Primavera Musical Sesión do 15 de abril de 2015 a GOD HELP THE GIRL FICHA TÉCNICA God Help The Girl. Reino Unido, 2014. Cor, 111 min. Xénero: Dramedia musical | Dirección, guión e música: Stuart Murdoch | Produción: Barry Mendel (Barry Mendel Productions, British Film Company, HanWay Films, Amplify) | Fotografía: Giles Nuttgens | Montaxe: David Arthur | Intérpretes: Emily Browning (Eve), Olly Alexander (James), Hannah Murray (Cassie), Cora Bissett (Miss Browning), Pierre Boulanger (Anton) PREMIOS Escribir o guión foi xenial. Deixei a vimos a máis de 2.000 persoas para a banda temporalmente e pasei os o papel de Eve. Emily era moi só- Festival de Sundance 2014 mellores 6 meses da miña vida, só lida e profesional, leva tempo fa- Premio Especial do Xurado (Mellor no meu piso de Glasgow. Erguíame cendo isto, pero ao mesmo tempo é Reparto) e escribía, media horiña parecíame como se estivese noutro mundo, nin abondo. E logo ía dar un paseo en sequera contestaba os meus emails. SINOPSE bici, e neses traxectos víñame a Era bastante como Eve e pensei que a inspiración. era a que mellor podería encarnala. Eve, unha moza de Glasgow inter- a nada nun hospital, escribe cancións É God Help the Girl unha fantasía Houbo química entre os actores. para superar os problemas emo- pop para unha xeración de adoles- Nada máis xuntalos aos tres, cam- cionais que a levaron até alí. Un día centes perdida pola crise? biamos a película completamente a coñece a James e Cassie, dous mú- Ao escribir as cancións, e ao rodar o só unha semana da rodaxe, por co- sicos que, coma ela, atópanse en filme, deixeime levar pola miña al- mo se relacionaban entre eles. Nin- plena encrucillada vital. Musical es- ma. É irreal, é optimista, é unha guén podía entrar no seu círculo, e crito e dirixido por Stuart Murdoch, fantasía. Vén do meu pasado. Hai queríamos capturar esa sensación. líder do grupo Belle & Sebastian. moito de min en James e Eve. Fun un neno enfermizo e tentei que a Ve o filme como un musical puro? ENTREVISTA AO DIRECTOR película compensase esa xuventude Teño dúbidas de que o sexa. De fei- to, no tráiler anunciamos a película Como tivo a idea de facer unha que non tiven, é o relato dese ve- rán perfecto que nunca vivín en como “un musical para a xente á película sobre unha historia de que non lle gustan os musicais”. amor e cando se creou a música? 1989. Non podería ter escrito o fil- A música chegou primeiro. En 2006 me daquela, pero agora xa pasara Sentiuse algunha vez perdido no xa tiña 6 ou 7 cancións… Empecei a tempo abondo. Espero que á xente set como director novato? ver moito cine; tentaba analizar o non lle amole que tente ser feliz a Oh, si, cada día. Pero tiven un es- amor nas películas. Entón empecei pesar do mal que o está a pasar a tupendo director de fotografía. El a escribir o guión. Nunca o fixera, mocidade. salvoume o pescozo. pero pensei que podía facelo. Foi Algúns xornalistas criticaron a vi- Ten intención de facer máis pelis? moi natural cando naceron os per- sión que dá da anorexia… sonaxes: eu xa os coñecía, só debía Por suposto, nada me gustaría máis. Eu pasei por iso e teño amigos aos O mundo do cine é fabuloso, a pa- escoitalos e escribir o que dicían. que lles ocurreu… Era unha cousa a leta é infinita, podes falar do que É God Help the Girl un proxecto moi sinxela que amosar no cine. sexa, podes explorar a natureza hu- de Belle & Sebastian? Non quería que se vise a anorexia mana. De facer outra, non estou se- Si e non. O grupo colaborou, pero como algo dramático. Non é unha guro de que fose un musical. non é propiamente un traballo seu. mentira. É real. Ás veces, cando al- a Dúas cancións (Funny Little Frog e guén senta contigo nun hospital e Será God Help the Girl a Act of the Apostole) apareceron en che di que te vas pór ben, ocorre. A Quadrophenia desta xeración? discos de Belle & Sebastian, pero min pasoume. É gracioso que diga iso, porque esa é a ambición do produtor. God Help foron compostas para o proxecto. É Eve a súa doppelganger? a the Girl non quere retratar a esce- Disque quen máis o influíu é John Non, é máis ben el tipo de persoa na musical como facía Quadrophe- Hughes, pero o filme ten máis de que me tería gustado coñecer no nia. Pero se dentro de 20 ou 30 Nouvelle Vague, cos seus triángu- hospital. Foi unha especie de libe- anos a xente segue a vela, estarei los amorosos tipo Jules et Jim, e ración proxectar as miñas ideas nu- moi contento. de Jacques Démy, polas coreogra- nha muller, aínda que debería ter a fías cándidas e as cores rabiosas… escrito un mellor personaxe femi- Non custa recoñecer na súa forma As relacións entre os mozos e o seu nino. O que sabía dela eran as súas de vestir e actuar a un segmento optimismo é algo moi de película cancións, e creo que iso é o que inconfundible dos fans do indie… americana. Pero son europeo, por mellor a define. É porque é honesta na súa repre- iso talvez se pareza máis ao cine de sentación dos mozos de Glasgow Custou atopar a Emily Browning? que me atopo pola rúa. As súas des- Godard ou Démy. O proxecto estivo Houbo un traballo moi importante un pouco inspirado ao principio po- venturas só poderían suceder nesta de casting, dixéronme que me faría cidade. É unha foto de como era es- los años 60 e as Shangri-Las, pero a vida moito más fácil. Non sei moi- cando apareceu Eve, todo xirou en tar en Belle & Sebastian en 1996. to de cámara, de luz ou de obxec- a torno a ela. tivos, pero se conectas co elenco, De verdade había ese sol? Como foi o proceso de escritura? tes moito gañado. Durante un ano Talvez esa sexa a única traizón… Luns 20: NATIONAL GALLERY · Dir. F Wiseman | Mércores 22: AMENCE EN EDIMBURGO · Dir. D Fletcher.