THESAVRVS LINGVAE LATINAE VOLVMEN IX 1 N En (en v. l. 25 sq.). littera decima tertia (vel duodecima, v. enim vol. c. respectu geminationis:Conc.S II 3, 1 Rustic. p. 223, 3 [respic. Matth. 1, VII 2, 755, 3; significatur littera gr. n p. 2, 2. 13, hebr. n p. 2, 25). de 20] ‘gennethen’, sive per unam en litteram sive per duas eqs. [i. gen(n)hueÂn. genere v. infra sub 1aa. nomen est indecl.; occurrunt e. g. sing. nom. N praebet vers. ant.]. p. 223, 4 si duas posueris en litteras [NN vel N codd. Vitr.9,7,4.al., acc. Nigid. Gell. 19, 14, 7. al., abl. Varro ling. 6, 75. al., vers. ant.]). plur. acc. Mar.Victorin. gramm. 4, 11. Conc. p. 2, 3. [dub. trad. 5 b agitur de ratione inter n et alias litteras intercedente: a quae- Qvint. inst. 1, 7, 8 illud n (illud enim cod. unus et edd. rec.).] libet exempla:Qvint. inst. 1, 5, 60 latinum, quod o et n litteris finiretur 1 de appellatione litterae: a varia exempla; littera nominatur (sc. ut ‘Platon’ sim.), non reperiebant. Diom. gramm. I 425, 10 n consonans per n (en): a solum: genere non apparente: CIL I2 2903 (saec. semivocalis liquida tam praeponitur quam subiungitur vocalibus ..., item IV 2 a. Chr.? in alphabeto ut:Inscr. Notiz. Scavi 1922 p. 484 n. 19 [Pom- subiungitur mutis. al. b respic. litterae mutatae vel substitutae peiis]. al.). Vel. gramm. VII 77, 18. et saepe. neutr. :Varro ling. 6, 10 (exempla potiora;nin plures consonantes transire dicit Prisc. gramm. II 30, 75 p. 2, 15. Caper gramm. VII 95, 19 uno n. Prob. inst. gramm. IV 150, 7 7 sqq., e. g. 30, 21 in l. 31, 9 in s): n et g(cf. p. 1, 30 sqq.): Mar. n ultimum. al. fem. (subauditur littera): Mar.Victorin. gramm. 4, Victorin. gramm. 4, 4 Accius ... cum scriberet ‘... aggulus’, n non po- 71 familiarior ... est n. Mart.Cap. 3, 286 (seq. pron. eam). Prisc. gramm. nebat. 4, 55 Graeci convertunt n litteram in g et pro n ‘g’ scribunt, ut II 10, 8 m et n, ... ipsae eqs. al. b cum adminiculis:Nigid. Gell. aÍ ggelow. 4, 71. al. n et m(cf. p. 1, 34): Varro ling. 6, 75 ‘cantatio’ ex 19, 14, 7 litteram n (eodem ordine:Vitr.9,7,4.al.; n l.: Plin. dub. 15 ‘Camena’ permutato pro [mn] (Müller, nmtrad.). Vel. gramm. VII 78, 16 serm. l. 41. Qvint. inst. 1, 5, 60. 1, 7, 29 Vel. gramm. VII 78, 1. et sae- n littera in locum m [litterae succedit] (Keil, redit cod.), ut cum dicimus pe). Avg. gramm. V 498, 5 semivocali n. Prisc. gramm. II 31, 9 conso- ‘clandestinum’ (sc. a ‘clam’). 78, 19 non numquam plenius per n quam per nans n. m enuntiatur, ut cum dicam ‘etiam nunc’, quamvis per m scribam eqs. b testimonia indicantia, quomodo pronuntietur ipsum nomen (v. Mar.Victorin. gramm. 4, 52 aliquando n in m commutatis, ‘numquam’, Gordon, Letter Names of the Lat. Alphabet, 1973, 4 sqq., et nota Ter. Maur. 20 pro n facitis m. Prisc. gramm. II 10, 15. al. n et r: Mart.Cap. 3, 244 224 has semiplenas versibus apte ... loqui negatur [de eadem re 823; v. r littera convertitur in l et n et s, ut ... ‘femur, feminis’. Prisc. gramm. II etiam l. 49 sqq.]):Prob. inst. gramm. IV 49, 29 hae semivocales secun- 49, 15 in multis ... invenio, r sequente, n in r converti, ut ‘corruo eqs.’. dum musicam rationem per se proferuntur ..., ut f l m n r s x; at vero g respic. littera in textu legenda:Don. Ter. Phorm. 330, 3 (‘tenditur’) secundum metra latina ... subiectae vocalibus nomina sua (49, 31) effici- legitur et ‘tennitur’; habet enim n littera cum d communionem. Hier.in unt, ut ef el em en er es ex eqs. (item en: Serv. gramm. IV 422, 16 Pomp. 25 Ier. 6, 12, 2 (ad 31, 2) si ... legamus (sc. hebraice) ‘hen’ per litteram n, gramm. V 101, 16. cf. p. 2, 2 sq.). Gloss. biling. II 1, 3 sq. inne:n(in ‘gratia’ dicitur, si per m, ‘calor’ interpretatur. alphabeto saec. IV/V). 3 de significatione litterae; adhibetur: a pro compen- 2 de descriptione litterae eiusve qualitatum, usus sim. : a agitur dio: a vocum vel nominum propriorum: F testimonia: de n littera sola: a pronuntianda, in ore formanda (cf. l. 50): Pavl.Fest. p. 164 nefasti dies N littera notantur. Ps.Ascon. div. in Caec. Nigid. Gell. 19, 14, 7 inter litteram n et g est alia vis, ut in nomine ‘anguis’ 30 p. 193, 10 tabulas iudicum insculptas litteras habentes 〈A〉 absolutionis, C ... et ‘ingenuus’; in omnibus enim his non verum n, sed adulterinum condemnationis, ... N et L ampliationis, his enim litteris significabant ponitur; nam n non esse lingua indicio est, nam si ea littera esset, lingua ‘non liquere’. Diom. gramm. I 425, 10 N ... nota praenominis sola Nu- palatum tangeret (item de sono medio inter n et g, neque tamen inter n et merium significat, item praeposita C Gneium, quem antiqui Cnaeum di- m: Mar.Victorin. gramm. 4, 53 sqq. 4, 70 sq.). Ps.Mar.Victorin. cunt. Isid. orig. 16, 27, 3 N latinum significat nomisma graecum, id est gramm. VI 34, 13 n ... sub convexo palati lingua inhaerente gemino naris 35 solidum. 16, 27, 6 my graecum superposito N latinum (sic) significat ‘mi- et oris spiritu explicabitur. Mart.Cap. 3, 243 n ... littera plenior apparet na’ (superposita n latina [vel latino] var. l.). G exempla usus (v. sub in primis et ultimis, ut ‘Nestor, tibicen’, in mediis exilior, ut ‘mane, dam- singulis vocibus infra et in Onom.; significationis dubiae e. g. Inscr. numm. num’ (sim. Prisc. gramm. II 30, 7). 3, 261 n lingua¯ dentibus appulsa¯ lib. rei publ. n. 94, 1 И [a. 211/208 a. Chr.; cf. Crawford, Rom. Republ. collidit. b in certis vocibus vel adhibenda vel omittenda (sc. tam Coinage I, 1974, 23]): ponitur e. g. pro enim (v. vol. V 2, 570, 58), natio, loquenti quam scribenti): Plin. dub. serm. frg. Char. gramm. p. 166, 18 40 nauarchus, nauta, nefas(tus), nepos, nomen, nonae, noster, nota, Novem- ‘fros’ sine n littera, ne faciat ... ‘frontis’. Qvint. inst. 1, 7, 29 ‘columnam’ bris, novus, noxius, numen, Numerius (cf. l. 32), numerus, Numidia, et ‘consules’ exempta n littera legimus. Vel. gramm. VII 77, 18 ‘coniunx’ nummus. in formulis sollemnibus e. g. h(oc) m(onumentum) h(ere- et ‘seiunx’ sine n [non] putat Nisus esse scribendum ...; mihi videtur non dem) n(on) s(equetur);d(ominus) n(oster) (litterae geminantur ad plures evellendam (78, 1) hanc n litteram, quam sonus enuntiationis insistit. 79, significandos); d(evotus) n(umini) m(aiestatique) e(ius). 2 Cicero ‘foresia’ ... sine n littera libenter dicebat. Caper gramm. VII 93, 6 45 b numerorum:Grom. p. 309, 20 (supra n litteram scriptum est ∞, i. ‘thesaurum’ sine n scribendum. 95, 8 sq. omnia adverbia numeri sine n mille; in termino positum significare dicitur proximum tot pedes distare). scribenda sunt, ut ‘milies ...’; ‘quotiens, totiens’ per n scribenda sunt. 96, 3 Virg. gramm. epit. 2, 3 d et f et n et q quingentos semper et nongentos ‘atqui’ caret n. al. g inter semivocales sim. allata:Ter.Mavr. efficiunt. post 226 et post 825 (extra metrum)flmnrsx(cf. 222 septem ... b vario modo: a ad locum denotandum (sc. in figuris, tabu- semiplenas. 236 sq. n litterae sonitus figitur usque sub palato, quo spiritu 50 lis): Vitr. 9, 7, 4 contra C et F et A erit littera N. Grom. p. 315, 5 casa anceps coeat naris et oris. 822 semivocales. v. et l. 23). Mar.Victorin. per N nomen habens (sim. p. 328, 23). b ad aliquid allegorice sig- gramm. 3, 17 Don. gramm. mai. 1, 2 p. 604, 11 sq. al. d varia ex- nificandum:Gramm. suppl. 304, 15 n consonans est et semivocalis, empla:Sacerd. gramm. VI 474, 8 n littera terminata nomina tertiae cuius figura duo testamenta significat, vetus et novum. 306, 32 n: haec sunt declinationis (item de positione finali: 474, 25. Mart.Cap. 3, 286 figuratio consummatio est legis et prophetarum. Blundell. quae in n desinunt coniunctiones. al.). Mar.Victorin. gramm. 3, 18 ex 55 na v. nam. na¯b- v. nav- vel nap-. his semivocalibus immutabiles iiii, l m n r, dictae sunt (sc. in declinatio- nab(i)lium et nabla v. 1. nablum. nibus; sim. Prisc. gramm. II 21, 5). 4, 11 per duo n ‘annum, Cinnam’ (item nablio, (-o¯nis) m. a nabl(i)um. i. qui nablo canit:Gloss. [Wick] 3 NABLIO NAEVVS 4 II 480, 4 caÂlthw: -o, psalta (III 457, 33 navilio [486, 14]). 588, 2 -o: significatur vestimentum equi:Romvl. fab. 53, 1 rec. gall. equus cantator. ornatus freno ex auro ..., sella et -o pretioso. N. H. nablizo, -a¯re. cum vox gr. nabliÂzein alibi non legi vid., potius a nacı¯scor v. nanciscor. nacopretis v. naupreda. nabl(i)um (sec. citharizare, pandurizare). i. q. nablo canere:Gloss. nacosthon subst. vox Aegyptia. nomen herbae (v. Andre´, -o: ca llv (II 480, 1 -o, psalmizo. III 7, 35 caÂll(e)i: -at [nabegat trad.]). 5 Lex. des termes de botan., 1956, 216): Ps.Apvl. herb. interpol. 80 l. 50 1. Enablum (nab(i)lium), -ı¯ n. et Enabla, -ae f. vox hebr. lbà nà (de herba rosmarino) libanotis alia ... vocatur a quibusdam malabathron, ... (cf. e. g. l. 35 et gr. na bla, quod infra resp. praeter l. 27). scribitur nafl- Latini ros terrae, Aegyptii -n (inde formis depravatis Gloss. III 570, 39 Vet.Lat. II par.