Erik Wesselo – Forest Time Van Abbemuseum 13.09.03 – 09.11.03 # 2 journal is de overkoepelende naam voor een nieuwe serie presentaties, tentoonstellingen en pro- jecten met en over een jonge generatie Nederlandse en internationale kunstenaars. journal journal is the catch-all name for a new series of dis- plays, exhibitions and projects highlighting a young generation of Dutch and international artists. prijs price: ¤ 2 One night I was sitting on the bed in my hotel room on Bunker EW: Het kwam eigenlijk gelijktijdig samen. Ik wilde een plek creëren waar je rustig naar de Hill, down in the very middle of Los Angeles. It was an important foto’s kon kijken terwijl je naar de muziek luis- night in my life, because I had to make a decision about the tert. hotel. Either I paid up or I got out: that was what the note said, PB: Daarnaast ben ik nieuwsgierig naar het con- the note the landlady had put under my door. A great problem tact en de samenwerking met Will Oldham. Je deserving acute attention. I solved it by turning out the lights and foto’s en het nummer van Oldham vallen perfect samen, vullen elkaar aan. Het voelt niet als een going to bed. opdracht of een soundtrack. Heeft hij de foto’s John Fante, Ask The Dust, 1939 (Black Sparrow Press, Santa Rosa, 1980) eerst gezien? “Forest Time” (2002) valt in eerste instantie bui- zijn oplossing of niet oplossing. Ik was blij dat hij EW: Nee, Will heeft eerst mijn films gezien. Theo ten het performance en film gerichte onderzoeks- het licht uit deed, ik zou hetzelfde hebben heeft een tape gestuurd naar Drag City, het pla- veld van beeldend kunstenaar Erik Wesselo (NL, gedaan. tenlabel van Will en daarna heeft Will zelf contact 1964). De installatie lijkt op een ‘fremdkörper’ in met ons opgenomen. Theo is toen naar zijn nog jonge oeuvre, maar wijst tegelijkertijd PB: Charles Bukowski omschrijft de roman van Baltimore, Maryland gereden, met de foto’s en naar een gemeenschappelijke en onderliggende John Fante als “written of and from the gut and een dummy van het boek. Vrij snel daarna heb ik kern. Het bestaat uit een serie natuurfoto's die hij the heart”. In zijn voorwoord uit 1979 gebruikt Will ontmoet tijdens een optreden in de Bowery de voorbije jaren heeft gemaakt: uitvergrote pola- Bukowski ook de term ‘magic’ om de romans van Ballroom in New York. We zeiden niet veel en ik roids van landschappen, zowel van reisbestem- Fante te karakteriseren. Toen ik de installatie gaf hem een tape van mijn laatste film en hij mij mingen als van locaties voor zijn 16 mm films. “Forest Time” voor het eerst bij Galerie Annet zijn laatste LP. We maakten een grapje over gou- Verder bevat de installatie een stoel, een platen- Gelink zag, kwam hetzelfde woord bij me op. De den platen en foto’s aan de muur. Ik heb hem speler, een koptelefoon en de “Forest Time” publi- vergelijking gaat wellicht niet verder maar mis- daarna nog een keer gezien in Paradiso, catie. De bezoeker kan er plaatsnemen en luiste- schien kunnen we hier straks op terug komen. Amsterdam. ren naar het gelijknamige nummer van de Hoe is “Forest Time” eigenlijk ontstaan? Op een bepaald moment begonnen we ons een Amerikaanse liedjesschrijver Will Oldham (USA, beetje zorgen te maken waar de muziek bleef en 1965), een onderdeel van het fotoboek. EW: “Forest Time” is ontstaan uit een schoenen- we hebben hem dan de “96 sacraments” van Paul Erik Wesselo verschijnt zelf niet in beeld zoals in doos met daarin honderden polaroids. Ik heb ze Thek gestuurd. Kort daarop lag er een DAT tape zijn films, waarin hij zijn relatie met de omgeving samen met Theo Tegelaers geselecteerd. Ik was met “Forest Time” in de brievenbus. Ik bedankte door middel van performances structureel ver- nooit geïnteresseerd om ze op te hangen, je weet Will en hij mij: “Dear Erik , I think it’s all beauti- kent, en soms met radicale fysieke acties afba- wel, foto’s aan een wand. Voor mij horen foto's in ful together”. Dat was het. kent. Tot de bekendste voorbeelden behoren een boek, ik vind dat de ideale presentatievorm. ‘Backward’ (1996), met Wesselo achterstevoren Om de beelden te completeren was ik op zoek PB: Ongelofelijk dat hij – en ook jij – dat zo heeft gezeten op een galopperend paard, en ‘Düffels naar schrijvers die melancholie en het landschap kunnen aanvoelen. Even een stap terug, hoe bena- Möll’(1997), waar hij zich heeft laten vastmaken kunnen oproepen. Ik dacht aan Paul Bowles, der je het medium, de fotografie eigenlijk? Welke aan een draaiende molenwiek. Anton Chekhov of John Fante, maar ja, die zijn rol spelen foto's naast je films? allemaal al overleden. Theo en ik zijn beide grote Phillip van den Bossche (PB): Erik, wil je iets ver- bewonderaars van de muziek en de teksten van EW: Ik gebruik fotografie om contact te houden tellen over je keuze voor dit citaat? Will Oldham en de keuze was dan snel gemaakt. met de buitenwereld, het is voor mij een manier om een verbondenheid aan te gaan met het land- Erik Wesselo (EW): Het is de eerste alinea van de PB: Als ik het goed begrijp, was er eerst het boek schap. In mijn foto's ben ik op zoek naar een roman en een krachtige en beeldende opening, “Forest Time” en pas later de installatie. Indien ja, moment van herkenning, in mijn films is het die meteen de tragiek van de hoofdpersoon weer- kun je dan iets meer over de totstandkoming van alsof ik mij zelf verlies of wil verliezen. geeft. Toen ik het voor het eerst las, schrok ik van de installatie vertellen? journal#2: Erik Wesselo – Forest Time 2002 journal#2: Erik Wesselo – Forest Time 2002 PB: Jennifer Higgie, kunstcriticus in Londen, eerst loskoppelen voordat ik ermee aan het werk tig om hun interviews te lezen, hoe de één zich EW: Ik ben Vito Acconci vergeten, die heeft veel schrijft in een beeldende kunst context het vol- kan; ik moet het beeld objectief kunnen beoorde- druk maakt om een zwerfkei en de andere vol op 8 mm gedraaid en sommige van die 8 mm gende over ‘het magische’: “(...) Je moet geloven len anders heeft het geen zin om het af te maken. overgave schrijft over de ‘smut’ van Hollywood. films zijn extreem lang. Een aantal performances dat de buitenkant van dingen betekenis kan Er ligt hier filmmateriaal te wachten dat ik tijdens De films van Kenneth Anger zag ik voor het eerst van Chris Burden is op 16 mm opgenomen. Op inhouden; je moet ook geloven dat objecten en rond 9/11 in New York heb opgenomen en ik toen ik een tiener was. Ik begreep er niets van, sommige kijk je inderdaad meer naar een regis- magisch kunnen zijn; dat dingen in een oogwenk kan er nu pas naar kijken. maar was totaal gefascineerd door de beelden die tratie, maar het materiaal is film. Voor mij als kij- of in het spel van de verbeelding tot iets kunnen over me heen rolden. Veel later ben ik me in zijn ker is dat heel belangrijk, er is altijd de magie van worden omgevormd wat ogenschijnlijk losstaat PB: Krijgt een werk onder meer betekenis door de werk gaan verdiepen. Eén van mijn favoriete uit- het celluloid. van het oorspronkelijke voorwerp. Maar je moet manier waarop je het de wereld instuurt? Heeft spraken van Kenneth Anger is: “I have always In mijn films gaat het minder om het doorstaan ook proberen niet te veel te veronderstellen; wat je het te maken met hoe de verschijningsvorm moet considered movies evil; the day that cinema was van een beproeving, en of datgene wat je ziet in deze objecten leest is veranderlijk; zowel in de kloppen? In een eerder gesprek vertelde je iets invented was a black day for mankind”. ‘echt’ is, doet er niet toe. In sommige van mijn Zeker in zijn oudere werk klinkt Will Oldham als een getormenteerd mens. Op slepende, kunst als in de natuur kan een idee zich een tijdje over Bas Jan Ader in deze context. Is zijn werk films wil ik de kijker gevangen houden met één traditioneel georchestreerde melodieën bezingt hij met zijn warme, soms onvaste stem de in je ophouden maar uiteindelijk staat er niets een referentie of op een bepaald moment belang- PB: We praten hier nu voor de opening van de beeld. Ik probeer in die paar minuten film een liefde, de drank en de dood. Onder zijn bewonderaars zijn veteranen in het vak als Nick vast; wat je begrijpt hangt er altijd vanaf waar je rijk geweest? tentoonstelling, voor de presentatie van “Forest moment van gewichtloosheid te zoeken en er een Cave en Johnny Cash, die het nummer ‘I see a darkness’ van Oldham enkele jaren terug vandaan komt en waarnaar je op zoek bent”. Time” in het Van Abbemuseum, maar wat spreekt moment van tijdloosheid van te maken. Het tragi- vertolkte op zijn cover-album ‘Solitary man’. Ze heeft het over de rol van de curator en wat mij EW: Ja, het belangrijkste is hoe je het de wereld je aan of wat vind je moeilijk aan het tonen van je sche in mijn films valt samen met het bevrijden- betreft over de rol van de toeschouwer, maar geldt instuurt, de uitnodiging van “Idealism” is daar werk in een museum? de element ervan. Wat pogingen lijken om aan de Na een toneelopleiding vertrekt de in Louisville, Kentucky opgegroeide Oldham naar Los dit ook voor jou? Wat heb je proberen vast te leg- een goed voorbeeld van.