Cinemaaah! Ism z33/docz Pukkeldepopcorn nog aan toe, een heuse filmtent in de Petit Bazar!? Zet je in de Cinemaaah! tent gezellig neer voor een hele resem films en documentaires! Met Heima van Sigur Rós en Part Of The Weekend Never Dies van Soulwax hebben we twee top muziekdocumentaires in huis! Heima volgt Sigur Rós op tournee in hun thuisland Ijsland. Laat je meeselepen door de filmische muziekfragmenten die afgewisseld worden met adembenemende natuurbeelden. Part Of The Weekend Never Dies volgt Soulwax dan weer op hun Soulwax Nite Versions zomertour (2006) langs de hipste clubs en festivals over de hele wereld. Van een heel ander kaliber is de cult trash zombiefilm Planet Terror van het Grindhouse-project van Robert Rodriguez en Quentin Tarantino en de overrompelende natuurdocumentaire Earth. Bekijk het schema in bijlage, want er is veel meer! Programma Cinemaaah! Donderdag 14/08 Vrijdag 15/08 Zaterdag 16/08 13.00 – 13.20 13.00 – 13.30 13.00 – 13.30 One Minutes Video Best of Stash Media One Minutes Video 13.20 – 15.00 13.30 – 15.00 13.30 – 15.00 Heima: Sigur Rós Crossing the Bridge Manufactured Landscapes (2007) 97’ Fatih Akin (2005) 90’ Jennifer Baichwal (2007) 86’ 15.00 – 15.30 15.00 – 15.30 15.00 – 15.30 Best of Stash Media One Minutes Video z33 Shorts 15.30 – 17.35 15.30 – 16.40 15.30 – 17.00 Play Time Part of the Weekend Jesus Camp Jacques Tati (1967) 124’ Never Dies: Soulwax Heidi Ewing/Rachel Grady (2007) 84’ Saam Farahmand (2008) 69’ 17.35 – 17.50 16.40 – 17.30 17.00 – 17.30 Best of Stash Media z33 Shorts One Minutes Video 17.50 – 19.00 17.30 – 19.10 17.30 – 18.40 Part of the Weekend Heima: Sigur Ross Part of the Weekend Never Dies: Soulwax (2007) 97’ Never Dies: Soulwax Saam Farahmand (2008) 69’ Saam Farahmand (2008) 69’ 19.00 – 19.30 19.10 – 19.30 18.40 – 19.30 z33 Shorts One Minutes Video Best of Stash Media + trailers Tarrantino/Rodriguez 19.30 – 21.05 19.30 – 21.05 19.30 – 21.00 Planet Terror Our Daily Bread Earth Robert Rodriguez (2007) 95’ Nikolaus Geyrhalter (2007) 92’ Alistair Fothergill/Mark Linfield (2008) 95’ Heima: Sigur Rós (2007) IJsland, 97’, Heima (IJslands voor thuis of geboorteland) toont Sigur Rós zoals nooit tevoren. De groep live aan het werk zien is altijd een grootse en soms overweldigende ervaring, maar de film wilde meer tonen dan wat zich afspeelt op het podium. Je krijgt lang aangehouden, ongewoon intimistische close-ups te zien, die nooit de betovering verbreken. Losjes gebaseerd op het format van een documentaire – en met persoonlijke overwegingen van de bandleden – is Heima ook een soort alternatieve handleiding voor IJsland, een verlaten, magisch land dat niet echt toegankelijk is voor de mens. Heima bevat songs van de vier albums van Sigur Rós en ook twee nieuwe exclusieve songs. Jesus Camp (2007) Heidi Ewing & Rachel Grady, VS, 84’ Jesus Camp speelt zich af te midden van de gestadig groeiende en steeds machtiger wordende fundamentalistische christenen in Amerika. In de film zien we hoe jonge kinderen, sommigen amper 6 jaar oud, klaargestoomd worden als soldaten van God’s Army dat Amerika moet redden van de ondergang. Volgens de Born Again Christians is er immers een oorlog op til binnen de eigen grenzen. Amerika dreigt ten onder te gaan aan de “ongelovigen”. Becky Fisher, predikante op het zomerkamp Kids on Fire, blijkt een manipulator zonder weerga. Met behulp van ballonnen, knuffels en barbiepoppen zal Becky haar boodschap overmaken en zal ze de kinderen doen bidden voor een betere abortuswetgeving, laten spreken in tongen en huilen om verlossing. Crossing The Bridge: The Sound of Istanbul (2005), Fatih Akin, Duitsland/Turkije 90’ Crossing The Bridge is een documentaire film over The Sound Of Istanbul; een portret van de zeer diverse muziekscene in de meest westerse stad van Turkije anno 2005. Akin deed een beroep op de Duitse muzikant Alexander Hacke – bassist van de alternatieve rockband Einstürzende Neubauten - als geluidsspecialist. De Duitser werd Fatih Akins ontdekkingsreiziger in Istanbul, de buitenstaander die de plaatselijke muziekscène verkent en voor een westers publiek toegankelijk maakt. Fatih Akin maakt een boeiend portret van Istanbul. Via de muziek toont hij de kijker de vele gezichten van de Turkse hoofdstad, een hoofdstad op de grens tussen twee culturen. Soulwax, Part Of The Weekend Never Dies (2008) Saam Farahmand, UK/België, 60’ De gelauwerde Britse regisseur Saam Farahmand volgde Belgiës hotste band Soulwax op hun tournee langs clubs en festivals over de hele wereld en vertaalde de opwinding, de chaos en humor van hun optredens naar het witte doek. Het langverwachte Part of the Weekend Never Dies biedt een blik achter de schermen, interviews en veel, heel veel muziek. Het Radio Soulwax concept, waarbij ze live nummers uit Any Minute Now brengen en vervolgens als 2manydj’s de club in vuur en vlam zetten, maakte van de Dewaele broers een wereldwijd fenomeen. Het was de gedroomde fusie van rock en dance in een scène waarin artiest-vrienden als Justice, Vitalic, Erol Alkan, Digitalism en Tiga doorbraken. Playtime (1967) Jacques Tati, Frankrijk/Italië, 124’ Het verhaal is simpel: Monsieur Hulot, heeft een nieuwe baan aangeboden gekregen als kantoorklerk in Parijs. Hulot gaat naar het kantoorgebouw voor het sollicitatiegesprek, maar raakt verdwaald in de doolhof van moderne architectuur en de nieuwste technische gadgets. Hulot besluit hierop maar in z'n eentje de stad te gaan bezichtigen samen met een bus Amerikaanse toeristen. Langzamerhand raakt de kijker Hulot ook kwijt in de chaos; uiteindelijk verdwijnt ook hij in de mensenmassa. Het laatste uur van de film zie je hem nog heel sporadisch als figurant op de achtergrond door het beeld lopen. “Hoeveel films ik ook maak, Playtime zal altijd m'n laatste film zijn, Het is het ultieme voorbeeld van mijn stijl,” zei Tati eens in een interview. Planet Terror (2007) Rodriquez, USA, 95’ Elke zichzelf respecterende jongere heeft al wel van het Grindhouse-project van Tarantino & Rodriguez gehoord. Niet de ondertussen bekende Deathproof van Tarantino, maar wel Planet Terror vertoont Pukkelpop. Rodriguez wou een zo opwindend mogelijke zombiefilm maken. Daarin is hij geslaagd: het resultaat is een hoogdag voor de vingers en duimen van likgrage liefhebbers van gore trash. Rodriguez regisseert alsof hij nog nooit van goede smaak heeft gehoord, en gooit ongegeneerd afgesneden teelballen, smeltende penissen, exploderende etterbuilen, opengescheurde maagwanden, uitgerukte darmen en ander fraais over het scherm. En dan waren we de strategisch goed geplaatste cleavages nog bijna vergeten! Voor de echte liefhebbers. Our Daily Bread (2007) Nikolaus Geyrhalter, Oostenrijk, 92’ Poëtische documentaire over ons voedsel, doorgeschoten technologie, globalisering en grootschaligheid. Our Daily Bread nodigt de toeschouwer uit plaats te nemen aan de feestdis van de industriële voedselproductie, die hier zonder opsmuk wordt geserveerd. Van het kweken van pluimvee tot het telen van bijzondere gewassen, overal in Europa is het even onthutsend. De mechanisering van deze hoogtechnologische landbouw laat ons ten onrechte vermoeden dat we naar een of andere science-fiction film aan het kijken zijn, en wijst ons tegelijkertijd op een algemene, objectieve ontmenselijking. Nog onwezenlijker wordt het allemaal doordat Geyrhalter geen gebruik maakt van muziek, geen voice-over of talking heads die één en ander toelichten, maar de beelden voor zich laat spreken. Our Daily Bread is zowel verhelderend als ontluisterend en herinnert ons eraan dat de inhoud van ons bord een prijs heeft. En wat voor één... Manufactured Landscapes (2007) Jennifer Baichwal, Canada, 86’ Deze documentaire geeft een evocerende beschouwing over hoe de mens de natuur nefast exploiteert. Burtynsky heeft zich sinds eind de jaren 70 gespecialiseerd in industriële landschapsfotografie. Hij reist de wereld rond op zoek naar artificiële landschappen en terreinen die werden gevormd door de mens. Deze exploiterende ingrepen legt hij met imponerende schoonheid vast. We zien hem ijverig aan het werk in Bangladesh en vooral in China. Hij trekt naar het gebied rond Fengjie, naar de Drieklovendam in de Blauwe Rivier, de grootste waterkrachtcentrale én dam ter wereld. Hij zoomt in op de desastreuze gevolgen van deze kunstmatige Tsunami. Aan de hand van de monumentale fotografische observaties en verrijkende gesprekken zie je de rigoureuze natuurvernietiging in naam van de noodzakelijke industriële modernisering. Earth, (2008), Alistair Fothergill & Mark Linfield, 95’ Deze natuurdocumentaire –waar meer dan 5 jaar aan werd gewerkt- neemt ons mee voor een tocht over de globe, naar de meest ongerepte stukjes natuurschoon die er nog over zijn gebleven: een ijsbeermoeder die haar twee hongerige jongen over de berg leert klimmen, baby-eendjes die het nest voor de eerste keer verlaten, een olifantenkalf dat in de Kalahariwoestijn belaagd wordt door roofdieren, bonte exotische paradijsvogels die de meest idiote versiertrucs uithalen en walrussen die op de kust op zoek gaan naar eten. Earth is een documentaire met enkel ecologische bedoelingen. Het is de makers duidelijk te doen om de schoonheid van moeder natuur en niet de om de vragen waarmee de kijker zit te beantwoorden. One minute video, compilaties, 29’ Een 29-minuten durende compilatie van de beste one-minute video’s vanuit de hele wereld. Elk jaar sturen duizenden cineasten een exact 1-minuut durende film naar www.theoneminutes.org waarin je elke vorm van expressie kwijt kan. Amateurs of professionelen: iedereen krijgt een kans! Ben jij de volgende? Mediastorm of Stash Media, (2007), 92’ De ultieme collectie (40 clips) van de spectaculairste commercials, de beste muziekvideo’s, game cinematics en shortfilms van 2007 gekozen uit meer dan 2.600 inzendingen. .