Polskie tańce narodowe Opracowały: Anna Płoska i Olga Gracz Do wielkiej piątki polskich tańców narodowych należą: mazur, oberek, kujawiak, krakowiak, polonez. MAZUR Pochodzi z Mazowsza, a nazwa wywodzi się od mazurków, które tańczono na wiejskich zabawach. To taniec w żywym tempie i metrum 3/4 lub 3/8. W XIX wieku zaczął zdobywać popularność na dworach szlacheckich. Ważnymi elementami mazura są: swobodna gestyka rąk i głowy, improwizacyjny charakter kompozycji tańca. Za dawnych czasów przebieg mazura zależał od tancerza z pierwszej pary. Poniżej dodatkowy link do filmiku z tańcem mazur: http://www.tance.edu.pl/pl/dances/show/category/0/dance/720 OBEREK Jest to najszybszy i najbardziej skoczny polski taniec. Jego nazwa pochodzi od charakterystycznej dla niego figury - obrotów („obertas”). Pary tańczące wirują bardzo szybko wokół własnej osi. Jest tańcem wesołym, żywym, metrum 3/8. Był tańczony w różnym tempie w zależności od regionu. Mniej żwawo w Wielkopolsce i na Kujawach, a najżywiej w Krakowskiem. Poniżej dodatkowy link do filmiku z tańcem oberek: http://www.tance.edu.pl/pl/dances/show/category/0/dance/721 KUJAWIAK Jest najwolniejszym i najbardziej nastrojowym z polskich tańców narodowych, czemu zawdzięcza swoje ludowe nazwy: “śpiący” i “kolebany”. Wywodzi się z kujawskich obrzędów weselnych. Jego charakter podkreślają: kołysanie i spokojne obroty tańczących par. Tempo kujawiaka jest wolne, metrum 3/4. Poniżej dodatkowy link do filmiku z tańcem kujawiak: http://www.tance.edu.pl/pl/dances/show/category/0/dance/719 KRAKOWIAK Taniec pochodzący z okolic Krakowa, o charakterystycznym, synkopowanym rytmie, w metrum 2/4. Tańce, z których się wywodzi, posiadały swoje lokalne nazwy: mijany, dreptany, ścigany, skalmierzak, przebiegany. W krakowiaku pary tańczą jedna za drugą, krokiem dosuwanym (cwałem). Charakterystycznymi krokami dla krakowiaka są: hołubce, krok krzesany, przytupy i podskoki. Poniżej dodatkowy link do filmiku z tańcem krakowiak: http://www.tance.edu.pl/pl/dances/show/category/0/dance/718 POLONEZ Nazwa „polonez” jest spolszczoną nazwą francuską: polonaise. Dostojny, powolny taniec o umiarkowanym i jednostajnym tempie, metrum 3/4. Z uwagi na swój charakter nazywany jest chodzonym. W zasadzie jest to jedyny taniec, którego krok jest powszechnie znany z racji rozpoczynania nim niektórych imprez i balów (np. studniówek) dla podkreślenia ich uroczystego charakteru. Poniżej dodatkowy link do filmiku z tańcem polonez: https://www.youtube.com/watch?v=3NIwjX9kmFY Podsumowanie! Każdy polski taniec narodowy jest bardzo interesujący. Wrażenie artystyczne potęgują piękne, wielobarwne i bogate stroje tańczących. W naszym kraju działa wiele różnych zespołów tanecznych, które kultywują polskie tradycje narodowe. Do najbardziej znanych należą zespoły: „Mazowsze” i „Śląsk”. Źródła: muzykotekaszkolna.pl https://www.authorstream.com/Presentation/Apertus-3152452-polskie- ta-ce-narodowe/ https://dzotczi.pl/blog/polskie-tance-narodowe/ http://www.tance.edu.pl/ zasoby You Tube. .