Algemene Ledenvergadering, 15 mei 2004 te Rotterdam Opening door de partijvoorzitter, Jan van Zanen. Dames en heren, welkom in Rotterdam, de bruisende stad van harde werkers, welkom op dit eerste 1 daagse congres van de WD. Welkom ook op het eerste congres waar vanmiddag het individueel stemrecht tot uiting komt. Ik heb begrepen dat een aantal ereleden in aantocht zijn, als u zo voor ze applaudisseert bent u vast bereid straks te melden dat we al voor ze hebben geklapt. Er zijn straks aanwezig de ereleden Etzo Toxopeus, Hans Wiegel, Els Veder, Frits Bolkestein en Henk Vonhof, welkom ook aan mijn collega van het CDA Maya van Bijsterveld, en daar heb ik nog geen kennis meegemaakt maar die dingen gebeuren soms maar die komen ook of zijn onderweg of zijn er inmiddels. Andere gasten mevrouw Kitty Rosemond, vice-voorzitter van de FNV, Doekle Terpstra, voorzitter van de CNV, Jan Kees de Jager, penningmeester van het CDA en niet te vergeten, onderweg of inmiddels aanwezig ik hoop straks met ze kennis te maken, de heren Troost en Meijer, Hoofdbestuursleden van de seniorenpartij. En tenslotte een meer persoonlijke opmerking, ik heet ook welkom, dat is dan echt de laatste, Frits Kiewiet uit Slochteren, hij hoopt op 7 juni 80 jaar te worden en hij is sinds 1948 lid van de VVD, ja dat krijg je als je er al op vrijdagavond bent. Dames en heren we hebben een boeiend programma, we hebben een volle agenda dus laten we aan de slag gaan en dan begin ik met een droevig moment. Ik herdenk een overleden partijprominent en ik wil u verzoeken te gaan staan. Op 2 december 2003 is op 77 jarige leeftijd overleden ons voormalig Eerste Kamerlid Ted Braakman. Ted Braakman was lid van de Eerste Kamer voor de WO van 23 juni 1987 tot 11 juni 1991, hij was een wiskundige die zich ontwikkelde tot een leidende autoriteit bij het verzekeringswezen ondermeer als voorzitter van de raad van bestuur van Nationale Nederlanden, tevens was hij lid van het bestuur van de Europese Optiebeurs in Amsterdam. Hij vervulde vele functies in de financiële wereld en in werkgeversorganisaties. Hij was drager van hoge koninklijke onderscheidingen zowel Nederlandse als Belgische. Hij was slechts vier jaar senator maar daarna heeft hij zich als WDér ook actief betoond onder meer door zitting te nemen in de adviescommissie kandidaatstelling Eerste Kamer. Ted Braakman was een betrokken, innemende en wijze man. Onze gevoelens van deelneming gaan uit naar zijn nabestaande, ik verzoek u een ogenblik stilte in acht te nemen, dank u wel, u kunt weer gaan zitten. Dames en heren, ik stel thans voor om aan Hare Majesteit de Koningin een fax te versturen met de volgende tekst: "de Volkspartij voor Vrijheid en wo 1 Algemene Ledenvergadering, 15 mei 2004 te Rotterdam Democratie op zaterdag 15 mei 2004 te Rotterdam in Algemene Vergadering bijeen, betuigt trouw en aanhankelijkheid aan uwe Majesteit en haar familie". Dames en heren, Rotterdam de stad van Pieter Jacobus Oud de oprichter van de WO, de man die zowel Rotterdam als de Nederlandse politiek als ook de WO en het Nederlands liberalisme vele jaren lang hartstochtelijk heeft gediend, de democraat en liberaal in hart en nieren. Hij heeft onze partij samen met anderen opgericht en opgebouwd, hij heeft vele liberalen uit de verstrooiing weten aan te spreken en een veilig huis geboden, de partij, maar ook Rotterdam blijft hem daarvoor dank verschuldigd. Rotterdam ook de stad van geen woorden maar daden, een zin die liberalen aan zou moeten spreken. Maar deze stad was ook de thuishaven van de man die nu twee jaar geleden ons politieke landschap op zijn grondvesten heeft doen schudden, Pim Fortuin. Zijn optreden en zijn gewelddadige dood hebben het jaar 2002 tot een historisch jaar gemaakt. Politiek, politieke partijen en samenleving zijn sindsdien niet meer hetzelfde. Overal in het land waar ik kom merk ik dat dit in ieder geval bij ons de sfeer is waarin en waarvoor door de vrijwilligers en de politici wordt gewerkt. In de eerste vier maanden als uw voorzitter ben ik in vele afdelingen en kamercentrales geweest en ik ben ook van plan dat voort te zetten, van Slochteren tot Roermond. Het zijn enerverende maanden geweest waarin veel is gebeurd, er is ook het nodige in gang gezet, ik kom daar nog op terug. En ook ben ik menigmaal zeer aangenaam positief verrast door de creativiteit en betrokkenheid die er binnen onze partij is en natuurlijk zijn er ook momenten van verbazing geweest, bij wijze van spreken tot op de dag van de kandidaatstelling voor het Europees Parlement. Dames en heren, in die sfeer, die veranderende politieke omgeving moet de WO overal in het land aan duidelijke woorden ook de daden voegen, heldere geluiden afgeven en concrete resultaten boeken, bij u thuis om de hoek maar ook in de kamer, Europees Parlement en het kabinet. Zo'n aanpak als Rotterdam zet door is wat mij betreft een prima start, wat mij betreft zet de WO ook dat soort zaken voort. En wij moeten dat ook doen en overal als de boodschap voor de kiezers niet meteen en overal plezierig is, ook dat moeten worden verteld, besproken en bediscussieerd. Een veranderende politieke en maatschappelijke omgeving dames en heren, het kan niet anders dan dat ook voor het functioneren van de WO betekenis heeft. Het gaat dan om mensen, om de mensen die ons vertegenwoordigen, het gaat om de kwaliteit en de voortgang van de partijvernieuwing en het gaat om de inhoud van onze boodschap. De mensen Paulien Krikken is met de wo 2 Algemene Ledenvergadering, 15 mei 2004 te Rotterdam scoutingscommissie op zoek naar bekende en onbekende talenten, personen, persoonlijkheden, de human factor, idols, ik zei het u bij mijn aantreden eind november, zijn steeds belangrijker. En dan de vernieuwing, Henry Meijdam gaat aan de slag in de aldid commissie om de vernieuwing van de WO te bewaken, zorgvuldigheid in acht te nemen, van elkaar te leren, laat elkaar de best pratices zien, iedereen erbij te houden en stap voor stap tot resultaten te stimuleren. En vernieuwing, dames en heren, gaat niet vanzelf en het is ook niet makkelijk, het is een taai proces en er gaat met alle bedoelingen van ons allemaal ook wel eens iets mis. Er is bij velen van u, ik zei het u, groot enthousiasme. Afgelopen woensdag had de oude beurs in Midden Meer een volle zaal, zo moet het en zo kan het, vernieuwing van onderop door u, alleen als onze leden en vrijwilligers het zien zitten gaat het lukken, zonder de leden kunnen afdelingsbesturen kamercentralebesturen en het Hoofdbestuur weinig, volhouden en niet alles tegelijk. Ik ben er trots op wat u en wij de afgelopen maanden in de steigers hebben kunnen zetten, het bruist op vele plaatsen. Op weg naar de verkiezingen voor het Europees Parlement is het bijvoorbeeld goed dat wij op 10 juni een lijstverbinding zijn aangegaan met 0'66, ik zei u dames en heren, op zoek naar talenten, het gaat om mensen, bewaken en stimuleren van een goed verloop van de vernieuwing. Maar dan ten derde de boodschap, onze boodschap, Geert Dales bereid samen met zijn commissie, maar vooral ook met zo velen mogelijk van u, een nieuw liberaal manifest voor. Een manifest dat moet klinken als een klok, dat antwoorden geeft op nieuwe vraagstukken vanuit onze liberale idealen. Dat nog meer mensen moet motiveren zich bij de stembus en via het lidmaatschap bij ons liberalen aan te sluiten en ook een liberaal manifest dat aantoont dat het liberalisme springlevend, ik zou bijna zeggen vrij opwindend, is. Ik verheug me hier zeer op, ik verheug me ook op al uw bijdragen. Vandaag is er al de ideeënmuur u kunt tijdens de lunch met een aantalleden van de commissie kennis maken, er is een emailadres geopend [email protected] en op 11 september organiseren we een ideeën dag. De commissie is zeer enthousiast en overigens,wat betreft de inhoud, geen slappe thee graag. ledereen heeft recht op een fatsoenlijk bestaan, het Partij van de Arbeid manifest heeft gelijk maar mag het een onsje meer zijn? Of, om Henk Vonhof nog maar eens te citeren, iedereen heeft recht op een fatsoenlijk bestaan, zegt u dat wel buurvrouw. wo 3 Algemene Ledenvergadering, 15 mei 2004 te Rotterdam Ik zei het u, politiek, politieke partijen en samenleving zijn niet meer hetzelfde. Over nut en functioneren van politieke partijen valt veel te zeggen ook in deze weerbarstige tijden zijn en blijven ze van grote betekenis. En wat is nu ons antwoord op het dilemma met welk soort van democratie of accenten waarbinnen we te maken hebben, is het nu maar vooral een personendemocratie geworden, of toch nog een partijendemocratie, of is het enige wat je ziet en meemaakt dat er sprake is van een dramademocratie, al die onderwerpen die momenteel spelen op staatsrechtelijk terrein hebben te maken met dat dilemma. Denk aan de worsteling van het dualisme in het lokale en provinciale bestuur, het is dan erg merkwaardig om te lezen hoe professor Elzinga in maart het binnenlands bestuur daar over zegt, wij zijn heel velen van u daar actief mee op lokaal niveau en dan vindt hij opeens iets heel anders, ik vond dat bepaalt niet bemoedigend. Denk ook aan de effecten van de invoering van een gekozen burgemeester en de hervorming van het kiesstelsel, we spreken er vandaag over en binnenkort ook weer als jet aan ons ligt in de partijraad. Overal komt het dilemma om de hoek kijken de Bermuda Triangel van drama, personen of partijen. En mag ik als uw voorzitter toch ook hier aandacht vragen voor de functie van politieke partijen.