copyright. Linken kan altijd, eventueel met de intro van het stuk erboven. Wil je tekst overnemen of een video fragment , foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright trouw. Hier zou content moeten staan van bijv. Twitter, Facebook of Instagram Om u deze content te kunnen laten zien, hebben wij uw toestemming nodig om cookies te plaatsen. Meer over kunst, cultuur en entertainment kunst en entertainment muziek muziekgenre Aida Aristoteles Onassis Armida Bellini Peter van der Lint. Meer voorpagina. Inloggen Log in of maak een account aan. Maria Callas stierf in haar appartement aan een hartaanval op 16 september Na een dienst in de Grieks-Orthodoxe kerk aan de Rue Georges Bizet in Parijs, waarvoor tienduizenden mensen naar Parijs waren gekomen, werd haar lichaam gecremeerd op de begraafplaats Père Lachaise en haar as werd daar in het columbarium geplaatst. Na op de eerste dag te zijn gestolen en twee dagen later teruggevonden werd de as later, in , volgens haar eigen wens uitgestrooid voor het eiland Skorpios in de Ionische Zee. Op de Parijse begraafplaats Père-Lachaise in Parijs is een gedenkplaat aangebracht. Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie. Maria Callas. Categorieën : Grieks sopraan Grieks operazanger Pseudoniem Operazanger. Naamruimten Artikel Overleg. Weergaven Lezen Bewerken Brontekst bewerken Geschiedenis. Gebruikersportaal Snelcursus Hulp en contact Donaties. Links naar deze pagina Verwante wijzigingen Bestand uploaden Speciale pagina's Permanente koppeling Paginagegevens Deze pagina citeren Wikidata-item. Wikimedia Commons. Algemene informatie. Was operadiva Maria Callas een wispelturige feeks? De rol van Paolina, de Romeinse martelares, past ook al niet bij het beeld dat de Milanezen van hun geliefde Callas hebben: de tijgerin die haar klauwen in partituren en vijanden zet, de schier onoverwinnelijke vocale krijger. Op de live-opname die van die avond gemaakt is, kun je de spanning haast horen. Het knispert en vonkt in het auditorium, gevuld met de rich and famous in de parterre, en met de gevreesde loggionisti, de zelfverklaarde stemmenkenners, in de engelenbak bovenin - op het schellinkje. Corelli oogst voor zijn eerste aria een oorverdovend applaus. Maar dan. Het orkest speelt een prelude. Callas komt op. Je ziet het bijna voor je. Nog vóór ze een noot heeft gezongen, breekt het tumult in de zaal los. Men juicht en scandeert haar naam - 'Maria, Mariaa, Mariaaaaa! Callas zal weten dat de Milanezen haar gemist hebben en haar op handen dragen. Het klinkt in de nieuwe remastering allemaal duidelijker dan ooit; alsof je erbij bent. Er zijn meer van die opzienbarende momenten. De lang aangehouden hoge E bijvoorbeeld, waarmee zij in Mexico City , totaal tegen de partituur in, de triomfscène van 'Aida' verpletterend afsloot. Ze deed het ooit om een stijlloos loeiende tenor een hak te zetten, en het sloeg zo aan luister naar het pandemonium dat in het theater uitbreekt , dat ze die noot 'bewaarde' voor latere uitvoeringen. Nog eerder, in Napels , is ze een vervaarlijke Abigaille in 'Nabucco'. Wat is het mooi om haar zo risicovol zingend, en zo jong terug te horen.