Leroy Jones interview Ben Kragting jr. bekoren. Voor mij waren de echte, goede N.O. musici in de jaren ’20 al uit New Orleans vertrokken: Louis Armstrong, Jelly Roll Morton, Sidney Bechet en noem ze maar op. Dat er na de revival-beweging (1940-1970) een hele nieuwe jonge generatie New Orleans jazzmusici is opgegroeid, die de traditionele jazz levend houden en/of hebben vernieuwd, is mij voor een groot deel ontgaan. Bekende namen uit New Orleans die tegenwoordig in de jazzwereld furore maken en die mij bekend waren zijn Wynton en Branford Marsalis. Maar dat er in New Orleans tegenwoordig nog veel meer opmerkelijke musici rondlopen was voor mij nieuw en ik denk voor meer DJ-lezers. Voor een ander deel van de lezers zal dit natuurlijk niet nieuw zijn. Eén van die musici is trompettist Leroy Jones. Zijn muziek is dynamisch, energiek en vooral swingend. Als trompettist heeft hij een eigen sound en een mooie toon. Geen man van spectaculaire high notes, maar wel van het lage, het midden- en middenhoog register. Leroy Jones, Heerlen 29 november 2008. Zijn muziek en solo’s zijn altijd smaakvol. Hij (foto: Jos Knaepen) draagt de traditionele jazz een warm hart toe, maar heeft ook elementen van de swing en Inleiding mainstream jazz aan zijn spel toegevoegd. Mijn eerste kennismaking met de muziek van Voor alles speelt hij echter melodieus, trompettist Leroy Jones vond tot mijn herkenbaar en vooral ongelofelijk swingend. schaamte pas vorig jaar plaats, toen ik in DJ Bij alle overlijdensberichten van de oude 199 een compilatie-cd besprak van het label grootmeesters vergeten we vaak dat er ook Putomayo ‘New nog nieuwe jongere Orleans Brass’. Het grootmeesters ‘Traditional New Orleans jazz bestaan. Leroy nummer Whoopin’ with a modern flavor’ Blues in de Jones is zo’n uitvoering van de grootmeester en brassband van Leroy Jones deed me ter een ware stylist. plekke swingen. Ik moet eerlijk bekennen, dat Leroy Jones heeft al een hele carrière achter ik niet zo thuis ben in het verschijnsel van de de rug. Hij startte in de jaren ’70 in de New Orleans brassbands en mijn eerste brassbands in New Orleans. In de jaren ’80 associaties bij traditionele jazz uit New toerde hij door de wereld. Hij werkte en Orleans zijn de beelden van de oude heren maakte opnamen vanaf begin jaren ’90 met van de revivalbeweging, die in het verleden zo de bigband van de in Amerika razend bejubeld werden door Jan Taris. Die populaire pianist/zanger Harry Connick. Leroy revivalmuziek kon me maar voor een deel Jones heeft de laatste vijftien jaar diverse uitstekende cd’s onder eigen naam __________________________________________________________________________________________________ Doctor Jazz Magazine 204 45 uitgebracht. Hij speelt de afgelopen jaren Navarro en al die andere trompettisten. Ook voornamelijk met groepen onder zijn eigen wist ik niets over Danny Barker. Ik bezocht naam, maar is nu en dan ook te vinden als een redelijk progressieve school, maar daar trompettist in de Preservation Hall Band. Toen werd ons niets verteld over de geschiedenis ik zijn naam zag geprogrammeerd voor het van de cultuur van New Orleans en welke jazzfestival ‘Heerlen jazzt 2008’, was dat mij invloed die cultuur heeft gehad. Ik wist dus de kans om kennis te maken met deze helemaal niet hoe belangrijk de persoon van trompettist. Danny Barker was geweest in de geschiedenis van de jazz. Ik oefende dus uren in die garage Danny Barker en The Fairview Baptist en ik speelde in die tijd behoorlijk hard. Church Brass Band (1970-1974) Bij ons om de hoek van de St Dennis straat Leroy Jones werd op 20 februari 1958 lag ca. vijftig meter verder de Fairview Baptist geboren in New Orleans. Al heel jong maakte Church van dominee Andrew Darby. Danny Leroy Jones deel uit van de Fairview Brass Barker en zijn vrouw Blue Lu Barker waren Band, die werd opgericht door de befaamde leden van dat kerkgenootschap. Veel van onze jazzgitarist en jazzhistoricus van de stad New buurtgenoten waren arm en religieuze, Orleans, Danny Barker (1909-1994). godvrezende mensen, die hun kinderen in het gareel wilden houden. De dominee wilde de L.J.: ‘Ik kom niet uit een echt muzikale jeugd in zijn buurt iets positiefs te doen geven familie. Mijn ouders hadden vroeger zelf een om te voorkomen dat ze in de problemen instrument gespeeld in highschool en zouden komen. Dominee Darby had daarom luisterden naar jazzmuziek van Louis Danny Barker gevraagd om een brassband Armstrong en Take Five van Dave Brubeck. samen te stellen met jongeren uit de buurt. Zij luisterden vooral naar de muziek, die in de Omdat het kerkgenootschap zelf niet jaren ’60 populair was zoals soulmuziek en voldoende jongeren had om een hele Motown: James Brown, Otis Redding. Dat brassband samen te stellen, moest Barker op soort namen waren erg populair op de radio zoek gaan naar jongeren buiten het bij ons in de buurt. kerkgenootschap. Ik ging naar een rooms-katholieke school ‘St Danny Barker kwam regelmatig voorbij ons Leon The Great’, die anderhalve kilometer huis en moet mij hebben horen oefenen. Ik verderop lag in een andere buurt. Op school kon toen al aardig spelen. Dus op een dag hadden ze een schoolband. Mijn eerste kwam Danny Barker binnen en stelt zich voor instrument was gitaar, maar om mee te en vroeg mij om lid te worden van zijn kunnen spelen moest ik een blaasinstrument brassband. Na overleg met mijn ouders heb ik kiezen. Ik wist nog niet of ik fluit of kornet dat gedaan’. wilde spelen, dus mijn ouders huurden voor 3 maanden een kornet en ik kreeg privélessen. Ik speelde vanaf toen in de schoolband. Dat was in 1968 en ik was tien jaar oud. We speelden geen jazz, maar marsen en symfonische stukken. Ik ontwikkelde me heel erg snel en na twee jaar kochten mijn ouders een trompet voor mij op aandringen van mijn eerste leraar. Ons huis stond in de St Dennis Street nr 1316. Naast ons huis hadden we een garage en die garage kon ik oefenen. Ik had er een platenspeler en een speaker die ik flink kon Charles Barbarin en Danny Barker opendraaien. Ik speelde diverse zaken zoals Louis Armstrong, maar ook Freddie Hubbard. Danny Barker had toen nog geen idee, dat hij Ik wist toen nog niets van Clifford Brown, Fats een hele nieuwe generatie New Orleans __________________________________________________________________________________________________ 46 Doctor Jazz Magazine 204 jazzmusici zou creëren, waarvan Leroy Jones The Hurricane Brass Band (1974-1976) er één was. Andere opmerkelijke leden van de De Fairview Brass Band speelde overal in New Fairview, die langere of kortere tijd zouden Orleans, in kerken, tijdens begrafenissen, deel uitmaken van de band waren en later second line parades, en in de buurthuizen een naam zouden verwerven waren o.a. ‘Tuba tijdens feesten. Het einde van de Fairview Fats’ Lacen en Kirk Joseph (tu), Branford kwam in 1974. Het zou Harold Dejan van de Marsalis (ts), Michael White (cl), Lucien Olympia Brass Band zijn geweest, die een Barbarin (tb), de latere drummer, maar toen klacht indiende bij de vakbond dat trompettist Herlin Riley, Greg Stafford, en minderjarige kinderen het werk inpikten van Wynton Marsalis (tp), en Charles Barbarin jr de oudere brassbands zonder lid te zijn van (bass-dm). In de tijd dat Danny Barker zijn de vakbond. Danny Barker hief de Fairview brassband oprichtte waren er in New Orleans Brass Band op en stimuleerde Leroy Jones lid nog diverse oude brassbands actief, zoals de te worden van de vakbond en de brassband Onward, Eureka, Tuxedo, Excelsior en Doc voort te zetten onder zijn leiderschap en een Paulin’s brassband. Het wordt echter tot de andere naam. grote verdienste van Barker gerekend, dat hij de brassbands deed herrijzen en wist over te L.J.:’ In 1974 moesten we de naam van de dragen naar een volgende generatie. Hij zou Fairview veranderen. Danny kreeg problemen ook Leroy Jones in belangrijke mate vormen. met de vakbond. Er waren geruchten dat hij De band repeteerde in de garage van Jones ons minderjarigen financieel exploiteerde en en later zou Barker het leiderschap het geld daarvan in eigen zak stak. We overdragen aan Leroy Jones. hadden al die optredens en we kregen nauwelijks betaald. Dat waren allemaal L.J.:’ Zonder Danny Barker zou ik leugens! Ik heb Danny heel goed gekend en ik waarschijnlijk wel muzikant zijn geworden, ben vaak bij hem thuis geweest en Danny was maar zou ik nooit betrokken zijn geraakt bij a regular cat! We gingen ons toen The de traditionele jazz van New Orleans. Danny Hurricane Brass Band noemen en ik kreeg het was de leider, organisator, manager en leerde leiderschap. Ik was toen 16 jaar oud, maar ons alles over de muziek wat er te leren viel. Danny had ons een gedegen opleiding De Fairview was in wezen een traditionele gegeven. We wisten hoe we ons moesten brassband, maar bestaande uit allemaal kleden, hoe om te gaan met de band, hoe jongeren. Danny moest jongeren uit andere contracten te maken voor parades, second buurten aantrekken om een volledige lines en allerlei andere zaken. Co-leider was brassband bijeen te krijgen. Zo ontmoette ik mijn maatje trompettist Greg Stafford. We de broers Lucien en Charles Barbarin jr. Hun zijn samen opgegroeid en zijn als broers voor vader Charles Barbarin sr was vroeger elkaar. De naam was een suggestie van trompettist geweest en was de broer van Danny Barker. Als we de straat opgingen met Louis en drummer Paul Barbarin. We kregen onze brassband veroorzaakten wij een storm, de eerste gigs en de Fairview nam snel in van daar de naam Hurricane Brass Band. In populariteit toe en groeide in omvang.