KWAKZALVERIJ GRATIS Auteur: Hans van Maanen Aantal pagina's: 213 pagina's Verschijningsdatum: 9999-01-01 Uitgever: Uitgeverij Boom EAN: 9789085061687 Taal: nl Link: Download hier Kwakzalverij Kwakzalverij is strikt genomen het onbevoegd uitoefenen van de geneeskunde. Kwakzalverij wordt veelal gezien als boerenbedrog en oplichterij. De mensen die kwakzalverij beoefenen, worden kwakzalvers genoemd. De Nederlandse term 'kwakzalverij' bestaat al erg lang en de definities ervan lopen uiteen. Vrijwel alle definities refereren aan geneesmiddelen waarvan de klinische werkzaamheid onbewezen is, maar gaan niet uit van opzettelijke misleiding. Een oude beschrijving van een kwakzalver is van de hand van Koerbagh in zijn boek: Bloemhof van Allerley Lieflyckheyd De Van Dale Groot woordenboek van de Nederlandse Taal , 15e druk spreekt van: "[Iemand] die nutteloze middelen toepast ter genezing van de een of andere ziekte, of middelen beweert te kennen tegen alle mogelijk ziekten, ofwel [iemand] die zulke middelen, meestal met veel ophef, te koop aanbiedt. Henriette Roscam Abbing, hoogleraar gezondheidsrecht aan de Universiteit Utrecht , legt in haar definitie van kwakzalvers de nadruk op het niet bonafide handelen: "een niet bonafide alternatieve behandelaar". Het hof Amsterdam vatte de definitie gehanteerd door Vereniging tegen de Kwakzalverij samen als: [3] "Elk beroepsmatig handelen c. De Vereniging tegen de Kwakzalverij merkt zelf in haar bundel uitgegeven voor een congres over "Kwakzalverij in de twintigste eeuw" op dat de kwalificatie 'kwakzalver' geen beschuldiging van kwade trouw of oplichting inhoudt. Synoniemen voor de term kwakzalver zijn: charlatan , heggedokter, kakadoris , lapzalver, marktschreeuwer, medicaster, wonderdokter. Het onderscheid tussen kwakzalverij, geneeskunde, experimentele geneeskunde, en protowetenschap is niet altijd even eenvoudig te maken; door voortschrijdend medisch inzicht kan een behandeling, indien nu toegepast, als kwakzalverij worden bestempeld, hoewel die behandeling vroeger legitiem was. Voorbeelden daarvan zijn uroscopie , de humorenleer , aderlaten en lobotomie. Andersom is het ook mogelijk dat een nu als kwakzalverij bestempelde behandeling in de toekomst legitiem zou kunnen worden. Zo zijn in verschillende ziekenhuizen wondbehandelingen met maden weer actueel geworden [5] en er loopt veel onderzoek naar wondbehandeling met honing allemaal eind 20e eeuw gezien als kwakzalversmiddelen. Volgens de bovengenoemde drie organisaties heeft kwakzalverij meestal als doel om geld te verdienen, om het eigen ego te vergroten, of om macht over anderen te verkrijgen. Bovengenoemde drie organisaties stellen dat kwakzalvers valse hoop verkopen aan kwetsbare en makkelijk te misleiden mensen die wellicht werkelijk lijden. Velen vinden de praktijken van de kwakzalver hogelijk onethisch. Aanhangers van de alternatieve geneeswijzen zien de term kwakzalverij als een neerbuigend en denigrerend oordeel omdat ze zichzelf nooit zouden beschrijven als kwakzalvers. Kwakzalverij is verder het oordeel over de onwerkzaamheid en onjuistheid van de behandelmethode of therapie van de alternatieve therapeuten. Volgens bovengenoemde drie organisaties is een van de kenmerken van kwakzalverij dat een kwakzalver zelden een behandelingswijze laat varen, hoe vaak ook is aangetoond dat deze niet werkt of zelfs gevaarlijk is. Dat iets niet gebaseerd is op de nieuwste medische kennis, wordt door kwakzalvers meestal als een pre gebracht. Binnen de geneeskunde bestaan duidelijke gedragsregels en een beroepsethiek die de grenzen aangeven van wat de arts mag beloven. Overtreding van deze regels kan leiden tot tuchtrechtelijke gevolgen voor de arts, in het ergste geval ontzetting uit het beroep en verwijdering van de arts uit het BIG-register in Nederland. Dit betekent dat de arts niet meer als geregistreerd arts werkzaam kan blijven en zijn werkzaamheden dus niet meer kan uitvoeren. Sommige alternatieve beroepsverenigingen hebben ook een systeem van tuchtrecht. Zo heeft de Stichting Tuchtrecht Beroepen Natuurlijke Gezondheidszorg TBNG een systeem, dat als zwaarste tuchtrechtelijke maatregel kent de schorsing als registertherapeut, met aantekening van die schorsing in het register voor een periode van maximaal twee jaar en doorhaling in het register van een door de TBNG erkend registerinstituut. Bovendien is het de taak van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd om in te grijpen wanneer de kwaliteit van de gezondheidszorg in gevaar komt. In België is de Orde der artsen bevoegd voor het opvolgen van gedragsregels in het uitoefenen van de geneeskunde. De verschillende raden van de orde hebben disciplinaire bevoegdheden en kunnen tuchtmaatregelen opleggen aan artsen. De procedure voor het bepalen van eventuele tuchtmaatregelen is geheim. Kwakzalverij heeft door de gehele menselijk geschiedenis bestaan. Soms werd theater vermengd met medische handelingen, om verstrooiing voor het publiek te verzorgen en tevens de personen te genezen. De vermenging van kwakzalverij met werkelijke geneeskunst is in verschillende culturen opgetreden. Gregorius van Tours verklaarde dat het schraapsel van grafstenen van heiligen een geneeskrachtige werking had. Deze en soortgelijke praktijken worden ook wel gezien als bijgeloof. Deze verkochten allerlei vage middelen, poeders waaronder paddenbloed, theriak , Indische slangenolie en addergif. Ze deden ook enkele ingrepen. De gedachte hierachter was dat een daas via een oor in het hoofd was gekomen. De keisnijder maakte een snee in de hoofdhuid, en toverde vingervlug een meegebrachte steen tevoorschijn. De kwakzalvers kwam je het meest op het platteland tegen, gezien daar de minste opleiding mogelijk was. De scheidslijn tussen een minder goed opgeleide vrije meester en een kwakzalver is moeilijk te trekken. Kwakzalvers werden regelmatig op doek gezet o. Jan Steen, Gerard Dou , maar ook in de kluchten werden ze regelmatig ten tonele gevoerd o. Focquenbroch: Hans Keyenvresser, der hochdeutsche Quacksalber. Vaak waren ze van Duitse afkomst. In Nederland vielen de chirurgijns oorspronkelijk onder het gilde van barbiers, pantoffelmakers, klompenmakers en schaatsenmakers. Na kregen zij een eigen gilde dat ook vakonderwijs verzorgde in de vorm van anatomische lessen. Anderen die genezende activiteiten wilden uitoefenen, konden goedkeuring verkrijgen van het chirurgijnsgilde, ze werden "geprivilegieerde kwakzalvers. In de negentiende eeuw kwam op het grote publiek gerichte reclame voor gepatenteerde geneesmiddelen op. Dit werd tevens het "gouden tijdperk" voor de kwakzalverij. De "geneesmiddelen" bevatten soms ingrediënten, die bedoeld waren om de patiënt zich beter te laten voelen; stoffen die tegenwoordig als stimulerende middelen worden beschouwd. Veel van deze middelen bevatten ook stoffen waarvan nu bekend is dat ze zeer schadelijk zijn, zoals zware metalen. Ook werd water met opgeloste radioactieve verbindingen bijvoorbeeld radiumzouten verkocht als gezond. Kwakzalverij komt nog steeds voor, in de vorm van met veel publiciteit verkochte wondermiddelen , of wonderdiëten , veelal gericht op gewichtsverlies, fitheid, haargroei, vergroten van de penis et cetera. De middelen werken niet en geven de slachtoffers valse hoop. In sommige gevallen worden zelfs magische of magnetische sieraden verkocht die tegen allerlei kwalen zouden helpen. Verder zijn er charismatische personen die een grote invloed uitoefenen op kwetsbare mensen, die door ondeugdelijke handelingen of middelen valse hoop wekken bij hun slachtoffers. Zo kan Jomanda naar eigen zeggen kraanwater zodanig instralen dat het effectief is tegen allerlei ongemakken of ziekten. In kwam de zogenaamde Biostabil van Bruno Santanera in het nieuws; een sieraad dat een magneetje bevat dat fysieke en psychische problemen bij een mens zou oplossen. Het wordt in Nederland verkocht door middel van televisiespotjes met Tineke de Nooij. De kritiek vanuit de media en het internet zou hebben geleid tot zwaar winstverlies voor de producent en verkoper. In werd een aantal artsen permanent uit hun beroep gezet, omdat zij de actrice Sylvia Millecam met alternatieve geneeswijzen hadden behandeld en daarbij de werkelijke ziekte, borstkanker , hadden ontkend. Bij twee van deze artsen ging het niet om een incident. Het rapport uit van de Inspectie voor de Gezondheidszorg over deze zaak stelt "de casus M. In een artikel over het aanbieden van groeihormoon als middel 'tegen het ouder worden' worden de volgende claims en misleidende verkooptechnieken genoemd als typisch deel van de tactieken van kwakzalvers: [15]. In Nederland is de Inspectie voor de Gezondheidszorg IGZ belast met het optreden tegen het onbevoegd uitoefenen van de geneeskunde. Dat is geregeld in de Gezondheidswet. De inspectie adviseert de regering en maakt bij zorgaanbieders gebruik van advies, stimulans, drang en dwang om te zorgen dat de regels worden nageleefd. Doorheen de geschiedenis zijn verschillende personen verdacht of beschuldigd geweest van kwakzalverij. In veel gevallen bleken deze beschuldigingen terecht, maar er zijn ook artsen en wetenschappers verdacht gemaakt van wie tegenwoordig is bewezen dat ze het bij het rechte eind hadden, zoals Ignaz Semmelweis en Louis Pasteur. De onderstaande lijst bevat enkel personen wier geneeskundige theorieën in twijfel werden getrokken onder meer door de Vereniging tegen de Kwakzalverij : [17]. Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie. Wound care with antibacterial honey Medihoney in pediatric hematology-oncology. PMID Systematic review of the use of honey as a wound dressing. PMID