DE ORANJEZAAL IN HUIS TEN BOSCH GRATIS

Auteur: Margriet Eikema Hommes Aantal pagina's: 276 pagina's Verschijningsdatum: 2013-10-14 Uitgever: Waanders Uitgevers EAN: 9789491196577 Taal: nl Link: Download hier Paleis Huis Ten Bosch kleurt weer oranje met de komst van de koning en zijn gezin Op het dak werden leien gelegd. Voor de vloeren werden, behalve voor die in de zuilenzaal, grenenhouten planken gebruikt die zonder stuiknaden over de volledige lengte van de kamers werden gelegd. De houten vloerdelen waren dik, vier centimeter of meer was niet uitzonderlijk, en breed soms meer dan veertig centimeter. Vermoed wordt dat het hout gehaald werd uit de omgeving van Berlijn. Die waren gesitueerd in een bijgebouw, [7] in een van de twee Pieter Posthuizen. Toen Frederik Hendrik in maart overleed, maakte Amalia van Solms van de zomerresidentie een monument ter nagedachtenis aan haar man. Vervolgens werd begonnen met de afwerking van het interieur. De centrale koepelzaal de "Oranjezaal" ontwerp van , werd geheel gedecoreerd met schilderingen die het leven en glorie van Frederik Hendrik afbeelden. Met de oplevering van de Oranjezaal in april was het gebouw gereed voor gebruik. De prinses-weduwe zou vanaf dat jaar de zomers doorbrengen op Huis ten Bosch. Testamentair liet ze vastleggen dat het pand na haar overlijden eigendom werd van haar dan nog levende dochters haar twee zonen waren al voortijdig overleden. Bij haar overlijden in waren er dat nog drie. Albertine Agnes van Nassau , die als enige in de Republiek woonde, kreeg het vruchtgebruik. Ze woonde er echter niet. Ze verkocht het vruchtgebruik in voor Na het overlijden in van Willem III verkreeg zij ook het vruchtgebruik. Aangezien haar moeder had vastgelegd dat na het overlijden van haar laatste nog in leven zijnde dochter Huis ten Bosch zou vervallen aan de nazaten van haar al in overleden oudste dochter Louise Henriëtte van Nassau én omdat Henriëtte Catharina niet in de Republiek woonde, droeg Henriëtte Catharina in al haar rechten op Huis ten Bosch over aan haar neef koning Frederik Willem I van Pruisen , [10] het oudste nog levende kind van Louise Henriëtte. Deze gaf in bij traktaat het gebouw aan Willem Karel Hendrik Friso van Oranje-Nassau , die zich bij datzelfde verdrag tegelijkertijd prins van Oranje mocht gaan noemen en daarmee Willem IV werd. De bel-etage volgens het ontwerp van . De kamer rechts beneden werd later ingericht als de 'Chinese kamer' en - op de kaart - rechts erboven als de 'Japanse kamer'. Middenin is de Oranjezaal. Voorzijde van Huis ten Bosch door Jan Matthysz. . Doorsnede van Huis ten Bosch van Jan Mattysz. Gezicht op de zij- en achterkant van Huis ten Bosch, in of na , anoniem Rijksmuseum Amsterdam. Gedurende de dertig jaren dat het Pruisisch bezit was geweest, was Huis ten Bosch slecht onderhouden. Tevens breidde hij het uit tot een paleis. Zo werden naar ontwerp van de Fransman Daniël Marot tussen onder andere twee langwerpige bakstenen vleugels gebouwd deze zouden de Haagse vleugel aan de westzijde en de Wassenaarse vleugel aan de noordoostzijde gaan heten. De vleugels werden aan beide zijkanten van het hoofdgebouw verbonden middels een rechthoekig paviljoen. Vanaf deze paviljoens werd over een lengte van 23 meter aan beide kanten een schuin naar voren geplaatste vleugel gebouwd die eindigt in een opnieuw rechthoekig paviljoen. De dagelijkse leiding bij de bouwwerkzaamheden was in handen van de in Frankrijk geboren maar in de Noordelijke Nederlanden opgegroeide Anthonie Coulon. Het is aan Coulon te danken dat het voorhuis vergroot werd door de voorgevel van het hoofdgebouw met zeven tot acht voet naar voren te plaatsen. Coulon adviseerde het balkon weg te laten, omdat volgens hem anders alle architectonische aandacht onnodig naar het balkon zou uitgaan. Coulon bewerkstelligde ook dat de twee zijvleugels elk dertig voet langer werden. Hij had namelijk in Marots plannen ontdekt dat de keuken anders maar twintig vierkante voet groot zou zijn. De vergrote vestibule werd voorzien van een verdieping. In deze op de tweede verdieping gelegen ruimte kwam een Anglicaanse huiskapel voor prinses Anna van Hannover In de jaren vijftig van de twintigste eeuw werd die verbouwd tot een balzaal. Boven de entreedeur en rondom de vensters werden ornamenten in Lodewijk XIV-stijl toegevoegd. De vloer van de vestibule kreeg marmeren tegels. Door Marot werden de veelal blinde ramen in het hoofdgedeelte vervangen door schuiframen met een roede -indeling. Ook de nieuwe vleugels kregen dit soort 'Franse' ramen. De wanden van een van de andere ruimten in het voorhuis werden uitgebeeld in Chinese stijl. De gevel kreeg een bekroning met het alliantiewapen van Willem IV en Anna van Hannover, hetwelk in werd vervangen door een rechte balustrade. Ook de bekroning van de koepel op de Oranjezaal werd vernieuwd. Het nog steeds aanwezige rijk gedecoreerde stucwerk in de Witte eetzaal is van de hand van de Italiaan Francesco Barberino en dateert uit Een kroonlijst scheidt het gewelfde plafond van de muren. Op het plafond zijn onder meer de familiewapens afgebeeld van prins Willem IV van Oranje en zijn echtgenote. De Oranjes bleven de appartementen in het hoofdgebouw gebruiken. De nieuw gebouwde vleugels waren grotendeels bestemd voor het hofpersoneel. In de oostelijke vleugel bevonden zich echter ook de vertrekken waar de prinselijke familie overdag vertoefde. De presentiekamer in het oostelijk binnenpaviljoen, waar de tronen van het prinselijke paar stonden, waren bij leven van Anna van Hannover volgehangen met door haarzelf vervaardigde schilderijen. Een zelfportret is bewaard gebleven en hangt in het Koninklijk Huisarchief in Den Haag. Het gezin van Willem V deed dat normaliter van eind mei, begin juni tot en met oktober. Op 25 juli vond in de Oranjezaal onder groot ceremonieel vertoon de opname plaats van de nog jonge Willem IV in de Orde van de Kouseband. Ook zijn zoon Willem V werd, op 7 juni , in Huis ten Bosch opgenomen in dezelfde ridderlijke orde. De met meerdere exotische houtsoorten gefineerde wandbetimmering in deze kamer is van de hand van de uit Duitsland afkomstige en in Den Haag wonende broers Matthijs en Pieter Paul Horrix. De 22,5 m² grote wandbespanning in deze ruimte bestaat uit een ecrukleurige zijden ondergrond waarop in onder andere fluweel , damast en brokaat ongeveer achthonderd planten, bloemen, vogels en enkele fabeldieren gedetailleerd zijn weergegeven. Feitelijk is de inrichting late chinoiserie. In werd deze kamer dan ook "Chinese kamer" genoemd. De fabelleeuwen en vogels zijn van Japanse origine. De rotspartijen, planten en bloemen zijn Hollands of Japans. Willem V gebruikte deze ruimte als zijn audiëntiekamer. Het Huis ten Bosch circa , Jan van der Heyden Tuinontwerp door Daniël Marot uit Huis ten Bosch na de uitbreiding in met twee vleugels en een nieuwe façade van het hoofdgebouw, door Jan ten Compe Voorzijde van Huis ten Bosch na de uitbreiding in , ingekleurde prent door anonieme kunstenaar. Na de Franse inval van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden , begin , werd paleis Huis ten Bosch door de Fransen als oorlogsbuit geconfisqueerd en overgedragen aan de nieuwe Bataafse Republiek. Daarmee werd het nationaal bezit. Het meubilair werd grotendeels verkocht. Het gebouw deed dienst als staatsgevangenis tijdens de omwenteling in en drie jaar later onder het Uitvoerend Bewind. Vervolgens werd het van tot deels ingericht als kunstmuseum. Deze "Nationale Konst-Gallerij" opende op 31 mei en was toegankelijk voor zes stuivers op initiatief van . De collectie bestond uit kunst afkomstig uit rijksgebouwen en uit de restanten kunstwerken die nog in de voormalige stadhouderlijke paleizen waren aangetroffen. De belangrijkste werken waren schilderijen van 17e-eeuwse Hollandse meesters die eigendom waren geweest van het Huis van Oranje. In was het paleis de zomerresidentie van raadpensionaris Rutger Jan Schimmelpenninck en vervolgens de vaste residentie van Lodewijk , [16] die in tot koning van Holland werd benoemd. Op 18 juni nam hij met zijn echtgenote en twee zoontjes voor het eerst zijn intrek in Huis ten Bosch. De winter van bracht hij door in het Binnenhof om begin april terug te keren naar, zoals het toen heette, Palais Royal du Bois. Het middelste venster boven de entreedeur van de voorgevel werd tussen versmald met een strook zandsteen. Lodewijk Napoleon stond het paleis in tijdelijk af als noodopvang voor de slachtoffers van de Leidse buskruitramp. Zelf verhuisde hij in naar Utrecht en later naar Amsterdam. Hoewel Lodewijk Napoleon slechts kort in Huis ten Bosch woonde, had hij een grote invloed op het interieur en exterieur. Zijn uitbreidingen en verfraaiingen betekenden de introductie van de empirestijl in Nederland. Zo liet hij de schuiframen met kleine roeden vervangen door veel grotere vensters in empirestijl. Het oorspronkelijke zandsteen van de gevel werd in opnieuw voorzien van een geschilderde afwerking in een zandsteenkleur. De volgende gebruiker was de Franse gouverneur Charles-François Lebrun , die het van tot kreeg toegewezen als buitenverblijf, maar hij zou er weinig gebruik van hebben gemaakt. Toen in Nederland opnieuw een monarchie werd, met koning Willem I aan het hoofd, werd Huis ten Bosch weer woonhuis van de Oranjes. Willem I verbleef er regelmatig. Op 2 juli werd de Russische tsaar Alexander I er ontvangen. Hij bracht in Nederland de zomers door. Bij de onderling geregelde scheiding van tafel en bed tussen koning Willem III en koningin Sophie , op 25 december , kreeg de laatste Huis ten Bosch toegewezen als zomerverblijf. Na haar overlijden in stond het lange tijd leeg. Eind negentiende eeuw werd de toen witte verflaag van de voorgevel verwijderd. Schilderlagen verwijderen en het daarmee blootleggen van het oorspronkelijke materiaal was toen een trend in de monumentenzorg. Zo kwam de natuurlijke zandsteenkleur weer in zicht. Kort daarna kreeg de voorgevel een grijzige zandsteenkleurige afwerking. Uit historisch fotomateriaal blijkt dat de raamkozijnen tot circa in witte kleur waren afgewerkt. Kort na werden de witte raamkozijnen in een donkere, mogelijk bruine of groene, kleur geschilderd. Koningin Wilhelmina stelde het paleis in beschikbaar voor de eerste Haagse vredesconferentie. Maar toen ze van tot vanwege de oorlog aan de landsgrenzen Den Haag niet kon verlaten, werd Huis ten Bosch haar vaste verblijf. Ze woonde er opnieuw, doch slechts voor kort, vlak voor de invasie van nazi-Duitsland in Op 10 mei, de dag van de invasie, landden Duitse parachutisten in de nabijheid van Huis ten Bosch in een vergeefse poging de koninklijke familie te ontvoeren. De Nederlandse legerleiding gaf vervolgens aan haar veiligheid in Huis ten Bosch niet langer te kunnen waarborgen, waarop ze op het eind van de ochtend van 10 mei met haar familie naar Paleis Noordeinde ging. Op 16 september werden alle particuliere bezittingen van koningin Wilhelmina in Huis ten Bosch geconfisqueerd door de Duitse bezettende macht. Alle verwijzingen naar latere Oranjes zouden dan uit het paleis verwijderd worden. Bijna was Paleis Huis ten Bosch in de Tweede Wereldoorlog afgebroken door de Duitse bezetters, omdat er een tankgracht voor de verdediging van Den Haag moest worden aangelegd. De twee Pieter Posthuizen, de belangrijkste dienstgebouwen en daterend uit eind eerste helft van de 17e eeuw, werden in voor deze tankgracht afgebroken. Aan het eind van de oorlog werd het Haagse Bos door de Duitsers gebruikt als lanceerplaats voor hun V-1 en V-2 -raketten, hetgeen leidde tot een RAF -bombardement. Hoewel het paleis zelf geen doelwit was, raakte het wel beschadigd. Zo bleef geen raam heel en daken en gevel vertoonden gaten door inslagen, waardoor regen en wind vrij spel kregen. De kunstschatten waren tijdig opgeslagen. Na de oorlog werd het paleis gerestaureerd en weer bewoonbaar gemaakt. Koningin Juliana en prins Bernhard ontvingen van het Nederlandse volk de tuinbeplanting als cadeau voor hun 12½-jarig huwelijk. In maart werd de Wassenaarse vleugel ter gelegenheid van het meerdaagse staatsbezoek van de Britse koningin Elizabeth II en prins Philip tijdelijk afgestaan aan het vorstelijke paar. Van tot woonden Piet de Jong en zijn gezin in het oostelijke Pieter Posthuis. Volgens zijn vriend Avi Primor voelde hij zich er onder de gegeven omstandigheden - Claus had onder meer de Ziekte van Parkinson - prettiger dan in Huis ten Bosch. Claus' echtgenote, koningin Beatrix, kwam er vaak. Het was De Jong, die in minister-president was, die koningin Juliana overhaalde om de wekelijkse op maandag te houden gesprekken tussen staatshoofd en minister-president in het vervolg op Huis ten Bosch te laten plaatsvinden. Tot dan werden die gesprekken tussen Juliana en de minister-president op Paleis Soestdijk in Baarn gehouden. De Jong vond echter dat hij door de grote afstand en het steeds drukker wordende autoverkeer te veel kostbare tijd verloor. Sindsdien vinden de wekelijkse gesprekken tussen staatshoofd en minister-president nog steeds plaats op Huis ten Bosch. Op 10 augustus een jaar na haar aantreden betrok koningin Beatrix met haar gezin het paleis. Na haar abdicatie op 30 april is zij hier officieel tot 4 februari blijven wonen. De Haagse vleugel werd gebruikt als gastenverblijf en voor ondersteunende doeleinden. Het hoofdgebouw had een representatieve functie — hier werden onder meer de ministers beëdigd en belangrijke buitenlandse gasten ontvangen. Beatrix gebruikte Paleis Noordeinde als werkpaleis. Het paleis, dat een vloeroppervlak heeft van m², staat in het noorden van het Haagse Bos op een omgracht terrein van zestien hectare. De hoofdingang is te vinden in het verlengde van de Laan van Huis ten Bosch, aan de noordoostkant van het paleis. Aan de Bezuidenhoutseweg is ook een entree. Het officiële adres is 's-Gravenhaagse Bos Eigenaar is de Staat der Nederlanden, die het terrein met bijgebouwen, tuin, tennisbaan en zwembad om niet ter beschikking heeft gesteld. Het is een wettelijke taak van de Rijksoverheid om hiervoor zorg te dragen. Het paleis staat in de Top van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg. De eerste renovatie na de Tweede Wereldoorlog was in de jaren Het hele paleis werd hersteld van zware oorlogsbeschadigingen. In de jaren vond er een grondige verbouwing plaats om het hoofdgebouw geschikter te maken als tweede woonpaleis voor het gezin van koningin Juliana. Zo kreeg het paleis voor het eerst centrale verwarming. De prinsessen Beatrix en Irene kregen er een eigen appartement, bestaande uit een zitkamer, slaapkamer met badkamer, theekeuken en een ruimte voor de garderobe. Een schouw die eerst in het Stadhouderlijk Kwartier had gestaan en later verhuisde naar het Paleis op de Dam in Amsterdam, kreeg een plaats in de zogenaamde Blauwe kamer. De keukens werden zodanig gemoderniseerd dat er maaltijden tot voor zestig personen bereid konden worden. De in op last van de Duitsers afgebroken Pieter Posthuizen werden met deels de oorspronkelijke bouwmaterialen herbouwd; een ervan kreeg de functie van tuinbaaswoning en garage. De raamkozijnen en deuren van de voorgevel werden wit geschilderd om het achttiende-eeuwse karakter van het paleis te benadrukken. Ook de voorgevel kreeg een nieuwe verflaag en werd warm-grijs van kleur. In verband met de voorgenomen troonsbestijging van koningin Beatrix onderging het complex in groot onderhoud waarbij enkele gerichte restauraties werden uitgevoerd, zwam en boktor werden bestreden en diverse installaties werden vernieuwd. In de betimmering van de zitkamer in het vorstenappartement in de Haagse vleugel werden achttiende-eeuwse behangsels van Dirk van der Aa ingebouwd die in bij inventariseerwerkzaamheden gevonden waren op de vliering van Huis ten Bosch. Ze vertonen een symbolische weergave van de gaven van de natuur. Op de drie behangsels zijn putti te zien, op het grootste met druiven en druivenranken. Op de twee kleinere staan ze afgebeeld met druiven, bloemen en korenschoven. Op een van de twee kleinste behangsels zijn musicerende putti in de wolken te zien. Tegelijkertijd werden op de vliering vijf achttiende-eeuwse kamerbehangsels aangetroffen van de hand van Aart Schouman. Afgebeeld zijn dieren en vogels uit de menagerie van prins Willem V, die zich in zijn tijd in de buurt van Huis ten Bosch bevond. Op een van de behangsels is Huis ten Bosch in de verte waar te nemen. De projectkosten van de restauratiewerkzaamheden van kwamen uit op 24 miljoen gulden. Reparaties van scheuren werden echter "zeer oppervlakkig en niet erg deskundig uitgevoerd", aldus een inspectierapport. De acht panelen werden daarop in opgeslagen en tijdelijk vervangen door een egale zijden bespanning. Pas in werd begonnen met de vier miljoen gulden kostende restauratie, die twee jaar in beslag nam. Toen Willem-Alexander in de troon besteeg, werd besloten tot een grondige renovatie van het hele paleis, de Pieter Posthuizen, de tennisbaan en de tuin. Zo zat er houtworm in de panelen van de Japanse kamer en franjestaarten hadden het behang in de Chinese kamer aangetast. Gordijnen in deze ruimte waren tot op de draad versleten. Er kwamen onder meer nieuwe liften, een nieuwe keuken, alle leidingen werden vervangen en er werd overgegaan tot een volledig herstel van gevel en dak, tot een vervanging van de bordestrap, tot asbestsanering en tot houtrot- en ongediertebestrijding. Kleine ruimten werden er samengevoegd. De behangsels van Schouman werden gerestaureerd. Na de renovatie van stamde nog tachtig procent van de in het hoofdgebouw aanwezige houten vloerdelen uit de eerste bouwperiode. De Groene salon in het hoofdgebouw raakte bij de renovatie van zijn uit de zeventiende eeuw stammende karakteristieke groene kleur en zelfs zijn naam kwijt. Aan de wanden kwamen symbolische portretten van koning Willem-Alexander, koningin Máxima en kroonprinses Amalia die opgebouwd werden uit een beknopte, horizontale weergave van hun DNA-fragmenten. Daarnaast werden voor de grote achterwand DNA-codes gebruikt die niet alleen bij de koning, maar ook bij veel Nederlanders voorkomen; dit 'portret' kreeg de titel 'Burger van de wereld'. De 'portretten' werden vervaardigd door de Nederlandse kunstenaar Jacob van der Beugel. Hij gebruikte er zo'n Naar eigen zeggen had hij drie jaar aan de vervaardiging van de tabletjes gewerkt en drie weken om ze aan de muren te rangschikken. De naam van de salon werd veranderd in die van DNA-salon. Ook de Blauwe salon, eveneens in het hoofdgebouw, onderging een metamorfose. In deze ontvangstkamer werden de blauwe wandbespanning en gordijnen van blauwe zijdedamast vervangen door geweven doeken waarop voorwerpen werden afgebeeld die symbool stonden voor gebeurtenissen of personen die in het leven van Willem-Alexander en Máxima een rol hebben gespeeld. De Nederlandse kunstenaar-ontwerpers Liesbeth Abbenes en Maurice Scheltens ontwierpen een wand met voorwerpen voor Willem-Alexander, een andere voor die voor Máxima en een derde voor die voor hun beiden. Op die voor de koning verschenen onder meer een paar schaatsen en een elfstedenkruisje. Een stropdas moet herinneren aan zijn vader, toen die bij een lezing in demonstratief zijn stropdas op de grond gooide om aan te geven dat die niet meer zo vaak gedragen moesten worden. Een spaarpot gemaakt van een kokosnoot symboliseert Máxima's werk op het gebied van microkredieten voor de Verenigde Naties. Een brandend kaarsje uit Lech werd toegevoegd ter nagedachtenis aan de vroeg overleden broer van Willem-Alexander, prins Friso. Een bandoneon herinnert aan hun huwelijksdag. De doeken werden geweven door het Nederlandse bedrijf EE Exclusives. De kamer behield zijn overwegend blauwe kleur. De projectkosten voor de renovatie van werden in eerste instantie begroot op 59 miljoen euro, waarvan voor de basisinrichting zes miljoen euro werd uitgetrokken. De Oranjezaal, gelegen onder de centrale koepel van het classicistische hoofdgebouw, is een belangrijk monument van de Gouden Eeuw. Met het tekenen van de Vrede van Münster kwam een einde aan de tachtigjarige vrijheidsstrijd tegen Spanje door de erkenning van de Republiek der Verenigde Nederlanden als soevereine staat. Frederik Hendrik werd gezien als belangrijkste architect van deze vrede en daarmee als brenger van een gouden tijd, hetgeen op een aantal doeken in de Oranjezaal tot uitdrukking is gebracht. De namen van de bouwmeesters Pieter Post en Jacob van Campen zijn onverbrekelijk aan de totstandkoming van het gebouw verbonden. Dat beiden navolgers waren van het Italiaanse Classicisme van Andrea Palladio en Vincenzo Scamozzi heeft op meerdere plaatsen in het paleis zijn sporen nagelaten. Het ontwerp van de 'Sael van Oranje' vertoont een centrale zaal van twee bouwlagen hoog. Deze is bekroond met een koepel en aan weerskanten omgeven door appartementen. Het patroon van de houten vloer weerspiegelt de vormgeving van het gewelf met centraal onder de lantaarn van de koepel een achthoek begrensd door de vierkanten onder de gelijkvormige cassetten. Ook de verdere belijning van de vloer volgt de scheidingslijnen van de gewelfdelen en van de planken in het gewelf. Aan de hand van het door Van Campen ontworpen masterplan - dat gebaseerd lijkt te zijn op de voor lof- en lijkredes uit de klassieke Ars Retorica bekende indeling in rouw, troost en lof - kwamen de schilderijen tussen en gereed. Op basis van zijn plan had Van Campen de schilders nauwgezet geïnformeerd over de aan hen toevertrouwde afbeelding, het kleurengebruik, de afmeting en de plaatsing van het betreffende doek ten opzichte van het daglicht. Naast voorstellingen als de geboorte en opvoeding van de prins werd op andere doeken de nadruk gelegd op de dynastieke opkomst van de Oranjes met de weergave van de statusverhogende huwelijken van Frederik Hendriks kinderen met telgen van regerende vorstenhuizen. Paleis Huis ten Bosch Maar wie weet. De schitterende Oranjezaal, het hart van het paleis, was immers na een eerdere restauratie in gedurende twee maanden te bewonderen. Het Rijk stelt het staatshoofd drie paleizen ter beschikking: het koninklijk paleis in Amsterdam waar nu een zomerexpositie te zien is , paleis Noordeinde in het centrum van Den Haag in augustus op vier zaterdagen voor het publiek toegankelijk en paleis Huis ten Bosch op de rand van Den Haag en Wassenaar. Villa De Eikenhorst, waar Willem-Alexander met zijn gezin woonde tussen en , en kasteel Drakensteyn, waar prinses Beatrix nu woont, zijn privébezit. Daarom wil de RVD niks zeggen over het bericht eerder deze week dat De Eikenhorst als residentie verhuurd zou worden aan een ambassadeur uit de golfregio. De bouw van Huis ten Bosch, naar een ontwerp van Pieter Post, begon in Het was bedoeld als zomerresidentie van stadhouder Frederik Hendrik en Amalia van Solms. Frederik Hendrik overleed in , voor de bouw was voltooid. Amalia liet van de belangrijkste zaal, de Oranjezaal, een eerbetoon aan haar overleden man maken. Helaas ging Rembrandt niet op de uitnodiging in. In de 18de eeuw werden de zijvleugels aangebouwd. Aan de Wassenaarse kant woont het koninklijke gezin, in de Haagse vleugel zijn onder meer gastenverblijven te vinden. De salons die de pers mag zien liggen op de eerste verdieping rond de Oranjezaal. Alleen de balzaal, boven de vestibule, ligt een etage hoger. De pers mag over de rode loper op de bordestrap naar binnen. Heel wat kabinetten hebben hier gestaan, als bekroning na een geslaagde formatie. Maar ministers en staatshoofd stonden op andere treden. De jaar oude bordestrap is in zijn geheel vervangen, een van de werkzaamheden die tot de hogere kosten van de renovatie heeft geleid. Ook de gevel van het paleis is vernieuwd: in plaats van helemaal wit, nu een Bentheimer zandsteenkleur met groene raamkozijnen. Zoals het, volgens historisch onderzoek, in de 19de eeuw was. Anders dan vroeger een strakke ruimte. Een eigentijds accent in een historische omgeving. Deze ontvangkamer ontleent zijn naam oorspronkelijk aan blauwe wandbespanning en gordijnen van blauwe zijdedamast. Maar die waren in slechte staat. De ruimte heeft een metamorfose ondergaan, onder handen van de kunstenaar-ontwerpers Maurice Scheltens en Liesbeth Abbenes. Met speciale weeftechnieken hebben zij doeken laten vervaardigen en op de wand aangebracht waarop allerlei voorwerpen zijn afgebeeld die in het leven van Willem-Alexander en Máxima een rol spelen. En net als in andere vertrekken is hier de houten vloer gerestaureerd. Het grootste deel van de vloerdelen in het paleis stamt nog uit de bouwperiode. Voorheen de Groene Salon. Met de twee vernieuwde salons is het eclectische karakter van het paleis doorgetrokken naar de 21ste eeuw. Deze themaruimte dankt zijn naam aan de beschilderde rijstpapieren behangsels die de Chinese landbouw voorstellen. Net als de meubels gaan ze al ruim jaar mee. Het zorgvuldig gerestaureerde stucplafond is geornamenteerd met chinoiserieën: in de hoeken vier beeldjes van Chinezen met attribuut onder meer een parasol en verder klokjes, vogels, vlinders, appeltjes, pompoenen en rozen. Die kwamen weer tevoorschijn nadat met scalpelmesjes zeven oude verflagen waren afgekrabd. Een gerestaureerde kroonluchter completeert het geheel. Dit vertrek met zijden wandbespanningen uit de 18de eeuw grenst aan de Chinese zaal. Voor beide zalen zijn een luchtbehandelingskast en een stoommachine geïnstalleerd, die ervoor zorgen dat in de zalen altijd de juiste luchtvochtigheid heerst. De zaal heeft een satijnhouten betimmering met Japanse lakpanelen. In de vakken van de betimmering zitten zijdebehangsels met kleurrijke vogels en planten. Het witte plafond heeft opvallende zwarte accenten. Uit het koepelplafond zijn zwammen verwijderd, een veel voorkomende houtaantasting. Frederik Hendrik werd gezien als belangrijkste architect van deze vrede en daarmee als brenger van een gouden tijd, hetgeen op een aantal doeken in de Oranjezaal tot uitdrukking is gebracht. De namen van de bouwmeesters Pieter Post en Jacob van Campen zijn onverbrekelijk aan de totstandkoming van het gebouw verbonden. Dat beiden navolgers waren van het Italiaanse Classicisme van Andrea Palladio en Vincenzo Scamozzi heeft op meerdere plaatsen in het paleis zijn sporen nagelaten. Het ontwerp van de 'Sael van Oranje' vertoont een centrale zaal van twee bouwlagen hoog. Deze is bekroond met een koepel en aan weerskanten omgeven door appartementen. Het patroon van de houten vloer weerspiegelt de vormgeving van het gewelf met centraal onder de lantaarn van de koepel een achthoek begrensd door de vierkanten onder de gelijkvormige cassetten. Ook de verdere belijning van de vloer volgt de scheidingslijnen van de gewelfdelen en van de planken in het gewelf. Aan de hand van het door Van Campen ontworpen masterplan - dat gebaseerd lijkt te zijn op de voor lof- en lijkredes uit de klassieke Ars Retorica bekende indeling in rouw, troost en lof - kwamen de schilderijen tussen en gereed. Op basis van zijn plan had Van Campen de schilders nauwgezet geïnformeerd over de aan hen toevertrouwde afbeelding, het kleurengebruik, de afmeting en de plaatsing van het betreffende doek ten opzichte van het daglicht. Naast voorstellingen als de geboorte en opvoeding van de prins werd op andere doeken de nadruk gelegd op de dynastieke opkomst van de Oranjes met de weergave van de statusverhogende huwelijken van Frederik Hendriks kinderen met telgen van regerende vorstenhuizen. Als apotheose werd de prins op negen wandvullende doeken afgebeeld als triomferend vredestichter. [Huis ten Bosch, het woonverblijf van de koning, is verbouwd. Zo ziet het er nu uit

Ook de verdere belijning van de vloer volgt de scheidingslijnen van de gewelfdelen en van de planken in het gewelf. Aan de hand van het door Van Campen ontworpen masterplan - dat gebaseerd lijkt te zijn op de voor lof- en lijkredes uit de klassieke Ars Retorica bekende indeling in rouw, troost en lof - kwamen de schilderijen tussen en gereed. Op basis van zijn plan had Van Campen de schilders nauwgezet geïnformeerd over de aan hen toevertrouwde afbeelding, het kleurengebruik, de afmeting en de plaatsing van het betreffende doek ten opzichte van het daglicht. Naast voorstellingen als de geboorte en opvoeding van de prins werd op andere doeken de nadruk gelegd op de dynastieke opkomst van de Oranjes met de weergave van de statusverhogende huwelijken van Frederik Hendriks kinderen met telgen van regerende vorstenhuizen. Als apotheose werd de prins op negen wandvullende doeken afgebeeld als triomferend vredestichter. Ter voorbereiding op een omvangrijke restauratie van de zaal en de doeken bleek bij onderzoek in dat de spanramen en opspanning van bijna alle doeken nog in originele staat waren. Bovendien kwam onder de beschildering van het basement de oorspronkelijke zandsteenkleurige afwerking tevoorschijn inclusief de daarin aangebrachte echte voegen. Een bijzondere ontdekking was dat het doek door Van Honthorst van prinses Amalia met haar dochters met basement en al scharnierend was en een vroegere toegang tot haar appartement verborg. Ooit bood dit de geestelijke moeder van de Oranjezaal de gelegenheid om vanachter haar eigen portret haar gasten in de Oranjezaal tegemoet te treden. Op de toegangsdeuren in de noordwand is afgebeeld hoe Minerva en Hercules de deuren voor de overwinning openen. Het plafond in de Oranjezaal. Huis ten Bosch loopt veel schade op in de oorlog door kogels, granaat- en bomscherven. Een Duits plan om het helemaal af te breken om plaats te maken voor de Atlantikwall, de Duitse verdedigingslinie langs de kust, gaat niet door. Maar het paleis ligt wel in de vuurlinie. Na de oorlog is het paleis zo beschadigd dat het onbewoonbaar is. In de jaren vijftig volgt restauratie. Juliana wordt koningin, maar blijft op Soestdijk wonen. Paleis Huis ten Bosch krijgt weer een meer representatieve functie en zij gebruikt het als vergaderruimte. Koningin Juliana poseert voor het eerst met een nieuw kabinet op het bordes van Huis ten Bosch, dit wordt een traditie. Sinds is de beëdiging van ministers in de Oranjezaal ook op televisie te volgen. Koningin Beatrix en prins Claus verlaten met hun drie zoons Kasteel Drakensteyn bij Lage Vuursche en gaan in een opnieuw grondig gerestaureerd Huis ten Bosch wonen, in de Wassenaarse vleugel. De Haagse vleugel wordt gebruikt als gastenverblijf. Een jaar nadat ze troon heeft afgestaan aan haar zoon verhuist prinses Beatrix terug naar Drakensteyn. Huis ten Bosch wordt vervolgens grondig gerenoveerd en woonklaar gemaakt voor haar zoon koning Willem-Alexander, koningin Máxima en hun drie dochters. In dat jaar vond ook de nucleaire top plaats met onder andere Barack Obama in de Oranjezaal. Huis ten Bosch krijgt nieuwe permanente Oranje-bewoners: de koning en zijn gezin. Zij trekken deze kerstvakantie in de Wassenaarse vleugel, waar de koning dus ook als puber al woonde. De renovatie, totale kosten circa 60 miljoen euro, is in afrondende fase, meldt de Rijksvoorlichtingsdienst, in het voorjaar van is Huis ten Bosch helemaal vernieuwd. Huis ten Bosch van zonnepanelen voorzien , is niet de verstandigste manier van energievoorziening, aldus Rob Zakee, zelfstandig adviseur ruimte en duurzaamheid. Om u deze content te kunnen laten zien, hebben wij uw toestemming nodig om cookies te plaatsen. Open uw cookie-instellingen om te kiezen welke cookies u wilt accepteren. Voor een optimale gebruikservaring van onze site selecteert u "Accepteer alles". U kunt ook alleen de sociale content aanzetten: vink hiervoor "Cookies accepteren van sociale media" aan. Tip hier onze journalisten. Op alle verhalen van Trouw rust uiteraard copyright. Linken kan altijd, eventueel met de intro van het stuk erboven. Wil je tekst overnemen of een video fragment , foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright trouw. Hier zou content moeten staan van bijv. Twitter, Facebook of Instagram Om u deze content te kunnen laten zien, hebben wij uw toestemming nodig om cookies te plaatsen. Meer voorpagina. Inloggen Log in of maak een account aan. Mijn account Uw gegevens en de bezorg-, vakantie- en verhuisservice. Meldingen Hier kunt u notificaties beheren. Zoeken Zoeken op auteur, titel of onderwerp. Puzzels Speel puzzels uit de krant én meer. Wat vindt u van deze website? We horen graag uw mening. Klantenservice Serviceomgeving voor al uw vragen. Nieuwsbrieven Kies en beheer uw favoriete nieuwsbrieven. Mijn nieuwsbrieven Kies en beheer uw favoriete nieuwsbrieven. Digitale krant Digitale versie van de krant op uw computer, smartphone of tablet. Familieberichten Uitleg over overlijdensberichten in de krant. Topics Alle artikelen uit 13 kwaliteitskranten. Winkel Zorgvuldig geselecteerde artikelen. Tip de redactie Deel belangrijke info met de Trouwredactie. Gebruiksvoorwaarden Uitleg over uw rechten en regels. Privacy Uitleg over wat wij met uw gegevens doen. Cookiebeleid Uitleg over de gebruikte cookies op onze site en app. Wilt u iets delen met Trouw? Navigeer Columnisten Recensies Archief.

https://cdn.starwebserver.se/shops/razmusblomqvistao/files/writing-for-video-game-genres-from-fps-to-rpg-403.pdf https://files8.webydo.com/9583274/UploadedFiles/08AB5B68-5BF6-3651-C215-2153FA43B97D.pdf https://files8.webydo.com/9583522/UploadedFiles/E63767CB-D493-0323-5090-85B0742B747F.pdf https://files8.webydo.com/9582853/UploadedFiles/949339E3-1E6D-9438-4EED-C61427309D26.pdf https://cdn.starwebserver.se/shops/aaronhermanssoniv/files/design-with-nature-480.pdf https://files8.webydo.com/9583458/UploadedFiles/7D09CAA0-51AF-A98B-ABD4-05CA1A040523.pdf https://files8.webydo.com/9583162/UploadedFiles/2F1ACC60-3AF4-BF4D-3E69-C3C2FBC06CC7.pdf https://files8.webydo.com/9583632/UploadedFiles/4946AB01-DD0C-5400-51D5-F670C3A85C7E.pdf