Zalacznik Nr 2 do Uchwaly Nr XXI/136/2017 Rady Gminy Zakrzewo z dnia 31 marca 2017 r. PLAN ODNOWY MIEJSCOWOSCI SINIARZEWO NA LATA 2017 - 2023 Siniarzewo 2017 Spis tresci: I. Charakterystyka miejscowosci Siniarzewo 1. Polozenie (mapka, wazniejsze szlaki komunikacyjne) i przynaleznosc administracyjna 2. Powierzchnia miejscowosci 3. Liczba ludnosci 4. Historia miejscowosci 5. Okreslenie przestrzennej struktury miejscowosci II. Inwentaryzacja zasobow sluz^cych odnowie miejscowosci 1. Zasoby przyrodnicze 2. Dziedzictwo kulturowe 3. Obiekty i tereny 4 Infrastruktura spoleczna 5. Infrastruktura techniczna 6. Gospodarka i rolnictwo 7. Kapital spoleczny i ludzki III. Ocena mocnych i slabych stron miejscowosci IV. Opis planowanych zadan inwestycyjnych i przedsiewziec aktywizuj^cych spolecznosc lokalna w okresie co najmniej 7 lat od dnia przyjecia planu odnowy miejscowosci, w kolejnosci wynikaj^cej z przyjetych priorytetow rozwoju miejscowosci z podaniem szacunkowych kosztow ich realizacji V. Opis i charakterystyka obszarow o szczegolnym znaczeniu dla zaspokojenia potrzeb mieszkaiicow, sprzyjaj^cych nawi^zywaniu kontaktow spolecznych, ze wzgledu na ich polozenie oraz cechy funkcjonalno-przestrzenne, w szczegolnosci poprzez odnawianie lub budow^ placow parkingowych, chodnikow lub oswietlenia ulicznego. Ad.I. 1. Polozenie miejscowosci (mapka, wazniejsze szlaki komunikacyjne), przynaleznosc administracyjna, powierzchnia, liczba ludnosci Siniarzewo polozone jest w obrebie centralnego obszaru Gminy Zakrzewo, w powiecie aleksandrowskim, w woj. kujawsko-pomorskim. Graniczy ono z gmina Powiatu radziejowskiego - Osieciny i z miejscowosciami Gminy Zakrzewo: Sinki, Lepsze, Kolonia Bodzanowska i Ujma Duza. Odleglosci komunikacyjne z Siniarzewa do wiekszych osrodkow miejskich wynosz^: 25 km do Wloclawka - osrodka obslugi regionalnej /bylej stolicy woj. wloclawskiego/, 40 km do Inowrociawia - osrodka o charakterze regionalnym /stolicy Kujaw Zachodnich tzw. Kujaw Czarnych- z racji dominacji gleb typu czarnych ziem bagiennych/, 23 km do Aleksandrowa Kujawskiego - osrodka ponadlokalnego /stolicy powiatu/ i 20 km do Radziejowa - osrodka ponadlokalnego /stolicy powiatu/. Przez teren solectwa Siniarzewo przebiega droga wojewodzka nr 252 laczaca Wloclawek z Inowroclawiem, oraz droga powiatowa nr 2624C, a takze drogi gminne o numerach 160677C, 160678C 160679C, 160680 C, 160652C, 160651C, 160643C, 160642C, 160641C, 160624C, 160613C, 160611C, 160612C. Ad. 1.2. Ogolna powierzchnia uzytkow rolnych w miejscowosci Siniarzewo wynosi 487,80 ha w tym: 1. grunty orne : - kl. I - 0 ha, - kl. II-9,52 ha, - kl. Ilia-41,83 ha, - kllllb- 93,17 ha, - kl. IVa - 97,93 ha, - kl. IVb- 135,22 ha, - kl.V- 46,78 ha, - kl. VI-37,32 ha, - kl.Viz-0,36ha; 2. laki i pastwiska : - kl. I i II - 0 ha, - kl. Ill-0,71 ha, - kl. IV-12,08 ha, - kl.V-4,89 ha, - kl. VI-1,73 ha, Znaczna wiekszosc wsrod gleb ornych stanowiq grunty w klasach III i IV, natomiast wsrod lak i pastwisk grunty w klasie IV. Ad.1.3. Liczba ludnosci Miejscowosc liczy 333 mieszkaricow: - w wieku produkcyjnym - 229 osob, - w wieku poprodukcyjnym - 51 osob, - dzieci i mlodziez do 18 roku zycia - 53 osob, - kobiet-176 mezczyzn-157 Ad.1.4. Historia miejscowosci Pierwsze wzmianki o Siniarzewie /do kohca XVIII w. zwanego Swiniarzewem/ pochodzq z 1261 r., kiedy wies byla wlasnosciq cystersow z Ladu. W tym czasie cystersi posiadali liczne nadane im posiadlosci na Kujawach. Sadzac z nazwy wies mogla bye wczesniej ksiazecq wsiq sluzebnq, ktorej mieszkaricy zajmowali sie hodowlq swin dla dworu ksiazecego. Cystersom przypisuje sie wybudowanie w Siniarzewie pierwszego kosciola pod wezwaniem Sw. Jakuba Apostola. W latach 1325-1327 wzmiankowana byla juz parafia w Siniarzewie. Od drugiej polowy XV w. Siniarzewo bylo w rekach prywatnych. Pierwszym z prywatnych wlascicieli wymieniony jest Rusinowski, nastepnie dobra pozostaj^ w rekach Zakrzewskich, Makowieckich i Sobierskich. XVI wiek na Kujawach to okres rozwoju reformacji, ktorej glownym osrodkiem byl pobliski Radziejow Kujawski. W historii wsi - z tego okresu - w sposob szczegolny zapisal sie owczesny wlasciciel, wyznawca kalwinizmu, Filip Zakrzewski. Najpierw ograbil kosciol w Siniarzewie, nastepnie sprzedal go do wsi Ruszki. Ograbil tez plebanie, zagarnql grunty plebahskie i zlikwidowal szkole parafialnq. Podobnie uczynil w pobliskim Zakrzewie, gdzie rowniez rozebral tamtejszy kosciol i sprzedal go do Osiecin. Nie wiadomo kiedy w Siniarzewie powstala pierwsza szlachecka siedziba mieszkalna. Najprawdopodobniej pierwszq z nich nalezy przypisac Janowi Umihskiemu, ktory ufundowal tu w 1642 r. nowy kosciol. Pierwsze udokumentowane potwierdzenie siedziby dworskiej w Siniarzewie pochodzi z zapisow dotyczqcych roku 1647, gdzie wymienione jest 6 osob pochodzenia szlacheckiego mieszkajqcych na wsi. Od drugiej polowy XVII do drugiej polowy XVIII w. nastepuje intensywny rozwoj wsi. Liczba mieszkaricow zwieksza sie z 50 do 181. Majatek Siniarzewo obejmuje wowczas wies, kolonie i folwark o lacznej powierzchni gruntow 1426 morg. W takim stanie dobra przejql Jozef Rudnicki. Posiadalo on je w latach 1779-1806. Jemu wlasnie przypisuje sie budowe dworu, pochodzqcego z 2 polowy XVIII w. Dwor byl modrzewiowy, konstrukcji zrebowej, na rzucie prostokata, pierwotnie z sienia i salonem na osi, z elewacjq pierwotnie siedmioosiowa z dachem lamanym krytym dachowkq. Wokol dworu zalozono park o nieregularnym ukladzie kompozycyjnym. W poludniowo- wschodnim narozniku, w miejscu obecnego, zlokalizowany byl kosciol, wowczas jeszcze drewniany z 1642 r., a obok niego niewielki staw. W czesci zachodnie zalozenia usytuowany byl folwark. W polnocno-wschodniej czesci znajdowal sie sad owocowy. Park otoczony byl drewnianym ogrodzeniem. Od okolo 1829-1924 r. Siniarzewo pozostawalo w rekach Boguslawskich. W tym czasie, w latach 1914-1920, w miejscu poprzedniego, wybudowany zostaje nowy kosciol murowany, konsekrowany w sierpniu 1921 r. przez Ksiedza Biskupa Wojciecha Owczarka, ktorego proces beatyfikacyjny trwa. W 1924 r. majatek Siniarzewo przejmuje rodzina Czyzewskich. Okres ten az do rozpoczecia II Wojny Swiatowej w 1939 r. zwiazany jest z dekompozycjq parku. W obrebie stawu parkowego wybudowane zostaly trzy betonowe zejscia do wody. Zamieniono dotychczasowe ogrodzenie drewniane na murowane. Do dworu zostala dobudowana kuchnia oraz budynek gospodarczy. W miejscu obecnej plebanii i jej sasiedztwie zlokalizowane byly czworaki. W 1934 r. zostal przeprowadzony remont dworu. Zostal on obity listwami i otynkowany. W 1937 r. Zalozenia dworsko-parkowe obejmowalo ok. 6,8 ha, w obrebie ktorych znajdowaly sie zabudowania, ogrody, park i sad. W okresie II Wojny Swiatowej majatek byl zarzadzany przez Niemcow. W 1945 r. majatek rozparcelowano. Dwor i zabudowania gospodarcze przetrwaly w dobrym stanie, co pozwolilo jeszcze w tym samym roku zlokalizowac w dworze szkole i mieszkania dla nauczycieli. W 1957 r. przeprowadzono ogolny remont dworu. Nieco pozniej na terenie niewielkiego sadu wybudowano dom jednorodzinny. Dawna kuchnie-stelmarnie adoptowano na cele mieszkalne, natomiast dawny spichlerz dla potrzeb remizy strazackiej. Okolo 1965 r. wybudowano na terenie dawnego sadu nowa szkole oraz budynek mieszkalny dla nauczycieli. W sasiedztwie szkoly zalozono boisko. W 1973 r. w dworze mialy swoja^ siedzibe: klubokawiarnia, biblioteka, czytelnia, swietlica, ORMO i Kolko Rolnicze. Z czasem stan techniczny dworu byl coraz gorszy. Postal jeszcze pomysl by ulokowac w nim Dom Pomocy Spolecznej, ale opinia Wydzialu Zdrowia i Opieki Spolecznej Urzedu Wojewodzkiego we Wloclawku byla negatywna. W 1981 r. drewniany dwor w Siniarzewie wpisano do rejestru zabytkow pod numerem 48/k. Podjete w 1985 r. prace remontowe i konserwatorskie prowadzone w sposob nieprawidlowy doprowadzily do rozebrania polowy budynku Az do poziomu piwnic. W rezultacie prace przerwano i pozostawiono dwor w stanie ruiny. W 1987 r. dwor wykreslono z rejestru zabytkow, a rok pozniej rozebrano. Aktualnie na terenie parku nadal znajduje sie szkola oraz budynek mieszkalny dla nauczycieli. Z dawnych zabudowah folwarcznych pozostala stajnia i stodola, dzis pelniace funkcje magazynowe. Budynki gospodarcze usytuowane w bezposrednim sasiedztwie parku pelnia^ dzis funkcje mieszkalne. Zachowane sa slupy bram wjazdowych. Ogrodzenie murowane zachowane jest wokol kosciola oraz fragmentarycznie pomiedzy parkiem i dawnym folwarkiem. Staw parkowy jest oczyszczony. Zachowal sie rowniez starodrzew parkowy wpisany do rejestru zabytkow objetych nadzorem konserwatorskim jako park dworski decyzjq. z dnia 2000. 07. 03 pod nr A/25. Ad. 1.5 Okreslenie przestrzennej struktury miejscowosci Solectwo Siniarzewo posiada dominate przestrzenn^ w postaci kosciola, polozonego w centralnej czesci miejscowosci i otwartq przestrzeh wspolnq w postaci parku, placu zabaw V \ i boiska szkolnego. Pozostala cz?sc solectwa Siniarzewo charakteryzuje si? zabudow^ w ukladzie zagrodowym. II. Inwentaryzacja zasobow sluzacych odnowie miejscowosci Ad.II. 1. Zasoby przyrodnicze - park Ad.II.2. Dziedzictwo kulturowe • parafialny kosciol pw. Sw. Jakuba Apostola Starszego, zbudowany w latach 1914- 1920 na miejscu dawnej, drewnianej swiatyni. Mimo ze nie jest obiektem zabytkowym, wiele elementow wnetrza swiqtyni to zabytki, m.in. - klasycystyczna ambona z I polowy XIX w. - neorokokowy krzyz z lat 30-tych XIX w. - klasycystyczne i neobarokowe swieczniki z I polowy XIX w. - barokowe ornaty z XVIII, XIX w. - barokowe tabernakulum z XVIII w. - obraz patrona Parafii Sw. Jakuba Apostola z 1912 r. - klasycystyczna chrzcielnica z 1 polowy XIX