ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﺣﺸﺮه ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺟﻠﺪ 8 ، ﺷﻤﺎره 2 ، ﺳﺎل 1395 ، ( -171 181)

داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﻲ، واﺣﺪ اراك ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﺣﺸﺮه ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺷﺎﭘﺎ 4668- 2008 (ﻋﻠﻤﻲ - ﭘﮋوﻫﺸﻲ) http://jer.iau-arak.ac.ir ﺟﻠﺪ 8 ، ﺷﻤﺎره 2 ، ﺳﺎل 1395 ، ( -171 181)

ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻛﻮﺗﺎه

ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻨﻮع ﺳﻮﺳﻚ ﻫﺎي ﺧﺎﻧﻮاده Staphylinidae در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﮔﺮﮔﺎن و ﺣﻮﻣﻪ

* ﻧﻔﻴﺴﻪ ﻓﺘﺢ ﭘﻮر1 ، رﺿﺎ وﻓﺎﻳﻲ ﺷﻮﺷﺘﺮي2 ، ﻣﺤﺴﻦ ﻳﺰداﻧﻴﺎن3 ، ﺳﺎﻳﻪ ﺳﺮي 4 4

-1 داﻧﺶ آﻣﻮﺧﺘﻪ، ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ ﺣﺸﺮه ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺸﺎورزي، داﻧ ﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﻲ واﺣﺪ اراك -2 اﺳﺘﺎدﻳﺎر، ﮔﺮوه ﺣﺸﺮه ﺷﻨﺎﺳﻲ، داﻧﺸﻜﺪه ﻛﺸﺎورزي و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ، داﻧ ﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣ ﻲ واﺣﺪ اراك -3 اﺳﺘﺎدﻳﺎر، ﮔﺮوه ﮔﻴﺎه ﭘﺰﺷﻜﻲ، داﻧﺸﻜﺪه ﺗﻮﻟﻴﺪ ﮔﻴﺎﻫﻲ، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﻛﺸﺎورزي و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﮔﺮﮔﺎن -4 ﻣﺮﺑﻲ ﭘﮋوﻫﺸﻲ، ﺑﺨﺶ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت رده ﺑﻨﺪي ﺣﺸﺮات، ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﮔﻴﺎه ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻛﺸﻮر، ﺗﻬﺮان

ﭼﻜﻴﺪه ﺳﻮﺳﻚ ﻫﺎي ﺧﺎﻧﻮاده Staphylinidae ، در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﮔﺮﮔﺎن و ﺣﻮﻣﻪ، ﻃﻲ ﺳﺎل ﻫﺎي 1390 ﺗﺎ 1392 ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﻴﻒ ﺑﺮﻟﻴﺰ، آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر و اﻟﻚ ﻛﺮدن در 14 ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺟﻤﻊ آوري ﺷﺪﻧﺪ. در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ، ﺳﻪ ﺟﻨﺲ از زﻳﺮﺧﺎﻧﻮاده Oxytelinae ، ﺷﺶ ﮔﻮﻧﻪ از زﻳﺮﺧﺎﻧﻮاده Steninae و ﻳﻚ ﮔﻮﻧﻪ و ﻳﻚ ﺟﻨﺲ از زﻳﺮﺧﺎﻧﻮاده Tachyporinae ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪﻧﺪ. از اﻳﻦ ﺑﻴﻦ، دو ﮔﻮﻧﻪ Stenus similis و S. piscator ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر از اﺳﺘﺎن ﮔﻠﺴﺘﺎن ﮔﺰارش ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺟﻨﺲ ﻫﺎ و ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﻮرد ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ زﻳﺮ اﺳﺖ:

subfamily Oxytelinae Fleming, 1821: Anotylus Thomson, 1859 Bledius Leach, 1819 Platystethus Mannerheim, 1830 Subfamily Steninae Macleay, 1825: Stenus caspius Puthz, 1972 Stenus machulkei Hromadka, 1977 Stenus lenkoranus Puthz, 1970 Stenus piscator Saulcy, 1865 Stenus similis Herbst, 1784 Stenus turk Puthz, 1972 subfamily Tachyporinae Macleay, 1825: Tachyporus hypnorum Fabricius, 1775 Sepedophilus Gistel, 1856 واژه ﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي: Tachyporinae ، Steninae ، Oxytelinae ، Staphylinidae ، ﻓﻮﻧﺴﺘﻴﻚ، ﮔﺮﮔﺎن

* ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه راﺑﻂ، ﭘﺴﺖ اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ: [email protected] ﺗﺎرﻳﺦ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻘﺎﻟﻪ ( /7/14 94 -) ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش ﻣﻘﺎﻟﻪ ( /12/3 )95

171 ﻓﺘﺢ ﭘﻮر و ﻫﻤﻜﺎران: ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻨﻮع ﺳﻮﺳﻚ ﻫﺎي ﺧﺎﻧﻮاده Staphylinidae در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﮔﺮﮔﺎن و ﺣﻮﻣﻪ

ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺧ ﺎﻧﻮاده Staphylinidae ﺑﺎ ﻧﺎم ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺳﻮﺳﻚ ﻫﺎي ﭘﺮﺳﻪ زن ( Borror et al ., 1989 ) در ﺟﻬﺎن ﺷﺎﻣﻞ 56768 ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪه در 3624 ﺟﻨﺲ و 33 زﻳﺮﺧﺎﻧﻮاده ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ( Anlas & Newton, 2010 .) زﻳﺮﺧﺎﻧﻮاه ,Oxytelinae Fleming 1821 ﺷﺎﻣﻞ 14 ﺟﻨﺲ و 2000 ﮔﻮﻧﻪ در ﺳﺮاﺳﺮ دﻧﻴﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ( Herman, 2001 ). ﺷﺎﺧﻚ ﻫﺎ در زﻳﺮ ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﻲ و ﻳﺎ در ﻟﺒﻪ ﺧﺎرﺟﻲ ﺳﺮ و ﺟﻠﻮي آرواره ﺑﺎﻻ ﻗﺮار دارﻧﺪ ( Freude et al ., 1964 ). ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي زﻳﺮﺧﺎﻧﻮاده Steninae Macleay, 1825 در دو ﺟﻨﺲ Stenus Latreille, 1797 و Dianous Samouelle, 1819 ﻗﺮار دارﻧﺪ ( Tang & Li, 2013 ). ﺟﻨﺲ Stenus ﻳﻜﻲ ا ز ﺑﺰرگ ﺗﺮﻳﻦ ﺟﻨﺲ ﻫﺎي ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺧﺎﻧﻮاده Staphylinidae اﺳﺖ ( Sikoh & Bokcho, 2013 ). ﺗﺎ ﻛﻨﻮن 67 ﮔﻮﻧﻪ از اﻳﻦ ﺟﻨﺲ از اﻳﺮان ﮔﺰارش ﺷﺪه اﻧﺪ ( Serri & Frisch, 2013 ). زﻳﺮﺧﺎﻧﻮاده Tachyporinae Macleay, 1825 داراي دو ﻗﺒﻴﻠﻪ Tachyporini Macleay, 1825 و Mycetoporini Thomson, 1859 اﺳﺖ ( Freude et al ., 1964) . ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي اﻳﻦ زﻳﺮﺧﺎﻧﻮاده را ﻣﻲ ﺗﻮان از روي ﺷﻜﻞ ﺷﻜﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﺑﺎرﻳﻚ ﻣﻲ ﺷﻮد، ﺗﺸﺨﻴﺺ داد ( Brunke et al. , 2011 ). ﺟﺎﻣﻊ ﺗﺮﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه روي ﻓﻮن ﺳﻮﺳﻚ ﻫﺎي ﺧﺎﻧﻮاده Staphylinidae ، ﻛﺘﺎب ﺳﻮﺳﻚ ﻫﺎي اروﭘﺎي ﻣﻴﺎﻧﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ (Freude et al ., (1964 ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﻘﺎﻟﻪ (Anlas & Newton, (2010 ﺟﺎﻣﻊ ﺗﺮﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در اﻳﺮان اﺳﺖ. از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ (Serri & Frisch, (2013 اﺷﺎره ﻛﺮد. در ﭼﻚ ﻟﻴﺴﺖ اراﻳﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ (Anlas & Newton (2010 ، 594 ﮔﻮﻧﻪ و زﻳﺮﮔﻮﻧﻪ از 150 ﺟﻨﺲ ﻣ ﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ 13 زﻳﺮﺧﺎﻧﻮاده Pselaphinae ، Omaliinae ، Oxyporinae ، Scaphidiinae ، Oxytelinae ، Osoriinae ، Aleocharinae ، Tachyporinae ، Habrocerinae ، Paederinae ، Steninae ، Scydmaeninae و Staphylininae از اﻳﺮان ﮔﺰارش ﺷﺪه اﻧﺪ. ﺑﺎ وﺟﻮد اﻫﻤﻴﺖ زﻳﺎد اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻮاده، ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻓﻘﺮ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﺎﻛﻨﻮن ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﺧﺘﺼﺎﺻﻲ در زﻣﻴﻨﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و ﺗﻨﻮع ﮔﻮﻧﻪ اي آن ﻫﺎ در اﻳﺮان اﻧﺠﺎم ﻧﺸﺪه اﺳﺖ. ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺟﻤﻊ آوري و ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﺎﻧﻮاده Staphylinidae از ﻧﻘﺎط ﻣﺸﺨﺺ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﮔﺮﮔﺎن و ﺣﻮﻣﻪ ﺑﻮد.

ﻣﻮاد و روش ﻫﺎ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲ ﻓﻮن اﻳ ﻦ ﺧﺎﻧﻮاده، در ﺳﺎل ﻫﺎي 1390 ﺗﺎ 1392 ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداري ﻫﺎﻳﻲ از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮﻛﺰي و ﺣﺎﺷﻴﻪ اي ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﮔﺮﮔﺎن و ﺣﻮﻣﻪ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. اﻳﻦ ﺣﺸﺮات ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ از ﺟﻤﻠﻪ ﻗﻴﻒ ﺑﺮﻟﻴﺰ، آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر و اﻟﻚ ﻛﺮدن از ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺟﻤﻊ آوري ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺟﻨﺲ و ﮔﻮﻧﻪ، از ﻣﺸﺨﺼﺎ ت ﻛﻠﻴﺪي زاداﻧﺪام1 و ﺻﻔﺎت رﻳﺨﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺧﺎرﺟﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﻳﺪ. ﺑﺮاي ﺗﻬﻴﻪ ﻋﻜﺲ از ﺣﺸﺮات ﻛﺎﻣﻞ، از دورﺑﻴﻦ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﻟﻨﺰ ﻛﻠﻮزآپ ( Canon, Power Shot A2000 IS ، 10 ﻣﮕﺎﭘﻴﻜﺴﻞ) اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﻳﺪ. ﺳﭙﺲ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮپ ﻓﺎزﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ( Olympus BX51 ) از ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻛﻠﻴﺪي ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ ﻋﻜﺲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ و زاداﻧﺪام ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺑﺰرﮔﻨﻤﺎﻳﻲ 100 ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮاي ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ از ﻛﺘﺎب (Freude et al . (1964 و ﻣﻘﺎﻻت (Lompe et al . (2009) ، Hromadka (1977 و (Puthz (1972 اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻧﻮﻳﺴ ﻨﺪه ﭼﻬﺎرم و ﻧﻴﺰ دﻛﺘﺮ ﻣﺎﻳﻜﻞ ﺷﻮﻟﻜ ﻪ در ﺑﺮﻟﻴﻦ آﻟﻤﺎن ﺗﺎﻳﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ.

1. Genetalia

١٧٢ ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﺣﺸﺮه ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺟﻠﺪ 8 ، ﺷﻤﺎره 2 ، ﺳﺎل 1395 ، ( -171 181)

ﻧﺘﻴﺠﻪ و ﺑﺤﺚ در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ، ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ 101 ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺟﻤﻊ آوري ﺷﺪه ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. از اﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ، دو ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺮاي ﻓﻮن اﺳﺘﺎن ﮔﻠﺴﺘﺎن ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻮدﻧﺪ.

زﻳﺮﺧﺎﻧﻮاده Oxytelinae . Anotylus sp (ﺷﻜ )1ﻞ )1ﻞ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي رﻳﺨﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ: ﺣﺸﺮاﺗﻲ ﺑﺎ ﺑﺪﻧﻲ ﺑﻠﻨﺪ و ﺑﺎرﻳﻚ، اﺳﺘﻮاﻧﻪ اي ﺷﻜﻞ و ﭘﻬﻦ؛ ﭘﺎﻟﭗ آرواره ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﺎ ﭼﻬﺎر ﺑﻨﺪ ﻧﻮك ﺗﻴﺰ و ﺳﺘﺒﺮ ﻳﺎ ﺑﻠﻨﺪ و ﺑﺎرﻳﻚ، ﺑﻨﺪ ﺳﻮم ﺑﻠﻨﺪ، ﺑﺎرﻳﻚ و در راس ﻛﻮﺗﺎه و ﻗﻄﻮر ﻳﺎ ﻣﺘﻮرم؛ ﺳﭙﺮﭼﻪ در زﻳﺮ ﭘﻴﺶ ﮔﺮده ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪه، ﺳﻄﺢ آن ﺑﺎ ﻃ ﺮﺣﻲ ﺷﺒﻴﻪ ﺑﻪ ﺑﺮگ ﺷﺒﺪر؛ ﺑﺎل ﭘﻮش داراي درز اﭘﻲ ﭘﻠﻮرال؛ ﻗﺴﻤﺖ ﺟﻠﻮﻳﻲ و ﻣﻴﺎﻧﻲ ﺳﺎق ﭘﺎ داراي ردﻳﻒ ﻫﺎي ﻃﻮﻟﻲ از ﺧﺎر، در ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻮارد ﺧﺎرﻫﺎي رﻳﺰ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺷﺪه ،اﻧﺪ ﭘﻨﺠﻪ ﻫﺎي ﭘﺎ ﺳﻪ ﺑﻨﺪي، ﺑﻨﺪﻫﺎي اول و دوم ﻫﻢ اﻧﺪازه. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه: 11 ﻧﻤﻮﻧﻪ - ﺟﻨﮕﻞ زﻳﺎرت، ﺧﺎك ﺑﺮگ- روش اﻟﻚ ﻛﺮدن - ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /9/28 90 . ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ - ﺟﻨﮕﻞ اﻟﻨﮓ دره، ﺧﺎك ﻛﻨﺎر ﻗﺎرچ- روش اﻟﻚ ﻛﺮدن - ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /7/7 91 . ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ - روﺳﺘﺎي ﻫﺎﺷﻢ آﺑﺎد، ﺑﺎغ ﺧﺮﻣﺎﻟﻮ - ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر - ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /3/8 .90 ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ در اﻳﺮان: ﻃﺒﻖ ﮔﺰارش (Anlas & Newton (2010 ا ﻳﻦ ﺟﻨﺲ ﻗﺒﻼ از ﻣﺎزﻧﺪران، ﺗﻬﺮان، آذرﺑﺎﻳﺠﺎن ﻏﺮﺑﻲ، آذرﺑﺎﻳﺠﺎن ﺷﺮﻗﻲ، اﺻﻔﻬﺎن، ﮔﻠﺴﺘﺎن، ﮔﻴﻼن، ﻫﺮﻣﺰﮔﺎن و ﺧﺮاﺳﺎن ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ.

. Bledius sp (ﺷﻜﻞ )2 )2 ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي رﻳﺨﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ: ﺑﺪن اﺳﺘﻮاﻧﻪ اي ﺷﻜﻞ ، ﻛﻢ ﻣﻮ، ﺳﻴﺎه ﻳﺎ ﻗﻬﻮه اي رﻧﮓ ﭘﺮﻳﺪه؛ ﺷﺎﺧﻚ ﻫﺎ ﺧﻤﻴﺪه، ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺑﻨﺪﻫﺎ ﻳﺎ ﺑﻨﺪ ﻗﺎﻋﺪه اي ﻗﻬﻮه اي ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻗﺮﻣﺰ؛ ﭘﻴﺶ ﮔﺮده ﭘﻬﻦ و ﺳﭙﺮﭼﻪ را ﻣﻲ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ، اﻏﻠﺐ در ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻴﺎﻧﻲ داراي ﻳﻚ ﺧﻂ؛ ﺑﺎل ﭘﻮش ﻫﺎ ﺳﻴﺎه، ﻗﺮﻣﺰ و ﺗﺎ ﺣﺪودي زردرﻧﮓ؛ ﻓﺮﻣﻮل ﭘﻨﺠﻪ 4-4-4 ، ﺳﺎق و ﺑﻨﺪ ﭼﻬﺎرم ﭘﻨﺠﻪ ﺧﺎردار، ﺑﻨﺪ ﻗﺎﻋﺪه اي ﻛﻮﺗﺎه، ﺑﻨﺪ ﭼﻬﺎرم ﺑﻠﻨﺪ و ﺑﺎرﻳﻚ؛ رﻧﮓ ﭘﺎﻫﺎ زرد ﺗﺎ ﻗﻬﻮه اي ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻗﺮﻣﺰ . . ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه: ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ - ﺟﻨﮕﻞ ﻫﺰارﭘﻴﭻ، ﺧﺎك ﺑﺮگ - روش اﻟﻚ ﻛﺮدن - ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /22/5 .90 ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ در اﻳﺮان: اﻳﻦ ﺟﻨﺲ ﻗﺒﻼ از ﻣﺎزﻧﺪران، ﻫﺮﻣﺰﮔﺎن، ﺧﻮزﺳﺘﺎن، ﺳﻴﺴﺘﺎن و ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎن، ﮔﻴﻼن و ﻛﺮﻣﺎن ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ ( Anlas & Newton, 2010 ). ).

. Platystethus sp (ﺷﻜﻞ )3 )3 ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي رﻳﺨﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ: ﺑﺪﻧﻲ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺳﺘﺒﺮ و ﺧﻤﻴﺪه، ﺳﻴﺎه رﻧﮓ، ﺑﻲ ﻣﻮ ﻳﺎ ﺑﺎ ﻛﺮك ﻫﺎي ﭘﺮاﻛﻨﺪه؛ ﺑﻨﺪﻫﺎي ﺷﺎﺧﻚ ﺑﺎ ﻣﻮﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﭘﻮﺷﻴﺪه ﺷﺪه؛ ﭘﺎﻟﭗ آرواره ﭘﺎﻳﻴﻦ داراي ﭼﻬﺎر ﺑﻨﺪ ﻧﻮك ﺗﻴﺰ، ﺑﻨﺪﻫﺎي دوم و ﺳﻮم ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻫﻢ اﻧﺪازه و ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ از ﺑﻨﺪ ﭼ ﻬﺎرم؛ ﭘﻴﺶ ﮔﺮده در ﻟﺒﻪ ﻫﺎي ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺟﻠﻮﻳﻲ زاوﻳﻪ دار، ﺣﺎﺷﻴﻪ اﻃﺮاف آن ﺗﺎ ﻗﺎﻋﺪه ﻗﻮﺳﻲ ﺷﻜﻞ و در ﻗﺎﻋﺪه ﮔﺮد، در ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻴﺎﻧﻲ داراي ﻳﻚ ﺷﻴﺎر ﻓﺮو رﻓﺘﻪ؛ ﺳﭙﺮﭼﻪ در زﻳﺮ ﭘﻴﺶ ﮔﺮده ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪه؛ ﺑﺎل ﭘﻮش ﻫﺎ ﻫﻢ ﭘﻮﺷﺎﻧﻲ دارﻧﺪ، داراي درز اﭘﻲ ﭘﻠﻮرال، اﻏﻠﺐ ﺑﻪ رﻧﮓ ﻗﻬﻮه اي؛ ﭘﺎﻫﺎ ﺑﻪ رﻧﮓ ﻗﺮﻣﺰ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻗﻬﻮه اي، ﺳﺎق ﭘﺎ داراي ﻳﻚ ردﻳﻒ ﻃﻮﻟﻲ از ﺧﺎر؛ ﻗﺴﻤﺖ

173 ﻓﺘﺢ ﭘﻮر و ﻫﻤﻜﺎران: ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻨﻮع ﺳﻮﺳﻚ ﻫﺎي ﺧﺎﻧﻮاده Staphylinidae در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﮔﺮﮔﺎن و ﺣﻮﻣﻪ

ﺟﻠﻮﻳﻲ ﺳﺎق در راس ﺑﺎرﻳﻚ ﺷﺪه؛ ﭘﻨﺠﻪ ﻫﺎي ﭘﺎ ﺳﻪ ﺑﻨﺪي، ﺑﻨﺪﻫﺎي اول و دوم ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻫﻢ اﻧﺪازه، ﺑﻨﺪ ﺳﻮم ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ از دو ﺑﻨﺪ دﻳﮕﺮ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه: ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ- روﺳﺘﺎي ﻫﺎﺷﻢ آﺑﺎد، ﺑﺎغ ﺧﺮﻣﺎﻟﻮ - روش اﻟﻚ ﻛﺮدن - ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /8/3 90 . دو ﻧﻤﻮﻧﻪ - روﺳﺘﺎي زﻧﮕﻲ ﻣﺤﻠﻪ، ﺳﺒﺰي ﻛﺎري - ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر - ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /8/2 90 . دو ﻧﻤﻮﻧﻪ - روﺳﺘﺎي زﻳﺎرت، ﺳﻨﮓ رﻳﺰه رودﺧﺎﻧﻪ - ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر - ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /4/14 91 . ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ - ﺟﻨﮕﻞ زﻳﺎرت، ﺧﺎك ﺑﺮگ - روش اﻟﻚ ﻛﺮدن - ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /9/28 90 . 14 ﻧﻤﻮﻧﻪ - ﺟﻨﮕﻞ اﻟﻨﮓ دره، ﺷﻦ و ﻣﺎﺳﻪ - ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر - ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /5/13 91 . ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ- ﺟﻨﮕﻞ ﺗﻮﺳﻜﺴﺘﺎن، زﻣﻴﻦ ﺳﻴﺮ- ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر- ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /2/21 92 . دو ﻧﻤﻮﻧﻪ - روﺳﺘﺎي ﺳﺮﺧﻨﻜﻼ، ﺷﺎﻟﻴﺰار - ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﻴﻒ ﺑﺮﻟﻴﺰ - ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /5/14 90 . ﭼﻬﺎر ﻧﻤﻮﻧﻪ - روﺳﺘﺎي زﻳﺎرت، ﺣﺎﺷﻴﻪ رودﺧﺎﻧﻪ - روش اﻟﻚ ﻛﺮدن - ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /8/4 .91 ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ در اﻳﺮان: ﻃﺒﻖ ﮔﺰارش (Anlas & Newton, (2010 اﻳﻦ ﺟﻨﺲ ﻗﺒﻼ از ﻣﺎزﻧﺪران، ﻛﺮدﺳﺘﺎن و ﻓﺎرس ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ.

زﻳﺮﺧﺎﻧﻮاده Steninae Stenus caspius Puthz, 1972 (ﺷﻜﻞ )4 )4 ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي رﻳﺨﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ: ﺑﺪن ﻛﺸﻴﺪه، ﺳﻴﺎه رﻧﮓ و ﺑﺮاق؛ ﭘﺎﻟﭗ ﻫﺎي آرواره ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻗﻬﻮه اي رﻧﮓ؛ ﺷﺎﺧﻚ ﻫﺎ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺑﻠﻨﺪ و ﻛﻤﻲ ﭼﻤﺎﻗﻲ، ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻗﻬﻮه اي؛ ﻋﺮض ﺳﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻋﺮض ﺑﺎل ﭘﻮش ﻫﺎ ﻛﻢ ﺗﺮ؛ ﭘﻴﺶ ﮔﺮده ﻛﺸﻴﺪه، در ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻴﺎﻧﻲ ﻛﻤﻲ ﭘﻬﻦ، در ﻗﺴﻤﺖ ﻗﺎﻋﺪه اي و اﻧﺘﻬﺎ ﻳﻲ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺑﺎرﻳﻚ، ﺳﻄﺢ ﭘﻴﺶ ﮔﺮده ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺳﻄﺢ ﺑﺎل ﭘﻮش ﻫﺎ ﻛﺎﻣﻼ ﻧﺎﻫﻤﻮار؛ ﺑﺎل ﭘﻮش ﻫﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻣﺴﺘﻄﻴﻞ ﺷﻜﻞ و در دو ﻃﺮف ﻛﻤﻲ ﻣﺘﻮرم؛ ﺷﻜﻢ ﺑﻠﻨﺪ و ﻛﺸﻴﺪه، ﺳﻄﺢ ﭘﺸﺘﻲ ﺷﻜﻢ ﺗﺎ ﺣﺪودي ﻣﺤﺪب، ﻧﻘﺎط ﺳﻄﺢ ﺷﻜﻢ ﻛﻮﭼﻚ و ﭘﺮاﻛﻨﺪه، ﺳﻄﺢ ﭘﺸﺘﻲ ﺷﻜﻢ ﭘﻮﺷﻴﺪه از ﻛﺮك ﻫﺎي ﺳﻔﻴﺪ رﻧﮓ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﺑﻪ ﻃﺮف اﻧﺘﻬﺎ ﻣ ﺘﺮاﻛﻢ؛ ﭘﺎﻫﺎ ﺑﻠﻨﺪ و ﺳﺘﺒﺮ، رﻧﮓ ﭘﺎﻫﺎ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻗﻬﻮه اي و ﻧﺴﺒﺘﺎ روﺷﻦ ﺗﺮ از رﻧﮓ ﺑﺪن، ﻣﺤﻞ اﺗﺼﺎل ران ﺑﻪ ﺳﺎق ﭘﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺳﻴﺎه؛ ﺑﻨﺪ اول و آﺧﺮ ﭘﻨﺠﻪ ﻛﺸﻴﺪه ﺗﺮ از ﺳﺎﻳﺮ ﺑﻨﺪﻫﺎ. زاد اﻧﺪام ﻧﺮ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺑﺰرگ و در اﻧﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻧﻴﻢ داﻳﺮه، ﻟﻮب ﻣﻴﺎﻧﻲ در اﻧﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﺣﺮف M ، ﻧﻴﻢ اﻧﺪام ﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ دو ﻣﻴﻠﻪ ﺑﻠﻨﺪ و در ﻟﺒﻪ داﺧﻠﻲ ﭘﻮﺷﻴﺪه از ﻣﻮ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه: ﻳﻚ ♂ و ﻳﻚ ♀ ، روﺳﺘﺎي زﻳﺎرت، ﺷﻦ وﻣﺎﺳﻪ اﻃﺮاف رودﺧﺎﻧﻪ ، روش اﻟﻚ ﻛﺮدن ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ- آوري /4/8 91 . ﻳﻚ ♂ و دو ♀ ، ﺟﻨﮕﻞ ﺗﻮﺳﻜﺴﺘﺎن، زﻣﻴﻦ ﺳﻴﺮ ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /2/21 91 . ﻳﻚ ♂ و 18 ♀ ، ﺟﻨﮕﻞ ﺗﻮﺳﻜﺴﺘﺎن ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /7/14 90 . ﻳﻚ ♀ ، روﺳﺘﺎي زﻧﮕﻲ ﻣﺤﻠﻪ، ﺳﺒﺰي ﻛﺎري ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /8/2 ،90 ﻳﻚ ♂ ، ﺟﻨﮕﻞ ﺷﺼﺖ ﻛﻼ، ﺧﺎك ﺑﺮگ ، روش اﻟﻚ ﻛﺮدن ، ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /2/22 91 . ﻳﻚ ♂ ، ﺟﻨﮕﻞ ﭘﻠﻨﮓ دره، ﺧﺎك ﺑﺮگ ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /2/31 91 . ﺳﻪ ♂ و ﺳﻪ ♀ ، روﺳﺘﺎي زﻳﺎرت، ﺳﻨﮓ رﻳﺰه اﻃﺮاف رودﺧﺎﻧﻪ ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /14/4 .91 .91 ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ در اﻳﺮان : اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻗﺒﻼ از اﺳﺘﺎن ﮔﻴﻼن، ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ (Bohá č, 1980) . .

١٧٤ ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﺣﺸﺮه ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺟﻠﺪ 8 ، ﺷﻤﺎره 2 ، ﺳﺎل 1395 ، ( -171 181)

Stenus machulkai Hromadka, 1977 (ﺷﻜﻞ )5 ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي رﻳﺨﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ: رﻧﮓ ﺑﺪن ﺳﻴﺎه، ﺑﻪ ﻧﺪرت ﺑﺮاق؛ ﺷﺎﺧﻚ ﻫﺎ ﻗﻬﻮه اي ﺗﻴﺮه، ﺗﻨﻬﺎ اوﻟﻴﻦ ﺑﻨﺪ ﺳﻴﺎه رﻧﮓ، ﻃﻮل ﺳﻪ ﺑﻨﺪ اول ﻳﻜﺴﺎن، ﺑﻨﺪ ﺳﻮم ﺑﺎرﻳﻚ ﺗﺮ از ﺑﻨﺪ دوم، ﻃﻮل ﺑﻨﺪﻫﺎي ﭼﻬﺎرم و ﭘﻨﺠﻢ ﻳﻜﺴﺎن و ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻳﻚ ﭼﻬﺎرم ﻛﻮﺗﺎه ﺗﺮ از ﺑﻨﺪ ﺳﻮم، ﺑﻨﺪ ﺷﺸﻢ ﻛﻤﻲ ﻛﻮﺗﺎه ﺗﺮ از ﺑﻨﺪ ﭘﻨﺠﻢ، ﺑﻨﺪ ﻫﻔﺘﻢ درازﺗﺮ از ﺑﻨﺪ ﭼﻬﺎرم و دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻨﺪ ﻫﺸﺘﻢ، ﺑﻨﺪ ﻧﻬﻢ ﻛﻤﻲ ارﻳﺐ و ﻛﻤﻲ درازﺗﺮ از ﺑﻨﺪ ﻫﺸﺘﻢ، ﺑﻨﺪ دﻫﻢ ﺑﺴﻴﺎر ارﻳﺐ، آﺧﺮﻳﻦ ﺑﻨﺪ ﺷﺎﺧﻚ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻛﺮوي؛ ﺑﻨﺪ اول و ﻗﺎﻋﺪه ﺑﻨﺪ د وم ﭘﺎﻟﭗ ﻟﺐ ﭘﺎﻳﻴﻦ زرد رﻧﮓ، ﻧﻴﻤﻪ راﺳﻲ ﺑﻨﺪ دوم ﻗﻬﻮه اي، ﺑﻨﺪ ﺳﻮم ﻗﻬﻮه اي ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺳﻴﺎه. زاداﻧﺪام ﻧﺮ ﺑﻴﻀﻲ ﺷﻜﻞ، ﭘﻬﻦ، ﻧﻴﻢ اﻧﺪام ﻫﺎ ﻛﻤﻲ ﺑﻠﻨﺪ ﺗﺮ از زاداﻧﺪام، ﻟﺒﻪ داﺧﻠﻲ ﻧﻴﻢ اﻧﺪام ﻫﺎ داراي ﻣﻮ، ﻧﻮك ﻟﻮب ﻣﻴﺎﻧﻲ ﻛﻤﻲ ﻓﺮورﻓﺘﻪ، ﻟﻮﻟﻪ اﻧﺘﻘﺎل دﻫﻨﺪه اﺳﭙﺮم ﺑﻪ ﺷﻜﻞ T (از ﺑﺎرزﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ). ﻧﻤ ﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه: ﻳﻚ ♂ ، روﺳﺘﺎي زﻳﺎرت، ﺣﺎﺷﻴﻪ رودﺧﺎﻧﻪ - ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /8/4 .91 ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ در اﻳﺮان: اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﺎزﮔﻲ از اﻳﺮان ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ ( Serri & Frisch, 2016) . .

Stenus lenkoranus Puthz, 1970 (ﺷﻜﻞ )6 )6 ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي رﻳﺨ ﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ: ﺑﺪن ﺗﺎ ﺣﺪودي ﭘﻬﻦ و ﺳﻴﺎه رﻧﮓ؛ ﺷﺎﺧﻚ ﻫﺎ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﻛﻮﺗﺎه و ﺷﺒﻴﻪ ﺑﻪ رﻧﮓ ﺑﺪن، ﺳﻪ ﺑﻨﺪ اﻧﺘﻬﺎﻳﻲ ﭼﻤﺎﻗﻲ؛ ﻋﺮض ﺳﺮ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﺎي ﻣﺮﻛﺐ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﺎ ﻋﺮض ﭘﻴﺶ ﮔﺮده ﻳﻜﺴﺎن؛ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻴﺎﻧﻲ ﭘﻴﺶ ﮔﺮده در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﮔﻮﻧﻪ Stenus caspius ﭘﻬﻦ ﺗﺮ و ﻃﻮل آن ﻛﻢ ﺗﺮ؛ ﺑﺎل ﭘﻮش ﻫﺎ ﻛﺎﻣﻼ ﭘﻬﻦ، ﻳﻜﻨ ﻮاﺧﺖ و ﻓﺎﻗﺪ ﻟﻜﻪ، ﺗﻌﺪاد ﺳﻮراخ ﻫﺎي ﺳﻄﺢ ﺑﺎل ﭘﻮش ﻫﺎ و ﭘﻴﺶ ﮔﺮده ﺑﻴﺶ ﺗﺮ از ﺳﻄﺢ ﺳﺮ؛ ﺷﻜﻢ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﻛﻮﺗﺎه و در ﺳﻄﺢ ﭘﺸﺘﻲ ﭘﻮﺷﻴﺪه از ﻛﺮك ﻫﺎي ﺳﻔﻴﺪ و ﻣﺘﺮاﻛﻢ؛ ﭘﺎﻫﺎ ﻗﻬﻮه اي ﺗﻴﺮه ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺳﻴﺎ ه و ﻛﺸﻴﺪه ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ؛ ﺑﻨﺪ ﻫﺎي ﭘﻨﺠﻪ ﭘﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒ ﺎ ﻫﻢ اﻧﺪازه. زاد اﻧﺪام ﻧﺮ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻧﻴﻢ داﻳﺮه، ﻧﻮك ﻟﻮب ﻣﻴﺎﻧﻲ در ﭘﻬﻠﻮ داراي ﻣﻮ، ﻧﻴﻢ اﻧﺪام ﻫﺎ اﺳﺘﻮاﻧﻪ اي ﺷﻜﻞ و در ﻟﺒﻪ داﺧﻠﻲ داراي ﻣﻮ (از ﺑﺎرزﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ). ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه: ﻳﻚ ♂ و دو ♀ ، ﺟﻨﮕﻞ ﺗﻮﺳﻜﺴﺘﺎن، زﻣﻴﻦ ﺳﻴﺮ ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /21/2 91 . 91 ﻳﻚ ♀ ، ﺟﻨﮕﻞ ﺗﻮﺳﻜ ﺴﺘﺎن، زﻣﻴﻦ ﻛﺸﺎورزي - ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر - ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /14/7 .90 ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ در اﻳﺮان: اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﺎزﮔﻲ از اﻳﺮان ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ ( Serri & Frisch, 2016 .)

Stenus piscator Saulcy, 1865 (ﺷﻜﻞ )7 )7 ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي رﻳﺨﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ: ﺑﺪن و ﺷﺎﺧﻚ ﻫﺎ ﺳﻴﺎه رﻧ ﮓ؛ ﻋﺮض ﺳﺮ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﺮﻛﺐ ﺑﺎ ﻋﺮض ﺑﺎل ﭘﻮش ﻫﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﺮاﺑﺮ؛ ﭘﻴﺶ ﮔﺮده ﻛﺸﻴﺪه؛ ﺳﻄﺢ ﭘﺸﺘﻲ ﺷﻜﻢ ﭘﻮﺷﻴﺪه از ﻛﺮك ﻫﺎي ﺳﻔﻴﺪ رﻧﮓ. زاد اﻧﺪام ﻧﺮ ﺗﺨﻢ ﻣﺮﻏﻲ ﺷﻜﻞ، ﻧﻮك ﻟﻮب ﻣﻴﺎﻧﻲ ﻣﺜﻠﺜﻲ ﺷﻜﻞ و ﺳﻄﺢ روﻳﻲ آن داراي ﻣﻮ، ﻣﻮﻫﺎي ﻟﺒﻪ داﺧﻠﻲ ﻧﻴﻢ اﻧﺪام ﻫﺎ واﺿﺢ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه: ﻳﻚ ♂ و ﺳﻪ ♀ - ﺟﻨﮕﻞ ﺗﻮﺳﻜﺴﺘﺎن، زﻣﻴﻦ ﺳﻴﺮ ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /2/21 91 . ﺳﻪ ♂ و ﻳﻚ ♀ ، روﺳﺘﺎي زﻧﮕﻲ ﻣﺤﻠﻪ، زﻣﻴﻦ ﻛﺸﺎورزي ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /8/2 90 . ﻳﻚ ♂ ، ﺟﻨﮕﻞ ﭘﻠﻨﮓ دره، ﺧﺎك ﺑﺮگ ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /2/31 91 . ﻳﻚ ♀ ، ﻫ ﺎﺷﻢ آﺑﺎد، ﺑﺎغ ﺧﺮﻣﺎﻟﻮ ، ﺑﺎ ، اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /3/8 .90 ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ در اﻳﺮان: اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر از اﺳﺘﺎن ﮔﻠﺴﺘﺎن ﮔﺰارش ﻣﻲ ﺷﻮد.

175 ﻓﺘﺢ ﭘﻮر و ﻫﻤﻜﺎران: ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻨﻮع ﺳﻮﺳﻚ ﻫﺎي ﺧﺎﻧﻮاده Staphylinidae در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﮔﺮﮔﺎن و ﺣﻮﻣﻪ

Stenus similis Herbst, 1784 (ﺷﻜﻞ A 8 و B ) ) ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي رﻳﺨﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ: ﺑﺪن ﺳﻴﺎه رﻧﮓ و ﺑﺮاق؛ ﺑﻨﺪ ﻗﺎﻋﺪه اي ﺷﺎﺧﻚ ﺳﻴﺎه و ﺑﻘﻴﻪ ﺑﻪ رﻧﮓ آﺟﺮي - زرد (ﮔﺎﻫﻲ ﺑﻨﺪ ﭼﻤﺎﻗﻲ ﺷﺎﺧﻚ ﺗﻴﺮه ﺗﺮ)؛ ﭘﺎﻟﭗ آرواره ﭘﺎﻳﻴﻦ زرد؛ ﭘﻴﺶ ﮔﺮده ﻛﺸﻴﺪه و از دو ﻃﺮف ﻛﻤﻲ ﻣﺘﻮرم؛ ﻋﺮض ﺳﺮ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﺎي ﻣﺮﻛﺐ ﺑﺎ ﻋﺮض ﺑﺎل ﭘﻮشﻫﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﺮاﺑﺮ؛ ﺷﻜﻢ ﻛﻮﺗﺎه؛ ﭘﺎﻫﺎ ﺑﻠﻨﺪ و ﺑﻪ رﻧﮓ آﺟﺮي - زرد، ﻣﺤﻞ اﺗﺼﺎل ران ﺑﻪ ﺳﺎق ﭘﺎ ﺳﻴﺎه؛ اﻧﺪازه ﻧﻘﺎط ﻓﺮو رﻓﺘﻪ روي ﺑﺪن ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﻫﻢ و ﻛﻢ و ﺑﻴﺶ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺑﺪن ﻳﻜﻨﻮاﺧﺖ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه: ﻳﻚ ♀ - ﺟﻨﮕﻞ ﻗﺮن آﺑﺎد، ﺧﺎك ﺑﺮگ - روش اﻟﻚ ﻛﺮدن - ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /1/3 .91 .91 ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ در اﻳﺮان: اﻳﻦ اوﻟﻴﻦ ﮔﺰارش از ﺣﻀﻮر اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ در اﺳﺘﺎن ﮔﻠﺴﺘﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺮﻗﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﭘﺮاﻛﻨﺶ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ در اﻳﺮان ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.

Stenus turk Puthz, 1972 (ﺷﻜﻞ A9) ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي رﻳﺨﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ: ﺑﺪن ﺳﻴﺎه رﻧﮓ؛ ﭼﺸﻢ ﻫﺎي ﻣﺮﻛﺐ ﺧﺮﻣﺎﻳﻲ رﻧﮓ؛ ﺷﺎﺧﻚ ﻫﺎ ﺑﻠﻨﺪ و ﻛﺸﻴﺪه؛ ﭘﺎﻟﭗ آرواره ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻛﺸﻴﺪه، زردرﻧﮓ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻨﺪ آﺧﺮ ﺗﻴﺮه ﺗﺮ از ﺳﺎﻳﺮ ﺑﻨﺪﻫﺎ؛ ﺑﺎل ﭘﻮش ﻫﺎ ﭘﻬﻦ و ﺳﻄﺢ روﻳﻲ آن ﻫﺎ و ﺷﻜﻢ ﭘﻮﺷﻴﺪه از ﻛﺮكﻫﺎي ﺳﻔﻴﺪ؛ ﭘﺎﻫﺎ زردرﻧﮓ، ﻣﺤﻞ اﺗﺼﺎل ران ﺑﻪ ﺳﺎق ﭘﺎ ﺳﻴﺎه رﻧﮓ و در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﮔﻮﻧﻪ S. similis ﺑﺨﺶ ﺑﺰرگ ﺗﺮي از ران ﺳﻴﺎه رﻧﮓ اﺳﺖ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه: ﻳﻚ ♀ ، ﺟﻨﮕﻞ اﻟﻦ ﮔﺪره، ﻋﻠﻒ زار ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟ ﻤﻊ آوري /8/6 .91 .91 ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ در اﻳﺮان: اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻗﺒﻼ از اﻳﺮان ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ ( Anlas & Newton, 2010).

زﻳﺮﺧﺎﻧﻮاده Tachyporinae ﺟﻬﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ از ﺻﻔﺎت رﻳﺨﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺧﺎرﺟﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﻳﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻨﺴﻴﺖ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ ﮔﺰارش ﻧﺸﺪه اﺳﺖ.

Tachyporus hypnorum Fabricius, 1775 (ﺷﻜﻞ B9 ) ) ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي رﻳﺨﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ: ﺑﺪن ﭘﻬﻦ و ﻗﻮﺳﻲ ﺷﻜﻞ؛ ﺳﺮ ﻛﻮﭼﻚ، ﺑﺮﻧﺰه ﻳﺎ ﺳﻴﺎه رﻧﮓ. ﭘﺮﻣﺎس ﻫﺎي ﻟﺐ ﭘﺎﻳﻴﻦ زردرﻧﮓ، ﺑﻨﺪ ﻣﺎﻗﺒﻞ آﺧﺮ ﺑﺎرﻳﻚ و ﻛﺸﻴﺪه، ﻃﻮل ﺑﻨﺪ آﺧﺮ ﺑﻴﺶ ﺗﺮ از ﻋﺮض ﺑﻨﺪ ﻣﺎﻗﺒﻞ آﺧﺮ؛ ﭘﻴﺶ ﮔﺮده ﭘﻬﻦ، رﻧﮓ ﺳﻴﺎه ﺗﺎ ﺣﺎﺷﻴﻪ ﻋﻘﺒﻲ اﻣﺘﺪاد ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻣﺎ ﻟﺒﻪ ﻫﺎ روﺷﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺳﻄﺢ ﭘﻴﺶ ﮔﺮده اﺳﺎﺳﺎ ﺻﺎف و ﻓﺎﻗﺪ ﻧﻘﺶ و ﻧﮕﺎر؛ ﺳﭙﺮﭼﻪ ﻛﺎﻣﻼ ﺳﻴﺎه رﻧﮓ؛ ﻣﻮﻫﺎي ﺳﻄﺢ ﺑﺎل ﭘﻮش ﻫﺎ روﺷﻦ و ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻢ رﻧﮓ، ﺣﺎﺷﻴﻪ اﻃﺮاف ﺑﺎل ﭘﻮش ﻫﺎ داراي ﻳﻚ ﻟﻜﻪ ﺳﻴﺎه، ﻃﻮل ﺑﺎل ﭘﻮش ﻫﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﺑﻴﺶ ﺗﺮ از ﭘﻴﺶ ﮔﺮده؛ ﺷﻜﻢ ﺳﻴﺎه ﻳﺎ ﻗﻬﻮه اي ﺗﻴﺮه ، ﻟﺒﻪ ﻋﻘﺒﻲ ﺗﺮژﻳﺖ ﺷﻜﻢ ﻛﺎﻣﻼ ﭘﻬﻦ و ﺑﻪ وﺿﻮح روﺷﻦ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه: ﻫﻔﺖ ﻧﻤﻮﻧﻪ ، ﺟﻨﮕﻞ ﺗﻮﺳﻜﺴﺘﺎن، ﺧﺎك ﺑﺮگ ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﻴﻒ ﺑﺮﻟﻴﺰ ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /28/3 90 . 90 ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ - ﺟﻨﮕﻞ ﻗﺮن آﺑﺎد، ﺧﺎك ﺑﺮگ ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /3/1 91 . ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ ، ﺟﻨﮕﻞ ﺗﻮﺳﻜﺴﺘﺎ ن، ﺧﺎك ﺑﺮگ ، اﻟﻚ ﻛﺮدن ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /16/7 .90 .90 ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ در اﻳﺮان: اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻗﺒﻼ از ﻣﺎزﻧﺪران، ﮔﻠﺴﺘﺎن، ﺳﻴﺴﺘﺎن و ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎن و ﺗﻬﺮان ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ .( .( Anlas & Newton, 2010 )

١٧٦ ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﺣﺸﺮه ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺟﻠﺪ 8 ، ﺷﻤﺎره 2 ، ﺳﺎل 1395 ، ( -171 181)

. Sepedophilus sp (ﺷﻜﻞ C9 ) ) ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي رﻳﺨﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ: ﺑﺪن ﺑﻪ وﺿﻮ ح ﻣﻮدار؛ ﺷﺎﺧﻚ ﻫﺎ (ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻨﺪ ﭘﺎﻳﻪ) زردرﻧﮓ؛ ﺷﻜﻢ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ در اﻧﺘﻬﺎ ﺑﺎرﻳﻚ و ﻣﺨﺮوﻃﻲ ﺷﻜﻞ؛ ﭘﻨﺠﻪ ﻫﺎي ﭘﺎ ﺑﻠﻨﺪ و ﺑﺎرﻳﻚ، ﻃﻮل ﭘﻨﺠﻪ ﭘﺎي ﻋﻘﺐ ﺑﻠﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺗﺮ از ﻃﻮل ﺳﺎق ﭘﺎي ﻋﻘﺒﻲ، ﭘﺎﻫﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ زردرﻧﮓ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه: ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ، ﺟﻨﮕﻞ رﻧﮕﻮ، ﺧﺎك ﺑﺮگ ، روش اﻟﻚ ﻛﺮدن ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻤﻊ آوري /7/5 90 . . 90 ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ در اﻳﺮان: ﻃﺒﻖ ﮔﺰارش (Anlas & Newton (2010، اﻳﻦ ﺟﻨﺲ ﻗﺒﻼ از ﻣﺎزﻧﺪران، ﺳﻴﺴﺘﺎن و ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎن و ﻛﺮﻣﺎن ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت: ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻛﻤﺒﻮد ﻣﻨﺎﺑﻊ، ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ اﻳﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺗﺎ ﺳﻄﺢ ﺟﻨﺲ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﺑﻴﺶ ﺗﺮﻳﻦ ﻓﺮاواﻧﻲ از زﻳﺮﺧﺎﻧﻮ اده Steninae ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ Stenus caspius، از زﻳﺮﺧﺎﻧﻮاده Oxytelinae ﺑﻪ ﺟﻨﺲ Platystethus و از زﻳﺮﺧﺎﻧﻮاده Tachyporinae ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ Tachyporus hypnorum ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺖ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ در ﺟﻤﻊ آوري ﺳﻮﺳﻚ ﻫﺎي ﺧﺎﻧﻮاده Staphylinidae از ﺳﻪ روش ﻣﺘﻔﺎوت آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر، ﻗﻴﻒ ﺑﺮﻟﻴﺰ و روش اﻟﻚ ﻛﺮدن اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد ﺣﺸﺮات ﺟﻤﻊ آوري ﺷﺪه در ﻫﺮ روش، روش ﺟﻤﻊ آوري ﺑﺎ آﺳﭙﻴﺮاﺗﻮر ﺑﻴﺶ ﺗﺮﻳﻦ ﻛﺎرﺑﺮد را در ﺑﻪ دام اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﺳﻮﺳﻚ ﻫﺎي اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻮاده داﺷﺖ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﻛﺎراﻳﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻻي آن ﺑﺮاي ﺟﻤﻊ آوري اﻳﻦ ﺣﺸﺮات ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ . در ﺑﻴﻦ زﻳﺴﺖ ﮔﺎه ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﺟﻨ ﮕﻞ و ﻣﺮاﺗﻊ ﺑﻴﺶ ﺗﺮﻳﻦ ﺟﻤﻌﻴﺖ در ﺳﻮﺳﻚ ﻫﺎي اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻮاده را دارا ﺑﻮد و ﻛﻨﺪه ﻫﺎي درﺧﺖ، ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺟﻤﻌﻴﺖ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ زﻳﺴﺖ ﮔﺎه ﻫﺎ داﺷﺖ.

ﺷﻜﻞ A 1- : ﺷﻜﻞ ﻇﺎﻫﺮي ﺑﺪن در ﺟﻨﺲ . B ، Anotylus sp : ﺳﭙﺮﭼﻪ، C : ﺳﺎق ﭘﺎ Fig. 1- A: Body view in Anotylus sp., B: Scutellum, C: Tibia

ﺷﻜﻞ A 2- : ﺷﻜﻞ ﻇﺎﻫﺮي ﺑﺪن در ﺟﻨﺲ . B ، Bledius sp: ﭘﻴﺶ ﮔﺮده، C : ﺳﺎق ﭘﺎ Fig. 2- A: Body view in Bledius sp ., B: pronotum, C: Tibia

177 ﻓﺘﺢ ﭘﻮر و ﻫﻤﻜﺎران: ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻨﻮع ﺳﻮﺳﻚ ﻫﺎي ﺧﺎﻧﻮاده Staphylinidae در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﮔﺮﮔﺎن و ﺣﻮﻣﻪ

ﺷﻜﻞ A 3- : ﺷﻜﻞ ﻇﺎﻫﺮي ﺑﺪن در ﺟﻨﺲ . B ، Platystethus sp: ﭘﻴﺶ ﮔﺮده Fig. 3-A: Body view in Platystethus sp ., B: Pronotum

ﺷﻜﻞ -4 ﮔﻮﻧﻪ A ، Stenus caspius : ﻧﺮ، B : ﻣﺎده ، C : زاد اﻧﺪام، D : ﻧﻴﻢ ﺣﻠﻘﻪ ﭘﺸﺘﻲ ﺷﻜﻢ Fig. 4. Stenus caspius , A: Male, B: Female, C: Genitalia, D: Tergit

ﺷﻜﻞ A 5- : ﺷﻜﻞ ﻇﺎﻫﺮي ﺑﺪن در ﮔﻮﻧﻪ B ، Stenus machulkai : زاد اﻧﺪام Fig. 5.A: Body view in Stenus machulkai , B: Genitalia

ﺷﻜﻞ -6 ﮔﻮﻧﻪ A ،Stenus lenkoranus : ﻧﺮ B : ﻣﺎده C : زاداﻧﺪام D : ﻧﻴﻢ ﺣﻠﻘﻪ ﭘﺸﺘﻲ ﺷﻜﻢ Fig. 6- Stenus lenkoranus , A: Male, B: Female, C: Genitalia, D: Ttergit

١٧٨ ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﺣﺸﺮه ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺟﻠﺪ 8 ، ﺷﻤﺎره 2 ، ﺳﺎل 1395 ، ( -171 181)

ﺷﻜﻞ -7 ﮔﻮﻧﻪ A ،Stenus piscator : ﻣﺎده B : ﻧﺮ C : زاداﻧﺪام D : ﻧﻴﻢ ﺣﻠﻘﻪ ﭘﺸﺘﻲ ﺷﻜﻢ Fig. 7- Stenus piscator , A: Male, B: Female, C: Genitalia, D: Tergit

ﺷﻜﻞ A 8- : ﺷﻜﻞ ﻇﺎﻫﺮي ﺑﺪن در ﮔﻮﻧﻪ B ،Stenus similis : ﺷﺎﺧﻚ Fig. 8-A: Body view in Stenus similis , B: Antenna

ﺷﻜﻞ A 9- : ﺷﻜﻞ ﻇﺎﻫﺮي ﺑﺪن در ﮔﻮﻧﻪ C ،Tachyporus hypnorum :B ، Stenus turk : ﺟﻨﺲ . Sepedophilus sp Fig. 9-A: Body view in Stenus turk , B: Tachyporus hypnorum , C: Sepedophilus sp .

ﺳﭙﺎﺳﮕﺰاري ﺑﺪﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ از دﻛﺘﺮ Michael Sch ülke ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻧﺎم ﻋﻠﻤﻲ ﻳﻜﻲ از ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي ارﺳﺎﻟﻲ ﻗﺪرداﻧﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد . .

179 ﻓﺘﺢ ﭘﻮر و ﻫﻤﻜﺎران: ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻨﻮع ﺳﻮﺳﻚ ﻫﺎي ﺧﺎﻧﻮاده Staphylinidae در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﮔﺮﮔﺎن و ﺣﻮﻣﻪ

Reference

Anlas, S. and Newton, A. F. 2010 . Distributional checklist of the Staphylinidae (Coleoptera) of Iran, with new and additional records. Linzer biologische Beiträge, 42(1): 335-388. Bohac, J. 1980 . New or interesting finds of Staphylinidae from Palaearctic region (Coleoptera, Staphylinidae). Acta Faunistica Entomologica Musei Nationalis Pragae, 16: 85–87. Borror, D. J., Triplehorn, C. A. and Johnson, N. F. 1989 . An Introduction to the study of insects. Sixth Edition. Saunders College publishing, 875 pp. Brunke, A., Newton, A., Klimaszewski, J., Majka, CH. and Marshall, S. 2011 . Staphylinidae of Eastern Canada and Adjacent United States. Key to Subfamilies; Staphylininae: Tribes and Subtribes, and Species of Staphylinina. Canadian Journal of Arthropod Identification, 12: 1-110. Freude, H., Harde, K. W. and Lohse, G. A. 1964 . Die Käfer Mitteleuropas Band 4, Staphylinidae I: (Micropeplinae bis Tachyporinae). Krefeld : Goecke & Evers, Berlin, German. 264 pp. Herman, L. H. 2001 . Catalog of the Staphylinidae (Insecta: Coleoptera). 1758 to the end of the second millennium. Volumes I-VII. Bulletin of the American Museum of Natural History, 265: 1-4218. Hromadka, L. 1977 . vier neue Palaarktische Stenus - arten (Coleoptera: Staphylinidae). Annotationes zoologicae et botanicae, 120: 1-8. Lompe, A., Lohse, G. A. and Ganglbauer, L. 2009 . Käfer Europas Staphylinidae. Available in: http://www.coleo-net.de/coleo/texte/staphylinidae.htm. Puthz, V. 1972 . Über zwei Stenus- Arten aus der clavicornis- Gruppe (Coleoptera: Staphylinidae) 113. Beitrag zur Kenntnis der Steninen. Entomologische Blätter für Biologie und Systematik der Käfer, 68: 124-128. Sikoh, K. and Bokcho, Y. 2013 . Three New Recorded Species of the Genus Stenus Latreille (Coleoptera: Staphylinidae, Steninae) in Korea. Korean Journal oF Applied Entomology, 30: 1- 5. Serri, S. and Frisch, J. 2013 . A new species of the Stenus incanus group from Iran, with remarks on S. laetificus Ryvkin (Staphylinidae: Steninae). Deutsche Entomologische Zeitschrift, 60(1): 99-103. Serri, S. and Frisch, J. 2016 . Species diversity, chorology, and biogeography of the Steninae MacLeay, 1825 of Iran, with comparative notes on Scopaeus Erichson, 1839 (Coleoptera: Staphylinidae). Deutsche Entomologische Zeitschrift, 63(1): 77-44. Tang, L. and Li, L. Z. 2013 . Discovery of Steninae from Ningxia, Northwest China (Coleoptera: Staphylinidae). Zookeys, 272: 1-20.

١٨٠ ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﺣﺸﺮه ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺟﻠﺪ 8 ، ﺷﻤﺎره 2 ، ﺳﺎل 1395 ، ( -171 181)

Journal of Entomological Research Islamic Azad University, Arak Branch ISSN 2008 -4668 Volume 8, Issue 2, pages: 171-181 http://jer.iau-arak.ac.ir

Short Article

Study on diversity of rove beetles (Staphylinidae, Col.) in Golestan Province, Iran

N. Fathpour 1*, R. Vafaei-Shoushtari 2, M. Yazdanian 3, S. Serri 4

1- Graduated Student of Entomology, Faculty of Agriculture, Islamic Azad University, Arak Branch, Arak, Iran 2- Assistant Proffesor, Department of Entomology, Faculty of Agriculture & Natural Resources, Islamic Azad University, Arak Branch, Arak, Iran 3- Assistant Proffesor, Department of Plant Protection, Faculty of Plant Production, Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan, Iran Lecturer, Insect Taxonomy Research, Iranian Research ِDepartment, Institute of Plant Protection, Tehran, Iran 4-

Abstract

During 2011 and 2013 an elementary study on the rove beetles of Gorgan (Golestan province in north of Iran) and adjutant areas was carried out. The specimens were collected by Berlese funnel, aspirator and also sifters in 14 collecting sites. As a result, 3 genera of Oxytelinae, 6 species of Steninae and one species and one genus of Tachyporinae were identified. Out of which, S. similis and S. piscator are the first record for the fauna of Golestan province. The name of genera and species are presented here:

Subfamily Oxytelinae Fleming, 1821: Bledius Leach, 1819 Platystethus Mannerheim, 1830 Subfamily Steninae Macleay, 1825 Stenus caspius Puthz, 1972 Stenus machulkei Hromadka, 1977 Stenus lenkoranus Puthz, 1970 Stenus piscator Saulcy, 1865 Stenus similis Herbst, 1784 Stenus turk Puthz, 1972 Subfamily Tachyporinae Macleay, 1825: Tachyporus hypnorum Fabricius, 1775 Sepedophilus Gistel, 1856

Keywords: Staphylinidae, Oxytelinae, Steninae, Tachyporinae, Fauna, Gorgan, Golestan province

* Corresponding Author, E-mail: [email protected] Received: 6 Oct. 2015– Accepted: 1 Jun. 2016

181181