18-19•Een Brug te ver:18-19 06-03-2007 11:18 Pagina 18 bron: www.brugtever.somweb.com en brug te ver EDe navigatie in de auto kan het adres niet vinden en NRC-Handelsblad krijg je er alleen (een dag te laat) over de post, maar dr. Jeroen van der Sluijs (41) wil er nooit meer weg. Want vanuit zijn ark ziet hij het blauwe ijsvogeltje z’n visjes vangen en in het voorjaar klinkt over dit stukje Haarlemmertrekvaart nog de wisselzang van een dodaars-paartje. In het naastgelegen Heempark nestelt gewoonlijk weinig te zoeken. En voor steenkool en turf naar Leiden. In slappe een bosuil en op de stilstaande wieken bestuurders is het te ver weg. Het was, tijden legden die schippers hun trekschuit van de oude watermolen aan de over- vanuit gemeentelijk oogpunt, toch al een in de vaart tussen Haarlem en Leiden kant laten aalscholvers hun vlerken dro- moeilijk hoekje daar rond de voor de kant en sommigen zijn er nooit gen. Jeroen, universitair docent (Utrecht, Haarlemmertrekvaart waar de gemeente- meer weggegaan. Zoals de familie De Versailles) milieukunde, belandde twintig grens tussen Leiden en Oegstgeest pre- Grebber, waarvan de zesde generatie al jaar geleden als student bij toeval in ‘dit cies door het midden van de vaart loopt. aan de Haarlemmertrekvaart woont. Dat goddelijk stukje niemandsland’ en kan Jeroen ligt met zijn ark, evenals z’n vier is waarom Jeroens buurvrouw, de oude zich geen andere woonlocatie voorstel- buren, op Leids grondgebied: daar mevrouw Erades-de Grebber (63) met een len. “Een wat betere ark zou nog wel brengt hij z’n stem uit, betaalt belasting bibbertje in haar stem en tranen in haar eens leuk zijn, maar dan wel op dit plek- en liggeld en staat ingetekend op de ogen zegt: “Als ze me hier weg willen je. Ik ga hier nooit meer weg.” plankaarten van het gebied. Aan de halen, zal dat tussen zes plankjes zijn.” Maar op het gemeentehuis van Oegst - overkant van de vaart, daar waar de geest denken ze daar heel anders over. gerestaureerde spinnekopmolen De Garantie Daar hebben ze een ontsluitingsweg voor Kikker staat, ben je op het grondgebied Maar waarom zou dat gebeuren? Omdat een woonwijk getekend met een brug van Oegstgeest. Daar ligt het ecologisch Oegstgeest een extra ontsluiting nodig over de Haarlemmer trekvaart. De aanwe- beheerde Heempark van het heeft voor een woonwijk (Poelgeest, 1100 zigheid van vijf (legale!) woonboten daar Zuidhollands Landschap en zie je het woningen) die in de jaren ’70 als auto-luw bleek voor de planologen geen probleem: voorname buiten Oud Poelgeest liggen, werd gepland maar dat niet werd. Tien “Ze hebben ons gewoon uitgegumd!” het dagelijks uitzicht van Jeroen en z’n jaar geleden al werd het plekje bij molen buurtjes. Die belendende vier woonboten De Kikker bedreigd door de komst van Schippersvolk huisvesten negen mensen, allemaal met een brug, maar die hebben ze toen in Een beroemde voetballer zei ooit dat de familienaam Erades of De Grebber of eenparige actie weten te keren. Omdat je ieder voordeel z’n nadelen heeft. Wonen met een combinatie daarvan – allemaal ’s werelds loop toch niet helemaal kunt aan het voeteneind heeft zo z’n voorde- familie. Afstammelingen van schippers- blokkeren, hebben de woonbootbewo- len. Ambtelijke regelneven hebben er volk: hun ouders en voorouders brachten ners toen ingestemd met een tijdelijke 18-19•Een Brug te ver:18-19 06-03-2007 11:18 Pagina 19 [ reportage] voorziening: een bouwbrug. Daar was dat een attente kennis hen erop moesten wat ligplaatsen voor verdwijnen wees, anders hadden de bewoners het nu en enkele arken moesten een eindje nog steeds niet geweten dat ze – althans Jeroen van der Sluijs wijst zijn bezoeker opschuiven, maar die bouwbrug lag er op papier – niet meer bestonden. Rond door het raam op een ijsvogeltje dat niet voor de eeuwigheid – slechts voor de laatste jaarwisseling hadden ze toen langs de oever naast de ark tussen de een jaar of vijf. Als dank voor hun mede- nog precies drie dagen om in te spreken, takken scharrelt. Plots stort het zich in werking kregen de woonbootbewoners protest aan te tekenen. En toen? Toen het water en komt met een zilver-glinste- van twee wethouders, één van Leiden en gebeurde er niks. In Leiden spraken rend visje boven water dat op de kant één van Oegstgeest, de harde garantie bestuurders sussende woorden (“zo’n wordt gedood en verorberd. “Hoelang”, dat er op die plek geen ontsluitingsweg vaart zal het niet lopen – met uw belan- vraagt Jeroen retorisch, “zul je dit nog zou komen. Die toezegging hebben ze, gen wordt terdege rekening gehouden”) zien als hier een brug ligt waarover zes- gelukkig, op papier. Een ander stuk en Oegstgeest bewaarde een pijnlijk stil- duizend verkeersbewegingen per dag papier dan dat schetsje uit de kokers van zwijgen: hoe vertel je een handjevol becijferd werden? Die brug zien wij niet een Oegstgeester planoloog waarop de woonbootbewoners dat toezeggingen uit zitten – het is een brug te ver.” <<< vijf arken domweg niet meer voorkomen. het verleden geen garantie vormen voor Opgelost, verdampt, weggegumd. Het hun woongenot in de toekomst? Tekst en foto: Onno Reitsma 18|19 Jeroen van der Sluijs MIJN ARK MAART 2007.